14.08.2017 Views

ACADEMY Magazine 2016-2017

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>ACADEMY</strong>®<br />

MAGAZINE<br />

<strong>2017</strong><br />

DAVID ICKE<br />

‘Als de mens ontwaakt is het spel<br />

van de machthebbers uit’<br />

JACQUES ATTALI<br />

‘Kan de wereld voorkomen dat<br />

we afglijden naar het slechte?’<br />

PROF. DR. GUSZTI EIBEN<br />

‘Robotbaby trapt de<br />

industriële evolutie af ’<br />

RICHARD VAN HOOIJDONK<br />

‘De toekomst is gearriveerd in<br />

het leven van vandaag’<br />

SJEIK IMRAN NAZAR HOSEIN<br />

‘Geweldig nieuws: Amerikanen<br />

kunnen toch denken!’<br />

FRANÇOIS FILLON<br />

‘Franse ‘Thatcher’ vindt economie<br />

belangrijker dan verworvenheden’<br />

EVERT JAAP LUGT<br />

‘Succes kan innovatie<br />

juist belemmeren’<br />

PROF. DR. IRIS SOMMER<br />

‘Waarnemingen zijn<br />

niet altijd waar’<br />

DR. ANDRÉ KUIPERS<br />

‘Een unieke kijk in het<br />

leven van een astronaut’


INFORMEER NAAR DE<br />

TURN-KEY<br />

CONGRESPAKKETTEN<br />

VOOR 150 TOT 1.000 PERSONEN<br />

Check FokkerTerminal.nl<br />

Fokker Terminal - Binckhorstlaan 249 - Den Haag<br />

Informatie en boekingen: Tim Rosman 06 52038755 en Tom Verhaar 06 20603286


EEN MULTIFUNCTIONELE<br />

CONGRESLOCATIE IN DEN HAAG<br />

• Industriële uitstraling<br />

• Flexibel in te richten<br />

• 17 subruimtes!<br />

• Zeer goede bereikbaarheid<br />

• 380 parkeerplaatsen<br />

FOKKERTERMINAL.NL


Omdat de<br />

Arnon Grunberg | ‘360 is een<br />

waardevolle aanvulling op het<br />

Nederlandse tijdschriftenaanbod’<br />

Matthijs van Nieuwkerk | ‘Ik<br />

noem mij pas een man van de<br />

wereld sinds ik 360 lees’ Bas<br />

Heijne | ‘360 — Onmisbaar in<br />

verwarrende tijden’ Adriaan van<br />

Dis | ‘De wereld is ingewikkeld,<br />

maar leesbaar in 360’ Jan Mulder |<br />

‘360? Schit-te-rend!’<br />

4<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


werkelijkheid<br />

overal anders is<br />

360 <strong>Magazine</strong> brengt het beste uit zo’n 900 buitenlandse<br />

dagbladen, tijdschriften en online media in het Nederlands.<br />

We hebben 50.000 redacteuren — nu nog 50.000 lezers.<br />

50%<br />

korting<br />

Maak voordelig kennis met<br />

360 <strong>Magazine</strong> en ontvang<br />

5 nummers voor slechts €15<br />

Ga naar: www.360magazine.nl/probeer<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 5


interviews<br />

columns<br />

INHOUDSOPGAVE<br />

20 jaar Speakers Academy®_____________________________ 8<br />

‘Uitgesproken marktleider is nog lang niet uitgepraat’<br />

De kracht van Speakers Academy®______________________ 11<br />

Speakers Academy® International_______________________ 12<br />

Europa's grootste online sprekersinstituut________________ 14<br />

Bram Moerland: een wereldvraag voor <strong>2017</strong>______________ 15<br />

Prof. Stephen Hawking_____________________________ 16<br />

Wereldberoemde natuurkundige vreest dat het over<br />

1.000 jaar afgelopen is met de mens<br />

Ir. Thomas Rau en Sabine Oberhuber_________________ 18<br />

Economie transformeert: ‘Niet bezitten, maar genieten’<br />

Daarom: Speakers Academy® - testimonials_______________ 21<br />

Prof. dr. Jan Peter Balkenende_______________________ 22<br />

‘Ik heb gewoon iets met auto’s’<br />

Jort Kelder_________________________________________ 25<br />

Liever een biertje dan een selfie<br />

François Fillon_____________________________________ 27<br />

Franse ‘Thatcher’ vindt economie belangrijker dan verworvenheden<br />

Prof. dr. ir. Mathieu Weggeman_________________________ 29<br />

Beklijvende visie op leidinggeven<br />

Richard van Hooijdonk_____________________________ 30<br />

De toekomst is gearriveerd in het leven van vandaag<br />

Drs. Marjan Haselhoff________________________________ 33<br />

‘Het is mijn filosofie dat leidinggeven aan anderen begint<br />

met leidinggeven aan jezelf’<br />

Verkiezing etnische zakenvrouw van Nederland <strong>2016</strong>__ 35<br />

‘De belangrijke andere kant van Nederland’<br />

Jelle Kuiper_________________________________________ 39<br />

‘Fake of serieus, lachen is altijd een goede keus’<br />

Prof. dr. Iris Sommer_______________________________ 40<br />

‘Waarnemingen zijn niet altijd waar’<br />

Dirk Zeelenberg_____________________________________ 43<br />

Niet bepaald een succesverhaal<br />

Marc Lammers_____________________________________ 45<br />

Een elftal tips om organisaties gezonder te maken<br />

Charles Groenhuijsen______________________________ 46<br />

De Mohammed Ali van de Amerikaanse politiek’<br />

Jacques Attali______________________________________ 49<br />

Leve overmorgen<br />

Top 20 Speakers Academy®____________________________ 51<br />

De top 20 sprekers op alfabetische volgorde<br />

Drs. Carlien Roodink_________________________________ 53<br />

‘Zonder start-ups zou de financiële wereld stil zijn blijven staan’<br />

22<br />

30<br />

66<br />

27<br />

prof. dr.<br />

Jan Peter<br />

Richard van<br />

Annemarie<br />

François<br />

Balkenende<br />

Hooijdonk<br />

van Gaal<br />

Fillon<br />

6<br />

© SUITABLE IMAGES<br />

© ROBERT TJALONDO<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© JOOST GOVERS<br />

Johan Doesburg_____________________________________ 55<br />

Sally Moore en de semi-autonome sociale velden<br />

Hélène Oosterhuis___________________________________ 57<br />

Durven doen wat je wilt doen!<br />

Evert Jaap Lugt____________________________________ 58<br />

‘Succes kan innovatie juist belemmeren’<br />

Pierre Wind_______________________________________ 63<br />

Bringing Knowledge to the World als inspiratie voor<br />

een heerlijke tongsalade<br />

Karin Bruers________________________________________ 65<br />

De Dementie Welkomdoos<br />

Jacobine Geel, Annemarie van Gaal en Sabine Uitslag__ 66<br />

‘Het is tijd voor verschilligheid’<br />

Lama Jigmé Namgyal_______________________________ 71<br />

De wetenschap van het innerlijk wijst de weg naar geluk en succes<br />

Dr. Jacque Fresco | Roxanne Meadows BFA___________ 74<br />

‘In een maatschappij van overvloed is geld irrelevant’<br />

Vivianne Bendermacher______________________________ 82<br />

Mannen kijk uit!De Techionista’s komen eraan!<br />

Willem Reimers_____________________________________ 85<br />

Eigenwijs of eigenzinnig!!<br />

Sjeik Imran Nazar Hosein___________________________ 86<br />

‘Geweldig nieuws: Amerikanen kunnen toch denken!’<br />

Eva Brouwer________________________________________ 89<br />

BAM!<br />

Carlo Ratti MPhil PhD_____________________________ 91<br />

Slimme steden bewegen mee<br />

Prof. dr. Bas Haring__________________________________ 93<br />

Waarom cola duurder is dan melk<br />

Arjan Postma______________________________________ 95<br />

‘Nederigheid is hét ‘medicijn’ tegen de desastreuze gevolgen van hoogmoed’<br />

Prof. dr. Paul van Geest_____________________________ 99<br />

Impulsen voor de 21e eeuw uit de geschiedenis van het christendom<br />

Dr. Aart Bontekoning_______________________________ 101<br />

Opvolgende generaties en cultuur<br />

Iris Hond_________________________________________ 103<br />

‘Dear world’ - Muzikale brieven aan de wereld<br />

Peter Ros_________________________________________ 107<br />

‘Vrijheid en vertrouwen geven, een recept voor succes’<br />

Marius Smit______________________________________ 111<br />

‘Skateboards bakken van plastic doppen’<br />

Luitenant-generaal b.d. Alexander Schnitger_________ 114<br />

Ex-topmilitair gelooft in offensieve innovatie<br />

© MARIE-LAN NGUYEN<br />

© ELSKE KRAMER<br />

drs. Marjan<br />

Haselhoff<br />

33<br />

© MICHIEL SPIJKERS<br />

Eva<br />

Brouwer<br />

89


Dr. André Kuipers_________________________________ 117<br />

Een unieke kijk in het leven van een Astronaut<br />

Prof. dr. Harald Benink, drs. Arend Jan Boekestijn en<br />

dr. Mathijs Bouman_______________________________ 134<br />

Trump, Brexit en populisme zijn goed voor ons, of toch niet?<br />

Annemarie Mars___________________________________ 137<br />

De niet-leuke kant van veranderen<br />

Prof. dr. Guszti Eiben______________________________ 138<br />

Robotbaby trapt de industriële evolutie af<br />

Dr. ir. Koert van Mensvoort___________________________ 143<br />

NANO supermarkt<br />

Prof. dr. mr. Bernard Schols________________________ 144<br />

‘Ik proef de emotie in een nalatenschap’<br />

Lezersactie________________________________________ 147<br />

Bahman Panahi MA_______________________________ 149<br />

‘Kalligrafie leert ons buiten kaders te denken’<br />

Drs. ir. Tim van Koolwijk__________________________ 153<br />

Eten wat de vis eet: spirulina is super gezond<br />

Paul Wouters______________________________________ 155<br />

België-Nederland, de eeuwige interland<br />

Grondlegger prof. dr. ir. Guus Berkhout_____________ 156<br />

Big data intelligence voor welvaartsontwikkeling<br />

Drs. Bert Boer____________________________________ 160<br />

Geschiedenis proeven is het verleden beleven<br />

100% Nederlandse veiligheidsketen beschermt<br />

onze vitale kroonjuwelen__________________________ 164<br />

Kolonel b.d. Henk Bank MA Bc_____________________ 168<br />

Piloten voor één dag stijgen boven zichzelf uit<br />

Tom van 't Hek_____________________________________ 171<br />

Nog lang niet uitgesproken<br />

Bart Maes en Chantal Voets________________________ 173<br />

‘Voeding als medicijn’ - Amanprana<br />

Speakers Academy® Erasmus Rotterdam Open___________ 176<br />

Grootste internationale studentendebattoernooi van Nederland<br />

David Icke________________________________________ 179<br />

‘Als de mens ontwaakt is het spel van de machthebbers uit’<br />

Prof. dr. Peter Gøtzsche____________________________ 185<br />

‘Maken medicijnen meer kapot dan je lief is?’<br />

Drs. Patrick van Veen________________________________ 187<br />

‘Liegen is een groot goed’<br />

Dr. Gábor Lenkei_________________________________ 189<br />

De verzwegen waarheid over vitaminen<br />

Serdar Gözübüyük__________________________________ 191<br />

Jongste internationale arbiter inspireert en motiveert<br />

René Pluijm______________________________________ 192<br />

‘Voorkomen dat we onze eigen toekomst opvreten’<br />

Prof. drs. Jeroen Smit________________________________ 195<br />

De vele wegen naar goed leiderschap<br />

Janneke Monshouwer______________________________ 197<br />

Journaalpionier geeft verzwegen nieuws een stem<br />

Prof. dr. Maarten van Rossem_________________________ 199<br />

Theaterproductie <strong>2017</strong><br />

Mr. Sandra Lutchman_____________________________ 201<br />

‘Diversiteit in besturen levert meer op’<br />

Prof. dr. Vincent Icke________________________________ 203<br />

Gravity does not exist<br />

Liesbeth Mekkering-van Velzen____________________ 204<br />

‘Nooit opgeven, wat ze ook zeggen’<br />

Prof. dr. Paul Louis Iske______________________________ 207<br />

De vele wegen naar goed leiderschap<br />

Prof. dr. René Smits_______________________________ 209<br />

Hoe Europa’s monetaire unie dynamischer en menselijker kan worden<br />

Aanbevolen boeken_________________________________ 211<br />

Drs. Harry Starren__________________________________ 214<br />

Zoekgemaakt verleden<br />

Nick van Ruiten MBA Msc_________________________ 216<br />

‘Scientology en het onbedoelde lot van disruptieve kennis’<br />

Sierd Nutma_______________________________________ 219<br />

‘Train je mentale veerkracht en word beter, sterker en gelukkiger dan ooit’<br />

Esther Ritman____________________________________ 220<br />

In de Ambassade van de Vrije Geest zijn de boeken voortdurend in gesprek<br />

Haim Divon LLB__________________________________ 224<br />

‘Hallo! Kijk eens wat er echt gebeurt in Israël’<br />

Midas Dekkers_____________________________________ 228<br />

Biologie op eigen wijze<br />

Prof. dr. mr. Geert-Jan Alexander Knoops _______________ 230<br />

Geweldstoepassing door de politie: naar een<br />

strafrechtelijk nieuw tijdperk<br />

GALERY - De categorieën____________________________ 233<br />

Een selectie van Speakers Academy® Faculty Members ingedeeld per categorie<br />

Inspirerende bekende Nederlanders____________________ 287<br />

Humor is noodzakelijk in het bedrijf___________________ 288<br />

Maatschappelijke ontwikkeling________________________ 289<br />

SOKIA - Solange Kirschen_________________________ 290<br />

© MET DANK AAN MARC LAMMERS<br />

45 40 46 63 82 103<br />

© PETRA OUDSHOORN<br />

© ALEKSANDRA STRIAPUNINA<br />

© ENITH STENHUYS<br />

© IRIS PLANTING<br />

© ENITH STENHUYS<br />

Marc<br />

Lammers<br />

prof. dr. Iris<br />

Sommer<br />

Charles<br />

Groenhuijsen<br />

Pierre<br />

Wind<br />

Vivianne<br />

Bendermacher<br />

Iris<br />

Hond<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 7


© ENITH STENHUYS<br />

Solange & Albert de Booij<br />

8<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


20 JAAR SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>®<br />

‘Uitgesproken marktleider<br />

is nog lang niet uitgepraat’<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Nederland kent tot 1997 geen echte sprekerscultuur. Dat jaar ziet Albert de Booij kans het spreken professioneel in<br />

de markt te zetten. Het De Booij Instituut groeit onder de naam Speakers Academy® snel uit tot een begrip. In mei<br />

viert Speakers Academy® haar 20-jarig bestaan. De Booij constateert dat de groei van zijn bureau al die jaren nooit is<br />

onderbroken – ook niet door de crisis – en verwacht opnieuw een grote internationale doorbraak.<br />

Zoals alles begint ook Speakers Academy®<br />

in 1997 met een gedachte.<br />

Albert de Booij heeft dan al 25 jaar<br />

een bedrijf, De Booij Party & Congresarchitecten,<br />

dat congressen, seminars,<br />

bedrijfsevenementen en concerten van grote<br />

namen als Sarah Vaughan, Art Blakey en<br />

Udo Jürgens organiseert in binnen- en buitenland.<br />

Vierhonderd evenementen per jaar,<br />

die meestal en tot in de kleine uurtjes plaatsvinden<br />

op vrijdag en zaterdag en om een<br />

grote logistieke inspanning vragen. “Ik wilde<br />

het wat rustiger aan doen en ineens bedacht<br />

ik dat we van die drukke weekeinden konden<br />

afkomen als ik doordeweeks een spreker<br />

in plaats van een zanger in bijvoorbeeld De<br />

Doelen zou zetten. Er was nog vrijwel niets<br />

op dat gebied. Voor mij was het een kans de<br />

sprekersmarkt te professionaliseren, zonder<br />

afscheid te hoeven nemen van mijn medewerkers<br />

en mijn kantoor. Niet wetend dat het<br />

sprekersinstituut zo’n groot succes zou worden<br />

dat we het juist drie keer zo druk zouden<br />

krijgen.”<br />

Het eerste levensteken is twintig jaar geleden<br />

een brochure. Uit de inleiding blijkt dat<br />

positief denken en doen in 1997, ‘als leidraad<br />

voor succes in een begripvolle samenleving’,<br />

de uitgangspunten zijn van het eerste professionele<br />

Nederlandse sprekersbureau, dat dan<br />

nog de naam De Booij Instituut draagt. ‘Wie<br />

werkelijk communiceert, heeft de basis voor<br />

‘Winners never quit<br />

and quitters never win’<br />

succes gelegd’, schrijft oprichter De Booij.<br />

‘Sport, kunst en wetenschap lenen zich bij<br />

uitstek voor communicatiedoeleinden’ en<br />

‘Bekruipt u nooit het gevoel dat automatismen<br />

geijkt moeten worden? Dat opvattingen<br />

aan roest onderhevig zijn? Dat het tijd<br />

wordt voor vernieuwing? Dat effect proberen<br />

wij te bereiken via de bij het De Booij<br />

Instituut aangesloten topsprekers: impulsen<br />

via kruisbestuiving.’ Naar die sprekers moeten<br />

De Booij en zijn medewerkers zelf op<br />

zoek, want contacten moeten ze nog opbouwen.<br />

Gelukkig vinden de meeste mensen die<br />

zij benaderen het leuk. “Het was er nog niet<br />

en ze dachten er profijt van te zullen hebben”,<br />

herinnert De Booij zich.<br />

‘IK LEEF VAN MIJN PEN<br />

EN MIJN WOORD’<br />

“Zelf heb ik professor Pim Fortuyn, een<br />

van onze allereerste sprekers, gebeld met de<br />

vraag of hij soms lezingen gaf of een column<br />

schreef. Hij schaterde het uit en gilde door de<br />

telefoon ‘Ik leef van mijn pen en mijn woord’.<br />

Vervolgens ben ik naar hem toegegaan met<br />

voorstellen om zijn marketing te verbeteren.<br />

‘Als je denkt dat je dat kunt, moet je dat doen’,<br />

zei hij. Enkele jaren later ben ik met hem<br />

meegegaan in de LPF, maar bewust altijd<br />

buiten de politiek gebleven. Daardoor lieten<br />

en laten ook (ex-) politici en bestuurders<br />

van welke achtergrond dan ook zich graag<br />

door ons vertegenwoordigen. Denk aan Jan<br />

Peter Balkenende, Ad Melkert, Ivo Opstelten,<br />

Femke Halsema en Rob Oudkerk.” De<br />

zorgvuldig bewaarde brochure, ‘die achteraf<br />

gezien niet helemaal was wat die moest zijn’,<br />

vermeldt ook andere sprekers van het eerste<br />

uur. Onder hen FC Volendam-doelman<br />

Harry Kwakman, Pierre Janssen, Maurice de<br />

Hond, Nelli Cooman, Chriet Titulaer, Regilio<br />

Tuur, Yonina, psycholoog Piet Vroon,<br />

Emile Ratelband en Martin Gaus. “Voor<br />

Regilio hadden we als decor een boksring<br />

gemaakt, met zijn jas, belt en bokshandschoenen<br />

ernaast aan een kapstok. Een intelligente<br />

vent met een goed verhaal. Hij haalde<br />

vaak de uitspraak 'Winners never quit and<br />

quitters never win' van Vince Lombardi aan.<br />

Dat was Regilio ten voeten uit.”<br />

OVERAL TER WERELD<br />

LEZINGEN<br />

De naam De Booij Instituut maakt al<br />

snel plaats voor Speakers Academy®, met<br />

de Hoogstraat als nieuwe locatie. Niet lang<br />

daarna koopt Albert de Booij het huidige<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 9


20 JAAR SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>®<br />

pand aan de Schiedamse Vest. Van de oorspronkelijke<br />

ploeg is niemand over, behalve<br />

sales director René Warmerdam, aan wie De<br />

Booij refereert als ‘kennisambassadeur van<br />

het eerste uur’. “Sindsdien heeft Speakers<br />

Academy® een gestage groei doorgemaakt en<br />

zijn we onafgebroken marktleider. Het eerste<br />

jaar zaten we op zo’n 100 sprekersaanvragen<br />

per jaar, nu zijn dat er gemiddeld 5.000.<br />

De afgelopen twintig jaar zijn 75.000 aanvragen<br />

behandeld, waarvan de helft heeft geleid<br />

tot een definitieve boeking. In ons bestand<br />

staan nu geen 20, zoals in het allereerste<br />

begin, maar 6.000 nationale sprekers. Daarnaast<br />

hebben we toegang tot 35.000 à 40.000<br />

internationale sprekers. In principe kan<br />

Speakers Academy®, ‘The Global Home of<br />

Intellect’, overal ter wereld lezingen verzorgen<br />

en daarmee kennis overbrengen. ‘Bringing<br />

Knowledge to the World’ – het motto<br />

van Speakers – is belangrijk voor De Booij,<br />

die een lange lijst met steden toont waar<br />

‘zijn’ sprekers staan of hebben gestaan. Om<br />

er een paar te noemen: Abidjan, Aken, Antwerpen,<br />

Avignon, Barcelona, Brugge, Brussel,<br />

Dubai, Düsseldorf, Edmonton, Genève,<br />

Graz, Hamburg, Kopenhagen, Las Vegas,<br />

Lissabon, Londen, Madrid, Marseille, Melbourne,<br />

Milaan, Montréal, München, Taipeh,<br />

Vilnius, Warschau, Wenen en Zürich.<br />

“En natuurlijk is het ook geen probleem als<br />

een Nederlands bedrijf een buitenlandse<br />

spreker wil.”<br />

<strong>ACADEMY</strong> ® MAGAZINE<br />

Speakers Academy® is uitgegroeid tot<br />

een begrip en op afstand de grootste. Kleinere<br />

bureaus moeten soms een beroep doen<br />

op de marktleider om sprekers geboekt<br />

te krijgen voor hun klanten. Albert de<br />

Booij is steeds weer verbaasd als blijkt hoeveel<br />

mensen Speakers Academy® kennen.<br />

Dat is mede te danken aan het dikke glossy<br />

<strong>ACADEMY</strong>®<strong>Magazine</strong>, dat sinds 2004 (met<br />

de Dalai Lama en Desmond Tutu op het voorblad)<br />

minimaal een keer per jaar in een grote<br />

oplage verschijnt met altijd een groot aantal<br />

onafhankelijke journalistieke interviews met<br />

10<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Ik heb geleerd dat<br />

ons product geen<br />

luxe is, maar<br />

een investering’<br />

vooraanstaande sprekers, aanstormend talent<br />

en andere interessante nationale en internationale<br />

prominenten, maar ook andere artikelen<br />

en informatie over de Academy en haar<br />

‘faculty members’. “Sinds we met het magazine<br />

zijn begonnen is de omzet verdubbeld.<br />

Vanaf het begin zijn er mensen, ook intern,<br />

die zich afvragen waarom je überhaupt nog<br />

een papieren blad zou uitgeven. Natuurlijk is<br />

het kostbaar, maar weglaten kost het bedrijf<br />

meer. Het magazine is iets tastbaars, maakt<br />

onze onderneming compleet. Als mensen<br />

in ons blad een interessant persoon tegenkomen<br />

gaan ze googelen en komen ze op onze<br />

website terecht. Dat levert gemiddeld 4.000<br />

unieke bezoekers per week op, een paar honderdduizend<br />

per jaar. De combinatie website<br />

en magazine is goud waard.”<br />

CRISIS IS EEN HYPE DIE<br />

VRAAG GENEREERT<br />

“Sinds de oprichting zijn we elk jaar<br />

gegroeid en hebben we nooit omzet ingeboet.<br />

Ook niet toen in 2008 de crisis uitbrak<br />

en zelfs ik dacht dat op het inhuren<br />

van sprekers, die toch al gauw een paar duizend<br />

euro per lezing kosten, zou worden<br />

bezuinigd. Dat is nooit gebeurd. Ook toen<br />

waren we, net als nu, voor zover ik weet het<br />

enige Nederlandse bedrijf dat al zijn rekeningen<br />

binnen 24 uur betaalt en geen leningen,<br />

financieringen of hypotheken heeft. We<br />

hebben sprekers in 25 categorieën en een<br />

aantal subcategorieën. Marketing-management,<br />

sales (‘zet drie stappen en je omzet<br />

verdubbelt'), motivatie, leiderschap en creativiteit<br />

zijn constanten die het altijd goed<br />

doen. Daarnaast zijn er geregeld hypes. Die<br />

crisis was er een van en er was ineens een<br />

enorme vraag naar sprekers over het te lijf<br />

gaan en overleven ervan.<br />

Nu gaat het vooral over duurzaamheid,<br />

klimaatverandering, energie en de visie van<br />

trendwatchers en futuristen. Door op alle<br />

ontwikkelingen snel en professioneel in te<br />

spelen en doordat we kunnen putten uit dat<br />

enorme arsenaal aan sprekers, doen wij het<br />

zo goed en ondervinden we nauwelijks concurrentie.<br />

Ook onze theaterproducties, met<br />

onder anderen André Kuipers en Maarten<br />

van Rossem, zijn succesvol”, vertelt De<br />

Booij. “Ik heb geleerd dat ons product geen<br />

luxe is, maar een investering.”<br />

Vooruitkijkend verwacht De Booij dat er<br />

marginaal nog groei mogelijk is tussen Bergen<br />

op Zoom en Delfzijl. Een omzetverdubbeling<br />

in Nederland alleen zit er niet<br />

in. Daarvoor is het gebied te klein. “Het is<br />

al bijzonder dat er zoveel aanvragen zijn! De<br />

wereld houdt echter niet op bij Bergen op<br />

Zoom. Daar begint zij pas. We zijn bezig met<br />

een internationale organisatie, waardoor we<br />

ons vanaf dit jaar op veel meer plaatsen kunnen<br />

en zullen manifesteren. Die internationale<br />

doorbraak komt eraan.”<br />

GEDEELDE WAARDEN<br />

Integriteit in alles wat we doen<br />

De kracht van culturele diversiteit<br />

Verbondenheid met elkaar en<br />

onze klanten<br />

Niet alleen doen wat mag, maar ook<br />

wat moreel gewenst is<br />

Focus op toegevoegde waarde<br />

Vertrouwen in elkaar en<br />

de toekomst


De kracht van<br />

Speakers Academy ®<br />

1<br />

Speakers Academy® heeft<br />

een transparant prijsbeleid.<br />

Duidelijkheid vooraf, geen<br />

boekingsfee of verborgen<br />

kosten.<br />

2<br />

Aankondigingen van<br />

congressen, seminars of<br />

andersoortige bijeenkomsten<br />

worden kosteloos vermeld op<br />

onze website.<br />

3<br />

Het consultancyteam van<br />

Speakers Academy® is het<br />

meest ervaren team in de<br />

Europese sprekerswereld. Met<br />

een gezamenlijke ervaring<br />

van zo’n 100 jaar heeft het<br />

tienduizenden aanvragen voor<br />

zijn relaties in behandeling<br />

genomen.<br />

4<br />

Relaties van Speakers<br />

Academy® ontvangen het<br />

<strong>ACADEMY</strong>® <strong>Magazine</strong><br />

kosteloos en de periodieke<br />

Nieuwsbrief, waarin de laatste<br />

ontwikkelingen worden<br />

besproken alsmede de meest<br />

recente sprekers worden<br />

voorgesteld. Zo krijgt de<br />

relatie up-to-date kennis<br />

van de steeds veranderende<br />

sprekersmarkt.<br />

5<br />

Een internationaal netwerk<br />

dat zijn weerga niet kent en<br />

toegang geeft tot meer dan<br />

35.000 sprekers wereldwijd.<br />

6<br />

Speakers Academy® hanteert<br />

een onbesproken ethisch<br />

gedrag naar haar klanten,<br />

medewerkers, toeleveranciers,<br />

Faculty Members en naar<br />

de samenleving, hetgeen<br />

resulteert in een onberispelijke<br />

reputatie en een ongeëvenaard<br />

betalingsgedrag.<br />

7<br />

De boeiende en<br />

inspirerende werkomgeving<br />

op het Speakers Academy®<br />

hoofdkantoor garandeert<br />

optimale professionaliteit en<br />

klantgerichtheid en staat borg<br />

voor het hoogst denkbare<br />

niveau van dienstverlening.<br />

8<br />

Nadat een boeking tot<br />

stand is gekomen stemt<br />

Speakers Academy® de<br />

werkbesprekingen af,<br />

controleert de optredens en<br />

evalueert de optredens die<br />

hebben plaatsgevonden.<br />

9<br />

Kosteloos advies. Onze<br />

Knowledge Ambassadors staan<br />

365 dagen per jaar voor u klaar<br />

en zorgen ervoor dat u binnen<br />

24 uur een offerte ontvangt.<br />

10<br />

In geval van ziekte en/of<br />

overmacht draagt Speakers<br />

Academy® te allen tijde zorg<br />

voor een vervangende spreker<br />

of dagvoorzitter. Uiteraard in<br />

overleg met u.<br />

CELINA<br />

SCHÜLLER<br />

HUGO<br />

DE REUS MA<br />

MARTINE<br />

VRINS<br />

SONJA<br />

DIENER<br />

DON<br />

DE BRUIJN<br />

BONNETTE<br />

VAN ZUIJLEN<br />

Met ingang van april <strong>2017</strong><br />

mr. NINA<br />

KESAR<br />

WALTER<br />

KALLENBACH<br />

MELANIE<br />

MARTENS<br />

NICK<br />

LINDEIJER<br />

RENÉ<br />

WARMERDAM<br />

JESSE<br />

SLUIMER<br />

JACQUES<br />

GELUK<br />

KIKI<br />

VERSCHUUREN<br />

info@speakersacademy.nl<br />

010-433 33 22 | speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 11


INTERNATIONAAL<br />

Speakers Academy ® International<br />

The Global Home of Great Intellect<br />

Het afgelopen seizoen heeft Speakers Academy® honderden een diepgaande kennis en met veel enthousiasme. De jarenlange<br />

sprekers geboekt in Europa en ver daarbuiten. Steeds meer ervaring en expertise van deze mannen en vrouwen staan borg voor<br />

internationale bedrijven en organisaties weten Speakers Academy® een zeer interessante dag of avond. Veelal wordt de mogelijkheid<br />

te vinden als het gaat om kwalitatieve, inhoudelijke topsprekers en geboden tot interactie. Bent u geïnteresseerd in het engageren<br />

op menig Europees congres en seminar ontmoet u onze faculty van een internationale spreker neemt u dan contact op met ons<br />

members. Deze keynote speakers presenteren hun onderwerp met hoofdkantoor te Rotterdam.<br />

12<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


17-01-17 15:37<br />

Faculty members van Speakers Academy® hebben in het afgelopen seizoen opgetreden in onder meer:<br />

Abidjan<br />

Aken<br />

Amsterdam<br />

Ankara<br />

Antwerpen<br />

Avignon<br />

Bad Kissingen<br />

Bad Orb<br />

Barcelona<br />

Berlijn<br />

Bled<br />

Brest<br />

Brugge<br />

Brussel<br />

Casablanca<br />

Dubai<br />

Dublin<br />

Düsseldorf<br />

Edmonton, AB<br />

Essen<br />

Freiburg<br />

Genève<br />

Gent<br />

Graz<br />

Hamburg<br />

Ile de la Réunion<br />

Istanboel<br />

Keulen<br />

Kingsland, GA<br />

Kitzbühel<br />

Koblenz<br />

Kopenhagen<br />

Lago Maggiore<br />

Las Vegas, NV<br />

Le Touquet<br />

Leuven<br />

Lima<br />

Lissabon<br />

Londen<br />

Luxemburg<br />

Lyon<br />

Madrid<br />

Mallorca<br />

Marrakech<br />

Marseille<br />

Melbourne<br />

Milaan<br />

Montpellier<br />

Montreal<br />

München<br />

Nantes<br />

Nice<br />

Nordhorn<br />

Oostende<br />

Parijs<br />

Portoroz<br />

Praag<br />

Rome<br />

Rotterdam<br />

Schwerin<br />

Sint- Niklaas<br />

Stavanger<br />

Stockholm<br />

Strassbourg<br />

Strömstad<br />

Taipei<br />

Thonon-les-Bains<br />

Tours<br />

Vilnius<br />

Warschau<br />

Wenen<br />

Zürich<br />

© GUILLAUME PAUMIER<br />

© ENITH STENHUYS<br />

© EVERT-JAN DANIËLS<br />

© BORIS CYRULNIK<br />

© XAVIER VERDAGUER<br />

© JOSCHKA FISCHER<br />

© TASHA DE VASCONCELOS<br />

© ROBERT ESPALIEU<br />

© PHILIPPE DOUSTE-BLAZY<br />

© LUCY ALEXANDER<br />

© ROY BEUSKER<br />

© SIMON NEWBURY<br />

© FANNY SCHERTZER<br />

© ALEXIS DUCLOS<br />

© SUSAN NEIMAN<br />

© ENITH STENHUYSEN<br />

© RÜDIGER JÜRGENSEN<br />

© GINO DEPINTO<br />

Bernard<br />

Kouchner<br />

Bernard-Henri<br />

Lévy<br />

dr. Susan<br />

Neiman<br />

prof. dr. Peter<br />

Sloterdijk<br />

Anja<br />

Kohl<br />

David<br />

Shing<br />

Tasha<br />

de Vasconcelos<br />

Virginie<br />

Raisson<br />

Philippe<br />

Douste-Blazy<br />

Lucy<br />

Alexander<br />

Dominique<br />

Moïsi<br />

Alastair<br />

Campbell<br />

Jack<br />

Lang<br />

Jacques<br />

Attali<br />

Jeremy<br />

Rifkin<br />

Boris<br />

Cyrulnik<br />

Xavier<br />

Verdaguer<br />

Joschka<br />

Fischer<br />

&<br />

uber<br />

ls rentmeesters’<br />

te artikel<br />

emy.com<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE | 15 DE JAARGANG | N O 23 | JUBILEUMUITGAVE | OPLAGE 70.000<br />

MAGAZINE<br />

<strong>ACADEMY</strong>®<br />

MAGAZINE<br />

<strong>2017</strong><br />

DAVID ICKE<br />

RICHARD VAN HOOIJDONK<br />

EVERT JAAP LUGT<br />

‘Als de mens ontwaakt is het spel ‘De toekomst is gearriveerd in<br />

‘Succes kan innovatie<br />

van de machthebbers uit’<br />

het leven van vandaag’<br />

juist belemmeren’<br />

JACQUES ATTALI<br />

SJEIK IMRAN NAZAR HOSEIN<br />

PROF. DR. IRIS SOMMER<br />

‘Kan de wereld voorkomen dat<br />

‘Geweldig nieuws: Amerikanen<br />

‘Waarnemingen zijn<br />

we afglijden naar het slechte?’<br />

kunnen toch denken!’<br />

niet altijd waar’<br />

PROF. DR. GUSZTI EIBEN<br />

FRANÇOIS FILLON<br />

DR. ANDRÉ KUIPERS<br />

‘Robotbaby trapt de<br />

‘Franse ‘Thatcher’ vindt economie<br />

‘Een unieke kijk in het<br />

industriële evolutie af ’<br />

belangrijker dan verworvenheden’<br />

leven van een astronaut’<br />

HOOFDREDACTEUR - Albert de Booij<br />

REDACTIETEAM - Jacques Geluk (tekst) en het Speakers<br />

Academy ® Team olv algemeen directeur Celina Schüller<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ® BEZOEKADRES<br />

Postbus 22307 Schiedamse Vest 67-71<br />

3003 DH Rotterdam 3012 BE Rotterdam<br />

info@speakersacademy.nl Tel.: +31 (0)10 433 33 22<br />

GRAFISCH ONTWERP<br />

Speakers Academy ®<br />

Don de Bruijn<br />

DRUKWERK<br />

Roularta Printing NV,<br />

Roeselare België<br />

COPYRIGHT<br />

Copyright© 1997-<strong>2017</strong> Speakers Academy ® . Niets uit deze uitgave mag<br />

worden verveelvoudigd en / of openbaar worden gemaakt door middel van<br />

druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande<br />

schriftelijke toestemming van de uitgever. Alle rechten voorbehouden.<br />

Speakers Academy ® heeft de grootst mogelijke inspanning gepleegd om<br />

de copyrights van de geplaatste artikelen en foto’s aan de makers daarvan<br />

te doen toekomen. Speakers Academy ® vraagt de auteurs, fotografen en<br />

de sprekers copyrightvrije foto’s aan te leveren. In het geval het foto’s<br />

betreft die beschikbaar zijn gesteld door externe fotografen, vermeldt<br />

Speakers Academy ® de naam van de fotograaf op de foto zelf. In een aantal<br />

gevallen is het wellicht niet mogelijk (geweest) de te achterhalen. Mocht<br />

u menen rechthebbende te zijn van een of meerdere foto’s, neem dan<br />

contact op met Speakers Academy ® via e-mail: info@speakersacademy.nl<br />

De interviews, artikelen en columns zijn van onafhankelijke auteurs.<br />

<strong>ACADEMY</strong> ® <strong>Magazine</strong> neemt een metapositie in ten aanzien van geloof,<br />

religie, gender, ras, seksuele geaardheid en aanvaardt geen enkele<br />

verantwoordelijkheid voor de statements die worden gemaakt. <strong>ACADEMY</strong> ®<br />

<strong>Magazine</strong> heeft vanuit deze onafhankelijk positie mensen uitgenodigd, die<br />

vanuit verschillende gezichtspunten hun visie naar voren brengen.<br />

FOTOSTOCK<br />

Bedrijven of organisaties die fotomateriaal nodig hebben, kunnen tegen<br />

een vergoeding hiervan gebruik maken. U kunt contact opnemen met de<br />

informatiedesk van Speakers Academy ® : fotostock@speakersacademy.nl<br />

TOESTEMMING HERDRUK / GEBRUIK FOTO’S EN ILLUSTRATIES<br />

Voor toestemming van herdruk van artikelen, interviews, columns, foto’s en<br />

illustraties, kunt u contact opnemen met Speakers Academy ® :<br />

magazine@speakersacademy.nl<br />

COLUMNSERVICE<br />

Veel van onze sprekers zijn tevens goede<br />

schrijvers. In een aantal gevallen bestaat<br />

de mogelijkheid om een column te laten<br />

schrijven voor uw personeelsblad, huisorgaan,<br />

verenigingsblad, corporate magazine, jaarverslag,<br />

website, publiekstijdschrift. Ook kunnen wij op<br />

verzoek een column, kort verhaal of gedicht ter<br />

ondersteuning van een congres (laten) verzorgen.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

13


ONLINE<br />

Europa's grootste<br />

online sprekersinstituut<br />

Het grootste sprekersportaal en voor iedereen toegankelijk. Per jaar wordt de website bezocht door<br />

honderdduizenden unieke bezoekers en biedt hiermee toegang tot ‘de wereld van kennis’. De zoekmachine is<br />

eenvoudig in gebruik. U kunt zoeken op naam, alfabet, trefwoord en op maar liefst 25 categorieën; een makkelijke<br />

manier om kennis te maken met de Faculty Members van Speakers Academy®. Tevens treft men op de website<br />

honderden interessante artikelen en columns, exclusieve interviews, videos en foto’s van onze Faculty Members.<br />

speakersacademy.com<br />

14 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


Een wereldvraag voor <strong>2017</strong><br />

De bekende schrijfster Amanda Gefter heeft eens gezegd: ‘Er zijn net zoveel universums als er mensen zijn’. Hoe vaak gaat<br />

het niet mis in de intermenselijke communicatie omdat het lijkt alsof wij in totaal verschillende werelden leven! We zijn een<br />

bijzonder leuk (én leerzaam) verhaal tegengekomen van filosoof en vertaler Bram Moerland, dat wij met zijn toestemming<br />

en heel veel plezier publiceren in <strong>ACADEMY</strong>® <strong>Magazine</strong>. Een mooiere boodschap voor <strong>2017</strong> kunnen wij ons niet wensen.<br />

Bram Moerland<br />

Er was eens een man en die was heel<br />

erg bang voor honden. En dat werd<br />

almaar erger. Hij raakte er helemaal<br />

van overtuigd dat alle honden altijd<br />

gemeen zijn.<br />

“Rothonden zijn het, allemaal”, zei hij tegen<br />

zichzelf. “Het enige wat ze willen, is bijten in<br />

mijn kuiten.”<br />

Ten slotte durfde hij de deur niet meer uit, bang<br />

om zo'n gemene rothond tegen te komen.<br />

Nu was het ook een heel intelligente man.<br />

Dus besloot hij een list te verzinnen. Hij<br />

bestelde per postorder een voorraad van<br />

de allerlekkerste hondenbrokjes. Toen die<br />

waren afgeleverd, stopte hij wat hondenbrokjes<br />

in zijn jaszak en dat gaf hem de moed<br />

om weer de straat op te gaan. “Want”, zo had<br />

hij bedacht, “als er dan zo’n gemene rothond<br />

op me afkomt, dan werp ik die allerheerlijkste<br />

hondenbrokjes op straat en dan zal die<br />

rothond vast en zeker de voorkeur geven aan<br />

die brokjes boven mijn kuiten.”<br />

En zo durfde hij weer elke dag naar zijn werk.<br />

Elke dag nam hij een verse voorraad hondenbrokjes<br />

mee, voor onderweg.<br />

Op een dag kwamen er aan de overkant van<br />

de straat nieuwe bewoners. Die hadden een<br />

hond. Net als de man had ook die hond een<br />

vaste overtuiging. Die hond was er zeker van<br />

dat alle mensen altijd lief zijn.<br />

“Lieve mensen zijn het, allemaal”, zei hij<br />

tegen zichzelf. Hij had daar ook alle reden<br />

toe. Hij kreeg gratis eten en drinken, werd<br />

regelmatig geknuffeld en z'n baasjes letten<br />

goed op als het tijd was dat hij weer eens<br />

nodig naar buiten moest.<br />

Omdat die baasjes het zelf erg druk hadden,<br />

en moeite hadden met vroeg opstaan, zetten<br />

ze hem 's ochtends altijd even alleen buiten,<br />

© MET DANK AAN BRAM MOERLAND<br />

zodat hij dan zelf maar een goed plekje moest<br />

zoeken tussen de struiken om te doen wat hij<br />

moest doen.<br />

En toen gebeurde het.<br />

De man stapte 's ochtends zijn huis uit.<br />

Op datzelfde moment zetten de nieuwe<br />

overburen hun hond op straat.<br />

“Daar heb je zo'n gemene rothond”, bedacht<br />

de man vol schrik toen hij de hond zag.<br />

“Daar heb je weer zo'n lief mens”, bedacht de<br />

hond toen hij de man zag.<br />

De hond rende op de man af.<br />

“Zie je wel”, sprak de man tegen zichzelf, “die<br />

komt op m'n kuiten af.”<br />

En toen de hond hem genaderd was, wierp<br />

hij volgens plan meteen die hondenbrokjes<br />

op de grond.<br />

Het werkte als voorzien.<br />

“Zie je wel”, sprak de hond tegen zichzelf,<br />

“ook hier zijn alle mensen lief, ik krijg<br />

zomaar weer voor niks van die allerheerlijkste<br />

hondenbrokjes.”<br />

De volgende ochtend zei de man opnieuw<br />

tegen zichzelf: “Daar heb je alweer die<br />

gemene rothond.”En hij gooide weer de<br />

allerheerlijkste hondenbrokjes op de grond.<br />

En de hond zei opnieuw tegen zichzelf:<br />

“Daar heb je weer zo'n lief mens”, genietend<br />

van de brokjes. En dat herhaalde zich<br />

voortaan elke ochtend.<br />

En wat is nou de moraal van dit verhaal? Want<br />

dit is een verhaaltje met een moraaltje.<br />

Het opmerkelijke is dat voor de man en de<br />

hond elke ochtend de feiten precies dezelfde<br />

zijn. De hond rent naar de man. De man gooit<br />

hondenbrokjes op straat. De hond eet de hondenbrokjes.<br />

Dat zijn de feiten.<br />

Die feiten, die voor de man en de hond dus<br />

precies gelijk zijn, bevestigen echter de man<br />

in zijn overtuiging dat alle honden gemeen<br />

zijn. En precies diezelfde feiten bevestigen<br />

de hond in zijn overtuiging dat alle mensen<br />

lief zijn.<br />

En ook al delen man en hond dezelfde feiten,<br />

ze leven in twee geheel verschillende werelden.<br />

De man woont in een wereld van angst<br />

en wordt daar elke dag in bevestigd.<br />

De hond woont in een wereld van liefde en<br />

wordt daar ook elke dag in bevestigd.<br />

Zou het misschien kunnen zijn dat ieder ook<br />

zo z'n eigen wereld schept?<br />

En daarom de wereldvraag: in welke wereld<br />

woon jij?<br />

Hoe jouw wereld<br />

ook zij, ik hoop dat<br />

jij in het nieuwe jaar<br />

jezelf in jouw eigen<br />

wereld helemaal op<br />

je plek voelt, dat je<br />

daar gelukkig van<br />

wordt en dat je dat<br />

geluk in vrede met<br />

je medemens kunt<br />

delen.<br />

brammoerland@speakersacademy.nl<br />

© MET DANK AAN BRAM MOERLAND<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 15


© WIKIMEDIA COMMONS<br />

Wereldberoemde<br />

natuurkundige<br />

vreest dat het<br />

over 1.000 jaar<br />

afgelopen is met<br />

de mens<br />

prof. Stephen Hawking<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

16<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


WETENSCHAP<br />

Het klinkt akelig dichtbij. Nog slechts dertig generaties en het kan zomaar voorbij zijn. Voor de mens en de meeste dieren.<br />

Stephen Hawking waarschuwt dat de aarde over duizend jaar waarschijnlijk onbewoonbaar is. Daarom herhaalt de<br />

wereldberoemde, aan een rolstoel gebonden theoretische natuurkundige keer op keer: “Onze enige toekomst ligt in de ruimte.”<br />

Een komeetinslag of enorme natuurramp<br />

kan vrijwel al het leven op<br />

aarde in één keer wegvagen, maar<br />

Stephen Hawking denkt eerder dat<br />

de mens zijn eigen graf graaft. Tijdens een<br />

lezing voor de debatclub van Oxford Union,<br />

eind <strong>2016</strong>, noemt hij – volgens de Britse<br />

krant The Telegraph – als risico’s nucleaire<br />

oorlogen, de ontwikkeling van autonome<br />

krachtige wapens, klimaatverandering en<br />

toenemende resistentie tegen antibiotica.<br />

“Maar zelfs zonder daarmee rekening te<br />

houden, hebben we er geen idee van wat<br />

er op ons afkomt en wie onze vijanden zullen<br />

zijn”, aldus Hawking, die in Cambridge<br />

waarschuwt dat kunstmatige intelligentie<br />

(AI) ons uiteindelijk de das kan omdoen.<br />

Om de risico’s enigszins te beperken heeft<br />

Hawking zich eind 2015 al aangesloten bij<br />

een coalitie van meer dan 20.000 onderzoekers<br />

en deskundigen die ijveren voor een ban<br />

op het ontwikkelen van autonome wapens,<br />

die zonder menselijke interventie op doelen<br />

kunnen vuren. Onder hen Steve Wozniak,<br />

Elon Musk en Noam Chomsky. De website<br />

ScienceAlert en de app Futurism citeren<br />

Hawking over pogingen de effecten van<br />

de klimaatverandering te verzachten: “Er<br />

is straks onvoldoende land om voedsel te<br />

verbouwen, onze kusten verdwijnen en het<br />

enige eetbare dat in de zeeën overblijft is dan<br />

waarschijnlijk gekookt, vanwege de snel stijgende<br />

temperaturen. Dat gaat nog heel veel<br />

strijd en inspanning kosten.”<br />

KUNSTMATIGE<br />

INTELLIGENTIE<br />

Over artificiële intelligentie zegt Hawking:<br />

“AI is het beste of het slechtste dat<br />

de mensheid kan overkomen.” De oprichters<br />

van OpenAI, een onderzoeksinitiatief<br />

van Musk naar de ethische aspecten van AI,<br />

hebben in 2015 gezegd dat onze robots volledig<br />

onderdanig zijn aan de mens. Ze vragen<br />

zich echter af wat er gebeurt als we te veel<br />

beperkingen loslaten.” De krant The Guardian<br />

schrijft dat Hawking daarom de oprichting<br />

toejuicht van het Leverhulme Centre<br />

for the Future of Intelligence van de universiteit<br />

van Cambridge, dat vragen wil beantwoorden<br />

over de snelle opkomst van AI. “We<br />

besteden veel tijd aan het bestuderen van<br />

de geschiedenis, wat – laten we eerlijk zijn<br />

– meestal de geschiedenis van onze stomheid<br />

is. Het is dan ook een welkome verandering<br />

dat mensen nu eindelijk de toekomst<br />

van intelligentie onderzoeken.” Hawking is<br />

bang dat AI het risico vergroot dat de mens<br />

door het ontwikkelen van een superintelligentie<br />

met een eigen wil de architect wordt<br />

van zijn eigen vernietiging. Desondanks ziet<br />

hij ook grote potentiële voordelen. “We kunnen<br />

niet voorspelen wat we kunnen bereiken<br />

wanneer AI ons brein versterkt. Deze technologische<br />

revolutie kan er misschien voor<br />

zorgen dat de schade die door industrialisatie<br />

is toegebracht aan de natuur gedeeltelijk<br />

terug te draaien is. Uiteindelijk kan AI ons<br />

helpen ziekte en armoede uit te roeien.”<br />

OPTIMISME<br />

The Independent meldt naar aanleiding<br />

van Hawkings uitspraken dat zelfvoorzienende<br />

menselijke koloniën op Mars,<br />

waarvoor nu al verder gevorderde plannen<br />

bestaan, de komende honderd jaar nog<br />

geen reële optie zijn. Dat betekent dat de<br />

mens de komende decennia ‘heel voorzichtig’<br />

moet zijn en moet blijven zoeken naar<br />

bewoonbare werelden. We moeten dan wel<br />

op onze hoede zijn voor buitenaardse intelligente<br />

volken, die wellicht net zo agressief<br />

zijn als wij, “en ons zien als een soort bacteriën.”<br />

Toch is er ook ruimte voor optimisme.<br />

In een van zijn lezingen zegt Hawking dat het<br />

misschien ook wel 10.000 jaar (of 300 generaties)<br />

kan duren voordat de aarde wordt<br />

‘Wat gebeurt er als<br />

robots niet meer<br />

ondergeschikt zijn aan<br />

de mens?’<br />

vernietigd. Volgens de Christian Science<br />

Monitor is de kans groot dat we tegen die tijd<br />

– of dat nu 1.000 of 10.000 jaar verder is – de<br />

ruimte hebben bevolkt en een aardse ramp<br />

niet meer betekent dat de mens uitsterft.<br />

“NASA zoekt naar zogenoemde exoplaneten<br />

waar menselijk leven mogelijk is en Musk wil<br />

Mars al in deze eeuw koloniseren.” Hawking:<br />

“Kijk in de tussentijd naar de sterren en niet<br />

naar je voeten. Probeer wat je ziet te begrijpen<br />

en vraag je af waardoor het universum<br />

kan bestaan. Wees nieuwsgierig. Hoe moeilijk<br />

het leven ook is, er is altijd iets dat je kunt<br />

doen en bereiken. Het is belangrijk om niet<br />

op te geven”, aldus citeert The Independent.<br />

Terugkijkend zegt hij: “Er is veel om optimistisch<br />

over te zijn. <strong>2016</strong> was een heerlijk jaar<br />

om te leven en onderzoek te doen naar theoretische<br />

fysica.”<br />

Stephen Hawking is een vooraanstaand Brits natuurkundige, kosmoloog en wiskundige. Hawking is gespecialiseerd in zwarte gaten en<br />

singulariteiten in de kosmologie. Hij heeft het begrip imaginaire tijd ontwikkeld, waardoor hij hoopt singulariteiten zoals bij de oerknal in zwarte<br />

gaten te kunnen oplossen. Sinds 1962 lijdt hij aan de ziekte ALS en is nu geheel aan een rolstoel gebonden.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 17


© ENITH STENHUYS<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Economie transformeert:<br />

‘Niet bezitten, maar genieten’<br />

Thomas Rau en Sabine Oberhuber nemen de lezers van hun recente boek ‘Material Matters’ mee op een<br />

spannende ontdekkingstocht, die hen laat nadenken over onze rol op aarde. In negen hoofdstukken zetten beide<br />

auteurs de wereld op z’n kop en werken ze toe naar een nieuw economisch model. Daarin is de consument niet<br />

langer eigenaar maar gebruiker, krijgen materialen rechten en is afval voltooid verleden tijd. Een utopie? Daar<br />

lijkt het niet op. Dit is hét model dat de revolutie die onze aarde nodig heeft mogelijk maakt.<br />

ir. Thomas Rau | Sabine Oberhuber<br />

18 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


ECONOMIE VAN DE TOEKOMST<br />

Hij wordt wel een van de radicaalste<br />

bouwmeesters van Nederland<br />

genoemd. Architect Thomas Rau<br />

ontwerpt gebouwen die energie<br />

produceren in plaats van gebruiken. Samen<br />

met bedrijfseconome Sabine Oberhuber is<br />

hij oprichter van Turntoo, de eerste op de circulaire<br />

economie gerichte onderneming in<br />

Nederland. In ‘Material Matters’ presenteren<br />

ze diverse casussen en voorbeelden die aantonen<br />

dat de toekomstbestendige wereld niet<br />

ver weg is. Het zijn complexe zaken, maar die<br />

zijn zo helder en intrigerend beschreven dat<br />

het een zeer toegankelijk verhaal is geworden.<br />

Zeker voor mensen die zich herkennen<br />

in het motto ‘Niet bezitten, maar genieten!’<br />

en openstaan voor uitdagingen en revolutionair<br />

denken.<br />

“Wij leven in een tijd van grote en snelle veranderingen.<br />

Geen dag gaat voorbij zonder<br />

dat we vertrouwde zekerheden zien afbrokkelen<br />

of dingen die wij tot dan toe voor<br />

onmogelijk hielden ineens als nieuwe realiteit<br />

moeten accepteren – Brexit bijvoorbeeld,<br />

of de compleet ‘onwaarschijnlijke’<br />

verkiezingsuitslag in de Verenigde Staten.<br />

Maar is dit allemaal echt zo verrassend of<br />

hebben we de onderliggende oorzaken simpelweg<br />

over het hoofd gezien, de voortekens<br />

genegeerd? Al jaren zijn er urgente problemen<br />

in onze globale maatschappij die wij<br />

stelselmatig ontkennen. Zolang de consequenties<br />

niet direct voor onze neus staan,<br />

permitteren wij ons een lakse houding. Pas<br />

als urgente problemen zo actueel geworden<br />

zijn dat ze het dagelijkse nieuws bereiken,<br />

zijn wij tot handelen bereid, maar dan<br />

is het voor een adequaat antwoord meestal<br />

te laat – kijk naar de vluchtelingencrisis. Een<br />

probleem dat aan urgentie blijft winnen is de<br />

ecologische crisis, die ons af en toe via het<br />

tv-scherm bereikt in de vorm van wervelstormen<br />

of overstromingen. In de drukke<br />

mediawereld raken die beelden echter al<br />

snel weer naar de achtergrond. Deze crisis<br />

is het gevolg van een economisch systeem,<br />

waarin de waarden van de winst- en verliesrekening<br />

de enige echte parameters zijn voor<br />

besluitvorming. Sterker nog: onze cultuur is<br />

zo doordrenkt van eenzijdig economisch<br />

denken, dat die puur kwantitatieve kijk op<br />

de wereld het negeren van problemen blijkbaar<br />

rechtvaardigt”, aldus Thomas, die mede<br />

namens Sabine spreekt.<br />

‘Alles is tijdelijk,<br />

alleen de<br />

gevolgen zijn<br />

permanent’<br />

‘ONS VERBLIJF IS TIJDELIJK’<br />

“Grote mondiale vraagstukken hangen<br />

samen met ons lineair georganiseerde economische<br />

systeem waarin wij grondstoffen<br />

delven, gebruiken en vervolgens weggooien.<br />

Dit heeft niet alleen een gigantische verspilling<br />

van grondstoffen tot gevolg, maar ook<br />

het verlies van ecosystemen en de klimaatcrisis.<br />

De aarde is een gesloten systeem en<br />

ons verblijf hier is tijdelijk. In plaats van ons<br />

op deze planeet te gedragen als verantwoordelijke<br />

gasten en bewust met alles omgaan<br />

wat ons verblijf mogelijk maakt, hebben<br />

wij een systeem gecreëerd dat ons bestaan<br />

en dat van vele andere wezens op aarde in<br />

gevaar brengt. Sinds de vorige eeuw hanteren<br />

wij een economisch systeem dat is<br />

gericht op continue, exponentiële groei.<br />

Onze welvaart hangt ervan af. Om dat systeem<br />

in stand te houden, moeten mensen<br />

producten in steeds grotere hoeveelheden<br />

consumeren. Wij hebben van producten<br />

dan ook een probleem gemaakt en verkorten<br />

kunstmatig hun technische levensduur<br />

of laten ze – onder het mom van innovatie<br />

– in hoog tempo ‘verouderen’. Steeds wisselende<br />

modetrends zorgen ervoor dat men<br />

elk seizoen iets nieuws aanschaft. Dit systeem<br />

is niet te repareren met kleine verbeteringen,<br />

maar wel door onze economie<br />

fundamenteel anders te organiseren.”<br />

“Allereerst moeten wij ons realiseren dat<br />

eigendom verantwoordelijkheid met zich<br />

meebrengt. Tegenwoordig krijgen we<br />

noodgedwongen allerlei zaken in ons bezit<br />

waarvoor wij op de lange termijn geen verantwoordelijkheid<br />

kunnen dragen. Als onze<br />

laptop bijvoorbeeld niet meer aan onze eisen<br />

voldoet, is het moeilijk verantwoord om te<br />

gaan met het eigenaarschap. Wij kunnen<br />

niet zorgdragen voor alle grondstoffen en<br />

materialen die in een product verwerkt zijn<br />

– laat staan dat we ze kunnen hergebruiken.<br />

Vaak weten we niet eens om welke grondstoffen<br />

en materialen het gaat, of wat daarvan<br />

de kenmerken zijn. Dat dilemma is<br />

alleen op te lossen door anders tegen eigendom<br />

aan te gaan kijken: door te regelen dat<br />

we producten niet langer in eigendom hoeven<br />

te hebben om ze te gebruiken. Alleen zo<br />

kunnen we zorgen dat we materiaal niet langer<br />

verbruiken, maar slechts gebruiken.”<br />

PRODUCENT BLIJFT<br />

VERANTWOORDELIJK<br />

“We moeten dus naar een model toe<br />

waarin de producent verantwoordelijk blijft<br />

voor zijn product en waardevolle grondstoffen<br />

daardoor niet langer tot afval verworden,<br />

maar blijvend in ons (economische) systeem<br />

circuleren. Daarbij horen nieuwe verdienmodellen<br />

en een consequente registratie van<br />

de locatie van materialen in een Materialen<br />

Paspoort. Afval is immers in feite niets meer<br />

dan een verzameling grondstoffen zonder<br />

identiteitsbewijs. Dat is nog niet alles. Wanneer<br />

we ons daadwerkelijk bewust zijn van<br />

het feit dat we de meeste producten (en dus<br />

grondstoffen) maar voor korte tijd gebruiken,<br />

realiseren we ons dat dit in een uitgezoomd<br />

perspectief ook voor producenten<br />

opgaat. Daarom moeten we ons afvragen<br />

waar het eigendomsrecht op de grondstoffen<br />

zelf moet komen te liggen – ook de producent<br />

raakt anders op den duur overvraagd.<br />

Naar ons idee moeten we door de hele productieketen<br />

heen, van de ‘mijn’ tot aan de<br />

eindgebruiker, opnieuw bepalen in hoeverre<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 19


ECONOMIE VAN DE TOEKOMST<br />

eigendom functioneel of onontbeerlijk is.<br />

Binnen het Turntoo-model is de consequentie<br />

van die gedachte dat niet alleen producten<br />

maar ook materialen vallen onder dienstverlening.<br />

Aan de huidige waardencreatieketen<br />

voegen we een ‘waardenbehoudketen’ toe,<br />

wat leidt tot een ingrijpende verandering van<br />

ons hele economische systeem.”<br />

‘Afval is niets<br />

meer dan een<br />

verzameling<br />

grondstoffen<br />

zonder<br />

identiteitsbewijs’<br />

‘ECONOMIE WEERSPIEGELT<br />

ONS BEWUSTZIJN’<br />

“Om onze economie te veranderen, dienen<br />

we ons echter eerst te realiseren dat die<br />

een weerspiegeling is van ons bewustzijn<br />

en het daarin besloten wereldbeeld. Hoewel<br />

al sinds de zestiende eeuw bekend is<br />

dat de aarde om de zon draait en onze planeet<br />

één van vele in een oneindig uitgestrekt<br />

universum is, gedraagt de mens zich nog<br />

steeds alsof hij het centrum van het heelal<br />

zou zijn. Alles maken we ondergeschikt<br />

aan onze belangen. Dit antropocentrische<br />

wereldbeeld biedt de culturele bedding aan<br />

het hierboven beschreven lineaire economische<br />

systeem dat ons in de huidige crisis<br />

heeft gebracht. Om daaruit te komen is<br />

het belangrijk niet alleen onze economische<br />

spelregels te veranderen, maar vooral ook<br />

de ziel van onze economie en maatschappij.<br />

Vandaar ook de titel ‘Material Matters’. We<br />

moeten ons realiseren dat materiaal ertoe<br />

doet, maar ook dat er, verbonden aan dat<br />

onderwerp, nog vele andere essentiële zaken<br />

zijn waarop we nu echt moeten acteren. We<br />

zijn immers slechts gasten op deze aarde.<br />

Voor onszelf was deze wetenschap de aanleiding<br />

om in 1992 RAU Architecten op te<br />

richten. Gaandeweg zagen we echter dat de<br />

vragen die we tegenkwamen een bepaalde<br />

dimensie misten. Voor het behoud van een<br />

leefbare aarde is nu eenmaal meer nodig dan<br />

energieproducerende, gezonde gebouwen<br />

alleen.” Dat is in 2010 de reden voor Thomas<br />

Rau en Sabine Oberhuber om Turntoo op te<br />

richten, de eerste organisatie in Nederland<br />

die zich richt op het ideaal van de circulaire<br />

economie en het ontwikkelen van bedrijfsmodellen<br />

die ervoor zorgen dat waardevolle<br />

grondstoffen niet langer verloren gaan. Er is<br />

veel geïnvesteerd om het thema op de maatschappelijke<br />

agenda te krijgen en zo is ook<br />

dit boek ontstaan.<br />

TRANSFORMATIE<br />

“Tijdens het traject van de afgelopen jaren<br />

vormde zich in ons hoofd het idee dat de circulaire<br />

economie weliswaar een belangrijke<br />

stap is, maar dat uiteindelijk verdere stappen<br />

nodig zijn voor een fundamentele, totale<br />

transformatie van het bestaande systeem.<br />

Die moet uiteindelijk leiden tot een levensvatbaar<br />

economisch systeem, bestaande<br />

uit een reeks van bouwstenen die we in dit<br />

boek gezamenlijk ‘het Turntoo-model’ hebben<br />

genoemd. ‘Material Matters’ schetst een<br />

nieuw perspectief voor deze transformatie.<br />

Het is bemoedigend te zien dat ideeën voor<br />

een grote transformatie van ons economische<br />

systeem steeds meer maatschappelijke<br />

aandacht krijgen: verschillende overheden,<br />

overheidsinstanties en spelers in het<br />

bedrijfsleven beginnen de urgentie ervan<br />

op te pakken. Deze grote beweging kent<br />

ook voorlopers: mensen die zich al decennia<br />

hardmaken voor een dergelijke transformatie.<br />

Velen van hen hebben wij tijdens onze<br />

‘reis’ persoonlijk mogen ontmoeten; we zijn<br />

vol waardering voor hun werk. Wat ons allemaal<br />

met elkaar verbindt is samen te vatten<br />

in een uitspraak van Victor Hugo: ‘Niets is zo<br />

sterk als een idee waarvoor de tijd rijp is’.”<br />

Thomas Rau, CEO van Turntoo en RAU Architecten, is architect/ondernemer. Hij heeft een pedagogische opleiding<br />

gevolgd in Bonn, architectuur gestudeerd aan de Technische Universiteit Aken en dans en architectuur aan de<br />

Kunstacademie in Bonn. Sinds 1989 werkt hij in Nederland. Rau is een internationaal veelgevraagde spreker.<br />

Sabine Oberhuber is bedrijfseconome met een specialisatie op strategie en financiën. Ze heeft samen met Thomas<br />

Rau Turntoo opgericht en is gastdocent circulaire economie aan verschillende universiteiten. Oberhuber heeft<br />

gestudeerd aan de Universiteit van Münster en de ESCP European Business School. Hun gezamenlijke boek<br />

