GESCHIEDENIS . 71 DEWÏK. genoodzaakt was, van al'e aanfpraak ...

GESCHIEDENIS. 39Niet alleen de Keizer, maar ook andere Vorstenmoesten de heerfchappij van den Paus erkennen.Zoo vermaande hij LODEWYK., Koning van Napels, [oofdft.ta C. G.zijne onregtvaardige handelingen na te laten, en ver- niano73»klaarde de giften, door hem en zijne Gemalin jotat 1517.ANNA gedaan, voor nietig en van onwaarde. Ookleerchappijmoest PIETER, Koning van Arragon, hem in het|jaar 1353 den leeneed vernieuwen. In het jaar 1355 'an den?aus overdeed zijn Nuntius den Koning van Kastilië, PIEtndereTER, in den ban, omdat deze zijne Gemalin BLAN- Vorsten.C Averftoten, en in hare plaats bijzitten genomenhad, hoewel de Paus bij dezen weinig uitrigtte.Twee befluiten van dezen Paus zijn merkwaardig, Dood vaH[NNOCENdeeene verbiedende, dat voortaan niet meer, in TIUS VI.naam van den Paus, de ftraffe van moord voor eenegeringe geldfom zou kunnen afgekocht worden; detweede fchafte de belasting af, welke van ligtevrouwlieden aan de Pausfelijke Hofbedienden gewoonwas betaald te worden. Eene van de zwakhedenvan dezen Paus was, dat hij al te ijverigwas in het bevorderen zijner bloedverwanten. Hijftierf den iaden September 136a.Daar waren twintig Kardinalen, die te Avignon URBANüSV.tot de verkiezing van een' nieuwen Paus bijeenkwamen.Eén van dezen, ANDROIN DE LA ROCHE,te voren Abt van Clugny, was eerst in deze ftadaangekomen, toen de Paus reeds zieltoogde. Hijhad dus geen titel als Kardinaal, noch zitting whet Konfiftorie, dewijl de Paus hem den mond nietgefloten of geopend had. De Kardinalen echteiwaren van gevoelen, dat hem eene ftem in het Co»C 4ei*VBOEKIV