cultural governance in nederland de stand van zaken - Binoq Atana

Het gegeven van individuele bestuursleden dat door de instellingen het meest wordt opgenomen inhet jaarverslag is de naam van het bestuurslid (61%). Bij bijna twee op de vijf instellingen wordt(ook) de hoofdfunctie van de bestuursleden in het jaarverslag opgenomen. Bij iets meer dan eenkwart wordt ook de woonplaats opgenomen. De leeftijd, de eerste benoemingstermijn, de lopendebenoemingstermijn, en de nationaliteit wordt door minder dan 10% van de instellingen in hetjaarverslag opgenomen. Meer dan één op de drie instellingen zegt helemaal geen gegevens van individuelebestuursleden in het jaarverslag op te nemen.Tabel 154: Welke van de volgende gegevens van individuele bestuursleden worden opgenomen in het jaarverslag (meerdereantwoorden mogelijk)?%Naam 61Hoofdfunctie 37Woonplaats 28Beroep 13Leeftijd/ geboortejaar 8Eerste benoemingstermijn 6Lopende benoemingstermijn 6Nationaliteit 4Nevenfuncties 0Geen gegevens 38Aantal gegeven antwoorden 158Het bestuur rapporteert in het jaarverslag in hoeverre de instelling voldoet aan dePrincipes en Best Practice-bepalingen van de Code Cultural Governance. Voor zover datniet het geval is, licht het bestuur dit beargumenteerd toe (‘pas toe of leg uit’).Maar 6% van de instellingen met alleen een bestuur rapporteert over cultural governance in hunjaarverslag. Bij 13% van de instellingen is cultural governance verankerd in de statuten. In de meestegevallen niet eens geheel maar slechts gedeeltelijk. Zie ook de Tabel 155 en 156.Tabel 155: Rapporteert u over cultural governance in uw jaarverslag?%Ja 6Nee 94Aantal gegeven antwoorden 81Tabel 156: Zijn de principes van de Code Cultural Governance verankerd in de statuten van uw organisatie?%Ja, geheel 3Ja, gedeeltelijk 10Nee 87Aantal gegeven antwoorden 80Tien jaar cultural governance in NederlandTerugblikGoed toezicht is al enige tijd een actueel onderwerp, niet alleen in de private sector. Ook in hetpublieke domein wordt steeds meer het belang ingezien van goed besturen en adequaat verantwoordingafleggen.In de tweede helft van de jaren negentig kwam, in het kielzog van de commissie Peters, het denkenover goed bestuur in de semi-publieke sector op gang. Een terugtrekkende overheid, die bovendienmeer zelfstandigheid verlangde, droeg hieraan bij. De Algemene Rekenkamer organiseerde in 1998een symposium over de toezichthoudende rol bij geprivatiseerde overheidsorganisaties (zoals deverzelfstandigde rijksmusea). In 1999 rapporteerden twee commissies over goed bestuur, adequaattoezicht en transparante verantwoording in hun sector: de commissie Intern ToezichtWoningcorporaties (o.l.v. prof. mr. J. Glasz) en de commissie Health Care Governance(o.l.v. P. Meurs).1998De culturele sector bleef niet achter. In het voorjaar van 1998 werd op initiatief van deAmsterdamse Kunsten Coalitie (onder voorzitterschap van drs. C. Boer) de commissie CulturalGovernance gevormd. De commissie Cultural Governance, onder voorzitterschap van M. Daamen,heeft door onderzoek en gesprekken de stand van zaken in de culturele sector geanalyseerd, aanbevelingengedaan en draagvlak gecreëerd om te komen tot goed bestuur en adequaat toezicht. Hiertoezijn in 1998 een reeks rondetafelgesprekken georganiseerd en zijn er individuele gesprekken gevoerd.In 1999 is een conceptrapport ter toetsing voorgelegd aan besturen en directies van zeven cultureleinstellingen. In 2000 heeft de commissie Cultural Governance haar bevindingen gerapporteerd in eenpublicatie genaamd: Cultural Governance. Kwaliteit van bestuur en toezicht in de culturele sector. Een pleidooivoor zelfregulering. De publicatie werd op 3 februari 2000 tijdens een bijeenkomst in het KoninklijkConcertgebouw gepresenteerd.2002De commissie Cultural Governance gaf in haar publicatie aan dat er nagedacht moest worden overeen follow-up. In navolging hiervan gaf het Ministerie van OCW in 2002 Stichting Kunst & Zaken deopdracht om het governance gedachtegoed verder te ontwikkelen en na te denken over praktischeimplementatie. Na gesprekken met vele vertegenwoordigers uit de sector en met steun van eenspeciaal daarvoor gevormde adviesraad Cultural Governance ontwikkelde het programmateamvan Kunst & Zaken de Handleiding Cultural Governance. Vrijwillig, niet vrijblijvend met daarin de23 Aanbevelingen Cultural Governance. Deze handleiding werd op 3 november 2003 in Amsterdamaangeboden aan de toenmalige staatssecretaris voor Cultuur M. van der Laan. Tegelijkertijd werd dewebsite www.culturalgovernance.nl gelanceerd.2004Het programmateam Cultural Governance van Kunst & Zaken ondersteunde diverse cultureleinstellingen bij het implementeren van de 23 aanbevelingen. Daarnaast werd er gewerkt aanhet bevorderen van de begripsvorming rond cultural governance. In het najaar werd een uitgebreidenulmeting gedaan naar de stand van zaken op het gebied van cultural governance in Nederland. Erwerd onderzocht hoeveel instellingen op de hoogte waren van de 23 Aanbevelingen CulturalGovernance én in hoeverre en op welke manier de aanbevelingen werden toegepast. De resultatenzijn vastgelegd in het rapport Cultural Governance in Nederland: de stand van zaken. Nulmeting 2004.2005Een aantal van de in de Nulmeting geformuleerde aanbevelingen heeft als basis gediend voor hetactiviteitenplan voor 2005-2006. Zo is er in deze periode met name gewerkt aan het vergroten van debekendheid van de 23 aanbevelingen, het ondersteunen van de culturele sector bij de implementatie70 Cultural Governance | Tweemeting 2008 71 Cultural Governance | Tweemeting 200871 Tweemeting 2008 | Tien jaar cultural governance in Nederland