Bedrijvengids - Waterwegen en Zeekanaal

SYMPOSIUM W&Z
18
Figuur 4: Samenstelling van de externe kosten ten gevolge van
emissies in de binnenvaart
������������
18
16
14
12
10
8
6
4
2
0
1990 2000 2002 2010
Bron: Samenvatting VITO – studie Mei 2004
ten gevolge van luchtverontreiniging
van de binnenvaart
vergeleken met de emissies
van vrachtwagens. Door de
inspanningen van het wegvervoer
wordt de milieubonus
voor de binnenvaart kleiner.
Als we verder kijken naar de
samenstelling van de externe
kosten in de binnenvaart
(Figuur 4), zien we dat het
grootste gedeelte afkomstig is
van PM (klein stof) en NOx.
Een aantal conclusies kunnen
geformuleerd worden:
1. Door de inspanningen van
het wegvervoer wordt de
milieubonus voor de binnenvaart
kleiner.
2. De binnenvaart blijft in algemene
zin beter scoren op
milieuvlak.
3. Voor de componenten fijn
stof en stikstofdioxide
beschikt de binnenvaart
over een potentiële verdere
reductiemogelijkheid.
De binnenvaart kan zijn milieuvoordeel
verder uitbouwen en
een emissiereductie nastreven
door:
Bedrijvengids 2007-2008 Waterwegen en Zeekanaal NV
SO2
PM
NOx
CO2
• Schone brandstof (zwavelarm
of zwavelvrij), i.e. het
gebruik van biodiesel of
een biodiesel blend of low
Sulphur Fuel (LSF);
• uitlaatgasreiniging, aan de
hand van gaswasinstallaties,
bevochting van inlaatlucht,
roetfilters en selectieve
katalytische reductie
(SCR);
• verlaging van het benodigde
vermogen voor de
voortstuwing (verbeterde
rompvorm, luchtsmering,
andere aandrijvingen zoals
een Z-drive (roerpropellers)
of walvisstaart wiel);
• betere vaarinformatie voor
de schipper, bijvoorbeeld
aan de hand van een adviserende
tempomaat.
Een heel andere denkpiste waarbij
het milieuvoordeel van de binnenvaart
geoptimaliseerd wordt,
is diegene waarbij gedacht wordt
aan een verplichte modal shift,
waarbij ook de binnenvaart optimaal
wordt ingezet.
Bij de bespreking van het
duurzame karakter van de
binnenvaart als transportmodus
is ook stilgestaan bij de
impact die een infrastructureel
aspect (het Sigmaplan)
daarop heeft. Tegen de achtergrond
van de aan gang zijnde
klimaatverandering wordt met
het Sigmaplan gestreefd naar
een beperking van de risico’s
op en door overstromingen.
In die zin wordt er naar
gestreefd om het water trager
naar de rivieren te laten stromen.
Door watervoorraden
stroomopwaarts te behouden
op de bevaarbare kanalen in
Vlaanderen kan op een later
tijdstip de mogelijke waterschaarste
aangevuld worden.
Inzake waterhuishouding worden
dus bij voorkeur win-win
situaties nagestreefd.
Hoewel het op het eerste
gezicht geen transporttechnisch
thema betreft, zouden de
mogelijkheden van de waterwegen
inzake de ontwikkeling
van natuurwaarden (milieuvriendelijke
oevers, vestiging
van planten en dieren) eveneens
kunnen gekoppeld worden
als een voordeel voor de
binnenvaart. Dat mag echter
niet leiden tot een beperking
van de vaarsnelheid waardoor
de modus binnenvaart niet langer
economisch rendabel is.
Bij de verdere bespreking van
het duurzaam karakter zijn
nog een aantal andere aspecten
naar voor gekomen, waaronder:
- de noodzaak om bij het
opstarten van projecten van
in het begin de milieubewegingen
te laten participeren;
- het nadenken over de noodzaak
voor het inzetten van
veiligere schepen (dubbelwandig);
- de noodzaak om externe
kosten voor het wegverkeer
door te rekenen;
- de noodzaak om nieuwe
markten aan te boren.