GESCHIEDENIS . 71 DEWÏK. genoodzaakt was, van al'e aanfpraak ...

VBOEKIVHoofdft.na C. GJaarlo73rot is 1744 K E R K E L I J K E„den, konden zich aan dit fchouwfpel, hetwelk„ zoo godvruchtige aandoeningen verwekte, niet„ verzadigen. Maar zulken, die alles kwalijk uit-• t» leggen, fchreven deze onderwerping , welke de„ Keizer aan den Paus bewees, aan zijne kleinmoe-,, digheid toe. Anderen zeiden: het was eene geveinsdenederigheid. De vijanden der Kerk maak-„ ten de zaak belagchelijk; of keurden ze regelregt„ af. Wat mij betreft: ik was dronken van vreug-,, de; ik was geen meester van mij zei ven, toen ik„ dit fchouwfpel zag, hetwelk onze Vaderen niet„ gezien hadden , en dat wij niet ééns waagden te„ hopen: het Pausfchap met den Keizer in eensge-„ zindheid; het vleesdh gehoorzaam aan den geest,„ en de Monarchie der aarde onderworpen aan de,, Monarchie des hemels."Hij gaat Maar in het jaar 1370 maakte de Paus zijn voornemenbekend, dat hij weder naar Avignon wildewedernaarAvignon.Zijn keeren; voorwendende, dat zijne tegenwoordigheiddood.in Frankryk vereischt werd, uit hoofde van denoorlog tusfchen Frankryk en Engeland, maar deware reden waren de Kardinalen , die aan hun vaderlanden deszelfs vermaken gewend waren. DePaus keerde ook werkelijk in het jaar 1370 naarAvignon, alwaar hij datzelfde jaar den ioden Decemberoverleed. Kort voor zijn dood deed hij voorzijnen Biechtvader en velen zijner Hovelingen belijdenisvan het geloof zijner Kerk; ook herriep hij alles,wat hij in leeren, prediken en disputeren daartegenzou kunnen voortgebragt hebben, terwijl hij,hetwelk men naauwelijks van eenen Paus zou verwacht