•Gezinsbegeleiding voor Turkse ouders van CI-kinderen ... - Siméa

VHZartikelenFoto: Bernadette Vermeijzullen daar rekening mee moeten houden en na moetengaan hoe de familiebanden zijn.Hulp bij praktische zakenOuders vinden het vaak moeilijk om allerlei praktischezaken te regelen, zoals een oppas of hulp bij financiëlezaken. Gezinsbegeleidsters moeten zich realiseren dat eendeel van de verminderde betrokkenheid bij de zorg kanontstaan uit het feit dat ouders deze praktische problemenniet kunnen oplossen en wellicht ook verwachten dat professionalsdat voor hen doen. Er zouden initiatieven ontwikkeldmoeten worden om aan deze problemen tegemoette komen, zoals het organiseren van gebarentaalcursussendichterbij huis.zou dan ook goed mogelijk zijn dat er overeenkomstenzijn tussen Turkse, Marokkaanse en Surinaamse moslimsop het gebied van acceptatie van doofheid, maar dat dezegroepen andere verwachtingen hebben ten aanzien vanbijvoorbeeld autonomie. En wellicht zijn er ook groepenautochtone ouders die minder belang hechten aan autonomie.Met de toenemende diversiteit in Nederland is hetvan belang dat het aanbod van interventies verbreed wordt,zodat elk kind met auditieve beperkingen de optimale zorgontvangt. Er blijven nog voldoende vragen over voor verderonderzoek naar de optimale zorg voor de verschillendegroepen kinderen.ConclusieUit dit onderzoek blijkt dat hulpverleners en Turkse oudersproblemen ondervinden om de zorg rondom Turkse kinderenmet een CI zodanig te organiseren dat het kind zichoptimaal kan ontwikkelen. Turkse kinderen krijgen hun CIrelatief laat en het bestaande zorgaanbod sluit onvoldoendeaan bij de behoeften van Turkse ouders. Hierboven zijnenkele voorbeelden gegeven hoe de zorg en begeleidinggeoptimaliseerd kunnen worden, maar dat is een begin.Er zal meer inzicht verkregen moeten worden in wat demeest passende zorg is voor Turkse ouders en hun kinderenmet een CI. Maar dat geldt mogelijk ook voor anderemigrantengroepen . De vraag is of bijvoorbeeld ouders meteen Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse achtergronddezelfde verwachtingen hebben omtrent het zorgaanbodvoor hun dove kind als de Turkse ouders in dit onderzoek.Of wellicht moet niet zozeer naar etnische achtergrondgekeken worden, maar is religie een belangrijke factor.Immers, moslims zien ziekte vaak als de wil van Allah. HetOver de auteursKarin Wiefferink is neerlandicus/onderwijskundige en werkt als senior-onderzoekerbij de afdeling Onderzoek en Ontwikkeling van de NSDSK.E-mailadres: kwiefferink@nsdsk.nlBernadette Vermeij is linguïst en logopedist en werkt als onderzoeker/logopedistebij de NSDSK.Heleen van der Stege is orthopedagoog en werkte als senior-onderzoeker bij deNSDSK. Zij is nu werkzaam bij de HRO en het CED in Rotterdam.Noëlle Uilenburg is orthopedagoog en werkt als hoofd Onderzoek enOntwikkeling bij de NSDSK.Een uitgebreide literatuurlijst is opvraagbaar bij de redactie en te downloaden vanwww.simea.nl/vhz of www.fenac.nl/vhzCorrespondentieadresKarin WiefferinkNederlandse Stichting voor het Dove en Slechthorende KindLutmastraat 1671073 GX AmsterdamTel: 020-5745945Email: kwiefferink@nsdsk.nl18VHZ VHZ juli augustus 2009 2009