Rondom bestand van 1997 14-2 dd 21-4-09 - Atlantis

We moeten nog een half uurtje wachten vóór we naar binnen kunnen, want in dejeuken zit een arbeider te schaften. Door de keuken loopt juist onze toegangswegen hij mag niet weten dat wij er zijn. Als hij vertrokken is, lopen we door eenhaag van vrouwen en meisjes via de keuken naar onze zitkamer. Deze overtreftal onze verwachtingen: een heerlijke warme kachel en gemakkelijke stoelen.Alleen één ding vervult ons met zorg. We hebben in het voorbijgaan opgemerktdat een van de vrouwen duidelijk in verwachting is en waarschijnlijk spoedig eenbaby zal krijgen. Daarvan hebben we in het verleden heel wat ellende ondervonden.Nauwelijks zitten we aan het ontbijt of Christien komt de kamer binnen zettenen zegt waarschuwend: 'Weest stil! Er zijn twee marechaussees in huis.' Weschrikken niet weinig over dat bezoek, maar achteraf blijkt dat dit in hetgrensland niet ongewoon is en bij Weerts vooral niet omdat ze weten dat zijnvrouw altijd de koffie klaar heeft staan. Na het eten inspecteren we onze kamer.Op de schoorsteenmantel staan familiefoto's. Hé, we ontdekken een bekend gezicht.Maar dat is Geert Wolbers uit Coevorden! Met hem zijn we als het ware opgegroeid.Hij blijkt met één van de zeven dochters van Weerts te zijn getrouwd.Ze hebben pas een tweeling gekregen en daarom zijn Weerts en zijn vrouw vandaagbij hen op bezoek.Vroeg in de morgen stapt Weerts de volgende dag onze kamer binnen en komteens rustig met ons praten. Hoe lang is het geleden dat we op een dergelijke maniereens met iemand konden spreken over onze positie. Er gaat van Weerts vertrouwenen een geweldige kracht uit die ons moed geeft. Hij, die in zijn leven alzoveel huzarenstukjes uitgehaald heeft, vindt het prachtig dat we de Moffen zo teglad afgeweest zijn. Maar onze angst om hier weer weg te moeten wordt bewaarheid.Weerts zegt dat wanneer zijn dochter moet bevallen, wij weer terug moeten naarMoraal. We hebben niet veel zin meer in verandering. Er zijn hier ook zoveel jongeluivan onze leeftijd, want we maken kennis met alle huisgenoten: Henke,Christien, Dien en Zusje. Met de vrouw van Weerts hebben we de vorige avondal gepraat. Verder is er een Rotterdammertje, Annie, een meisje dat, na alles watze in Rotterdam heeft meegemaakt, weer op verhaal moet komen. Ook is er eenjongen van negentien jaar, George, een volontair die het boerenvak moet leren.Je kunt bepaald niet zeggen dat men hier ongastvrij is. Overdag is Weertsmeestal niet thuis. Hij iszo'n beetje de minister vanbuitenlandse zaken van hetbedrijf, dat door BatsDrenthen, de man vandochter Gees, gedrevenwordt. Daarbij wordt hijgeholpen door Hendrik Eggengoor,de knecht, diemet de zuster van Bats getrouwdis.Moeder Weerts temidden vanhaar kleinkinderen en onderduikers.29