ENSOC Magazine Juni 2016

in 2030 EU-breed met ten minste 40% gedaald
moet zijn ten opzichte van 1990. Daarnaast heeft
de Europese Raad een bindend streefcijfer geformuleerd
voor het aandeel duurzame energie in
het Europese energieverbruik en een indicatief
streefcijfer voor verbetering van de energie-efficiëntie
in 2030. Aan beide streefcijfers koppelt de
Europese Raad een percentage van 27%. Dit zijn
ambitieuze doelstellingen. Ter indicatie: de Europese
Commissie verwacht dat het aandeel duurzame
elektriciteit in Europa tot 2030 zal moeten
oplopen naar 50% om de Europese energie- en klimaatdoelstellingen
per 2030 te kunnen halen.
Per 2050 moet de CO2-uitstoot wat de Europese
Commissie betreft met meer dan 80% zijn gedaald.
Om dat doel te bereiken, zullen nog aanmerkelijk
meer energiebesparende maatregelen
moeten worden getroffen. Ook zal dan het grootste
deel van de te verbruiken energie uit duurzame
bronnen afkomstig moeten zijn.
Nederlandse maatregelen
Nederland moet nog veel doen om zijn aandeel
aan het behalen van de 202020-doelstellingen bij
te dragen. De overheid heeft de laatste tijd echter
de nodige maatregelen daarvoor getroffen. Een
voorbeeld daarvan is de Wet windenergie op zee
die een eenduidig wettelijk kader beoogt te scheppen
voor de verwezenlijking van offshore-windparken.
Ook ondersteunt de overheid de verduurzaming
van de energievoorziening met subsidies,
zoals de SDE+-regeling, en fiscale maatregelen.
Om de Europese doelstellingen voor 2030 en
2050 te verwezenlijken, zijn echter nog veel meer
maatregelen nodig. Twee denkbare maatregelen
die kunnen bijdragen aan de verwezenlijking van
deze duurzaamheids- en klimaatdoelstellingen
zijn de ontwikkeling en uitrol van slimme energienetten
en de ontwikkeling van warmte-infrastructuur.
Slimme netten
Slimme energienetten kunnen de sleutel vormen
voor de afstemming op lokaal niveau van de vraag
naar en het aanbod van (gas en) elektriciteit. Die
afstemming kan veel energiebesparing opleveren,
bijvoorbeeld door de afvlakking van pieken in de
energievraag. Met de aansluiting van duurzame
energiebronnen op lokale, slimme netten kan nog
een extra bijdrage leveren aan de verduurzaming
van de energievoorziening.
Warmte-infrastructuur
De ontwikkeling van warmte-infrastructuur
teneinde te voorzien in de behoefte van
particulieren en bedrijfsleven aan warmte voor
ruimteverwarming en warm tapwater kan
eveneens bijdragen aan de verwezenlijking van
deze duurzaamheids- en klimaatdoelstellingen,
niet alleen door de inzet van (lokaal en) duurzaam
geproduceerde warmte maar ook door de
benutting van restwarmte. Daarbij biedt warmteinfrastructuur
een alternatief voor aansluiting
op het gastransportnet. Het mes snijdt daar aan
twee kanten: als de gasvoorraden leeg raken,
zal Nederland toch moeten overstappen op een
andere energiebron, terwijl gas bovendien geen
duurzame energiebron is, hoewel het natuurlijk
de duurzaamste bron is van de conventionele
energiebronnen.
Spelregels nodig
Ook om slimme netten en warmte-infrastructuur
grootschalig te ontwikkelen is regelgeving nodig.
Weliswaar zal op de geliberaliseerde
energiemarkten een rol zijn weggelegd voor
private initiatieven op het gebied van slimme
netten en warmte-infrastructuur, maar toch zal er
behoefte zijn aan spelregels voor de toegang tot
die markten. Hoe regel je bijvoorbeeld het op- en
afregelen van elektriciteitsproductie en –afname
via een slim net? Hoe verzeker je dat duurzaam
warmteproductievermogen toegang krijgt tot het
warmtenet van een ander? En hoe stimuleer je –
bijvoorbeeld met subsidies – nieuwe
ontwikkelingen die nog niet rendabel zijn?
Kortom, hoewel veel duurzaamheids- en
klimaatdoelstellingen Europese wortels hebben,
blijft de Nederlandse wetgever een sleutelrol
spelen bij de verwezenlijking daarvan.
www.ensoc.nl 27
ensoc zomer'16.indd 27 23-05-16 09:08