Hinde r - TNO

TNO Inro rapport 2002-53
Relaties tussen geluidbelasting en hinder voor industrie- en rangeerterreinen
4 Relatie tussen geluidbelasting en hinder
31 / 51
Nadat de geluidgegevens (hoofdstuk 2) en de gegevens uit de enquête (hoofdstuk 3) zijn
gekoppeld, is de relatie tussen geluidbelasting en hinder vastgesteld. Hierbij is ook
aandacht gegeven aan andere voorspellers van geluidhinder dan Lden. De aanpak en
resultaten worden hier beschreven. In de eerste paragraaf worden analysemodellen
geïntroduceerd voor de beschrijving van de invloed van Lden en andere variabelen op
hinder door geluid van industrie of rangeerterreinen. Deze paragraaf kan door de vooral
inhoudelijk geïnteresseerde lezer worden overgeslagen. In de tweede paragraaf wordt de
variatie in hinder tussen locaties onderzocht. Daarbij wordt nagegaan hoe deze variatie
het best kan worden verdisconteerd in het analysemodel. De inhoudelijk meest
interessante analyses komen in de derde, vierde en vijfde paragraaf aan de orde. De
derde paragraaf gaat, behalve op de invloed van Lden op geluidhinder, in op de rol van
persoons en situationele factoren. In de vierde paragraaf komt met name de invloed van
specifieke kenmerken van de geluidsituatie op geluidhinder aan de orde. De vijfde
paragraaf geeft voor het percentage erg gehinderden (%HA), percentage gehinderden
(%A) en percentage minstens enigszins gehinderden (%LA) de relaties met Lden.
4.1 Analysemodel
Noise annoyance of an individual is translated to a scale from 0 to 100, and is denoted
by A*ij (using individual index i and location index j). Instead of observing the
individual noise annoyance A*ij precisely, it is only known for an individual in which
interval on the scale from 0 to 100 A*ij comes. The locations of the boundaries of the
intervals depend on the set of annoyance response categories used in a study. In this
study the annoyance question has 11 response categories. Assuming equal intervals for
the annoyance categories, this means that the boundaries on a 0-100 scale are 0, 9, 18,
…, 82, 91, 100. We define a latent random variable A such that A* equals A if A∈
[0,100], A* = 0 if A < 0, and A* = 100 if A > 100. Instead of modelling A* we model A.
Aij is modelled as a linear combination of the noise exposure Lden and other predictor
variables. Including random location and individual effects, the model is as follows:
Aij = β0 + β1 Ldenij + β2 X2ij + .. + βΝ XNij + u0j + εij
where u0j is a random location factor, normally distributed with zero mean and
variance σ0 2 , and εij is normally distributed random individual ‘error’ term with
mean zero and variance σ 2 . The variables X2ij ... XNij are predictor variables, such as
type of dwelling or noise sensitivity, depending on the particular analysis. The two
random variables u0j and εij are assumed to be independent. According to this model
the relation between, on the one hand, Lden and the other predictor variables and, on
the other hand, annoyance can have a different ‘intercept’ at each location. The
average intercept is equal to β0. The total random component in model is equal to
u0j + εij. This means that the observations within one location are not independent.
Without a location effect the model becomes:
Aij = β0 + β1 Ldenij + β2 X2ij + ... + βΝ XNij + εij.
where u0j, the random location factor, has been omitted so that now all random
variation is represented by εij. In the next section it will be investigated whether the