‘Material Matters’ (ISBN 9789461562258) is in december <strong>2016</strong> als paperback van 224 pagina’s verschenen.<br />

thomasrau@speakersacademy.nl; sabineoberhuber@speakersacademy.nl<br />

20 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© ENITH STENHUYS


Daarom: Speakers Academy ®<br />

Roelof Hemmen<br />

“Ik werk graag met Speakers Academy®. Een grote<br />

naam in de business, misschien wel de grootste.<br />

Professionals, komen niet met onzin; weten welke<br />

klus voor welke spreker geschikt is en welke niet.<br />

En het zijn fijne mensen!”<br />

Erica Terpstra<br />

“Ik werk graag met A-merken en Speakers<br />

Academy® is onbetwist in deze sector een A-merk!<br />

Het is een plezier om met hen te werken:<br />

als spreker én – zo hoor ik altijd – ook als<br />

opdrachtgever en cliënt.”<br />

Hadassah de Boer<br />

“Bij Speakers Academy® bevind ik me in<br />

uitstekend gezelschap. Aan de ene kant de top van<br />

presentatoren, dagvoorzitters en sprekers. Aan de<br />

andere kant een zeer professionele organisatie. Een<br />

genoegen om daarbij te horen!”<br />

Charles Groenhuijsen<br />

“Elke keer als ik voor Speakers Academy® optreed<br />

tref ik een aandachtig en intelligent publiek. Stel je<br />

voor dat je voor een zaal staat die alles voor zoete<br />

koek slikt of vervalt in oppervlakkige kritiek.”<br />

Harm Edens<br />

“Als ik voor het bedrijfsleven of de overheid dingen<br />

doe, dan moet dat professioneel geregeld zijn en<br />

dus zit ik ook bij de Speakers Academy® Family…<br />

sorry Faculty. Dat spreekt vanzelf.”<br />

Generaal-majoor b.d.<br />

Patrick Cammaert<br />

“Mijn ervaringen als spreker aangesloten bij<br />

Speakers Academy® zijn bijzonder goed. De<br />

medewerkers zijn goed georganiseerd, accuraat,<br />

voorkomend en zakelijk goed ingesteld. Gewoon<br />

een goede club om mee te werken.”<br />

prof. dr. Rob de Wijk<br />

“Door de Speakers Academy® kan ik mij volledig<br />

op de inhoud richten, omdat zij de hele organisatie<br />

rond mijn lezingen overnemen.”<br />

Cesar Zuiderwijk<br />

“Toen het aanbod kwam heb ik geen moment<br />

getwijfeld. Als drummer van een rockgroep hou ik<br />

van aftellen en spelen, duidelijkheid en recht door<br />

zee; precies de Speakers Academy®.”<br />

Astrid Joosten<br />

“Speakers Academy® zorgt niet alleen voor de juiste<br />

spreker voor de klant, maar zorgt ook goed voor<br />

ons, de sprekers. Vanuit hun kantoor in Rotterdam<br />

weten zij wat er speelt en leven zij mee.”<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 21


© SUITABLE IMAGES<br />

‘Ik heb<br />

gewoon iets<br />

met auto’s’<br />

prof. dr. Jan Peter Balkenende<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Jan Peter Balkenende is zijn leven lang al gek op auto’s en<br />

autosport. Als 13-jarige jongen, geïnteresseerd in auto’s en<br />

autodesign, wil hij weten waarin Duitse, Franse en Italiaanse<br />

auto’s zich van elkaar onderscheiden. Hij volgt veranderingen<br />

in de industrie en de technologie, geniet van de dynamiek en<br />

merkt op dat het accent voor de oliecrisis van 1973 erg ligt op<br />

veiligheid en erna op zuinigheid. Met zijn ouders en twee broers<br />

bezoekt hij de AutoRAI, zelf gaat hij langs bij autodealers<br />

in Goes, waar hij op school zit. Hij raakt bevriend met Jan<br />

Lammers, die net als Max Verstappen nu, tot de verbeelding<br />

spreekt. “Het is leuk dat de belangstelling van vroeger altijd is<br />

gebleven en ik daarvan goed heb mogen profiteren.”<br />

22<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


AUTOMOBILITEIT<br />

"<br />

De RAI heeft mij, nadat mijn premierschap<br />

erop zat, het Gouden<br />

Wiel toegekend. Ze beschouwden<br />

mij als de meest gepassioneerde<br />

autoliefhebber van Nederland die het Catshuis<br />

ooit heeft gekend. Ik heb altijd veel plezier<br />

aan auto’s en de autosport beleefd, maar<br />

mijn belangstelling gaat veel dieper. Ik ben<br />

zeer geïnteresseerd in de betekenis van automobiliteit<br />

en de economische kansen die<br />

daaruit voortkomen. In de automobielindustrie<br />

komt veel samen. De sector biedt<br />

werkgelegenheid aan ruim 120.000 personen,<br />

verdeeld over de maak- en de serviceindustrie<br />

en indirect ook aan toeleverende<br />

bedrijfstakken. De metaalsector behaalt<br />

jaarlijks een omzet van 2,3 miljard euro<br />

door leveringen aan autofabrikanten. Duurzaamheid<br />

en het gebruik en de ontwikkeling<br />

van nieuwe materialen zijn twee andere<br />

aspecten. Mijn betrokkenheid daarbij komt<br />

sinds kort tot uiting als voorzitter van de<br />

New Mobility Foundation, een stichting<br />

die mensen die het slechter hebben in onze<br />

maatschappij toch wil laten profiteren van<br />

mobiliteit. Daarnaast ben ik juryvoorzitter<br />

van de Automotive Innovation Award.” Jan<br />

Peter Balkenende vertelt enthousiast over<br />

de hoge kwaliteit van de inzendingen in drie<br />

categorieën: technologie, diensten en uitdagende<br />

concepten.<br />

De initiatiefnemers van de Award – RAI<br />

Vereniging, BOVAG, LeasePlan Nederland.<br />

Roland Berger en AutomotiveNL – willen<br />

met de tweejaarlijkse prijs ook het minder<br />

zichtbare deel van de sector bredere bekendheid<br />

geven en de innovatiekracht verder<br />

versterken. Kennisdeling, krachtenbundeling<br />

en het stimuleren van publiek-private<br />

samenwerking zijn de onderliggende doelstellingen.<br />

“De jury beoordeelt hoe innovatief<br />

de ideeën werkelijk zijn en of ze echt<br />

bijdragen aan verandering. Tevens kijken we<br />

naar de marktkansen en de financiële kant<br />

van het verhaal.” Nederland is volgens Balkenende<br />

op automotivegebied gewoon goed.<br />

We zijn geen autoproducerend land, vergeleken<br />

met landen als Duitsland en Frankrijk,<br />

maar wat de inmiddels teruggetreden<br />

VDL-topman Wim van der Leegte heeft<br />

gedaan met Nedcar is, zegt hij stellig, ‘geweldig’.<br />

“Door BMW te bewegen de productie<br />

van de Mini in Nederland te laten plaatsvinden<br />

heeft hij een prachtig voorbeeld van<br />

ondernemerschap laten zien. Jarenlang is<br />

in Oost-Europese landen geïnvesteerd vanwege<br />

de lage arbeidskosten, maar Wim zei<br />

dat goede kwaliteit voor een goede prijs ook<br />

hier mogelijk is met behulp van robotica. De<br />

1.500 mensen die in Born hun baan verloren,<br />

zijn terug en er zijn 2.500 extra mensen aan<br />

de slag gegaan. Een prestatie van formaat.”<br />

Ook kleinere spelers, zoals sportwagenfabrikant<br />

Donkervoort doen het goed.<br />

‘Automotive en<br />

innovatie zijn<br />

belangrijk voor<br />

Nederland’<br />

WERELDSPELER<br />

Nederland mag dan een bescheiden<br />

rol spelen als autoproducent, we zijn wel<br />

wereldspeler als innovatieve toeleverancier<br />

van de automobielindustrie. “TomTom<br />

is een prachtig voorbeeld. Dat geldt<br />

ook voor autochipleverancier NXP en<br />

schuifdakproducent Inalfa. Wat betreft<br />

slimme mobiliteitsoplossingen en<br />

duurzaamheid lanceren Nederlandse<br />

bedrijven de mooiste initiatieven. Moby<br />

Park heeft een app ontwikkeld die inspeelt<br />

op de inzet van beschikbare parkeerruimte,<br />

Abel is de tegenhanger van Uber en ParkyFly<br />

biedt een alternatief voor parkeren op<br />

Schiphol. We lopen ook voorop als het gaat<br />

om het gebruik van ‘smart materials’- slimme<br />

materialen die door extreme invloeden<br />

van vorm kunnen veranderen terwijl ze<br />

zich al binnen de toepassing bevinden. De<br />

laatste tien tot twintig jaar zien we enorm<br />

veel ontwikkelingen. De ‘automotivehoek’<br />

rondom Eindhoven is buitengewoon<br />

succesvol. De Award hebben we dus vooral<br />

om het belang van de bedrijfstak én innovatie<br />

nog eens duidelijk neer te zetten.”<br />

MAX VERSTAPPEN<br />

Jan Peter Balkenende is een groot fan<br />

van Max Verstappen en ziet duidelijk wat<br />

de jonge coureur voor de Nederland en de<br />

autoindustrie betekent. “Het grappige van<br />

dit fenomeen is dat mensen die niets hebben<br />

met de Formule 1 of autosport ineens<br />

enthousiast worden, omdat hij tot de verbeelding<br />

spreekt. Max’ hele leven staat al in<br />

het teken van autoracen, wat heeft geleid tot<br />

hoge verwachtingen. Hij maakt het waar. Het<br />

is ongelooflijk knap wat hij heeft gerealiseerd.<br />

Bovendien communiceert hij heel goed.<br />

Max heeft de belangstelling voor de autosport<br />

nieuw leven ingeblazen en Nederland<br />

op de kaart gezet. De ontwikkelingen en de<br />

vernieuwingen in de Formule 1 leiden altijd<br />

tot nieuwe toepassingen in de reguliere autoindustrie,<br />

waardoor er een afgeleid verband<br />

is tussen Max Verstappen, het belang van de<br />

autosport en de Formule 1 en – op de langere<br />

termijn – innovaties in de automotivesector”,<br />

zegt Balkenende die merkbaar geniet van de<br />

prestaties van de coureur. “Ik ben heel blij dat<br />

hij presteert zoals hij presteert en het is leuk<br />

om te zien hoe hij dat doet.”<br />

ZELFRIJDENDE AUTO’S<br />

Het gesprek komt op een aantal recente<br />

ontwikkelingen, zoals zelfrijdende auto’s.<br />

De eerste tests, onder andere in maart <strong>2016</strong><br />

op de A2, zijn inmiddels achter de rug. “Het<br />

is een zeer interessante ontwikkeling, maar<br />

technisch gezien zo complex dat sommige<br />

spelers wat terughoudender zijn dan in het<br />

begin. Het gaat dan vooral over logistieke<br />

consequenties die er kunnen zijn. Rijden<br />

in een betrekkelijk overzichtelijke omgeving<br />

als de snelweg is een heel ander verhaal<br />

dan in complexe verkeerssituaties in steden.<br />

Dat laatste is heel lastig. Dat we een bepaalde<br />

kant opgaan staat voor mij vast, maar in de<br />

praktijk moet blijken hoe snel dat gaat. Ik zie<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 23


AUTOMOBILITEIT<br />

oplossingen komen en weet dat we behoorlijk<br />

veel kunnen klaarspelen in korte tijd, en juist heel vaak op elektriciteit te rijden.<br />

zo min mogelijk liters benzine te tanken<br />

maar die complexe elementen – ook het juridische<br />

en aansprakelijkheidsaspecten spe-<br />

hij een groot voorstander van elektrisch<br />

Voor hen is de maatregel jammer.” Zelf is<br />

len mee – kunnen voor vertraging zorgen.” rijden, maar er moet nog wel aan een aantal<br />

Balkenende moet lachen wanneer hij – als voorwaarden worden voldaan. Niet alleen<br />

enorme autoliefhebber – de vraag krijgt of speelt de actieradius een rol, voor veel<br />

hij het niet jammer vindt dat hij straks niet mensen is het een praktische belemmering<br />

zelf meer een auto zal besturen. Het valt allemaal<br />

wel mee denkt hij. “Ik beleef veel ple-<br />

aantal kilometers kan afleggen, ook de<br />

als hun elektrische auto maar een beperkt<br />

zier aan het rijden met historische auto’s, vraag waar die elektriciteit vandaan komt.<br />

bijvoorbeeld tijdens de vijf à zes rally’s waaraan<br />

ik elk jaar meedoe. Samen met Le Mans-<br />

een minder fraai verhaal. Ik ben er overigens<br />

“Wanneer die uit kolencentrales komt is het<br />

winnaar Gijs van Lennep in een Porsche wel van overtuigd dat ons wagenpark moet<br />

550 Spider uit 1955 de Mille Miglia in Italië<br />

rijden is een feest. Dat is autorijden pur richting die we uitgaan, maar er komen ook<br />

veranderen. Elektrisch is absoluut de<br />

sang. Dan stuur je echt. Niks geen rem- en andere oplossingen. Ik sprak laatst met prof.<br />

stuurbekrachtiging. Daar kan ik echt van dr. Ad van Wijk van de TU Delft die veel<br />

genieten. Aan de andere kant heb ik in mijn mogelijkheden ziet in een waterstofmotor.<br />

Mercedes een ingebouwd systeem, ‘Dystronic<br />

plus’, dat automatisch afremt wanneer de mobiliteits- en energieconcept. We kunnen<br />

Dat zou de opmaat zijn voor een heel ander<br />

auto voor mij te dichtbij komt. Dat gebruik zeker niet doorgaan zoals nu, er zijn echt<br />

ik altijd op snelwegen, omdat het veilig is veranderingen nodig, maar dat moet wel op<br />

en ik mij meer kan ontspannen. Sowieso is een verstandige manier gebeuren.”<br />

het grote voordeel van deze tijd dat er steeds<br />

betere veiligheidstechnieken zijn. Dat maakt VERKEERSGEDRAG<br />

het ook gemakkelijker te rijden met een zelfrijdende<br />

auto, want dat is natuurlijk wel heel Balkenende dat de verhoging van de maxi-<br />

Als verkeersdeelnemer denkt Jan Peter<br />

praktisch. Je kunt onderweg, zeker als je mumsnelheid naar 130 km per uur kan zorgen<br />

voor een betere doorstroming. Hij citeert<br />

straks weinig of niets meer zelf hoeft te doen,<br />

veel meer andere dingen doen.”<br />

ook een krantenbericht waarin staat dat het<br />

soms zelfs wat beter is voor het milieu als<br />

HYBRIDE AUTO’S<br />

automobilisten wat sneller rijden. “Ik word<br />

Alleen leaserijders met een volledig er trouwens niet echt warm van. Wel wil ik<br />

elektrische auto kunnen sinds 1 januari nog ervoor pleiten dat het overzichtelijk is. Nu is<br />

gebruik maken van een verlaagde bijtelling. voor sommige mensen of in sommige situaties<br />

niet duidelijk of je 100, 120 of 130 mag<br />

Voor een gewone hybride auto geldt vanaf<br />

<strong>2017</strong> geen enkel fiscaal voordeeltje meer. rijden. Dat is vervelend. Het moet logisch<br />

Veel mensen leasen of kopen gewoon zijn voor de automobilist. Het belangrijkste<br />

voor een goede doorstroming is echter<br />

weer benzineauto’s. “Ik snap dat wel”, zegt<br />

Balkenende. “Wanneer mensen alleen een verkeersgedrag. Ik heb meegewerkt aan een<br />

hybride auto rijden voor het fiscale voordeel, uitzending van Radio 538, waarin het ineens<br />

maar die nooit opladen aan een laadpaal, ging over files en verkeer. Ik vertelde dat tijdens<br />

mijn periode als minister-president al<br />

heeft subsidie geen zijn. Er zijn ook mensen<br />

die er plezier in hebben om te proberen veel investeringen in bijvoorbeeld meer en<br />

Prof. dr. Jan Peter Balkenende is als extern senior advisor voor EY specialist op het gebied van ‘Corporate Responsibility’<br />

en hoogleraar ‘Governance, Institutions and Internationalisation’ aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.<br />

Verder is bij onder meer voorzitter van de Dutch Sustainable Growth Coalition, de New Mobility Foundation, de<br />

Maatschappelijke alliantie’ en de International Advisory Board van Rotterdam. Eerder was de CDA-politicus onder<br />

andere Tweede Kamerlid en minister-president (2002-2010). janpeterbalkenende@speakersacademy.nl<br />

24<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Niks geen<br />

rem- en stuurbekrachtiging.<br />

Daar kan ik<br />

echt van<br />

genieten’<br />

bredere wegen zijn gedaan op voorbereiding<br />

op te verwachten mobiliteitsbehoeften.<br />

Dat is nodig, maar er is een ander probleem.<br />

Van de vijftien filemeldingen in die uitzending<br />

hadden er dertien te maken met ongelukken.<br />

Onlangs kwam in het nieuws dat<br />

11.000 keer per jaar een tunnelbuis moet<br />

worden afgesloten, doordat vrachtwagens<br />

te hoog geladen zijn. Andere ongelukken en<br />

vertragingen worden veroorzaakt door het<br />

gebruik van mobiele telefoons of door mensen<br />

die steeds van baan veranderen. Dat<br />

kunnen we allemaal voorkomen als weggebruikers<br />

hun gedrag veranderen. Als dat niet<br />

gebeurt, kun je wegen bouwen zoveel als je<br />

wilt zonder dat het helpt.” Alleen normaal<br />

gedrag op de weg zorgt ervoor dat veel files<br />

verdwijnen (de congestie rond de steden<br />

zal er altijd blijven), het aantal ongelukken<br />

afneemt en de veiligheid toeneemt. “Laten<br />

we verstandig omgaan met mobiliteit”, aldus<br />

Jan Peter Balkenende, een autoliefhebber<br />

pur sang: “Ik heb gewoon iets met auto’s.”<br />

© SUITABLE IMAGES


COLUMN<br />

Liever een biertje<br />

dan een selfie<br />

Jort Kelder<br />

Het gebeurt mij een paar keer per<br />

jaar. Na een praatje met plaatjes,<br />

een dagvoorzitterschap of debat<br />

dat in elk geval naar mijn idee<br />

behoorlijk is verlopen, dient zich een jongeman<br />

met scherpe tong bij het podium aan.<br />

Terwijl ik mijn spullen nog sta te pakken,<br />

ontwaar ik een meneer met een cynische<br />

trek rond de mond: ‘Jort, wees eens eerlijk,<br />

is dat schnabbelen nog wel leuk of doe je het<br />

alleen voor de centen?’ Afhankelijk van mijn<br />

humeur antwoord ik dan of ‘voor het geld<br />

natuurlijk!!’ danwel ‘Nee jôh, ik zou ook gratis<br />

gekomen zijn, maar als iemand vele duizendjes<br />

over heeft om mij m’n hobby te laten<br />

doen… snap je?’<br />

Zo’n zure vraag zou goed van een beroepsgenoot<br />

uit de journalistiek kunnen komen.<br />

Vooral stukjesschrijvers voor dag- en weekbladen<br />

proberen optredens voor zalen af<br />

te doen als ‘schnabbelende BN’ers’. Geloof<br />

mij, allemaal jaloezie. En intens dom. Door<br />

al die optredens leerde ik allerlei toppers in<br />

hun vak kennen en slurpte kennis op die<br />

uit de dagelijkse bode niet valt te destilleren.<br />

Bovendien: biedt zo’n hypocriete inktkoelie<br />

een optreden op een congres aan en<br />

hij hapt. Als-ie durft. Want goed presenteren,<br />

een zaal pákken, vergt enig talent en<br />

veel oefening. Het theatrale ambacht is in<br />

onze schrale Calvinistische cultuur schaarser<br />

dan elkaar napratende stukjesschrijvers.<br />

En alleen de besten worden teruggevraagd,<br />

dus ‘de markt’ lost het probleem van bijklussende<br />

B-presentatoren vanzelf op.<br />

Zo’n vijftien jaar geleden begon ik met presentaties<br />

voor zalen. Allerlei ondernemersclubs,<br />

banken en bedrijven wilden weten<br />

hoe die rakkers van Quote die lijst met 500<br />

rijke Nederlanders bij elkaar sprokkelden.<br />

Het was promotie voor mijn blad en ik deed<br />

het graag. Bovendien viel er altijd wel wat te<br />

© JAN HIBMA<br />

lachen, omdat een van de ‘leden’ van de rijkenlijst<br />

zich fel verzet had tegen publicatie<br />

of – beter – in de zaal zat en zich luidkeels<br />

roerde of juist wegkroop onder de stoel van<br />

z’n voorbuurman. Heerlijke tijd. Ik breidde<br />

mijn repertoire gaandeweg uit naar hoe het<br />

heurt bij het oude geld en specialiseerde mij<br />

in het versnellen van vaak slepende seminars<br />

en ‘dagen op de hei’. Hoe lollig of interessant<br />

ook, geloof mij, het is werk. En hoe soepeltjes<br />

zo’n presentatie soms ook verloopt, na<br />

afloop ruik ik altijd even onder m’n oksels:<br />

kan ik nog naar een afspraak zonder te douchen,<br />

dan redde ik het kennelijk op routine.<br />

Meestal schreeuwt de pH-waarde onder de<br />

kelderoksel om een stevige schrobbeurt. Na<br />

zeker zevenhonderd zalen, van de dorpskroeg<br />

tot Carré, ken ik geen angst meer. Wél<br />

een wee gevoel in de buik; de concentratie<br />

voor opkomst. Zal de eerste zin goed vallen?<br />

Of het wel eens misgaat? Zeker. Twee keer<br />

per jaar, vrees ik. Laatst nog, toen ik de naam<br />

van de voorzitter van een eerbiedwaardige<br />

vereeniging verkeerd uitsprak. Heur je niet<br />

te doen, bij de gewezen bevelhebber der zeestrijdkrachten!<br />

Of die keer dat ik zo onder<br />

tijdsdruk stond om ‘DWDD’ te halen, dat ik<br />

eerst een hoogwaardigheidsbekleder hardhandig<br />

maande niet over zijn spreektijd<br />

heen te gaan, waarna ik een vijfkoppig panel<br />

voortijdig bedankte voor het genoegen, wegholde<br />

en mijn V8 in dik een uur van Emmen<br />

naar Amsterdam trachtte te sturen. Er zijn<br />

glorieuzere momenten voor een gastheer.<br />

Heus, ik beloof mijn leven te beteren. Maar<br />

mag ik, voor één keer, een bede doen aan U,<br />

organisatoren, deelnemers en bezoekers van<br />

al die schitterende evenementen?<br />

SPREEKTIJD<br />

Als een Tedx-praatje max 18 minuten<br />

duurt en Barack Obama na twintig minuten<br />

met applaus vertrekt, wie is dan die hoogleraar<br />

economie of consultant veranderkunde<br />

dat-ie denkt 72 slides in één uur te kunnen<br />

vertonen? Gaapverwekkend, niet doen.<br />

GALA’S<br />

Black tie - altijd feestelijk. Maar waarom<br />

zijn de strikjes zelden zelfbinders, is het<br />

geluid vaak belabberd en moeten er niet vijf<br />

maar minstens dertig prijzen uitgereikt worden?<br />

Wellicht leuk voor de sponsoren maar<br />

rampzalig langdradig voor de zaal. En Uw<br />

Presentator.<br />

SELFIES<br />

Het leuke van dit werk is dat je ontelbaar<br />

veel mensen ontmoet die bijna allemaal<br />

vriendelijk zijn, zeker buiten de Randstad.<br />

Alleen die selfies… op hoeveel Facebookpagina’s<br />

sta ik nu met dezelfde blik maar<br />

een andere mevrouw wier naam mij inmiddels<br />

ontschoten is? Zullen we volgende keer<br />

gewoon een verkwikkend glas en een goed<br />

gesprek doen? Echt contact, beter.”<br />

jortkelder@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 25


© MARY-LAN NGUYEN<br />

26<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


POLITIEK<br />

Franse ‘Thatcher’ vindt<br />

economie belangrijker dan<br />

verworvenheden<br />

De rechtse Franse presidentskandidaat François Fillon wil de Franse economie vergaand liberaliseren,<br />

de banden met Poetins Rusland aanhalen en immigratie beperken. Hij wil niet uit de Europese Unie<br />

stappen, maar Brussel waar het kan intomen. Zijn tegenstreefster, de ultrarechtse, populistische Marine<br />

le Pen wil niet tornen aan verworven rechten en het economisch stelsel. Ze zal hem vooral daarop<br />

aanvallen, want over migratie zijn ze het vrijwel eens. Een portret.<br />

François Fillon<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Het is niet niks en heel on-Frans<br />

wat François Fillon, de kansrijke<br />

presidentskandidaat van de<br />

partij Les Républicains op economisch<br />

gebied voorstelt. Hij wil – net als<br />

zijn grote voorbeeld Margaret Thatcher in<br />

Groot-Brittannië heeft gedaan – de vrije<br />

markt alle ruimte geven en verworven rechten<br />

afschaffen. Dat betekent onder meer het<br />

afschaffen van de 35-urige werkweek, ontslag<br />

voor 500.000 ambtenaren en een verhoging<br />

van de pensioenleeftijd van 62 naar<br />

65 jaar. Tegelijk wil hij de belastingen verlagen,<br />

waardoor bedrijven meer ruimte krijgen<br />

om te investeren en innoveren. Fillon wil<br />

dat onder andere financieren door de btw te<br />

verhogen. Zijn plannen, die ongetwijfeld<br />

voor grote onrust zullen zorgen, komen niet<br />

uit de lucht vallen. Begin <strong>2016</strong> constateert<br />

hij al dat Frankrijk een van de zwakke schakels<br />

binnen de Europese Unie is. “Terwijl we<br />

juist een leidende rol zouden moeten spelen.<br />

Ons land heeft alle troeven in handen de<br />

komende jaren de belangrijkste speler binnen<br />

de Unie te worden, maar dan moeten we<br />

het wel aandurven coherente hervormingen<br />

door te voeren. Dit is het doel dat ik mijn<br />

medeburgers wil voorhouden”, aldus Fillon<br />

in een eerder interview met Renée de Somer<br />

voor <strong>ACADEMY</strong>® <strong>Magazine</strong>. “Bovendien is<br />

Frankrijk moeilijk te hervormen. Dat is al<br />

decennia zo, omdat het land ‘altijd meer’ wil.<br />

Doordat de waarheid niet altijd duidelijk is<br />

en bestuurlijke moed ontbreekt, moeten de<br />

Fransen het doen met het devies ‘Komt tijd,<br />

komt raad’.”<br />

‘Frankrijk<br />

is geen<br />

multicultureel<br />

land’<br />

DRASTISCHE MAATREGELEN<br />

Met een staatsschuld van 2.000 miljard<br />

euro, relatieve armoede onder een aantal<br />

bevolkingsgroepen vooral in de periferie<br />

en veel werklozen is de tijd van illusies<br />

voorbij, vindt Fillon. Daarom zijn de drastische<br />

maatregelen nodig die hij als presidentskandidaat<br />

in het vooruitzicht stelt om<br />

het vastgelopen sociaaleconomische model<br />

te deblokkeren. Een productiviteitspakket<br />

is onderdeel van zijn plannen om groei en<br />

werkgelegenheid te stimuleren, ook al verwachten<br />

tegenstanders dat de werkloosheid<br />

eerst fors zal toenemen. “We moeten niet<br />

vasthouden aan een 35-urige werkweek.<br />

In plaats daarvan moeten we een drempel<br />

instellen voor extra werkuren, de jaarlijkse<br />

werktijd maximeren en het verlies aan<br />

salaris eventueel compenseren. De arbeidscode,<br />

die 3.000 pagina’s telt en activiteiten en<br />

werkgelegenheid remt, moeten we opnieuw<br />

bezien. Hetzelfde geldt voor de solidariteitsheffing<br />

voor gefortuneerden. Alle andere<br />

regelingen moet het bedrijfsleven zelf uitonderhandelen”,<br />

aldus Fillon. De hervorming<br />

van het ondernemerschap is voor hem als<br />

president van de Republiek een prioriteit.<br />

Door allerlei heffingen bij te stellen en te<br />

laten aansluiten op die in andere Europese<br />

landen wil hij bijdragen aan het herstel van<br />

de concurrentiepositie van Franse ondernemingen.<br />

Macro-econoom Kees de Kort zegt<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 27


POLITIEK<br />

op BNR Nieuwsradio dat hij blij is dat Fillon<br />

de voorverkiezingen van zijn partij heeft<br />

gewonnen: “Hij is de enige kandidaat met<br />

een op economie gericht programma: minder<br />

overheid, minder regels, meer bedrijfsleven<br />

en meer buitenland.”<br />

IMMIGRATIE BEPERKEN<br />

Als president van de Republiek zal François<br />

Fillon immigratie tot een minimum<br />

beperken. In een laatste televisiedebat voorafgaand<br />

aan de voorverkiezing binnen zijn<br />

partij benadrukt hij dat Frankrijk – in tegenstelling<br />

wat zijn verslagen opponent binnen<br />

les Républicains, Alain Juppé, beweert<br />

– geen multicultureel land is. “We hebben<br />

een eigen historie, taal en cultuur. Invloeden<br />

van buitenaf kunnen voor verrijking zorgen,<br />

maar dat betekent niet dat de Fransen kiezen<br />

voor multiculturalisme. In een supplement<br />

op zijn omvangrijke verkiezingsboek,<br />

‘Vaincre le totalitarisme islamique’, geeft hij<br />

‘De tijd van<br />

manieren aan om het islamitische totalitarisme<br />

te bestrijden en beweert hij dat verzoenend<br />

beleid de problemen slechts vergroot.<br />

illusies is<br />

Tegen Renée de Somer zegt hij medio <strong>2016</strong> al:<br />

voorbij’<br />

“We leven in een gefragmenteerde samenleving,<br />

waarin de verschillende gemeenschappen<br />

van elkaar gescheiden zijn. Dat is niet<br />

de verenigde Republiek die ik voorsta! Ik wil<br />

in onze grondwet verankeren dat immigratie<br />

afhangt van de capaciteit die Frankrijk stellen. We moeten kortom grenzen stellen<br />

en de sociale context en daarna quota vast-<br />

heeft om nieuwe inwoners toe te laten. Het aan de gastvrijheid van ons systeem. Geen<br />

parlement moet jaarlijks debatteren over de sociale hulp, gezinstoeslag of woonsubsidies<br />

voor mensen die korter dan twee jaar in<br />

gewenste omvang van de immigratie, aan<br />

de hand van de dan geldende situatie op het Frankrijk wonen. Nieuwe inwoners moeten<br />

gebied van werkgelegenheid, huisvesting zichzelf financieel kunnen redden, zonder<br />

François Fillon is een Franse advocaat en politicus. Hij was lid van de vroegere RPR en UMP en behoort nu tot de partij<br />

Les Républicains (LR). Fillon heeft diverse ministersposten vervuld tussen 1993 en 2012, respectievelijk in de regeringen<br />

van Edouard Balladur, Alain Juppé en Jacques Chirac. Hij werd premier onder Nicolas Sarkozy in 2007. Fillon is<br />

kandidaat van zijn partij voor het presidentschap in <strong>2017</strong>. francoisfillon@speakersacademy.nl<br />

28<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© EUROPEAN PEOPLE PARTY<br />

een beroep te doen op onze sociale voorzieningen.<br />

Degenen die legaal in ons land werken<br />

en hun premies betalen, zijn natuurlijk<br />

net als alle werkenden verzekerd van zorg en<br />

tegen de gevolgen van verkeersongelukken.”<br />

KATHOLIEKE STEUN<br />

Marine le Pen zal hem daar niet op aanvallen.<br />

Op het gebied van immigratie zijn zij en<br />

Fillon het grotendeels eens, maar zijn economische<br />

plannen en het tornen aan verworvenheden<br />

zal zij zeker uitvergroten om de<br />

Fransen over te halen op haar Front National<br />

te stemmen. Fillon krijgt dan weer steun<br />

van (conservatieve) katholieken, waartoe hij<br />

zichzelf ook schaart. Hij kan het homohuwelijk<br />

weliswaar niet herroepen, zegt hij, hij<br />

wil wel voorkomen dat homostellen kinderen<br />

kunnen adopteren en dat valt goed bij<br />

zijn achterban. Bovendien is de verwachting<br />

dat veel verdeelde linkse kiezers, die zelf<br />

geen kansrijke kandidaat hebben, uiteindelijk<br />

in de tweede ronde van de verkiezingen<br />

op Fillon gaan stemmen om te voorkomen<br />

dat Marine le Pen de eerste vrouwelijke president<br />

van Frankrijk wordt en plannen voor<br />

een eventuele Frexit voor enorme onrust binnen<br />

Frankrijk en Europa kunnen zorgen. Of<br />

de voorspellingen en verwachtingen uitkomen?<br />

Niemand die het durft te zeggen, nadat<br />

opiniepeilers het al twee keer zeker wisten<br />

en toch helemaal fout zaten. De Franse presidentsverkiezingen<br />

van <strong>2017</strong> hebben plaats<br />

op 23 april (eerste stemronde) en 7 mei <strong>2017</strong><br />

(tweede stemronde).<br />

© RAMA


© WALTER KALLENBACH<br />

LEIDERSCHAP<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Beklijvende visie op<br />

leidinggeven<br />

prof. dr. ir. Mathieu Weggeman<br />

2015: Managers moeten professionals en kenniswerkers niet sturen en controleren, maar faciliteren. Ze doen vanzelf wat ze moeten<br />

doen. Bemoeienis verstoort dat proces alleen maar, betoogt hoogleraar, adviseur en spreker prof. dr. ir. Mathieu Weggeman. Hij is groot<br />

voorstander van het Rijnlandse businessmodel, dat uitgaat van vertrouwen, gedeelde waarden en vakmanschap en continuïteit belangrijker<br />

vindt dan geld. “Gelukkig vinden veel start-ups dat ook, alleen noemen ze het niet zo.”<br />

<strong>2016</strong>: De waardesystemen van de protestgeneratie, die vaak nog aan het roer staat, en jongeren botsen binnen organisaties en zijn zelfs<br />

totaal niet compatibel. Mathieu Weggeman legt tijdens lezingen uit waarom hij denkt dat leidinggevende babyboomers, althans degenen<br />

die in het oude denken zijn blijven hangen, uiteindelijk moeten inbinden. De afgelopen twee jaar heeft Mathieu Weggeman, hoogleraar<br />

Organisatiekunde (specialisatie Innovatiemanagement) aan de TU Delft, in <strong>ACADEMY</strong> ® zijn mening gegeven over de wijze waarop<br />

organisaties het beste kunnen omgaan met leidinggeven in een veranderende zakelijke omgeving. Zijn visie heeft nog niets aan actualiteit<br />

ingeboet. Integendeel. Steeds meer mensen blijken die te delen.<br />

mathieuweggeman@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 29


TRENDWATCHER | FUTURIST<br />

De toekomst is gearriveerd<br />

in het leven van vandaag<br />

© ROBERT TJALONDO<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Robotica, Internet of Things, nanotech, neurotech, big data en virtual en augmented reality. Deze nieuwe<br />

technologieën hebben nu al een grote en snelgroeiende impact op onze manier van leven. Ze maken het leven<br />

efficiënter, maar leveren ook nieuwe uitdagingen op. Trendwatcher en futurist Richard van Hooijdonk geeft zijn visie<br />

op wat er komen gaat (of al is) en wat dat voor ondernemers, overheden en consumenten betekent.<br />

Richard van Hooijdonk<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

We zijn straks niet alleen gezond<br />

ouder, maar ook veel meer de<br />

baas over ons eigen lichaam.<br />

Real time-technieken waarschuwen<br />

vóórdat het misgaat. Neurotechnologieën,<br />

die de manier waarop mensen het<br />

brein en verschillende aspecten van bewustzijn<br />

begrijpen, zorgen ervoor dat we de signalen<br />

die onze hersenen creëren kunnen<br />

‘lezen’. Daardoor kunnen we zelfs een drone<br />

30<br />

"<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

of Tesla met ons brein besturen. Nog indrukwekkender<br />

is het feit dat een chip in de hersenen<br />

van Alzheimerpatiënten er straks voor<br />

zorgt dat zij weer dingen kunnen onthouden<br />

en in het langetermijngeheugen kunnen<br />

opslaan. Experimenten zijn hoopvol. Ook<br />

epilepsie kan met een hersenchip verdwijnen.<br />

Het is in de toekomst mogelijk dat breinen<br />

met elkaar communiceren, maar ook<br />

om in de eigen hersenen oude geheugens op<br />

te vragen of nieuwe vaardigheden en kennis<br />

te ‘uploaden’”, zegt Richard van Hooijdonk,<br />

die in kaart brengt wat wij kunnen verwachten<br />

en daarna uitlegt wat de verschillende<br />

nieuwe technologieën betekenen en hoever<br />

ze al zijn ontwikkeld.<br />

“Als robots een deel van het Bruto Nationaal<br />

Product gaan verdienen, zonder daarvoor<br />

salaris te krijgen, bespaart dat geld,<br />

wat terug moet naar de maatschappij. Dat


TRENDWATCHER | FUTURIST<br />

noem ik distributie van welvaart. Het kan<br />

niet zo zijn dat buitenproportionele rijkdom<br />

en extreme armoede naast elkaar<br />

blijven bestaan. Ik denk dat het basisinkomen,<br />

waarmee verschillende Europese steden<br />

waaronder Utrecht experimenteren, in<br />

zo’n samenleving een grote, positieve rol<br />

kan spelen.” Van Hooijdonk constateert dat<br />

er veel nieuwe banen komen, maar dat veel<br />

bestaande verdwijnen. Flexibiliteit om daarmee<br />

om te gaan is er vrijwel niet. Overheid,<br />

onderwijs, ondernemers en medewerkers<br />

houden zich er te weinig mee bezig. “Niemand<br />

realiseert zich ook dat de hoeveel vrije<br />

tijd toeneemt, zeker voor degenen die geheel<br />

‘Hersenchip helpt<br />

straks Alzheimerpatiënten<br />

onthouden’<br />

uit het arbeidsproces verdwijnen. Dat betekent<br />

dat nieuwe doelen vinden voor deze<br />

groep heel belangrijk is en goed omgaan met<br />

vrije tijd in de toekomst een onmisbare vaardigheid<br />

wordt.”<br />

Doordat technologie een groot aantal<br />

taken overneemt binnen sectoren als<br />

gezondheidszorg, logistiek, onderwijs, landbouw,<br />

detailhandel, bouw en financiën, veranderen<br />

overal regels. Dat heeft nog lang niet<br />

iedereen door, maar volgens Van Hooijdonk<br />

is de tijd van achteroverleunen voorbij. “Disruptie<br />

slaat voortdurend toe bij bestaande<br />

bedrijven, die te maken krijgen met pilots,<br />

experimenten en al dan niet vijandige acquisities.<br />

Oude businessmodellen voldoen niet<br />

meer. Bedrijven moeten hun winsten de<br />

komende jaren grotendeels gebruiken om<br />

in nieuwe toekomstgerichte modellen te<br />

investeren en overstappen van korte termijn<br />

financiering naar waardenontwikkeling op<br />

de lange termijn. “Dit vraagt een nieuw type,<br />

hyper verbonden organisatie, waarin verandering<br />

de enige constante factor is en nieuwe<br />

mensen met een andere visie en manier van<br />

denken daarvoor moeten zorgen.”<br />

Tijdens zijn vele boeiende en hoog<br />

gewaardeerde lezingen en presentaties<br />

geeft Van Hooijdonk (op maat) aan welke<br />

trends hij binnen de verschillende technologieën<br />

verwacht.<br />

INTERNET OF THINGS<br />

GROEIT ENORM<br />

Het nu al veelbesproken en in feite ongecompliceerde<br />

Internet of Things (IoT)<br />

maakt het via sensoren, processoren en software<br />

mogelijk dat apparaten met elkaar ‘praten’<br />

en samen één groot netwerk vormen.<br />

“De zelfrijdende elektronische auto communiceert<br />

straks met de infrastructuur om<br />

je heen, jouw elektronische pil, je garagedeur<br />

en je oven zodat het eten klaar is als je<br />

binnenkomt. IoT groeit sinds <strong>2016</strong> enorm<br />

snel. We moeten de komende jaren nog wat<br />

technisch-operationele uitdagingen aangaan,<br />

beveiligingsproblemen oplossen en<br />

haast maken met de introductie van 5G om<br />

het massale data-aanbod te kunnen blijven<br />

verwerken, maar dan zijn de mogelijkheden<br />

vrijwel onbegrensd”, aldus Van Hooijdonk,<br />

die een voorbeeld geeft van een geavanceerdere<br />

toepassing: “Door een pil te slikken met<br />

daarin een sensor ter grootte van een zandkorrel<br />

die wordt geactiveerd bij contact met<br />

maagzuur en tegelijkertijd een draagbare<br />

sensor op de huid aan te brengen, kunnen<br />

patiënten artsen online actuele informatie<br />

geven over hun vitale functies en lichaamsprocessen.”<br />

Lagerproducent Schaeffer heeft<br />

IBM’s supercomputer Watson gehuurd<br />

om de data van miljoenen via IoT verbonden<br />

sensoren en apparaten te analyseren in<br />

de hoop op basis van de uitkomsten sneller<br />

besluiten te kunnen nemen, efficiëntie te<br />

verbeteren en kosten te drukken. Dan gaat<br />

het vooral om het onderhoud van de lagers<br />

die ervoor zorgen dat windturbines kunnen<br />

draaien. “Watson beoordeelt de sensoren die<br />

op elke turbine de windsnelheid meten om<br />

te kunnen voorspellen wanneer het vrijwel<br />

windstil is, zodat onderhoud gemakkelijker,<br />

sneller en goedkoper kan.”<br />

ROBOTS VERVANGEN<br />

‘WITTE BOORDEN’<br />

“Tot nu toe waren robots niet ontworpen<br />

om data te delen en te kunnen omgaan<br />

met niet- voorgeprogrammeerde situaties.<br />

Nieuwe roboticasystemen maken het mogelijk<br />

dat zelflerende robots zonder problemen<br />

van taak kunnen wisselen”, geeft Van<br />

Hooijdonk aan. “Daardoor kan Amazon<br />

zijn gemechaniseerde magazijn met honderdduizenden<br />

artikelen realiseren. Eén<br />

robot leert onderscheid te maken tussen de<br />

verschillende artikelen en er op een bepaalde<br />

manier mee om te gaan. Alle andere robots<br />

van hetzelfde type kunnen die handelingen<br />

onmiddellijk kopiëren.” Robots zijn inmiddels<br />

heel mobiel en kunnen, mede dankzij<br />

ingebouwde beperkingen, veilig taken<br />

vervullen in bijvoorbeeld bedrijven en de<br />

thuiszorg en fungeren als persoonlijke assistenten.<br />

De komende vijf jaar laten een perfectionering<br />

van al deze aspecten zien.<br />

Volledig geautomatiseerde fabrieken en<br />

robot-brandweermannen zijn eerder dan<br />

menigeen denkt realiteit. Recente ontwikkelingen<br />

bij kwantumcomputers, zoals Watson,<br />

wijzen erop dat denkende machines<br />

straks in potentie accountants, ingenieurs,<br />

artsen en advocaten kunnen vervangen.<br />

Mobiele robots zouden wel eens 80 procent<br />

van de huidige banen kunenn overnemen,<br />

waardoor over niet al te lange tijd in<br />

het ‘Vierde machinetijdperk’ een werkloosheidscrisis<br />

kan ontstaan. “De Wet van Moore<br />

voorspelt dat kunstmatig intelligente robots<br />

de mens binnen tien jaar zullen evenaren.<br />

Lerende robots zullen dan ‘witte boorden’-<br />

kantoorbanen overnemen. Tweevoetige,<br />

autonome robots kunnen, gekoppeld aan<br />

geavanceerde sensoren en slimme besturingen,<br />

rond 2025 hun weg vinden naar ziekenhuizen,<br />

scholen, het leger en woningen.”<br />

NANOTECH: ‘RADICALE<br />

ONTWRICHTING’<br />

Nanotech is een verzamelnaam van soms<br />

zeer verschillende vakgebieden (fysica, chemie,<br />

3D- en 4D-printen, biologie, gezondheidszorg<br />

en bouwkunde) en technologieën<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 31


TRENDWATCHER | FUTURIST<br />

die werken op nanoschaal (afmetingen analyseert met behulp van big data<br />

onder 100 nanometer, één nanometer is kankerbehandelingen en kan nu beter<br />

een miljoenste van een millimeter). Daarmee<br />

voorspellen welke medicijnen in moeilijke<br />

kunnen we de wereld van individu-<br />

gevallen effectief zijn. Omdat mensen dat<br />

ele atomen en moleculen betreden. Deze niet kunnen vergelijkt een gepatenteerde<br />

technologie maakt, in principe, een heel kunstmatige intelligentie miljarden<br />

scala aan nieuwe of verbeterde producten<br />

datapunten van genetische profielen van<br />

mogelijk en – in de toekomst – zichzelf oude en nieuwe patiënten. Daardoor kunnen<br />

reproducerende robots ter grootte van een artsen een behandeling op maat aanbieden<br />

bacterie, de zogenaamde nanobots. “Nanotechnologie<br />

belooft een radicale ontwrichting<br />

van de maakindustrie, de energiesector<br />

‘Zelfrijdende<br />

en de gezondheidszorg”, aldus Richard van<br />

Hooijdonk. Het komende decennium kunnen<br />

we mede dankzij deze technologie ener-<br />

treintjes<br />

gie oogsten van vloeren en wegen. Cellulose<br />

bezorgen<br />

nanovezels in houtpulp kunnen de elektrische<br />

ladingen produceren die dat mogelijk<br />

pakketjes in<br />

maken. “Atomisch kleine sensoren in wegen,<br />

bruggen, tunnels en ons elektriciteitsnet<br />

de stad’<br />

kunnen beschadigingen ontdekken en doorgeven<br />

aan nanomachines die zelf voor reparatie<br />

zorgen. Deze ‘zelfhelende’ techniek is<br />

straks wellicht toepasbaar in vliegtuigen,<br />

schepen en zelfs het menselijk lichaam.<br />

en stijgen de genezingskansen. In Nederland<br />

BIG DATA: HOOP VOOR<br />

zijn accurate weersvoorspellingen nodig om<br />

KANKERPATIËNTEN<br />

bijvoorbeeld overstromingen te voorkomen<br />

De hoeveelheid gegevens die bedrijven, of de gevolgen te beperken. Big data maakt<br />

overheden, apparaten (internet der dingen) dat mogelijk door kunstmatige intelligentie<br />

en mensen zelf verzamelen en opslaan in te schakelen voor het vergelijken van<br />

(foto’s, filmpjes op bijvoorbeeld Facebook historische datasets en een leger van<br />

en YouTube) groeit exponentieel. Een sensoren, inclusief mobieltjes, verspreid<br />

Amerikaans bedrijf gebruikt de data om de over het hele land in te zetten. De enorme<br />

leefstijl van klanten beter te begrijpen. Het wil groei van big data-gebruik lijkt onstuitbaar.<br />

weten hoelang ze al klant zijn en hoe vaak een Het lijkt dat alleen privacy-kwesties voor<br />

email hen beweegt de website te bezoeken. vertraging kunnen zorgen. In het Verenigd<br />

Met die kennis is het mogelijk speciaal op Koninkrijk wil bijvoorbeeld een financiële<br />

hen gerichte relevante aanbiedingen te autoriteit het verzamelen van big data door<br />

sturen en hen beter te bedienen. Dat het verzekeraars, die ze gebruiken om premies<br />

werkt is inmiddels gebleken. Het succes van vast te stellen, beperken om discriminerende<br />

de emails is met 20 procent toegenomen. Een praktijken te voorkomen. De verwachting is<br />

bedrijf gespecialiseerd in biowetenschap dat dit vaker zal voorkomen.<br />

Richard van Hooijdonk is trendwatcher en futurist, internationaal topspreker. Daarnaast adviseert hij<br />

multinationals en andere ambitieuze organisaties. Hij is gastdocent aan diverse universiteiten. Eerder werkte hij<br />

als strategisch adviseur, marketingdirecteur, adviseur en lid van de raden van bestuur en directies van diverse<br />

banken, verzekeraars, uitgevers en technologiebedrijven. richardvanhooijdonk@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

ZELFRIJDENDE TREINTJES<br />

Intelligente auto’s kunnen al zelf rijden,<br />

maar er zal nog enige tijd overheen gaan<br />

voordat het grote publiek ze accepteert en<br />

verzekeraars er uit zijn wie verantwoordelijk<br />

is als er toch iets gebeurt. Bijna iedereen<br />

heeft er moeite mee de controle over<br />

te geven aan algoritmes. Kunnen die wel<br />

omgaan met het onvoorspelbare gedrag van<br />

automobilisten die wel zelf blijven sturen?<br />

De verwachting is mensen te kunnen overtuigen<br />

wanneer uit harde cijfers blijkt dat het<br />

aantal verkeersslachtoffers significant daalt<br />

als het grootste deel van de auto’s op de weg<br />

autonoom rijdt. Als dat eenmaal een feit is<br />

zal ook het autobezit afnemen en het autodelen<br />

groeien. Van Hooijdonk: “Commercieel<br />

gezien verandert er veel. Er zal sprake<br />

zijn van disruptie in de transportsector. Nu<br />

bezorgen honderden bestelauto’s per vierkante<br />

kilometer dagelijks 40.000 pakketjes<br />

in Amsterdam. Dat zijn er straks 100.000.<br />

Daar is de infrastructuur niet klaar voor. Om<br />

nog meer files en uitstoot te voorkomen pleit<br />

ik voor zelfrijdende systemen die als een<br />

treintje door de buurt rijden.” Ten slotte een<br />

voorbeeld: multinational Caterpillar heeft<br />

enorme vrachtwagens geproduceerd voor<br />

de mijnbouw. Nieuwe sensortechnieken en<br />

software maken automatisering van deze<br />

giganten mogelijk, waardoor ze autonoom<br />

erts naar klanten kunnen vervoeren. Vanuit<br />

een centraal commandopunt houdt men het<br />

hele traject in de gaten. Hierdoor zijn minder<br />

mensen nodig en verbetert de veiligheid<br />

in de mijnbouw. Het bedrijf verwacht dat<br />

binnenkort vloten met zelfrijdende vrachtauto’s<br />

op de snelweg te zien zijn.<br />

© STUDIO OOSTRUM


COLUMN<br />

© ELSE KRAMER<br />

drs. Marjan Haselhoff<br />

Bent u die leider die een topteam wil? Een team dat verantwoordelijkheid<br />

neemt, initiatief toont, goed samenwerkt en zelf oplossingen<br />

bedenkt voor problemen? Nooit meer brandjes blussen en niet meer<br />

geleefd worden door uw agenda? Zodat u eindelijk toekomt aan strategische<br />

zaken en echte aandacht kunt geven aan medewerkers? Ja? Begin dan<br />

vandaag. Het kan! In mijn werk begeleid ik hoger management om zelfverantwoordelijke<br />

topteams te bereiken. Hoe? Door coachend leiding te geven.<br />

De huidige tijd vraagt om coachend leidinggeven gebaseerd op 6 V’s: geef<br />

Vertrouwen, Vrijheid en Verantwoordelijkheid, vanuit Verbinding, creëer Visie<br />

en Veiligheid. Simpel toch? Bedenk zelf maar eens wat u nodig heeft om tot<br />

maximale prestaties te komen.<br />

Veel leiders vinden het moeilijk om vrijheid, vertrouwen en verantwoordelijkheid<br />

te geven. Omdat doelen en resultaten halen vaak centraal staan. Zodra<br />

deze in gevaar dreigen te komen schieten leiders in een controlerende rol en<br />

krijgen ze neiging ze de verantwoordelijkheid op zich te nemen. Of ze bedenken,<br />

ongeduldig als ze zijn, oplossingen om zo het doel alsnog te bereiken.<br />

Daarmee wordt precies het tegenovergestelde bereikt: medewerkers schieten<br />

in de weerstand omdat ze te weinig vrijheid en vertrouwen ervaren en doelen<br />

worden niet gehaald.<br />

Wilt u een topteam, dan moet u ontdekken waarom het voor u zo lastig is de<br />

6 V’s toe te passen. Dit vergt veel zelfkennis. Het is mijn filosofie dat leidinggeven<br />

aan anderen begint met leidinggeven aan jezelf. Middels mijn eigen,<br />

inmiddels bewezen, Haselhoff-methode krijgt u inzicht in eigen valkuilen die<br />

onbewust het bereiken van gestelde doelen saboteren.<br />

EEN VOORBEELD<br />

Johan is directeur van een middelgrote organisatie en vindt dat zijn medewerkers<br />

te weinig verantwoordelijkheid nemen. Dit frustreert hem. Hij trekt<br />

dan ook veel zaken naar zich toe, werkt te hard en heeft te weinig tijd voor echt<br />

belangrijke zaken. Hij ontdekt dat zijn eigen valkuilgedrag (controledrang) hem<br />

onbewust saboteert. In zijn controledrang trekt hij dingen naar zich toe, wordt<br />

directief en luistert niet meer. Vervolgens is het zaak te ontdekken waar dit ineffectieve<br />

gedrag vandaan komt. Dergelijk gedrag komt altijd voort uit belemmerende<br />

gedachten als ‘ze moeten naar me luisteren’ of ‘ze moeten gewoon hun<br />

werk doen.’ Uiteindelijk is er één kerngedachte (een angst) die ervoor zorgt dat<br />

hij zijn gedrag blijft vertonen. Johans angst is om te falen.<br />

De oplossing is: accepteer angst. Dit geeft rust en zo ontstaat er ruimte voor<br />

gedachten die tot ander gedrag leiden. Johan realiseerde zich dat hij mocht falen<br />

(zijn nieuwe gedachte). Hij zag vervolgens in dat hij veel meer Vertrouwen moest<br />

geven. Dat deed hij door de Verbinding met zijn medewerkers aan te gaan. Daardoor<br />

begreep hij waarom zij hun verantwoordelijkheid niet namen. Door zelf<br />

te benoemen wat hem dwars zat, durfden zijn medewerkers ook open te zijn.<br />

Dankzij het toepassen van de 6 V’s, nam het team zijn verantwoordelijkheid<br />

en worden resultaten makkelijker gehaald.<br />

‘Het is mijn<br />

filosofie dat<br />

leidinggeven<br />

aan anderen<br />

begint met<br />

leidinggeven<br />

aan jezelf’<br />

marjanhaselhoff@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 33


© ENITH STENHUYS<br />

Maya Angoelal &<br />

Tatjana Romanyk<br />

34<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


VERKIEZING ETNISCHE ZAKENVROUW VAN NEDERLAND <strong>2016</strong><br />

‘De belangrijke<br />

andere kant van Nederland’<br />

Er kan weer een vooroordeel de prullenbak in: zakenvrouwen met een etnische achtergrond hoeven niet per se<br />

donker te zijn. Tatjana Romanyk, die eind oktober tijdens een spectaculair verkiezingsgaladiner in het Rotterdamse<br />

World Trade Center is uitgeroepen tot Etnische Zakenvrouw van Nederland (EZVN) <strong>2016</strong>, is zelfs blond! Haar<br />

wortels liggen in Oekraïne. EZVN-voorzitter Maritza Russel hoopt dat ook het omgekeerde gebeurt en straks zowel<br />

donkere als witte etnische zakenvrouwen gewoon Nederlandse zakenvrouwen zijn. In dit <strong>ACADEMY</strong>®<strong>Magazine</strong><br />

aandacht voor het gala, inclusief een gesprek met Tatjana die zich samen met haar medewerkers al jarenlang<br />

gepassioneerd beijvert voor een betere zorg en uitkomst voor kankerpatiënten.<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

‘Vrouwelijke<br />

ondernemers en<br />

managers weten dat ze<br />

meerdere ballen tegelijk<br />

in de lucht kunnen<br />

houden’<br />

Als Tatjana Romanyk hoort dat de<br />

Stichting Etnische Zaken Vrouwen<br />

Nederland (EZVN) haar op<br />

het web heeft gevonden en genomineerd<br />

is ze in eerste instantie verbaasd. “Ik<br />

ben geboren en getogen in Hengelo en tenzij<br />

ze Twente buitenland vinden, voldoe ik<br />

niet aan de criteria, was mijn eerste gedachte.<br />

Mijn wortels liggen in Oekraïne, waar mijn<br />

vader vandaan komt. Dus het klopt wel.<br />

Etnisch betekent kennelijk voor veel mensen<br />

dat het anders is dan niet-etnisch. Ik<br />

persoonlijk zie het verschil niet. Van mijn<br />

ouders heb ik geleerd dat je problemen vanuit<br />

meerdere kanten moet benaderen en dat<br />

helpt bij het samenwerken en discussiëren<br />

met andere mensen. Ik heb meer dan twintig<br />

nationaliteiten aan boord in mijn bedrijf en<br />

mijn twee kinderen hebben een Tunesische<br />

vader. Ik ben heel multicultureel en altijd van<br />

de andere culturen geweest. Bovendien zet<br />

ik mij, ook als bestuurslid van het Vrouwennetwerk<br />

van VNO-NCW West, in voor alle<br />

vrouwelijke ondernemers en sowieso voor<br />

ondernemerschap”, vertelt Tatjana. “Werken<br />

met veel mensen die allemaal een andere<br />

benadering en een verschillend referentiekader<br />

hebben, leidt vaak tot betere resultaten.<br />

Dat is een uitdaging, maar die ga ik als<br />

ambitieuze perfectionist graag aan.”<br />

Sinds haar studie houdt ‘bètameisje’ Tatjana<br />

Romanyk zich met kanker bezig. Oncologie<br />

is haar grote passie. Vakmatig kan ze<br />

daarin alles kwijt en wetenschappelijk probeert<br />

ze op de hoogte te blijven van de allerlaatste<br />

ontwikkelingen, waarbij zich altijd<br />

realiseert dat kanker een enorme impact<br />

heeft op patiënten en alle betrokken om hen<br />

heen. “Kanker is zo ingrijpend dat het je<br />

nederig maakt en tegelijk voldoening geeft<br />

als je mag bijdragen aan de moeilijke, maar<br />

broodnodige strijd tegen deze ziekte. Dat<br />

heb ik binnen de farmaceutische industrie<br />

gedaan en nu alweer ruim twaalf jaar met<br />

mijn eigen bedrijf.” Haar eerste onderneming,<br />

TRM Oncology, is inmiddels, naast<br />

Axess Oncology en Prime Oncology, onderdeel<br />

van Aptitude Health. Deze toonaangevende<br />

groep van bedrijven ondersteunt de<br />

ontwikkeling, introductie en het klinisch<br />

gebruik van nieuwe therapieën om kanker te<br />

behandelen en hopelijk te genezen. Inmiddels<br />

telt Tatjana’s bedrijf, met vestigingen in<br />

Den Haag en Atlanta (Verenigde Staten), 130<br />

gepassioneerde en hooggeschoolde medewerkers,<br />

onder wie een medisch oncologe.<br />

‘ZAKELIJK INSTINCT’<br />

Juryvoorzitter Leo Peeters Weem, directievoorzitter<br />

van de Rabobank Rotterdam,<br />

omschrijft het in het juryrapport aldus:<br />

‘(…)De diverse bedrijven binnen de Aptitude<br />

groep hebben een bijdrage geleverd<br />

aan circa zeventig procent van alle nieuwe<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 35


VERKIEZING ETNISCHE ZAKENVROUW VAN NEDERLAND <strong>2016</strong><br />

geneesmiddelen ten behoeve van kankerpatiënten.<br />

Zij is een ondernemer, die door<br />

haar zakelijk instinct en ondernemend vermogen<br />

gebaande paden ter discussie durft te<br />

stellen en nieuwe wegen durft in te slaan die<br />

aansluiten op snel veranderende maatschappelijke<br />

verhoudingen en ontwikkelingen. En<br />

ook iemand die in staat is draagvlak te creëren,<br />

bruggen te slaan en tevens garant te staan<br />

voor vele innovaties die consequent worden<br />

doorgevoerd en tastbaar gemaakt.’ Tatjana<br />

Romanyk denkt dat haar onderscheiding<br />

zeer motiverend is voor haar personeel, ‘dat<br />

erg trots is op ons bedrijf ’. “Bovendien kan ik<br />

door de prijs de ondersteuning die wij geven<br />

nog beter op de kaart zetten, ook buiten het<br />

vakgebied waarin wij actief zijn. Wij behoren<br />

tot de wetenschappelijke wereld en veel<br />

vrouwen die in de schijnwerpers staan zijn<br />

bezig op andere terreinen.”<br />

ALLEMAAL IN DE<br />

GEZONDHEIDSZORG<br />

Opvallend is dat ook de andere twee genomineerden<br />

voor de titel Etnische Zakenvrouw<br />

van Nederland met hun bedrijven<br />

werkzaam zijn in de gezondheidssector.<br />

Tuncay Tarimci, eigenaar van apotheek De<br />

Gorzen in Schiedam is vanwege persoonlijke<br />

omstandigheden niet aanwezig op het<br />

gala. Maya Angoelal, directeur/eigenaar<br />

van Mondzorg Dental Beauty in Den Haag,<br />

wel. Zij is trots op haar Hindoestaanse wortels,<br />

gaat geregeld naar India, maar voelt<br />

zichzelf autochtoon. Toch denkt ze dat<br />

door haar nominatie een inspiratie kan zijn<br />

voor andere etnische vrouwen die (willen)<br />

ondernemen. “Ik merk nooit dat ik een<br />

etnische achtergrond heb. Nederland is bij<br />

uitstek een land waar vrouwen zich kunnen<br />

ontwikkelen als ze de kansen zien en die<br />

ook pakken. Ze kunnen er iets moois van<br />

maken en wat betekenen voor de samenleving.<br />

Dat geldt voor iedereen.” Maya komt<br />

uit een eenoudergezin, heeft veel aandacht<br />

36<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© OSWALD BODEUTSCH EN TERESA ALMEIDA<br />

___<br />

EZVN-voorzitter Marita Russel (links)<br />

met eregaste Barones Rosalind Howells<br />

of St Davids, lid van het Britse House<br />

of Lords<br />

en liefde gekregen, maar heeft alles zelf<br />

moeten oplossen. Ze heeft veel baantjes<br />

gehad om te ontdekken wat ze leuk vond,<br />

maar daar zat de juiste job niet tussen, waardoor<br />

ze verder is gaan leren. “Als tandartsassistente<br />

had ik het naar mijn zin, maar ik<br />

wilde zelf aan de stoel staan. De opleiding<br />

mondhygiëne heb ik in één keer gehaald,<br />

waarna ik – veertien jaar geleden – mijn<br />

eigen praktijk ben begonnen. In 2008 kreeg<br />

ik mijn eerste assistente, er is een tandarts<br />

bijgekomen en nu zitten we op twee locaties.<br />

Ik manage beide praktijken en sta<br />

bovendien zo’n vier dagen per week aan de<br />

stoel. Ik heb ook met de patiënten een goede<br />

band opgebouwd en dat vind ik belangrijk.”<br />

Mondhygiëne is niet alleen schoonmaken.<br />

Het is een preventieve behandeling,<br />

waardoor mensen liefst hun leven<br />

lang hun tanden kunnen behouden. “De<br />

tandarts is opgeleid om te restaureren. De<br />

mondhygiënist wil restauratie juist voorkomen.<br />

De mond is de toegang naar het<br />

lichaam. Je ademt en kauwt ermee. Harten<br />

vaataandoeningen, kanker, aderverkalking,<br />

beroertes, alle ziekten beginnen in de<br />

___<br />

Lucinda Douglas<br />

et·nisch<br />

(bijvoeglijk naamwoord, bijwoord) 1. wat een volk betreft;<br />

volkenkundig: een etnische minderheid een kleine, qua afkomst<br />

onderscheiden groep – Van Dale<br />

© OSWALD BODEUTSCH EN TERESA ALMEIDA


VERKIEZING ETNISCHE ZAKENVROUW VAN NEDERLAND <strong>2016</strong><br />

mond. Als die gezond is, is het risico kleiner.<br />

Steeds meer mensen hebben ook oren<br />

naar alternatieve geneeswijzen. Wat het<br />

orthomoleculaire aspect betreft wil ik mij<br />

daarin verder ontwikkelen”, zegt Maya. Zelf<br />

is ze al heel lang bezig met gezondheid. “Na<br />

een burn-out heb ik goed gekeken naar de<br />

processen om mij heen en ben ik me bewuster<br />

van wie ik ben.”<br />

© OSWALD BODEUTSCH EN TERESA ALMEIDA<br />

© OSWALD BODEUTSCH EN TERESA ALMEIDA<br />

BIJDRAGE AAN DE<br />

BV NEDERLAND<br />

Vrouwen met een etnische achtergrond,<br />

zoals Tatjana en Maya en al die anderen,<br />

leveren dagelijks een bijdrage aan de BV<br />

Nederland, zegt Maritza Russel, oprichtster<br />

en voorzitter van de Stichting Etnische<br />

Zaken Vrouwen Nederland, in haar welkomsttoespraak<br />

tijdens het gala dat deze<br />

keer anders is dan voorgaande jaren en zelfs<br />

een witte presentator heeft, Nick Nielsen. Ze<br />

besluit met te zeggen “Wij zijn flexibel en<br />

blijven dat” en dat is eigenlijk de teneur van<br />

haar hele speech. De EZVN kent een enorme<br />

diversiteit. De aangesloten vrouwen hebben<br />

totaal verschillende culturele achtergronden.<br />

Ze komen uit het Midden-Oosten,<br />

Oost-Europa, Afrika, Azië en Zuid-Amerika,<br />

ontmoeten elkaar bij ‘hun club’ en blijken<br />

uiteindelijk heel veel op elkaar te lijken.<br />

“Ze ondernemen en combineren dat vaak –<br />

met een glimlach – met het moederschap en<br />

voedings- en verzorgingstaken en zien er<br />

ook nog eens fantastisch uit”, zegt Maritza.<br />

“Of hun wiegje heeft gestaan in Aleppo, op<br />

Aruba, in Paramaribo, Marrakesj, Istanboel,<br />

Rotterdam of Leeuwarden, vrouwelijke<br />

ondernemers en managers weten dat<br />

ze meerdere ballen tegelijk in de lucht kunnen<br />

houden. Ze werken vanuit hun kracht<br />

en we merken allemaal de invloed die dat<br />

heeft op onze omgeving. We leveren dagelijks<br />

een bijdrage aan de BV Nederland als<br />

het om geld verdienen gaat, maar ook met<br />

onze bedrijven aan de sociale samenhang.<br />

Nederland was, is en zal altijd het land blijven<br />

waar mensen van elders naartoe komen<br />

op zoek naar een beter leven. Het maakt niet<br />

uit. Ons land heeft de zeven zeeën bevaren<br />

en is van oudsher over de hele wereld banden<br />

aangegaan, zoals minister Schultz van Haegen<br />

terecht opmerkte tijdens haar handelsmissie<br />

naar Iran. Hoewel het mijn droom<br />

is dat de etnische zakenvrouw in Nederland<br />

ooit ophoudt te bestaan en gewoon opgaat<br />

in zakenvrouw van Nederland ben ik ervan<br />

overtuigd dat er altijd een club moet zijn<br />

en blijven voor vrouwen die of net binnengekomen<br />

zijn of vanuit een achterstand in<br />

kennis en contacten beginnen met ondernemen.”<br />

Maritza heeft dan al uitgelegd dat<br />

de EZVN in 2004 is begonnen als de businessclub<br />

Zwarte Zakenvrouwen Nederland,<br />

vanuit de gedachte dat vrouwelijke ondernemers<br />

met een andere etnische achtergrond<br />

in het overwegend witte Nederland<br />

tegen gemeenschappelijke barrières oplopen.<br />

“De BV Nederland had nog geen oog<br />

voor ons. Wij wilden zwarte zakenvrouwen<br />

een netwerk bieden, waar ze hun ei kwijt<br />

konden en steun konden vinden bij elkaar.<br />

Eenheid is beter dan verdeeldheid. Zwart<br />

was onze geuzennaam. We waren strijdbaar<br />

en gingen de barricaden op. Onze club was<br />

een succes, maar nadat bleek dat onze naam<br />

de lading niet meer dekte hebben we die in<br />

2009 omgedoopt in Etnische Zakenvrouwen<br />

Nederland.”<br />

___<br />

Mimoent Haddouti en burgemeester Ahmed Aboutaleb<br />

POSITIES VOOR EENIEDER<br />

Rotterdams burgemeester Ahmed<br />

Aboutaleb spreekt tijdens zijn humorvolle<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 37


VERKIEZING ETNISCHE ZAKENVROUW VAN NEDERLAND <strong>2016</strong><br />

© OSWALD BODEUTSCH EN TERESA ALMEIDA<br />

___<br />

Anoesjka Bhaktali<br />

openingstoespraak uit dat het vanzelfsprekend<br />

zou moeten zijn dat alle posities in<br />

de samenleving bereikbaar en beschikbaar<br />

moeten zijn voor eenieder. “De werkelijkheid:<br />

dat is het niet. Degenen die er<br />

zijn gekomen hebben zich verdraaid moeten<br />

bewijzen om uiteindelijk in de samenleving<br />

een plek te krijgen.” Volgens Aboutaleb<br />

is het daarom goed ‘avonden als deze’ te vieren<br />

en markeren. Volgens hem moeten etnische<br />

of zwarte vrouwen, die misschien hier<br />

zijn geboren maar wier wortels elders liggen,<br />

ALLE PRIJZEN OP EEN RIJ<br />

38<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

nog steeds dezelfde weg afleggen. “Wellicht<br />

dat het de komende jaren als vanzelfsprekender<br />

wordt gezien en ervaren. Ik ben blij<br />

dat we vanavond het feestje met elkaar vieren.<br />

Tien keer in Rotterdam en twaalf keer<br />

in totaal hebben vele vrouwen die hier zijn<br />

geweest het gevoel gehad dat ze meetellen,<br />

meedoen, erbij zijn en een gewichtige bijdrage<br />

leven aan deze samenleving. Dat wil<br />

ik hier graag onderstrepen. Met ons applaus<br />

wil ik de dames vleugels geven waarmee ze<br />

met gemak over Nederland kunnen vliegen,<br />

om van daaruit hun vleugels uit te slaan over<br />

de hele wereld en te laten zien dat het vanzelfsprekend<br />

is dat ze zijn waar ze zijn en dat<br />

ze ook nog eens de belofte zijn voor Nederland<br />

in de toekomst.”<br />

Etnische Zakenvrouw van Nederland <strong>2016</strong>: Tatjana Romanyk (Aptitude Health BV)<br />

Etnische Vrouwelijke Manager <strong>2016</strong>: Mimoent Haddouti (‘Global Head IT<br />

Continuity & Security Services Rabobank, Utrecht)<br />

Aanmoedigingsprijs, Anoesjka Bakhtali (Maid at Home, Rotterdam).<br />

De prijzen zijn uitgereikt door burgemeester Aboutaleb, Maarten Struijvenberg, wethouder<br />

Werkgelegenheid en Economie van de gemeente Rotterdam en Rábin Báldewsingh,<br />

wethouder Sociale zaken, Werkgelegenheid, Wijkaanpak en Sport van de gemeente Den<br />

Haag. Een speciale President’s Award is er voor Prem Radhakishun, die ook voor Powned<br />

aanwezig is, vanwege zijn inzet voor de multiculturele samenleving. www.ezvn.nl<br />

Ook vrouwen in de zaal denken dat een<br />

EZVN-verkiezing nog steeds moet. En niet<br />

alleen omdat het een sprankelend evenement<br />

is, met veel muziek, heerlijk eten en een<br />

bijzondere loterij waarvan de opbrengst gaat<br />

naar bliksemstages voor basis- en vmboscholieren,<br />

die daar daardoor betere kansen<br />

kunnen krijgen op de arbeidsmarkt.<br />

“Zo’n gala is nodig omdat niet-witte mensen<br />

ondanks het feit dat we zijn geïntegreerd, in<br />

Nederland geen podium hebben. Velen van<br />

ons staan in de schaduw. EZVN geeft ons<br />

een podium om daaruit te kunnen komen.<br />

We dragen wel bij aan de Nederlandse maatschappij<br />

en de economie. Door dit podium<br />

zijn we zichtbaar en weten mensen wat we<br />

doen. We zijn de belangrijke andere kant<br />

van Nederland”, zegt de een. Een ander voegt<br />

daaraan toe: “Over vijf, zes jaar is het nog<br />

meer dan nodig. Wij hebben de taak de wind<br />

onder de vleugels voor jonge mensen te zijn.<br />

EZVN geeft daar het podium voor.”<br />

‘WE ZIJN ALLEMAAL<br />

VROUWEN’<br />

Spreker en motivator Lucinda Douglas,<br />

die álle vrouwen via het door haar ontwikkelde<br />

programma ‘Yes you can woman’ in<br />

hun kracht wil zetten zodat zij hun potentieel<br />

ten volle leren benutten en hun leven<br />

significant kunnen verbeteren, laat een<br />

ander geluid horen. “Op de nominatie voor<br />

de Aanmoedigingsprijs ben ik supertrots.<br />

Het is een eer dat ze het mij hebben gegund.<br />

Dat ik niet heb gewonnen is geen teleurstelling.<br />

Het traject op zich was een belevenis,<br />

die me al de nodige publiciteit heeft<br />

opgeleverd. Bovendien: als ik eerste zou<br />

zijn geworden, had ik mij enigszins politiek<br />

correct moet opstellen en dat past toch<br />

minder bij mij.” Een verkiezing als deze<br />

kan volgens Lucinda ook vervreemdend en<br />

stigmatiserend werken, doordat de nadruk<br />

wordt gelegd op etnische verschillen tussen<br />

westerse en niet-westerse, al dan niet<br />

gekleurde vrouwen. “Te veel hameren op<br />

dat donkere vrouwen het moeilijker hebben,<br />

wordt niet altijd door blanke vrouwen<br />

begrepen. Ook zij ervaren belemmeringen<br />

die met vrouw-zijn te maken hebben<br />

en niet per se gekoppeld zijn aan kleur. Die<br />

richting moeten we niet uit. Ik heb te hard<br />

gewerkt om alleen een rolmodel voor donkere<br />

vrouwen te zijn. We zijn allemaal vrouwen.<br />

Dat is wat telt. Het is belangrijk dat<br />

we het in deze maatschappij samen doen<br />

en verbindingen leggen, tussen vrouwen<br />

onderling én met mannen.”


