in Kader Primair - Avs

achtergrondouderparticipatie in goede banenDe tendens dat ouders steeds meer betrokken worden en zijn bij het onderwijs aan hun kindvraagt wat van ouders, maar ook van de school. Een wederzijdse relatie – waarbij onder meerde verwachtingen over en weer nooit als een verrassing mogen komen – en een gelijkwaardigepositie zijn uitgangspunten voor goed (educatief) partnerschap. Hoe faciliteer je dit en waarliggen dan welke verantwoordelijkheden?tekst astrid van de weijenbergSchool en ouder,schouder aanschouderGoed partnerschap tussen ouders en school is niet eentienminutengesprek met de ouder op een laag krukje, zegtAVS-adviseur Eelco Dam. Hij geeft bij de AVS de maatwerktraining‘School en ouder, schouder aan schouder’. Ouderbetrokkenheidis ook niet alleen helpen bij het organiserenvan feesten en partijen. De meeste ouders zijn enormbetrokken, ook al zie je ze nooit op school, zegt hij. “Waarhet om gaat is gezamenlijke betrokkenheid, om zo goedmogelijk aan te sluiten bij de ontwikkeling van het kind, engezamenlijke verantwoordelijkheid voor het kind. Om echtgoede partners te zijn, moeten school en ouders dezelfde‘wat wij van ouders vragenis schoolondersteunendgedrag’taal spreken en vertrouwen in elkaar hebben. School moeterop vertrouwen dat de ouder het kind ondersteunt in zijnontwikkeling en de ouder moet er vanuit kunnen gaan datde school aanbiedt wat het kind nodig heeft. Vooral wanneerer speciale hulp nodig is, komt dat vertrouwen al heelsnel in beeld. Dat vergt veel van de communicatievaardighedenvan de leerkracht. De schoolleider moet hem of haardaarin ondersteunen en tools aanbieden.”Een Cito-uitslag bijvoorbeeld, mag voor ouders nooitonverwacht komen, vindt Dam. “Als dat wel gebeurt is decommunicatie met ouders al zeven jaar niet goed verlopen.”Hij vindt het niet meer dan logisch dat ouders alsafnemer van een product de school kritisch bevragen op dekwaliteit. Dat leidt soms tot conflicten tot aan het hoogsteorgaan, de Onderwijsgeschillencommissie. Die kijkt danvooral naar de communicatie tussen school en ouders. Iser voldoende overleg geweest over de ontwikkeling van hetkind? Zijn de juiste documenten overlegd? Daar gaat hetwel eens fout. De school krijgt dan een boete. Toch zijn hetincidenten, constateert Dam van de AVS. We hebben inNederland nog niet te maken met een claimcultuur zoalsin Amerika.Geen ontbijtLeerkrachten zijn er niet altijd blijmee als ouders op hun stoel gaan zitten en hebbenandersom zelf de angst dat ze zich te veel met de opvoedingbemoeien. Dam: “School is er voor educatie, oudersvoeden op. Als school kun je ouders melden dat het nietgoed is dat hun kind zonder ontbijt op school komt. Maarzolang het kind niet ondervoed is, is het uiteindelijk deverantwoordelijkheid van de ouder zelf. Dat geldt ookvoor bedtijd. Je zegt niet hoe laat een kind naar bed moet,maar je kunt wel zeggen dat een goede nachtrust belangrijkis voor de schoolprestaties. Ga je als school in deopvoedrol zitten, dan drijf je eerder uit elkaar dan dat jenaar elkaar toe groeit.”34