Van der Groe - dewoesteweg.nl

["
llet is een belangrijke zaak dat dit gevoelen duidelijk wordt afgewezen.
In de rechte prediking kan de Wet niet worden losgemaakt van
de Evangelie-bediening. Want een prediking van de Wet alleen
zonder die van het Evangelie is krachteloos om de mens te veroqrdelen.
Evenmin mag er een prediking zijn van een Evangelie
die van de verkondiging van de Wet wordt losgemaakt, want een
dergelijk Evangelie is krachteloos om te helen, zoals Van der Groe
duidelijk heeft geschreven.
Dit was de bedoeling van de recensent toen hij wees op het
onjuiste van een prediking van de Wet die aan het Evangelie zou
voorafgaan, dat wil dus zeggen: losgemaakt van het Evangelie, en
zonder het duidelijke oogmerk om de door de Wet verslagene
naar het helend Evangelie te leiden. Deze duidelijke strekking
zal de aandachtige lezer wel opgemerkt hebben, die wij echter
ten overvloede ten behoeve van de vraagsteller nog onderstrepen.
Verder is het echter vanzelfsprekend dat de orde in de prediking
des Woords door de woorden Wet en Evangelie bepaald
wordt. En ook dat de volgorde waarin ze gebruikt wordt, is: Wet
en Evangelie.
Aldus Ds De Gier in ,,De Saambinder" van 8 maart 1979.
We gaan nu over tot het geven van ons commentaar. Daarbij dachten
we de duidelijkheid het meest te dienen, door bij het stuksgewijs
weergeven van de woorden van Ds H. een klein stukje op
de bladzijde in te springen.
Daaronder volgt dan steeds ons commentaar.
l)x lluisman begint zijn artikel in ,,De Saambinder" met:
IS DE LEER DER \ryET VERDUISTERD
l)it is de titel van een boekje dat geschreven is door het hoofd
der christelijke school te Nieuw-Beijerland, de heer J. Alderliesten,
lid der Nederl. Herv. Kerk aldaar.
Daar ongeveer alle predikanten van de zg. gereformeerde gezindte
in dit boekje als mensen met dodelijke dwalingen gesignaleerd
worden - een drietal worden zelfs met name genoemd,
namelijk Prof. Dr. Van 't Spijker, Ds W.L. Tukker en
dacht ik dat het de moeite waard was hier
ondergetekende
-,
enige aandacht aan te schenken.
Aan het begin van het boekje ,,Is de leer der Wet verduisterd"
schreven wij op blz.8 het volgende.
,,Wij willen de dodelijke dwaling usn een uermenging uan Wet en
Euangelie aantonen aan de hand van hetgeen we in bepaalde artikelen
van hedendaagse predikanten tegenkwamen, terwijl we
daarbij een goed gebruik wensen te maken van de geschriften der
reformatoren.
Bij de keuze van de artikelen doen wij slechts een greep, omdat
het eind eïvan zoek is, om op alles, wat zich in de kerkelijke pers
aandient, in te gaan. Omdat de predikanten, die wij wensen te
citeren, enigszins representatief voor het kerkgenootschap -waartoe
zij elk afzonderlijk behoren -
genoemd kunnen worden, bepaalden
wij niet zo maaÍ onze keus."
Het mag toch in de gereformeerde gezindte, algemeen bekend worden
geacht, dat Ds Van der Groe in al zijn werken de dodelíjhe
dwaling uan een uermenging uan Wet en Euangelie aangewezen
heeft. Daarop steeds gehamerd heeft!
,,Men verandert de gehele aard en de natuur van het zaligmakend
geloof en maakt van het eigenlijke wezen nu het welwezen en zo
richt men de hele leer van het Heilig Evangelie op een pelagiaanse
manier te gronde. Men verwerpt de rechte overtuigings- en boeteleer
der Wet!", zo zegt Van der Groe in één van z'n biddagspredikaties.
Dat de rechte overtuigings- en boeteleer der Wet ook vandaag
1,2
13