© WALTER KALLENBACH<br />

ENTERTAINMENT<br />

‘Fake of serieus, lachen<br />

is altijd een goede keus’<br />

Jelle Kuiper<br />

Theatermaker Jelle Kuiper maakt verschillende<br />

cabaretvoorstellingen waarmee hij succesvol door Nederland<br />

toert. Hij zet bezoekers van bedrijfsbijeenkomsten met 'fake<br />

speeches' vakkundig op het verkeerde been, maar leidt als<br />

dagvoorzitter congressen in goede banen. Bovendien maakt<br />

de 'beste trouwambtenaar van Nederland' onvergetelijke<br />

spektakels van huwelijksceremonies.<br />

jellekuiper@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 39


© PETRA OUDSHOORN<br />

‘Waarnemingen zijn<br />

niet altijd waar’<br />

prof. dr. Iris Sommer<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Mensen kijken naar dezelfde gebeurtenis, maar wat ze waarnemen verschilt per individu. Het hangt er<br />

vanaf hoe hun hersenen de situatie interpreteren. Een persoon die als toevallige voorbijganger min of<br />

meer onbevooroordeeld kijkt heeft een heel andere ervaring en beleving dan iemand die stemmen hoort,<br />

hallucineert, schizofreen of autistisch is. Arts en psychiater Iris Sommer doet op dit moment onderzoek<br />

naar hallucinaties, of zoals zij zegt ‘hardnekkige onwaarnemingen’.<br />

40<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


PSYCHIATRIE | NEUROWETENSCHAP<br />

"<br />

Iedereen heeft zijn eigen waarheid. Een<br />

objectieve algemene waarheid bestaat<br />

niet. Net als de neiging tot vooroordelen<br />

of je laten leiden door eerdere ervaringen<br />

heeft dat te maken met de manier<br />

waarop wij waarnemen. Waarnemen is een<br />

samenwerking van de zintuigen en de hersenen.<br />

Het geheugen vult een groot deel aan,<br />

gebaseerd op verwachtingen. Dat maakt<br />

mensen tot onbetrouwbare waarnemers.<br />

Hardnekkige ‘onwaarnemingen’ zijn hallucinaties.<br />

Die komen bij patiënten met hersenaandoeningen<br />

voor, maar even zo goed<br />

bij gezonde mensen. Over smaak valt niet te<br />

twisten; over waarneming ook niet”, legt arts<br />

en psychiater Iris Sommer uit.<br />

“Je onthoudt dingen door er een vleugje<br />

emotie aan te koppelen. Gebeurtenissen<br />

met heel heftige emoties vergeet je nooit<br />

meer. Dat kan zelfs tot herbelevingen leiden.<br />

Anderzijds zijn emotieloze feiten heel<br />

moeilijk te onthouden. Vanuit een neurobiologisch<br />

standpunt vertel ik, bijvoorbeeld<br />

tijdens lezingen die ondernemers voor hun<br />

personeel organiseren, dat het brein actief<br />

blijft en leert door emotieloze dingen te koppelen<br />

aan emoties. Om medewerkers optimaal<br />

te kunnen inzetten is het belangrijk<br />

dat zij tijdens het werk voldoende geëmotioneerd<br />

blijven en zich niet uitsluitend met<br />

zakelijke feiten bezighouden. Dat geldt ook<br />

voor het onderwijs. Leraren staan voor de<br />

vraag hoe zij middelbare scholieren zakelijke,<br />

emotievrije feiten kunnen laten onthouden.<br />

Dat kunnen ze doen door emotie<br />

toe te voegen en, bijvoorbeeld tijdens de<br />

geschiedenisles, ervoor te zorgen dat deze<br />

jongeren zich kunnen inleven. Het persoonlijk<br />

maken van een verhaal, feiten of cijfers<br />

– waardoor die gaan leven – activeert neuronen<br />

in hun amygdala, waardoor de informatie<br />

beklijft. Dat is niet altijd makkelijk, maar<br />

het werkt wel.”<br />

PERSOONLIJK VERHAAL<br />

“Kijk”, zegt Iris eerlijk, “neurowetenschap<br />

is ook niet altijd even spannend. Welke neurotransmitters<br />

en -structuren op een bepaald<br />

moment bij een bepaalde situatie actief zijn?<br />

Die informatie gaat als je niet oppast het ene<br />

oor in en het andere uit. Wanneer iemand<br />

echter een persoonlijk verhaal vertelt over<br />

de manier waarop hij ziek is geworden en<br />

welke stofjes in bepaalde hoekjes van het<br />

brein daarvoor verantwoordelijk waren, wat<br />

dat met hem deed en hoe het hem nu vergaat,<br />

dan blijft het wel hangen. Dit gaat ook<br />

op voor situaties die het brein niet betreffen,<br />

maar die het wel moet verwerken.” Volgens<br />

Iris zijn associaties heel makkelijk te leggen<br />

‘Verveling is<br />

dodelijk voor<br />

de hersenen’<br />

als er emoties bij komen kijken. “Dan komt<br />

dopamine vrij en krijgt een waarneming<br />

een zekere kleur, smaak en relevantie, waardoor<br />

die beklijft. Als dat niet gebeurt vergeet<br />

je het meteen weer. We komen zoveel prikkels<br />

tegen dat we ze niet allemaal willen en<br />

kunnen onthouden.” Toch gaat dat niet voor<br />

iedereen op. “Autistische mensen kunnen<br />

irrelevante prikkels minder makkelijk negeren.<br />

Zij ervaren vaak drukte in hun hoofd als<br />

ze op plaatsen zijn zoals een markt, waar heel<br />

veel invloeden tegelijk binnenkomen. Wie<br />

aan psychoses lijdt en wanen krijgt ervaart<br />

ook dat het brein irrelevante prikkels als<br />

relevant aanmerkt.” Iris Sommer geeft een<br />

voorbeeld. “Een man loopt over het Janskerkhof<br />

in Utrecht, ziet een advertentie van<br />

een uitzendbureau en denkt dat de tekst heel<br />

relevant, zelfs speciaal voor hem bestemd<br />

is. Dat is niet zo, maar hij beschouwt het als<br />

een geheime boodschap van iemand die hem<br />

daarover niet rechtstreeks durft aan te spreken.<br />

Dat is het begin van waanvorming, die<br />

vaker voorkomt wanneer iets mis is met de<br />

dopaminehuishouding. Maar iedereen heeft<br />

van nature de neiging verbanden of oorzaak-en-gevolgrelaties<br />

te zien, ook als die er<br />

niet zijn.” Volgens Iris proberen we allemaal<br />

gebeurtenissen te verklaren, ook al berusten<br />

ze in veel gevallen op toeval.<br />

MENSELIJK GEHEUGEN<br />

Wanneer een betrouwbaar iemand uit<br />

hun omgeving herhaaldelijk over een fictieve<br />

gebeurtenis uit hun gezamenlijke jeugd<br />

vertelt, is een groot aantal mensen geneigd<br />

dit voor waar aan te nemen. Onderzoekers<br />

van de Universiteit van Warwick concluderen<br />

na recent onderzoek dat soms moeilijk is<br />

vast te stellen of iemand over een echte of fictieve<br />

herinnering spreekt. Ze zetten daarom<br />

vraagtekens bij de authenticiteit van het<br />

menselijk geheugen wanneer dit gebruikt<br />

wordt bij getuigenverklaringen in forensische<br />

onderzoeken en rechtszaken. Ook<br />

medisch en psychotherapeutisch kan het<br />

falen van het menselijk geheugen (ernstige)<br />

gevolgen hebben. Dat onderzoek is een goed<br />

voorbeeld van wat Iris Sommer betoogt.<br />

“Mensen zijn geneigd dingen of gebeurtenissen<br />

van een betekenis te voorzien, die ze wellicht<br />

helemaal niet hebben en geloven daar<br />

ook in. Als je bang bent voor honden en je<br />

zoekt een verklaring, dan is er al gauw een<br />

trauma gevonden waarin je door een hond<br />

bent belaagd. Of dat al dan niet heeft plaatsgevonden<br />

is niet meer relevant, het biedt<br />

immers een afdoende verklaring.”<br />

Het gesprek komt op schizofrenie, waarbij<br />

beeldvormend onderzoek heeft aangetoond<br />

dat de taalgebieden in het brein<br />

daarin een grote rol spelen. Iris: “Het is fantastisch<br />

als je eigenaardigheden van je brein<br />

niet als bedreigend, maar als interessant en<br />

wonderlijk kunt ervaren. Dat levert enorm<br />

veel veerkracht op. Stemmen horen is zo’n<br />

fenomeen. Sommigen zien het als een foefje<br />

dat het brein met hen uithaalt en kunnen<br />

erom lachen, anderen gaan er juist erg onder<br />

gebukt, zeker wanneer ze meerdere stemmen<br />

horen van wie ze opdrachten krijgen.<br />

De ene stem is de andere niet. In veel gevallen<br />

zoeken en vinden mensen ook daar een<br />

verklaring voor. Dat kan een geruststellend<br />

idee zijn, vaker is het een beangstigende<br />

verklaring waarin demonen en duivels een<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 41


PSYCHIATRIE | NEUROWETENSCHAP<br />

rol spelen. Stemmen geven soms opdrachten,<br />

wat tot gevaarlijke situaties kan leimatig<br />

voor te komen: achterdochtig zijn of<br />

kwamen. Waanideeën blijken ook vrij regelden.<br />

Goede begeleiding en behandeling zijn overtuigd zijn van kwade opzet, waarvan<br />

daarom essentieel voor mensen die last van later blijkt dat het niet zo is. Evolutie heeft<br />

stemmen hebben.”<br />

onze hersenen voorgeprogrammeerd om<br />

gevaar, onveilige situaties en vijanden te signaleren.<br />

Dat was van belang om te overleven<br />

en daarop zijn we nog super afgestemd<br />

en ervaren we situaties soms als onveilig en<br />

‘Emotie helpt ons<br />

mensen als vijandig, terwijl dat niet het geval<br />

is. Bij psychoses is de neiging ergens iets achter<br />

te zoeken nog veel groter. Psychoses zijn<br />

te onthouden’<br />

doorgaans goed te behandelen met medicijnen,<br />

maar de aanleg voor psychose verdwijnt<br />

niet. Je bent en blijft wie je bent. Heet hangijzer<br />

is nu hoe lang je met die medicijnen moet<br />

doorgaan. Ik hoop dat we dat de komende<br />

ZIE IK SPOKEN?<br />

jaren eens goed kunnen uitzoeken.”<br />

Ze is nu druk bezig met het ‘onderzoek<br />

van het jaar’ naar hallucinaties; zintuiglijke ‘DA’S RAAR: ER ZIJN TWEE<br />

belevingen die niet overeenkomen met wat TYPEN BREINSPECIALISTEN’<br />

in werkelijkheid gebeurt. Enthousiast zegt Patiënten wier brein niet optimaal werkt<br />

Iris: “We hebben op Lowlands gestaan met hebben sinds de jaren zeventig te maken<br />

ons onderzoek. In drie dagen hadden we 600 met twee typen breinspecialisten: de neuroloog<br />

en de psychiater. “Dat is binnen de<br />

deelnemers. Geweldig. Normaal hebben we<br />

in het laboratorium als we heel hard werken<br />

tien deelnemers in zo’n korte tijd. Versenaandoeningen<br />

hebben altijd met beide<br />

geneeskunde een rare situatie, want hervolgens<br />

zijn we tijdens het Weekend van de terreinen te maken en dus zowel neurologische<br />

als psychiatrische aspecten. Logisch, ze<br />

Wetenschap op internet gegaan. Na prachtige<br />

pr op televisie hebben 10.000 mensen komen immers voort uit hetzelfde orgaan.<br />

onze test op https://zieikspoken.nl/ ingevuld.<br />

Zo’n onlineonderzoek heeft wel beper-<br />

voor te zetten doe je hen tekort, maar bei-<br />

Door patiënten één van de twee specialisten<br />

kingen, doordat je iemand niet het hemd den aanbieden is een dure en tijdrovende<br />

van het lijf kunt vragen, maar het levert wel aangelegenheid. De oplossing is artsen een<br />

een schat aan informatie op. Tegelijk zien volwaardige opleiding geven die beide vakken<br />

omvat. Belangrijk uitgangspunt daarbij<br />

veel invullers het als een spelletje en zijn ze<br />

benieuwd naar hun profiel. Een win-winsituatie.<br />

Het Weekend van de Wetenschap hersenaandoeningen zitten, maar vooral<br />

is dat er niet alleen veel verschillen tussen<br />

brengt de onderzoeksresultaten in augustus veel overkomsten die een stuk interessanter<br />

zijn.” Een andere reden om neurolo-<br />

<strong>2017</strong> naar buiten. Ik kan wel vast zeggen dat<br />

de meerderheid van de mensen hallucinaties<br />

heeft ervaren en dat velen van hen, die het feit dat het lang duurt voordat blijkt of<br />

gie en psychiatrie te laten samenwerken is<br />

daarvoor het tegendeel dachten, daar pas tijdens<br />

het beantwoorden van de vragen achter “Het begint meestal sluipend. Het duurt<br />

en welke hersendoening patiënten hebben.<br />

Prof. dr. Iris Sommer is opgeleid als arts en psychiater, cum laude gepromoveerd op het gebied van schizofrenie en<br />

oprichter van de Stemmenpoli UMC Utrecht. Zij is hoogleraar aan het UMC, waar ze praktijk houdt en onderzoek doet<br />

naar psychose. In <strong>2016</strong>-<strong>2017</strong> is haar onderzoek naar hallucinaties publieksonderzoek van het jaar. Sommer geeft<br />

boeiende lezingen over de mysteries van ons brein. Publicaties: ‘Stemmen horen’ en ‘Haperende hersenen’. Van de<br />

laatste bestseller is onlangs de negende druk verschenen. irissommer@speakersacademy.nl<br />

42<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

lang voordat blijkt dat het bijvoorbeeld gaat<br />

om een vorm van dementie of Parkinson.<br />

Aanvankelijk zijn er algemene symptomen,<br />

zoals depressie- vermoeidheids- of andere<br />

verschijnselen, en kan een zekere traagheid<br />

van het denken en een gebrek een flexibiliteit<br />

en aanpassingsvermogen ontstaan, wat<br />

mensen stressgevoeliger maakt. In die periode<br />

kunnen we mensen bijstaan met milde<br />

interventies. Soms krijgt men pas na tien tot<br />

twintig jaar de uiteindelijke diagnose.”<br />

MEDICIJNEN ZIJN SOMS<br />

ECHT NODIG<br />

Iris komt nog even terug op de waarde<br />

van het medicijngebruik. “Niet altijd, maar<br />

in sommige gevallen zijn medicijnen om<br />

hersenaandoeningen te behandelen nodig.<br />

Laatst bezocht ik een debat in De Balie met<br />

de Deense hoogleraar Peter Gøtzsche, die de<br />

psychiatrie enorm aanvalt en zelfs spreekt<br />

over dodelijke psychiatrie, vanwege de giftige<br />

werking van psychofarmaca. Zijn uitspraken<br />

maken veel patiënten die zulke<br />

middelen gebruiken ongerust. Wat Gøtzsche<br />

zegt klopt voor een deel. Soms hebben<br />

medicijnen ernstige bijwerkingen,<br />

maar vaak worden ze goed verdragen. En<br />

inderdaad zijn anti-depressiva niet heel erg<br />

effectief, maar dat geldt ook voor andere<br />

behandelingen, zoals psychotherapie. Toch<br />

moet ik er niet aan denken waar we zouden<br />

zijn zonder medicijnen, want een deel van<br />

de patiënten is daarmee echt goed geholpen,<br />

zeker wanneer er sprake is van psychoses.”<br />

Ten slotte: Iris Sommer houdt ervan het<br />

brein van haar toehoorders, lezers en patiënten<br />

te prikkelen, zoals ‘Waarnemingen<br />

zijn niet altijd waar’ en ‘Hersenaandoeningen<br />

zijn meer hetzelfde dan verschillend’.<br />

“Dat is de kern van mijn boeken. De waarheid<br />

is voor iedereen net een (groot) tikkeltje<br />

anders.”<br />

© PETRA OUDSHOORN


LEZING | DAGVOORZITTERSCHAP<br />

DIRK:<br />

Acteur, spreker,<br />

trouwambtenaar,<br />

presentator én<br />

dagvoorzitter<br />

“Weinig mensen kennen mijn hele verhaal. Ik heb het opgeschreven in dit boek. Een open boek, ik laat niets weg.<br />

Zonder mezelf te sparen, vertel ik over mijn worstelingen, obstakels en missers. Over afwijzingen, teleurstellingen,<br />

financiële drama’s en presteren in de meedogenloze entertainmentwereld. Pijnlijk en kwetsbaar? Jazeker. Maar<br />

misschien ook wel herkenbaar. En ondanks alles blijf ik niet alleen overeind, maar geniet ik. En nooit met mate.”<br />

dirkzeelenberg@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 43


© MET DANK AAN MARC LAMMERS<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Vanuit zijn grote ervaring als hockeycoach weet Marc Lammers hoe<br />

belangrijk het is dat sporters of werknemers de kans krijgen zelf initiatief en<br />

verantwoordelijkheid te nemen. Wanneer ze eigenaar zijn van door henzelf<br />

aangedragen oplossingen en antwoorden presenteren ze heel veel beter.<br />

Marc Lammers heeft als speler vijf hockeyinterlands gespeeld en is (bonds)coach geweest van het Spaanse en het<br />

Nederlandse damesteam (Olympisch goud in 2008), Den Bosch Heren 1 en het Belgische herenhockeyteam. In totaal<br />

heeft hij meer dan 400 wedstrijden internationaal gecoacht. Nu is Lammers vooral consultant voor het bedrijfsleven,<br />

het onderwijs en voetbalclubs en een zeer gemotiveerde spreker. marclammers@speakersacademy.nl<br />

44<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


MOTIVATIE<br />

Een elftal tips om organisaties<br />

gezonder te maken<br />

1. HEB JE GEEN GEZAMENLIJK DOEL, DAN HEB<br />

JE ELKAAR NIET NODIG<br />

“In veel bedrijven hebben de afzonderlijke afdelingen (bijvoorbeeld sales,<br />

marketing, inkoop) elk een eigen doel. De bedrijfsleiding klaagt dan over een<br />

gebrek aan samenwerking, maar dat komt doordat de afdelingen niet weten<br />

wat het gezamenlijke doel is. Kortom: als de directeur of de manager het wel<br />

weet en de spelers niet, werkt het niet.”<br />

2. SOMETIMES YOU WIN, SOMETIMES YOU<br />

LOSE LEARN<br />

“Organisaties moeten het aandurven hun medewerkers fouten te laten maken.<br />

Door het lef te hebben daarmee te experimenteren, ook als dat in eerste instantie<br />

geld kost, voorkomen ze dat werknemers dezelfde fouten steeds opnieuw<br />

maken en bereiken ze dat hun prestaties verbeteren. Medewerkers leren van<br />

hun fouten en niet van allerlei waarschuwingen vooraf. Als drie van de tien<br />

innovaties mislukken, betekent dat dat er zeven zijn geslaagd. Zonder proberen<br />

en experimenteren was er geen enkele innovatie geweest. Conclusie: Je<br />

moet investeren in vernieuwing én in fouten.”<br />

3. MENSEN WILLEN BEST VERANDEREN,<br />

MAAR WILLEN NIET VERANDERD WORDEN<br />

“Mensen willen leiders die inspireren in plaats van instrueren. Ze willen eigenaar<br />

zijn van een verandering of verbetering. Dat eigenaarschap krijgen medewerkers<br />

als de manager open vragen stelt, waardoor zij zelf moeten nadenken<br />

over antwoorden. Doordat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de gekozen en<br />

bovendien door de leidinggevende erkende oplossing of verbetering, werken<br />

de medewerkers harder en zijn ze gemotiveerder. Mensen onthouden slechts<br />

10 procent van wat ze horen, maar wel 70 procent van wat ze zelf zeggen.”<br />

4. VAN FEEDBACK NAAR FEED FORWARD<br />

“Niet terugkoppelen, maar vooruitkijken. Terugkijken levert vaak verwijten<br />

en negatieve energie op en heeft vaak geen zin. Het is gebeurd, er valt niets<br />

meer aan te doen en de omstandigheden zijn niet te vergelijken met die van<br />

de toekomst. Alleen de leermomenten van toen zijn nu nog belangrijk. Het is<br />

veel beter vooruit te spoelen en te bedenken wat nodig is om in de toekomst<br />

wel kampioen of marktleider te worden. Dat levert, naast veel energie, ook heel<br />

veel positiviteit en oplossingen op. Je kunt er nog heel veel aan doen en iedereen<br />

kan daar aan bijdragen, wat de betrokkenheid bevordert.”<br />

5. THE BODY ACHIEVES,<br />

WHAT THE MIND BELIEVES<br />

“Je kunt enorme prestaties leveren, als je er maar in gelooft. Dat geldt zowel<br />

voor de sport als het bedrijfsleven. Ook hier zijn eigenaarschap en het stellen<br />

van eigen doelen weer heel belangrijk. Degenen die zelf de lat op een voor henzelf<br />

uitdagende, maar haalbare hoogte leggen en nadenken over hoe ze er overheen<br />

kunnen springen, gaan er al vanuit dat ze daarin zullen slagen. In negen<br />

van de tien gevallen gebeurt dat ook. Het omgekeerde klopt eveneens. Als een<br />

coach of manager de lat neerlegt is dat vaak te hoog voor zijn medewerkers,<br />

die dan gelijk denken dat ze het toch niet halen. Dan lukt het bij voorbaat niet.”<br />

6. IK HEB NOG NOOIT EEN WEDSTRIJD<br />

GEWONNEN OP MIJN ZWAKKE PUNTEN<br />

“Het bedrijfsleven moet zich vooral focussen op waarin mensen goed zijn of<br />

zelfs excelleren en hen dat vaker laten doen. Daardoor verbetert hun zelfvertrouwen<br />

en komen ze in de flow.”<br />

7. WINNAARS LATEN IETS GEBEUREN, VER-<br />

LIEZERS WACHTEN TOT ER IETS GEBEURT<br />

“Organisaties die voortdurend leren en verbeteren winnen uiteindelijk de<br />

wedstrijd. Zij nemen initiatief en verantwoordelijkheid en doen wat ze zeggen,<br />

maar zijn ook bereid uit hun comfortzone te komen en buiten de gebaande<br />

paden te denken. Het motto is dan ook: wacht niet tot iemand anders het doet,<br />

zet zelf de eerste stap.”<br />

8. NIET HARDER, MAAR SLIMMER WERKEN<br />

“Er zijn nog wel eens bedrijven die bijhouden hoeveel klanten de salesmanagers<br />

per dag bezoeken om te controleren hoe hard ze werken. Als dat tien<br />

klanten zijn die geen enkele opdracht opleveren is er wel hard, maar niet<br />

slim gewerkt. Het kan beter zijn er drie te bezoeken, van wie door een betere<br />

inschatting vooraf valt aan te nemen dat zij wel bereid zijn zaken te doen. Bijvoorbeeld<br />

door verbinding te maken en meer tijd voor hen te nemen.”<br />

9. JE KRIJGT GEEN VERANTWOORDELIJK-<br />

HEDEN, JE MOET ZE NEMEN<br />

“Een werknemer kan beter uit zichzelf laten zien wat hij kan, dan te wachten<br />

tot zijn baas hem die verantwoordelijkheid geeft. De directeur kan op zijn<br />

beurt stakeholders en aandeelhouders beter iets aanreiken, dan wachten op<br />

wat zij van hem vragen. In andere woorden: de leider moeten open vragen stellen,<br />

de werknemers of uitvoerders moeten zelf de bijbehorende verantwoordelijkheid<br />

nemen en daarmee aantonen dat je het kunt.”<br />

10. WINNAARS ZEGGEN VAAK ‘MOGELIJK’,<br />

VERLIEZERS ZEGGEN VAAK ‘MOEILIJK’<br />

“Bij bedrijven hoor ik vaak dat er problemen zijn. Dan zeg ik: ‘Ho even, u speelt<br />

niet tegen de crisis of problemen, maar tegen de concurrentie. Die heeft soortgelijke<br />

problemen en lijdt onder dezelfde economische omstandigheden. Dus<br />

moet u bedenken wat u beter kunt doen dan de anderen. Dat betekent niet naar<br />

de moeilijkheden, maar naar de mogelijkheden kijken voor u en uw team (cirkel<br />

1 en 2). Als u kijkt naar wat u binnen die twee cirkels kunt verbeteren, zult u winnen’.<br />

Een voorbeeld. Een bedrijf heeft tien procent minder omgezet dan een jaar<br />

eerder. Drama! De markt als geheel heeft min twintig procent minder omgezet.<br />

Dan moet je naar mijn mening feest vieren. Tien procent beter dan de markt,<br />

dat is super goed gedaan! Je moet je mensen een cadeau geven en de omstandigheden<br />

niet te veel invloed geven. Niet kijken naar de jaarcijfers van vorige<br />

jaren, maar de vergelijking maken met andere bedrijven in dezelfde sector.”<br />

11. WINNAARS HEBBEN EEN PLAN,<br />

VERLIEZERS EEN EXCUUS<br />

“Die tip spreekt voor zich.”<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 45


© ALEKSANDRA STRIAPUNINA<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

‘De Mohammed Ali van de<br />

Amerikaanse politiek’<br />

Herverkiezing 2020 al begonnen?<br />

46<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


COLUMN<br />

Donald Trump: Hoogste tijd dat we hem serieus gaan nemen. Hij is de komende vier jaar de president van Amerika.<br />

We kunnen niet volstaan met: Ach, wat een geblondeerde lawaaipapegaai, bombastische opschepper en ongeneeslijke<br />

leugenaar. Daarom 10 tips om Trump beter te snappen. Voor liefhebbers én haters van Donald Trump.<br />

Charles Groenhuijsen<br />

• Overdrijven: Donald Trump overdrijft altijd en overal: Over zijn<br />

prestaties als zakenman, zijn overwinning op Hillary Clinton en<br />

zijn eigen populariteit: ‘Iedereen houdt van mij’.<br />

• Beledigen: Trump geniet van het beledigen van grote bevolkingsgroepen:<br />

vrouwen, immigranten, moslims en politieke tegenstanders.<br />

Geen schaamte. En hij komt ermee weg.<br />

• Politieke incorrectheid: Hij schept er zichtbaar genoegen in buiten<br />

de lijntjes van politieke correctheid te kleuren. Elke dag weer.<br />

• Gevecht: Donald Trump is altijd in gevecht met anderen. En zonder<br />

uitzondering komt hij daar (volgens hemzelf) als jubelende<br />

overwinnaar uit. ‘My life is about winning’. In het imperium van<br />

de Donald Trump bestaat geen twijfel. Zijn vader gaf hem als levensmotto<br />

mee: ‘Kill, kill, kill’. Dat zegt veel. Wat een contrast met<br />

‘gentleman’ Barack Obama!<br />

• Excuus: Het is hem vaak gevraagd: ‘Waarom<br />

bied je nooit je excuses aan?’ Trump heeft het<br />

in de afgelopen maanden één keer gedaan.<br />

Naar aanleiding van de onthulling over zijn<br />

neerbuigende opmerkingen over vrouwen<br />

(‘Grab them by the pussy’). Maar dat excuus<br />

klonk niet erg gemeend. Want hij voegde er in<br />

één adem aan toe dat Bill Clinton waarschijnlijk<br />

veel erger was qua vrouwen.<br />

• Publiciteit: Zorg ervoor dat je morgenochtend<br />

op de voorpagina‘s van de kranten staat<br />

en ‘Breaking News’ bent op televisie en internet.<br />

Als jij veel publiciteit krijgt, krijgt je<br />

tegenstander dat niet: Vraag maar aan Hillary.<br />

Oh, en vergeet niet: ‘There is no such<br />

thing as bad news’.<br />

• Bluf. Stel idiote eisen. Daag je tegenstander uit. Gooi geen steen in de<br />

vijver maar een rotsblok. En ren hard weg zodat je niet nat spettert.<br />

Voorbeeld: Het nieuwe presidentiële vliegtuig, de Air Force One.<br />

‘Schandelijk dat Boeing voor twee exemplaren drie tot vier miljard<br />

dollar rekent’. Boeing schrok zich een hoedje. Overal groot nieuws.<br />

Reken maar dat Boeing de prijs verlaagt. Of Carrier, fabrikant van<br />

airconditioning: Trump wil ze verbieden banen naar Mexico over te<br />

brengen. Dat lukt maar ten dele. Maar intussen zijn andere ondernemers<br />

(die wél allergisch zijn voor publiciteit) gewaarschuwd: Met<br />

Trump valt niet te spotten. En hij is niet bang. Nooit.<br />

• Flipflops. Trump grossiert in onhaalbare ideeën. Het bouwen van<br />

een muur tussen de VS en Mexico, het deporteren van 11 miljoen<br />

illegalen en het buiten houden van alle moslims. Hij heeft het met<br />

veel verve verdedigd, maar weet natuurlijk: Dit<br />

gaat nooit gebeuren. Er is al een hele lijst met<br />

‘flipflops’: Hij verandert voortdurend van standpunt<br />

maar ontkent ‘t als hem er naar wordt gevraagd.<br />

• Bangmakerij. De vrouwen die hem beschuldigen<br />

van seksueel wangedrag ging hij voor de<br />

rechter slepen. Nog iets vernomen van dat dreigement?<br />

Voorlopig loze bangmakerij. Lege campagneslogan<br />

dus.<br />

• Negeer akelig nieuws. Elke presidentskandidaat<br />

publiceert belastingaanslagen. Hoeveel<br />

heeft hij verdiend, belegd, fiscaal afgetrokken,<br />

slim weggesluisd? Interessant! Vooral bij miljardair<br />

Donald Trump. Maar hij weigert met<br />

flauwe smoezen en zwijgt er verder over. Het is<br />

de aanpak van ‘dit waait wel weer over’.<br />

Met evenveel argumenten kun je verdedigen dat hij 2020 niet haalt. Het overtreden van alle wetten van politieke correctheid en<br />

fatsoen, moet een keer afgerekend worden. Zijn arrogantie is van buitenaardse proporties. Dat maakt je kwetsbaar in de politieke<br />

slangenkuil van Washington, waar niet alleen linkse Democraten, maar ook veel rechtse Republikeinen (partijgenoten dus!) z’n bloed<br />

wel kunnen drinken. Intussen geniet hij à la Trump van alle aandacht en opwinding. Er verschijnen al krantenkoppen over 2020. ‘De<br />

campagne voor zijn herverkiezing is begonnen’. Gaat dat écht gebeuren? Of alleen in de parallelle werkelijkheid van ‘The Donald’?<br />

ENJOY THE SHOW!<br />

Amerika-kenner Charles Groenhuijsen is schrijver, columnist, programmamaker, consultant en spreker en een veelgevraagd moderator en<br />

dagvoorzitter. Hij is sinds 1974 actief in de journalistiek, waarvan 23 jaar bij de publieke omroep. Hij heeft vele publicaties op zijn naam staan,<br />

waaronder het boek over Donald Trump (Uitgeverij Balans, ISBN 9789460030987). charlesgroenhuijsen@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 47


© ENITH STENHUYS<br />

‘Kan de wereld<br />

voorkomen dat<br />

we afglijden naar<br />

het slechte?’<br />

48<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


POLITIEK – BOEKRECENSIE<br />

Leve overmorgen!<br />

Na drie eerdere toekomstgerichte boeken heeft de Franse econoom, sociale theoreticus en politieke adviseur<br />

Jacques Attali nu ‘Vivement après-demain !’ gepubliceerd. Daarin blikt hij vooruit op de komende vijftien<br />

jaar, ‘waarin we uit de impasse móeten komen’. Hij baseert zich in het bijzonder op nieuwe inzichten in het<br />

wetenschappelijke, demografische, ideologische, geopolitieke en kunstzinnige domein en komt tot radicale<br />

en verrassende conclusies over wat ons te wachten staat en hoe we daarop kunnen inspelen.<br />

Jacques Attali<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Vele (donkere) wolken pakken zich<br />

samen aan de horizon, terwijl de<br />

middelen nog ontbreken om de<br />

wereld beter te maken. Om daar<br />

wat aan te doen, concludeert Jacques Attali<br />

in zijn boek, moeten we boosheid en woede<br />

vermijden en zo voorkomen dat geweld zich<br />

over de hele planeet verspreidt en de mensheid<br />

ten onder gaat aan klimaatproblemen,<br />

terrorisme en technologische zelfmoord.<br />

Een voorwaarde om dit te bereiken is gelukkig<br />

zijn in een serene wereld, anderen helpen<br />

dit doel te halen en suïcidaal egoïsme<br />

vervangen door bewuste onbaatzuchtigheid.<br />

In zijn introductie is de verbazing van<br />

Attali meteen merkbaar. ‘Als de mensheid<br />

zichzelf nog niet heeft laten uitsterven en<br />

zelfs nog een eeuw bestaat zullen historici<br />

mannen en vrouwen blijven bestuderen.<br />

Ze zullen zich afvragen waarom de planetaire<br />

revolutie in <strong>2017</strong> niet is uitgebarsten als<br />

waarschuwing tegen en ter voorkoming van<br />

de komende grote catastrofe’. Volgens Attali<br />

ligt dat bijvoorbeeld aan de slordigheid van<br />

politici, het cynisme van de bazen, de onverschilligheid<br />

van het volk, de arrogantie van<br />

de bankiers, de lafhartigheid van de optimisten,<br />

de passiviteit van de pessimisten, de futiliteit<br />

van de intellectuelen, de ijdelheid van<br />

de economen en de kinderachtigheid van de<br />

media. Daarnaast wijst hij op geringe invloed<br />

van degenen die wel anticiperen en zich<br />

voorbereiden op wat komen gaat. ‘Tegelijk<br />

begrijpt men niet wat te doen als de tijd daar<br />

is en is men niet in staat na te denken over<br />

de toekomst die de mensheid de komende<br />

weken of decennia te wachten staat.’<br />

POSITIEVE<br />

ONTWIKKELINGEN<br />

Attali heeft ‘Vivement après-demain !’<br />

ingedeeld in vier enorme hoofdstukken: ‘La<br />

rage’, ‘L’explication’, ‘La colère’ en ‘Le meilleur<br />

du monde’, waarin het in het eerste en<br />

derde chapiter vooral gaat over boosheid,<br />

woede en gramschap. Hij gebruikt dialectiek,<br />

een redeneervorm waarbij hij door<br />

middel van het gebruik van tegenstellingen<br />

op zoek is naar de waarheid. Op die manier<br />

slaagt hij er, altijd in helder en begrijpelijk<br />

Frans, in veel duidelijk te maken. Bijvoorbeeld<br />

dat de geschiedenis laat zien dat de<br />

mens steeds meer en beter kan, maar andere<br />

dingen steeds slechter. De wereld lijkt aan de<br />

ene kant gewelddadiger, barbaarser en destructiever<br />

dan vroeger en aan de andere kant<br />

zachtmoediger, guller en constructiever.<br />

Terwijl hij in <strong>2016</strong> aan zijn boek werkt merkt<br />

Attali dat de meerderheid van de mensen<br />

goed doet, maar dat het slechte desondanks<br />

domineert. Er zijn veel positieve ontwikkelingen<br />

op onze planeet. De levenskwaliteit<br />

en -verwachting stijgen, het Bruto Binnenlands<br />

Product (BNP) groeit fors wereldwijd<br />

en is de laatste 25 jaar zelfs verdrievoudigd.<br />

De toegang tot internet (van 1,3 tot ruim 49<br />

procent van de wereldbevolking) is sinds de<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 49


POLITIEK – BOEKRECENSIE<br />

jaren negentig eveneens sterk verbeterd. En<br />

zo komt hij met nog meer mooie cijfers over<br />

toenemend klimaatbewustzijn, onze reislust<br />

en – ook al lijkt het vaak en is het in sommige<br />

gebieden niet zo – een afname van het<br />

geweld op aarde. Tegenover al die positiviteit<br />

staat negativiteit. De wereld vergrijst, vluchtelingen<br />

leven onder tragische omstandigheden,<br />

het milieu verslechtert, de vervuiling<br />

neemt toe (ten koste van de gezondheid van<br />

vooral stedelingen), de temperatuur stijgt, de<br />

landbouw wordt kwetsbaarder en de duurzame<br />

economische groei neemt af. Het zijn<br />

enkele van de voorbeelden die Attali noemt<br />

en uitgebreid behandelt. Zijn achtergrond<br />

als econoom komt door het hele boek heen<br />

naar voren, ook als hij schrijft: ‘De mondiale<br />

bancaire sector is fragieler dan ooit en levert wereld gebleken’, luidt Attali’s eerste stelling.<br />

minder op. Dat speelt in toenemende mate De tweede laat zien dat we over het algemeen<br />

een rol bij het financieren van de economie een lange weg te gaan hebben: ‘Dit systeem<br />

en komt door steeds strengere regels en lage is er echter nog niet en dat leidt de wereld<br />

rentetarieven. (…) De wereldwijde schuld in de richting van een ramp’. De vier overige<br />

stellingen zijn al even intrigerend: ‘De<br />

(publiek en privé) is gegroeid naar 57.000<br />

miljard euro. Attali noemt ook nog de verdere<br />

inperking van de persvrijheid en/of de niet behoort tot een historische rechtsstaat’,<br />

wereldmarkt is vandaag de eerste markt die<br />

democratie in sommige landen, de opkomst die bijvoorbeeld de mensenrechten respecteert.<br />

‘De binnen nationale grenzen opgeslo-<br />

van het fundamentalisme en de groter wordende<br />

steun voor de sharia, de islamitische ten democratie krijgt steeds minder inhoud<br />

wetgeving. Kortom: ‘De hoop op mondialisering<br />

die ons gelukkig maakt is niet boosheid in woede’. Ten slotte: ‘Om te kun-<br />

en invloed’. ‘Tijdens de impasse verandert<br />

geloofwaardig’, schrijft hij in het hoofdstuk nen ontsnappen zonder de vrijheid af te zweren<br />

zijn er twee oplossingen’. Hopen dat de<br />

‘L’explication’. Op basis van zijn dialectiekaanpak<br />

presenteert hij zes stellingen, die hij markt vanzelf met een oplossing komt of<br />

uitgebreid toelicht.<br />

altruïsme, onbaatzuchtigheid, zien als de<br />

sleutel voor het overleven van de mensheid<br />

ZES STELLINGEN<br />

en het voortbestaan van politieke en economische<br />

rechten van huidige en toekomstige<br />

‘De sociale organisatie die tegemoet komt<br />

aan de vraag naar politieke en economische generaties. Wat de keuze is van Attali? Op die<br />

vrijheid is tot nu toe het beste systeem ter vraag is maar één antwoord: lees dit boek,<br />

Jacques Attali is een in Algerije geboren Franse econonoom, sociale theoreticus en schrijver. Van 1981 tot<br />

1991 was hij adviseur van president François Mitterand en daarna tot 1993 hoofd van de Europese Bank voor<br />

Wederopbouw en Ontwikkeling. Van 2008-2010 leidde hij de regeringscommissie die onderzoek deed naar<br />

mogelijkheden de groei van de Franse economie te bevorderen onder president Nicolas Sarkozy. Hij heeft een<br />

eigen adviesbureau, is oprichter van de organisatie zonder winstoogmerk PlaNet Finance, en heeft inmiddels<br />

meer dan vijftig boeken geschreven. Zijn laatste boek (november <strong>2016</strong>) is ‘Vivement après-demain !’ (uitgeverij<br />

Fayard, ISBN 9782213701110). jacquesattali@speakersacacademy.nl<br />

50<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘De hoop op<br />

mondialisering<br />

die ons gelukkig<br />

maakt is niet<br />

geloofwaardig’<br />

waarvan hopelijk in elk geval een Engelse<br />

vertaling beschikbaar komt. Optimisme dat<br />

de grote catastrofe er toch nog even niet komt<br />

is de smaak die te proeven is in het hoofdstuk<br />

‘La colère’, ook al geeft hij steeds aan waar het<br />

kan misgaan. Hij beschrijft waar de wereld<br />

op allerlei terreinen staat in 2030, denk aan<br />

de explosieve groei van het aantal aardbewoners<br />

(naar 8,3 miljard), kunstmatige intelligentie,<br />

robotica, gezondheid, wonen (3D<br />

geprinte woningen zijn dan heel gewoon),<br />

water (verdergaande ontzilting), landbouw,<br />

mobiliteit, energie, lucht- en ruimtevaart en<br />

kunst. Een nieuw tijdperk van overvloed? Of<br />

toch niet? Ook in dit chapiter brengt Attali<br />

de tegenstellingen weer helder over het voetlicht<br />

en op zo’n manier dat het lastig is het<br />

boek even weg te leggen.<br />

‘Kan de wereld voorkomen dat we afglijden<br />

naar het slechte?’ Dat is een van de eerste<br />

vragen die Jacques Attali zich afvraagt<br />

aan het begin van het laatste hoofdstuk<br />

‘Het beste van de wereld’. `Zal het goede het<br />

slechte overwinnen?’ Om duurzaam te kunnen<br />

handelen geeft hij een aantal suggesties,<br />

zoals je bewust zijn van je onvermijdelijke<br />

dood, jezelf respecteren en serieus nemen,<br />

je voorbereiden op het leven van meerdere<br />

levens, gelijktijdig en opeenvolgend en handelen<br />

ten faveure van de wereld. Wat hij<br />

daarmee bedoelt en wat de reactie op die<br />

suggesties zou moeten zijn: het gaat erom<br />

dat we over vijftien jaar uit de impasse zijn en<br />

wereldwijd, met een optimistisch toekomstbeeld,<br />

kunnen roepen: ‘Leve overmorgen!’,<br />

‘Vivement après-demain !’.<br />

© WALTER KALLENBACH


De top 20 sprekers op alfabetische volgorde<br />

ALDITH HUNKAR<br />

DR. ANDRÉ KUIPERS<br />

ANNEMARIE VAN GAAL<br />

PROF. DR. BAS HARING<br />

© ALEKSANDRA STRIAPUNINA PHOTOGRAPHY<br />

CHARLES GROENHUIJSEN<br />

PROF. DR. PAUL LOUIS ISKE<br />

PROF. DRS. JEROEN SMIT<br />

PROF. DR.<br />

MAARTEN VAN ROSSEM<br />

MARC LAMMERS<br />

PROF. DR. IR.<br />

MATHIEU WEGGEMAN<br />

DR. MATHIJS BOUMAN<br />

DRS. PATRICK VAN VEEN<br />

PEDRO DE BRUYCKERE<br />

PIERRE WIND<br />

DRS. PIETER DE RIJK<br />

RICHARD VAN HOOIJDONK<br />

© JEROEN BROEKMANS<br />

© JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

© IRIS@DUTCHANDFAMOUS<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© MINISTERIE VAN BEELD<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© STUDIO OOSTRUM<br />

© ROY BEUSKER<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

© MET DANK AAN PATRICK VAN VEEN<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© MET DANK AAN PAUL LOUIS ISKE<br />

© JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

© JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

© CARLI HERMES<br />

© ROY BEUSKER<br />

DR. IR. KOERT VAN MENSVOORT<br />

IR. THOMAS RAU<br />

VIVIANNE BENDERMACHER<br />

WILLEM REIMERS<br />

010 - 433 33 22 | speakersacademy.com<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 51


© ADAM SZULY PHOTOGRAPHY<br />

52<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


FINTECH<br />

‘Zonder start-ups zou de<br />

financiële wereld stil zijn<br />

blijven staan’<br />

drs. Carlien Roodink<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

FinTech (financiële technologie) is een relatief nieuw begrip, waarmee vrijwel alle Nederlanders te<br />

maken hebben (denk aan mobiel bankieren), maar dat niet iedereen kent. Traditionele banken hebben<br />

vaak moeite om technologische ontwikkelingen bij te houden, maar mede dankzij door technologie<br />

gedreven start-ups verandert het systeem snel. Leek het er eerst op dat kleine, jonge ondernemingen<br />

een bedreiging vormen voor de bestaande grote instellingen, nu is steeds vaker sprake van<br />

samenwerking. Deskundige Carlien Roodink legt uit hoe dat zit.<br />

FinTech-ondernemingen, vaak startups,<br />

veranderen in snel tempo de<br />

spelregels in de financiële sector.<br />

Dankzij technologische innovaties<br />

en veranderde dienstverlening kan iedereen<br />

bijvoorbeeld betalen via zijn mobiele telefoon,<br />

online krediet aanvragen of digitaal<br />

investeren. Carlien Roodink is zich ruim<br />

twee jaar geleden intensief met FinTech<br />

bezig gaan houden bij Holland FinTech, een<br />

organisatie die een internationaal netwerk<br />

voor financiële innovatie en technologie wil<br />

bouwen door start-ups en grote financiële<br />

instellingen met elkaar te verbinden. “Voor<br />

mij was het een logische stap me daarin<br />

verder te verdiepen, omdat ik daarvoor bij<br />

andere organisaties waaronder De Nederlandsche<br />

Bank ook al bezig was met digitale<br />

innovatie.” De ontwikkeling bestaat dus<br />

al langer dan de term FinTech die er enkele<br />

jaren geleden pas aan is gehangen. “Vooral<br />

start-ups zijn blij met het woord FinTech. Er<br />

is nu een label waar ze onder vallen, zodat ze<br />

niet altijd meer hoeven uitleggen wie ze zijn<br />

en wat ze doen.”<br />

De term zorgt volgens Carlien ook voor<br />

meer bewustwording. “Niemand kan in<br />

onze samenleving meer zonder een betaalrekening.<br />

Banken hebben ervoor gezorgd dat<br />

er een financiële infrastructuur aanwezig is<br />

waar iedereen gebruik van maakt. Door de<br />

opkomst van FinTech en de start-ups die zich<br />

daarmee bezighouden is het besef ontstaan<br />

dat ook andere organisaties dan de banken<br />

een wezenlijke bijdrage kunnen leveren aan<br />

het verbeteren van deze infrastructuur en<br />

de bijbehorende dienstverlening. Twee jaar<br />

geleden dachten we dat die nieuwe bedrijfjes<br />

de sector op z’n kop zouden zetten, ontwrichten<br />

zelfs, maar die verwachting zwakt<br />

alweer af. De nadruk ligt nu veel meer op<br />

samenwerking. Wereldwijd richten banken<br />

innovatielabs op, waarin ze start-ups uitnodigen<br />

te participeren.”<br />

INHAALSLAG<br />

Onder druk van de FinTech-start-ups zijn<br />

de banken bezig met een inhaalslag. “Ze<br />

werken vaak nog met systemen die dertig<br />

jaar geleden zijn ontwikkeld, waardoor ze de<br />

positieve effecten van nieuwe technologieën<br />

niet ten volle kunnen benutten. Die<br />

instellingen zijn bovendien hiërarchisch<br />

gestuurd, wat betekent dat als één iemand<br />

nee zegt tegen een nieuw product, idee of<br />

dienst, het vaak niet doorgaat. Bij start-ups,<br />

die blanco kunnen beginnen, is er maar<br />

één investeerder nodig om zo’n voorstel te<br />

omarmen en iedereen kan verder. Toch zie je<br />

dat banken transformeren. Veel instellingen<br />

halen bepaalde activiteiten uit bestaande<br />

structuren en proberen de start-upcultuur<br />

en -mentaliteit in te bouwen in onderdelen<br />

die buiten de organisatie worden geplaatst.<br />

Medewerkers krijgen meer zelfstandigheid<br />

en autonomie.”<br />

NIEUWE SPELERS<br />

EN DIENSTEN<br />

Er komen steeds meer spelers die nieuwe<br />

FinTech-diensten aanbieden en dat beperkt<br />

zich niet alleen tot de bancaire sector.<br />

Sommigen gaan mkb-ondernemers helpen<br />

hun financiële huishouding eenvoudiger te<br />

beheren. “Als zzp’er die adviseert en lezingen<br />

geeft betaal ik nu tussen 15 en 20 euro per<br />

maand voor een online boekhoudpakket. Alle<br />

betaaltransacties kan ik daarin automatisch<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 53


FINTECH<br />

© MIRJAM VAN DER HOEK<br />

‘Herziene Europese<br />

betaalrichtlijn geeft<br />

nieuwe toetreders<br />

de mogelijkheid<br />

om serieus de<br />

concurrentie aan te<br />

gaan met banken’<br />

inlezen. Dat is ook FinTech. Ik besef dat ik<br />

bovengemiddeld financieel onderlegd ben,<br />

maar volgens mij kan elke zelfstandige<br />

of mkb’er hierdoor honderden euro’s per<br />

54<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

jaar aan accountantskosten besparen. Ik<br />

ben mijn loopbaan als registeraccountant<br />

begonnen met het controleren van papieren<br />

facturen. Dat is nu toch ook onbestaanbaar?<br />

Er is dus al veel gebeurd en dat wordt alleen<br />

maar meer.” Inmiddels zijn er naast FinTech<br />

allerlei sub-termen bijgekomen. RegTech<br />

gaat over regelgeving en compliance<br />

en InsurTech over digitalisering in de<br />

verzekeringssector. Dan is er ook nog<br />

BigTech, waarmee de trend wordt aangeduid<br />

dat grote techbedrijven zoals Apple, Google<br />

en Samsung zich richten op het ontwikkelen<br />

van digitale financiële diensten. BigTech<br />

zou wel eens bedreigender voor financiële<br />

instellingen kunnen zijn dan de opkomst<br />

van FinTech start-ups.<br />

GRENZEN VERVAGEN<br />

Door digitalisering vervagen grenzen en<br />

het is volgens Carlien Roodink belangrijk<br />

te starten met een sector overschrijdende<br />

aanpak van problemen. “We denken vaak<br />

nog te veel in traditionele sectoren zoals<br />

de financiële, zorg- en transportsector, het<br />

persoonsgebonden budget geeft mensen<br />

de kans zorg op maat in te kopen, zodat<br />

ze de regie over hun leven behouden. De<br />

administratieve lasten voor de burger die<br />

gepaard gaan met dat budget zijn echter<br />

waanzinnig hoog. FinTech kan helpen<br />

dit soort problemen op te lossen. Kijk<br />

ook naar Uber. Dat is eigenlijk geen taxi-,<br />

maar een techbedrijf dat eigen innovatieve<br />

technologie gebruikt om vraag en aanbod af<br />

te stemmen en om betalen heel gemakkelijk<br />

te maken. Klanten kunnen alles met hun<br />

mobiel regelen."<br />

Drs. Carlien Roodink heeft politicologie en beleid- en organisatiewetenschappen gestudeerd en daarnaast een<br />

postdoctorale opleiding registeraccountancy afgerond. Ze is in 1991 begonnen bij de Rabobank en heeft sindsdien<br />

gewerkt als registeraccountant, management consultant en CFO. In de periode 2010-2014 heeft ze als gemeenteraadslid<br />

in Amsterdam onder andere een initiatiefvoorstel Open Data ingediend. De laatste jaren werkte<br />

ze voor Holland FinTech, CrowdfundingHub. Ze is lid van de adviesraad van WeHelpen, een online marktplaats<br />

voor het vinden, verbinden en organiseren van zorg, en bestuurslid van de Open State Foundation. Daarnaast<br />

is ze ambassadeur van Amsterdam Smart City. carlienroodink@speakersacademy.nl<br />

"Stedelijke slimme mobiliteit, een optimale<br />

mix van openbaar vervoer van deur tot deur,<br />

staat hoog op de Europese agenda. FinTech<br />

kan ook een grote rol spelen bij de oplossing<br />

van dit soort vraagstukken. Dan moeten wel<br />

alle juridische entiteiten, die slechts stukjes<br />

van een probleem oplossen, bereid zijn dat<br />

voortaan integraal te doen. De Oystercard<br />

in Londen is een voorbeeld van zo'n samenwerking.<br />

Deze card is zowel als bankpas en<br />

als OV-chipkaart te gebruiken.”<br />

BELANG VAN DE<br />

CONSUMENT<br />

“Eigenlijk”, besluit Carlien, “zouden<br />

deze ontwikkelingen niet moeten ontstaan<br />

doordat dienstverleners toevallig willen<br />

samenwerken, maar veel meer gestimuleerd<br />

moeten worden door de overheid die<br />

bijvoorbeeld bedrijven verplicht data te<br />

delen als de belangen van de consument<br />

hiermee gediend zijn. Een voorbeeld<br />

hiervan is de herziening van de Europese<br />

betaalrichtlijn (Payment Service Directive,<br />

PSD). Deze richtlijn verplicht banken<br />

vanaf 2018 rekeninggegevens te ontsluiten<br />

voor derde partijen, uiteraard alleen met<br />

instemming van de consument zelf. Met<br />

deze nieuwe richtlijn wordt eigenlijk<br />

tegen de consument gezegd: het is jouw<br />

bankrekening en het zijn jouw data. De<br />

richtlijn zorgt ervoor dat nieuwe toetreders<br />

de mogelijkheid krijgen om serieus de<br />

concurrentie aan te gaan met banken.”<br />

© ADAM SZULY PHOTOGRAPHY


COLUMN<br />

Sally Moore en de semiautonome<br />

sociale velden<br />

Johan Doesburg<br />

Ik ken de dame niet maar ze heeft me<br />

behoorlijk geraakt in mijn studententijd.<br />

De lezer hoeft niet te schrikken.<br />

Dit is geen tragisch liefdesverhaal uit<br />

het einde van de vorige eeuw.<br />

Sally Moore was tentamenstof. Een naam<br />

die verbonden is aan een door haar geïntroduceerd<br />

begrip: het semi-autonome sociale<br />

veld. Onder dit begrip schuilt een juridischsociologische<br />

zienswijze. Hierin kijk je naar<br />

groepen mensen die dezelfde gedragsnormen<br />

hebben. Bijvoorbeeld artsen, bankiers<br />

of corpsleden. Deze groepen hebben hun<br />

eigen gewoonten. Ze kunnen regels voortbrengen<br />

en hebben middelen om gehoorzaamheid<br />

af te dwingen of te bevorderen.<br />

Wetgeving die beoogt daarin veranderingen<br />

aan te brengen zal terdege rekening moeten<br />

houden met deze sociale context*.<br />

De groepen van Moore zijn semi-autonoom.<br />

Ze kunnen niet zonder bemoeienis<br />

van buitenaf handelen. Dat schuurt nogal<br />

eens. Zo bleek het bijvoorbeeld lastig om de<br />

naleving van euthanasiewetgeving bij artsen<br />

af te dwingen. Volgens hoogleraar Griffiths<br />

destijds was de medische wereld het meest<br />

weerbarstige semi-autonome sociale veld<br />

ooit. Ik vraag me af hoe hij nu tegen de bancaire<br />

wereld of het studentencorps in Groningen<br />

aankijkt.<br />

© GROOT-OBBINK<br />

Als architect en moderator van bijeenkomsten<br />

kijk ik vaak door de bril van Moore.<br />

Mijn opdrachtgevers vertegenwoordigen<br />

dan semi-autonome sociale velden. Zij hebben<br />

een eigen taal en cultuur, eigen regels en<br />

werkelijkheden. De mores waarvan ik me<br />

goed rekenschap moet geven.<br />

Het doel van opdrachtgevers is om verandering<br />

in een groep te bewerkstelligen. De<br />

koers van de tanker, zo heet het dan, moet<br />

verlegd worden. Ze willen urgentie, draagvlak<br />

of kennisoverdracht realiseren. Dit zijn<br />

veranderingen die, net als bij de interventies<br />

van de wetgever, van buitenaf komen en<br />

waarbij de voorgestelde marsroute niet zelden<br />

buiten de comfortzone van de groep ligt.<br />

Daar waar de wetgever formele macht<br />

heeft om gedragingen af te dwingen kan<br />

de opdrachtgever alleen werken met informele<br />

macht en kennis van de sociale structuur.<br />

Vanuit deze basis moet hij inzetten op<br />

het overtuigen en het verleiden van de (doel)<br />

groep. Precies op dat vertrekpunt acteren de<br />

architect en de moderator van bijeenkomsten.<br />

Dit inzicht mag aan Sally worden toegeschreven.<br />

Maar daar houdt haar rol niet<br />

op. Wie eenmaal door haar bril kijkt ziet<br />

overal semi-autonome sociale velden en<br />

begrijpt iets beter waarom ze elkaar vaak<br />

niet verstaan. Ingekeerdheid, onbekende of<br />

tegenstrijdige mores, niet buiten de comfortzone<br />

willen treden, tal van oorzaken worden<br />

scherper zichtbaar.<br />

Wat eveneens zichtbaar wordt is datgene<br />

waaraan ik het meeste plezier beleef:<br />

de ontmoetingen met nieuwe semi-autonome<br />

sociale velden. Daarvoor hoef je<br />

geen verre reizen te maken of moderator te<br />

zijn. Dichtbij zijn zoveel interessante mensen,<br />

verenigingen, genootschappen, belangengroepen,<br />

studies, sportclubs en partijen,<br />

dat een leven te kort is. Ik kan enkel hopen<br />

dat ik de goede keuzes zal maken en ook uw<br />

wereld eens ontmoet.<br />

Een ontmoeting die wel een verre reis zou<br />

vergen is er een met Sally Moore. Het leek me<br />

gepast om de naam maar eens te googelen.<br />

Wat naar voren komt verbaast niet. Iemand<br />

die je door het papier heen kan raken moet<br />

uitzonderlijk zijn.<br />

Sally Falk Moore studeerde rechten aan<br />

Columbia, werkte op Wall Street en was<br />

advocaat bij het Tribunaal in Neurenberg.<br />

Ze deed veldwerk in Tanzania, promoveerde<br />

in de antropologie en was onder meer verbonden<br />

aan Yale en Harvard. In 2010 werd ze<br />

benoemd tot ‘Affiliated Professor’ bij de Harvard<br />

Law School. Op foto’s en in een interview<br />

zie ik een sprankelende dame in New<br />

York. Ik kan me voorstellen dat als we samen<br />

op Columbia hadden gelopen ik een poging<br />

gewaagd zou hebben. Maar we schelen bijna<br />

een halve eeuw. Ze is van 1924. En gelukkig<br />

maar. Grote kans dat dit dan toch een tragisch<br />

liefdesverhaal uit de vorige eeuw was<br />

geworden.<br />

* Terminologie van S. Moore in Recht en<br />

maatschappelijke verandering, de rol van het<br />

‘semi-autonoom sociaal veld’ bij de werking<br />

van het recht in J. Griffiths & H. Weyers (red.),<br />

De sociale werking van het recht, Ars Aequi<br />

Libri (2005).<br />

Johan Doesburg is debatexpert, spreker en<br />

moderator. Hij presenteert congressen, fora en<br />

debatten, modereert besloten bijeenkomsten<br />

en traint onder anderen politici, bestuurders<br />

en diplomaten.<br />

johandoesburg@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 55


© PETRINA<br />

56<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


COLUMN - LEIDERSCHAP EN STRATEGIE<br />

Durven doen<br />

wat je wilt doen!<br />

Hélène Oosterhuis<br />

Tijdens een bijeenkomst spreekt een deelnemer mij aan. Hij heeft al honderden keren iets op papier<br />

gezet om over te spreken. Alleen de stap om te spreken zet hij niet. “Ik heb angst dat het niet goed<br />

genoeg is. Heb jij dat nooit?”, vraagt hij. Ik vertel hem over mijn droom van die week.<br />

