GESCHIEDENIS . 71 DEWÏK. genoodzaakt was, van al'e aanfpraak ...

GESCHIEDENIS.1Ó3rtnce gereisd, alwaar hij zich tot in September 1420onthield, dewijl een groot gedeelte van zijn eigenVBOEKIVgebied nog in vreemde handen was. Men had hem Hoofdft.te Florence met veel eerbied ontvangen, maar de ia C. G.Jaario73.Florentijnen, die door rijkdom zeer dartel waren,tot 1517.en niemand achtten, hadden ook vervolgens weinigmet den Paus op, zelfs zongen de jongens op ftraat:Papa Martino non vale un quattrino. (Paus MAR­TINUS is geen oortje waard!) Evenwel trof hij,door bemiddeling der Florentijnen, eenen zoen metden Veldoverften BRACCIO, die zich tot befchermervan Rome had opgeworpen, gelijk hij ook vervolgensBologna tot gehoorzaamheid noodzaakte. De KoninginJOANNA van Napels, wier krijgsvolken tothier toe den Engelenburg nog bezet hielden, ruimdehem dit flot insgelijks in, als ook de fteden Ostiaen Civita Vecchia.Gedurende het verblijf van MARTINUS V te Florence, kwam zich de gewezene Paus JOANNES XXIII JOANNESDood vanXXIII.aldaar voor hem verootmoedigen, MARTINUS bleefvoor dezen nog fteeds in bekommering, alzoo velenzijne afzetting als met geweld gefchied en onregtmatighielden, in welk geval ook de verkiezing vanMARTINUS niet wettig kon wezen, ook vreesde hij,dat de Duitfchers, zoo hij in Duitschland bleef,zich den eenen of anderen tijd van denzelven als eenfpeelpop tegen hem zouden kunnen bedienen, JOAN­NES , of thans weder BALTHAZAR COSSA , zat nogte Heidelberg gevangen, alhoewel MARTINUS denKeurvorst van den Paltz ontflagen had van de verpligting,om hem te bewaren. Eenige FlorentijnenL aver-