Nieuwsbrief 8 - Politieacademie

Het Polizeihistorische Kolloquium in Nienburg/Wesel
Van 4 tot 6 juli jl. organiseerden de Duitse collega’s het 24ste Polizeihistorische Kolloquium in Nienburg/Weser. De
organisatie was in handen van Dirk Götting. Een politieman die geschiedenis is gaan studeren en verbonden is aan
de politieacademie van het bondsland Niedersachsen, gevestigd in Nienburg. De politieacademie beschikt mede
ten behoeve van het politieonderwijs over een politiemuseum in het hart van de stad. In dit museum werden de
voordrachten gehouden. De eerste dag stond in het teken van risico’s en hoe die politieel handelen beïnvloeden.
Onderzoekers behandelden uiteenlopende onderwerpen, van de risico’s van computergebruik door de politie tot
het voorkomen en verhinderen van ongelukken door de STASI in de chemische industrie in de voormalige DDR.
Het tweede thema vormden historische politiebiografieën. De collega’s van het politie-historisch onderzoeks- en
documentatiecentrum Villa ten Hompel uit Münster vertelden hoe biografieën onverwachte historische verbanden
en samenhangen aan het licht kunnen brengen. In de daaropvolgende levendige discussie bracht Jos Smeets het
Nederlandse biografieënproject te berde. Als volgend jaar het kolloquium in Münster plaatsvindt, zullen beide
projecten worden vergeleken. Op zaterdag werd de bijeenkomst afgesloten met onder meer bijdragen over de
politiebataljons tijdens operatie Barbarossa en over de rol van voormalige nazi’s in de naoorlogse Duitse
inlichtingendienst BND.
Het politiemuseum in het historische hart Nienburg
De draagbare Van Reenen
Piet van Reenen behoort met onder meer Cyrille Fijnaut, Jan Naeyé en Kees van der Vijver tot de pioniers van de
Nederlandse politiewetenschap. In reactie op de roerige jaren zestig gingen zij studeren om de politie beter te
begrijpen en vervolgens ook te verbeteren. Eind jaren zeventig promoveerde Van Reenen op een politiesociologisch
proefschrift over de politiële geweldsfunctie. Daarnaast reageerde hij in de afgelopen decennia met
essays op actuele ontwikkelingen in de politie en stelde hij belangrijke kwesties in en om de politie aan de orde.
Samen met Bob Hoogenboom besloot lector Guus Meershoek een bundel met een selectie van die artikelen
samen te stellen, met als titel: De draagbare Van Reenen. Het boek werd gepresenteerd tijdens een seminar over
de betekenis en invloed van wetenschappelijk onderzoek op het politiewerk en de politiepraktijk, voorafgaande aan
de opening van het academisch jaar. Die ochtend kwam er een flink aantal geïnteresseerden opdagen. Pieter Tops
opende het seminar waarna Kees van der Vijver een terugblik gaf op een kwart eeuw wetenschappelijk onderzoek
van en voor de politie. Op veel terreinen van het politiewerk was er volgens hem onderzoek verricht. Helaas waren
de resultaten maar tot op zekere hoogte in de politiepraktijk doorgedrongen. Ook met de continuïteit van onderzoek
was het maar matig gesteld. Vanuit de politie zelf zou daar een grote bijdrage aan moeten worden geleverd. Uit
Groot-Brittannië was Peter Neyroud te gast. Van huis uit historicus koos hij voor een loopbaan bij de politie waar hij
de hoogste rangen bereikte en bovendien naam maakte als onderzoeker. Neyroud brak een lans om onderzoek bij
de politie zelf onder te brengen. De politie zou moeten onderkennen dat wetenschappelijk politieonderzoek een
integraal deel van de politieorganisatie zou moeten zijn. De politie is hier zelf verantwoordelijk voor en zou op dit
gebied veel actiever moeten zijn. Cyrille Fijnaut sprak als laatste een lofrede op Piet van Reenen uit maar maakte
ook zijn zorgen over de toekomst kenbaar. Of er met de komst van de Nationale Politie meer ruimte voor research