Ik droomde dat ik een spreker was op<br />

een event waar iedere spreker wel zou<br />

willen staan. Veel journalisten van<br />

de landelijke media zijn daar altijd<br />

aanwezig. Dit is hét event dat niemand wil<br />

missen. Ik merk de spanning in mijn lijf als<br />

ik word aangekondigd en met mijn koffer<br />

het podium op loop.<br />

Mijn verhaal start en ik hoor wat<br />

gemompel uit de zaal. Iemand roept: “Ja,<br />

daar zit ik niet op te wachten!” En hij staat<br />

op en loopt de zaal uit. Als een soort echoeffect<br />

hoor ik zijn woorden. Tot mijn grote<br />

schrik zie ik dat de zaal binnen 5 minuten<br />

leegstroomt. In grote paniek komen de<br />

organisatoren naar mij toe. Ze roepen: “We<br />

gaan zorgen dat ze terugkomen!”<br />

Daar sta ik op het podium en fluister:<br />

“Dit is me nog nooit gebeurd.” Langzaam<br />

stroomt de zaal weer voor de helft vol.<br />

Ondertussen is mijn gedachte: ik moet<br />

me aanpassen. Dus begin ik weer en raak<br />

mezelf kwijt in het verhaal. Nog één keer<br />

loopt de zaal leeg.<br />

Ik ontwaak uit deze droom, met mijn<br />

hartslag in mijn keel. En ik voel zweet op<br />

plekken, waar ik dat niet wil hebben.<br />

Ik ken het allemaal: de angst om te ‘falen’.<br />

Angst voor afwijzing. Bang dat ik niet goed<br />

genoeg ben. Angst is een rode draad in ons<br />

leven. Alleen hoe gaan we hier mee om? Die<br />

vrees kan ons namelijk gevangen houden.<br />

De meeste mensen onderdrukken die<br />

emotie. Je hebt psychologische angst, die<br />

hangt samen met hoe wij denken over het<br />

verleden of de toekomst.<br />

Het is gemakkelijk om onze ideeën,<br />

verlangens en dromen opzij te duwen. Wij<br />

maken excuses: er is te weinig tijd, te weinig<br />

kennis. Ik heb niet genoeg geld, of ik heb<br />

een gezin. Of het is gewoon te druk.<br />

Wij verbergen ons achter die<br />

excuses. Waarom? Omdat ze veilig zijn.<br />

Maar excuses zorgen wel voor stilstand.<br />

Er is ook een andere manier om met angst<br />

om te gaan. Die helpt ons om doelen te<br />

bereiken en verlangens te realiseren. Als je<br />

de angst onder ogen ziet en deze uitspreekt,<br />

dan wordt die jouw ultieme motivator.<br />

Want vaak geven mensen op wat ze<br />

willen, omdat ze geloven dat het bereiken<br />

van hun doel buiten hun capaciteiten<br />

ligt. Maar het gaat om het stimuleren van<br />

een flexibele mindset.<br />

Jouw capaciteiten liggen niet vast,<br />

maar zijn flexibel. Wanneer tegenslag<br />

jou confronteert, probeer het dan op een<br />

andere manier. Kies voor een nieuwe<br />

strategie en gebruik de ervaringen als<br />

unieke informatie. Blijf zoeken naar een<br />

oplossing en vraag jezelf af waar de angst<br />

over gaat.<br />

De man vraagt: “Heb je nog een tip?” Ik<br />

zeg: “Wanneer je angst voelt, gebruik het dan<br />

als ingang om jouw beperkende patronen<br />

en overtuigingen te onderzoeken. Angst<br />

voelen en toch doorgaan…. Je kunt alleen<br />

weten hoever je kunt gaan, door verder te<br />

gaan. En vraag aan de organisatoren van het<br />

evenement of ze de uitgangen van de zaal<br />

willen blokkeren.”<br />

Na 20 succesvolle jaren in de financiële dienstverlening gooide Hélène Oosterhuis in 2009 het roer om. Hier vroeg<br />

ze zich af: wat wil ik en doe ik niet? En geïnspireerd door juist die vraag is ze nu een veelgevraagde trainer en<br />

spreker. Haar deskundigheid is opgebouwd door jarenlange training, persoonlijke ervaringen, onderzoeken en<br />

gedragswetenschap/neuropsychologie. Hélène is auteur van het boek ‘Ken je mij?’ over persoonlijk leiderschap.<br />

Zij is dé spreker van nu: verfrissend en vernieuwend. Interactief, zonder powerpoint. Met haar koffer vol attributen<br />

neemt ze stapsgewijs haar toehoorders mee in haar verhaal. Een koffertje vol nieuwe handvatten en ideeën die<br />

direct toepasbaar zijn. heleneoosterhuis@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 57


© NIKITA<br />

‘Succes<br />

kan<br />

innovatie<br />

juist<br />

belemmeren’<br />

Evert Jaap Lugt<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Evert Jaap Lugt is bekend van de<br />

Nimbuzz-app, waarmee hij in 2006 als<br />

eerste gratis bellen en chatten via mobiel<br />

internet mogelijk maakte. Sinds eind<br />

vorig jaar is de bevlogen ondernemer<br />

partner bij adviesbureau Business<br />

Openers, waar hij ondernemers helpt<br />

een effectieve innovatiestrategie te<br />

definiëren en een proces van continue<br />

innovatie in werking te stellen.<br />

58<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


INNOVATIE<br />

Veel bedrijven zijn een beetje met<br />

innovatie bezig, er zijn er maar<br />

weinig die er echt op inzetten door<br />

hun beste mensen ervoor vrij te<br />

maken en budgetten beschikbaar te stellen.<br />

“Een vastgelopen leidinggevende moet zich<br />

maar met innovatie bezighouden, vinden ze.<br />

Dan kan hij wat leuks doen. Daar gaat het<br />

niet om. Het is keihard werken, leren van fouten,<br />

teleurstellingen verwerken en gewoon<br />

doorgaan”, zegt Evert Jaap Lugt. Hij is partner<br />

bij adviesbureau Business Openers, dat<br />

zich vooral richt op merkpositionering en<br />

bedrijven helpt met strategiebepaling en het<br />

in de markt zetten van hun merken. Maar<br />

dan is het nog niet afgelopen. Om te kunnen<br />

slagen moeten ze komen met vernieuwende<br />

producten en diensten en vaak weten<br />

ze niet hoe ze dat moeten doen. “Daarom is<br />

het mijn missie de komende jaren aan de slag<br />

te gaan met een aanvullende dienst: innovatiemanagement.<br />

Ik wil bedrijven ondersteunen<br />

en helpen innoveren, wat als bijkomend<br />

voordeel heeft dat de banen die er straks zijn<br />

ook in Nederland blijven.”<br />

Weet je wat een van de grootste belemmeringen<br />

is voor innovatie?”, vraagt Evert Jaap.<br />

“Succes! Dat klinkt paradoxaal, maar het is<br />

echt zo. Als het goed gaat, de marges gehaald<br />

zijn, de omzet met acht procent is toegenomen<br />

en de bonussen zijn uitgekeerd, is innovatie<br />

vaak geen prioriteit. Bedrijven weten<br />

wel dat er over een jaar of vijf ellende aankomt,<br />

maar wie dan leeft dan zorgt. Ze beseffen<br />

niet dat ze nu het roer moeten omgooien,<br />

willen ze straks overleven.” Een paar jaar<br />

geen dividend uitbetalen aan de aandeelhouders<br />

en het uitgespaarde geld in radicale<br />

innovatie stoppen is volgens Evert Jaap een<br />

betere garantie voor de toekomst.<br />

LEIDERSCHAP ALS<br />

FUNDAMENT<br />

“Goed leiderschap is het fundament van<br />

het innovatiehuis. Daarop bouw je de pijlers:<br />

heldere strategieën die de leiders naar<br />

hun medewerkers communiceren, die vervolgens<br />

de vrijheid krijgen ze uit te voeren.<br />

Wanneer het leiderschap de innovatie niet<br />

wil dragen ben ik weg. Dan heeft het geen<br />

zin. Amerikaanse bedrijven die met exponentiële<br />

technologie werken, zoals Google<br />

of Amazon, doen het zo goed omdat de oorspronkelijke<br />

oprichters nog aan het roer<br />

staan. Dat zijn gedreven leiders die de cultuur<br />

bewaken die hen heeft grootgemaakt.<br />

Het is interessant te zien hoe het de komende<br />

jaren verdergaat met Apple, nu Steve Jobs er<br />

niet meer is. De groei lijkt al te stagneren. Als<br />

investeerder zou ik vooral kijken naar bedrijven<br />

waar jonge mensen als Mark Zuckerberg<br />

(32) zitten die hebben ontdekt dat creëren of<br />

innoveren iets magisch is en daaraan verslaafd<br />

zijn. Omdat het ze een gevoel geeft<br />

‘Creëren heeft<br />

iets magisch’<br />

van zingeving. Ze hebben een idee en verwerken<br />

dat tot een product dat uiteindelijk<br />

elke dag wereldwijd honderden miljoenen<br />

mensen wordt gebruikt. Dat is fascinerend.”<br />

Om er zeker van te zijn dat zulke leiders, die<br />

innoveren hoog in het vaandel hebben staan,<br />

er altijd zijn is het volgens Evert Jaap belangrijk<br />

dat jonge mensen, zoals zijn dochters,<br />

kiezen voor iets waarvoor ze een passie hebben.<br />

“Geld is niet relevant, dat komt later als<br />

ze succesvol zijn. Ook leeftijd is onbelangrijk.<br />

Wie zichzelf blijft vernieuwen veroudert<br />

mentaal niet, maar blijft met nieuwe ideeën<br />

en innovaties komen. In de Verenigde Staten<br />

zie je dat aan zakenman Warren Buffett, die<br />

man is 86. Het gaat in Amerika puur over wat<br />

je kan en wat je vaardigheden zijn.”<br />

GELEIDELIJK OF RADICAAL<br />

“Ik leg ondernemers van de top 500-bedrijven<br />

die ik bezoek uit dat er twee assen zijn:<br />

een voor incrementele en een voor radicale<br />

innovatie. Incrementeel wil zeggen kleine<br />

stukjes functionaliteit toevoegen, bijvoorbeeld<br />

een nieuwe versie van een bestaand<br />

product. Radicaal betekent de introductie<br />

van een complete nieuwe technologie of<br />

een ontwrichtend businessmodel. Gillette<br />

bestaat al ruim honderd jaar en heeft zich<br />

dankzij zijn grote marktpositie lang kunnen<br />

veroorloven alleen met kleine verbeteringen<br />

te komen, zoals nieuwe mesjes of een nieuw<br />

houdertje. Zes jaar geleden heeft start-up<br />

Dollar Shave Club, die inmiddels voor enkele<br />

miljarden aan Unilever is verkocht, dat businessmodel<br />

helemaal omgegooid door drie<br />

klassen mesjes te introduceren –goedkoop,<br />

gemiddeld en goed – en die op basis van een<br />

abonnement thuis bij de klanten te bezorgen.<br />

Gillette heeft dat knappe idee noodgedwongen<br />

overgenomen. Dit voorbeeld<br />

leert dat bedrijven móeten nadenken over<br />

hun strategie en wat ze met innovatie willen<br />

bereiken. Is het disruptieniveau de komende<br />

vijf jaar laag of hoog? Moet ik alleen incrementeel<br />

innoveren of juist radicaal? Dat zijn<br />

de vragen waarom het gaat. Ik vraag toehoorders<br />

in de zaal tijdens lezingen en presentaties<br />

of ze zichzelf willen positioneren.<br />

Dan wijzen ze een plek aan, maar dat is vaak<br />

niet waar ze zouden moeten zijn. Shell is<br />

een mooi voorbeeld van een onderneming<br />

die dat wel weet. De komende vijf jaar is er<br />

weinig verandering te verwachten en is het<br />

bedrijfsresultaat voornamelijk afhankelijk<br />

van de olieprijs. Desondanks zetten ze nu<br />

al in op vernieuwende technologieën om er<br />

klaar voor te zijn als de olie over dertig, veertig<br />

jaar écht opraakt. Dat klinkt logisch, maar<br />

veel bedrijven zijn absoluut niet met radicale<br />

innovatie bezig, terwijl dat wel zou moeten.”<br />

GEZOND VERSTAND<br />

De mate waarin bedrijven innovatie<br />

omarmen varieert per bedrijfstak, maar<br />

staat overal op de agenda. “De een is aan<br />

het implementeren, de ander oriënteert<br />

zich nog. Het is in elk geval belangrijk<br />

pragmatisch te zijn, gezond verstand te<br />

gebruiken en de boel op z’n Rotterdams<br />

aan te pakken. Het gaat erom de essentie<br />

te pakken. Ik ben daarin getraind en zie<br />

dingen die anderen niet zien, maar iedereen<br />

die gepassioneerd en bereid is op een andere<br />

manier te leren denken kan het leren. Dat<br />

geldt ook voor het innoveren zelf.” Evert Jaap<br />

geeft het voorbeeld van een bedrijf dat met<br />

een concept voor een website met bepaalde<br />

diensten komt. Duizend man bezoeken die<br />

site, maar er is maar een conversie van vijf<br />

gebruikers. “Dat is niks, niemand koopt wat.<br />

Het zegt wel dat de propositie niet klopt. Als<br />

dankzij evenementen vijfduizend mensen<br />

de website bezoeken, maar de conversie blijft<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 59


INNOVATIE<br />

steken op twaalf, is het nog steeds niks. Word maar ook dat er zoiets bestaat als de Nederlandse<br />

droom. In 2005 ziet hij dat wanneer<br />

wakker, ga terug naar de essentie en denk na<br />

of de propositie klopt. Zo niet pivot je idee, mobiel telefoneren en internet samenkomen<br />

draai de propositie en wees flexibel. Dan communicatie-applicaties heel interessant<br />

ontstaat de kracht die nodig is om te kunnen kunnen zijn. Hij gaat ermee aan de slag en<br />

innoveren.”<br />

de droom komt uit. Het lukt hem 50 miljoen<br />

Hoe ze dat kunnen doen legt Evert Jaap aan financiering op te halen voor zijn ‘gratis<br />

uit aan de hand van slides. “Ik laat zien dat bellen app’ in een tijd dat ‘crowdfunding’ nog<br />

het een proces is met verschillende stadia en een onbekende term is. “Iedereen kan dat.<br />

poorten. Het begint op basis van intuïtie met Als je een goed plan hebt moet je dat gewoon<br />

het – liefst samen met mensen van buitenaf goed verdedigen en er helemaal achter staan.<br />

– creëren van ideeën. Die moet je vervolgens In 2006 kwam ik met Nimbuzz, dat uiteindelijk<br />

180 mensen in dienst had en 200 miljoen<br />

zo snel mogelijk valideren om harde data te<br />

krijgen. De beste methode is het aanmaken gebruikers en nu ondanks de concurrentie<br />

van een homepage met een korte uitleg van van WhatsApp nog steeds populair is in<br />

het product en een functionaliteit waarmee Azië, op het blog TechCrunch terecht. Dat is<br />

bezoekers een email kunnen achterlaten. de digitale bijbel van de technologie. Meteen<br />

Schakel Facebook of LinkedIn in om verkeer daarna kreeg ik reacties van negen Amerikaanse<br />

‘venture capitalists’. Uit Europa kreeg<br />

naar de website te genereren. Kijk vervolgens<br />

hoeveel mensen op basis van bepaalde ik alleen een telefoontje van ICT-ondernemer<br />

Roel Pieper. Ik heb veel geleerd van die<br />

sleutelwoorden de site bezoeken en hoeveel<br />

van hen emails hebben achtergelaten. Als Amerikaanse durfkapitalisten, die toen al<br />

dat meer dan twaalf procent is, is het idee aangaven dat Europa te willen overslaan. Ze<br />

geslaagd. Dit is een objectieve manier om te vinden het net een bejaardentehuis en gruwen<br />

van de afwachtende mentaliteit. Dra-<br />

toetsen of het idee levensvatbaar is. Breng<br />

het daarna naar de volgende poort om het matisch! Hoewel het in Nederland meevalt.”<br />

inhoudelijk te testen met behulp van Design<br />

Sprints. Een door Google Venture bedachte GROTE ZORGEN<br />

methodiek om op basis van terugkoppeling Inmiddels heeft 97 procent van de Nederlanders<br />

toegang tot internet, waardoor<br />

door een minimum aantal gebruikers te<br />

kunnen zeggen of het een goed idee is verder wij een van de beste testlanden voor digitale<br />

producten ter wereld zijn. Ik maak mij<br />

te gaan met het gevalideerde prototype. Deze<br />

werkwijze voorkomt dat je wat deze innovatie<br />

betreft op een doodlopende weg terecht-<br />

goed kunnen aansluiten bij de exponenti-<br />

wel grote zorgen of Europa en Nederland<br />

komt.” Evert Jaap laat tijdens het proces zien eel groeiende technologische mogelijkheden.<br />

De mate waarin wij dat kunnen heeft<br />

hoe risico’s zoveel mogelijk te beperken zijn,<br />

want veel bedrijven zijn bang veel geld te enorme impact op de werkgelegenheid.<br />

stoppen in iets dat misschien niets oplevert. Wanneer er over twintig jaar een volledige<br />

infrastructuur is voor zelfrijdende auto kost<br />

NIMBUZZ<br />

dat wellicht 350.000 banen. Beroepschauffeurs<br />

hebben geen werk meer, veel perso-<br />

Evert Jaap Lugt is er niet alleen het levende<br />

bewijs van dat radicale innovatie werkt, neel bij traumacentra (60 procent van hun<br />

Evert Jaap Lugt is partner van Business Openers en gastspreker Innovatiemanagement en digitale transformatie aan<br />

de Nyenrode Universiteit. Hij is de bedenker van de Nimbuzz ‘gratis bellen’-app. Nimbuzz is in 2014 verkocht aan New<br />

Call Telecom. Voor Swisscom, dat de Nederlandse tak heeft overgenomen, heeft hij in Rotterdam vier jaar lang samen<br />

met 20 en later 50 softwaretechnici een innovatielab voor telecommunicatie gemanaged.<br />

evertjaaplugt@speakersacademy.nl<br />

60<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

werk is gerelateerd aan verkeersongelukken<br />

die er straks nauwelijks meer zijn) en schadeverzekeraars<br />

is dan overbodig. De vraag is<br />

hoe we zingeving kunnen bieden aan degenen<br />

die straks geen werk hebben. Ze zeggen<br />

dat in Nederland in totaal vijf miljoen banen<br />

verdwijnen en 2, 5 miljoen nieuwe worden<br />

gecreëerd. Daar zet ik vraagtekens bij. Kijkend<br />

naar de grote innovatieve trends, zelfrijdende<br />

auto’s, kunstmatige intelligentie,<br />

3D-printen, constateer ik dat veel in Amerika<br />

en Azië gebeurt. Hoeveel bedrijven<br />

zijn in Nederland innovatief bezig met zelfrijdende<br />

auto’s? Wat doen ze op het gebied<br />

van kunstmatige intelligentie? Robotica? Er<br />

zijn initiatieven, maar onvoldoende. Bij de<br />

nieuwe technologieën die binnenkort bepalend<br />

zijn voor onze samenleving zijn we<br />

als Europa vrijwel niet vertegenwoordigd.<br />

Bedrijven wordt wakker!” Aan de overheid<br />

vraagt Evert Jaap ecosystemen te ontwikkelen:<br />

Silicon Valley-achtige structuren in steden<br />

waar start-ups geld ophalen bij familie<br />

of vrienden om een prototype te maken, hun<br />

expertise delen met universiteiten en vervolgens<br />

de straat maar hoeven over te steken<br />

om financiering te vragen bij durfkapitalisten,<br />

die veel verstand hebben van technologie<br />

en internet en de aanvraag goed kunnen<br />

beoordelen. Dit soort structuren stelt in<br />

Amerika veel mensen in staat grote dingen<br />

te doen. “Het belangrijk dat zulke systemen<br />

ook in Nederlandse steden komen, het liefst<br />

rond thema’s als kunstmatige intelligentie en<br />

Internet of Things.”<br />

© NIKITA


© NIKITA<br />

CATEGORIE<br />

‘Goed leiderschap<br />

is het fundament<br />

van innovatie’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 61


© ENITH STENHUYS<br />

Pierre<br />

RECEPT!<br />

Wind<br />

Als Kok des Vaderlands vertaalt chef-kok Pierre Wind geregeld gebeurtenissen in heerlijke maaltijden<br />

of verbindt hij gerechten aan personen of instituten. “Hoe zou ik Speakers Academy® kunnen uitbeelden<br />

in eten? In een fractie van een seconde bedacht ik dat de slogan ‘Bringing Knowledge to the World’ de<br />

inspiratiebron moest zijn. Meteen zag ik een salade van kalfshersentjes met als garnituur de verbeelding<br />

van een sprekende mond, zoals in het Rolling Stones-logo. Omdat het wat lastig is hersentjes te bestellen<br />

voor het thuisfront heb ik gekozen voor tong. Makkelijk te krijgen en te bereiden!”<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

62<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


RECEPT<br />

‘Bringing Knowledge<br />

to the World’<br />

als inspiratie voor een heerlijke tongsalade<br />

Pierre Wind<br />

INGREDIËNTEN<br />

(VOOR 2 PERSONEN)<br />

- 2 harde tomaten<br />

- een rode paprika<br />

- 40 gram haricots verts<br />

- een grote augurk<br />

- 40 gram knolselderij<br />

- 40 gram aardappel<br />

- 40 gram winterpeen<br />

- 80 gram tongplakjes (te vinden<br />

in het broodbelegschap<br />

bij de slager of in de supermarkt)<br />

- een eetlepel mosterd<br />

- twee eetlepels honing<br />

- een eetlepel citroensap<br />

- drie eetlepels olijfolie en<br />

peper en zout.<br />

"Wie meer kermis in de salade wil<br />

kan eventueel sla toevoegen."<br />

DE BEREIDING<br />

“Kook zeer dunne reepjes peen, aardappel,<br />

knolselderij en schoongemaakte haricots<br />

verts in water (of groentebouillon) beetgaar.<br />

Daarna onder stromend water koud<br />

spoelen. Laten uitlekken in een zeef en in een<br />

mengbak doen. Doe de dungesneden reepjes<br />

augurk en kalfstong erbij. Kerf een kruisje in<br />

de bolle kant van de tomaten en dompel ze<br />

kort in kokend water, tot het velletje bij het<br />

kruisje loslaat. Spoel de tomaten koud en<br />

verwijder het velletje. Snijd de tomaten in<br />

vieren en houd twee mooie partjes apart voor<br />

de tong. Verwijder de zaadjes uit de paprika<br />

en knip er met een schaar twee prachtige<br />

monden uit. Snijd het overgebleven deel van<br />

de paprika fijn en meng het door de salade.<br />

Roer de mosterd, olie, citroensap, peper,<br />

zout en honing tot een dressing, waarmee je<br />

de salade op smaak maakt.<br />

SERVEREN<br />

Doe per persoon een bergje salade op het<br />

bord en leg de tongplakjes daarop. Versier<br />

die met een paprikamond en een kwart<br />

tomaat die een uitstekende tong vormgeeft.<br />

Eventueel garneren met sla als dressing.<br />

DE VERTALING<br />

Met dit recept wil ik laten zien dat Speakers<br />

Academy® vele smaken bevat, net zoals deze<br />

salade. Een van de belangrijkste instrumenten<br />

van een mens is de mond. Op de tong<br />

bivakkeren onder andere de smaakpapillen,<br />

de ontvangers van allerlei signalen die van<br />

het te consumeren voedsel afkomen. Deze<br />

signalen gaan via de papillen naar de hersenen.<br />

Daar worden ze samen met andere opgedane<br />

emoties gerangschikt tot een boodschap,<br />

beeld of gebeurtenis. In dit geval: ‘Bringing<br />

Knowledge to the World!’."<br />

© ENITH STENHUYS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 63


© ENITH STENHUYS © ENITH STENHUYS<br />

RECEPT<br />

Pierre Wind is (televisie-)kok, kookdocent, practor aan de Internationale Hotel & Managementschool ROC<br />

Mondriaan in Den Haag, ‘executive chef’ van tramrestaurant Hoftrammm, voedselstilist, columnist en schrijver<br />

van culinaire boeken. Hij verzorgt workshops, kookentertainment en lezingen op maat en ontwerpt en<br />

fabriceert digigrafie, websites, e-books en video’s in eigen beheer of samen met anderen.<br />

pierrewind@speakersacademy.nl<br />

64 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© ENITH STENHUYS<br />

© ENITH STENHUYS


COLUMN<br />

De Dementie<br />

Welkomdoos<br />

Karin Bruers<br />

Bijna de helft van de mensen boven<br />

de 90 lijdt aan dementie. Als ik<br />

het niet wil krijgen moet ik dus<br />

niet oud worden of mijn hersenen<br />

sponzig houden.<br />

Het is een denkfout dat je ze sponzig kunt<br />

houden met het oplossen van kruiswoordpuzzels<br />

of geheugenspelletjes. Je moet echt<br />

aan de bak, zoals een cursus volgen, een<br />

tweede taal leren of muziek maken, veel met<br />

iedereen en alles mee blijven doen dan kun<br />

je het dementie-lot voor een deel afwenden.<br />

Dus niks bankhangen met een puzzeltje en<br />

een espresso.<br />

Stel dat ik dan toch dementie krijg –<br />

ik moet daar ernstig rekening mee houden<br />

want ik heb niets onder de leden<br />

waardoor ik jong zal sterven – dan<br />

zorg ik dat ik voorbereid ben. Ik ga<br />

mijn eigen ‘Dementie Welkomdoos’<br />

maken. Daarin stop ik een fotoboek<br />

van mijn leven, met alleen de foto’s waar<br />

ik goed op sta en de anderen niet. Ik doe<br />

er ook een wat aangezette CV, een<br />

gecensureerde autobiografie en<br />

instructies ‘Hoe met mij om<br />

te gaan’ in. Ik houd bijvoorbeeld<br />

niet van kletsen bij de<br />

verzorging. Eigenlijk moet<br />

iedereen gewoon zijn mond<br />

houden tegen mij en tegen<br />

elkaar, en dat ze me niet<br />

aanraken. Ik wil niet meegenomen<br />

worden naar pretparken,<br />

stadsevenementen,<br />

huishoudbeurzen of tot pannenkoekenhuis<br />

omgebouwde<br />

boerderijen, daar heb ik een schurfthekel<br />

aan. Er komt een lijst in met personae non<br />

gratae en personae gratae, dit in verband<br />

met bezoek. Waag het niet mij grote witte<br />

Wibra-onderbroeken aan te doen want als ik<br />

maar één momentje helder ben en het merk<br />

dan schijt ik ‘m helemaal vol.<br />

In de ‘Dementie Welkomdoos’ stop ik<br />

ook mijn mooiste muziek, films, boeken en<br />

documentaires. Dan kunnen ze die eventueel<br />

elke dag op ‘repeat’ zetten als er personeel<br />

tekort is. Heel belangrijk, kinderslot<br />

op al mijn ‘devices’ voor kookprogramma’s,<br />

programma’s die tot doel seksuele opwinding<br />

hebben en programma’s die op wat voor<br />

manier dan ook met sport te maken hebben.<br />

Mijn snoepla, waarin ik altijd iets van<br />

drop, chocola, peper/zout chips, snoeppapier,<br />

kletskoppen en kauwgum wil hebben,<br />

gebak in de ijskast en spacecake op mijn verjaardag.<br />

Mijn thee heb ik het liefst uit een<br />

dun kopje met een witte binnenkant. En dan<br />

Lady Grey-thee, geen groene thee of haptonomische<br />

tantra verse munt onzin. Mijn<br />

voorkeur voor oesters en een bamischijf met<br />

dubbele mayonaise, zet ik bovenaan op mijn<br />

lijst. Als ik chagrijnig ben krijg je me er hiermee<br />

weer bovenop. Ik wil geen planten in<br />

mijn kamer, daar hou ik niet van, maar altijd<br />

verse bloemen, maar niet met al die groene<br />

boekettakkenopvulmeuk er in.<br />

Als ik nu overvallen word door een agressieve<br />

vorm van acute dementie dan ben ik<br />

voorbereid.<br />

Echter, mijn dochters dreigen me dat als<br />

ze niet meer zakgeld krijgen zij mijn koffertje<br />

tegen die tijd verwisselen met die<br />

van Wilfred Genee of een pedofiele<br />

crècheleider.<br />

Karin Bruers is oprichtster van<br />

het Duvelhok, bedenker van<br />

Socialsalon en Socialsofa. Ze<br />

is sociaalondernemer, schrijfster<br />

en theatermaker. Haar<br />

lezingen zijn indringend, moed<br />

gevend en humorvol.<br />

karinbruers@speakersacademy.nl<br />

© MET DANK AAN KARIN BRUERS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 65


© VROONPHOTOMATION.NL<br />

MAATSCHAPPIJ<br />

‘Het is tijd voor<br />

verschilligheid ’<br />

Jacobine Geel,<br />

Het gaat beter met de economie. Dus stijgt<br />

de koopkracht voor iedereen. Die conclusie<br />

is te makkelijk. Sommige mensen hebben<br />

zoveel problemen dat ze het nog steeds niet<br />

redden. De samenleving moet hen de hand<br />

reiken, vinden Jacobine Geel en Annemarie<br />

van Gaal. “Laten we, als eerste stap, de moeite<br />

nemen oprécht naar mensen te luisteren",<br />

meent Sabine Uitslag. Ieder vanuit hun<br />

eigen expertise en gevoel geven ze alle drie<br />

hun mening over drie maatschappelijke<br />

vraagstukken: armoede, verwardheid en<br />

de ideale samenleving, compleet met alle<br />

technologische ontwikkelingen.<br />

___<br />

Sabine Uitslag<br />

66<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

Annemarie van Gaal en<br />

Sabine Uitslag<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Het kabinet belooft dat iedereen er in <strong>2017</strong> op vooruit gaat.<br />

Toch zijn er nog veel mensen voor wie de crisis nog niet is<br />

gesloopt. “De armoede in Nederland neemt af, maar dat<br />

betekent inderdaad niet dat de toekomst er voor iedereen<br />

rooskleuriger uitziet. Armoede kan, zeker als sprake is van een opeenstapeling<br />

van problemen zoals ziekte, verslaving of schulden, hardnekkig<br />

zijn. Het ene probleem houdt het andere vaak in stand. Daardoor zakken<br />

mensen nog dieper in het moeras en is het moeilijk de weg omhoog<br />

te vinden”, zegt theologe, columniste en televisiepresentatrice Jacobine<br />

Geel. Als voorzitter van het bestuur van GGZ Nederland weet ze dat dit<br />

patroon nadrukkelijk aanwezig is bij een deel van de mensen met psychische<br />

problemen. “Hoe goed hun geneeskundige behandeling ook is, de<br />

weg naar herstel kunnen zij pas vinden als ze ergens kunnen wonen en<br />

overdag iets om handen hebben. Zonder dak boven het hoofd en structuur<br />

om de dag door te komen ligt terugval op de loer. Ik hoop van harte<br />

dat staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken nog tijdens háár ambtstermijn<br />

kans ziet twee zaken te realiseren: een beslagvrije voet voor mensen<br />

met problemen en uitstel van het terugbetalen van schulden tot ze<br />

hun leven verder weer enigszins op orde hebben.”<br />

Ondernemer Annemarie van Gaal, bij het grote publiek bekend als<br />

deskundige in het televisieprogramma ‘Een dubbeltje op z’n kant’, hoopt<br />

vooral dat de samenleving de hand kan en wil reiken aan iedereen die niet<br />

meekomt of het moeilijk heeft. Net als Jacobine vindt ze dat mensen met<br />

betalingsachterstanden of schulden een oplossing aangeboden moeten


MAATSCHAPPIJ<br />

krijgen. “Een woningcorporatie zou bijvoorbeeld<br />

huurders met een achterstand kunnen<br />

voorstellen portalen schoon te maken<br />

of ander werk te doen om zo hun schulden<br />

weg te werken.” Politica en voormalig<br />

CDA-Tweede Kamerlid Sabine Uitslag, die<br />

tegenwoordig onder meer bestuurder is van<br />

enkele zorginstellingen en de Nederlandse<br />

Vereniging van Huidtherapeuten, constateert<br />

dat het voor mensen niet eenvoudig is<br />

wanneer al hun zekerheden wegvallen. Als<br />

ze bijvoorbeeld net een duur huis hebben<br />

gekocht en ineens hun baan verliezen en niet<br />

snel weer werk kunnen vinden. Of als een<br />

zzp’er een ongeluk krijgt en niet meer voor<br />

inkomen kan zorgen.”<br />

‘De<br />

samenleving is<br />

mooier zonder<br />

religie’<br />

‘LUISTER NAAR MENSEN’<br />

“Ongelooflijk veel mensen zitten in de<br />

schuldsanering. Als Kamerlid ben ik regelmatig<br />

in gesprek gegaan met degenen die<br />

waren gevallen en op straat terecht waren<br />

gekomen. Als je de moeite neemt naar hun<br />

verhalen te luisteren, wijken ze vaak niet<br />

veel af van de doorsnee Nederlander. Maar<br />

ergens is er iets gebeurd. Vaak een ongelukkige<br />

samenloop van omstandigheden, waar<br />

ze niet uit zijn gekomen. Dan stapelen de<br />

schulden zich razendsnel op. Ook bij jongeren!<br />

Ik zou wensen dat er minder schaamte<br />

is, zodat meer mensen hulp durven vragen<br />

om uit de schulden te komen. Dat er<br />

laagdrempeligere zorg beschikbaar<br />

komt en mensen zelf leren hoe ze<br />

uit deze situatie kunnen komen.<br />

Zodat ze weten hoe ze zich kunnen aanpassen<br />

aan wat ze te besteden hebben.”<br />

Ten slotte moet Sabine nog wat van het<br />

hart: “Het op orde hebben van de boekhouding<br />

is belangrijk, maar ik wens de mensen in<br />

<strong>2017</strong> ook wat meer dankbaarheid toe. Dankbaar<br />

voor degenen om ons heen, de liefde die<br />

we kunnen voelen en ervaren van mensen<br />

die echt om ons geven, de zon die op onze<br />

huid brandt, de muziek die onze oren kriebelt<br />

en ons hart verwarmt met mooie herinneringen.<br />

Maar ook voor de tijd die we met<br />

de kinderen mogen doorbrengen. Mens vier<br />

het leven!”<br />

‘VOORKOMEN DAT MENSEN<br />

IN DE WAR RAKEN’<br />

Steeds meer verwarde mensen krijgen<br />

geen hulp, wat maatschappelijk nogal<br />

wat gevolgen heeft. “Alle inspanningen<br />

zijn erop gericht mensen die (overlast<br />

gevend) verward gedrag vertonen<br />

sneller en beter te helpen. Politie,<br />

gemeenten en GGZ werken intensief<br />

samen om tussen nu en twee<br />

jaar met name twee ambities<br />

te verwezenlijken: mensen<br />

die zorg nodig hebben beter<br />

opvangen en waar mogelijk<br />

voorkomen dat ze zo<br />

in de war raken dat het<br />

voor henzelf of anderen<br />

problematisch<br />

wordt. Een 24-uurs<br />

beschikbaarheid<br />

van een wijkteam,<br />

waarin<br />

ook mensen<br />

met<br />

GGZdeskundigheid<br />

vertegenwoordigd zijn, is<br />

voor dit laatste een voorwaarde”, zegt Jacobine.<br />

Annemarie constateert dat we langzaam<br />

naar een maatschappij kruipen waarin<br />

de overheid minder en de burger méér moet<br />

© JOOST GOVERS<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

___<br />

Annemarie van Gaal<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 67


doen. “Veel Nederlanders zijn de laatste decennia nodeloos verslaafd<br />

geraakt aan de veel te ver doorgeschoten verzorgingsstaat en verwachten<br />

daardoor dat hulpverlening altijd voor hen klaarstaat. Natuurlijk<br />

willen we af van de verzorgingsstaat, waarbij tientallen hulpverleners<br />

om een enkel gezin dansen en elkaar bestoken met vuistdikke rapporten<br />

en urenlange vergaderingen. Prima dat we iedereen stimuleren af<br />

te kicken van alle hulp. Goed dat we willen dat mensen zélf problemen<br />

proberen op te lossen. We moeten ons echter ook realiseren dat er altijd<br />

een kleine groep mensen zal blijven (5 tot 8 procent van onze samenleving)<br />

die wel wil, maar eenvoudigweg nooit kan participeren. Deze<br />

groep moeten we ontzorgen en niet met man en macht in de richting<br />

van het zelf doen blijven duwen.”<br />

Sabine zegt resoluut: “Het begint natuurlijk met onszelf, met ons als<br />

samenleving. We moeten er oog voor hebben in de buurt en daadwerkelijk<br />

‘zien’ wie niet meer mee kan en ons voor hem of haar verantwoordelijk<br />

voelen. Daarnaast vind ik dat ook mensen die geestelijk ziek zijn<br />

adequate hulp moeten krijgen. Dat betekent niet dat we iedereen met<br />

psychische problemen moeten opnemen in ziekenhuizen. Het hebben<br />

van een bepaalde mate van ‘eigen regie’ is van cruciaal belang om als<br />

mens niet het ‘lijdend voorwerp’ te worden van een bepaald heersend<br />

zorgsysteem zoals de GGZ. Ik geloof ook niet meer zo in al die losse<br />

op zichzelf staande echelons in de zorg. Ik sprak laatst tijdens een van<br />

mijn opdrachten een jongen met een bipolaire stoornis. Het onder controle<br />

krijgen daarvan was al moeilijk, maar daarnaast was hij veel energie<br />

kwijt aan het zich continu moeten aanpassen aan de culturen van<br />

de twee zorgsystemen waarvan hij gebruikmaakt: de RIBW (Regionale<br />

Instellingen voor Beschermende Woonvormen) en het psychiatrisch<br />

ziekenhuis. Dat hij zich moet aanpassen en moeite moet doen over de<br />

zorgschotten te klimmen is eigenlijk de omgekeerde wereld!” We moeten,<br />

aldus Sabine, meer naar zorggebruikers luisteren en de zorg adequater<br />

organiseren. “Het gaat niet om de vorm, maar om de behoefte.<br />

Ons zorgsysteem is geënt op ziekte en niet op gezondheid en bedoeld<br />

om het groeiende zorgaanbod binnen de perken te houden. Het is beter<br />

ons meer te richten op de kwaliteit van leven van de patiënt. Dat moet<br />

leidend zijn, ook als het gaat om vergoedingen. Het huidige zorgsysteem<br />

zit potdicht. Van substitutie van eerste naar tweede lijn is geen sprake,<br />

omdat niemand iets minder wil. De sleutel is naar mijn idee: de patiënt<br />

mondiger maken en in positie brengen.”<br />

IDEALE SAMENLEVING<br />

Sabine, Annemarie en Jacobine hebben alle drie hun gedachten over<br />

hoe de ideale samenleving er moet uitzien op menselijk, religieus, politiek<br />

en maatschappelijk gebied. Ze geven antwoord op de vraag of we<br />

bang of juist blij moeten zijn met alle nieuwe technologische ontwikkelingen.<br />

In Jacobines ideale samenleving is ruimte voor iedereen, kijken<br />

68<br />

MAATSCHAPPIJ<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© STIJN GHIJSEN<br />

___<br />

drs. Jacobine Geel<br />

‘Klijnsma, leg<br />

tot een bepaald<br />

bedrag geen<br />

beslag bij<br />

mensen met<br />

problemen’


MAATSCHAPPIJ<br />

we naar elkaar om, accepteren we verschillen<br />

én spreken we elkaar aan op gedrag dat die<br />

ruimte kan aantasten. Ik zou dat verschilligheid<br />

willen noemen. Aandacht is echter<br />

niet alleen iets van de ene burger voor de<br />

ander, die moet je waar nodig ook professioneel<br />

kunnen organiseren. Toegankelijke<br />

zorg voor wie lichamelijk of geestelijk ziek<br />

wordt is daar een onderdeel van. Technologische<br />

ontwikkelingen kunnen helpen zorg<br />

dichtbij mensen, en met maximaal behoud<br />

van zelfstandigheid, vorm te geven. Ik zie<br />

e-Health dan ook als een belangrijke ontwikkeling<br />

in de GGZ, die we nog lang niet<br />

volledig benutten.”<br />

Annemarie: “Ik ben ervan overtuigd dat<br />

we een mooiere samenleving zouden hebben<br />

als religie niet zou bestaan. Dat is een<br />

fikse uitspraak, dat realiseer ik me, maar de<br />

oorzaak van veel geweld en oorlogen is toch<br />

religie. Daarnaast zou ik wensen dat iedereen<br />

een kans krijgt mee te doen. Dus pleit<br />

ik voor een eenvoudigere en gemakkelijker<br />

te begrijpen samenleving, zonder ingewikkelde<br />

regelingen en teksten, zodat niemand<br />

afhaakt en meer mensen inderdaad kunnen<br />

meedoen.”<br />

‘MINDER KORTE LONTJES<br />

ZOU FIJN ZIJN’<br />

Wat verdraagzamer voor elkaar zijn<br />

is belangrijk, vindt Sabine. “Iets minder<br />

korte lontjes zou fijn zijn. En wat minder<br />

lange tenen alsjeblieft. Vertrouwen we<br />

elkaar nog? Angst wordt op vele fronten<br />

gevoed en aangewakkerd. Er zijn partijen<br />

die daar garen bij spinnen. Mondiale crises<br />

‘Aanpassingsvermogen<br />

is dé<br />

competentie van<br />

de toekomst’<br />

op financieel, sociaal en ecologisch vlak<br />

hebben het vertrouwen weggeslagen uit<br />

onze samenleving. Hoe krijgen we dat terug?<br />

Angst verdwijnt als we proberen elkaar wat<br />

beter te begrijpen. Het ligt er maar net aan<br />

uit welk ‘nest’ je komt. Kinderen komen ter<br />

wereld met een denkbeeldige bril op, die<br />

al snel een kleur krijgt. Kinderen groeien<br />

op in een bepaalde omgeving en maken<br />

dingen mee die hen vormen en de kleur<br />

bevestigen. Ik wens dat ooit lukt te beseffen<br />

dat we door onze eigen bril naar anderen en<br />

de wereld kijken en dat we die ook kunnen<br />

afzetten. Ten tweede wens ik dat we het lef<br />

hebben onze bril af te zetten om eens door<br />

die bril van die ander naar onze wereld en<br />

samenleving te kijken. Misschien gaan<br />

we elkaar dan wel iets beter ‘verstaan’ en<br />

begrijpen en kunnen we verdraagzamer met<br />

elkaar omgaan. Als mensen zich realiseren<br />

dat de wereld niet om hen draait en zij slechts<br />

een onderdeeltje zijn van een groter geheel,<br />

kunnen we wellicht met elkaar een betere,<br />

vriendelijkere en liefdevollere samenleving<br />

creëren. Zelf vraag ik mezelf elke avond als ik<br />

in de spiegel kijk af welke positieve bijdrage<br />

ik heb geleverd aan een mooiere wereld die<br />

dag. Daar kan ik helaas niet altijd positief<br />

op antwoorden, maar het besef is er wel<br />

en ik weet dat er steeds weer een nieuwe<br />

dag met nieuwe kansen komt. Een ideale<br />

samenleving begint bij jezelf!”<br />

Volgens Sabine zijn veel mensen van<br />

nature geneigd alles te laten zoals het is. Dat<br />

schept overzicht en veiligheid. “Ik noem dat<br />

ons veilige ‘knikkerputje’, maar dat is niet<br />

meer van deze tijd. Alles beweegt. In het<br />

boek ‘Gouden jaren’ beschrijft econoom<br />

Annegreet van Bergen op welke wijze<br />

technologische ontwikkelingen grote<br />

invloed hebben gehad op ons leven, werk en<br />

onderwijs. En dat we eigenlijk net begonnen<br />

zijn en het doorgaat. Of we dat nu willen of<br />

niet. Deze ontwikkelingen kunnen soms<br />

beangstigend zijn, want waartoe leiden<br />

ze? Ik geloof dat aanpassingsvermogen,<br />

de zogenoemde ‘adaptie’, dé competentie<br />

is van de toekomst. Alles verandert<br />

razendsnel. Het is van groot belang daar als<br />

mens, team of organisatie klaar voor te zijn.<br />

Ik geloof in de kracht en de toekomst van<br />

deze technologische ontwikkelingen. Als<br />

onze kleinkinderen terugdenken aan onze<br />

generatie, zeggen tegen elkaar: ‘ In oma’s<br />

tijd opereerden de artsen nog zelf! Wat een<br />

risico’s liepen we toen’.”<br />

Drs. Jacobine Geel is theologe, columniste en tv-presentatrice (o.a. ‘Schepper & Co.). Ze is bovendien bestuursvoorzitter van GGZ<br />

Nederland, de brancheorganisatie van de geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg en van Oikocredit Nederland, een beleggingsfonds<br />

dat zich richt op eerlijke financiering in ontwikkelingslanden. Annemarie van Gaal is ondernemer, investeerder en bevlogen spreker.<br />

Bij het grote publiek is ze bekend van programma’s als ‘Dragon’s den’, ‘Een dubbeltje op z’n kant’ en ‘Divorce Hotel’. Sabine Uitslag is<br />

gezondheidswetenschapper, voorzitter van de Nederlandse vereniging van Huidtherapeuten en consultant in de zorg en het sociaal domein.<br />

Ze heeft haar eigen zorgmarketingbureau SAMEN en is columnist.<br />

jacobinegeel@speakersacademy.nl; annemarievangaal@speakersacademy.nl; sabineuitslag@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 69


© ANETTE OLSON-PLINCK<br />

‘Elk moment komen we<br />

een stapje dichterbij<br />

de dood. Waarom zou<br />

je dan mensen laten<br />

sterven door een bom?’<br />

70<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


LEIDERSCHAP<br />

De wetenschap van het<br />

innerlijk wijst de weg naar<br />

geluk en succes<br />

Lama Jigmé Namgyal is als kleuter verantwoordelijk voor zijn broertje en zusje én vooral zichzelf. Het<br />

is de basis van zijn geestelijke vorming. Geen wonder dat hij al zijn hele leven de wetenschap van het<br />

innerlijk bestudeert. “De werking van de menselijke geest begrijpen is jezelf leren kennen. Alleen dan kun<br />

je de baas zijn over negatieve emoties en compassie tonen.”<br />

Lama Jigmé Namgyal<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Vrijwel elke maand is lama Jigmé<br />

Namgyal in Nederland. De boeddhistische<br />

leraar, die streeft naar<br />

een vredige samenleving, wil ook<br />

deze keer zijn kennis delen en uitleggen hoe<br />

belangrijk het begrijpen van de menselijke<br />

geest is. “In de wereld gebeuren slechte dingen.<br />

Mensen vermoorden elkaar. Dat is zo<br />

zinloos. We leven hooguit 100 jaar en gaan<br />

dus sowieso snel dood. Elk moment komen<br />

we een stapje dichterbij. Waarom zou je dan<br />

mensen laten sterven door een bom?”, vraagt<br />

hij zich verbaasd af. “Boeddhist, katholiek,<br />

atheïst, achtergrond maakt niet uit. Het gaat<br />

om waarden. We zijn allemaal intelligente<br />

wezens met een krachtig brein, dat we goed<br />

of slecht kunnen gebruiken. Daarom leer ik<br />

mensen over geluk, harmonie, verbinding<br />

maken met elkaar en het belang van open<br />

communicatie. Leiders vertel ik dat compassie<br />

ook in hun bedrijf tot positieve resultaten<br />

zal leiden.”<br />

Lama Jigmé komt begin jaren zeventig<br />

ter wereld op 4.200 meter hoogte in de<br />

Tibetaanse prefectuur Golog. Zijn ouders,<br />

leden van een nomadenfamilie, hebben 200<br />

jaks, soms 500 schapen en veel paarden,<br />

maar vooral als zijn vader in China moet<br />

werken komt veel op de schouders van zijn<br />

‘De bal kaatst<br />

terug als je<br />

uitgaat van het<br />

negatieve’<br />

moeder terecht. “Ze droeg ook nog eens twee<br />

baby’s, waarvan een op haar rug.” De jonge<br />

Jigmé leert vroeg wat verantwoordelijkheid<br />

is. Op zijn vijfde moet hij al oppassen op zijn<br />

jongere broertje en zusje. “Mijn moeder, die<br />

mij alles heeft geleerd, kwam vaak in het<br />

donker terug. Als ‘man’ van het gezin – mijn<br />

oudere broer was met de dieren onderweg<br />

– moest ik voor het eten zorgen en de baby<br />

verzorgen. Die droeg ik op mijn buik. Soms<br />

plaste het kindje. Dat was heerlijk, want dat<br />

was lekker warm.” De buren kunnen niet<br />

helpen, die wonen vijf uur reizen weg, aan<br />

de andere kant van de berg. Als zijn vader en<br />

broer eens paar jaar per paard gaan winkelen<br />

zijn ze drie weken onderweg. “Ze kochten<br />

dan dingen die je niet kon verbouwen op de<br />

berg, zoals rijst.”<br />

WETENSCHAP VAN<br />

HET INNERLIJK<br />

“In de tijd dat ik het klooster inging, rond<br />

mijn achtste, kwamen Chinezen wekelijks<br />

het communisme ophemelen. Ze probeerden<br />

onze cultuur te veranderen en wilden<br />

dat we hun taal zouden leren. Officieel<br />

bestond het boeddhisme niet. Mijn moeder<br />

zorgde ervoor dat ze mij niet als boeddhist<br />

konden herkennen door het verplichte<br />

embleem op mijn mouw weg te moffelen.<br />

Niet lang daarna ging ik me afvragen hoe<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 71


© ANETTE OLSON-PLINCK<br />

het leven in elkaar zit en hoe het zit met onze geest en ons karakter.<br />

Ik raakte geïnteresseerd in de wetenschap van het innerlijk.” Als<br />

18-jarige man vertrekt hij daarom naar Serthar Larung Gar, de boeddistische<br />

universiteit van Khenpo Jigmé Phuntsok Rinpoche (“mijn<br />

belangrijkste leraar”), waar hij boeddhistische filosofie, tantra en<br />

andere leringen bestudeert en monniken en leken lesgeeft. “De Chinezen<br />

vernietigden veel en vonden dat er te veel studenten studeerden<br />

aan de universiteit, 5.000 jongens en 4.000 meisjes. Vooral zij<br />

werden het slachtoffer, onder wie mijn zuster, die ik steunde omdat<br />

het voor Aziatische meisjes heel moeilijk is een goede opleiding te<br />

vinden. Een van mijn twee zussen is vermist en onvindbaar doordat<br />

haar naam, net zoals dat van vele andere jonge vrouwen, werd veranderd.<br />

Dat was in 1990 en naast het feit dat ik op zoek wilde gaan<br />

naar mijn eigen vrijheid, een van de redenen naar Europa te willen.”<br />

Niet alleen gaat hij op weg naar een voor hem onbekende wereld,<br />

zijn avontuur begint met een hachelijke en levensgevaarlijke reis over<br />

de hoogste berg van de Himalaya. Het zit er vol met militairen en<br />

agenten van de geheime politie, die niet aarzelen te schieten. “We<br />

liepen ’s nachts, aten soms wekenlang niet en dachten vaak dat we<br />

zouden sterven.” In Nepal aangekomen krijgen lama Jigmé en zijn<br />

medereizigers te eten en komt hij terecht in een vieze, koude kamer<br />

in Kathmandu. Uiteindelijk arriveert hij in India. “Dat was een schok,<br />

alles was er totaal anders.” Lama Jigmé krijgt in India les van onder<br />

anderen Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Desondanks houdt hij het<br />

er slechts zes maanden vol. “Het is daar heet, terwijl ik het koude kli-<br />

72 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

maat van het Himalayagebergte gewend was. Ik voelde me erg ziek.<br />

Daarom ben ik, voordat ik echt naar Europa ging, eerst in retraite<br />

gegaan in Nepal. Om in totale afzondering te mediteren voor mijn<br />

persoonlijke ontwikkeling.”<br />

‘ONSZELF LEREN KENNEN’<br />

In Europa aangekomen gaat hij in Luxemburg wonen om in zijn<br />

levensonderhoud te voorzien en Engels te leren, zodat hij inderdaad<br />

anderen kan laten delen in zijn kennis over hoe mensen, zowel geestelijk<br />

als lichamelijk een gelukkig leven kunnen leiden. “Europeanen<br />

mediteren zoals een konijn zit, ze kunnen maar even ontspannen.<br />

Meditatie heeft niets met religie te maken, maar helpt bij het goed<br />

kunnen bestuderen van de menselijke geest en het analyseren van<br />

de krachten die mensen gelukkig maken of juist leed berokkenen.<br />

Ieders geest heeft zowel een positieve als een negatieve kant, hemel en<br />

hel. Dat laatste uit zich steeds vaker in zelfmoord.” Inmiddels reist de<br />

boeddhistische leraar de wereld rond om dit te vertellen en te benadrukken<br />

dat hemel niet kan bestaan zonder hel, warmte niet zonder<br />

kou en licht niet zonder donker. Positieve emoties bestaan doordat er<br />

ook negatieve zijn, die ons leven sterk beïnvloeden. “Daarom moeten<br />

we door te mediteren onszelf en de waarheid leren kennen en de baas<br />

worden over die emoties. Anders kunnen wij angst en boosheid niet<br />

controleren, maar controleren ze ons. Dan kunnen de negatieve emoties<br />

zo krachtig zijn dat mensen oplossingen zoeken in hasjiesj of alcohol.<br />

Het ego kan daarbij een rol spelen, omdat het heel manipulatief


LEIDERSCHAP<br />

kan zijn, maar tegelijk helpen iets te bereiken<br />

in het leven. Het probleem is dat mensen ook<br />

hun eigen ego zouden moeten bestuderen,<br />

maar dat meestal niet doen.”<br />

SUPERMARKT VAN STUDIES<br />

Zoals je op duizend verschillende manieren<br />

kunt studeren – “het is één grote supermarkt<br />

van studies”– zijn er volgens lama<br />

Jigmé 84.000 manieren om te mediteren.<br />

“Boeddha zei daarover 2.500 jaar geleden al<br />

dat dit is omdat de mens moet kunnen kiezen.<br />

Veel van wat hij toen verkondigde geldt<br />

nog steeds. Het gaat er niet om hem te volgen<br />

of in hem te geloven. We zijn allemaal mensen<br />

en onze afkomst en overtuiging spelen geen<br />

rol. Als we maar bereid zijn keuzes te maken<br />

en te veranderen. Helaas ervaren veel westerse<br />

mensen verandering als een negatieve<br />

emotie waarvoor ze bang zijn. Dat heeft niets<br />

met intelligentie te maken, ook slimme mensen<br />

gaan er verkeerd mee om en worden daardoor<br />

vijanden van zichzelf.” Hij vertelt dat de<br />

Luxemburgse nonnen, die hij adviseert in het<br />

door hem opgerichte Centre Culturel Tibétain,<br />

dat ze niet anderen, maar zichzelf en hun<br />

houding moeten veranderen om hun negatieve<br />

emoties onder de duim te houden. “Als<br />

dat lukt zijn ze de baas en gelukkig. Dan zijn ze<br />

geen slaaf meer van hun emoties en worden ze<br />

kalmer.” Er zit zoveel kracht in de menselijke<br />

geest en meditatie zorgt dat mensen keuzes<br />

kunnen maken, zodat ze hun brein en intelligentie<br />

op een goede in plaats van slechte<br />

manier gebruiken.”<br />

LEIDERS EN COMPASSIE<br />

In Rotterdam, waar zijn welzijnsstichting<br />

Phuntsok Chö Ling is gevestigd, geeft lama<br />

Jigmé les, ook aan leiders. “Dan hebben we<br />

het over leiderschap en compassie. Wie een<br />

echte leider wil zijn moet niet alleen intelligent<br />

zijn, ook sociaal. Hij moet uitgaan van<br />

gelijke waarden voor iedereen en altijd proberen,<br />

bijvoorbeeld als iemand boos is, op<br />

basis daarvan een oplossing te vinden. Dat<br />

kan door tijdelijke omstandigheden best<br />

moeilijk zijn. Dat geeft niet. Het gaat erom dat<br />

de leider niet uitgaat van het negatieve, want<br />

dan kaatst de bal altijd terug.” Lama geeft een<br />

voorbeeld. “Een open en intelligente leider<br />

wil weten of hij in zijn positie gelijkwaardig<br />

kan zijn aan zijn 22.000 werknemers. Ik antwoord<br />

hem dat hij als mens moet communiceren<br />

dat dit zo is. ‘Misschien ben je ondanks<br />

je hoge positie wel eenzaam en niet gelukkig,<br />

zijn je beste vrienden computers, roddelen<br />

mensen over je en voelt de een zich wel<br />

en de ander zich niet prettig om onder jou te<br />

werken’. Ik leg hem uit dat mensen een open<br />

terugkoppeling willen en altijd de waarheid<br />

willen horen. Bovendien vertel ik dat ze dan<br />

als gelukkige werknemers gemotiveerder<br />

zijn en harder werken. Bekrompen geesten<br />

die mensen met angst onder controle willen<br />

houden bereiken het tegendeel.” Lama wijst<br />

erop dat veel mensen niet beseffen hoe groot<br />

de kracht van emotie is, waardoor miscommunicatie<br />

op de loer ligt. Met alle gevolgen<br />

van dien. “Het is belangrijk als het erop aankomt<br />

de telefoon en de computer opzij te leggen<br />

en oog in oog te communiceren. Als je<br />

via Facebook communiceert komt er geen<br />

gevoel bij kijken. Serieuze gesprekken over<br />

familie of werk kun je niet voeren via sociale<br />

media of de telefoon. Dat moet echt faceto-<br />

face. Ikzelf gebruik de nieuwe technologie<br />

vooral om afspraken te maken.”<br />

Lama Jigmé Namgyal (1973) is geboren in Tibet en reist nu de wereld rond om te praten en les te geven over de<br />

wetenschap van het innerlijk en het leren kennen van jezelf door middel van meditatie. In Rotterdam en Luxemburg<br />

heeft hij centra gesticht waar hij lesgeeft. Daarnaast heeft hij veel ervaring met stervensbegeleiding en is hij<br />

zeer geïnteresseerd in de interreligieuze dialoog. lamajigmenamgyal@speakersacademy.nl<br />

© MIRJAM VAN DER HOEK<br />

MEEST TOLERANTE LAND<br />

De Tibetaanse nomade noemt Nederland<br />

zijn tweede thuis. “Het is het meest open en<br />

tolerante land dat ik ken. Ik wil hier samen<br />

met de Nederlanders kijken wat ik kan doen<br />

voor de huidige generatie, die ik wil helpen<br />

om hard te werken aan innerlijke waarden.<br />

Bovendien wil ik hier wat positiefs doen door<br />

de nadruk te leggen op persoonlijk contact<br />

en waarheid. Dat is nodig. Ik ben geschrokken<br />

van de eenzaamheid die ik in het Westen<br />

heb aangetroffen. Mijn familie woonde<br />

op vijf uur reizen van de buren, maar hier<br />

hebben mensen geen contact met de buren<br />

die naast hen wonen, terwijl er voortdurend<br />

mensen op straat zijn. Dat is schokkend.”<br />

© ANETTE OLSON-PLINCK<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 73


© COURTESY VENUS PROJECT<br />

‘In een maatschappij van<br />

overvloed is geld irrelevant’<br />

74<br />

SAMENLEVING | STEDEN VAN DE TOEKOMST<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

dr. Jacque Fresco | Roxanne Meadows BFA<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

“Het monetaire systeem – geld – is de oorzaak van veel problemen in de wereld. Daarom moeten we het afschaffen. Zonder<br />

geld loont misdaad niet, wordt niemand rijk over andermans rug, zijn oorlogen overbodig en verdwijnt vervuiling.” Als<br />

niemand verdient aan fossiele grondstoffen staat niets de mensheid in de weg vredig samen te wonen in een door Jacque<br />

Fresco (bijna 101) ontworpen circulaire stad. In <strong>2016</strong> heeft hij voor zijn levenswerk in het VN-gebouw in New York de City<br />

Design & Community Award gekregen. Daar is de bouw aangekondigd van de eerste experimentele stad, waarmee Jacque en<br />

rechterhand Roxanne Meadows kunnen laten zien wat voor toekomst we kunnen opbouwen als we systematisch streven naar<br />

sociale verbetering. Beiden benadrukken dat The Venus Project niet zomaar een toekomstvisie is, maar een uitvoerbaar plan.


