Rondom den Herdenbergh - Atlantis

Prentbriefkaart vanwadende koeien bij deVecht, anno 1915.Toen was ’t hoog water en ze mossen een endtiezwömmen. Maar ik kon ze niet in ’t water kriegen,die koene. Die gundse bloarkop, doarveuran, is altied arg gewillig, maar hi-j deud hetniet. Toen kwaamp Siep noar mi-j toe en hi-j blaftenen leup een ende stroomop. De koene leupenachter hum an en doar, een ende stroomop, gungde bloarkop veurop en alle koene zwömden opdie stee rustig deur de Vechte. Ik hebbe nooit helemoalebegreppen woarum ze d’r doar wel deurgungen. Totdat ik ’t aander veurjoar, toen ’twater gung zakken, zagge wat ik veur die tied nieteweten hebbe.’‘Op die plase woar ik de koene d’r deur woldrieven, was een fosse prikkeldroad an espuuld,dat achter een paar poalties was blieven hangen.Het mut argens bovenstrooms lös eraakt ween.Joa, mien jong, soms wet een koppel koenebetter wat goed veur heur is as de herder. Ik passeal viefenveertig joar op de koene maar ik lere nogelke dag van Siep en ok van de koene. Joa, diebieste, zi-j hebt allemoale heur eigen meniere vandoen. Ziej’ die ginne bleskop? Die graast altiednet zo’n elle of twintig, dartig, opzied van de kudde.Altied ’n bettie in de ienzaamheid.A’j hum d’r bi-j wilt jagen is ’t net of e tussende aandere koene gien vretten lust. As e maarallennig is dan hef e ’t best noar de zin. Soms geefik hum de kaans um helemoal achter teblieven. Dan loat ik hum dus zien gang goan,maar och dan duurt ’t niet lange of hi-j kompweer in de buurte van de aandern. In ieder gevalweet ik wel da’k tegen Bleskop gien geweld mutgebruken. En ziej’ die zwartbonte doar met zieniene of estötten heurn? Joa, da’s een raar dier.Het vechten zit ‘m in de botten. Soms gef e eenkoe die te dichte bi-j hum komp, zomaar ’n stötin de ribben. Dan denk ie: wat döt die in eenkudde? Maar bi-j gevoar dan is e ok veuran.Pas kwaamp de börgemeister met twie jachthondehier langs stoeven. Nou, toen ha’j drekt’t vee op’n biestern. Maar de zwartbonte met zieniene heurn vleug d‘r drekt op of en as ik niettussenbeide kommen was had ’t er veur de börgemeisteren zien beide honde niet best uut eziene.Ik zegge tegen de börgemeister: Koene bint netmensen, lastig in de karke, maar ie mut ze niet ande karke kommen. En ziej’ dat kleine rooigiendoar? Die mark ie hoaste nooit. Die löp altiedmaar nerig te grazen en wet overal grös te vinden,zölfs op’t heideveld. En wa’j niet zult gleuven,zi-j gef best melk en hef ’t hoogste vetgehalte vande hele koppel. Zo ku’j weer zien, mien jong dat‘r niet allennig ‘stillen in den lande’ bint maar okstillen in de kudde.’28