Desember 2008 - Die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

en dat Hy saam met hulle reis. God
se hier-wees in Jesus Christus is dus
nie ’n ontkenning van die swaar omstandighede
wat aanleiding gee tot
’n Weg-kultuur by mense nie. Die
Seun se “kom woon” beteken juis
ook nie gearriveerheid of ’n finale bestemming
nie. God identifiseer Hom
in die Seun met sy kinders en gaan
SAAM met hulle op pad na ’n beter
toekoms. Dis juis God se saamgaan
met die volk wat hulle so uniek gemaak
het (Eks 33:15). In Christus
doen Hy dit nou weer vir ons wat vandag
lewe.
God hou sy VERBOND
Die bou van die tabernakel volg op
die verbondsluiting (Eks 24). In die
Nuwe Testament word die tabernakel
dan ook “die verbondstent” genoem
(Heb 8:9). God se besondere genade-ooreenkoms,
waarin Hy Homself
aan sy mense verbind, het vir die Israeliete
sigbaar geword in die tabernakel
daar by hulle.
Dieselfde (en méér) gebeur in die
Seun se koms. In die “kom woon”
van sy Seun sê God dat Hy sy verbond
hou. Die Seun kom inderdaad al die
verbondseise in ons plek vervul, sodat
God se seënryke en reddende teenwoordig-wees
by almal wat Hy gekies,
’n werklikheid kan wees.
God in BEHEER
Die tabernakel van God was die middelpunt
van die reisende Israeliete
se kamp en lewe. Die opslaan, afbreek
en reis van die hele laer het
ordelik rondom die tabernakel plaasgevind
(Num 2:17). Vanuit die tabernakel
is die Israeliete se leefstyl bepaal.
In die diepste van die tabernakel,
die allerheiligste, was immers die
ark met die Tien Gebooie.
Wanneer Jesus Christus in hierdie
wêreld kom “tabernakel”, kom Hy
dus nie bloot as ’n passiewe medereisiger
nie. Hy en sý wet (Gal 6:2) moet
inderdaad in die sentrum staan, en
alles moet ordelik vanuit Hom en vir
Hom bestuur word.
2008
desember
uit die Woord
ONTMOETING
Die tabernakel was ook bekend as “die tent van samekoms”. In daardie
tent was daar voortdurend lig (Eks 27:20-21). God was dus in sy “woon”
onder die Israeliete dag en nag toeganklik. Die Israeliete kon God in die
tabernakel ontmoet en al hulle behoeftes aan Hom stel. Daar waar God sy
kinders ontmoet, ontmoet sy kinders ook mekaar. Hulle liefde vir en afhanklikheid
van God smee ’n kosbare eenheid tussen hulle. In Christus se koms
stel God Hom weer toeganklik in hierdie wêreld en begin Hy ’n nuwe eenheid
en vrede tussen mense.
Die verhouding met God vra OFFERS
Die tabernakel was die plek waar soggens en saans ’n lam as offer gebring
is (Eks 29:38-46). Daarin lê die erkenning dat die ontmoeting tussen God
en mens nie vanselfsprekend is nie. Die heiligheid van God en die sondigheid
van mense roep om offers en offergawes. Wanneer Jesus Christus onder
ons kom “woon”, voorsien God self in Hom die volmaakte Lam wat die
ewige verhouding met God moontlik maak.
God maak sy HEERLIKHEID sigbaar
Die tabernakel was ook die plek waar God se heerlikheid sigbaar geword
het. Die wolk van God het die tabernakel gevul (Eks 40:34-35) en dit oordek
(Num 9:16). Daarom was die tabernakel ook die plek van die liturgie, van
die erediens, van die verheerliking van God. In Christus word die heerlikheid
van God weer sigbaar (Jh 1:14b). Dit roep ons tot aanbidding en verheerliking
– ja, tot die liturgie van die lewe.
God openbaar die WAARHEID
By die tabernakel is die volk ook onderrig in die waarheid. Waarheid, nie
alleen as kennis nie, maar as die kern van die verbond, die persoonlikintieme
verhouding met God. In Christus het die heerlikheid en genade van
hierdie waarheid tot by ons gekom (Joh 1:14b). Deur by ons te “tabernakel”,
dui God aan dat Hy op ’n intiem-persoonlike verhouding met al die uitverkorenes
mik. In Jesus Christus maak Hy hierdie verhouding van waarheid
moontlik. Hy is die weg, die waarheid en die lewe (Joh 14:6).
************************
Gelowiges in Suid-Afrika vandag mag nie maar gedagteloos die Weg-kultuur
aanvaar of toelaat dat dít hulle lewensbesluite bepaal nie. Kersfees roep
ons tot nadenke, besinning en verwondering oor die God wat hier by ons
kom woon. Hierdie besinning verdiep met die insig dat my fisiese hier-wees
vandag alles te doen het met God se “kom woon” in die wêreld. My fisiese
hier-wees, my liggaam, is immers vandag God se woonplek, sy tempel (1
Kor 6:19). God woon in hierdie land, in my en ander gelowiges se fisiese
teenwoordigheid. So verteenwoordig die gemeente waarvan ek deel is Christus
se liggaamlike konkrete hier-wees in hierdie wêreld. Christene wat dus
in hierdie dae besluite moet neem oor bly of ry, moet dit geïnspireerd (deur
die Gees gelei) doen. Waar is dit wat die God wat in my woon wil “tabernakel”?
Só ’n geïnspireerde keuse beïnvloed ’n mens se leefstyl. Dit lei tot ’n bewuste
lewe-met-God in hierdie wêreld, ’n lewe in vaste geloofsvertroue dat God sy
verbond hou. Dit word ’n lewe wat vanuit Christus beheer en georden word,
’n liturgiese lewe van blywende Kersfees, afgestem op die heerlikheid van
God, ’n lewe van dankoffers wat die genade en waarheid van ’n persoonlike
verhouding met Jesus Christus weerspieël. DK
• Die Kerkblad • 5