SAMENLEVING | STEDEN VAN DE TOEKOMST<br />

The Venus Project gaat niet alleen<br />

over het ontwerpen van futuristisch<br />

uitziende circulaire steden.<br />

“Een van de hoekstenen waarop<br />

onze voorstellen voor een nieuwe duurzame<br />

en sociale maatschappij zijn gebaseerd, is het<br />

feit dat veel on(aan)gepast gedrag van vandaag<br />

en daaraan gerelateerde problemen een<br />

direct gevolg zijn van het leven binnen een<br />

monetair systeem, dat zorgt voor ontmenselijking.<br />

Industriëlen blijven bijvoorbeeld<br />

automatiseren en vervangen steeds meer<br />

werknemers – en echt niet alleen lopende<br />

band medewerkers – door machines. Daardoor<br />

verdienen deze werkgevers meer, maar<br />

beseffen ze niet dat hun inhaligheid uiteindelijk<br />

wordt afgestraft. Wanneer steeds meer<br />

overbodig geworden personeelsleden hun<br />

koopkracht verliezen, zullen hun bedrijven<br />

uiteindelijk ophouden te bestaan. Wij stellen<br />

een systeem voor waarin wetenschap, technologie<br />

en automatisering op intelligente<br />

wijze zijn geïntegreerd in een allesomvattend<br />

en werkbaar sociaaleconomisch ontwerp,<br />

dat vooral is gericht op verbetering van<br />

levenskwaliteit in plaats van winstgevendheid.”<br />

Jacque Fresco en Roxanne Meadows<br />

laten het niet bij deze idealen, maar vertalen<br />

die in een realistisch en haalbaar model. De<br />

eerste fase is inmiddels gerealiseerd, een 10<br />

hectare groot onderzoekscentrum in Venus,<br />

Florida. Het publiek kan daar zien hoe Jacque’s<br />

ideeën werkelijkheid worden en de<br />

toekomst vorm krijgt. Elke zaterdag zijn er<br />

rondleidingen en lezingen.<br />

“Jacque geeft de bezoekers, met een gedegen<br />

technische onderbouwing en mede aan<br />

de hand van vierhonderd modellen die ook<br />

zijn gefilmd en beschreven, zo een idee van<br />

de mogelijkheden die de toekomst kan bieden.<br />

Voorlichting geven is een van onze<br />

voornaamste doelen. Daarvoor gebruiken<br />

we een groot deel van de beperkte middelen<br />

waarover we beschikken. Het ontwikkelen<br />

van een nieuw waardensysteem en<br />

het kiezen van een nieuwe richting zijn<br />

belangrijker dan een goed leven voor onszelf<br />

”, zegt technisch en medisch illustratrice<br />

Roxanne Meadows, die al 46 jaar Jacque’s<br />

rechterhand is, bescheiden. Volgens haar<br />

verlaten de meeste bezoekers het onderzoekscentrum<br />

anders dan toen ze naar binnen<br />

gingen. “We werken met honderden<br />

vrijwilligers die doen wat ze kunnen om de<br />

volgers van het project hier en wereldwijd<br />

van informatie te voorzien.”<br />

© COURTESY OF THE VENUS PROJECT<br />

‘Geld is een<br />

oud systeem<br />

waar we vanaf<br />

moeten’<br />

CIRCULAIRE STAD<br />

“We zijn doordat de middelen ontbreken<br />

nog niet begonnen aan de volgende fase, de<br />

bouw van de tijdens de Award-uitreiking<br />

aangekondigde experimentele stad. Het<br />

voorstel ligt er en er is lang naartoe gewerkt.<br />

Jacque en ik geloven namelijk dat we alleen<br />

op deze manier kunnen demonstreren wat<br />

we bedoelen met een leefomgeving waarin<br />

het niet draait om geld, maar om een op<br />

natuurlijke bronnen gebaseerde economie<br />

en een sociaal systeem waarvan iedereen<br />

profiteert. Het geeft ons bovendien de kans te<br />

ontdekken welke voorzieningen echt nodig<br />

zijn, hoe het gesteld is met de beschikbare<br />

grondstoffen en hoe we deze ontwikkeling<br />

sociaal en technologisch mondiaal kunnen<br />

uitrollen, rekening houdend met wat de planeet<br />

aankan en waaraan mensen behoefte<br />

hebben.” In elk geval zal in de door Jacque<br />

ontworpen circulaire stad niets worden weggegooid<br />

en alles worden hergebruikt. Een<br />

nieuwe stad, want oude steden opknappen<br />

kost meer energie en is minder efficiënt. “We<br />

definiëren architectuur opnieuw, waarbij we<br />

uitgaan van minimaal gebruik van grondstoffen<br />

en maximale dienstverlening, zodat<br />

we aan de veranderende behoeften van individuele<br />

bewoners kunnen voldoen”, zegt Jacque.<br />

“Mensen vragen Jacque wel eens een<br />

gebouw of wolkenkrabber te ontwerpen als<br />

een statement, maar hij wil geen monument<br />

bouwen voor zijn eigen ego. Hij is geïnteresseerd<br />

in sociale verandering en het behoud<br />

van grondstoffen op mondiale schaal. Zijn<br />

architectuur is daar een uiting van. Hij ontwerpt<br />

steden zodanig dat voor de bouw minder<br />

materialen en grondstoffen nodig zijn.<br />

Dat bereikt hij door geavanceerde constructietechnieken<br />

te gebruiken en bijvoorbeeld te<br />

kiezen voor koepels, die wat dat betreft heel<br />

efficiënt zijn. Ook zorgt hij ervoor dat de steden<br />

voldoende schone energie kunnen leveren,<br />

waardoor ze de hele bevolking toch een<br />

maximale levensstandaard kunnen bieden.”<br />

Op de website van The Venus Project is nog<br />

te lezen dat de circulaire steden die Jacque<br />

ontwerpt elegantie uitstralen en zijn omgeven<br />

door parken en tuinen, die onderdeel<br />

zijn van het ontwerp. Roxanne: “Ik kan niet<br />

zeggen wanneer we dit project kunnen realiseren.<br />

We blijven onze visie intussen naar<br />

buiten te brengen, omdat we denken dat ons<br />

voorstel de enig haalbare oplossing is voor de<br />

wereldwijde problemen van vandaag.”<br />

GROTE DEPRESSIE<br />

Jacque bevestigt dat hij alles wat Roxanne<br />

zegt precies zo zou zeggen. Ruim 100 jaar<br />

oud, is zijn gezondheid nog steeds zo goed,<br />

dat hij geregeld lezingen geeft over hoe de<br />

ideale maatschappij er in zijn ogen na 85 jaar<br />

van onderzoek en ontwerpen maken uit moet<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 75


___<br />

In <strong>2016</strong> heeft Jacque Fresco voor zijn levenswerk in het VN-gebouw in New York de City Design & Community Award gekregen.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Alle aardse<br />

grondstoffen<br />

moeten we beschouwen<br />

als de<br />

gemeenschappelijke<br />

erfenis<br />

waarop alle<br />

aardbewoners<br />

recht hebben’<br />

zien. Hij is alleen wat hardhorend. Roxanne:<br />

“Jacque heeft de gebroeders Wright, de pioniers<br />

van de luchtvaart, ontmoet en maakt<br />

nu mee hoe de eerste ruimtesondes naar<br />

Mars gaan. Hij groeide op tijdens de grote<br />

depressie in de jaren dertig van de vorige<br />

eeuw en zag hoe moeilijk mensen het hadden<br />

die vanwege de crisis op straat terecht<br />

waren gekomen. Allemaal vanwege het economische<br />

spel dat toen al werd gespeeld. Als<br />

jongen ging hij daarom al op zoek naar een<br />

alternatief en beter sociaal systeem, maar<br />

kon dat niet vinden. Dus ging hij het zelf<br />

ontwikkelen. Dat kostte, doordat hij binnen<br />

veel verschillende disciplines actief was, veel<br />

tijd. Uiteindelijk kwam Jacque tot de conclusie<br />

dat we – wanneer we af willen van oorlogen,<br />

honger, armoede en andere problemen<br />

– toe moeten naar een ‘Resource Based Economy’,<br />

een holistisch en sociaaleconomisch<br />

systeem, waarin we alle aardse bronnen en<br />

grondstoffen beschouwen als de gemeenschappelijke<br />

erfenis waarop alle aardbe-<br />

76<br />

woners recht hebben.” Alle problemen van<br />

vandaag, zoals klimaatverandering, milieuvervuiling,<br />

overbevolking, energietekorten,<br />

waterschaarste, zijn volgens Roxanne veroorzaakt<br />

door het systeem waarin we leven.<br />

“We hebben wel geld om technologie en<br />

wetenschap in te zetten voor zaken die het<br />

economisch systeem in stand houden – zoals<br />

het bouwen van bruggen, dammen, industriële<br />

complexen die concurreren met andere<br />

industriële complexen of erger het verbeteren<br />

van bommen en ander wapentuig – maar<br />

niet voor een vreedzame, duurzame samenleving,<br />

waarin de bevolking beschikt over<br />

voedzaam eten, goede huizen, schoon water<br />

en schone energie en een onderwijssysteem<br />

dat daarbij past.” ‘Als al het geld ineens zou<br />

verdwijnen, maar fabrieken, personeel en<br />

andere bronnen beschikbaar blijven, kunnen<br />

we alles bouwen en aan de meeste menselijke<br />

behoeften voldoen. Mensen hoeven<br />

geen geld te hebben, maar vrije toegang<br />

tot wat ze nodig hebben, zonder zich zor-


SAMENLEVING | STEDEN VAN DE TOEKOMST<br />

gen te hoeven maken over financiële zekerheid<br />

of bureaucratische maatregelen. In een<br />

‘Resource Based Economy’ waarin alles in<br />

overvloed aanwezig is, wordt geld irrelevant’,<br />

schrijven ze op hun website. “Jacque<br />

vergelijkt het wel eens met een openbare<br />

bibliotheek. De bezoekers hebben toegang<br />

tot alles, zoeken en gebruiken wat ze nodig<br />

hebben en brengen het daarna terug, zodat<br />

anderen het weer kunnen gebruiken. Niemand<br />

heeft de last van bezit, maar alles is<br />

voor iedereen beschikbaar.” Geen wonder<br />

dat Jacque en Roxanne ervan overtuigd zijn<br />

dat het kapitalistische systeem niet werkt.<br />

“Mensen kunnen niets goedmaken of herstellen,<br />

zolang ze dat niet begrijpen.”<br />

DILEMMA<br />

De omgeving waarin mensen opgroeien<br />

bepaalt hun gedrag. Daarom hechten de<br />

initiatiefnemers van The Venus Project<br />

daar zoveel waarde aan. In sommige Arabische<br />

landen is het heel gewoon en geaccepteerd<br />

dat mannen meerdere vrouwen<br />

hebben. In de Verenigde Staten is dat juist<br />

niet zo. De mate van patriottisme, concurrentie<br />

en individualiteit en zelfs de woorden<br />

die we gebruiken en de manier waarop we<br />

lopen, hangen samen met cultuur en omgeving.<br />

Roxanne en Jacque denken dat gedrag<br />

niet erfelijk is en niet van de ene generatie<br />

overgaat op de andere. Iedereen begint met<br />

een blanco geest. “Een Britse en een Chinese<br />

baby leren beiden al heel jong even snel Chinees.<br />

Er is geen verschil. De omgeving – in<br />

dit geval China – is dus bepalend”, legt Jacque<br />

uit. Wie in een liefdevolle omgeving<br />

ter wereld komt en opgroeit, zal uitgroeien<br />

tot een ander mens dan degene die in een<br />

wereld vol haat en jaloezie wordt geboren.<br />

“Jaloezie pakken we op binnen het gezin of<br />

de familie, maar mensen snappen dat niet.”<br />

Roxanne geeft een voorbeeld. “Een moeder<br />

trekt haar zoontje voor, Tegen haar dochter<br />

zegt ze: ‘Waarom ruim je je kleren niet op,<br />

net zoals je broer’. Als het meisje dan haar<br />

broertje van de trap ziel vallen krijgt ze een<br />

grijns op haar gezicht. Niet omdat ze slecht<br />

is, maar doordat ze vindt dat ze onrechtvaardig<br />

is behandeld. Dat is gegenereerd gedrag.<br />

Waarden waarvan mensen denken dat ze<br />

van henzelf zijn, zijn eigenlijk afkomstig uit<br />

de al dan niet religieuze (sub)cultuur waarin<br />

‘Gedrag komt<br />

niet van<br />

binnenuit, maar<br />

van buitenaf’<br />

ze leven, maar ook van hun ouders, uit films,<br />

boeken en van het internet.” Jacque: “Ouders<br />

pompen waarden in de hoofden van hun<br />

kinderen als ze nog heel jong zijn en kunnen<br />

hen daarmee in feite controleren. Hoe<br />

anders kun je jongeren zover krijgen dat ze<br />

gaan vechten in een oorlog en zelfs uit gegenereerd<br />

patriottisme bereid zijn hun leven te<br />

geven voor democratie of vaderland? ”<br />

Roxanne verwacht niet dat de huidige systemen<br />

– en degenen die ze in stand houden<br />

– uit zichzelf zullen wijken voor het sociale<br />

model dat zij en Jacque voorstaan. “Het<br />

onderwijs ondersteunt de cultuur waarvan<br />

het onderdeel is. Politici zijn alleen uit<br />

op handhaving van het huidige systeem.<br />

Ze vertegenwoordigen niet hun kiezers,<br />

maar degenen die hen aan de macht hebben<br />

geholpen. De rijken beïnvloeden de politiek<br />

en schrijven zelfs voor hoe het beleid van de<br />

Verenigde Staten er moet uitzien. Dat is een<br />

dilemma. Door het blijven vasthouden aan<br />

het bestaande monetaire systeem, raken we<br />

nooit uit de problemen. Dan blijft het gaan<br />

om winst, rijkdom, eigendom en macht voor<br />

een paar mensen, terwijl we eigenlijk met<br />

behulp van technologie een op grondstoffen<br />

gebaseerde economie moeten opbouwen<br />

waarvan iedereen in gelijke mate profiteert.”<br />

Kunnen mensen veranderen? Kan het<br />

lukken menselijk gedrag zo te veranderen<br />

dat een nieuw sociaal en duurzaam systeem<br />

kans van slagen heeft? Is het veranderen van<br />

omgeving genoeg? “Mensen moeten het concept<br />

begrijpen dat gedrag niet van binnenuit,<br />

maar van buitenaf komt. Dat zij dus niet<br />

slecht, jaloers of inhalig worden geboren. Alle<br />

besluiten die mensen nemen zijn gebaseerd<br />

op hun achtergrond. Daardoor zijn eigenlijk<br />

niet alleen individuen schuldig als ze een<br />

misdaad plegen, maar ook het systeem waarvan<br />

ze deel uitmaken”, zegt Roxanne. “Wie<br />

Jacque’s boeken en werk bestudeert, zoals<br />

The Venus Project, en de processen begrijpt,<br />

beseft hoe belangrijk het is de omgeving te<br />

veranderen. Samen kijken we naar de diepste<br />

oorzaken en de wortels van de problemen die<br />

er nu zijn. Als we daaraan wat kunnen doen<br />

is er hoop en zal de toekomst voor komende<br />

generaties beter zijn.” Voorwaarde is wel dat<br />

we de samenleving niet blijven organiseren<br />

zoals de industrie dat wil en het monetaire<br />

systeem het voorschrijft. “Nu produceren<br />

fabrieken continu en plunderen ze de grondstoffen<br />

van de aarde om het systeem aan de<br />

gang te houden en verleiden ze consumenten<br />

te blijven kopen, zodat ze winst blijven<br />

maken. “Geld is een oud, systeem met een<br />

hoge interferentiefactor. Daar moeten we<br />

vanaf ”, zegt ze nog eens met nadruk, “want<br />

doordat het geen geld oplevert komen er<br />

geen nieuwe huizen voor mensen met een<br />

kleine portemonnee of worden geen medicijnen<br />

ontwikkeld voor mensen met een<br />

zeldzame ziekte. Artsen krijgen betaald als<br />

mensen ziek zijn, wat hen niet motiveert om<br />

ze beter te maken. Junk food is niet geïntroduceerd<br />

vanuit schaarste, maar doordat er na<br />

de Tweede Wereldoorlog zoveel mais was dat<br />

er met de fructose iets moest gebeuren. Dat is<br />

in andere voedingsmiddelen gestopt, waardoor<br />

er nu een enorm probleem is met overgewicht.<br />

Geld maakt van mensen aasgieren<br />

die anderen niets gunnen. Daarom hopen<br />

we anderen, die begrijpen wat wij doen, te<br />

motiveren aan het oplossen van problemen<br />

te werken, waardoor honger, armoede, oorlog<br />

en stress kunnen verdwijnen.”<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 77


© MET DANK AAN THE VENUS PROJECT


‘De slaven<br />

van nu zijn<br />

machines’


© MET DANK AAN THE VENUS PROJECT<br />

© MET DANK AAN THE VENUS PROJECT<br />

80 CATEGORIE<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Er zijn nu<br />

wereldwijd meer<br />

obesitaspatiënten<br />

dan mensen die<br />

honger hebben’


SAMENLEVING | STEDEN VAN DE TOEKOMST<br />

© MET DANK AAN THE VENUS PROJECT<br />

RICHTING ONBEKEND<br />

Roxanne voegt daar wel aan toe dat nog veel mensen nu niet weten<br />

welke richting ze uitmoeten. Ze willen terug naar de natuur of naar<br />

vroeger. Of dat zo’n goed idee is? “Toen mochten vrouwen niet stemmen,<br />

alleen rijke blanke mannen, en hielden we slaven. Er was wereldwijd<br />

gezien nooit sprake van overvloed, maar altijd van schaarste.<br />

Dat is nu anders. Dankzij technologie kunnen we energie-efficiënter<br />

leven, waardoor minder grondstoffen nodig zijn om meer te kunnen<br />

te doen”, zegt Roxanne. Nooit eerder was het mogelijk op zo’n grote<br />

schaal als nu schone, hernieuwbare energie op te wekken. “Wanneer<br />

iedereen daarvan profiteert is er dan in feite sprake van overvloed,<br />

zonder dat we de aarde verder uitputten. Technologie maakt nu ook<br />

andere zaken waarover wij al jarenlang praten mogelijk.” En wat die<br />

slaven betreft, ook daar heeft technologie een antwoord op. Roxanne:<br />

“We kunnen miljoenen slaven bezitten, maar het zijn geen mensen<br />

maar machines.” Zij kunnen, in een maatschappij waarin geld verdienen<br />

niet meer bestaat, noodzakelijk werk verrichten.<br />

OPTIMISTISCH OF PESSIMISTISCH<br />

“Ik weet het niet”, antwoordt Jacque op de vraag of hij optimistisch<br />

is over de toekomst. “We zijn optimistisch noch pessimistisch”, voegt<br />

Roxanne eraan toe. “Persoonlijk ben ik heel gelukkig dat ik Jacque<br />

heb ontmoet en dat onze aanpak levensvatbaar is. We werken zo hard<br />

we kunnen aan het realiseren van onze werkbare oplossing voor alle<br />

problemen waar de wereld mee te maken heeft en willen die graag<br />

introduceren bij anderen die daar nog onbekend mee zijn. Over Jacque<br />

zegt Roxanne: “Hij oordeelt nooit en heeft geen verwachtingen.<br />

Hij ervaart alles wat op dit moment gebeurt als echt. Van je bezighouden<br />

met ‘wat zou moeten gebeuren’ word je alleen maar ziek. Jacque<br />

begrijpt waar de cultuur nu staat en dat het nog veel inspanning zal<br />

kosten onze ideeën uit te dragen. Het is belangrijk de juiste mensen te<br />

ontmoeten die kunnen helpen dit op grotere schaal te doen. Bovendien<br />

komt er een website over de stad die is aangekondigd tijdens<br />

de prijsuitreiking in het gebouw van de Verenigde Naties en na ‘The<br />

Choice is ours’ (te zien via YouTube) ben ik bezig met het maken van<br />

een nieuwe film. Niet alleen een goede introductie van waar wij mee<br />

bezig zijn, maar ook een eerbetoon aan Jacque.” Roxanne en Jacque<br />

begrijpen dat niet iedereen het met hen eens zal zijn. “Dat hoeft ook<br />

niet.” Ze willen wel dat zoveel mogelijk mensen kennismaken met<br />

hun ideeën en uitvoerbare plannen voor een betere wereld, waarin<br />

mensen in een vredige omgeving de hoofdrol spelen en niet het geld.<br />

“We willen geld zoals gezegd afschaffen, maar helaas zitten we nu tussen<br />

twee systemen in. Het monetaire en ons systeem. Dat betekent<br />

dat we nog steeds geld nodig hebben om ons werk te kunnen financieren<br />

en daarom een donatieknop hebben geplaatst op onze website,<br />

www.thevenusproject.com, waar ook veel informatie en voorbeelden<br />

te vinden zijn.<br />

Jacque Fresco is industrieel ontwerper en sociaal ingenieur. Hij heeft gewerkt als ontwerper en uitvinder op een groot aantal terreinen,<br />

variërend van biomedische innovaties tot volledig geïntegreerde sociale systemen. In The Venus Project komt zijn levenswerk samen: de<br />

integratie van wetenschap en geavanceerde technologie in een samenhangend plan voor een nieuwe maatschappij,<br />

waarin het belang van de mens en het milieu voorop staat. Geboren in 1916 geeft hij nog steeds lezingen in het<br />

onderzoekscentrum van het project in Venus, Florida, maar bijvoorbeeld ook op universiteiten. Fresco heeft eerder<br />

Sociocyberneering opgericht, de voorloper van The Venus Project. Roxanne Meadows, Fresco’s rechterhand, heeft<br />

een Bachelor of Fine Arts behaald in Maryland. Ze is nu een bekende technische en architectonische illustratrice en<br />

maquettebouwer. Daarnaast is ze actief als wetenschappelijke en medische illustratrice. Als futuriste presenteert ze<br />

samen met Jacque Fresco de doelen van The Venus Project, waarover ze ook lezingen geeft.<br />

jacquefresco@speakersacademy.nl; roxannemeadows@speakersacademy.nl<br />

© JEFF KOLODNY PHOTO<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 81


© IRIS PLANTING<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Mannen<br />

kijk uit!De<br />

Techionista’s<br />

komen eraan!<br />

Vivianne Bendermacher<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

82 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

Techionista Vivianne Bendermacher wil<br />

vrouwen inspireren, ‘empoweren’ en ervan<br />

overtuigen dat zij juist heel geschikt zijn voor<br />

technologische beroepen. Als ze er maar tijd,<br />

aandacht en passie aan willen besteden. Dat<br />

raadt ze hen ook nadrukkelijk aan, want<br />

veel traditionele banen verdwijnen straks<br />

grotendeels. Robots en algoritmen nemen tal<br />

van taken moeiteloos over. Nu het onderwijs<br />

nog opleidt voor banen die er straks niet meer<br />

zijn, helpt zij vrouwen zelfverzekerd het heft<br />

in eigen handen te nemen.


VROUWEN EN TECHNOLOGIE<br />

"<br />

Een nieuwsgierige alfa was ik. Als<br />

hoofdredacteur van het populairwetenschappelijke<br />

tijdschrift Kijk<br />

en ‘het jongere broertje’ Know How<br />

werd die nieuwsgierigheid pas echt bevredigd<br />

en raakte ik verslingerd aan techniek<br />

in de breedste zin des woords. Dat ik daarna<br />

overstapte naar Viva lijkt daarom misschien<br />

raar, maar het is wel een van de pittigste<br />

vrouwenbladen en online een groot<br />

merk”, vertelt Vivianne Bendermacher. Achteraf<br />

gezien kan ze bij Viva te weinig doen<br />

met haar nieuwe passie. Na een jaar vertrekt<br />

ze weer. “Ik kon wel ingrediënten van Viva<br />

meenemen naar mijn eigen bedrijf Techionista.<br />

De combinatie vrouwen en techniek<br />

is waarmee ik mij nu samen met medeoprichter<br />

Tamira van Roeyen bezighoud.<br />

We willen vrouwen van alle leeftijden kracht<br />

geven en enthousiast maken voor technologie<br />

door hen opleidingen en workshops<br />

aan te bieden en te begeleiden. Dat is hard<br />

nodig want nog steeds domineren mannen<br />

de tech-wereld. Door hen bovendien zelfverzekerder<br />

te maken leren we vrouwen te<br />

overleven in die mannenwereld.” Dat kunnen<br />

ze! Vivianne haalt een onderzoekje aan<br />

naar de kwaliteit van digitale codes. “Websites<br />

waarop je codes kunt uploaden waarderen<br />

het werk van vrouwen veel beter dan van<br />

mannen, als ze zich maar niet als zodanig<br />

kenbaar maken. Daar schuilt een vooroordeel<br />

in, ook bij vrouwen zelf. Dat hun codes<br />

hoger scoren komt doordat vrouwen regels<br />

secuurder of consciëntieuzer hanteren.”<br />

HOGE HAKKEN EN TECH<br />

Techionista’s zijn vrouwen die net als<br />

Vivianne en Tamira houden van ‘killer<br />

heels’, design, trendy kleding en perfecte<br />

make-up, maar bovenal van tech. “Tijdens<br />

een technologieconferentie in Texas bijna<br />

vier jaar geleden liet een dame een door haar<br />

ontwikkelde mooie lederen tas zien waarin<br />

haar mobieltje automatisch werd opgeladen.<br />

Ze zei: ‘Wij Techionista’s houden ook van<br />

mooie dingen’. Echt een woord voor mij. Ik<br />

keek meteen of de domeinnaam techionista.<br />

com nog vrij was. Dat was het geval en<br />

betekende de start van het merk.” Vivianne<br />

wil elk jaar wat nieuws leren en alles eerst<br />

zelf uitproberen. “In <strong>2016</strong> leek het mij als<br />

middelmatige chauffeur gaaf autocoureur<br />

te worden om daarmee te laten zien dat je<br />

kan leren wat je wilt als je er maar tijd, passie<br />

en aandacht instopt. Doordat ik zwanger<br />

raakte van mijn dochter ging dat nu niet<br />

door, maar later ga ik het zeker doen.” Die<br />

instelling past bij haar wens een rolmodel<br />

te zijn voor andere vrouwen. “Europese<br />

‘De werknemer<br />

van de toekomst<br />

is steeds meer<br />

een autodidact’<br />

vrouwen lopen op technologie- en ICTgebied<br />

hopeloos achter. Nederland bungelt<br />

zelfs onderaan. De emancipatie heeft<br />

hier vrij lang geduurd, wat zijn weerslag<br />

heeft op keuzes die vrouwen nu maken.<br />

Meestal kiezen zij niet voor technologie.<br />

Negentig procent van de programmeurs<br />

is man.” Volgens recent onderzoek denken<br />

in ons land, in tegenstelling tot Duitsland,<br />

uitzonderlijk veel meisjes dat zij slecht zijn<br />

in wiskunde. Dat lijkt raar, maar dat komt<br />

doordat we meisjes poppen geven en jongens<br />

technisch lego, waardoor we technologie<br />

heel erg met jongens en mannen blijven<br />

associëren. “Scholen versterken dat soms<br />

zelfs. Sommige leraren vertellen meisjes<br />

die aangeven dat ze naar de open dag van<br />

bijvoorbeeld een robotica-opleiding willen,<br />

dat die eigenlijk meer voor jongens is. Als de<br />

meisjes toch doorzetten komen ze vaak, in<br />

de klas en op de werkvloer, als enige in een<br />

masculiene wereld terecht. Ze haken vaak<br />

binnen een jaar af omdat ze zich er niet thuis<br />

voelen. Daar is een enorme stap te maken en<br />

daar helpen wij graag bij.”<br />

Naar vrouwen (en mannen) wil Vivianne<br />

uitstralen dat ze niet bang hoeven zijn voor<br />

technologie. Alles is te leren, te beginnen<br />

met het volgen van workshops als ‘visual<br />

storytelling’, ‘personal branding’ en ‘coding’,<br />

het leren maken van websites. “Het gaat niet<br />

vanzelf, maar zodra ze het in hun vingers<br />

hebben lijkt dat op den duur wel zo. Leeftijd<br />

en achtergrond maken niet uit. Vrouwen<br />

komen hier ’s morgens, volgen de eendaagse<br />

‘coding class’ en hebben aan het einde van<br />

de dag een webpagina in elkaar gecodeerd<br />

met HTML en CSS. De achtergronden en<br />

kennisniveaus van de deelneemsters zijn<br />

verschillend. Velen hebben een succesvolle<br />

loopbaan in het hogere management, terwijl<br />

anderen net weten hoe een laptop werkt.<br />

Vaak hebben ze het gevoel dat de jongere<br />

generatie hen inhaalt. Terecht, want als ze<br />

niets doen gebeurt dat ook. Veel werkende<br />

vrouwen hebben twintig jaar of langer geleden<br />

hun diploma gehaald met de gedachte<br />

dat ze daarmee tot hun pensioen verzekerd<br />

waren van een baan. Inmiddels is er internet<br />

en zijn er smartphones. Het papiertje van<br />

toen biedt geen zekerheid meer.”<br />

ALGORITME VERVANGT<br />

SECRETARESSE<br />

De werknemer van de toekomst is volgens<br />

Vivianne steeds meer een autodidact.<br />

Bedrijven zien dat echter nog niet in en<br />

blijven kijken naar opleidingsniveau,<br />

diploma’s en ervaring. Wat iemand zichzelf<br />

heeft aangeleerd vinden ze onvoldoende<br />

belangrijk. Werknemers leren zichzelf ook<br />

nog te weinig aan en zijn daardoor minder<br />

slagvaardig en flexibel dan ze zouden<br />

moeten zijn. “Veel mensen leven en denken<br />

nog alsof het twintig jaar geleden is, dat geldt<br />

ook voor personeelsmanagers. Daarom<br />

geven we trainingen bij bedrijven over het<br />

personeelsbeleid van de toekomst en waarop<br />

ze moeten letten als ze mensen aannemen.<br />

Opleiding mag meespelen, omdat die<br />

het denkniveau aangeeft. Interessanter is<br />

hoe iemand zich ontwikkelt. Technologie<br />

verandert zo snel dat traditioneel onderwijs<br />

het niet meer kan bijbenen en dus blijft<br />

opleiden voor 7,2 miljoen banen die<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 83


VROUWEN EN TECHNOLOGIE<br />

straks niet meer bestaan en niet voor de<br />

twee miljoen nieuwe banen waarvan we<br />

nog geen idee hebben wat ze inhouden.”<br />

Vivianne lacht: “Mijn nieuwe secretaresse<br />

heet Amy en kost 40 euro per maand. Zij is<br />

een robot, maar geen fysieke. Amy is een in<br />

agendabeheer gespecialiseerd algoritme en<br />

communiceert zo menselijk dat degenen<br />

‘De dubbele<br />

vergrijzing is<br />

een uitdaging’<br />

die een afspraak met mij willen maken vaak<br />

niet doorhebben dat zij helemaal geen mens<br />

is. Ze bedanken haar zelfs. Amy weet wat<br />

mijn favoriete plekken en tijden zijn om af<br />

te spreken en neemt de hele correspondentie<br />

over zoals een secretaresse zou doen.<br />

Dat is best beangstigend voor de huidige<br />

secretaresses. Ik denk dat we hen straks<br />

op basis van hun menselijke kwaliteiten<br />

inzetten, waarmee ze zich kunnen blijven<br />

onderscheiden, als gastvrouw bijvoorbeeld.<br />

Vreemde talen hoeven ze ook niet meer te<br />

leren. Nu is de technologie nog niet perfect,<br />

maar over twee jaar zijn digitale vertalers<br />

fantastisch.” De Techionista denkt dat<br />

vrouwen in veel ‘bedreigde’ beroepen tijdens<br />

de overgangsfase alvast een deel van hun<br />

werk uitbesteden aan robots of algoritmen.<br />

PITTIGE OPLEIDING<br />

Vrouwen krijgen niet alleen de kans in<br />

een dag een website te maken, waardoor ze<br />

meer zelfvertrouwen krijgen, ze kunnen ook<br />

een stap verder gaan. “SAS, een wereldwijde<br />

‘analytics’-partij, leidt vrouwen op tot<br />

datawetenschappers, die big data kunnen<br />

interpreteren en visualiseren. Een pittige<br />

84<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

opleiding van twaalf weken waarin ze leren<br />

werken met de door SAS ontwikkelde<br />

software voor data-interpretatie, die in<br />

gebruik is bij grote commerciële bedrijven,<br />

banken en verzekeraars. Als ze in maart<br />

hun diploma hebben plaatsen we hen bij<br />

die organisaties. Vervolgens kunnen we<br />

hen blijven begeleiden om te voorkomen<br />

dat ze afhaken in die mannenwereld. We<br />

leren vrouwen bovendien zichzelf beter<br />

te verkopen en over hun bescheidenheid<br />

heen te stappen, bijvoorbeeld door hen te<br />

helpen met het opstellen en vormgeven<br />

van een perfect cv. Daarop zetten we in<br />

eerste instantie geen leeftijd, want die is<br />

niet meer relevant. Iedereen moet langer<br />

doorwerken.” Verbaasd zegt Vivianne: “Er<br />

zijn nog grote bedrijven die met invulsollicitatieformulieren<br />

werken, waarop<br />

afwijkingen niet mogelijk zijn. Dag<br />

creativiteit, dag onderscheidend vermogen.”<br />

Belangrijker is dat de telefoon van<br />

Techionista inmiddels roodgloeiend staat<br />

en steeds meer bedrijven ook om vrouwen<br />

vragen, al was het maar om te voldoen aan<br />

wettelijke man-vrouwquota.<br />

TOEKOMST<br />

Kijkend naar de toekomst constateert<br />

Vivianne dat dubbele vergrijzing eraan<br />

komt. Dat is een uitdaging. Vanaf nu verdwijnen<br />

door de exponentieel groeiende<br />

technologie niet alleen veel banen, het aantal<br />

50-plussers en onder hen een toenemend<br />

aantal 70-plussers stijgt. Werkenden kunnen<br />

de kosten voor met name die laatste groep<br />

niet meer opbrengen, tenzij iedereen langer<br />

doorwerkt. Over zo’n acht jaar verandert<br />

er nog meer. Dan komen de eerste slimme<br />

robots op de markt. “Ik refereer graag aan de<br />

Wet van Moore als ik het heb over de snelheid<br />

waarmee technologie zich ontwikkelt<br />

en tegelijk goedkoper wordt. Dat dit nu zo<br />

explosief gebeurt komt mede doordat computers<br />

en robots zelflerende systemen krijgen,<br />

waardoor ze zelf hun reacties bepalen<br />

Vivianne Bendermacher biedt vrouwen als mede-eigenaar van Techionista de mogelijkheid via opleidingen en begeleidingstrajecten<br />

actief bezig te zijn met tech. Door haar optredens op televisie en tijdens lezingen wil ze laten<br />

zien dat vrouw zijn en technologie goed samengaan. Eerder was ze onder meer hoofdredacteur van Kijk en Viva.<br />

viviannebendermacher@speakersacademy.nl<br />

en het geleerde met andere apparaten kunnen<br />

delen.” De komende tijd is het nodig een<br />

groot aantal problemen op te lossen en vragen<br />

te beantwoorden voordat alle nieuwe<br />

technologieën veilig te gebruiken zijn. Wie<br />

is de eigenaar van de data, hoe zit het met de<br />

privacy, hoe bestrijden we cybermisdaad en<br />

krijgen robots een uitknop en wie mag die<br />

bedienen? “Niet de Amerikaanse president<br />

of welke overheid dan ook”, grapt Vivianne<br />

met een ernstige ondertoon.<br />

LEZINGEN<br />

“Ik stel ook tijdens lezingen dat soort vragen,<br />

maar weet niet overal het antwoord op.<br />

Door sociale media denkt iedereen maar<br />

dat we overal een mening over moeten hebben.<br />

Dat kan niet, want je bent niet altijd een<br />

expert. Ook niet als ik bij ’RTL Boulevard’<br />

nieuwe ontwikkelingen bespreek of te gast<br />

ben bij ‘RTL Late Night’ of ‘Bright tv’. Dan<br />

wil ik vrouwen vooral inspireren. Dat geldt<br />

ook voor lezingen, evenementen en mijn<br />

column voor Technisch Weekblad, waarin<br />

ik echt los kan gaan. Een terugkerend evenement<br />

is Techionista’s Toekomst Café dat we<br />

samen met partners als Google, Microsoft en<br />

Uber organiseren. Vivianne Bendermacher<br />

vindt wel dat vrouwen én mannen, maar ook<br />

CEO’s, managers en onderwijsgevenden, te<br />

weinig nadenken over wat de nieuwe technologieën<br />

betekenen voor henzelf en de volgende<br />

generatie. “Mensen zetten alles op<br />

Facebook, omdat ze niets te verbergen hebben,<br />

maar klagen als WhatsApp gegevens<br />

deelt. Tegelijk beseffen ze niet dat ze een traceerbaar<br />

spoor nalaten als ze hun mobieltje<br />

aanhebben of pinnen of dat ze zomaar<br />

afgetapt kunnen worden als een vriend iets<br />

misdaan heeft. Nu maakt dat met de huidige<br />

regering misschien niet uit, maar als de<br />

politieke context verandert hebben we misschien<br />

straks alles te verbergen.”<br />

© IRIS PLANTING


© WALTER KALLENBACH<br />

CATEGORIE<br />

COLUMN<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

Eigenwijs of eigenzinnig!!<br />

Willem Reimers<br />

Volgens mijn bescheiden mening<br />

zijn beide titels op mij van<br />

toepassing. In de huidige tijd<br />

wordt dit vaak als een negatief<br />

imago ervaren, maar ik moet u hierbij toch<br />

helaas corrigeren.<br />

Tegenwoordig wordt men enigszins<br />

ondergesneeuwd als men elkaar met<br />

normale manieren en dus ouderwetse<br />

etiquette bejegent.<br />

Mijn lezingen c.q. trainingen proberen<br />

u op een interactieve manier een spiegel<br />

voor te houden en u op deze wijze ervan<br />

te doordringen dat klantvriendelijkheid<br />

uiteindelijk het enige is dat u van anderen<br />

onderscheidt.<br />

Het meest in het oog springende voorbeeld<br />

dat ik u hier in kan geven is als volgt:<br />

Ik sta aan de kassa van Albert Heijn<br />

en voor mij staat een jonge vrouw te<br />

telefoneren, terwijl ze aan het afrekenen is<br />

met haar pinpas. Voor haar staat een buggy<br />

met een kind erin en achter haar de kar van<br />

de supermarkt.<br />

Ik ben de volgende klant en ik vraag aan<br />

de jonge dame, die ik overigens steevast met<br />

mevrouw begroet, of zij dit accepteert. Dan<br />

komt de volgende quote ‘Ik mag er van mijn<br />

baas niets van zeggen’. Ik heb de desbetreffende<br />

manager erop aangesproken of hij zijn<br />

mensen zo laat schofferen en hij antwoordt<br />

mij het volgende: ‘Als ik er iets van zeg, verlies<br />

ik klanten’.<br />

Ik ben hier een totaal andere mening<br />

toegedaan, als u consequent een strakke<br />

beleefde lijn doorvoert, krijgt u weliswaar<br />

een andere clientèle, maar wel een betere en<br />

zeker meer klanten. ‘Food for thought’.<br />

Graag wil ik u helpen u en uw collega's<br />

weer een beetje een ‘eyeopener’ te geven,<br />

zodat wij elkaar weer met een beetje meer<br />

egards behandelen en dus onderscheidend<br />

zijn in onze klantvriendelijkheid.<br />

Het is helaas zo, dat producten niet meer<br />

onderscheidend zijn, maar de mensen wel.<br />

Vroeger, ik klink als een heel oude man,<br />

in de zestiger jaren had je bijvoorbeeld bij<br />

De Bijenkorf de Indiase weken en dat was<br />

bijzonder. Nu is het bijzonder als je door de<br />

mensen, in welke vorm van dienstverlening<br />

dan ook (winkel, bank, ziekenhuis, horeca,<br />

etc.) op een nette leuke manier ontvangen en<br />

behandeld wordt, Ik ben u graag van dienst<br />

om u in dit moeras van ouderwetse en nieuwerwetse<br />

etiquette op een ludieke manier<br />

wegwijs te maken.<br />

Manieren en gedrag zijn van alle tijden,<br />

dus aan de slag met uw equipe en laat<br />

de mensen weer de ambassadeurs zijn van<br />

klantvriendelijk gedrag. Ook dit sluit ik af<br />

met een ouderwets gezegde ‘de kost gaat<br />

voor de baat’.<br />

Willem Reimers is eigenaar van Reimers<br />

Hotel Consultancy, spreker en televisiemaker<br />

(‘Mijn tent is top’, ‘Herrie XXL’, ‘Knallen<br />

in de horeca’, e.a.). Hij is cum laude afgestudeerd<br />

aan de Steigenberger Hotelfachschule<br />

en directeur geweest van verschillende<br />

hotels, waaronder Sofitel Den<br />

Haag en The Grand in Amsterdam.<br />

willemreimers@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 85


© MURAT SEN | LEBAZELE<br />

‘Geweldig<br />

nieuws:<br />

Amerikanen<br />

kunnen toch<br />

denken!’<br />

Sjeik Imran Nazar Hosein<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

86<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


ISLAMITISCHE KIJK OP POLITIEK EN ECONOMIE<br />

De missie van Speakers Academy® is kennis naar de wereld brengen. Dat doen we dag in dag uit via de<br />

duizenden bij ons aangesloten sprekers (faculty members), die in binnen- en buitenland optreden. Bovendien<br />

geven wij hen en anderen een podium in <strong>ACADEMY</strong>® <strong>Magazine</strong>, zodat de lezers kunnen kennismaken met<br />

denkbeelden vanuit vele verschillende hoeken. Dat betekent niet dat wij al die visies onderschrijven, soms<br />

zelfs helemaal niet, maar wij willen ze wel graag doorgeven. Een goed oordeel is immers pas mogelijk op basis<br />

van feiten en gebeurtenissen die van alle kanten belicht zijn. Interessant is in die optiek de kijk van sjeik Imran<br />

Hosein op de verkiezing van Donald J. Trump, vrouwen en het monetaire systeem.<br />

"<br />

De verkiezing van Donald Trump is<br />

een verrassing voor mij. Ik had de<br />

hoop voor het Amerikaanse volk<br />

eigenlijk al opgegeven en verwacht<br />

dat de Amerikanen gehersenspoeld<br />

zouden zijn door de media, die samen met de<br />

gevestigde orde en overheidsinstanties één<br />

presidentskandidaat voortdurend demoniseerden<br />

en zwart maakten”, zegt de in 1942<br />

op Trinidad geboren sjeik Imran Nazar<br />

Hosein, die jarenlang in de Verenigde Staten<br />

heeft gewoond en het politieke en economische<br />

systeem daar uit eigen ervaring goed<br />

kent. “Het resultaat van de presidentsverkiezingen<br />

in Amerika geeft aan dat een groot<br />

aantal mensen nog steeds in staat is te denken.<br />

Zij weigeren de hersenspoeling door de<br />

media te accepteren. Dat is geweldig nieuws,<br />

vooral omdat daardoor een nucleair conflict<br />

voorlopig is afgewend”, aldus de sjeik in een<br />

van zijn zeer recente YouTube-video’s. “Dit<br />

heeft de wereld nog nooit meegemaakt.”<br />

Zonder een naam te noemen zegt Hosein:<br />

“Trumps tegenstrever beschouw ik als een<br />

oorlogs-presidentskandidaat, die volgens<br />

mij samen met machthebbers in eigen land<br />

en onderdrukkers in Frankrijk, Groot-<br />

Brittannië en Duitsland verlangt naar oorlog<br />

met Rusland en China. Zij hebben de<br />

ongekende arrogantie te eisen dat de wereld<br />

voor hen buigt. China en Rusland zeggen<br />

daar nee tegen en gaan niet door de knieën.”<br />

Hoewel de sjeik daaraan alleen indirect<br />

refereert, baseert hij zijn opmerking over<br />

het afwenden van een kernoorlog mede op<br />

het feit dat Trump al heeft aangekondigd<br />

de banden met Rusland te willen aanhalen.<br />

Zo heeft hij Rex Tillerson, vertrekkend<br />

CEO van olie- en gasbedrijf ExxonMobil<br />

benoemd tot minister van Buitenlandse<br />

Zaken. Tillerson is een vriend van Rusland<br />

en volgens de Russische president Vladimir<br />

Poetin een echte professional.<br />

‘Betalen met<br />

papiergeld is<br />

een rip-off’<br />

PANIEK IN DE HARTEN<br />

“Onbekend is voor hoelang de kans op<br />

een nucleaire oorlog is afgenomen. Zullen<br />

Trumps vijanden proberen hem aan te doen<br />

wat ze anderen hebben aangedaan?”, vraagt<br />

Hosein zich af, die de moord op John F.<br />

Kennedy als voorbeeld noemt en spreekt<br />

over uit de lucht vallende vliegtuigen. “Of<br />

treft hem hetzelfde lot als Hugo Chávez?”<br />

Die was van 1999 tot 2013 namens de<br />

socialistische partij president van Venezuela.<br />

“Ik hoop in elk geval dat de zon door het<br />

venster kan blijven schijnen en ook Groot-<br />

Brittannië, Duitsland, Frankrijk en België<br />

zich niet laten hersenspoelen en in verzet<br />

komen. Als dat gebeurt vullen de harten van<br />

de onderdrukkers zich met paniek en is het<br />

hopelijk ook afgelopen met de demonisering<br />

van de islam. Ik ben een islamitische geleerde<br />

van halverwege de zeventig en gezegend<br />

met een breed en wereldwijd gewaardeerd<br />

profiel”, aldus de sjeik, die weliswaar<br />

vooral bekend is van internet, maar ook de<br />

wereld rondreist om lezingen te houden en<br />

interviews te geven. “En ik spreek namens de<br />

islam als ik zeg dat authentieke versies van<br />

godsdiensten als de islam, het christendom<br />

en het jodendom, geen enkele tolerantie<br />

hebben voor onderdrukking. Helaas zijn<br />

er nu overal in de islamitische wereld<br />

regeringen die zich laten beïnvloeden door<br />

en samenwerken met de onderdrukkers.<br />

Dat geldt overigens niet voor de inwoners<br />

van die landen. Laten we de extra tijd die<br />

we hebben door de verkiezing van Trump<br />

gebruiken om elkaar de hand te reiken, één<br />

gemeenschap te vormen en samen over alle<br />

religieuze grenzen heen – ook mensen die in<br />

niets geloven kunnen meedoen – optrekken<br />

en in verzet komen tegen de onderdrukkers<br />

als onze gemeenschappelijke vijanden.”<br />

‘MONETAIR SYSTEEM IS<br />

AFZETTERIJ’<br />

Sjeik Imran Hosein gebruikt veel humor<br />

om zijn verhaal duidelijk te maken. Een<br />

onderwerp waarover hij graag spreekt is<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 87


ISLAMITISCHE KIJK OP POLITIEK EN ECONOMIE<br />

economie en ons betaalsysteem. Zilver<br />

en goud zijn volgens hem van de markt<br />

gehaald als betaalmiddel en vervangen<br />

door eigen geld, zonder dat daar nog een<br />

dekking door edelmetalen tegenover staat.<br />

‘Ik had de<br />

hoop voor het<br />

Amerikaanse<br />

volk al<br />

opgegeven’<br />

“Wie de internationale monetaire economie<br />

bestudeert kan het bedrog zien. Stapje<br />

voor stapje is het systeem geworden wat<br />

het nu is: neem een stukje papier, druk er<br />

een afbeelding en een nummer op af, zeg<br />

abacadabra en je hebt geld. Door aan dat<br />

papier een fictieve waarde toe te kennen<br />

proberen ze rijkdom uit niets te maken.<br />

Wanneer zij willen kunnen ze die waarde<br />

manipuleren. De Maleisische ringgit is<br />

daardoor afgebrokkeld. Een dinar kost nu<br />

geen 96 ringgit meer maar 700! Alleen Allah,<br />

die ons geld heeft gecreëerd kan de echte<br />

waarde bepalen! Neem mijn opvattingen<br />

niet zomaar over, maar bestudeer eerst<br />

internationale verdragen en artikelen van<br />

het Internationale Monetaire Fonds (IMF),<br />

die overigens het gebruik van goud als geld<br />

verbieden. Het geld dat daarvoor in de plaats<br />

is gekomen is echter nep, frauduleus en dus<br />

verboden voor moslims. Betalen met dit geld<br />

is niets meer dan een op bedrog gebaseerde<br />

transactie. De Amerikanen noemen dat<br />

een ‘rip-off ’, afzetterij.” Daar zijn de meeste<br />

mensen zich helemaal niet van bewust.<br />

Hosein: “Dan zegt iemand: ‘Ik heb een Ph.D<br />

van het MIT (Massachusetts Institute of<br />

Technology). Nou en? Die persoon heeft dan<br />

nog steeds ogen die niets zien en oren die<br />

niets horen. Hij erkent nog steeds niet dat<br />

papiergeld afzetterij is.”<br />

De sjeik zegt dat het papieren, ongedekte<br />

geld is geïntroduceerd om rijkdom op een<br />

onrechtvaardige manier te verdelen. Hij<br />

beweert dat leden van de Zionistische alliantie<br />

(waarmee hij niet de joodse bevolking<br />

bedoelt, maar een op wereldheerschappij<br />

belust geheim genootschap) het papiergeld<br />

doopten in een chemisch goedje, waardoor<br />

het harde valuta werd. Dat gebeurde<br />

en gebeurt nog steeds vooral met Amerikaanse<br />

dollars. Hosein wijst er op dat vaten<br />

olie nog steeds uitsluitend in dollars te verhandelen<br />

zijn. Dat laatste klopt, maar over de<br />

rest van zijn verhaal zegt hij zelf lachend: “Ik<br />

merk dat niet iedereen het gelooft”, waarna<br />

hij meteen verdergaat. “Ze wilden met hun<br />

valuta alle wereldmarkten beheersen”, vertelt<br />

Hosein, die tegelijk de Saoedi’s en de andere<br />

OPEC-landen een flinke sneer geeft. “Allah<br />

heeft ons opgedragen niet samen te werken<br />

met degenen die achter dit bedrog zitten,<br />

maar de hele islamitische wereld gaat<br />

daar naar Saoedi-Arabië voor de hadj, zonder<br />

ook maar een muizenpiepje als protest te<br />

geven. De Arabische landen zijn samen met<br />

de moderne seculiere staten ook lid van de<br />

Verenigde Naties en de Veiligheidsraad. Dat<br />

mag ook niet van de koran en wie het toch<br />

doet wordt niet erkend als een moslim. Dat<br />

merken ze als ze dood zijn. Dan wacht hen in<br />

hun graf deze heel onplezierige verrassing.”<br />

VROUWEN EN SLAVERNIJ<br />

Het zal geen verbazing wekken dat<br />

sjeik Hoseins opvattingen over vrouwen<br />

volkomen in strijd zijn met de normen en<br />

waarden zoals die in het Westen gelden.<br />

In landen als Maleisië en Indonesië komt<br />

hij er, voor een grotendeels mannelijk<br />

publiek, mee weg en lacht het publiek om<br />

zijn grapjes over vrouwen. Volgens Hosein<br />

heeft het Westen zich opgeworpen als de<br />

grote bevrijder van vrouwen. Hij constateert<br />

dat beide seksen hun eigen taken hebben in<br />

de maatschappij en dat vrouwen biologisch<br />

en fysiek ‘zo zijn geconstrueerd dat ze hun<br />

basale functies kunnen vervullen’. Later<br />

blijkt dat hij daarmee bedoelt dat ze vooral<br />

kinderen moeten krijgen en huishoudelijke<br />

taken moeten uitvoeren. “De westerse<br />

beschaving zegt: alles wat de man doet,<br />

mag de vrouw ook doen. Ik zie in Indonesië<br />

vrouwen in militaire kleding worstelen om<br />

net zo te marcheren als mannen. Dat is een<br />

grappig gezicht. Je kunt van Indonesische<br />

vrouwen nu eenmaal geen mannen maken.<br />

Over het algemeen geldt dat als vrouwen<br />

ergens de leiding krijgen, ze zich kleden als<br />

mannen. Gebeurt dit per ongeluk? Waarom<br />

is dat? Ze werkt voltijds. Wat gebeurt er met<br />

de baby’s? Twaalf kinderen? Nee, ze volgen<br />

het Amerikaanse model: een zoon en een<br />

dochter. Vrouwen kunnen ook dan niet<br />

voltijds werken zonder iemand te hebben,<br />

die thuis alles doet. Als dat niet voor een echt<br />

salaris gebeurt, wat vaak het geval is, is dat<br />

dus gewoon een slaaf.” De video waarin de<br />

sjeik dit vertelt dateert uit <strong>2016</strong>. Te gek voor<br />

woorden, maar hij spreekt ze wel uit.”<br />

Sjeik Imran Nazar Hosein is in 1942 geboren op het eiland Trinidad. Zijn voorouders zijn afkomstig uit India. Hij is een<br />

soennitische moslim-geleerde en auteur en vooral door het internet wereldwijd bekend geworden. In de islamische<br />

wereld is hij een gezaghebbend figuur. Hij bestudeerde de islam en studeerde onder andere filosofie aan diverse<br />

universiteiten. De sjeik spreekt en schrijft veel over economie en politiek en geeft lezingen over de hele wereld.<br />

Daarnaast schrijft hij boeken. Zijn bestseller ‘Jeruzalem in de koran, een islamitische kijk op het lot van Jeruzalem’<br />

is in vele talen verschenen. Sjeik Hosein heeft een eigen YouTube-kanaal. sjeikhosein@speakersacademy.nl<br />

88 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© WIKIPEDIA


COLUMN<br />

BAM!<br />

Eva Brouwer<br />

BAM! Met een ferme klap slaat koning Willem-Alexander<br />

op een rode knop. “En hiermee<br />

is het Joint Inspection Center officieel<br />

geopend”, roep ik, terwijl confettikanonnen<br />

knallen. In een stortregen van glitter kijk ik<br />

naar de koning. Jeetje, dat is 'm dan. Wat is-ie<br />

eigenlijk lang.<br />

Twee maanden eerder loop ik op Schiphol<br />

het kantoor van de douane binnen. Het is<br />

mijn eerste afspraak daar als dagvoorzitter.<br />

Ik mag de opening presenteren van een<br />

nieuw gebouw dat de afhandeling van luchtvrachtverkeer<br />

efficiënter moet afhandelen.<br />

Terwijl ik wacht op mijn contactpersoon,<br />

bestudeer ik een vitrine vol pantervellen,<br />

tropische schelpen, ivoren beeldjes en koffers<br />

met dubbele bodem.<br />

Eenmaal binnen wordt al snel de enorme<br />

omvang duidelijk van deze opdracht: de<br />

koning komt! Alles moet dus perfect verlopen.<br />

Er zijn veel partijen bij betrokken met<br />

ieder zijn eigen belang en de RVD wil weten<br />

waar de koning aan toe is. Dit is het hoogste<br />

niveau binnen mijn vakgebied. Niet alleen<br />

omdat het de koning betreft, maar omdat er<br />

veel van afhangt. En dat ze mij dit toevertrouwen,<br />

het sluitstuk van zoveel voorbereiding,<br />

voelt als een grote eer.<br />

Eerst wil ik doorgronden wat precies de<br />

bedoeling is van de bijeenkomst. Ik hoef<br />

geen procedures bij nucleaire ladingen uit<br />

mijn hoofd te leren, maar moet wel begrijpen<br />

wat de opdrachtgever wil bereiken.<br />

Ik wil het onderwerp en de noodzaak zelf<br />

snappen en voelen. Alleen zo kan ik het<br />

goed overbrengen op het podium. In dit<br />

geval leer ik dat luchtvrachtverkeer kostbaar<br />

is. Dus als een bedrijf erin investeert,<br />

moet de cargo niet nodeloos stilstaan op<br />

een luchthaven, maar snel door naar de<br />

eindbestemming. Daar heeft de douane<br />

een heel programma omheen ontwikkeld<br />

© MICHIEL SPIJKERS<br />

met luchthaven Schiphol, KLM en vele<br />

andere partijen in het luchtvrachtvervoer,<br />

genaamd SmartGate. Nooit eerder hebben<br />

ze zo intensief samen gewerkt.<br />

Dan vraag ik me af, hoe kan ik dit onderwerp<br />

toegankelijk maken? Wat voor impact heeft<br />

luchtvrachtvervoer op mijn leven en dat van<br />

mijn buurman? Natuurlijk heel veel, maar<br />

hoe dan? Al snel bedenk ik dat het jurkje dat<br />

ik straks draag 'on stage' is ingevlogen, vanuit<br />

de fabriek naar de winkel. Kleding mag<br />

tenslotte niet uit de mode raken. Zalm op<br />

een toastje, waar de catering straks mee rond<br />

gaat, is hoogstwaarschijnlijk ingevlogen uit<br />

Noorwegen, want het moet natuurlijk vers<br />

zijn. En wat denk je van je smartphone? Ook<br />

gadgets komen altijd met het vliegtuig, want<br />

ook over de nieuwste technologie willen we<br />

zo snel mogelijk beschikken.<br />

En zo ben ik als dagvoorzitter in heel wat<br />

wondere werelden terecht gekomen. In de<br />

kazerne van het Korps Mariniers, in een helikopter<br />

op weg naar een aluminiumfabriek,<br />

in een daklozenopvang verslaafden interviewen,<br />

in een staalfabriek smeltend metaal<br />

bewonderen of op de catwalk tussen de<br />

modellen. Iedere keer krijg ik een uniek kijkje<br />

in de keuken van een bedrijf of organisatie.<br />

Van de hoogste baas tot de dagelijkse praktijk<br />

op de werkvloer. Waar je als buitenstaander<br />

met een frisse blik naar kan kijken.<br />

“Kijk, jij snapt het!” Altijd fijn als een<br />

dagvoorzitter snel de essentie van een bedrijf<br />

of instelling oppikt en begrijpt wat het doel is<br />

van een evenement. Dat kan Eva Brouwer<br />

als geen ander. Ze is intelligent, ad rem en<br />

enthousiast, en met flair en gevoel voor<br />

humor weet ze onderwerpen toegankelijk<br />

uit te leggen, sprekers vlot te bevragen en het<br />

publiek erbij te betrekken.<br />

Eva is historica en journaliste. Ze is het<br />

gezicht van RTV Utrecht, waar ze het nieuws<br />

en andere programma's op televisie presenteert.<br />

Op haar 16e begon ze als presentator<br />

bij Stadsradio Rotterdam begonnen en is ze<br />

uitgegroeid tot een veelgevraagd dagvoorzitter.<br />

Ze is verkozen tot beste vrouwelijk talent<br />

bij de verkiezing Dagvoorzitter van het Jaar.<br />

Eva deelde het podium met koning Willem-<br />

Alexander en premier Rutte, maar ook met<br />

bankiers, mariniers, artsen, scheikundigen,<br />

politici, muzikanten, wetenschappers, koks,<br />

modeontwerpers, directeuren, boswachters,<br />

ingenieurs... noem maar op. Zoekt u een dagvoorzitter<br />

die met flair tot de kern gaat? Uiteraard<br />

ook in het Engels? Boek dan Eva Brouwer<br />

voor uw evenement.<br />

En wilt u zelf meer leren over presenteren?<br />

Ook dan bent u bij Eva aan het goede adres.<br />

Ze geeft presentatietrainingen in binnen- en<br />

buitenland. Ze kan voor u een pitch-training<br />

verzorgen, een interactieve lezing 'Waarom<br />

vrouwen anders presenteren dan mannen' , of<br />

de talk 'hoe maak ik een vlog of videopitch die<br />

raakt?' waarbij u natuurlijk zelf aan de slag<br />

gaat met de smartphone. Informeer naar de<br />

mogelijkheden.<br />

evabrouwer@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 89


© LARS KRÜGER - LUMIÈRE.COM<br />

Carlo Ratti onderzoekt hoe nieuwe technologieën de manier veranderen waarop we tegen steden<br />

aankijken. “Dankzij een enorme hoeveelheid data worden steeds meer onzichtbare bewegingen<br />

zichtbaar. Daardoor is het gemakkelijker architectonische en ruimtelijke ontwerpen te maken die<br />

de beleving van de stad kunnen verbeteren. De fysieke en digitale wereld komen steeds meer samen”,<br />

aldus Ratti, als hij in Brussel op weg is naar een SAS Forum. Daar spreekt hij over slimme steden en<br />

hoe Internet of Things, of liever internet van alles, daarin een steeds grotere rol speelt.<br />

90<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


DIGITAAL DESIGN EN ARCHITECTUUR<br />

Slimme steden<br />

bewegen mee<br />

Carlo Ratti MPhil PhD<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

"<br />

Vier nummers vertellen iets over<br />

steden: 2, 50, 75 en 70. Ze nemen<br />

slechts 2 procent van het aardoppervlak<br />

in, maar 50 procent van<br />

de wereldbevolking woont er. Zij zijn goed<br />

voor 75 procent van de totale energieconsumptie<br />

en 70 procent van de CO₂-uitstoot.<br />

Die grote impact op onze planeet is een<br />

van de twee redenen waarom ik mij vooral<br />

focus op bebouwde omgevingen, zoals steden”,<br />

zegt Carlo Ratti, de architect, ingenieur,<br />

ontwerper en uitvinder. Tenminste zo<br />

staat hij overal omschreven en daar is hij het<br />

niet mee eens. “Ik houd niet van etiketjes.<br />

Het is belangrijk problemen te bekijken en<br />

een manier te bedenken om ze aan te pakken.<br />

Soms doe ik dat meer als architect, de<br />

andere keer als ingenieur. Dat hangt van de<br />

situatie af en van een visie, want daar begint<br />

alles mee.”<br />

“Het bijzondere is dat we nu ook de<br />

onzichtbare stad kunnen visualiseren. Door<br />

gebruik te maken van vaak met elkaar verbonden<br />

digitale technologieën (denk aan<br />

Internet of Things) of sensoren kunnen we<br />

bijvoorbeeld zien en meten hoe mensen<br />

bewegen, communiceren en energie consumeren.<br />

Dat alles zorgt ervoor dat we de<br />

stad heel anders, als een levend organisme,<br />

gaan zien en de bewegingen daarbinnen<br />

gaan begrijpen. Architectonische en ruimtelijke<br />

ontwerpen, die op die data zijn gebaseerd,<br />

kunnen de stad transformeren en de<br />

beleving ervan verbeteren.” Ze zijn immers<br />

beter afgestemd op wat mensen letterlijk<br />

beweegt. Bestaande gebouwen, gevels en<br />

objecten blijven, maar de beleving verandert.<br />

Ratti: “Straks zie je bijvoorbeeld zelfrijdende<br />

auto’s die meer rijbanen gebruiken.<br />

De datacomponent is belangrijk om de daarvoor<br />

noodzakelijke conversie tussen fysiek<br />

en digitaal tot stand te kunnen brengen.” Hoe<br />

spelen Ratti en zijn team daarop in? “Eerst<br />

ontwikkelen we een theoretische visie door<br />

onderzoek te doen in ons SENSEable City<br />

Lab bij het Massachusetts Institute of Technology<br />

(MIT). Ons ontwerpbureau Carlo<br />

Ratti Associati ontwikkelt daarna een masterplan<br />

of ontwerpt een gebouw of object.<br />

We zijn nu betrokken bij het ontwerp van<br />

een mooi gebouw in Rotterdam, waarover ik<br />

nog niets mag zeggen. Wanneer een project<br />

verandert in een product gaat een start-up<br />

daarmee verder.”<br />

ROBOTBOTEN IN<br />

AMSTERDAM<br />

Terwijl Carlo Ratti af en toe de voorbij-glijdende<br />

gebouwen in een voor hem<br />

onbekend deel van Brussel belangstellend<br />

bekijkt, geeft hij nog enkele voorbeelden.<br />

“In het kader van de Biënnale van Venetië<br />

in 2006 hebben we op basis van het visualiseren<br />

van samengevoegde en geanonimiseerde<br />

data – afkomstig van sociale media<br />

en mobiele telefoons – onder de titel ‘Real<br />

Time Rome’ de actuele dynamiek van een<br />

stad en de bewegingen van haar bewoners<br />

en bezoekers in kaart gebracht. In New York<br />

hebben gegevens van taxi’s aangetoond dat<br />

door mobiliteit te delen, wat daar veelvuldig<br />

het geval is, minder auto’s nodig zijn.<br />

‘Telefoongegevens brengen de<br />

dynamiek van een stad in kaart’<br />

Door dat te visualiseren leren we hoe we<br />

het stadsvervoer kunnen transformeren.”<br />

Volgens Ratti experimenteren veel steden<br />

die aan het water liggen met zelfrijdend<br />

vervoer, maar hij ziet kansen zelfsturende<br />

robotboten of Roboats gebruik te laten<br />

maken van een mooie infrastructuur, zoals<br />

het grachtenstelsel in Amsterdam. Voor het<br />

vervoer van goederen en mensen, maar ook<br />

om met behulp van sensoren de water- en<br />

luchtkwaliteit te meten of rioleringssystemen<br />

te controleren. “Daarnaast kunnen we<br />

flexibele architectuur creëren in en op de<br />

grachten. Denk aan tijdelijke bruggen die<br />

zichzelf assembleren. Het is ook mogelijk<br />

met zelfvarende boten een niet permanente<br />

infrastructuur of podia op het water te realiseren.<br />

In Venetië hebben we ook zoiets<br />

gedaan, waar alle gondels samen een tijdelijke<br />

brug hebben gevormd. Door ontwerp<br />

en technologie te combineren kun je een<br />

prachtig platform voor een stad te creëren.”<br />

ELK VOEDSELPRODUCT<br />

VERTELT EEN VERHAAL<br />

Over water gesproken. Voor de Expo van<br />

2008 in het Spaanse Zaragoza heeft Ratti op<br />

verzoek van de burgemeester een waterpaviljoen<br />

ontworpen, waarbij de uitdaging was<br />

water te gebruiken als architectonisch element.<br />

“De wanden bestonden uit digitaal<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 91


DIGITAAL DESIGN EN ARCHITECTUUR<br />

gecontroleerde waterdruppels, waarmee tie. Sensibel staat overigens niet alleen voor<br />

het mogelijk was te schrijven, patronen te kunnen voelen, maar ook voor verstandig<br />

vormen en ruimtes te verdelen en (on)toegankelijk<br />

te maken. In deze interactieve en het beter krijgt.”<br />

zijn. Het gaat er immers om dat de burger<br />

herconfigureerbare ruimte was in potentie Nieuwe technologieën helpen niet alleen<br />

elke muur te veranderen in een in- of uitgang.<br />

Alleen voor het dak en twee dozen ook aan hoe je bepaalde dingen kunt ‘repa-<br />

een stad beter te begrijpen, maar geven<br />

waren vaste materialen gebruikt. Een geweldige<br />

ervaring. Het thema van de Expo 2015 in gens Ratti om ‘retrofitting’, het aanpassen<br />

reren’. In de meeste gevallen gaat het vol-<br />

van het bestaande aan moderne eisen. Dat<br />

komt vooral in Europa voor. In andere delen<br />

‘Veel<br />

van de wereld, zoals in China waar veel oorspronkelijks<br />

is vernietigd, moeten steden<br />

veranderingen<br />

van de grond af aan worden opgebouwd.<br />

Ratti gaat liever uit van wat er is, omdat<br />

kunnen we<br />

hij dan dingen en mensen op een nieuwe<br />

manier bijeen kan brengen en meerwaarde<br />

ons nog niet<br />

kan creëren voor de stad. “Dat is toch een<br />

oude architectonische droom?”, mijmert hij.<br />

voorstellen’<br />

“10.000 jaar geleden waren er geen steden,<br />

maar door de wil dingen te veranderen zijn<br />

mensen op een gegeven moment samengekomen.<br />

Lewis Mumford (1895-1990), een<br />

Milaan was ‘Voed de planeet’. We hebben het Amerikaanse historicus, socioloog en technologisch<br />

filosoof, heeft de stad omschreven<br />

Future Food District-paviljoen ontworpen,<br />

om in een speciale Coop-supermarkt te laten als een magneet die ons samenbrengt. In zijn<br />

zien hoe data de manier waarop we interacteren<br />

met het voedsel dat we eten kunnen meenschap niet vangen en begrijpen. Nu<br />

tijd konden we de stromen in zo’n woonge-<br />

veranderen, door ons te informeren over de kan dat wel: digitale technologieën worden<br />

herkomst en de eigenschappen van de voedingsmiddelen.<br />

Elk product vertelt een ver-<br />

waardoor de interactie tussen de mens en de<br />

onderdeel van netwerken en geatomiseerd,<br />

haal, dat straks niet meer gefragmenteerd bebouwde omgeving toeneemt. Het is alsof<br />

zoals nu, maar als een geheel wordt overgebracht.”<br />

Ratti geniet van Expo’s, omdat die ons beginnen te praten.”<br />

onze steden, gebouwen en objecten tegen<br />

het mogelijk maken grenzen te verleggen<br />

en daardoor meer te experimenteren met EEUW DER GROTE<br />

design en architectuur. “Dit zijn losse projecten,<br />

maar die kunnen we opschalen, zodat Carlo Ratti denkt dat elk tijdperk inte-<br />

TRANSFORMATIES<br />

andere steden hun eigen versies kunnen ontwikkelen.<br />

Het gebeurt vaak dat in de ene stad waarin heel veel transformaties hebben<br />

ressant is om in te leven. En de vorige eeuw,<br />

iets gebeurt en de andere het wil overnemen. plaatsgevonden. Hij noemt ook Leonardo<br />

En het is nu eenmaal zo, dat je in alle slimme da Vinci die in zijn tijd, de Renaissance, profiteerde<br />

van de mogelijkheden machines te<br />

of liever sensibele steden nieuwe dingen kan<br />

realiseren die zorgen voor een transforma-<br />

gebruiken en met nieuwe gereedschappen te<br />

De Italiaan Carlo Ratti MPhil PhD is een wereldberoemde architect en ontwerper. Hij is oprichter van het<br />

innovatieve ontwerpbureau Carlo Ratti Associati in Turijn en hoogleraar aan het Massachusetts Institute of<br />

