Rondom den Herdenbergh - Atlantis

Ik vroeg: ‘Maar Overweg, waar heb je nou demeeste last van?’‘Hè joa, met drie soorten, mien jong: met dehardlopers, met de achterblievers en... metmi-jzölf. Kiek, as de dag komp dat ik gien lastmeer hebbe met mi-jzölf en a’k denke da’k Siepnie meer neudig binne, dan mu’k zien da’k op‘naandere meniere an de kost komme. Maar veurien ding bin ik God dankbaar, elke dag weer,want as ik hier niet was, zol ’t op de lange duurmis goan met de kudde. Dan was ’t noa ’n zettiengien kudde meer, maar ’n troep löslopendekoene. He’j mi-j nou begreppen mien jong?’Ik zei: ‘Ja, ik denk ’t wel, Overweg, maar wie is inde kerk Siep, want dat begreep ik niet goed’.Toen zei Overweg: ‘Hè joa, da’s een goeie vroage.Siep betekent heel völle veur de koene. Ie kunthum vergelieken met een wieze olderling.’Overweg overzag voor de zoveelste keer zijnkudde. Hij sprak Siep aan, maakte een gebaar inde richting van een zwervende koe en Siep haaldehet dier terug. De koe had direct gevoeld dat hetde hond menens was.‘Now jong’, zee Overweg, ‘a’j later domeneerbint, denk dan nog is an de olde Albert.’Met dank aan:- J. Woertel-van der Veen, Radewijk(prentbriefkaart)- E. Wolbink, Hardenberg (fotografie) Vandage an de dagkrie’j gien nattevoeten meer a’j deVechte overstikt methet Marskampveertussen Banthem enRheeze.29