Technology (MIT). Daar geeft hij leiding aan het onderzoeksteam van het SENSEable City Lab. Ratti heeft<br />

gestudeerd in Parijs, Turijn en Cambridge. Hij heeft meer dan 250 wetenschappelijke publicaties op zijn naam<br />

staan en geeft wereldwijd lezingen. carloratti@speakersacademy.nl<br />

92<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

experimenteren. “Ik zou niet willen beweren<br />

dat ik de Da Vinci van de eenentwintigste<br />

eeuw ben, maar deze tijd – waarin we het<br />

stadsleven op een heel andere manier beleven<br />

– zou ik wel de eeuw van de grote transformaties<br />

willen noemen. En nogmaals: het<br />

gaat gewoon om dingen doen, het label dat<br />

je erop plakt is niet belangrijk.”<br />

Wat de toekomst betreft denkt Carlo Ratti<br />

dat we transformaties blijven meemaken.<br />

“Sommige zijn slechts aan het begin. Veranderingen<br />

die we nu al zien, zoals zelfrijdende<br />

auto’s en kunstmatige intelligentie, zullen<br />

zich in een interessante richting ontwikkelen<br />

en vaak op een manier die we ons nu nog<br />

niet kunnen voorstellen.” Voor we afscheid<br />

nemen en Ratti zich gaat opfrissen voor zijn<br />

lezing in The Egg in Brussel, geeft hij heel<br />

bescheiden antwoord op de vraag waarom<br />

hij denkt dat hij zo beroemd is. “Soms doe je<br />

dingen waarover mensen gaan praten. Dat<br />

gaat veel sneller dan vroeger, omdat communicatie<br />

veel gemakkelijker is. Mensen creëren<br />

eigen gemeenschappen, waarin ze ideeën<br />

delen, wat de schoonheid is van de netwerkwereld<br />

waarin informatie heel snel stroomt.<br />

Het zijn die informatiestromen die alles in<br />

de wereld met elkaar verbinden. Ikzelf voel<br />

me daar onderdeel van. Ik ben heel internationaal.<br />

Niet alleen doordat ik in verschillende<br />

landen heb gestudeerd, in Italië werk<br />

en in Amerika lesgeef en onderzoek doe en<br />

in Boston, waar het MIT is gevestigd, Italië<br />

en Singapore mijn ondergoed was. Soms zeg<br />

ik dan dat ik in de fysieke ‘cloud’ woon. Ik<br />

voel me overal thuis. Iedereen moet beseffen<br />

dat we allemaal in dezelfde boot en ruimte<br />

zitten. Richard Buckminster Fuller had het<br />

zelfs over ‘ruimteschip Aarde’, wat betekent<br />

dat we onderdeel zijn van een nog groter<br />

geheel dat verdergaat dan onze planeet.”<br />

© LARS KRÜGER - LUMIÈRE.COM


prof. dr. Bas Haring<br />

COLUMN<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

© ROY BEUSKER<br />

Filosofen hebben tal van trucs. Denktrucs. Die ze gebruiken om dingen<br />

beter te begrijpen of nog eens van een andere kant te zien. Een<br />

van de handigste trucs is het oprekken, indikken en verschuiven van<br />

de betekenis van woorden. Daar leer je van.<br />

Ik geloof dat ik al eens eerder heb opgeschreven dat ik sinds een tijdje geïnteresseerd<br />

ben in economie. Ik heb er zelfs een boek over geschreven. (Een<br />

heel leuk boek: 'Waarom cola duurder is dan melk.') En economie is nou precies<br />

zo'n vakgebied waar wat geduw en getrek aan woorden inzicht op kan<br />

leveren. Een leuk woord om dat 'ns mee te doen is het woord 'consumptiemaatschappij'.<br />

Dat is geen neutraal woord. Ik denk dat het woord is uitgevonden<br />

om te laten zien dat er iets mis is met onze samenleving. Dat we te veel<br />

oog hebben voor platte zaken als hamburgers en auto's en zaken die er echt<br />

toe doen vergeten. Maar als je je best doet, wat schuift en trekt aan het woord<br />

'consumeren' dan kom je erachter dat de consumptiemaatschappij ook wel<br />

iets heel moois is.<br />

Consumeren betekent 'opmaken' of 'verbruiken'. Maar betekent ook 'nuttigen'.<br />

Nuttigen is het omzetten van een product naar iets nuttigs. Het consumeren<br />

of nuttigen van een boterham is het opeten van die boterham zodat<br />

dat je lekker aan het eten bent; een voldaan gevoel krijgt en bovendien energie<br />

krijgt en gezond blijft. Door hem te consumeren wordt de materiële boterham<br />

vertaald naar iets immaterieels. Het consumeren van een fiets komt dan<br />

neer op het fietsen erop, opdat je van A naar B komt of gewoon lekker buiten<br />

bent. En het consumeren van een schilderij is het kijken ernaar. Aldus geïnterpreteerd<br />

is er helemaal niks mis met een consumptiemaatschappij. Dat is<br />

een maatschappij waarin het uiteindelijk draait om het hebben van waardevolle<br />

ervaringen. En dan moet u 'waardevolle ervaring' breed interpreteren:<br />

vriendschap, gezondheid, voldoening, mobiliteit, lekker eten – ze horen er<br />

allemaal bij. In een consumptiemaatschappij zijn een boterham, een fiets en<br />

een schilderij an sich betekenisloos; ze krijgen pas betekenis als ze geconsumeerd<br />

worden.<br />

Best een logisch idee eigenlijk en voor veel economen ook gesneden koek.<br />

Hoewel ze zich daar niet altijd van bewust zijn. Maar bijna elke econoom gaat<br />

er bijvoorbeeld vanuit dat spaargeld op zichzelf nutteloos is. De enige positieve<br />

ervaring die je aan spaargeld kunt ontlenen is een gevoel van zekerheid.<br />

De optie om het ooit aan te kunnen breken. Maar spaargeld krijgt pas werkelijk<br />

betekenis als je het opmaakt en gebruikt.<br />

Ik vind dat grappig: je stoeit wat met een woord en je leert iets over een<br />

onderwerp waar je voorheen nog niets van wist. Van veel dingen waarover ik<br />

schrijf of spreek weet ik in eerste instantie maar weinig. Maar na wat gestoei<br />

met woorden weet ik bijna altijd dingen die anderen nog niet wisten of weer<br />

waren vergeten. Wat is het is toch heerlijk om filosoof te zijn.<br />

basharing@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 93


© ENITH STENHUYS<br />

‘Muizenmannetje<br />

is eerst Pavarotti<br />

en dan Barry<br />

White’<br />

94<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


MENS EN NATUUR<br />

‘Natuurlijk evenwicht is<br />

de grootst mogelijke kul’<br />

“Sommigen zeggen dat mensen anders zijn dan dieren, doordat ze dingen doen die onnatuurlijk zijn. Onzin.<br />

Onnatuurlijk gedrag bestaat niet. Er is alleen gedrag. Hoe een mens zich ook gedraagt, er is altijd een dier dat<br />

hetzelfde doet. Mensen zíjn dieren en door onszelf dierlijker te maken kunnen we veel over onszelf leren”, zegt<br />

Neêrlands bekendste boswachter Arjan Postma. “Daarom vertel ik graag over de parallellen tussen natuur en mens.”<br />

Arjan Postma<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

"<br />

Ik houd mensen graag een spiegel voor.<br />

Aan de hand van een analogie met dieren<br />

en metaforen bied ik hen een ander<br />

perspectief op ons functioneren of bijvoorbeeld<br />

dat van bedrijfsafdelingen of het<br />

interim-management. Meestal hebben we<br />

een plat plaatje in ons hoofd van de dingen<br />

om ons heen, maar wie goed kijkt ziet<br />

dat die vaak heel anders in elkaar te zitten.”<br />

Zo is, volgens Arjan Postma, de effectenbeurs<br />

een perfecte kopie van hoe de natuur<br />

werkt en een economische crisis te vergelijken<br />

met soortgelijke processen in de<br />

natuur. “Natuurbeschermers verschralen<br />

grond door er lagen af te schrapen. De economie<br />

reageert net zo. Bij hoogconjunctuur<br />

groeien grote bedrijven steeds harder<br />

en zijn er veel overnames. Het gevolg is een<br />

enorme eenheidsworst. Tijdens crises ontstaat<br />

verschraling, trekken grote bedrijven<br />

zich terug en ontplooien creatieve mensen<br />

overal kleine en soms geniale creatieve initiatieven.<br />

Dat levert diversiteit op, die in de<br />

natuur ook zo belangrijk is.” Veel mensen<br />

vrezen buitenlandse ondernemingen die<br />

oer-Hollandse bedrijven overnemen, net<br />

zoals velen bang zijn voor exotische planten<br />

en dieren die zich in ons land vestigen. “Dingen<br />

moeten veranderen, ook om hetzelfde te<br />

blijven. Als we ergens niet bouwen om zeldzame<br />

orchideeën die daar groeien te behouden,<br />

zijn ze na tien jaar toch weg, doordat<br />

gras de grond heeft overgenomen. Om het<br />

proces opnieuw te starten moeten we het<br />

hele gebied afgraven.”<br />

BEUKENBOS IS TOPPUNT<br />

VAN NATUUR<br />

De welbespraakte boswachter geeft nog<br />

een voorbeeld: “Een beukenbos is voor ons<br />

het toppunt van natuur. Beukenbomen staan<br />

veelal zo bij elkaar dat ze een bladerdak vormen<br />

en de bodem bedekken is met een tapijt<br />

van beukenbladeren. Bij deze beukenkamers<br />

groeit verder niks, doordat beuken hun<br />

omgeving via een stofje in de bladeren vergiftigen.<br />

Zaailingen van andere planten krijgen<br />

geen kans. Het resultaat is een eenzijdig<br />

bos. Ook van dit veranderingsproces moeten<br />

we niet bang zijn. Na een tijdje stort alles<br />

weer in en komen andere planten aan bod<br />

en herstelt de diversiteit.” Nederland is de<br />

grootste rivierdelta van Europa, een unieke<br />

dynamische plek waar continu alles verandert<br />

en voor elk dier en plantje een plekje is te<br />

vinden dat precies goed is. “Hier zijn enorm<br />

veel verschillende biotopen, die samen een<br />

zeer gevarieerd landschap vormen. Alleen<br />

drukken we al meer dan duizend jaar alles in<br />

een keurslijf. Vroeger moest ik bij een subsidieaanvraag<br />

een kaartje aanleveren met<br />

daarop exact de plekken waar een orchidee<br />

stond en grutto’s voorkwamen. De subsidieverlener<br />

ging er vanuit dat hij na 25 jaar precies<br />

hetzelfde zou aantreffen. Zo werkt de<br />

natuur niet.”<br />

VIER KEER ZOVEEL BOS<br />

ALS IN 1850<br />

“We hebben een raar idee in ons hoofd dat<br />

we natuurlijk evenwicht noemen. Dat is de<br />

grootst mogelijke kul en brengt de natuur<br />

zelfs schade toe.” Het is een momentje stil.<br />

Dan zegt Arjan: “Een evenwicht beweegt<br />

zich tussen twee uitersten en komt na een<br />

tijdje tot stilstand. In de natuur is dat helemaal<br />

niet zo, maar verandert alles elke dag.<br />

Planten en dieren beconcurreren elkaar, worden<br />

ouder en gaan dood.” Dus kun je alleen<br />

het plaatje in je hoofd herstellen. “En mijn<br />

plaatje is volkomen anders dan dat van anderen<br />

en ook anders dan twintig jaar geleden.<br />

Welk plaatje volgen we dan? Dat van 1000,<br />

5000 of 10.000 jaar geleden? Nederland heeft<br />

ijstijden, warmere perioden, hoog en laag<br />

water gekend en is zo vaak veranderd dat het<br />

moeilijk is een tijdstip uit te kiezen.” De biologen<br />

die de Oostvaardersplassen of andere<br />

grote gebieden inrichten, waar processen<br />

hun eigen weg kunnen vinden, of een stuk<br />

bos kappen om een stuifvlakte terug te brengen,<br />

doen dat niet alleen omdat het vroeger<br />

zo was, maar omdat er een groter idee achter<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 95


MENS EN NATUUR<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Een hond<br />

Facebookt door<br />

te ruiken aan de<br />

kont van een<br />

andere hond’<br />

zit. “Ze proberen een gebied terug te brengen<br />

naar een bepaald moment waarop het systeem<br />

zichzelf heel lang in stand kon houden<br />

en hopen dat dit weer gebeurt.” Dan: “Mensen<br />

hebben het niet door, maar Nederland<br />

heeft vier keer zoveel bos als in 1850. Vroeger<br />

was een groot deel van Nederland woeste<br />

grond en de Veluwe een zandvlakte, die als<br />

het hard woei dorpen en landerijen onder<br />

het zand zette. Staatsbosbeheer is toen opgericht<br />

om die gronden te temmen en heeft<br />

overal naaldhout geplant, met alle nadelen<br />

van dien. Nu proberen ze die naaldbomen<br />

op bepaalde plekken weer te vervangen door<br />

gemengd bos, dat diverser is én meer dieren<br />

en planten aantrekt.”<br />

‘BUITEN GEBEURT HET’<br />

Arjan Postma is geregeld te gast bij Humberto<br />

Tan in ‘RTL Late Night’. “Daarin heb<br />

ik eens gezegd: ‘Kijken naar de natuur is als<br />

het kijken naar een sportwedstrijd’. Wanneer<br />

je naar een onbekende sport kijkt, waarvan<br />

je ook het commentaar niet kunt volgen, is<br />

er niets aan. Tot iemand uitleg geeft en het<br />

bloedspannend wordt. In de natuur geef ik<br />

die uitleg tijdens excursies en geldt dat nog<br />

sterker. Mensen die hun ogen open houden<br />

komen dan wat ik vertel ineens overal tegen.<br />

Excursies zijn voor mij trouwens de allerbeste<br />

mediatraining. Je loopt alleen met tien<br />

tot honderd mensen twee uur lang door een<br />

gebied en vertelt je verhaal, dat steeds moet<br />

klinken alsof het de eerste keer is.” Arjan<br />

houdt zijn publiek scherp met prikkelende<br />

uitspraken als ‘Hazen zijn net Hell’s Angels’<br />

en ‘Een hond Facebookt door te ruiken aan<br />

de kont van een andere hond, want dan weet<br />

ie meteen alles over de status van degene<br />

die hij besnuffelt’. Ook in zijn boeken mag<br />

hij graag dit soort uitspraken doen. “Mijn<br />

derde boek ‘Buiten gebeurt het’ is in november<br />

uitgekomen. Het heeft een harde kaft,<br />

is mooi geïllustreerd en eigenlijk een doos<br />

bonbonnetjes, die lezers naar believen kunnen<br />

oppakken. Er staan verhalen in over dieren<br />

en tips en trucs om altijd van de natuur te<br />

kunnen genieten, bijvoorbeeld door te gaan<br />

spoorzoeken met een smartphone-app.<br />

Eén verhaal gaat over muizen. De mui-<br />

96<br />

zenstand fluctueert. Om dat te kunnen<br />

onderzoeken heeft een slimme bioloog kattenbezitters<br />

gevraagd vijf jaar lang gevangen<br />

muizen op te sturen. Dat zijn, blijkt nu,<br />

vooral mannetjes, die bovendien zeer muzikaal<br />

en romantisch zijn. Een muizenmannetjes<br />

leeft kort, maar kan altijd paren. Zodra<br />

hij een vrouwtje ruikt, maar nog niet ziet,<br />

verandert hij in een Pavarotti, die hard en<br />

ingewikkeld gaat zingen. Zo hoog dat wij het<br />

niet horen. De kat wel en die springt er dan<br />

bovenop. Toch neemt de mini Romeo dat<br />

risico en blijft zingen tot zijn Julia zich laat<br />

zien. Dan verandert hij opnieuw en zingt hij<br />

net als Barry White: laag, korter, simpeler en<br />

intenser ‘Oh Baby’. Als het vrouwtje daarop<br />

ingaat is een romance geboren.”<br />

SNOEK HOUDT VAN<br />

VANILLESEKS<br />

Arjans twee eerdere boeken heten ‘Buiten’<br />

en ‘Buiten met je hond’. “Mijn hond Skipper<br />

gaat altijd met me mee. Ruim 30.000 kilometer<br />

per jaar door het hele land. Samen<br />

zijn we een superdier, omdat we onze zintuigen<br />

koppelen. Ik kan ver kijken en beter<br />

stilstaande dingen en kleuren zien, Skipper<br />

ruikt en hoort uitstekend. Paaiende vissen<br />

vind ik bijvoorbeeld magisch en spannend<br />

om te zien. Snoeken zijn grote, woest uitziende<br />

rovers, maar paren zachtjes en voorzichtig.<br />

Ze houden van vanilleseks, terwijl<br />

karpers meer de SM-kant opgaan. Normaal<br />

gesproken zag ik ze eens in de zes, zeven jaar<br />

paren, maar sinds Skipper ze heeft geroken<br />

en de geur heeft onthouden is dat elk voorjaar<br />

vier of vijf keer.”<br />

DERDE GENERATIE<br />

WENSBOSWACHTER<br />

Arjan Postma’s missie stoelt op jarenlange<br />

ervaring. Hij is de derde generatie<br />

wensboswachter en de eerste die het echt is<br />

geworden. Aan het einde van zijn pubertijd<br />

vindt hij de droom terug die hij als kind was<br />

verloren en gaat ervoor, in eerste instantie<br />

bij de stichting Landschap Noord-Holland.<br />

Na verloop van tijd zit hij, als gebiedsmanager,<br />

meer achter de computer of aan de<br />

vergadertafel dan hem lief is. “Met alle petten<br />

die je dan op hebt is boswachter toch<br />

een beetje schizofreen beroep”, zegt hij. “De<br />

perfecte boswachter bestaat trouwens niet.<br />

Er zijn een paar boswachters nodig om een<br />

perfect exemplaar samen te kunnen stellen.<br />

Iedereen heeft andere sterke punten.” Op<br />

een gegeven moment dreigt hij door te veel<br />

binnen te zitten te ‘verdrogen’ en besluit hij<br />

freelance boswachter te worden. Sedertdien<br />

geeft hij, zonder het Landschap te<br />

vergeten, zoals gezegd excursies, verzorgt<br />

hij lezingen en werkt hij mee aan tv-programma’s.<br />

Hoe hij bij de televisie terecht is<br />

gekomen? “RTV Noord-Holland, nu NH,<br />

wilde het programma ‘Natuurlijk Noord-<br />

Holland’ maken en het Landschap schoof<br />

mij naar voren. Dat heb ik bijna twaalf jaar<br />

gedaan. Elke keer wandelden we een kwartier<br />

en vertelde ik als generalist spontaan<br />

over alles dat we tegenkwamen, op zo’n<br />

manier dat kijkers het idee kregen dat hen<br />

dat ook kon overkomen.”<br />

Arjan weet dat iedereen op z’n eigen<br />

manier van de natuur houdt, ook al zeggen<br />

ze van niet. “Onder het motto ‘Zorgen<br />

voor begint bij houden van’ probeer<br />

ik mensen verliefd te maken op de natuur<br />

of die liefde aan te wakkeren. Niet door<br />

hen voor te houden wat er misgaat, maar<br />

door ze de mooie dingen te laten zien. Als<br />

ze daardoor gegrepen worden, komen ze<br />

vanzelf in actie om een park te behouden<br />

of bomenkap te voorkomen.”


© ENITH STENHUYS<br />

MENS EN NATUUR<br />

Boswachter Arjan Postma werd na een studie geschiedenis, een groene mbo-opleiding en<br />

zelfeducatie boswachter bij Landschap Noord-Holland. Nu is hij freelance boswachter en geeft hij<br />

excursies en rondleidingen. Arjan werkt mee aan ‘RTL Late Night’ en was eerder te zien in ‘Het zijn<br />

net mensen’ en ‘Lang leve de lente’. Dit seizoen is hij een van de docenten in ‘Dream school’, waarin<br />

hij schoolverlaters vertelt over de overeenkomsten tussen mens en natuur, en werkt hij aan een<br />

programma over Zambia. Zijn derde boek ‘Buiten gebeurt het’ is pas uit.<br />

arjanpostma@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 97


© SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ® WALTER KALLENBACH<br />

‘Nederigheid is<br />

hét ‘medicijn’<br />

tegen de<br />

desastreuze<br />

gevolgen van<br />

hoogmoed’<br />

98<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


LEIDERSCHAP<br />

Nederigheid en goed leiderschap<br />

Impulsen voor de 21 e eeuw uit de<br />

geschiedenis van het christendom<br />

column<br />

prof. dr. Paul van Geest<br />

Jeroen Smit stelt in ‘De prooi' dat arrogantie,<br />

lethargie en interne competitie<br />

bij de topbestuurders van ABN<br />

Amro hebben geleid tot het opbreken<br />

van de bank door andere partijen. Excessieve<br />

honorering noemt hij expliciet de wortel van<br />

het kwaad (Smit, 2008, p. 435). In Hans Verbraekens<br />

‘De vrije val van Vestia. Miljardendrama<br />

door hoogmoed en wanbeleid’ drukt<br />

de ondertitel al het tegendeel uit van nederigheid:<br />

hoogmoed zet samen met roekeloze<br />

beslissingen het voortbestaan van de sociale<br />

volkshuisvesting in Nederland op het<br />

spel (Verbraeken, 2014). En ten slotte heeft<br />

antropoloog Joris Luyendijk door zijn participerende<br />

observatie inzicht verkregen in<br />

de belangenconflicten, perverse prikkels en<br />

amoraliteit in de financiële wereld. In ‘Dit<br />

kan niet waar zijn’ schroomt hij niet deze<br />

wereld als harteloos te omschrijven en citeert<br />

hij een lezer die op grond hiervan zegt: ‘Waar<br />

alle liefde is verdwenen, blijft alleen de wil<br />

tot winnen over’ (Luyendijk, 2015, p. 194).<br />

‘De mens is een wolf voor zijn medemens’,<br />

schrijft Plautus al ver voor het begin van<br />

de jaartelling. Dan al vat hij de kern van de<br />

voornoemde boeken samen. Overigens was<br />

Plautus merkwaardigerwijs een Romeinse<br />

blijspeldichter…<br />

Niet alleen de recente geschiedenis heeft<br />

ons harde lessen geleerd over ‘de hoogmoed<br />

als koningin van alle gebreken’ (Gregorius de<br />

Grote, ‘Moralia in Job’, boek 31, hoofdstuk<br />

45, regel 87; ‘Moralia in Job 34’, boek 23, regel<br />

47 spreekt over ‘wortel’ van alle gebreken).<br />

In de Renaissance raakt de katholieke kerk<br />

aan de rand van de afgrond door de eigenwaan<br />

van even intelligente als verblinde pausen<br />

als Alexander VI of Leo X, die slechts het<br />

belang van zichzelf en hun familie voor ogen<br />

hebben gehad in hun streven de familie tot<br />

de belangrijkste ooit te maken. Even vóór de<br />

Verlichting is er de absolutistische Zonnekoning<br />

Lodewijk XIV, die Frankrijk bij zijn<br />

dood in een even desastreuze toestand achterlaat<br />

als Leo X de Heilige Stoel en de kerkelijke<br />

staten. Hun gedrag is nagevolgd door<br />

zonnekoningen in het bedrijfsleven. Dit<br />

heeft grote schade veroorzaakt, niet alleen in<br />

financieel, maar ook in moreel opzicht. Hierdoor<br />

is het vertrouwen in leiders afgenomen<br />

en daarmee ook in de integriteit van instituties.<br />

Onderzoek wijst uit dat leiders die zichzelf<br />

te hoog aanslaan, onverantwoord grote<br />

strategische en financiële risico’s nemen<br />

en daarmee wisselvallige en tegenvallende<br />

resultaten boeken.<br />

DIENEND LEIDERSCHAP<br />

De afgelopen decennia is weinig aandacht<br />

besteed aan de deugd van de nederigheid in<br />

relatie tot leiderschap (Zie E. van de Loo en<br />

P. van Geest, ‘Elke leider kan een voorbeeld<br />

nemen aan paus Franciscus’, in: Het Financieele<br />

Dagblad, 15 maart 2014, 13). Toch<br />

is wel nagedacht over de vraag of leiders<br />

in grote bedrijven mogelijk iets meer zouden<br />

moeten stilstaan bij deugden als nederigheid,<br />

ook omdat het naleven hiervan de<br />

bedrijfsvoering ten goede kan komen. In<br />

1977 is door Robert Greenleaf het concept<br />

‘dienend leiderschap’ (‘servant leadership’)<br />

geïntroduceerd. In 2001 stelt Jim Collins het<br />

zogenoemde ‘Level 5 Leadership’ voor. Misschien<br />

wel tot zijn eigen verbazing constateert<br />

hij dat organisaties die gedurende meer<br />

dan vijftien jaar ononderbroken goed presteren,<br />

vrij onzichtbare en bescheiden leiders<br />

hebben; leiders die het tegendeel van de narcistische<br />

zonnekoning belichamen. Succes<br />

delen deze leiders met anderen, voor tegenslagen<br />

nemen ze zelf verantwoordelijkheid.<br />

Zij hebben vooral de ambitie het bedrijf,<br />

en niet zichzelf vooruit te helpen. Hierdoor<br />

weten zij van het bedrijf een gemeenschap te<br />

vormen, waarvan de leden niet zozeer bang<br />

meer zijn voor de leider, maar uit respect<br />

voor en loyaliteit aan hem, hun beste beentje<br />

voorzetten. Hun nederigheid vormt dus de<br />

basis van het succes van het bedrijf.<br />

Dat nederigheid hét ‘medicijn’ tegen de<br />

desastreuze gevolgen van hoogmoed en zelfcentralisatie<br />

is en de totstandkoming van<br />

een goede gemeenschap bevordert, is in de<br />

loop van de geschiedenis vooral door geestelijke<br />

schrijvers in de grote wereldreligies<br />

onderkend. Daarom is het een kernwaarde<br />

of gronddeugd in alle uiteenlopende wereldreligies<br />

geworden. In zowel het Oude als<br />

Nieuwe Testament bijvoorbeeld kenmerkt<br />

de nederige van hart zich door het tegendeel<br />

van iemand die alleen op zichzelf is gericht.<br />

Hij ziet zich eerst en vooral in relatie tot een<br />

almachtige God en ervaart daar zowel zijn<br />

vrijheid als onvolkomenheid in. Augustinus<br />

en latere filosofen hebben de nederigheid<br />

gezien als fundament voor andere deugden,<br />

zoals wijsheid, barmhartigheid en compassie.<br />

Hij wijst er dus op dat vooral nederigheid<br />

tot zelfkennis leidt. Dank zij deze<br />

deugd gaat men eerder zijn eigen beperkin-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 99


LEIDERSCHAP<br />

___<br />

Paus Franciscus van Assisi<br />

‘Van uitsmijter bij een<br />

dancing in Buenos<br />

Aires tot CEO van de<br />

grootste multinational<br />

ter wereld in Rome’<br />

gen zien en leert men zichzelf relativeren.<br />

Nederige leiders scheppen door deze zelfrelativering<br />

ook weer ruimte en vrijheid voor<br />

anderen. De leider die beseft dat hij zelf niet<br />

volmaakt is, is milder naar anderen toe. Hij<br />

schept daarmee een klimaat voor leren en<br />

ontwikkelen in plaats van anderen te veroordelen<br />

en tekortschieten. Hij wijst eerder<br />

een richting dan dat hij de wet stelt en<br />

faciliteert daarmee een cultuur van worden<br />

(‘becoming’). Hierdoor ontstaan loyaliteit<br />

aan en vertrouwen in de leider. De paradox<br />

is dat anderen door deze geboden ruimte<br />

100<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

meer verantwoordelijkheid op zich nemen<br />

en rekenschap afleggen.<br />

Prof. dr. Paul van Geest is hoogleraar kerkgeschiedenis en geschiedenis van de theologie aan Tilburg University en<br />

distinguished lecturer Humanities & Economics aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Behalve een internationaal<br />

erkend wetenschapper is hij in Nederland met enige regelmaat op radio en televisie om ontwikkelingen in de wereldkerken<br />

te duiden. paulvangeest@speakersacademy.nl<br />

DRIE KENMERKEN<br />

In het verlengde van deze inzichten is<br />

vastgesteld dat leiders die zich dienend en<br />

nederig opstellen tenminste drie kenmerken<br />

delen: zelfbewustzijn (het vermogen<br />

om eigen sterkten en beperkingen te onderkennen),<br />

openheid (voor nieuwe ideeën en<br />

benaderingen) of de wil van anderen te leren<br />

en transcendentie (aanvaarding van iets dat<br />

de eigen persoon te boven gaat). Samen<br />

vormen zij de drie bouwstenen voor nederigheid.<br />

Hoewel nederigheid veelal samengaat<br />

met bescheidenheid, valt zij er niet mee<br />

samen. Bescheidenheid wordt gezien als<br />

een houding van jezelf naar anderen, terwijl<br />

nederigheid in de eerste plaats weerspiegelt<br />

hoe je ten opzichte van jezelf staat, wat vervolgens<br />

een ankerpunt is voor je gedrag naar<br />

anderen. Deze drie persoonskenmerken<br />

roepen het tegenbeeld op van narcistische,<br />

door het ego gedreven leiders. Narcistische,<br />

niet door nederigheid bepaalde personen,<br />

achten zich namelijk te groot voor de wereld<br />

van gewone mensen en vinden dat voor hen<br />

andere regels en beloningen gelden. Succes<br />

eisen zij op als hun persoonlijke verdienste.<br />

Al in het eerste jaar van zijn aantreden is<br />

paus Franciscus door Time <strong>Magazine</strong> tot<br />

persoon van het jaar benoemd. De redactie<br />

noemt hem een nederige heilige (‘a humble<br />

saint)’. Redacteur Nancy Gibbs vraagt zich af<br />

hoe hij erin is geslaagd nederigheid te praktiseren<br />

‘from the most exalted throne on<br />

earth’. Zij geeft eigenlijk geen antwoord op<br />

die vraag. Wie evenwel de kenmerken van<br />

de ‘nederige leider’ uit de leiderschapsliteratuur<br />

beziet, zal opmerken dat deze kwalificatie<br />

juist is. Zijn biografie wijst uit dat hij<br />

al decennia het vermogen heeft zijn eigen<br />

sterkten en beperkingen te onderkennen.<br />

In de befaamde interviews met zijn medebroeder-jezuïet<br />

Antonio Spadaro erkent de<br />

paus in het begin van zijn periode als provinciaal<br />

van de jezuïeten in Argentinië fouten<br />

gemaakt te hebben. Zijn openheid voor<br />

nieuwe ideeën en praktijken blijkt uit het feit<br />

dat hij – eenmaal tot paus gekozen – binnen<br />

een half jaar een overlegorgaan van acht kardinalen<br />

tussen hemzelf en de hieronder volgende<br />

bestuurslaag van de curiedicasteries<br />

heeft geschoven. Ten slotte weet hij zich ook<br />

deel van een groter geheel: een gemeenschap<br />

van mensen en van de schepping die men,<br />

blijkens zijn encycliek ‘Laudato si’ moet<br />

doorgeven aan de volgende generatie in<br />

plaats van er roofbouw op te plegen.<br />

Het effect van de nederigheid van de paus<br />

lijkt inmiddels wel vast te staan. Door zijn<br />

vermogen zich in interviews even zelf-relativerend<br />

als kwetsbaar op te stellen, schept<br />

hij op meso- en macroniveau ruimte en vrijheid<br />

voor anderen. Hij faciliteert eerder een<br />

cultuur van worden (‘becoming’), dan dat<br />

hij volmaaktheid eist. Kortom, in lijn met<br />

de criteria uit de leiderschapsliteratuur, kunnen<br />

we de paus als ‘nederig’ karakteriseren.<br />

Het is niet onwaarschijnlijk dat hij juist door<br />

deze deugd is uitgegroeid tot morele autoriteit<br />

voor de hele wereld. Maar hij is geen<br />

onnavolgbare heilige. Het ontwikkelen van<br />

een cultuur, waarin erkenning van de eigen<br />

onvolmaaktheid, zelfrelativering, het vermogen<br />

tot het delen van succes en compassie het<br />

DNA van een bedrijf gaan bepalen, is evenzeer<br />

voor de sterkste leiders weggelegd.<br />

© WALTER KALLENBACH


COLUMN - OPVOLGENDE GENERATIES & CULTUUR<br />

De meeste Nederlandse bedrijven vergrijzen. Daar is tot rond<br />

2035 de oudere generaties de grootste en de jongere de kleinste.<br />

Dat roept de vraag op ‘hoe je met een vergrijzende organisatie<br />

bij de tijd blijft’. Een generatieperspectief laat verrassende<br />

mogelijkheden zien.<br />

© KEES WINKELMAN INFO@KEESWINKELMAN.NL<br />

EEN GENERATIEPERSPECTIEF<br />

Samenwerkende mensen maken cultuurpatronen aan. Die hebben net als<br />

voedingsmiddelen een houdbaarheidsdatum. Herhalen na die datum neemt<br />

toenemend werkenergie weg en veroudert de cultuur. Elkaar opvolgende<br />

generaties hebben de potentie en bestemming om verouderde patronen te<br />

updaten.<br />

In veel (vergrijzende) organisaties is dat evolutionaire proces verstoord.<br />

De protestgeneratie drukte te lang haar stempel op de bestaande cultuur. De<br />

twee opvolgende generaties pasten zich te vaak (onbewust en) ongewild aan.<br />

De jongste werkende generatie dreigt als kleinste ook gevangen te raken in<br />

verouderde routines. De remedie ligt in het opsporen en bewust doen wat de<br />

meeste werkenergie opwekt. Bij alle generaties. Iedere generatie richt zich op<br />

verversen van andere verouderde patronen. Samen kunnen ze de cultuur een<br />

frisse boost geven.<br />

MISVERSTANDEN<br />

1. Senioren willen niet veranderen. De meeste willen dat wel, maar niet<br />

meer ‘top down’. Die routine is verouderd en werkenergie wegnemend.<br />

“Wij willen veranderen op een manier die ons werkenergie geeft, want<br />

daar moeten we zuiniger mee omgaan.”<br />

2. Vitale 60+ers met passie voor hun vak werken graag samen met de 20’ers<br />

van nu. Andersom ook!<br />

3. De jongeren van tegenwoordig redden zich wel. Het tegendeel is waar,<br />

die willen vrijheid om zaken op hun eigen zinnige manier aan te pakken,<br />

maar hebben ook feedback en actieve steun van senioren nodig. Zonder<br />

die steun komen ze niet ver.<br />

4. Met meer kennis over de jongste generatie weten we wat we kunnen doen<br />

om een aantrekkelijke werkgever te zijn. Dat klopt niet. Deze kennis<br />

is vrijwel altijd in huis, namelijk bij generatie X (1955-1970). Dat zijn<br />

gemiddeld ouders van Y, maar die passen hun ervaringskennis van thuis<br />

niet toe op het werk. Thuis zijn het topouders die coachend gelijkwaardig<br />

naast hun kinderen staan. Op het werk doen ze vaak wat ze thuis niet in<br />

hun hoofd zouden halen: wat formeel, hiërarchisch, gesloten en controlerend.<br />

Daar hebben veel X’ers zich aangepast aan verouderde cultuurpatronen.<br />

Dat is vaak het punt.<br />

dr. Aart Bontekoning<br />

‘De jeugdigheid van alle generaties<br />

vormt de sociaaleconomische<br />

en ecologische toekomst van<br />

vergrijzende organisaties. Die<br />

jeugdigheid zit in het gebied<br />

dat bij een generatie de meeste<br />

werkenergie opwekt.’<br />

Dr. Aart Bontekoning promoveerde in 2007 op uniek onderzoek naar ‘opvolgende generaties als hoofdrolspelers in de evolutie van een<br />

(organisatie)cultuur’. Veel organisaties maken gebruik van zijn inzichten en tegelijkertijd doet hij nieuwe ontdekkingen. Wat hij weet over<br />

werkende generaties deelt hij op interactieve wijze met deelnemers aan zijn masterclasses. In zijn vijfde boek ‘Nieuwe generaties in vergrijzende<br />

organisaties’ beschrijft hij wat iedere generatie kan doen om zichzelf vitaal en de eigen vergrijzende organisatie bij de tijd te houden. Samen<br />

met David Bobeldijk zette hij Generatiewerk op. Zij begeleiden bedrijven bij het ‘updaten van de cultuur vanuit een generatieperspectief’.<br />

aartbontekoning@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 101


© MARCEL VAN VUREN<br />

‘Na dit album is er<br />

geen weg terug’<br />

102<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


MUZIEK<br />

‘Dear world’ - Muzikale<br />

brieven aan de wereld<br />

Iris Hond<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Als Iris Hond in 2015 Eddie van Halen, oprichter en gitarist van hardrockband Van Halen, ontmoet is<br />

ze verbaasd dat hij in Amerika wel, maar in Nederland niet bekend is. Althans niet bij haar. De met<br />

klassieke muziek opgegroeide pianiste en nu ook zangeres kent op dat moment vrijwel geen enkele<br />

popmuzikant. Inmiddels is ze het zat ‘in hokjes te denken’. Bij het schrijven van haar eerste album met<br />

eigen composities, ‘Dear world’, heeft ze zichzelf geen grenzen opgelegd. “Jazz, pop of klassiek? Nee!<br />

Het is muziek van deze tijd, die de klassieke wereld een oppepper moet geven.”<br />

"<br />

Ik heb me eerst afgevraagd: als de<br />

wereld mij zou horen, wat zou ik haar<br />

dan schrijven? Ik koos voor muzikale<br />

brieven. Met als aanhef én titel ‘Beste<br />

wereld’ oftewel ‘Dear world’, zijn we echt<br />

stukken gaan schrijven op de schouders van<br />

de klassieke componisten. Net als ik, moeten<br />

klassieke en geschoolde musici het ook<br />

interessant en uitdagend vinden ze te spelen.<br />

De Libanese darbuka-speler Rony Barrak<br />

maakt de muziek wereldser. Doordat ik tijdens<br />

het schrijven nauw heb samengewerkt<br />

met mijn producer Patrick Leonard, zijn er<br />

ook popinvloeden. Hij heeft gewerkt met<br />

Madonna, Elton John en Pink Floyd. Dat<br />

hoor je. Andere stukken zijn bijvoorbeeld<br />

beïnvloed door tangomuziek of zijn meer<br />

filmisch of meditatief ”, vertelt Iris Hond in<br />

de sfeervolle bibliotheek van Speakers Academy®.<br />

Ze staat op en laat op haar telefoon<br />

een filmpje zien waarin ze een van de stukken<br />

speelt. Eigentijdse klassieke muziek<br />

waar de vonken vanaf spatten. Iris Hond is<br />

definitief nieuwe wegen ingeslagen. “Er is na<br />

dit album geen weg terug. Ik blijf schrijven<br />

en innoveren. Ongeacht wat mensen ervan<br />

denken, is dit waarin ik geloof.” Lachend:<br />

“Ik hoop natuurlijk wel dat ze het mooi vinden<br />

en ik er met mijn muziek en manier van<br />

optreden voor kan zorgen dat ook mensen<br />

die niets van klassieke muziek moeten hebben<br />

en concerten saai vinden, de weg naar<br />

de concertzaal zullen vinden.”<br />

Kort voor de officiële release van ‘Dear<br />

world’, begin september, laat Iris haar eigen<br />

repertoire voor het eerst tijdens een openbaar<br />

concert horen. Ze kiest de moeilijke weg. De<br />

bezoekers van het Festival Saint-Amand de<br />

Vergt in de Franse Dordogne zijn meestal<br />

ouderen, die uitsluitend naar klassieke<br />

muziek luisteren en meestal heel bedeesd<br />

zijn. Deze keer gebeurt er een klein wonder.<br />

De belangstelling is groter dan ooit. Zelfs<br />

jongeren kopen kaartjes. Tijdens en na<br />

het concert gaat het publiek uit zijn dak.<br />

De mensen gaan staan, juichen, klappen<br />

en schreeuwen. Een betere (officieuze)<br />

première kan Iris zich nauwelijks wensen.<br />

“De eigenaar van het festival heeft gevraagd<br />

of ik het wil overnemen. Dat ga ik vanaf dit<br />

jaar samen met mijn vader, die daar woont,<br />

doen, maar wel onder een modernere<br />

naam.” Ook Amerika, waar Iris in september<br />

concerten heeft gegeven, is voor veel musici<br />

moeilijk te veroveren terrein. “Ik word daar<br />

op een of andere manier heel erg opgenomen<br />

in de leef- en werkomgeving. Het opent<br />

natuurlijk wel deuren wanneer je Patrick<br />

Leonard jouw producer mag noemen.<br />

Ook helpt het enorm als Eddie van Halen<br />

en Michael Bublé willen bijdragen aan je<br />

succes en Leonard Cohen jouw muziek wil<br />

horen en tips geeft zoals ‘Je moet echt zelf<br />

gaan zingen’.” Dit jaar gaat Iris vooral in<br />

Nederland op tournee.<br />

UNIVERSELE TAAL<br />

Haar album is het resultaat van een<br />

innerlijke omwenteling, die ruim drie jaar<br />

geleden als ze is afgestudeerd aan het conservatorium<br />

in Den Haag begint en nog<br />

steeds voortduurt. “Ik heb destijds in het<br />

programma van Eva Jinek gezegd dat ik even<br />

zou stoppen met optredens in Nederland,<br />

om in Amerika muziek te gaan schrijven en<br />

los te komen van het conservatorium.” Ze<br />

beseft al snel dat, hoewel er wel iets verandert,<br />

het conservatorium opleidt voor iets<br />

waarvoor weinig ruimte is in deze wereld.<br />

“Studenten kunnen er hun gave niet kwijt,<br />

zijn misschien fantastisch in improviseren,<br />

maar weten dat niet doordat ze er nooit mee<br />

in aanraking zijn gekomen. De laatste drie<br />

jaar heb ik zelf ook zoveel geleerd. Bijvoor-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 103


MUZIEK<br />

beeld dat met een drummer als Vinnie Colaiuta of een percussionist<br />

als Rony Barrak spelen net zo fijn kan zijn als met een orkest. In en mijn ouders niet om hulp vragen. Ik had weinig geld, dus ging<br />

aangewezen. Ik kon altijd terug naar huis, maar wilde niet opgeven<br />

het begin geloofde ik dat niet, ik vond dat het allemaal echt klassiek ik in restaurants en cafés spelen in ruil voor eten en gezelligheid.<br />

moest blijven, maar het is zo. Ik wil constant nieuwe dingen ontdekken”,<br />

zegt Iris Hond, die er nu van overtuigd is dat muziek de enige komen! Op straat speelde ik samen met straatmuzikanten en voelde<br />

Daar raakte ik mijn schuchterheid kwijt. Daar is zoveel uit voortge-<br />

echte universele taal is, als mensen maar de kans krijgen die taal te ik me betrokken bij daklozen en zwervers, dat laatste was ik eigenlijk<br />

ook een beetje. Een dakloze man, Martin,<br />

leren spreken. “Ik ben eerst tien dagen gaan<br />

schrijven met Patrick Leonard. Het resultaat<br />

vroeg me een keer om geld, maar ik had zelf<br />

was super verkoopbaar en een beetje filmisch.<br />

niets. Hij vroeg me te wachten. Twee uur later<br />

Mijn toenmalige manager en Universal gingen<br />

uit hun dak, maar ik werd er niet gelukkig<br />

zak met geld. Gebedeld had hij, voor mij. Dat<br />

‘Als je hart stopt kwam hij terug met een bekertje en een jas-<br />

van. Dan zou ik met mijn pianistische achtergrond<br />

drie noten gaan spelen! Bij sommige<br />

ga je dood.<br />

stal mijn hart.”<br />

musici gaat het om de eenvoud, zij willen Dat geldt ook<br />

Iris was jaloers op straatmuzikanten. “Zij<br />

veel met weinig noten zeggen, maar ik wilde<br />

waren buiten, inspireerden mij om door te<br />

gebruiken wat ik had opgebouwd en compleet voor muziek’ gaan met muziek en ik zat tussen vier muren.<br />

iets anders doen.” Ze lacht als de herinnering<br />

Tot Terts Brinkhoff, de oprichter van De<br />

bovenkomt aan de dag dat Patrick ineens een<br />

Parade mij een vliegende vleugel (op wielen)<br />

telefoontje krijgt van Leonard Cohen. “Die<br />

liet zien, waarmee we meteen een rondje gingen<br />

rijden. Ik speelde erop en werd verliefd<br />

wilde een album met hem maken en Patrick<br />

kon daar natuurlijk geen nee op zeggen. Daar zat ik dan alleen in die op die vleugel. Ik mocht het instrument adopteren en ben er mee op<br />

studio, terwijl ik in Nederland alles had achtergelaten. Even nam de pad gegaan, over de hele wereld, tot op Times Square in New York<br />

stress bezit van mij, maar toen ben ik alles zelf gaan doen. Dat is uiteindelijk<br />

iets heel moois geweest, want daardoor ontdekte ik dat ik hoorders. Een geweldige manier vond ik het om klassieke muziek van<br />

aan toe, met koning Willem-Alexander en koningin Máxima als toe-<br />

naast componeren ook kon arrangeren en produceren.”<br />

bijvoorbeeld Chopin en Rachmaninov naar de mensen toe te brengen<br />

en voor mij de kans de ‘druk’ van het conservatorium even te vergeten<br />

en muziek te laten klinken zoals ik dat wilde. Op het moment<br />

VOLG JE HART<br />

De carrière van Iris Hond begint eigenlijk al als ze drie jaar is. Haar dat het een gimmick werd ben ik gestopt.”<br />

vader speelt op de vleugel en zij wil dat ook. Het is haar droom concertpianiste<br />

worden en als ze zeven is mag ze op les. De dan 13-jarige vliegende vleugel speelde ik in spijkerbroek of leren broek en ver-<br />

Ten slotte zegt Iris, kijkend naar de toekomst. “In de tijd van de<br />

Harderwijkse wordt toegelaten op het conservatorium in Zwolle, telde ik altijd een verhaal bij de muziek. Dat helpt enorm om bijvoorbeeld<br />

jongeren te interesseren, die niet naar de steeds elitairder<br />

maar daar hebben ze geen speciale afdeling voor jong talent. “Ik zat<br />

tussen mensen van 20. Dat was niet leuk, dus ben ik twee jaar later wordende klassieke concertzalen gaan, behalve als er filmmuziek uit<br />

naar Den Haag gegaan, waar ik mijn muzikale opleiding bovendien ‘Harry Potter’ te horen is. Het is bovendien heel belangrijk dat de<br />

kon combineren met de middelbare school.” Ze groeit op tussen Jan muziek, waar het allemaal om draait, uit het hart komt. In je lichaam<br />

Cremer, Henk Schiffmacher, Gertie Bierenbroodspot en Fong Leng, zit van alles dat moet functioneren om jou in leven te houden, maar<br />

allemaal vrije kunstenaars die hun eigen pad kiezen. Bovendien wanneer je hart stopt ga je dood. Dat geldt ook voor muziek. Drie<br />

heeft Iris meegekregen dat ze moet doen wat haar hart haar ingeeft. jaar geleden merkte ik dat ik mijn hart even moe was van de klassieke<br />

muziek. Miljoenen mensen op de wereld die al honderden jaren<br />

Geen wonder dat ze, net als haar vader 14 jaar oud, na haar succesvolle<br />

auditie bij het conservatorium besluit het huis uit te gaan. Eerst dezelfde muziek spelen, dat ging me tegenstaan. Nu met mijn eigen<br />

logeert ze bij een gastgezin, maar dat is lastig. Nog datzelfde jaar gaat muziek is er alleen maar vreugde. Dat merkt het publiek en dat wil<br />

ze op kamers. “Het was een moeilijke tijd, waarin ik op mezelf was ik blijven uitstralen.”<br />

Iris Hond is een Nederlandse pianiste en, sinds een optreden met ‘Purple Rain’ van Prince in ‘De Wereld Draait<br />

Door’ en op advies van Leonard Cohen, zangeres. Ze heeft privélessen gevolgd in Ermelo en gestudeerd aan<br />

de conservatoria van Zwolle en Den Haag (Masters degree, summa cum laude). In 2012 is ze onderscheiden<br />

tijdens het Internationale Muziekfestival Suonarte in Italië. In het kader van de campagne ‘Aangenaam klassiek’<br />

nam ze een album op met het Eerste Pianoconcert van Chopin, kreeg ze een platendeal bij DECCA en bracht<br />

ze haar debuut-cd uit. In september <strong>2016</strong> is haar eerste eigen album ‘Dear world’ uitgebracht.<br />

irishond@speakersacademy.nl<br />

104 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© ENITH STENHUIJS


© ENITH STENHUYS<br />

CATEGORIE<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 105


© MET DANK AAN PETER ROS<br />

De wereld verandert en digitaliseert snel. Veel organisaties gebruiken echter nog businessmodellen<br />

van vijftig jaar geleden. Die werken niet meer. Om te slagen in de nieuwe kanseconomie<br />

moeten ze hun werknemers vertrouwen en vrijheid geven om te experimenteren. Sterke leiders<br />

bestraffen medewerkers die fouten maken of daartoe bereid zijn niet, maar belonen ze. Eigen<br />

verantwoordelijkheid en eigenaarschap zijn de ingrediënten voor een succesvolle toekomst, zegt<br />

ondernemer, spreker en sparringpartner voor organisaties Peter Ros.<br />

106<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


DIGITALE SAMENLEVING<br />

‘Vrijheid en vertrouwen<br />

geven, een recept voor succes’<br />

Peter Ros<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

"<br />

De komende jaren moeten we niet<br />

de focus leggen op hoe we technologische<br />

veranderingen kunnen<br />

reguleren, beperken of tegenhouden,<br />

maar op hoe wij daar moreel en ethisch<br />

mee omgaan. Feit is dat de wereld in het echt<br />

sneller verandert dan in ons hoofd. Dan is<br />

het normaal dat we soms in de stress raken<br />

en ho zeggen. Ons gedrag is immers nog<br />

steeds gebaseerd op het angstsysteem uit de<br />

tijd dat de mens nog in holen leefde”, zegt<br />

Peter Ros. “Bang zijn voor het nieuwe komt<br />

ook voor bij directies, raden van bestuur en<br />

managers. Zij lopen eveneens tegen veranderingen<br />

aan. De enige manier daarop goed<br />

in te spelen is meebewegen en ruimte creëren.<br />

Dat betekent het introduceren van een<br />

hybride businessmodel, waarbij een organisatie<br />

vasthoudt aan wat zij nu doet om te<br />

overleven en tegelijk medewerkers ruimte en<br />

vrijheid geeft in een veilige omgeving dingen<br />

uit te proberen. Werknemers weten bovendien<br />

vaak beter wat er speelt en moet gebeuren<br />

dan de top van een bedrijf. Door hen<br />

eigenaar te maken van hun taak groeit hun<br />

betrokkenheid en parallel daaraan hun productiviteit.”<br />

De ideale medewerker kan zichzelf<br />

en zijn plannen en ideeën volgens Ros<br />

goed presenteren, is ondernemend, aandachtig,<br />

nieuwsgierig en onderzoekend, ziet<br />

constant nieuwe mogelijkheden en is bereid<br />

fouten te maken gedurende dat proces, want<br />

daar leert hij of zij van. “Die houding is straks<br />

essentieel, want de tijd dat alles voor hen en<br />

ons wordt geregeld is bijna voorbij.”<br />

WIE BEREID IS TE FALEN<br />

WINT UITEINDELIJK<br />

Peter Ros realiseert zich dat CEO’s, die<br />

eigenlijk nog net zo werken als voor de digitale<br />

revolutie, moeite kunnen hebben met<br />

‘De meeste<br />

antwoorden<br />

komen in stilte’<br />

het loslaten van verantwoordelijkheden.<br />

“Dat hoeft niet in een keer en het is ook niet<br />

de bedoeling dat iedereen doet waar hij zin<br />

in heeft. Zelfsturing werkt alleen onder een<br />

sterke leider, die vindt dat mensen die wat<br />

nieuws willen proberen een medaille verdienen.<br />

Ik raad iedereen aan de wereld te zien<br />

als een kanseconomie, waarin wie bereid is<br />

te falen uiteindelijk wint.” Zo gaat het niet<br />

altijd. Soms geven ze die ruimte, maar wanneer<br />

vooral de CIO ziet dat excels rood kleuren,<br />

heeft de werknemer vaak alsnog een<br />

probleem. “De bedrijfsleiding snapt dan<br />

niet dat fouten maken nodig is om vooruitgang<br />

te boeken en vindt dat zelfs tegennatuurlijk.<br />

Wanneer een organisatie (nog) niet<br />

in staat is haar medewerkers het benodigde<br />

vertrouwen te geven moet ze daar eerlijk<br />

over zijn en niet doen alsof.” Tijdens lezingen<br />

houdt Ros zijn gehoor vaak voor dat de<br />

meeste antwoorden in stilte komen. Dus ook<br />

op de vraag hoe belangrijk het is personeel<br />

eigenaarschap te geven. “Ik vraag dan of het<br />

hen wel eens is opgevallen dat hard nadenken<br />

over een probleem geen oplossing oplevert,<br />

maar dat die bijna vanzelf komt als je<br />

ontspannen onder de douche staat, in de<br />

open haard staart (sommigen noemen dat<br />

mediteren), hardloopt of de hond uitlaat.<br />

Mijn advies is dan ook: faciliteer stilte als je<br />

wilt veranderen.” Ros doet graag advieswerk<br />

voor bedrijven die openstaan voor verandering,<br />

maar niet weten hoe. “Mensen hebben<br />

altijd de neiging te zeggen dat iets bij hen niet<br />

zo werkt en vaak zijn dat niet degenen aan<br />

de top of op de werkvloer, maar de leden van<br />

het middelmanagement. Dat komt doordat<br />

zij – en anderen – nieuwe dingen plaatsen<br />

in de wereld die zij nu kennen en ervan uitgaan<br />

dat omstandigheden gelijk blijven. Dat<br />

is niet zo.” Veranderingen gaan sneller dan<br />

ooit. Wat nu onmogelijk lijkt, is binnenkort<br />

realiteit. Daar moeten we voor open leren<br />

staan.<br />

ONGEWONE VERBINDINGEN<br />

“Lang zijn we bezig geweest met het efficiënter<br />

maken van (productie)processen en<br />

procedures door steeds een volgende logische<br />

stap te zetten. Nu zijn we in een tijd aangekomen<br />

dat het niet meer draait om kleine<br />

efficiëntieverbeteringen die ervoor zorgen<br />

dat we wat we al kunnen net iets beter doen,<br />

met als grote gevaar dat we steeds dezelfde<br />

taak uitvoeren en onze flexibiliteit verliezen.<br />

Het gaat er nu om ongewone verbindingen<br />

te leggen. ‘Connecting the unusual suspects’<br />

noem ik dat. Kijk naar de natuur of naar<br />

mensen die dingen heel anders doen dan wij<br />

en doe inspiratie op. De grootste ontwrichting<br />

zie je in businessmodellen die van buiten<br />

komen”, zegt Ros. “Op een bepaald moment<br />

kun je een bepaald pad of jezelf niet verder<br />

ontwikkelen, ook al is het nog niet af. De<br />

laatste 5 of 10 procent verbetering kost vaak<br />

onevenredig veel energie, terwijl het inslaan<br />

van nieuwe paden ons op dat moment in een<br />

heel andere dimensie kan brengen. Groepen,<br />

organisaties dus, maken eenzelfde ontwikkeling<br />

door. Mensen die met elkaar in het-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 107


DIGITALE SAMENLEVING<br />

zelfde domein werken hebben de neiging op<br />

dezelfde manier een probleem te benaderen<br />

of op te lossen. Dat betekent dat ze verkokeren,<br />

niet flexibel zijn en geen noodzakelijke<br />

disruptieve antwoorden vinden. Ze krijgen<br />

geen inspiratie, doordat ze geen voorbeelden<br />

van buiten zien. In een wereld waarin verandercycli<br />

door digitalisering en exponentiële<br />

technologische ontwikkelingen, zoals<br />

3D- en 4D-printen, nano- en neurotechnologie,<br />

robotica en fotonica, ‘virtual reality’ en<br />

kunstmatige intelligentie elkaar steeds sneller<br />

opvolgen, werken veel bedrijven nog volgens<br />

die verouderde modellen. Daar wringt<br />

de schoen.”<br />

SCHOOL HEET NU INTERNET<br />

In tegenstelling tot de industriële revolutie,<br />

waar machines heel lang meegingen en<br />

steeds werden verbeterd, hebben we nu te<br />

maken met software voor bijvoorbeeld telefoons<br />

en laptops, waarvan de levenscyclus<br />

zo kort is dat het geen zin meer heeft mensen<br />

les te geven in de besturing en bediening<br />

ervan. Dat moeten we volgens Ros overlaten<br />

aan gespecialiseerde mensen. Gebruikers<br />

moeten zich bezighouden met wat ze<br />

met zo’n apparaat kunnen doen en bereiken.<br />

“Dat is een enorme verschuiving in de<br />

wijze waarop we met producten en zeker met<br />

nog steeds ons belangrijkste ‘asset’, de mens,<br />

omgaan. De angst bestaat dat wij straks overbodig<br />

zijn. Dat is misschien logisch, maar<br />

daaraan kunnen we zelf veel doen door de<br />

manier waarop we onze kinderen opleiden te<br />

veranderen. Nu zeggen we dat ze als ze hun<br />

best doen, ze na de middelbare school klaar<br />

zijn om geld te verdienen en in hun onderhoud<br />

te voorzien. Dat is steeds minder waar.<br />

Het lijkt goedkoper, maar niet meer van deze<br />

tijd grote groepen mensen op te leiden voor<br />

functies die ze heel lang kunnen doen. Dat<br />

werk is er straks niet meer. Dan zijn mensen<br />

nodig die creatief, ondernemend en zelfredzaam<br />

zijn en dingen willen onderzoeken.<br />

Die houding is straks belangrijker dan een<br />

diploma. Er komt ook meer waardering voor<br />

mensen die hun vaste baan opgeven en voor<br />

zichzelf beginnen. Als je voelt dat de ‘zombificering’<br />

je te pakken krijgt, vraag dan of<br />

er een afvloeiingsregeling is, ga eerst drie<br />

108<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

maanden van alles proberen en dan aan de<br />

slag. Als het mislukt grijp je gewoon een<br />

nieuwe kans.” Ros vindt het daarom belangrijk<br />

dat kinderen naast die onderzoekende<br />

houding een aantal basisdingen leren, zoals<br />

lezen en schrijven, samenwerken, geschiedenis<br />

en een paar talen. Vooral Engels en<br />

programmeertaal. “En ze moeten leren hoe<br />

ze moeten leren, een leven lang. Ik ben blij<br />

dat ik er zelf achter ben gekomen dat er een<br />

hele snelle manier is om veel te leren. Die<br />

heet geen school, maar internet.”<br />

‘De wereld<br />

verandert in<br />

het echt sneller<br />

dan in ons<br />

hoofd’<br />

VERHUIZEN IN ONS HOOFD<br />

Ros gaat ervanuit dat de mondialisering<br />

doorzet. “Dat betekent niet dat iedereen<br />

fysiek verhuist. We zijn al verhuisd in<br />

ons hoofd.” Tegelijk is sprake van decentralisatie,<br />

voor het eerst in de geschiedenis<br />

van de mensheid. “Decentralisatie van<br />

macht (nog niet zoveel als gehoopt), informatie<br />

(dankzij Wikipedia, Facebook, Twitter,<br />

LinkedIn), energie (zonnepanelen op je<br />

eigen dak), productie (3D- en 4D-printen)<br />

en eten (zelf voedsel verbouwen). Tevens is<br />

er meer belangstelling voor lokale producten<br />

en gebeurtenissen. Digitalisering zorgt<br />

voor gratis reproductie en distributie van<br />

Peter Ros is ondernemer, spreker en ‘boardroom' sparringpartner.<br />

Als mede-oprichter van Permanent Beta experimenteert hij<br />

dagelijks met nieuwe technologie en sociale vernieuwing. Als<br />

spreker en sparring-partner deelt hij graag ideeën en inzichten<br />

over de toekomst van werk, gezondheidszorg, onderwijs,<br />

overheid en management. peterros@speakersacademy.nl<br />

die informatie via internet, maar ook voor<br />

dematerialisatie (minder grondstoffengebruik).<br />

Alle apparaten zijn straks met elkaar<br />

verbonden, maar dat is tegelijk waar het bij<br />

Internet of Things fout gaat. Alles moet snel<br />

en goedkoop, maar te weinig denkt men in<br />

het productieproces na over cyberveiligheid.<br />

Verantwoordelijkheid zal ook moeten<br />

verschuiven. Velen denken nu nog dat,<br />

omdat ze belasting betalen, overheidsdiensten<br />

daarvoor moeten zorgen. We moeten<br />

eraan wennen dat wij daar voor een groot<br />

gedeelte zelf voor verantwoordelijk zijn.<br />

Waarom moet een ander het oplossen als<br />

onze data over bijvoorbeeld onze gezondheid<br />

of financiën worden gestolen doordat<br />

wij voor alle websites hetzelfde wachtwoord<br />

hebben of alle wachtwoorden op een papiertje<br />

hebben geschreven? Ik vrees dat dit verantwoordelijkheidsgevoel<br />

nog niet erg leeft.<br />

Ook niet binnen organisaties. Extra regelgeving<br />

beperkt de ruimte die nodig is om zelf<br />

verantwoordelijkheid te nemen en lost dus<br />

niets op, maar het besef moet er natuurlijk<br />

wel snel komen.”<br />

Alleen dan kunnen we optimaal gebruik<br />

maken van de volledig met knooppunten<br />

verweven netwerken, die net als in de natuur<br />

gewoon ontstaan en informatie steeds sneller<br />

en efficiënter transporteren. Om die<br />

reden herhaalt Peter Ros: “Juist door die ontwikkeling<br />

moeten in de toekomst mensen<br />

die het dichtst bij een onderwerp staan de<br />

beslissingen nemen. Dat is vaak niet meer de<br />

man of vrouw aan de top. Die had vroeger de<br />

snelste pc op zijn of haar kamer staan, maar<br />

nu zijn dat meestal jonge professionals. Zij<br />

hebben apparatuur met betere verbindingen,<br />

waarop ze gemakkelijker agile software<br />

kunnen zetten en weten beter hoe ze met de<br />

huidige netwerken moeten omgaan dan hun<br />

bazen. Er is dus duidelijk iets aan de hand en<br />

dat heet verandering.”<br />

© DESIGN IN BEELD


© MET DANK AAN GUSTZI EIBEN<br />

‘Ik ben blij dat<br />

ik er zelf achter<br />

ben gekomen<br />

dat er een hele<br />

snelle manier is<br />

om veel te leren.<br />

Die heet geen<br />

school, maar<br />

internet’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 109


© COR KUYVENHOVEN<br />

‘Skateboards bakken<br />

van plastic doppen’<br />

Plastic Whale haalt steeds meer plastic flesjes en ander afval uit de Amsterdamse grachten. Vorig jaar<br />

met drie en binnenkort met acht of negen sloepen die van datzelfde afval zijn gemaakt. Ook andere<br />

steden én landen hebben belangstelling. In Rotterdam vaart de eerste sloep al. In 2018 wil oprichter/<br />

ondernemer Marius Smit met zijn nieuwe onderneming WasteBoards op vijf plekken in de wereld skateboards<br />

bakken van flesdoppen en zo lokaal economische waarde creëren van plastic afval.<br />

110<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


DUURZAAM ONDERNEMERSCHAP<br />

Marius Smit<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

"<br />

Plastic afval is een groot probleem<br />

voor organisatoren van muziekevenementen.<br />

Zij weten vaak niet<br />

hoe ze er vanaf moeten komen en al<br />

helemaal niet hoe ze de vaak jongere bezoekers<br />

op een coole manier bij de oplossing<br />

ervan kunnen betrekken.” Wanneer Marius<br />

Smit van een aantal organisatoren hoort<br />

hoezeer zij met de afvalkwestie in de maag<br />

zitten, is zijn bedrijf Plastic Whale samen<br />

met studenten van de Hogeschool Amsterdam<br />

al enige tijd bezig met het ontwikkelen<br />

van een skateboard van plastic doppen. Als<br />

hij het prototype ziet weet Marius het meteen:<br />

“Hoe cool is het om tijdens muziekevenementen<br />

skateboards te gaan bakken van<br />

ter plekke ingezamelde plastic doppen? Niet<br />

alleen het resultaat is cool, het proces ook.<br />

De doppen smelten in de oven, waarna het<br />

vloeibare plastic in een mal afkoelt en verandert<br />

in een skateboard, waarop vaak nog<br />

allerlei originele logo’s te zien zijn.” Begin<br />

2015 belt hij zijn contacten uit de muziekindustrie,<br />

die meteen enthousiast zijn,<br />

waarna het ontwikkelingstraject begint.<br />

Een ware krachtmeting, die in oktober dat<br />

jaar uitmondt in de uitreiking van het eerste<br />

skateboard aan de toenmalige staatssecretaris<br />

Wilma Mansveld tijdens het Amsterdam<br />

Dance Event. Daar presenteert Marius<br />

ook het plan om tijdens grote festivals skateboards<br />

te bakken. “Dat is goed ontvangen.<br />

Anderhalve maand eerder was al besloten<br />

deze kans definitief te pakken en gas te<br />

geven, wat resulteerde in de oprichting van<br />

WasteBoards. Een aparte bedrijfsentiteit,<br />

maar met drie van de vier aandeelhouders<br />

van Plastic Whale. Vervolgens hebben we<br />

mallen laten maken, een oven gekocht en<br />

zijn we in een loods begonnen met het bakken<br />

van deze skate- of wasteboards.”<br />

MOBIELE BOARDBAKKERIJ<br />

Voor de muziekevenementen is een<br />

mobiele WasteBoards-bakkerij ontwikkeld<br />

in een zeecontainer, die van festival naar festival<br />

te vervoeren is. De ambities gaan echter<br />

veel verder dan alleen muziekfestivals. De<br />

doelstelling is in 2018 op vijf plekken in de<br />

wereld skateboards te bakken. Marius Smit:<br />

“Zo sla je twee vliegen in één klap: je pakt<br />

ter plaatse het probleem van plastic zwerfafval<br />

aan, terwijl je tegelijk lokaal economische<br />

waarde én banen creëert. Hoe mooi is het<br />

een skateboard te kopen dat gemaakt is van<br />

plastic afval uit de favelas van Rio of de sloppenwijken<br />

van Jakarta en daarmee de lokale<br />

economie te ondersteunen?” WasteBoards is<br />

momenteel concreet bezig met Bali (Indonesië)<br />

en São Paulo (Brazilië). “We beginnen<br />

gewoon, maar net als bij Plastic Whale zoeken<br />

we altijd naar partners met wie we de<br />

volgende stap kunnen zetten. Bijvoorbeeld<br />

investeerders of ondernemers met internationale<br />

ervaring en contacten op interessante<br />

plekken. Ook met dit project hebben we de<br />

voorwaarden voor succes gecreëerd en gaan<br />

we het proces zodanig aanpakken dat het<br />

overal werkt.”<br />

“Je gooit de deuren van de zeecontainer<br />

open en je kan gaan bakken met lokaal plastic<br />

afval.” Marius sluit niet uit dat tegen die<br />

tijd ook andere producten, zoals cricket bats,<br />

de bakkerijen verlaten. “Begin <strong>2016</strong> heb ik<br />

op uitnodiging van de Nederlandse regering<br />

lezingen gegeven in Mumbai, India. Lokale<br />

ondernemers zagen meteen hele grote kansen.<br />

Niet zo gek in een land met zoveel inwoners.<br />

Mijn strategie is echter klein maar<br />

concreet aan de slag gaan en met niet al te<br />

hoge investeringen een aansprekend product<br />

maken. Van daaruit verken je de lokale<br />

markt en ontstaan nieuwe kansen. De ervaring<br />

met Plastic Whale heeft geleerd dat dan<br />

ook weer een lokaal netwerk ontstaat van<br />

betrokken mensen, die er belang bij hebben<br />

en geïnteresseerd zijn. Ook de pers blijkt dan<br />

vaak belangstelling te hebben.” Even is het<br />

stil, dan zegt Marius Smit: “Laten we eerst<br />

© ARNOUD KOR<br />

maar beginnen met die skateboards van<br />

plastic doppen. Dat betekent samenwerken<br />

met lokale ondernemers om die doppen in<br />

te zamelen en de wasteboards te produceren,<br />

want alles dat we doen moet de lokale<br />

economie stimuleren en de aanzet zijn voor<br />

een duurzaam economisch model. Voor de<br />

show een paar maandjes wasteboards bakken,<br />

een zak geld achterlaten en weer vertrekken<br />

draagt daar niet aan bij. De lokale<br />

partners moeten het oppakken en er gewin<br />

bij hebben.”<br />

‘CONNECTING THE DOTS’<br />

WasteBoards borduurt voort op Marius’<br />

oorspronkelijke intentie met Plastic Whale<br />

een netwerk te creëren van burgers, bedrijven<br />

en overheidsinstanties die zich gezamenlijk<br />

inzetten voor positieve, concrete<br />

resultaten. “Vanuit zo’n netwerk ontstaan<br />

nieuwe kansen en ontwikkelingen. Ik ben<br />

goed in het leggen van verbindingen – of<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 111


DUURZAAM ONDERNEMERSCHAP<br />

© ARNOUD KOR<br />

‘We hoeven niet<br />

naar mensen te<br />

zoeken, ze komen<br />

naar ons toe’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘connecting the dots’ zoals Steve Jobs zei –<br />

en ook nu doe ik dat om deze startup tot een<br />

succes te maken. Zonder hulp van contacten<br />

lukt dat niet.”<br />

Met Plastic Whale gaat het intussen uitstekend.<br />

“De ontwikkelingen gaan erg snel.<br />

Plastic vissen is een erg populair bedrijfsuitje,<br />

we zijn al met dan 125 bedrijven de Amsterdamse<br />

grachten op gegaan. In 2015 voeren<br />

we nog met drie sloepen door de Amster-<br />

112<br />

damse grachten, nu bouwen we alweer sloep<br />

nummer acht en negen van het uit het water<br />

geviste plastic, dat na recycling weer dient<br />

als grondstof voor de nieuwe boten. Voorlopig<br />

kunnen we daarmee doorgaan. Er<br />

is nog genoeg plastic soep. ” In Rotterdam<br />

vaart inmiddels de eerste sloep. En daar blijft<br />

het niet bij. Particulieren en bedrijven hebben<br />

belangstelling voor het kopen van een<br />

sloep. “Dat jagen we nog niet na, omdat we<br />

heel druk bezig zijn met de groei van onze<br />

onderneming, maar we hebben wel onlangs<br />

een acht meter lange admiraalssloep verkocht<br />

en geleverd aan Groningen Seaports.”<br />

“Wij zijn niet uniek doordat we plastic<br />

afval recyclen, maar door de betrokkenheid<br />

en waarde die wij creëren middels zeer<br />

aansprekende processen en producten. Zo<br />

maken we mensen ervan bewust dat afval<br />

een prima grondstof is en dat weggooien<br />

geen optie is. Dat verhaal slaat aan, niet<br />

alleen in Nederland, maar wereldwijd. Plastic<br />

soep is overal. Enige tijd geleden ben ik<br />

geïnterviewd door de Duitse wereldomroep<br />

Deutsche Welle. Wanneer ik ineens allerlei<br />

mailtjes krijg uit Midden-Amerika en later<br />

uit Afrika of Zuidoost-Azië weet ik dat het<br />

programma daar is uitgezonden. Recent is<br />

hier een filmploeg geweest uit Israël en heb<br />

ik gesproken met een journalist van een<br />

Amerikaans station. Ook de internationale<br />

pers weet ons steeds beter te vinden.”<br />

Marius Smit is oprichter van Plastic Whale, een in 2011 opgerichte onderneming die plastic afval opvist uit de Amsterdamse<br />

grachten en (nu ook) de Rotterdamse singels en zorgt voor hergebruik van deze waardevolle grondstof. “De<br />

plastic flessen die we opvissen worden gerecycled tot granulaatkorrels. Daarvan maken ze schuimplaten, die de basis<br />

vormen van onze boten. Voor de eerste boot van 6 x 2,2 meter zijn grosso modo 10.000 flessen gebruikt, ongeveer<br />

het aantal dat in 2014 is opgevist. De nieuwere boten zijn vervaardigd van zes- à zevenduizend flessen.” In 2015 is uit<br />

Plastic Whale de start-up Wasteboards voortgekomen, die skateboards maakt van plastic doppen. Marius studeerde<br />

internationale marketing en heeft in diverse marketingfuncties gewerkt. mariussmit@speakersacademy.nl<br />

CIRCULAIRE ECONOMIE<br />

Marius vindt het vooral opvallend hoe<br />

serieus zijn onderneming wordt genomen.<br />

Dat komt, denkt hij, doordat zijn duurzame<br />

bedrijf grote partijen als Interface en Adyen<br />

aan zich weet te binden. Ook speelt een<br />

grote rol dat duurzaamheid een ‘hot item’ is<br />

en vele partijen zich inzetten voor de circulaire<br />

economie, waarin in principe sprake is<br />

van hergebruik van alle producten en materialen,<br />

die als grondstoffen hun waarde blijven<br />

behouden. “Dat is een speerpunt en wij<br />

worden in dat kader gezien als een voorbeeld<br />

van modern duurzaam ondernemen en als<br />

referentie gebruikt. Nu wij van het helpen<br />

oplossen van een probleem echt onze business<br />

hebben gemaakt zijn ook overheden<br />

fan.” Hij vertelt enthousiast hoe een vriend<br />

van hem een lezing bijwoonde van een eurocommissaris,<br />

die op een gegeven moment<br />

zelfs zei dat Plastic Whale het perfecte voorbeeld<br />

is van duurzaam ondernemen. “Ik heb<br />

de goeie man nog nooit ontmoet!”, lacht hij.<br />

“Begin <strong>2016</strong> hebben we met twaalf directeuren-generaal<br />

uit de Europese Unie, de directeur<br />

van Interface en Tweede Kamerleden<br />

gevaren en op plastic gevist.”<br />

De kern van de onderneming is de afgelopen<br />

jaren nauwelijks veranderd. “De groep<br />

betrokkenen rondom Plastic Whale is wel<br />

behoorlijk gegroeid. Toch hebben mijn rechterhand<br />

en ik onlangs goed gekeken naar de<br />

structuur van het bedrijf. Wij werken ons<br />

een slag in de rondte en hebben eigenlijk<br />

ook nieuwe vaste mensen nodig. Doordat wij<br />

met iets heel positiefs en concreets bezig zijn<br />

– en daarvoor veel complimenten, bedankjes<br />

en applausjes krijgen – trekken we eigenlijk<br />

vanzelf mensen aan met dezelfde energie.<br />

Wij hoeven nooit naar mensen te zoeken,<br />

ze komen naar ons toe. Of het nu vrijwilligers<br />

of vaste medewerkers zijn. Het grootste<br />

geluk van deze onderneming is sowieso dat<br />

we een enorm netwerk van dat soort mensen<br />

bij elkaar hebben weten te krijgen. Dat<br />

er een enorme stuwkracht achter zit. Waste-<br />

Boards hebben we in anderhalve maand uit<br />

de grond gestampt. Mooie vormgeving, logo.<br />

Als we iets willen kunnen we dat heel snel<br />

voor elkaar krijgen. Dat is het leukste.”<br />

© ARNOUD KOR


© NATASJANOORDERVLIET<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 113


© ENITH STENHUYS<br />

Ex-topmilitair gelooft in<br />

offensieve innovatie<br />

Luitenant-generaal b.d. Alexander Schnitger<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

“Zo’n 94 procent van de militairen bij de Koninklijke Luchtmacht is mbo- of hoger opgeleid. Die mensen<br />

hoef je niets te vertellen. Geef ze de ruimte en er gebeuren de prachtigste dingen.” Dat geldt volgens<br />

luitenant-generaal b.d. Alexander Schnitger ook voor het bedrijfsleven en de overheid. Medewerkers die zelf<br />

verantwoordelijk mogen zijn voor wat ze doen, komen met creatievere ideeën dan collega’s die in een keurslijf<br />

lopen. “Ik geloof ook in het algemeen heel erg in het nemen van radicale en grote innovatieve stappen.”<br />

114<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


INNOVATIE<br />

"<br />

Het is niet erg militair om medewerkers<br />

los te laten en de vrijheid<br />

te geven naar eigen inzicht<br />

te handelen, bijvoorbeeld omdat<br />

dit strijdig zou zijn met de veiligheid in de<br />

luchtvaart. Allemaal onzin. Mensen die<br />

goed geschoold zijn in veilig denken en<br />

doen, blijven dat doen. In de krijgsmacht<br />

en daarbuiten”, legt luitenant-generaal b.d.<br />

Alexander Schnitger vol overtuiging uit.<br />

“Wie voor zichzelf de kreet ‘schijt aan de<br />

regels’ tot een soort van stil adagium maakt<br />

en liever achteraf op z’n donder krijgt dan<br />

vooraf toestemming vraagt kan ongelooflijk<br />

veel bereiken. Dat heb ik bij de Luchtmacht<br />

gemerkt en zo probeer ik nu ook naar<br />

de wereld te kijken waarin ik nu ben geland.”<br />

Op 10 juni <strong>2016</strong> heeft Schnitger, vanwege<br />

functioneel leeftijdsontslag, het commando<br />

Luchtstrijdkrachten overgedragen aan zijn<br />

opvolger Dennis Luyt en per 1 juli is hij formeel<br />

vertrokken na een loopbaan bij Defensie<br />

van bijna 37 jaar. Sinds november <strong>2016</strong><br />

is hij Anne Cor Groeneveld opgevolgd als<br />

voorzitter van de netwerkorganisatie Dutch<br />

Aviation Group (DAG).<br />

INNOVATIE BIEDT KANSEN<br />

“Als nieuwe voorzitter vind ik het mijn<br />

plicht kansen te grijpen en na te denken over<br />

de vraag of we zo goed bezig zijn dat we op de<br />

juiste manier innovatie kunnen creëren. Dan<br />

heb ik het niet over eindeloze, incrementele,<br />

voorzichtige en stapvoetsgewijze innovatie.<br />

Ik geloof erg in het nemen van grote,<br />

radicale (en daarmee mislukkingsgevoelige)<br />

innovatiestappen, met doelstellingen<br />

die voorbijgaan aan het dagdagelijkse. Om<br />

dat te kunnen doen zijn individuen nodig<br />

die zich laten leiden door hun geestkracht<br />

en intelligentie en bedrijven die hun personeel<br />

daarvoor inzetten. Ons cross-mediale<br />

en multifunctionele netwerk is hét podium<br />

om mensen, organisaties en kennis bij elkaar<br />

te brengen, waardoor het ook mogelijk is die<br />

grote stappen te zetten en innovaties te laten<br />

slagen. Niet elke dag of continu, want dan<br />

wordt iedereen gek en verdienen we geen<br />

geld meer, maar wel elke keer dat die kansen<br />

zich voordoen.”<br />

‘Militaire<br />

ervaring<br />

is nu van<br />

onschatbare<br />

waarde’<br />

Schnitger vindt de DAG vooral interessant,<br />

omdat dit netwerk hem de benodigde<br />

inzichten en mogelijkheden geeft om met<br />

vernieuwingskracht verder te gaan. “Daarop<br />

probeer ik nog meer de aandacht te vestigen.<br />

Technologische innovatie, vaak gedreven<br />

door informatie en informatietechnologie,<br />

is de kern en bepaalt nu al de toekomst<br />

van onze wereld, zonder dat we dat misschien<br />

ten volle beseffen. Om succesvol te<br />

zijn moet je wel, zoals ik eerder bij de Luchtmacht<br />

heb gedaan, een organisatie bouwen<br />

die zich ook bezighoudt met sociale en culturele<br />

innovatie.” Het is belangrijk te kijken<br />

naar het gedrag van de organisatie als geheel<br />

en van de individuele medewerker. Willen ze<br />

ook zichzelf innoveren, staan we open voor<br />

innovatie in het algemeen, zijn ze bereid<br />

zich daarmee te bemoeien, zien ze kansen in<br />

plaats van bedreigingen, vinden ze veranderingen<br />

positief en zijn ze ervan overtuigd dat<br />

ze dingen bij elkaar moet brengen om te kunnen<br />

slagen? Schnitger is ervan overtuigd dat<br />

sociale, culturele en technologische innovatie<br />

bij elkaar horen en benadrukt nog eens de<br />

waarde van het de ruimte geven aan medewerkers,<br />

door hen zo veel als mogelijk ‘master<br />

of their own disaster’ te maken.<br />

BIJZONDERE<br />

ONTMOETINGEN<br />

De Dutch Aviation Group is een vereniging.<br />

Alexander Schnitger legt als voorzitter<br />

verantwoording af aan de leden van de<br />

netwerkorganisatie. “Wij brengen mensen,<br />

bedrijven en organisaties bij elkaar door de<br />

juiste omstandigheden te creëren, bijvoorbeeld<br />

tijdens ons voorjaarsevenement (met<br />

sprekers) en ons najaarssymposium. Kleine<br />

en grote bedrijven raken daardoor met<br />

elkaar in gesprek, Pieter Elbers, de president<br />

en CEO van KLM, verkoopt geen ticket méér<br />

door zijn DAG-lidmaatschap, hij ontmoet<br />

wel studenten van de TU, die ook lid zijn<br />

en directeuren van start-ups, eenmansbedrijfjes<br />

en het MKB die heel innovatief bezig<br />

zijn. Grote organisaties als LVNL (Luchtverkeersleiding<br />

Nederland) en Schiphol discussiëren<br />

met elkaar en grote vliegtuigbouwers<br />

als Boeing, Fokker en Airbus komen in contact<br />

met kleine technologiebedrijven. Onze<br />

leden en genodigden creëren voortdurend<br />

nieuwe inhoud, natuurlijk zijn ook de borrel<br />

en de bitterbal in trek. Aan deze bijeenkomsten,<br />

heb ik gemerkt, bestaat grote behoefte.”<br />

De DAG gaat volgens Schnitger niet alleen<br />

over vliegtuigen en vliegvelden. “Als Elbers<br />

tijdens het symposium op onze najaarsbijeenkomst<br />

spreekt over het belang van<br />

informatie en informatietechnologie voor<br />

klantbeleving en klantenbinding, efficiëntie<br />

en veiligheid en het ontwikkelen van nieuwe<br />

producten en markten, geldt dat natuurlijk<br />

niet alleen voor de luchtvaart, maar eigenlijk<br />

voor elke bedrijfstak. Die principes komen<br />

niet eens uit onze sector, we kunnen er wel<br />

veel van leren.”<br />

INDRUKWEKKENDE<br />

CARRIÈRE<br />

Alexander Schnitger voelt zich opvallend<br />

snel in zijn element in zijn nieuwe rol,<br />

na bijna 37 jaar actief te zijn geweest voor<br />

Defensie. De ervaring die hij daar als leidinggevende,<br />

commandant en als mens heeft<br />

opgedaan is nu van onschatbare waarde.<br />

“Ik ben in 1979 begonnen met mijn opleiding<br />

aan de Koninklijke Militaire Academie<br />

in Breda. Daarna heb ik leren vliegen, eerst<br />

nog met de F-5, later met de F-16. In de jaren<br />

negentig ben ik uitgezonden naar de Balkan,<br />

waar ik de strijd van voor naar achter heb<br />

gemaakt. Na de Kosovo-oorlog (1999) heb ik<br />

het laatste detachement naar huis gestuurd.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 115


INNOVATIE<br />

‘Sociale,<br />

culturele en<br />

technologische<br />

innovatie<br />

horen bij<br />

elkaar’<br />

Een korte pauze volgde, totdat na 9/11 alles<br />

en iedereen weer in actie kwam en we ineens<br />

in Manas, Kirgizië zaten om de Amerikanen<br />

te helpen bij een opmars vanuit het Noorden,<br />

die was bedoeld om de Taliban en Al-Qa’ida<br />

uit Afghanistan te verdrijven. Daar zijn we<br />

lang gebleven. De strijd op de Balkan is niet<br />

voor niets geweest, hoewel het een kruitvat<br />

blijft. De radicale islam en terreurgroepen<br />

zoals IS zijn een ander verhaal. Dat is net een<br />

waterbed. Op het ene moment druk je ISIS in<br />

elkaar, vlak daarna komt ergens anders weer<br />

iets omhoog.” Schnitger belandt gedurende<br />

die periode in het middenmanagement.<br />

“Tegen het einde van de operaties boven de<br />

Balkan was ik een half jaar lang baas van een<br />

gecombineerd Nederlands-Belgisch detachement.<br />

Een heel interessant sociaal en<br />

cultureel experiment, waarvan ik veel heb<br />

116<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

geleerd en dat me nu nog van pas komt.” Later<br />

is hij betrokken bij het veranderen van de statische<br />

NAVO-organisatie naar een effectieve<br />

uitzendbare vredesmacht, zoals wat na 2001<br />

ISAF gaat heten: de International Security<br />

Assistance Force, de stationering van NAVOeenheden<br />

in Afghanistan. In die zelfde periode<br />

is hij als planner bij het ministerie van<br />

Defensie betrokken bij de hervorming van<br />

de Luchtmacht. “Daarna schoot ik door de<br />

rangen heen en hield ik me bezig met van<br />

alles: van uitzendingen naar Afghanistan tot<br />

baas van het ‘mooiste vliegveld van de Luchtmacht’:<br />

Volkel.” Hij gaat dan zelf niet meer op<br />

uitzending, bezoekt wel veel ‘prachtige landen<br />

met vriendelijke mensen, die vaak wel in<br />

een grote puinhoop leven’.<br />

DRACONISCHE<br />

BEZUINIGINGEN<br />

Hij herinnert zich nog als de dag van vandaag<br />

de strijd en de moeilijkheden rond<br />

de draconische bezuinigingen op Defensie<br />

in 2011. Hij is dan al twee jaar generaalmajoor<br />

en in Den Haag als directeur van de<br />

divisie, die belast is met plannen en beleid,<br />

verantwoordelijk voor de hele krijgsmacht.<br />

Daar leert hij de andere kant van het defensiebedrijf<br />

nog beter kennen. “Die bezuinigen<br />

waren gigantisch en kwamen op het<br />

moment dat we nog bezig waren met de<br />

vorige. We werden helemaal uitgekleed. De<br />

uitdaging was desondanks ervoor te zorgen<br />

een krijgsmacht over te houden die nog iets<br />

kon. Daarin zijn we gedeeltelijk geslaagd.<br />

We zijn altijd onderweg gebleven, tegelijkertijd<br />

hebben de bezuinigingen diepe gaten<br />

geslagen in de organisatie waarmee we nog<br />

Luitenant-generaal b.d. Alexander Schnitger is voorzitter van de Dutch Aviation Group en bestuurslid van Clean Tech<br />

Aviation BV. Daarvoor heeft hij bijna 37 jaar gewerkt voor het ministerie van Defensie, in het bijzonder voor de Koninklijke<br />

Luchtmacht. Tot juni <strong>2016</strong> was hij Commandant Luchtstrijdkrachten. In 2004 werd hij bevorderd tot kolonel,<br />

in 2008 als operationeel directeur bij de luchtmachtstaf tot commodore, in 2009 tot generaal-majoor en in 2012 tot<br />

luitenant-generaal. alexanderschnitger@speakersacademy.nl<br />

steeds worstelen”, zegt Schnitger die als hij<br />

het over Defensie heeft nog steeds in de wijvorm<br />

spreekt. “Dat komt door de verbinding<br />

die ik nog steeds voel met dat bedrijf en de<br />

mensen. Die raak ik nooit meer kwijt. En het<br />

is ook nog maar zo kort geleden. Als commandant<br />

van de Luchtmacht ben ik samen<br />

met de Belgische commandant luitenantgeneraal<br />

Claude Van de Voorde, die sinds<br />

2014 kabinetschef op het Belgische ministerie<br />

van Defensie is, druk bezig geweest<br />

voorwaarden te scheppen voor het samengaan<br />

van onze luchtmachten. Dat is mogelijk<br />

wanneer beide landen bereid zijn wetten<br />

en afspraken te maken over zaken als soevereiniteit<br />

en het opereren op en boven elkaars<br />

grondgebied. Sinds enige tijd doen Nederland<br />

en België al samen de bewaking van het<br />

gezamenlijke luchtruim. Dat is een begin. Ik<br />

ben er van overtuigd dat het verdergaat, ook<br />

samen met Luxemburg. Het is een beetje<br />

het Benelux-model. Dat was destijds een<br />

voorbeeld voor de Europese Economische<br />

Gemeenschap. Nu kunnen we als Benelux<br />

weer een voorbeeld zijn, een opstapje naar<br />

een Europese krijgsmacht. De vorming<br />

daarvan is ingewikkeld, maar dat is bij de<br />

Europese Unie, die nu wat terugvalt, ook<br />

gelukt.” Resoluut zegt Alexander Schnitger<br />

ten slotte: “Gefundeerde kritiek op de Europese<br />

bureaucratie is goed, we moeten ons<br />

wel realiseren wat voor positiefs de EU ons<br />

allemaal heeft gebracht, in het bijzonder de<br />

langste periode van vrede die West-Europa<br />

ooit heeft gekend.”<br />

© ENITH STENHUYS


© ENITH STENHUYS<br />

André<br />

Kuipers<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

RUIMTEVAARTCOLLEGE<br />

Een unieke kijk<br />

in het leven van<br />

een Astronaut<br />

André Kuipers nodigt u uit om samen met<br />

hem zijn reis door de ruimte te beleven.<br />

Een college vol humor, verbazing en<br />

wonderbaarlijke feiten.<br />

Programma <strong>2017</strong><br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 117


© ESA NASA<br />

118<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 119


‘Reizen naar Mars is<br />

hét avontuur van<br />

de mensheid’<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

“Het krioelt van het leven in het heelal”, denkt<br />

André Kuipers. “Mars is eigenlijk de enige plek<br />

waar wij zelf kunnen zoeken, de rest is te ver<br />

weg. Met grote ruimtetelescopen is ontdekt dat<br />

onze Melkweg ongeveer 300 miljard sterren<br />

telt, maar ook dat er tussen 100 en 200 miljard<br />

melkwegen zijn en waarschijnlijk zelfs tien keer<br />

zoveel. Er zijn meer sterren in het heelal dan<br />

zandkorrels op alle aardse stranden samen. Die<br />

sterren hebben allemaal planeten. Als er per<br />

melkweg maar één planeet aan alle condities<br />

voldoet zijn er al een biljoen sterren met leven.”<br />

Mensen zijn ontdekkingsreizigers. Daarom gaan ze ook<br />

naar Mars, de tot nu toe enige voor ons bereikbare planeet<br />

waar leven mogelijk is (geweest). “Ik zeg al 25 jaar<br />

dat over 25 jaar de eerste mensen op Mars staan. Nu is<br />

die verwachting reëel. Misschien zelfs eerder. NASA is<br />

ermee bezig. Europa haakt aan”, zegt André Kuipers. Na de<br />

maan is Mars de volgende stap, die de Amerikanen waarschijnlijk<br />

als eersten zullen zetten. De privésector plant<br />

inmiddels ook bemande vluchten. “Elon Musk, oprichter/CEO<br />

van SpaceX, gaat dat als eerste doen met de Dragon.<br />

Hij is een slimme dromer, die echt doet wat hij zegt<br />

en dat al heeft bewezen met de onbemande Dragon, Tesla<br />

en Solar City. Musk wil met sterke raketten binnen relatief<br />

korte tijd honderden mensen naar Mars sturen. Die<br />

reis duurt zeven tot negen maanden. De passagiers kunnen<br />

terug als ze willen, maar niet meteen. Ze moeten zo’n<br />

half jaar wachten tot de afstand tussen de aarde en Mars,<br />

die varieert doordat onze planeet sneller draait, weer zo<br />

kort mogelijk is. Het ruimtevaartuig moet dus voldoende<br />

water en voedsel voor drie jaar meenemen.”<br />

Kolonies stichten op Mars is een ander verhaal. Het is<br />

er koud, vaak vele decimalen onder nul, maar op de evenaar<br />

kan het +20°C zijn. “Er is een dun dampkringetje van<br />

kooldioxide en veel straling, want een magneetveld ontbreekt.<br />

Mars heeft waarschijnlijk een atmosfeer en vloeibaar<br />

water gehad. We denken dat er nu nog water in de<br />

grond zit. Een NASA-satelliet heeft onlangs een enorme<br />

ondergrondse ‘ijszee’ ontdekt, die acht keer zo groot is als<br />

Nederland. Doordat de vulkanen – de grootste vulkaan<br />

van ons zonnestelsel staat op Mars – zijn gedoofd komen<br />

er geen gassen meer in de lucht. Mars kan zijn dampkring<br />

niet vasthouden. Dat maakt plantengroei onmogelijk.”<br />

Op zich kunnen mensen naar Mars, maar dan moeten ze<br />

zuurstof maken. Bijvoorbeeld door met speciale apparatuur<br />

constant water uit de bevroren bodem te extraheren<br />

en te splitsen. Ook moeten ze voedsel verbouwen,<br />

ondergronds wanneer de grond aan de oppervlakte ongeschikt<br />

is of niet tegen straling valt te beschermen.” Kolonisten<br />

kunnen terug naar de aarde. “De initiatiefnemers<br />

van het project Mars One, dat ik om allerlei redenen niet<br />

realistisch vind, beweren dat mensen er permanent moeten<br />

blijven. Dat is onethisch en niet waar. Je kunt er een<br />

terugkeerraket neerzetten. Ook is het mogelijk CO₂ uit de<br />

atmosfeer op te vangen en samen te brengen met uit de<br />

grond geëxtraheerd water om methaan te maken. Dat is<br />

als brandstof te gebruiken voor de raketmotoren.”<br />

Aarde II is noodzakelijk<br />

Een tweede aarde bouwen, zoals Musk wil bereiken met<br />

zijn SpaceX-project, is noodzakelijk, vindt ook Kuipers.<br />

“We moeten een soort worden die kan leven op verschil-<br />

120<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


lende planeten. Het verleden leert hoe het vergaat met<br />

diersoorten die slechts in één biotoop leven en daardoor<br />

heel kwetsbaar zijn.” Ratten, kakkerlakken en ook mensen<br />

doen het goed doordat ze zich kunnen aanpassen aan<br />

meerdere biotopen en zo evolutionair beter af zijn. “Als<br />

een grote planetoïde neerstort op aarde zijn we er allemaal<br />

geweest. Om als soort te overleven, moeten we ook elders<br />

zijn. Technisch is het haalbaar, maar de uitvoering gaat<br />

langzamer dan ook Musk zou willen. “Het zal geleidelijk<br />

gebeuren. Sturen, verkennen en terugkeren. Ooit zullen<br />

mensen ervoor kiezen er langere tijd of voor altijd te blijven.<br />

Als het zover is verwacht ik dat genoeg mensen zullen<br />

instappen. Ook al omdat een ticket 200.000 gaat kosten<br />

volgens Musk. Dat is niks. Ik moet mijn gezin nog even<br />

overtuigen en dan ga ik ook mee. Dit is hét avontuur van<br />

de mensheid en je kan nog terug ook! Als ik geen vrouw en<br />

kinderen had zou ik waarschijnlijk naar een echte kolonie<br />

op Mars gaan waar je permanent kunt blijven.”<br />

‘Ik moet mijn gezin nog<br />

overtuigen, dan ga ik mee<br />

naar Mars’<br />

In het stof van kometen<br />

Landen op Mars is lastig. De Amerikanen is het een paar<br />

maal gelukt, maar het is ook regelmatig fout gegaan. In<br />

oktober <strong>2016</strong> is een Europese Marslander door een verkeerde<br />

computerberekening neergestort. “In de media<br />

leek het alsof het hele ExoMars-programma van ESA is<br />

mislukt. Dat is niet zo. De satelliet zelf, die contact kan<br />

opnemen met de aarde, werkt prima en doet atmosfeermetingen.<br />

Het Marswagentje zal straks in de grond gaan<br />

boren. Alleen de test met een experimentele lander is<br />

mislukt. Het is dus mogelijk de dampkring te analyseren<br />

om te zien of er methaan in voorkomt, een vluchtige<br />

stof die door biologische processen ontstaat en een<br />

teken van het bestaan van microbisch leven kan zijn.<br />

Allereerst zoeken we naar leven op Mars, in het stof van<br />

kometen (waarin we aminozuren, de bouwstoffen van<br />

het leven kunnen vinden) en straks bij bepaalde manen<br />

van die grote planeten. Ook zoeken we naar leven op exoplaneten<br />

, die om andere sterren dan de zon draaien. De<br />

dichtstbijzijnde ster is echter al vier lichtjaren hier vandaan.<br />

We zouden er met de huidige techniek 75.000 jaar<br />

over doen er te komen.”<br />

Het idee is dat het heelal zoveel planeten telt dat waarschijnlijk<br />

op een groot aantal daarvan leven is ontstaan.<br />

“Er is alleen nog geen bewijs. Met grote radiotelescopen<br />

vangen we in het kader van het SETI-project (Search for<br />

Extraterrestrial Intelligence) al decennia signalen uit<br />

de ruimte op. De Chinezen bouwen zelfs een nog grotere<br />

telescoop, maar tot nu toe luisteren we maar tot een<br />

paar honderd lichtjaren ver. Af en toe haalt een signaaltje<br />

het nieuws, maar daar kunnen we tot op heden niets<br />

mee. Heel veel eventuele signalen bereiken ons niet en er<br />

bestaat de kans dat we niets horen doordat ze daar totaal<br />

anders communiceren”, vertelt André Kuipers. “Wel zijn<br />

grote structuren rond een bepaalde ster ontdekt. Dan<br />

slaat de fantasie op hol: zou het een constructie zijn waarmee<br />

een buitenaardse beschaving alle energie van haar<br />

zon opvangt? De interesse is gewekt. De kans is echter<br />

groot dat het een kometengordel is.”<br />

Ruimtevaartcolleges<br />

Uit Andrés verhaal valt op te maken dat mensen deels<br />

buitenaards zijn. “Wij zijn gemaakt van sterrenstof, stof<br />

van een andere ster. Die deeltjes zitten nu in ons.” Hoe<br />

dat kan vertelt André Kuipers tijdens zijn Ruimtevaartcolleges.<br />

Hij verhaalt ook uitgebreid over de condities die<br />

leven mogelijk maken en dat die overal zijn gebaseerd<br />

op dezelfde natuurwetten. “Alle aspecten van de ruimtevaart<br />

komen aan bod. De geschiedenis, het waarom van<br />

ruimtereizen en wat de betekenis is van de zes soorten<br />

satellieten die rond de aarde cirkelen: communicatie-,<br />

navigatie-, weer- en aardsobservatiesatellieten, ruimtetelescopen<br />

en bemande ruimtestations, zoals ISS. Verder<br />

praat ik over ruimtesondes die in het heelal onderzoek<br />

doen en over de bemande ruimtevaart. Het gaat ook over<br />

mijn eigen ervaringen in de ruimte en de schoonheid van<br />

‘We zijn allemaal gemaakt<br />

van sterrenstof’<br />

onze planeet. Een mooie planeet, maar wel de enige die<br />

we nu hebben en die heel kwetsbaar is. We kunnen straks<br />

wel rondhuppelen in een ruimtepak op Mars, maar dat is<br />

heel wat anders dan daar echt leven. Het enige dat we hebben<br />

is dit kleine, blauwe bolletje. Daarom moeten we zorgen<br />

dat we dingen op aarde efficiënter en in evenwicht<br />

met de natuur doen. Nu al hebben we om allemaal te kunnen<br />

leven als de Amerikanen vierenhalve aarde nodig. Als<br />

we straks met 10 miljard mensen zijn, moeten we kiezen<br />

voor andere vormen van energiewinning en voedselproductie.<br />

Slimme ideeën van jonge mensen kunnen ons helpen<br />

dat te realiseren. Het is beter kweekvlees te eten dan<br />

op een houtje te bijten.”<br />

Buitenaards bezoek<br />

Hoewel André Kuipers overtuigd is van buitenaards<br />

leven, gelooft hij niet dat intelligente aliens ons hebben<br />

bezocht, alhoewel dat theoretisch mogelijk is. “Er zijn<br />

veel vage verhalen, maar geen bewijzen. Er zijn ook nog<br />

geen bewijzen dat er überhaupt ander leven in het heelal<br />

is. Omgekeerd zijn er geen bewijzen dat het niet zo is en<br />

blijven er altijd onverklaarbare dingen over. Kortom: de<br />

afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid.<br />

Ik heb een ufo, een ongeïdentificeerd vliegend object,<br />

gezien. Al snel bleek dat het geen lichtje was van een<br />

ruimteschip (wie moesten ze daarmee trouwens waarschuwen?),<br />

doch de weerkaatsing van het zonlicht op de<br />

zonnepanelen van een satelliet.” Moeten eigenlijk wel in<br />

contact willen komen met slimme ‘aliens’? “De beroemde<br />

Britse wetenschapper Stephen Hawking heeft zijn twijfels.<br />

Misschien heeft hij gelijk en zijn wij voor hen vergelijkbaar<br />

met bacteriën die je moet uitroeien. Andersom<br />

kunnen wij hen agressief benaderen, de mens heeft<br />

immers op aarde ook al vele diersoorten uitgeroeid.”<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 121


© ESA - STEPHANE CORVAJA<br />

122<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


dr. André Kuipers<br />

De Astronaut<br />

Ruimtevaart laat je hart sneller kloppen<br />

Het ruimtevaartavontuur van André Kuipers<br />

begint als hij 12 jaar is. Zijn oma geeft hem een paar<br />

sciencefictionboekjes en al snel weet hij het zeker.<br />

Ooit zal hij zelf de aarde vanuit de ruimte bekijken.<br />

Zijn hele carrière staat in het teken van de ruimtevaart.<br />

Na zijn studie geneeskunde krijgt hij een baan<br />

als keuringsarts bij de Koninklijke Luchtmacht, waar<br />

hij onderzoek doet naar ruimtelijke desoriëntatie bij<br />

vliegers en ruimteziekte bij astronauten. Daarna gaat<br />

hij aan de slag als arts en wetenschappelijk onderzoeker<br />

bij de Europese ruimtevaartorganisatie ESA.<br />

In 1998 selecteert ESA André als astronaut. Jarenlang<br />

traint hij als lid van het Europese astronautencorps<br />

en in 2004 is het zover. Zijn eerste missie is<br />

een vlucht naar het internationale ruimtestation ISS.<br />

Missie DELTA duurt elf dagen. Veel te kort, vindt<br />

André na afloop. Hij wil niets liever wil dan terugkeren<br />

naar de ruimte en daar voor langere tijd wonen<br />

en werken. André moet even geduld hebben, maar<br />

die tweede missie komt er.<br />

Op 21 december 2011 verlaat André de aarde<br />

opnieuw voor een verblijf van 193 dagen in de ruimte;<br />

de langste Europese ruimtevlucht ooit. Hij duikt<br />

geregeld zwevend op in de media om zoveel mogelijk<br />

mensen te laten meegenieten van zijn belevenissen<br />

daarboven. Dat laatste doet hij nog steeds tijdens<br />

zijn talloze optredens en lezingen in het hele land.<br />

Naast spreker is André ook ambassadeur van<br />

goede doelen. Hij promoot wetenschap en techniek<br />

bij jongeren als ambassadeur van het Techniekpact<br />

en vraagt aandacht voor de Nederlandse ruimtevaartsector<br />

via het NSO (Netherlands Space Office).<br />

Ook presenteert hij voor de NTR het televisieprogramma<br />

‘De kennis van nu’.<br />

A S<br />

T R O N A U T<br />

&<br />

A M B A S<br />

S A D E U R<br />

V<br />

A<br />

N<br />

D<br />

E<br />

A<br />

A<br />

R<br />

D<br />

E<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 123


dr. André Kuipers<br />

De Ambassadeur<br />

Een duurzaam ruimteschip Aarde<br />

Tijdens zijn ruimtemissies is André veel en vaak<br />

achter de ramen te vinden om maar niets van het uitzicht<br />

te hoeven missen. Hij ziet een wereld zonder<br />

grenzen, met prachtige woestijnen, bossen, eilanden<br />

en uitgestrekte oceanen. Een blauw paradijsje omgeven<br />

door het zwarte heelal.<br />

Hij ziet ook hoe kwetsbaar onze planeet is. De<br />

dampkring die al het leven op aarde mogelijk maakt<br />

is flinterdun. Bossen zorgen voor onze levensadem,<br />

zuurstof. Ze verdwijnen doordat mensen ze kappen.<br />

• Techniekpact<br />

• Nemo (Raad van Toezicht)<br />

• Platform Beta Techniek (Raad van Toezicht)<br />

• St. Avond voor de Wetenschap en Maatschappij<br />

(Comité van Aanbeveling)<br />

• Nederlands Lucht- en Ruimtevaartfonds<br />

124 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

Luchtvervuiling boven de grote steden neemt toe en<br />

kunstlicht vervuilt de nachten.<br />

Al tijdens zijn eerste missie besluit André zich te<br />

gaan inzetten voor de samenleving. Vooral op het<br />

gebied van duurzaamheid, wetenschap, onderwijs<br />

en goede doelen. Alle activiteiten op dit gebied zijn<br />

ondergebracht in de André Kuipers Stichting. Daarnaast<br />

is André ambassadeur van het Wereld Natuur<br />

Fonds, WE Foundation, Stichting Hoogvliegers en<br />

het Emma Kinderziekenhuis en is hij betrokken bij<br />

vele andere instellingen.<br />

Andere organisaties waarbij André betrokken is:<br />

• St. Outdoor Medicine<br />

• St. Natuurwijs<br />

• Dutch Air Rally<br />

• Hofwijck<br />

• Het Kunstfort Bijenmuseum


© ENITH STENHUYS<br />

© ENITH STENHUYS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 125


© ROEL KLEINPENNING<br />

• Ruimtevaart<br />

• Technologie en innovatie<br />

• Duurzaamheid<br />

• Motivatie en inspiratie<br />

• Medische aspecten<br />

• Energie en de toekomst<br />

126<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


dr. André Kuipers<br />

De Spreker<br />

Van arts naar Astronaut<br />

André Kuipers (1958) is de eerste Nederlander<br />

met twee ruimtemissies op zijn naam, waarvan<br />

de tweede de langste Europese ruimtevlucht in de<br />

geschiedenis is. In totaal heeft de ESA-astronaut 204<br />

dagen in de ruimte doorgebracht. Elf dagen tijdens<br />

missie DELTA in 2004 en 193 dagen tijdens de PromISSe<br />

missie in 2011/2012.<br />

Na jaren van training in Houston, Moskou, Keulen,<br />

Montréal en Tokio gaat André op 21 december<br />

2011, samen met een Russische en Amerikaanse collega,<br />

met een Russische Sojoez-raket de ruimte in.<br />

Twee dagen later arriveren ze in het internationale<br />

ruimtestation ISS om daar een half jaar te wonen en<br />

werken. Aan boord is hij naast arts en wetenschapper<br />

ook boordingenieur, docent, klusjesman en schoonmaker.<br />

Op 1 juli 2012 keren André en zijn collega’s<br />

terug op aarde. Hun ruimtecapsule landt in de steppe<br />

van Kazachstan.<br />

André Kuipers spreekt voor een grote diversiteit<br />

aan toehoorders, van jong tot oud en met zeer uiteenlopende<br />

achtergronden. Vanuit zijn ervaring<br />

zoomt hij desgewenst in op verschillende aspecten<br />

die zijn verbonden met de fascinerende wereld van<br />

de bemande ruimtevaart.<br />

Enkele referenties<br />

dr. André Kuipers voor EACTS<br />

"Cardio-Thoracic surgeons from all over<br />

the world were inspired by their colleague<br />

André Kuipers' clear insight into the medical<br />

experiments that he carried out in the<br />

International Space Station."<br />

Secretary General prof. Pieter Kappetein<br />

MD PhD - EACTS<br />

dr. André Kuipers voor Belden Inc.<br />

“De ervaringen met André Kuipers en de<br />

Speakers Academy waren zeer positief en<br />

het hele proces verliep probleemloos en<br />

erg professioneel. André zijn presentatie<br />

paste perfect bij ons publiek, tot in de puntjes<br />

voorbereid en er was veel tijd en energie<br />

gestoken om het verhaal te verbinden met<br />

onze boodschap en het daarmee een hoge<br />

mate van relevantie mee te geven. Kortom<br />

een zeer professionele presentatie die perfect<br />

paste bij het technische onderlegde en<br />

internationale publiek met precies genoeg<br />

human interest en een dynamiek die het<br />

publiek meevoerde. De zaal was enorm<br />

onder indruk en had nog uren naar de verhalen<br />

van André kunnen luisteren.”<br />

Berry Medendorp - Belden Inc.<br />

dr. André Kuipers op 'de Dag van<br />

de Techniek'<br />

Op ruimtereis met André Kuipers, wat een<br />

avontuur! Bijna iedereen heeft wel eens beelden<br />

van zwevende astronauten in een ruimtestation<br />

gezien. Maar toen André vertelde<br />

over zijn ervaringen in de ruimte aan de<br />

hand van ongelooflijk mooi beeldmateriaal,<br />

waanden wij ons zelf voor even allemaal<br />

‘André in zijn ruimtepak’ te zijn. We werden<br />

totaal meegezogen in de gewichtloze wereld<br />

van sterren en planeten en verwonderden<br />

ons over de technische vernuftigheden die<br />

hierbij komen kijken. Maar bovenal drong<br />

het besef dat de mens alleen door samenwerking<br />

tot zulke uitzonderlijke dingen in<br />

staat is, nog eens extra hard door.<br />

Bert Strijker van<br />

PMC Coevorden<br />

dr. André Kuipers voor ING Commercial<br />

Banking<br />

“Uitzicht is inzicht”<br />

André Kuipers houdt een inspirerend en<br />

verbluffend verhaal over zijn ervaring in<br />

de ruimte. Een meeslepende reis, waarna je<br />

niet anders kan doen dan zelf ook nadenken<br />

over wat jij kan doen voor onze aarde.<br />

Peter Göbel van ING Commercial Banking<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 127


Wilt u ook<br />

een uurtje<br />

de ruimte in?<br />

Laat u inspireren door dr. André Kuipers<br />

of boek een andere topspreker bij het<br />

grootste sprekersinstituut van Europa.<br />

FOTO: SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ® / WALTER KALLENBACH<br />

128<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


COPYRIGHT: ESA-NASA | FOTO: DR. ANDRÉ KUIPERS<br />

Het Sojoez-ruimteschip vastgekoppeld<br />

aan het internationale ruimtestation<br />

ISS boven West-Europa bij nacht.<br />

dr. ANDRÉ KUIPERS<br />

andrekuipers.com<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 129


© ESA NASA<br />

130<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 131


André het astronautje geeft<br />

kinderdromen de ruimte<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

grootouders gebaseerd, die te zien is in het theater.<br />

André Kuipers wil zijn publiek niet alleen bereiken met naar de Russische Valentina Vladimirovna Teresjkova, de<br />

boeiende verhalen over zijn ruimtereizen en de laatste eerste vrouw in de ruimte). Volwassen acteurs en poppen<br />

ontwikkelingen in de ruimtevaart. Zijn populaire Ruimtevaartcolleges<br />

gaan ook over de schoonheid van de aarde Laika de hond, opa Wubbo, de pompbediende en de cou-<br />

brengen alle andere karakters tot leven, onder wie Muis,<br />

en wat nodig is om die te behouden. Soms zitten kinderen turier die het ruimtepak moet maken. Helen: “Wij zijn bij<br />

vanaf vijf jaar in de zaal en dat is erg jong. Daarom heeft de audities geweest en sloegen steil achterover van het<br />

Andrés vrouw Helen een theatervoorstelling ontwikkeld talent dat kinderen tussen 8 en 11 jaar al hebben. Ze kunnen<br />

dansen, zingen, zijn expressief. Het zijn echt jonge<br />

die goed te volgen is door kinderen vanaf vier jaar, gebaseerd<br />

op de avonturen van André het astronautje. “Uit professionals.”<br />

onderzoek blijkt dat wanneer kinderen voor hun achtste<br />

levensjaar op een speelse manier kennismaken met<br />

wetenschap en techniek, zij op latere leeftijd ontvankelijker<br />

zijn om daarmee iets te doen bij het kiezen van een<br />

studie. Dat is belangrijk, want er is een groot tekort aan<br />

‘We nemen<br />

technici. Dat willen wij doen door deze jongere doelgroep<br />

kinderen mee op<br />

naar het theater te halen”, legt André uit. “We nemen kinderen<br />

mee op een spannend ruimte-avontuur. Doordat de<br />

een spannend<br />

voorstelling gelaagd is, is het ook leuk voor ouders”, vult<br />

ruimte-avontuur’<br />

Helen aan. “Er zitten boodschappen in met veel humor die<br />

aan de kinderoortjes voorbijgaan, maar die oudere kinderen<br />

en zeker volwassenen er wel degelijk uitpikken.” Educatie<br />

doorspekt met veel humor, een positief gevoel en<br />

aanstekelijke liedjes geschreven door Claudia de Breij.<br />

List<br />

Zes jeugdige acteurs, die elkaar vanwege wetgeving moeten<br />

afwisselen, spelen André en Valentina (vernoemd tweede ruimtereis. “Toen André in de ruimte verbleef<br />

De voorstelling is indirect ontstaan tijdens Andre’s<br />

132<br />

© ERMIN DE KONING<br />

Veel kinderen dromen ervan astronaut te worden en met een raket de ruimte in te gaan. Astronaut André<br />

Kuipers heeft voor hen twee prentenboeken geschreven over de ruimte-avonturen van zijn alter-ego André<br />

het astronautje. Daarop is de gelijknamige familievoorstelling voor kinderen vanaf 4 jaar en hun ouders en<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© ERMIN DE KONING<br />

FAMILIEVOORSTELLING<br />

© ERMIN DE KONING<br />

was er een wekelijkse videoverbinding met ons gezin”,<br />

vertelt Helen. “Na hun vader een paar keer te hebben zien<br />

zweven in het ruimtestation, werd dat heel gewoon voor<br />

de kinderen die destijds 3 en 5 jaar waren. Soms zeiden<br />

ze nog iets tegen papa, maar vaak gingen ze al snel verder<br />

met spelen. André heeft daarom een list bedacht en<br />

een verhaal verzonnen over de belevenissen van André<br />

het astronautje. Al die gesprekken zijn vastgelegd door<br />

NASA, die ons de opnamen heeft gegeven. We besloten<br />

daar wat mee te doen en zo is Andrés eerste prentenboek<br />

er gekomen.” De hoofdfiguur, Andrés jonge alterego<br />

André het astronautje, is gebaseerd op zoon Stijn en<br />

diens trouwste vriend Muis, de knuffel. Het prentenboek<br />

is meteen een succes. Binnen drie maanden gaan 10.000<br />

exemplaren over de toonbank. Later volgt het tweede<br />

boek ‘André het astronautje gaat naar Mars’. Daarop is<br />

de theatervoorstelling, waarin André zelf niet te zien<br />

is, gebaseerd. Deel drie verschijnt in <strong>2017</strong>. Daarin richt<br />

André het astronautje zijn blik niet op het heelal, maar op<br />

de Aarde. André: “Het astronautje keert terug en geniet<br />

vanuit de ruimte van de schoonheid van onze blauwe planeet.<br />

Hij ziet ook dingen die niet zo goed gaan en waar<br />

we aan moeten doen. Ik wil ook graag de jongste kinderen<br />

duidelijk maken dat we zuinig moeten zijn op onze<br />

prachtige planeet.”


© ESA / NASA<br />

andrekuipers.com<br />

133<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 133


© WALTER KALLENBACH<br />

Trump, Brexit en<br />

populisme zijn goed voor<br />

ons, of toch niet?<br />

Drie gerenommeerde deskundigen op het gebied van economie, financiën, geschiedenis en internationale<br />

relaties – Mathijs Bouman, Harald Benink en Arend Jan Boekestijn – laten hun licht schijnen over<br />

het protectionisme van Trump, de Brexit en het opkomend populisme. Welke gevolgen hebben deze<br />

ontwikkelingen de komende drie jaar voor Europa en Nederland en wat is er nodig om de toekomst positief<br />

tegemoet te treden? Lees de soms verrassende antwoorden.<br />

prof. dr. Harald Benink | drs. Arend Jan Boekestijn | dr. Mathijs Bouman<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

ECONOMIE EN SAMENLEVING<br />

"<br />

Het protectionisme van Donald Europese en Nederlandse economie. “Wat<br />

Trump biedt Europa de kans ik positief vind van Trump is zijn aankondiging<br />

de economie een fiscale stimulans te<br />

betere betrekkingen met China<br />

aan te knopen, zeker wanneer geven door te investeren in de infrastructuur:<br />

de Verenigde Staten een handelsoorlog met<br />

bruggen, wegen en luchthavens die<br />

dat land beginnen. China investeert al veel alle kampen met achterstallig onderhoud.<br />

in Europa, andersom valt nog veel te verbeteren”,<br />

De financiële markten lijken dat te geloven,<br />

antwoordt historicus en voormalig gezien de bijstelling naar boven van de ver-<br />

politicus Arend Jan Boekestijn op de vraag wachte economische groei. Trump kan de<br />

welke ontwikkeling (Trump, de Brexit – positieve impuls echter teniet doen als hij<br />

inclusief de anti-Europastemming – en de daadwerkelijk handelsverdragen opzegt en<br />

euro) tot 2020 de meeste invloed heeft op de importheffingen instelt of verhoogt, ook<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© PLAATJEVANKAATJE.NL<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

richting China. Het helemaal wegnemen van<br />

het vrijhandelsmodel kan leiden tot retaliatie,<br />

zoals we in de jaren dertig van de vorige<br />

eeuw hebben gezien en uiteindelijk, net als<br />

toen, tot een grote economische crisis”, zegt<br />

Harald Benink, hoogleraar bankwezen en<br />

financiering aan de Universiteit van Tilburg.<br />

Als Trump daadwerkelijk een positieve<br />

impuls geeft door fors te investeren, hoopt<br />

hij dat Europa zijn voorbeeld volgt.<br />

“In Nederland en Duitsland is ook sprake<br />

van achterstallig onderhoud van onze infra-


ECONOMIE EN SAMENLEVING<br />

‘Verontrustende<br />

trend: de<br />

wereldeconomie<br />

groet, terwijl de<br />

wereldhandel<br />

afneemt’<br />

structuur. Een mooi voorbeeld is de Merwedebrug<br />

die wegens reparaties enige tijd was<br />

afgesloten voor zwaar vrachtverkeer. Daarnaast<br />

pleit ik al heel lang voor een Europees<br />

Investeringsfonds om de Europese economie<br />

aan te jagen en investeringen terug te<br />

brengen op het niveau van voor de crisis.”<br />

Benink constateert dat de Britse premier<br />

Theresa May nu al inspeelt op Trumps aankondiging<br />

door als overheid meer te gaan<br />

besteden. Dat leidt tot meer groei en kan<br />

wellicht wat onzekerheid rond de Brexit<br />

wegnemen. Wel waarschuwt hij dat de politieke<br />

dynamiek van zowel Brexit als de verkiezing<br />

van Trump kan overslaan naar Italië<br />

– zeker na het vertrek van premier Renzi –<br />

en Frankrijk, wat politieke instabiliteit op de<br />

financiële markten kan veroorzaken. Bovendien<br />

staan Italiaanse banken er slecht voor.<br />

“Europa is bezorgd. Marine le Pen van het<br />

Franse Front National is altijd weggezet als<br />

iemand met extreme opvattingen, maar nu<br />

kan ze zeggen: ‘Waar praten we nog over?<br />

Europa valt sowieso uit elkaar, dus laten we<br />

onze verantwoordelijkheid nemen’, doelend<br />

op de Brexit en de kans dat Italiaanse populisten<br />

een referendum over de euro houden.<br />

Dat is heel gevaarlijk.”<br />

GLOBALISERING<br />

ONDER DRUK<br />

Econoom Mathijs Bouman kijkt verder<br />

dan het protectionisme van Trump en<br />

de anti-EU-stemming onder een deel van<br />

de bevolking. “Globalisering als drijvende<br />

kracht achter de wereldeconomie en -politiek<br />

staat stevig onder druk. Al sinds de<br />

jaren negentig lukt het niet meer om via de<br />

Wereldhandelsorganisatie (WTO) multilaterale<br />

(wereldwijde) handelsafspraken te<br />

maken. In ‘arremoede’ hebben landen van<br />

goede wil vervolgens bilaterale handelsakkoorden<br />

gesloten. Dat is duidelijk minder<br />

effectief dan de multilaterale overeenkomsten<br />

van vroeger, maar had toch z’n nut.<br />

Bovendien kreeg de internationale handel<br />

door de toetreding van China tot de WTO<br />

begin deze eeuw toch een nieuwe versnelling.<br />

Sinds de crisis is de trend duidelijk<br />

gekeerd. Per saldo komen er elk jaar handelsbelemmeringen<br />

bij. Een nieuw fenomeen<br />

daarbij is dat de wereldeconomie in <strong>2016</strong><br />

voor het eerst groeit, terwijl de wereldhandel<br />

afneemt. Juist voor Nederland, volgens<br />

internationale metingen het meest geglobaliseerde<br />

land ter wereld, is deze trend verontrustend.<br />

Onze groei is altijd sterk verbonden<br />

geweest met de groei van de internationale<br />

handel.”<br />

Wat het nieuwe kabinet moet doen om<br />

Nederland economisch en sociaal-maatschappelijk<br />

verder te helpen? Arend Jan<br />

Boekestijn en Mathijs Bouman zijn het over<br />

één ding eens: de belastingen hervormen.<br />

Bouman vindt het tijd voor een flinke versimpeling<br />

van de inkomstenbelasting, het<br />

toeslagencircus en de vaak onbegrijpelijke<br />

btw-tarieven. “Het kabinet Rutte II heeft de<br />

AOW, de zorg en de energie- en huizenmarkt<br />

al aangepakt, maar de hervorming van de<br />

arbeidsmarkt is mislukt. De Wet Werk en<br />

Zekerheid en de Wet DBA (voor zzp’ers) zijn<br />

mislukt en doen het tegendeel van waarvoor<br />

ze waren bedoeld. Het gat tussen flex<br />

en vast is groter dan ooit. Een nieuw kabinet<br />

moet de arbeidsinstituties opnieuw op<br />

de tekentafel leggen, met als uitgangspunt<br />

beschermen wie dat nodig heeft en vrijlaten<br />

wie goed voor zichzelf kan zorgen.” Bouman<br />

pleit bovendien voor hervorming van<br />

het pensioenstelsel. “We moeten naar collectief<br />

belegde, individuele pensioenpotten,<br />

‘Europees<br />

Investeringsfonds<br />

moet<br />

economie<br />

aanjagen’<br />

zonder de ‘intergenerationele solidariteit’<br />

van het huidige stelsel. Dat laatste zorgt voor<br />

onnodige ruzies tussen generaties over premies,<br />

uitkeringen en rekenrente.” Boekestijn<br />

voegt daaraan toe: “Het kabinet moet<br />

ook meer uitgeven aan wetenschappelijk<br />

onderzoek en de marktwerking, voor zover<br />

die er is, in de zorg niet terugdraaien. Het<br />

is bovendien cruciaal de verliezers van de<br />

mondialisering via herscholing naar nog<br />

wel concurrerende sectoren te leiden. Wanneer<br />

de nieuwe technologische fase voor de<br />

allereerste keer in de economische geschie-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 135


136 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

ECONOMIE EN SAMENLEVING<br />

denis baanloze groei met zich meebrengt,<br />

wat ik nog steeds niet geloof, komt een laag<br />

basisinkomen in beeld.”<br />

WE LOPEN ACHTER IN<br />

DUURZAAMHEID<br />

Harald Benink legt opnieuw de nadruk op<br />

meer investeren, niet alleen in de infrastructuur<br />

en de kenniseconomie, maar ook in<br />

duurzaamheid. “Scandinavië en Duitsland<br />

regering altijd doet wat het volk wil eindigen<br />

we met gratis bier, dat niet gratis blijkt<br />

te zijn. Het gaat om leiderschap, dat is gebaseerd<br />

op een interessante visie op de kansen<br />

van Nederland en een antwoord geeft op de<br />

vraag waarmee we in de toekomst ons geld<br />

verdienen.” Daar waar elite en bestuurders<br />

fouten hebben gemaakt, zoals de snelle uitbreiding<br />

van de NAVO en de EU en de invoering<br />

van de euro, zijn volgens Boekestijn<br />

beleid is nodig om te voorkomen dat<br />

mensen te weinig betaald krijgen of minder<br />

aan de bak komen, ook gezien in het licht<br />

van technologische ontwikkelingen. Dat<br />

betekent investeren in de kenniseconomie,<br />

onderwijs, onderzoek en ontwikkeling.<br />

staan in alle duurzaamheidslijstjes bovenaan,<br />

maar wij bungelen samen met een paar listen is dat zij eerder dan de elite taboes aan<br />

excuses op z’n plaats. “Het goede van popu-<br />

‘Het populisme<br />

Oost-Europese landen onderaan. Dat is de kaak durven stellen. Wie vijf jaar geleden<br />

twijfels had over de duurzaamheid<br />

heel opmerkelijk, zeker omdat we sowieso<br />

schudt ons<br />

de overstap naar duurzaamheid moeten van de euro werd weggelachen. Nu is dat<br />

maken. Ik pleit voor een inhaalslag. Laten we wel anders. Populisten hebben, alles afwegend,<br />

hierbij een heilzame rol gespeeld, ook<br />

wakker’<br />

een soort investeringsagenda maken, zodat<br />

we wat duurzaamheid betreft (windenergie,<br />

hergebruik van grondstoffen) voorop kunnen<br />

lopen.” Volgens Benink is er ruimte om<br />

te investeren in de circulaire economie. “Het<br />

al tonen zij vaak weinig respect voor feiten.<br />

Stel je voor dat Griekenland geen lid van de<br />

eurozone had mogen worden. Wat had dat<br />

een hoop ellende en geld gescheeld!”<br />

tekort gaat richting nul en de economische<br />

groei trekt aan. Bovendien is de rente nog<br />

laag en hebben we het eerder gedaan. Na de<br />

watersnoodramp van 1953 is enorm geïnvesteerd<br />

in dijkbewaking en is waterbeheer<br />

uitgegroeid tot een enorm exportartikel.”<br />

POPULISME: ZEGEN<br />

OF GEVAAR?<br />

Is het populisme economisch en/of maatschappelijk<br />

een zegen of een gevaar voor<br />

Nederland is de derde vraag die Benink,<br />

Boekestijn en Bouman voorgelegd krijgen.<br />

Boekestijn legt uit dat het populisme uit<br />

drie elementen bestaat: het volk is zuiver,<br />

de elite corrupt en de regering moet naar de<br />

bevolking luisteren. “Ze zijn alle drie slechts<br />

gedeeltelijk waar. Niet alle burgers zijn zuiver<br />

en niet de hele elite is corrupt. Als de<br />

INVESTEREN IN MENSEN<br />

Harald Benink merkt op dat het populisme<br />

aangeeft dat er voor bepaalde groepen in<br />

de samenleving te weinig perspectief is.<br />

“De boodschap is dat veel mensen vroeger<br />

een redelijk betaalde baan hadden en nu<br />

niet meer, doordat ze oud zijn of een veel<br />

lagere beloning krijgen (als flexwerker<br />

bijvoorbeeld). Zij lijden onder onzekerheid.<br />

Het huidige evenwicht is niet stabiel en<br />

het populisme schudt ons wat dat betreft<br />

wakker. Niet alleen in Nederland, maar ook<br />

in Frankrijk, Italië, Amerika, eigenlijk overal.<br />

Er moet daarom een aantal zaken gebeuren.<br />

Niet alleen blijven zorgen voor economische<br />

groei, waarin de duurzaamheidsagenda<br />

en investeringen goed passen, maar ook<br />

kijken naar de arbeidsmarkt. Gerichter<br />

Dat doet Nederland volgens het jaarlijkse<br />

rapport van het Wereld Economisch Forum,<br />

in tegenstelling tot Duitsland en Scandinavië<br />

te weinig en dat is zorgelijk.” Dan herhaalt<br />

Benink stellig: “Er is maar een manier om<br />

ons weerbaarder te maken tegen de grote<br />

technologische veranderen: investeren in<br />

mensen en betekenisvol onderwijs.”<br />

“Populisme gaat niet helpen om mensen<br />

meer perspectief te geven”, besluit Mathijs<br />

Bouman het gesprek. “Integendeel, want het<br />

gaat om subtiele en ingewikkelde ingrepen.<br />

Die zijn niet in een enkele ‘soundbite’ te vatten.<br />

Samenwerken en polderen, de ouderwetse<br />

Nederlandse vaardigheden, daaraan<br />

hebben we meer dan de zoveelste splinterpartij<br />

op rechts of links.”<br />

Historicus drs. Arend Jan Boekestijn geeft colleges over internationale relaties aan de Universiteit van Utrecht en schrijft columns voor<br />

Elsevier over buitenlands beleid. Prof. dr. Harald Benink is hoogleraar bankwezen en financiering aan de Universiteit van Tilburg en als<br />

‘associate member’ verbonden aan de Financial Markets Group van de London School of Economics. Hij is tevens voorzitter van het<br />

Europese schaduwcomité voor financiële regelgeving. Dr. Mathijs Bouman is econoom, journalist, geeft lezingen en is als deskundige te zien<br />

op RTL Z. arendjanboekestijn@speakersacademy.nl | mathijsbouman@speakersacademy.nl | haraldbenink@speakersacademy.nl


COLUMN | MANAGEMENT<br />

De niet-leuke kant van<br />

veranderen<br />

Annemarie Mars<br />

Organisatieverandering heeft vele<br />

kanten. Het is afwisselend, uitdagend,<br />

onvoorspelbaar en enerverend.<br />

En het is nooit klaar.<br />

Maar is het ook leuk?<br />

Zeker wel! Er zijn genoeg leuke momenten<br />

aan te wijzen in veranderende organisaties.<br />

Het gevoel van euforie als je samen<br />

resultaten boekt, de trots als klanten de<br />

omslag waarderen, de humor die voor het<br />

oprapen ligt als je gaat experimenteren met<br />

ander gedrag, de teamspirit als je samen de<br />

verandering inhoud geeft en de energieboost<br />

die je krijgt als je aan een krachtige inspiratiebron<br />

wordt blootgesteld.<br />

Maar toch.<br />

Als iemand mij vertelt dat hij met zijn<br />

organisatie een verandering heeft doorgemaakt<br />

en dat dat leuk was geloof ik hem niet.<br />

Verandering heeft namelijk altijd een prijs.<br />

Je laat altijd iets achter dat je dierbaar was,<br />

en elke nieuwe bestemming heeft nadelen.<br />

Maar belangrijker nog, ik geloof niet dat<br />

er dan echt iets veranderd is. Het veranderen<br />

van organisaties betekent het veranderen<br />

van gedrag. Het afscheid nemen van oud<br />

gedrag en het aanwenden van nieuw gedrag<br />

maakt onvermijdelijk frictie los. Waar het<br />

oude en het nieuwe langs elkaar schuren<br />

komen gevoelens vrij van onwennigheid,<br />

verwarring, vertwijfeling, ongemak, onzekerheid<br />

en verdriet. Die frictie heeft een<br />

belangrijke functie. Het maakt mensen los<br />

van het ‘hier en nu’ waardoor ze zich open<br />

kunnen stellen voor de toekomst.<br />

Iemand die leiding geeft aan verandering<br />

kan zeggen dat veranderen leuk is omdat hij<br />

op die manier mensen voor een verandering<br />

wil enthousiasmeren. Maar als dat betekent<br />

dat hij mensen alleen de leuke kanten van<br />

verandering voorspiegelt zijn ze te weinig<br />

voorbereid op de tegenvallers die ze onderweg<br />

onvermijdelijk tegenkomen. Zodra<br />

die tegenvallers zich voordoen en mensen<br />

erdoor worden overvallen, ontstaat frictie<br />

die juist niet functioneel is.<br />

Een enthousiaste leider heeft nog een<br />

andere keerzijde. Iemand die vragen, zorgen<br />

of twijfels heeft over een verandering zal bij<br />

zo’n gesprekspartner weinig ruimte voelen<br />

om die op tafel leggen. Enthousiasme is heel<br />

sturend. En dan blijven vragen, zorgen en<br />

Annemarie Mars is een veranderexpert die middenin de weerbarstige veranderpraktijk staat en onafgebroken publiceert<br />

– en vaak en met veel plezier spreekt – over de inzichten die ze daar opdoet. Ze is de auteur van de bestseller ‘Hoe krijg<br />

je ze mee?’ (herziene editie <strong>2016</strong>, in 2006 winnaar GIDS-Prijs voor beste HR boek), Jongleren met loyaliteiten (2010,<br />

genomineerd voor de Boek van het jaarprijs van de Orde van Organisatieadviseurs) en Vat op verandering (2015). Sinds<br />

2011 schrijft ze een veelgelezen blog over leiderschap bij verandering. annemariemars@speakersacademy.nl<br />

twijfels vaak onuitgesproken. Als je echt wilt<br />

weten hoe iemand erin zit is een realistische<br />

toonzetting beter geschikt dan een enthousiasmerende.<br />

Als iemand zegt dat veranderen leuk is,<br />

bedoelt hij wellicht dat het leiding geven<br />

aan verandering leuk is. En ik kan uit eigen<br />

ervaring alleen maar beamen dat het uitdenken<br />

van een nieuwe richting, het opnieuw<br />

inrichten van de organisatie, het uitzetten<br />

van veranderstrategieën het begeleiden van<br />

het gesprek over de verandering een geweldig<br />

mooi en leuk vak is.<br />

Toch heeft het iets merkwaardigs als het<br />

leuker is om de verandering van een ander<br />

te leiden dan om hem zelf door te maken.<br />

Want dat zou betekenen dat ‘de veranderaar’<br />

en ‘zijn doelgroep’ zich in twee verschillende<br />

werelden bevinden.<br />

Terwijl veranderingen er juist enorm bij<br />

gebaat zijn als die werelden met elkaar mengen.<br />

Als veranderaars ook mee veranderen<br />

en als de doelgroep ook een stempel op de<br />

verandering kan drukken. Bijkomend voordeel<br />

van die rolvermenging is dat ook de<br />

leuke kanten van de reis meer gelijk over alle<br />

reizigers worden verdeeld.<br />

Zonder frictie geen verandering. Hoe realistischer<br />

mensen zijn over het proces dat ze<br />

met elkaar doormaken, hoe groter de kans<br />

dat ze de reis samen zullen volbrengen, met<br />

onderweg ongetwijfeld ook genoeg leuke<br />

momenten.<br />

© ENITH STENHUYS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 137


© MET DANK AAN GUSZTI EIBEN<br />

Robotbaby trapt de<br />

industriële evolutie af<br />

___<br />

Het VU-team met derde van links prof. Guszti Eiben<br />

prof. dr. Guszti Eiben<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Evolutie is de kracht achter het ontstaan<br />

en ontwikkelen van leven en<br />

tegelijk een probleemoplosser en<br />

een techniek voor optimalisatie.<br />

“Evolutie kan intelligentie voortbrengen.<br />

Kunstmatige evolutie kan kunstmatige intelligentie<br />

voortbrengen. De eerste stelling is<br />

138<br />

Kunstmatige of artificiële intelligentie (AI) is volgens velen nog ver weg. In werkelijkheid hebben we er al<br />

dagelijks mee te maken. De eerste robotbaby, die begin <strong>2016</strong> ter wereld kwam in een speciale kraamkliniek, is nog<br />

allesbehalve intelligent en functioneert op het niveau van een eencellige. Toch is deze geboorte een doorbraak.<br />

Het concept dat robots voor nakomelingen kunnen zorgen is nu wetenschappelijk bewezen. Prof. dr. Guszti<br />

Eiben zoekt, samen met collega’s, financiering om het project te kunnen vervolgen en bouwt nu al waarborgen<br />

in om ongecontroleerde voortplanting door geëvolueerde adaptieve robots te voorkomen.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

een feit, de tweede een plausibele werkhypothese,<br />

die blijkt te kloppen. Beide onderschrijven<br />

mijn motto: kunstmatige evolutie<br />

gebruiken om kunstmatige intelligentie te<br />

creëren”, zegt prof. Guszti Eiben. Zijn grote<br />

uitdaging is het laten evolueren van robots,<br />

precies zoals alles dat leeft op aarde. “Ik<br />

bestudeer al 25 jaar kunstmatige evolutieprocessen<br />

in de computer. Nu kan ik die digitale<br />

wereld inruilen voor de fysieke, waarin<br />

fysieke robots zelf zorgen voor levensvatbare<br />

nakomelingen met eigenschappen van<br />

beide ouders”, zegt Guszti Eiben, hoogleraar<br />

kunstmatige intelligentie aan de VU


WETENSCHAP<br />

in Amsterdam. “Dat kan eigenlijk alleen<br />

met robots, want die kunnen actie ondernemen<br />

en reageren op wat ze waarnemen. De<br />

robotbaby die eind mei voortkwam uit de<br />

paring van twee volwassen robots, staat aan<br />

het begin van die industriële evolutie. Deze<br />

nakomeling is elementair, niet te plaatsen op<br />

een schaal van levende dingen en mist heel<br />

veel eigenschappen. Hij kan bijvoorbeeld<br />

niet eten, want zijn batterij is niet herlaadbaar.<br />

Ik kan niet zeggen of robotbaby’s uiteindelijk<br />

hoog intelligent kunnen worden,<br />

misschien komen ze niet verder dan het denkniveau<br />

van een eekhoorn of een hond.”<br />

De succesvolle geboorte van de eerste<br />

robotbaby is dan ook een ‘proof-of-concept’,<br />

waarin het DNA van twee fysieke robots is<br />

gekruist. “Na de geboorte via een 3D-printer<br />

bleek dat in de baby eigenschappen van<br />

beide ouders willekeurig zijn gecombineerd.<br />

Het feit dat bewezen is dat zichzelf voortplantende<br />

robots geen fictie meer is maar realiteit,<br />

betekent een enorme doorbraak. Maar<br />

daar stopt het voorlopig”, zegt hij resoluut.<br />

“Voor een echte industriële evolutie moeten<br />

we het proces herhalen en vele robotgeneraties<br />

produceren. Dat gaat tien tot misschien<br />

wel honderd keer zoveel kosten als deze afgeronde<br />

eerste fase, die intern met een bedrag<br />

tussen tien- en twintigduizend euro is gefinancierd.<br />

Dat geld is er niet”, aldus Eiben.<br />

“Om het concept te kunnen bewijzen is<br />

complexiteit opgeofferd voor haalbaarheid.<br />

Er zijn veel simplificaties toegepast, die we<br />

allemaal moeten terugdraaien om verder te<br />

kunnen gaan.”<br />

KUNSTMATIG DNA<br />

Een beetje robot heeft een camera, gyroscoop<br />

en infraroodsensoren. “Dit eerste<br />

robotgezin is niet zo rijk. De gezinsleden zijn<br />

interessant doordat ze zijn te produceren op<br />

basis van een lang voorbereid globaal digitaal<br />

bouwplan, het kunstmatige DNA. Het<br />

kunnen muteren en/of kruisen van stukjes<br />

‘ouderlijk’ DNA is essentieel voor het überhaupt<br />

mogelijk maken van de robotevolutie.<br />

De proefrobots reageren alleen op licht.<br />

Ze moeten om echt te kunnen evolueren<br />

natuurlijk meer sensoren, dus zintuigen krijgen<br />

zodat ze kunnen zien, horen en voelen<br />

en zich kunnen ontwikkelen.” Bij de ‘oerouders’<br />

is de partnerkeuze uitgezet. Als er maar<br />

twee zijn is kiezen geen optie. In een levensecht<br />

systeem moet een selectiecriterium zijn<br />

ingebouwd, gebaseerd op het herkennen van<br />

de kwaliteiten van de ander. Zelf de batterij<br />

kunnen opladen is ook een wezenlijke eigenschap<br />

van autonome systemen. Eén vereenvoudiging<br />

blijft wellicht gehandhaafd: de<br />

robots hebben geen geslacht en dat is volgens<br />

Eiben technisch helemaal niet nodig.<br />

“Als we over voldoende fondsen beschikken,<br />

kunnen we de complexiteit terugbrengen<br />

en in verschillende stadia vergroten.<br />

Over drie à vier jaar zou ik dan samen met<br />

© MET DANK AAN GUSZTI EIBEN<br />

___<br />

De robotbaby<br />

‘Kunstmatige<br />

intelligentie is<br />

al zo gewoon,<br />

dat we het niet<br />

herkennen’<br />

collega’s uit het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk<br />

en Spanje nieuwe resultaten naar buiten<br />

kunnen brengen.” Een eerder Europees<br />

financieringsvoorstel is afgewezen. Nu richt<br />

Eiben zijn pijlen op een Engelse wetenschapsfinancieringsorganisatie.<br />

“Het voorstel<br />

voor dit Engelse project schrijf ik samen<br />

met collega’s van de Universiteit van York.”<br />

Het overtuigen van beleidsmakers, politici<br />

en bestuurders is vaak moeilijk, omdat zij<br />

‘echt ver achterlopen bij ontwikkelingen’ en<br />

niet altijd het belang ervan inzien. Hij legt<br />

ook hen uit hoe het werkt en welke maatregelen<br />

hij wil nemen om te voorkomen dat<br />

de robots een verkeerd eigen leven gaan leiden.<br />

“Reproductie is het eerste deel van het<br />

plaatje. Dat gebeurt in de geboortekliniek.<br />

Na de geboorte van de nakomeling volgt de<br />

opvoeding in de crèche/school. Dat betekent<br />

in een veilige omgeving allerlei vaardigheden<br />

leren. Wanneer ze succesvol zijn mogen<br />

ze de buitenwereld, de arena, in en beslissen<br />

wij aan de hand van een ‘examen’ of ze<br />

vruchtbaar mogen zijn. Dat is belangrijk.<br />

We willen voorkomen dat slechte robots zich<br />

voortplanten. Het is de bedoeling dat ze blijven<br />

leren. Als een robot eenmaal zelf oplossingen<br />

gaat zoeken als er iets misgaat is dat<br />

een testcase, want dan zou je kunnen spreken<br />

van intelligentie.”<br />

‘KILL SWITCH’<br />

Professor Eiben en zijn team hebben<br />

bewust op ethische gronden gekozen voor<br />

deze ene unieke geboortekliniek, waar<br />

robots nakomelingen mogen maken en het<br />

initiële leerproces ondergaan. “Als robots<br />

eieren zouden kunnen leggen of zwanger<br />

raken en zich in het wild voortplanten, is<br />

dat niet te controleren. Dat is te gevaarlijk.<br />

Ik wil een ‘kill switch’, een veiligheidsschakelaar,<br />

om de evolutie te kunnen stoppen. Al<br />

komen er meer locaties, het kan niet zo zijn<br />

dat elke robot overal kan werpen. Daarom<br />

ontwerp ik robots zodanig dat ze zich kunnen<br />

ontwikkelen en taken uitvoeren, maar<br />

binnen tevoren bepaalde kaders. Ze zullen<br />

wat mij betreft nooit in staat zijn zelf geboorteklinieken<br />

te bouwen of aan te passen.”<br />

Het vakgebied evolutionaire rekentechnieken<br />

komt steeds meer samen met<br />

robotica. Een speciale kruisbestuiving die<br />

uitmondt in een nieuw domein, evolutionaire<br />

robotica. “Het robotbrein is door evolutie<br />

van de software slimmer te maken. We<br />

proberen dat te bereiken met het onderzoeksproject<br />

Dream. Het geprogrammeerde<br />

brein ontwikkelt zichzelf, maar<br />

misschien anders dan gedacht. Robots kunnen<br />

bovendien elkaars ‘hersenen’ overne-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 139


WETENSCHAP<br />

men door middel van door wifi gestuurde<br />

telepathie. De ontvangende robot kan de<br />

informatie uit de digitale code van de ander<br />

combineren met de zijne. Uiteindelijk kan zo<br />

een groep robots slimmer worden. Dat kan<br />

betekenen dat robots te maken krijgen met<br />

conflicterende gedachten. Dat is een probleem.<br />

Wat gebeurt er als ze bepaalde situaties<br />

elk voor zich anders gaan beoordelen?<br />

Ook daarom moet je ze kunnen uitzetten.<br />

Mogen we dat ethisch zomaar doen? Hebben<br />

intelligente robots straks rechten? En<br />

wie bepaalt dat? Ook andere vragen doemen<br />

in dat verband op. Hebben ze recht op vakantiedagen?<br />

Ik chargeer, maar het geeft wel aan<br />

wat ik bedoel. In <strong>2016</strong> is in Davos al een eerste<br />

symposium over ethische vragen rond<br />

robots en kunstmatige intelligentie gehouden.<br />

Iedereen voelt aan dat naarmate ze meer<br />

mensachtige eigenschappen en gedragingen<br />

krijgen die vragen minder gek worden.”<br />

HUMANOÏDE MACHINES<br />

Guszti Eiben verwacht niet dat veel robots<br />

straks humanoïde karaktertrekken krijgen<br />

of uiterlijk op ons gaan lijken. Dat laatste<br />

hoeft voor hem ook niet, behalve wanneer<br />

ze bijvoorbeeld als gezelschap dienen voor<br />

mensen. “Veel robots voeren in fabrieken<br />

repeterende handelingen uit. Ze hebben<br />

slechts armen. Of het zijn platte stofzuigers<br />

die maar één taak hebben, stofzuigen.<br />

Er komen steeds meer van dit soort gespecialiseerde<br />

robots met daarvoor geoptimaliseerde<br />

lichaamsvormen. Ik voorspel dat<br />

de meeste over vijftien jaar nog steeds niet<br />

mensachtig zijn.” Wat men zich niet realiseert<br />

is dat zelfrijdende auto’s ook robots<br />

zijn, maar wel functioneren in een weliswaar<br />

begrensde minder gestructureerde<br />

omgeving. “Op de snelweg kunnen ze al<br />

bijna autonoom opereren als dat wettelijk<br />

mag, maar in drukke binnensteden raad ik<br />

dat de komende drie tot vijf jaar niet aan.<br />

Daarna zijn we misschien zover dat zelfrijdende<br />

auto’s ook kunnen anticiperen op zeer<br />

onverwachte situaties, zoals een plotseling<br />

overstekend kind. Voorwaarde is dat dan<br />

140<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

zaken als aansprakelijkheid zijn geregeld.”<br />

De meeste autonome machines doen<br />

steeds hetzelfde en vertonen dezelfde reacties<br />

op bepaalde situaties. Adaptieve machines<br />

kunnen hun gedrag veranderen en<br />

aanpassen aan de hand van ervaringen en<br />

worden steeds slimmer en persoonlijker. Ze<br />

leren bijvoorbeeld gezinsleden en omstandigheden<br />

herkennen. “Autonomie inperken<br />

is moeilijk, adaptiviteit nog moeilijker. Dat<br />

moet wel, want als de ene adaptieve zelfrijdende<br />

auto bij een bepaalde situatie op basis<br />

van die ervaringen besluit linksaf te slaan en<br />

de andere rechtsaf kan dat heel gevaarlijk<br />

zijn. Aan die fijnafstemming moeten we nog<br />

werken. We zouden robots normen en waarden<br />

kunnen meegeven, maar wie bepaalt<br />

welke? Elk land heeft daarover zijn eigen<br />

opvattingen. Als het allemaal lukt zullen bijvoorbeeld<br />

zelfrijdende auto’s zorgen voor<br />

een grote daling van het aantal ongelukken.<br />

Ze zijn ook ideaal voor hoogbejaarden<br />

die langer en veiliger mobiel kunnen blijven<br />

en voor de jeugd die nu torenhoge verzekeringspremies<br />

moet betalen. Mijn dochter<br />

heeft net haar rijbewijs. Het is de vraag of<br />

haar kinderen ooit zullen leren rijden.”<br />

ROBOTS EN AI ZIJN<br />

NIET HETZELFDE<br />

Eiben wordt vaak gevraagd voor rondetafelgesprekken,<br />

expertpanels en lezingen<br />

om de ontwikkelingen te duiden. Hij doet<br />

het graag en ziet het als een soort plicht voor<br />

senior wetenschappers. “Ik kwam er door<br />

vragen uit het publiek achter dat ik veel voor<br />

wetenschappers elementaire zaken moet uitleggen.<br />

Velen halen bijvoorbeeld kunstmatige<br />

intelligentie en robotica door elkaar of<br />

zien ze als synoniemen. De meeste robots<br />

zijn helemaal niet intelligent. Negentig procent<br />

is vastgeschroefd op betonnen fabrieksvloeren<br />

en voert monotone repeterende<br />

handelingen uit.” Mensen hebben ideeën<br />

over robots, maar er vaak geen ervaring mee.<br />

Met artificiële intelligentie hebben ze dat<br />

wel en dat beseffen ze dan weer niet. “Het is<br />

wrange ironie dat AI altijd in de toekomst is<br />

Prof. dr. Guszti Eiben is hoogleraar kunstmatige intelligentie aan de faculteit der exacte wetenschappen aan de<br />

Vrije Universiteit Amsterdam en ‘visiting professor’ aan de Universiteit van York. Naast kunstmatige intelligentie<br />

is hij onder andere onderzoeker op het gebied van evolutionaire robotica, kunstmatig leven en adaptieve<br />

collectieve systemen. gusztieiben@speakersacademy.nl<br />

© MET DANK AAN GUSZTI EIBEN<br />

___<br />

Het in- en externe EvoSphere systeem: de<br />

geboortekliniek, de crèche, de arena en de<br />

recycling-eenheid<br />

en als het nu al kan heet het ineens ICT. Dat<br />

komt doordat AI al zo gewoon is. TomTom is<br />

een AI-systeem. De gebruiker voert een doel<br />

in en daarna bepaalt de machine waar hij is<br />

en naartoe gaat en wat voor hem ligt. Sommige<br />

systemen geven indien nodig real time<br />

alternatieve routes aan. Spraakherkenning is<br />

eveneens een vorm van AI, al staat die nog<br />

in de kinderschoenen. Ik kan Whats-Appjes<br />

of sms’jes dicteren en op internet zoeken<br />

door een vraag te stellen met mijn stem. In<br />

2015 zijn de eerste digitale assistenten voor<br />

de woonkamer geïntroduceerd. Het Echokastje<br />

van Amazon en Google Home. Ze<br />

kunnen niet alleen het licht of de verwarming<br />

aanzetten op commando, maar ook<br />

antwoord geven op gesproken vragen over<br />

bijvoorbeeld welke films in een bepaald theater<br />

draaien en nadat de keuze is gemaakt<br />

kaartjes bestellen en betalen. Dat bestaat al!”<br />

Door al deze ontwikkelingen is AI binnen<br />

drie jaar toegankelijker voor iedereen. “ AIonderzoekers<br />

hebben 25 jaar lang in een ivoren<br />

toren gewerkt, nu gonst internet ervan<br />

en kun je de televisie of de radio niet aanzetten<br />

zonder er iets over te horen of zien.”<br />

© JACQUES GELUK


© MET DANK AAN GUSTZI EIBEN<br />

CATEGORIE<br />

‘We willen<br />

voorkomen<br />

dat slechte<br />

robots zich<br />

voortplanten’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 141


© MEDIAKIT KOERT VAN MENSVOORT<br />

KWEEKVLEES PARELS<br />

EERLIJK UIT HET LAB<br />

Nu de bevolking op de aarde toeneemt tot 9 miljard mensen, kunnen we ons consumptievlees<br />

niet langer blijven produceren zoals we dat tot nu toe doen. Een alternatief zou kweekvlees<br />

kunnen zijn dat is gegroeid van dierlijke cellen, in een laboratorium. Het zal er heel anders<br />

uitzien dan het vlees dat we kennen. Deze Vleesparels bijvoorbeeld komen in verschillende<br />

smaken en kleuren. Ze zitten vol vitaminen, omega-3 vetzuren en knisperen in je mond!<br />

GOOGLE NOSE<br />

MET SNIFFER KRIJGT JE NEUS EEN<br />

PLEK IN HET DIGITALE DOMEIN<br />

142<br />

Geur is een voorbeeld van een zintuig dat niet of nauwelijks aan<br />

bod komt in het digitale domein. Waar komt die heerlijke geur<br />

vandaan? Uw smartphone gaat het u niet vertellen – maar nu<br />

is er de Sniffer! Dankzij een sensor die net zo gevoelig is als de<br />

neus van een hond, kunt u zelfs de zwakste geuren identificeren<br />

en op grote afstand tot de bron herleiden. Gebruik hem tijdens<br />

het koken, om personen te herkennen, of om te herleiden uit<br />

welk jaar de geurige wijn in uw glas komt. Ruik smakelijk!<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

IDiO<br />

DE ZELF-DIAGNOSTISERENDE LENS<br />

GEBASEERD OP IRIDIOLOGIE<br />

Oververmoeid.<br />

Zorg dat je genoeg<br />

slaap krijgt de<br />

komende week.


COLUMN - NANOTECHNOLOGIE<br />

De NANO-supermarkt laat bezoekers de impact van technologie op ons alledaagse leven ervaren. De schappen<br />

zijn gevuld met producten die tussen nu en de komende tien jaar op de markt kunnen komen: interactieve<br />

muurverf, inslikbare parfum voor heerlijk geurend zweet, kweekvlees-gehaktballetjes, sneakers van genetisch<br />

gemodificeerd vissenleer en een zichzelf met dauwdruppels vullende veldfles. Wie zijn telefoon wil opladen aan<br />

zijn eigen buikvet kan eveneens in deze supermarkt terecht. Ook de toekomst van het vlees verandert. Dit artikel<br />

wil de lezers aanzetten na te denken over de rol van technologie in onze maatschappij.<br />

dr. ir. Koert van Mensvoort<br />

Overheden en bedrijven investeren<br />

in verschillende nanotechnologieën<br />

- het maken van dingen<br />

op een atomaire en moleculaire<br />

schaal (een nanometer is een miljardste<br />

meter) - omdat zij verwachten dat die onze<br />

levens zullen vergemakkelijken en verbeteren.<br />

Nanotechnologie is al de basis van een<br />

keur van consumentenproducten, variërend<br />

van dagcrèmes tot sportsokken en van koelkasten<br />

tot broodtrommels. Nanodeeltjes<br />

zorgen bijvoorbeeld voor extra UV-bescherming<br />

in cosmetica of betere veerkracht van<br />

tennisballen. Heel handig, maar zijn die<br />

deeltjes wel helemaal veilig en hoe veranderen<br />

ze ons leven? Terwijl de golf van nanotechnologie<br />

onze samenleving overspoelt,<br />

weten de meeste mensen eigenlijk nog te<br />

weinig over de impact van deze nieuwe menselijke<br />

verworvenheid. Experts verwachten<br />

dat de technologie van grote invloed zal zijn<br />

op onze leefwijze; vergelijkbaar met historische<br />

technologische ontwikkelingen zoals<br />

digitalisering, de industriële revolutie, de<br />

uitvinding van elektriciteit, de drukpers of<br />

het begin van de landbouw duizenden jaren<br />

geleden. Nanotechnologie grijpt radicaal in<br />

op ons beeld van wat natuurlijk is. Het kan<br />

onze dromen verwezenlijken, maar ook tot<br />

producten leiden die we misschien helemaal<br />

niet moeten willen.<br />

BODYLOTION IN DE<br />

MIDDELEEUWEN<br />

Het is tijd voor een publieke discussie, nu<br />

ook in de speciale NANO-supermarkt. Die<br />

is verkozen als podium boven een traditionele<br />

expositie, omdat de supermarkt tegelijkertijd<br />

een alledaagse en een technologische<br />

plek is. Toch is het ook een futuristisch verschijnsel.<br />

Stel je voor dat een willekeurige<br />

persoon uit de middeleeuwen een hedendaagse<br />

supermarkt betreedt. Hij zou weinig<br />

begrijpen van producten als bodylotion,<br />

poedersoep en melk in karton. De supermarkt<br />

blijft de plaats waar nieuwe gewoontes,<br />

leefstijlen en technologieën alledaags<br />

worden. En dus de perfecte locatie om onze<br />

nanotoekomst te verkennen. De producten<br />

zijn vaak nog speculatief. Ingezonden<br />

door jonge ontwerpers en technologen uit<br />

verschillende landen. Een commissie van<br />

vooraanstaande nanotechnologieprofessoren,<br />

ontwerpers, kunstenaars, filosofen en<br />

techniekbeschouwers heeft de inzendingen<br />

beoordeeld. De spannendste producten<br />

staan in de NANO- supermarkt en zijn<br />

vooral handvatten om ons te helpen bepalen<br />

hoe onze ideale toekomst eruit zou<br />

moeten zien. Wat er zoal in de schappen<br />

te vinden is: The Love Rose (een genetisch<br />

gemodificeerde roos, die lustopwekkende<br />

feromonen uitscheidt), kweekvleesparels,<br />

een wolkenstift om de kleur van de wolken<br />

aan te passen aan evenementen of een<br />

geneeskrachtige game. Intelligente pillen<br />

met nanocapsules, die een substantie<br />

bevatten die beginnende kankercellen laat<br />

oplichten, waarna de patiënt via zijn scherm<br />

een ‘zoek en vernietig’-spel speelt. Met een<br />

merg-ei is het eenvoudig heldere bouillon<br />

uit de 3D-printer te halen. Om slechts<br />

enkele voorbeelden te noemen.<br />

BISTRO IN-VITRO IJSKAR<br />

Dan is er ook nog de Bistro in-vitro ijskar,<br />

die mogelijke gerechten en culturen verkent<br />

die kweekvleestechnologie ons ooit zal kunnen<br />

brengen. Bezoekers mogen de toekomst<br />

van vlees bespreken, terwijl zij ons vlees-ijs<br />

proeven. De Bistro in-vitro ijskar introduceert<br />

in-vitro-vleesijs aan een breed publiek.<br />

Bezoekers kunnen zes verschillende smaken<br />

vleesijs proeven en uit het interactieve menu<br />

kiezen welke gerechten zij willen bestellen<br />

in ons Bistro-in-vitro restaurant, dat in 2028<br />

zal openen. Ook kunnen zij een videoboodschap<br />

opnemen met hun visie op in-vitrovlees.<br />

Het project verkent de mogelijkheden<br />

van kweekvleestechnologie op onze cultuur<br />

en helpt ons ook te beslissen welke toekomst<br />

wij precies willen.<br />

Bistro in-vitro is, evenals de NANO-supermarkt, een initiatief van het Next Nature Network waarvan dr. ir. Koert van<br />

Mensvoort directeur is. Van Mensvoort is als kunstenaar, technoloog en filosoof het meest bekend vanwege zijn Next<br />

Nature-filosofie, die draait om het idee dat onze technologische omgeving zo complex, alomtegenwoordig, intiem en<br />

autonoom wordt dat we deze als een natuur op zich zelf gaan ervaren. Het is zijn doel onze co-evolutionaire relatie<br />

met technologie beter te begrijpen en een pad naar de toekomst uit te stippelen dat zowel bevredigend is voor de<br />

mensheid als voor onze planeet als geheel. De inzet van de Bistro in Vitro is in combinatie met een lezing van Koert<br />

van Mensvoort in te boeken. koertvanmensvoort@speakersacademy.nl<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 143


© SPEAKERS<strong>ACADEMY</strong>® | WALTER KALLENBACH<br />

‘Ik proef<br />

de emotie<br />

in een<br />

nalatenschap’<br />

Praten over erfrecht en successiebelasting saai? Niet als<br />

prof. mr. dr. Bernard Schols aan het woord is. Hij vertelt<br />

aansprekend over de nieuwste ontwikkelingen en de effecten<br />

daarvan, zoals de jubelton, Bets (Wet Bescherming erfgenamen<br />

tegen schulden) en de Europese Erfrechtverordening. Als man<br />

van uitersten bekijkt hij al die zaken altijd van twee kanten<br />

en wie goed naar hem luistert kan daar veel van opsteken en<br />

daardoor soms wat extra’s opstrijken.<br />

prof. dr. mr. Bernard Schols<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

144<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


ERFRECHT<br />

"<br />

Je kunt een mooi wetenschappelijk verhaal of testamentmodel<br />

bedenken, uiteindelijk moet de mens van vlees en bloed het<br />

snappen. Juristen hebben soms de neiging elk lid van een artikel<br />

gedetailleerd te bespreken. Dat werkt niet. Het gaat om de<br />

geest, de strekking van zo’n artikel en de ‘bijwerkingen’ voor betrokkenen.<br />

Soms is het nodig de waarheid een beetje te helpen om de<br />

boodschap over te laten komen en de grote lijn te behouden.” Het zijn<br />

woelige tijden in de fiscale wereld. Ook in <strong>2017</strong> verandert het nodige.<br />

Het gekke is dat veel mensen van een aantal nieuwe regelingen niets<br />

afweten, waardoor ze zichzelf kunnen benadelen. Des te meer reden<br />

te luisteren naar deze gemoedelijke Limburger.<br />

Sinds 1 januari <strong>2017</strong> bestaat de jubelton weer. Ouders, grootouders<br />

en anderen mogen 100.000 euro belastingvrij schenken aan (klein-)<br />

kinderen of wie dan ook, op voorwaarde dat die het geld gebruiken<br />

voor aflossing van de hypotheek of aankoop van een huis. Bij leven<br />

schenken voorkomt dat de ontvangers na overlijden successierechten<br />

moeten afdragen, wat kan oplopen tot veertig procent wanneer het<br />

niet om directe familieleden met een grote vrijstelling staat. Er is een<br />

restrictie. “Ontvangers mogen niet over de datum zijn. Niet jonger<br />

dan 18 en nog geen 40. Als iemand van 42 een jongere partner heeft<br />

mag het wel. Die partner mag bovendien van zijn of haar eigen ouders<br />

ook een ton krijgen en dan zit een ‘gratis’ appartementje van twee<br />

ton er zeker in. Eén gever mag echter niet aan beiden een ton geven,<br />

omdat zij fiscale partners zijn. Om het nog eenvoudiger te maken: als<br />

grootouders samen zijn mogen ze een kleinkind één ton geven, eenmaal<br />

gescheiden mogen ze dat allebei doen. Gescheiden ouders kunnen<br />

dat kunstje niet uithalen. De Belastingdienst ziet hen ook dan nog<br />

als eenheid”, lacht Schols. “Dit is – na een eerdere soortgelijke succesvolle<br />

regeling – dé happening van <strong>2017</strong>, maar behoorlijk ingewikkeld<br />

door allerlei overgangsregels. Schenken levert, ook al lijkt het belastingvrij,<br />

geld op. Banken krijgen vanwege het aflossen van hypotheken<br />

geld terug op de rekening. De overheid is eveneens een lachende<br />

derde, doordat zij de hypotheekrenteaftrek afbouwt.”<br />

‘OVERLIJD IN STUKJES’<br />

In <strong>2016</strong> is Bets in werking getreden, de Wet Bescherming erfgenamen<br />

tegen schulden. Ook een grote, lang verwachte verandering.<br />

Toch kan een erfenis nog steeds iemands faillissement inluiden. Hoe<br />

dat zit? Professor Schols weet het. Als estate planner helpt hij professionals<br />

bij het vinden van antwoorden op vragen over hun vermogen<br />

en belastingen. Zijn advies ‘overlijd in stukjes’. Schenk, haal de erfenis<br />

naar voren, maak gebruik van wettelijke vrijstellingsregelingen<br />

voor schenken bij leven en voorkom dat nabestaanden met schulden<br />

blijven zitten. “Bij erven komen verdriet en feest samen. Dat is niet<br />

zo wanneer tante een huis achterlaat dat na de crisis drie ton waard<br />

is, maar waarop nog een hypotheek rust van vier ton. Dat betekent<br />

een schuld van een ton, die zelfs het faillissement van de erfgenaam<br />

kan inluiden. Daarom een waarschuwing voor nabestaanden: wijs<br />

bij schulden meteen de erfenis af, anders krijg je ze er ondanks Bets<br />

allemaal bij.” Dat is een beroerd puntje, zegt Schols. “Iemand is geen<br />

erfgenaam door een verklaring, maar door zijn gedrag. Bij de griffie<br />

van de rechtbank kun je tegen betaling van 125 euro verklaren dat je<br />

de erfenis accepteert tot aan de hoogte van het bedrag van de nalatenschap.<br />

Dat zet als het ware een hek om jouw eigen vermogen en is<br />

die extra ton bijvoorbeeld daarop nooit te verhalen. Dat ging eerder<br />

niet op als je zoiets kleins als foto’s had meegenomen uit het huis van<br />

de overledene. Dan was je meteen erfgenaam. Het Haagse Gerechtshof<br />

bepaalde dat dit het geval was bij nabestaanden die in restaurant<br />

De Koperen Pan in Delft aten en 119 euro afrekenden met pa’s<br />

pinpas. Een niet uitgenodigde zus had echter nog een vordering van<br />

10.000 euro op vader en daarvoor moesten de anderen opdraaien.<br />

Een probleem, want de nalatenschap was niet groot. Een slimme<br />

advocaat benadrukte echter dat de nabestaanden daar aten om de<br />

begrafenis te regelen. Thuis was geen optie omdat de koelkast leeg<br />

was. Dus was geen sprake van een daad van aanvaarding. De Hoge<br />

Raad is daarin meegegaan. Toch is met de nieuwe wet rond de beneficiaire<br />

aanvaarding in de praktijk weinig veranderd. De scherpe randjes<br />

zijn er vanaf. De foto mag voortaan mee, omdat die geen andere<br />

dan emotionele waarde heeft, maar tanken met de pinpas van de<br />

overledene is alweer bestraft.”<br />

‘Een erfenis kan iemands<br />

faillissement inluiden’<br />

SCHIJF VAN VIJF<br />

“Ik begin mijn verhaal meestal met de Schijf van vijf en dan niet<br />

die van het Voedingscentrum. Dat kun je wel zien”, zegt Bernard<br />

Schols met enige zelfspot. De eerste schijf is die van het huwelijksvermogensrecht.<br />

“Sommigen denken bij een overlijden vaak niet aan<br />

huwelijkse voorwaarden, terwijl juist daarin fiscale muziek zit. Echtgenoten<br />

kunnen koude uitsluiting, waarbij elke vorm van gemeenschap<br />

van goederen is uitgesloten, ongedaan maken. Bij overlijden<br />

verdwijnt dan alsnog de helft van het vermogen en is minder erfbelasting<br />

verschuldigd. Ten tweede herhaal ik: schenk belastingvrij<br />

bij leven. Dat kan eenmalig een groter bedrag zijn of jaarlijks rond<br />

de 5.000 euro per kind.” Steeds meer Hollanders maken gebruik van<br />

een unieke techniek, de papieren schenking oftewel ‘The Dutch gift’.<br />

“Ouders schenken op papier voor de belasting, maar keren het bedrag<br />

pas na hun overlijden uit. De Belastingdienst erkent deze wat dubbele<br />

methode, maar de ouders betalen tijdens leven een pittige rente<br />

van zes procent. Daardoor halen ze wel een extra schenkingsvrijstelling<br />

binnen voor hun kinderen. Zo heeft alles twee kanten.” Dan is er<br />

nog ‘herroepelijk’ schenken. “Ontvangers moeten dan voldoen aan in<br />

een clausule opgenomen voorwaarden om het geld te mogen behou-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 145


ERFRECHT<br />

den. Tot 2003 stond in de wet ‘eens gegeven, 2015 is alles veranderd. Toen is de Europese<br />

blijft gegeven’, nu mogen gevers in dit geval Erfrechtverordening van kracht geworden.<br />

het bedrag terugvragen, tenzij de voorwaarden<br />

strijdig zijn met de openbare orde en de zen het erfrecht van het land waarvan ze de<br />

Die bepaalt dat mensen ervoor kunnen kie-<br />

goede zeden.”<br />

nationaliteit hebben van toepassing te laten<br />

zijn op buitenlandse bezittingen, zoals een<br />

MENSEN LATEN GELD<br />

vakantiehuisje. Buitenlandse rechters gaven<br />

LIGGEN<br />

Nederlanders vroeger nul op het rekest, nu<br />

De derde schijf gaat over testamenten, die moeten ze die ‘rare’ Nederlandse spelregels<br />

meestal nog zijn gebaseerd op wetgeving uit volgen. Dat is wennen.”<br />

1838. “Ze zijn nog geldig, maar nu kan veel<br />

meer. Haal ze uit de kast en laat ze aanpassen.<br />

Niet iedereen met een (groot) vermogen,<br />

zoals recent nog Prince, heeft een testament. 'In huwelijkse<br />

Men beseft niet dat, zoals ik wel eens gekscherend<br />

zeg, de dood leeft en het daarom voorwaarden<br />

wel verstandig zou zijn.” Belangrijk is schijf<br />

vier. “In de schoenendoos zijn naast het testament<br />

vaak ook papieren van de overlij-<br />

zit fiscale<br />

densrisicoverzekering te vinden. Mensen muziek'<br />

vergeten vaak dat daar veel geld ligt waarmee<br />

ze hypotheek kunnen aflossen. Daarnaast<br />

is het fiscaal vrij eenvoudig bepaalde<br />

bedragen via een levensverzekering belastingvrij<br />

naar iemand toe te laten gaan. Denk EXECUTEURS MET STERREN<br />

ook aan een koopakte, juist ter voorkoming Bernard Schols is in 2007 gepromoveerd<br />

van een grote teleurstelling. Het kan zijn dat op een proefschrift waarin hij executeurs<br />

nabestaanden denken dat het huis dat zij (-testamentair) sterren geeft en in klassen<br />

erven een miljoen waard is, maar dat het in indeelt. “Ik zag hen als student al als medium<br />

werkelijkheid in de jaren tachtig op papier al tussen leven en dood, een verlengstuk van<br />

is verkocht voor twee ton, onder het beding de overledene die diens wil overbrengt aan<br />

dat uitvoering van de akte pas plaatsheeft de erfgenamen.” Dat kan ook tijdens het<br />

na overlijden. Alleen staat dat nergens geregistreerd<br />

en blijkt dat pas als het te laat is. hem of haar nog met het volle verstand heeft<br />

leven van een wilsonbekwame persoon, die<br />

Maak, om het de nabestaande makkelijker aangewezen in een ‘levenstestament’. Voor<br />

te maken en je eigen gemoedsrust te bevorderen,<br />

op tijd een lijstje. Laat weten waar je soort erfrechtelijke prins Carnaval, maar in<br />

2003 was de executeur in mijn ogen een<br />

de financiële papieren bewaart en hoe nabestaanden<br />

belangrijke telefoonnummers, hij een belangrijke vertrouwensfunctie. Als<br />

het nieuwe recht is dat veranderd en heeft<br />

polissen en digitale wachtwoorden kunnen grote chef, die alles regelt, ruzies voorkomt<br />

vinden. Dat is sowieso prettig om op een rijtje<br />

te hebben.” De laatste schijf is internatio-<br />

kan hij zelfs de nalatenschap verdelen als de<br />

en zorgt dat het geld op de juiste plaats komt,<br />

naal en ook hier verrast Bernard Schols met familie er niet uitkomt. Zo’n executeur verdient<br />

de meeste sterren.” Veranderingen in<br />

recente ontwikkelingen waarvan nog lang<br />

niet iedereen weet heeft. “Op 17 augustus de erfrechtwereld dringen langzaam door,<br />

Prof. mr. dr. Bernard Schols is hoogleraar Successierecht verbonden aan het Centrum voor Notarieel Recht van de<br />

Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij schrijft geregeld artikelen en columns en<br />

maakt als spreker ingewikkelde zaken rond erven, schenken en belasting toegankelijk.<br />

bernardschols@speakersacademy.nl<br />

146<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

vandaar dat velen niet weten dat kinderen<br />

weinig meer te zeggen hebben over waar ze<br />

recht op hebben. Als de eerste ouder overlijdt<br />

en het testament voorziet daarin is de<br />

partner de enige erfgenaam, de legitieme<br />

portie komt pas vrij als die ook overlijdt. De<br />

nalatenschap kan volgens diezelfde laatste<br />

wil ook naar één in plaats van alle kinderen<br />

gaan. De overblijvers krijgen dan een schadevergoeding,<br />

die overeenkomt met de helft<br />

van de ‘klassieke’ waarde. Hoe meer erfgenamen,<br />

des te minder geld. “Dat is soms moeilijk<br />

te aanvaarden, maar ook in die gevallen<br />

probeer ik vanuit het zwart-witte te kijken<br />

om begrip voor de ander te laten ontstaan.”<br />

‘UITERSTEN RAKEN MIJ’<br />

Het mooie van het erfrecht is, vindt<br />

Schols, dat het te maken heeft met de feiten<br />

des levens. “Er zit emotie in en tegelijk gaat<br />

het om geld. Het slechte én het goede van<br />

de mens komen boven. Tante is dood en we<br />

zijn verdrietig, maar ook: tante is dood en nu<br />

erven we en gaan we verder met het geld dat<br />

zij niet heeft uitgegeven. Die uitersten raken<br />

mij, als man van uitersten, telkens weer. Als<br />

tante slim was geweest was ze lekker van<br />

haar geld met vakantie gegaan. Het erfrecht<br />

leert mij dat ik moet genieten van het leven.”<br />

Bernard Schols is een emotioneel mens, die<br />

letterlijk de emotie proeft in een nalatenschap.<br />

Hij herhaalt dat hij precies dezelfde<br />

feiten van twee kanten wil bekijken. “Ieder<br />

heeft een ander verhaal, maar het is in beide<br />

gevallen waar. De feiten kunnen uitersten<br />

zijn, waarbij ik in het midden wil uitkomen.”<br />

Schols is notaris, rechter en – op school –<br />

zanger van een punkband geweest. Nu is hij<br />

verhalenverteller, adviseur en hoogleraar.<br />

“Ik kom niet alleen met studenten en familie<br />

in aanraking, maar ook met huisvrouwen<br />

en advocaten. Dat is een luxe. Het is heerlijk<br />

voor hen te spreken en te improviseren,<br />

waardoor je ook zelf benieuwd bent wat je<br />

gaat vertellen.”<br />

© WALTER KALLENBACH


© ESA NASA<br />

LEZERSACTIE<br />

<strong>ACADEMY</strong> ® <strong>Magazine</strong><br />

is benieuwd naar uw mening!<br />

Vertel ons wat u vindt van<br />

<strong>ACADEMY</strong>® <strong>Magazine</strong> en waarover<br />

u graag meer zou willen lezen.<br />

Stuur uw ideeën, suggesties of<br />

aanbevelingen naar<br />

magazine@speakersacademy.nl<br />

‘Bringing Knowledge to the World’<br />

“De eerste 100<br />

deelnemers<br />

ontvangen<br />

mijn boek<br />

Droomvlucht”<br />

(twv € 29, 95 )<br />

dr. André Kuipers<br />

De no. 1 spreker van Nederland<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 147


© MET DANK AAN BAHMAN PANAHI<br />

148<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


KALLIGRAFIE EN MUZIEK<br />

‘Kalligrafie leert ons buiten<br />

kaders te denken’<br />

Bahman Panahi MA<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Kalligraferen is meer dan de kunst van het schoonschrift. “Het is een culturele uiting, een ritueel,<br />

een levensbeschouwing”, zegt de in Frankrijk woonachtige kalligraaf én muzikant Bahman<br />

Panahi. “Terwijl ik opgroeide als kind in Iran was ik al verliefd op de bewegingen en de letters.”<br />

"<br />

Artistieke expressie is<br />

slechts één aspect van kalligrafie.<br />

De kunst van het<br />

mooi en sierlijk schrijven<br />

is gebaseerd op letters en woorden<br />

die samen een boodschap vormen.<br />

Door daarmee bezig te zijn verandert<br />

je manier van leven, ga je heel<br />

anders tegen dingen aankijken en<br />

sta je meer open naar anderen toe.<br />

Bij mijn studenten zie ik dat het zo<br />

werkt”, vertelt Bahman Panahi, die<br />

wereldberoemd is door zijn kalligrafische<br />

afbeeldingen gebaseerd op<br />

het Perzische en het daaraan nauw<br />

verwante Arabische alfabet. “Het<br />

verschil zit hem in het aantal letters,<br />

32 in plaats van 28.” Hij heeft<br />

tijdens zijn studie ook aan Latijnse<br />

kalligrafie, gebaseerd op ons alfabet, gedaan.<br />

“Ik streef ernaar zeer professioneel en op het<br />

allerhoogste niveau te werken. Dan moet je<br />

keuzes maken. Het is onmogelijk in alles te<br />

excelleren.”<br />

Bahman komt ter wereld als achtste kind in<br />

een groot artistiek gezin met in totaal negen<br />

kinderen. Via zijn oudere broers komt hij al<br />

heel jong in contact met muziek, schilderen,<br />

theater en kalligrafie. “Voor mezelf koos ik,<br />

zonder toen precies te weten waarom, voor<br />

‘De muzikaliteit<br />

van lijnen en<br />

punten’<br />

kalligrafie en muziek. In geest en praktijk<br />

was ik voortdurend met beide kunstvormen<br />

bezig”, vertelt hij. “Kalligrafie was<br />

een soort droom. Ik was vanaf mijn vijfde,<br />

zesde jaar verliefd op schoonschrijven.<br />

De bewegingen en de vormen van de<br />

letters spraken mij enorm aan. Ik had<br />

er zoveel behoefte aan daar wat mee te<br />

doen dat ik al met kalligraferen begon<br />

voordat ik kon lezen en schrijven. Dat<br />

heb ik mezelf al vrij snel, nog voor de<br />

basisschool, geleerd. Zo graag wilde ik<br />

begrijpen wat de letters betekenden en<br />

hoe ik de woorden kalligrafisch kon<br />

weergeven. Tegen mijn studenten zeg<br />

ik altijd dat ik met kalligrafie ben geboren<br />

en zo voel ik dat nog steeds.”<br />

TRADITIONELE KUNST<br />

De dan 12-jarige Bahman maakt<br />

eind 1978, begin 1979 van nabij de<br />

revolutie in zijn land mee. Ayatollah<br />

Khomeini neemt de plaats in van de<br />

gevluchte, pro-westerse sjah Mohammad<br />

Reza Pahlavi en sticht een streng islamitische<br />

staat. “Vooral de westerse landen en<br />

hun kunst- en muziekuitingen werden daardoor<br />

getroffen. De lokale, traditionele kunsten<br />

voeren er juist wel bij. Na de revolutie<br />

maakte het creëren en onderwijzen van kalligrafie<br />

een grote ontwikkeling door in Iran.<br />

Het nieuwe regime en het nieuwe systeem<br />

faciliteerden en steunden deze kunstvorm<br />

zelfs. Op mijn achttiende was ik al afgestudeerd<br />

aan de belangrijkste universiteit voor<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 149


KALLIGRAFIE EN MUZIEK<br />

kunst en kalligrafie in Teheran, waarna ik<br />

mij in volgende studies ging specialiseren in<br />

nieuwe concepten op dit gebied.”<br />

Inmiddels weet Bahman, die de traditionele<br />

instrumenten tar en sitar bespeelt, beter<br />

waarom hij juist voor muziek en kalligrafie<br />

heeft gekozen. “Mijn muziek staat voor<br />

de Iraanse geschiedenis, cultuur en beschaving<br />

en mijn kalligrafie voor een spontaan<br />

beeld van de Iraanse creativiteit en smaak.<br />

Het verband en de balans tussen beide zijn<br />

voor mij heel belangrijk en ik heb daar eerst<br />

in Iran en later in Frankrijk onderzoek naar<br />

gedaan. Dit heeft ertoe geleid dat ik de relatie<br />

tussen het visuele en het sonore heb gekozen<br />

als onderwerp voor mijn doctorale thesis.”<br />

150<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘IK HOUD VAN RÛMÎ’<br />

De dertiende-eeuwse wijsgeer, dichter,<br />

islamgeleerde, theoloog en Soefi-mysticus<br />

Djalâl-al-Din Muhammad Rûmî (1207-<br />

1273) is een van Bahman Panahi’s favoriete<br />

denkers en inspiratoren. In 2015 heeft<br />

hij daarom het boek ‘Le jardin des lettres de<br />

Rûmî’ uitgebracht, waarin hij zinnen uit de<br />

talloze gedichten van deze grote auteur in<br />

het Frans en Engels heeft opgenomen. Elke<br />

tekst gaat vergezeld van de op moderne wijze<br />

gekalligrafeerde letter uit het Perzische alfabet<br />

waarmee het originele vers begint. “Ik<br />

ben gek op Rûmî’s leven, de manier waarop<br />

hij het bestaan verklaart en hoe hij naar religie<br />

en spiritualiteit kijkt. Officieel behoor ik<br />

niet tot de Soefi-stroming, maar het gedachtegoed<br />

en de bijbehorende mystiek inspireren<br />

mij enorm. Het Soefisme, dat alle religies<br />

gelijk behandelt, beïnvloedt mijn denk- en<br />

levenswijze. Een belangrijk aspect daarin is<br />

de relatie van mensen tot hun schepper. Alle<br />

culturen noemen Hem anders, God, Dieu,<br />

Allah, Jahweh, etc. en proberen Hem in een<br />

hokje te stoppen, maar Hij is vooral een<br />

vriend. Het mysticisme leert ons dat we ons<br />

niet moeten laten beperken door alles in een<br />

bepaald kader te willen zetten. Een tweede<br />

aspect is dat de relatie die we hebben met de<br />

createur, de schepper, en Zijn imago gebaseerd<br />

moeten zijn op schoonheid en liefde.”<br />

Al in 2008 heeft Bahman poëzie van Rûmî<br />

kalligrafisch (inkt op papier) weergegeven<br />

en geëxposeerd onder de noemer ‘Without<br />

you! Never’ in Frankrijk en Marokko. “Zijn<br />

Soefisme zou het antwoord moeten zijn op<br />

de problemen in de wereld van vandaag.” “De<br />

letters die de basis vormen van de kalligrafische<br />

uitingen zijn gebaseerd op teksten. De<br />

boodschap, die ik tijdens mijn lessen graag<br />

doorgeef, gaat over verschillende aspecten<br />

van ons leven en de kunst en biedt een mooie<br />

opening naar een andere manier van leven.<br />

Vanuit mijn ervaring als leraar voor buitenlandse<br />

studenten kan ik zeggen dat het helpt<br />

als zij de Perzische taal begrijpen en kunnen<br />

lezen, maar noodzakelijk is dat absoluut niet.<br />

Als kind wist ik dat tenslotte ook niet toen ik<br />

met kalligraferen begon. Ik heb een methode<br />

ontwikkeld, waardoor ik kan werken met<br />

mensen die het Perzische alfabet niet kennen.<br />

Ik leer hen de bewegingen die nodig zijn


KALLIGRAFIE EN MUZIEK<br />

om de vormen te creëren. Tijdens dat proces<br />

gaan ze vanzelf de letters, het alfabet en<br />

de combinaties van de verschillende tekens<br />

begrijpen en al snel geldt dat ook voor woorden.<br />

De taal wordt bekender voor hen. Daarnaast<br />

is kalligrafie een van de modernere en<br />

meer gepassioneerde menselijke kunstvormen,<br />

die in mijn visie mensen kan helpen<br />

vriendelijker en gecommitteerder te zijn en<br />

de diepere zin van het (echte) leven beter te<br />

doorgronden.”<br />

ENORME KALLIGRAFIEËN<br />

Er komt een nieuw project rond Rûmî’s<br />

poëzie aan. Een concept rond de grote<br />

dimensie van Panahi’s thesis ‘De muzikaliteit<br />

van lijnen en punten’. “Dat wordt een<br />

nieuwe ervaring met kalligrafie op geprepareerd<br />

papier met een afmeting variërend van<br />

twee tot vier meter. Dat is ongekend en is<br />

mijn volgende expositieproject. Daarnaast<br />

kom ik met een Franstalig boek over mijn<br />

zelf ontwikkelde nieuwe lesmethode voor<br />

Perzische kalligrafie, dat het resultaat is van<br />

vele jaren lesgeven aan studenten over de<br />

hele wereld. Gemeten aan het aantal studenten<br />

dat ik al heb onderwezen – van Afrika<br />

en Europa tot de Verenigde Staten en Azië<br />

– denk ik dat er zeker belangstelling voor<br />

is. Bovendien geef ik les in Parijs en hoop<br />

ik in de nabije toekomst ook workshops in<br />

Nederland te geven, al was het maar omdat<br />

jullie zulke goede (typo)grafische opleidingen<br />

hebben.” Op muzikaal gebied heeft<br />

Bahman Panahi nog niet zo lang geleden<br />

concerten van klassieke Perzische muziek<br />

gegeven in Dallas, Texas (tijdens het International<br />

Festival of Islamic Art) en Parijs<br />

(een fusion-concert met een Franse harpist<br />

en een Indiase percussionist). Grote kans<br />

dat degenen die zijn kalligrafie kennen zich<br />

zullen herkennen in zijn muziek en de relatie<br />

tussen beide ervaren.<br />

Bahman Panahi heeft zijn Masters-graad en licentie gehaald aan het Iraanse Instituut van Kalligrafen. Bovendien<br />

is hij afgestudeerd aan de Faculteit der Schone Kunsten van de Universiteit van Teheran en heeft daarna<br />

zijn studie in Frankrijk vervolgd aan de Ecole des Beaux-arts in Valenciennes en de Sorbonne ((Masters). In de<br />

muziek heeft hij zich bekwaamd onder leiding van grote namen in de Perzische klassieke muziek. Sinds 1990<br />

geeft de sinds 2002 in Parijs woonachtige Bahman cursussen en lezingen en houdt hij tentoonstellingen en<br />

concerten op vijf continenten. Hij is geregeld gevraagd als gastprofessor door bijvoorbeeld Harvard en andere<br />

universiteiten. bahmanpanahi@speakersacademy.nl<br />

© MET DANK AAN BAHMAN PANAHI<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 151


© JACQUES GELUK<br />

Een kleine hoeveelheid verse spirulinapasta per dag levert enorm veel essentiële voedingsstoffen op. Goed<br />

nieuws voor alle mensen die daaraan een tekort hebben en nu hun dagelijkse portie gezondheid bij wijze van<br />

spreken gewoon door de vla of de yoghurt kunnen roeren. Tim van Koolwijk (30), oprichter/eigenaar van<br />

Spireaux, onderzoekt nu of bijvoorbeeld ziekenhuizen en verzorgingstehuizen geïnteresseerd zijn in het tegen<br />

een betaalbare prijs aanbieden van verse spirulinaproducten aan patiënten en bewoners. Om te beginnen.<br />

152<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


WETENSCHAP/GEZONDE VOEDING<br />

Eten wat de vis eet:<br />

spirulina is super gezond<br />

drs. ir. Tim van Koolwijk<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

In zeer efficiënte en compacte LED-fotobioreactoren<br />

kweekt de jonge ondernemende<br />

ingenieur Tim van Koolwijk<br />

spirulina, een eetbare fotosynthetische<br />

cyanobacterie of blauwalg en in verse vorm<br />

super gezond. “Het is een hele directe voedingsbron.<br />

Er zitten bijvoorbeeld veel meervoudig<br />

onverzadigde vetzuren in spirulina.<br />

Vissen eten deze algen en wij eten die vissen.<br />

Dat is dus eigenlijk heel inefficiënt. Tenzij je<br />

vis gewoon lekker vindt, hoef je het voor je<br />

gezondheid dus niet meer te eten”, lacht hij. In<br />

zijn ruimte in het duurzame bedrijvencomplex<br />

BlueCity010 – het vroegere Tropicanazwembad<br />

in Rotterdam – vertelt Tim met<br />

aanstekelijk enthousiasme wat voor goeds<br />

er nog meer in dit plantje zit: “Tien mineralen,<br />

elf vitaminen, essentiële vetzuren en<br />

meer dan 60% proteïne waarin achttien aminozuren<br />

aanwezig zijn, de bouwstenen van<br />

leven. Dat maakt theoretisch op termijn ook<br />

veel land- en tuinbouw overbodig.” Het kan<br />

niet op, want fycocyanide, de blauwe kleurstof<br />

die erin zit, is volgens Tim bewezen<br />

goed voor de hersenontwikkeling. “Ik richt<br />

me allereerst het meeste op groepen die dit<br />

het beste kunnen gebruiken. Denk aan zelfstandig<br />

wonende ouderen die niet meer<br />

kunnen of willen koken en daardoor te weinig<br />

goede voedingsstoffen binnenkrijgen,<br />

maar ook aan bewoners van verzorgingstehuizen<br />

of patiënten van ziekenhuizen die<br />

vaak te eenzijdig eten. Een stagiaire van Spireaux<br />

onderzoekt hoe groot de belangstelling<br />

daarvoor is. Binnenkort denk ik hier bij<br />

BlueCity 010 al voor 1000 mensen spirulinapasta<br />

te kunnen maken, die dat dan dagelijks<br />

kunnen eten”, zegt Tim bevlogen. Hij wil<br />

het verschil maken en wat betekenen voor<br />

anderen. Dat is allemaal mooi, maar er zullen<br />

zeker mensen zijn die het ietwat eng vinden<br />

rauwe spirulina-algen te eten, zeker als<br />

ze vers en vloeibaar zijn. “Verse spirulina is<br />

geur- en smaakneutraal en daardoor eenvoudig<br />

te mengen met allerlei populaire voedingsmiddelen,<br />

zoals sappen, smoothies en<br />

zuivelproducten als yoghurt en vla.”<br />

‘Verse spirulina<br />

is een superfood’<br />

ALLEEN VERS IS DUURZAAM<br />

Spirulina is al langer te koop in poederen<br />

tabletvorm, maar ruikt en smaakt dan<br />

als visvoer. “Er zijn ook sapjes op de markt,<br />

waarin slechts 1 tot 3 procent verse spirulina<br />

zit. Daaraan heb je weinig, dat is in feite<br />

dure vruchtensap. Vers gekweekte of gecultiveerde<br />

pasta is, wanneer het water eruit is<br />

gefilterd en afgespoeld, zuiver. Alle goede<br />

nutriënten zijn daarin behouden. Het fotosynthetische<br />

proces is efficiënt. De cellen<br />

van de cyanobacterie verdubbelen zichzelf<br />

bijzonder snel, waardoor het mogelijk is<br />

in compacte kweekbakken voldoende spirulina<br />

te produceren.” Het kweekproces is<br />

bovendien heel duurzaam. De cyanobacteriën<br />

zetten veel CO₂ om in zuurstof en de<br />

bioreactoren zijn zo compact dat ze op den<br />

duur ook bij instellingen of voedingsmiddelen<br />

te plaatsen zijn, wat vervuilende transportbewegingen<br />

tot een minimum beperkt.<br />

Verder kan het water in de reactoren tot een<br />

jaar lang worden hergebruikt, waardoor<br />

een besparing van meer dan 99 procent ten<br />

opzichte van proteïne uit rundvlees mogelijk<br />

is. De komende tijd wil Tim alles in eigen<br />

hand houden. Hij wil zeker weten dat alles<br />

goed gaat, al was het maar omdat het moeilijk<br />

is de culturen zuiver te houden. “Gelukkig<br />

groeit spirulina ook onder zeer extreme<br />

omstandigheden, die ongeschikt zijn voor<br />

andere organismen. Daardoor kun je ook<br />

onder niet geheel steriele omstandigheden,<br />

zoals in de ruimte die ik nu heb, deze cultuur<br />

rein houden.” Hij wijst op nog een verschil:<br />

“Doordat het algje spirulina eigenlijk<br />

een cyanobacterie is zit er geen wand om de<br />

nucleus van de cel. Daardoor kan het menselijk<br />

lichaam het rauwe product zonder enige<br />

bewerking goed opnemen. Gewone algen<br />

moeten echter chemisch of mechanisch<br />

bewerkt worden voordat ze eetbaar zijn.”<br />

DRIJVENDE BIOREACTOREN<br />

Spireaux is een voorzetting van Tims<br />

afstudeerproject in Indonesië. “Ik wilde iets<br />

doen met ontwikkelingshulp en had een<br />

gesprek gehad met iemand die actief was<br />

in het algenwereldje. Hij vertelde mij over<br />

fabrieken die op gigantische schaal algen<br />

produceren voor westerse markten. Dit<br />

‘oersoepje’ sprak mij tot de verbeelding en<br />

ik was overtuigd van de potentie van algen<br />

als voedingsbron voor mensen in ontwik-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 153


WETENSCHAP/GEZONDE VOEDING<br />

‘De blauwe<br />

kleurstof in<br />

spirulina is goed<br />

voor de hersenontwikkeling’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

kelingslanden. Vervolgens ben ik twee keer<br />

naar Indonesië gereisd om daar onderzoek<br />

te doen naar de wijze waarop micro-organismen<br />

kunnen bijdragen aan het oplossen<br />

van ondervoeding. Met 750 pagina’s transcript<br />

en vijftig uur video ben ik in Nederland<br />

teruggekomen. Op basis daarvan heb<br />

ik daar ter plaatse een systeem ontwikkeld<br />

waarbij de lokale bevolking op zee met drijvende<br />

bakken of bioreactoren – eigenlijk zijn<br />

het gewoon simpele ronde plastic containers<br />

– cyanobacteriën kan kweken. Het eten<br />

van spirulina, dat gelukkig heel snel groeit,<br />

kan het ijzer- en vitamine-A-tekort waaraan<br />

veel mensen lijden oplossen. Dat moet<br />

ook, want zo’n gebrek zorgt voor een minder<br />

goede ontwikkeling van de hersenen, waardoor<br />

mensen niet hun volle potentie kun-<br />

154<br />

nen benutten en vaak zijn veroordeeld tot<br />

blijvende armoede. Mensen weten vaak niet<br />

wat vitaminen zijn. Kinderen krijgen suikerwater<br />

van hun ouders, omdat ze daar ogenschijnlijk<br />

vrolijk en dus gezond van worden.<br />

Ook krijgen baby’s vaak geen borstvoeding,<br />

omdat ouders dat zien als ‘iets voor arme<br />

mensen’.” Op armoede en ondervoeding rust<br />

in Indonesië volgens Tim een groot taboe.<br />

WOONKAMER TE KLEIN<br />

Met een gesloten tankje, een thermoskan<br />

en daarin een beetje geconcentreerde<br />

spirulinacultuur kweekt Tim na terugkeer<br />

in Nederland thuis door. “Ik was nog bezig<br />

met mijn afstudeerproject en wilde er meer<br />

over weten. Driekwart jaar later ontmoette<br />

ik tijdens mijn eindpresentatie bij TNO<br />

iemand die zich afvroeg of het niet mogelijk<br />

was op commerciële schaal te gaan kweken<br />

in grote kassen in bijvoorbeeld Spanje,<br />

waar de weersomstandigheden beter zijn.<br />

We zijn gaan samenwerken, maar eigenlijk<br />

zag ik meer in op kleinere schaal kweken in<br />

een gesloten systeem met compacte hoogefficiënte<br />

reactoren, die makkelijk te isoleren<br />

en daardoor op temperatuur te houden<br />

zijn. Uiteindelijk ben ik alleen verdergegaan<br />

met steeds grotere reactoren. Mijn<br />

woonkamer werd te klein, dus ben ik in<br />

januari 2015 ingetrokken bij BlueCity010.”<br />

Tim moet het eerste jaaralles zelf aanschaffen<br />

en heeft er daardoor andere baantjes,<br />

zoals lesgeven op de universiteit, bij. In<br />

november 2015 gaat het ineens een stuk<br />

gemakkelijker wanneer hij de ASN Bank<br />

Wereldprijs wint met zijn project en gaat hij<br />

keihard aan de slag. Afgelopen zomer heeft<br />

hij een subsidie van Citylab010 gekregen,<br />

die hem in staat stelt het dit jaar volledig<br />

geschaalde reactoren te kunnen bouwen.<br />

Drs. ir. Tim van Koolwijk is onder meer oprichter van Spireaux. Zijn bedrijf ontwikkelt kleine fotobioreactoren<br />

voor de productie van pasta van zeer voedzame verse spirulina (Arthrospira Platensis) voor menselijke consumptie.<br />

Hij heeft gestudeerd aan de TU Delft (Geïntegreerd Productontwerp en Wetenschappelijke Communicatie)<br />

en voordien aan dezelfde universiteit zijn BSc Industrial Design Engineering gehaald. Tim heeft in het<br />

kader van zijn studie projecten gedaan in Azië. timvankoolwijk@speakersacademy.nl<br />

TERUG NAAR INDONESIË<br />

Tims uiteindelijke doel is terugkeren naar<br />

Indonesië en daar zijn project ook voortzetten.<br />

“Het is makkelijker hier dingen te<br />

ontwikkelen en een financiële basis te leggen.<br />

Bovendien ben ik geen microbioloog<br />

en moet ik dus veel dingen uitproberen en<br />

ervaring opdoen. Veel fouten maken en het<br />

daarna beter doen. Daar is dit een uitstekende<br />

plek voor”, zegt hij terwijl hij laat zien<br />

hoe Tropicana langzaam verandert in het<br />

dynamisch duurzame bedrijvencomplex dat<br />

het uiteindelijk moet worden. Terug bij zijn<br />

eigen 25 vierkante meter ‘grote’ ruimte wijst<br />

hij op de gang naar een proefreactor. “Door<br />

de waterdruk is die ontploft en is er een stuk<br />

plexiglas uitgevlogen. Dat was vervelend,<br />

want daardoor stroomde 300 liter water<br />

over de vloer en heb ik het enige tijd zonder<br />

behuizing van de kweekbak moeten doen.<br />

Gelukkig heb ik inmiddels mijn nieuwe<br />

reactor aan kunnen zetten en na een korte<br />

evaluatie ben ik daarna weer snel begonnen<br />

met de volgende die weer een maatje groter<br />

zal zijn.” Het project in Indonesië betekent<br />

overigens niet dat Tim van Koolwijk stopt<br />

met zijn Nederlandse activiteiten. In tegendeel.<br />

Hij heeft grootse plannen. Hij heeft in<br />

december een grotere ruimte in het voormalige<br />

zwemparadijs betrokken om voldoende<br />

kweektanks te kunnen neerzetten. Om zijn<br />

product ook buiten de verzorgingstehuizen,<br />

ziekenhuizen en sportclubs – die hebben al<br />

belangstelling getoond voor zijn superfood –<br />

te kunnen verkopen overweegt hij samen te<br />

gaan werken met voedselproducenten. Zonder<br />

zijn idealen te verkwanselen. “Verse spirulina<br />

werkt alleen als zowel de kwaliteit als<br />

de kwantiteit in orde zijn. Misbruik wil ik<br />

altijd voorkomen.”<br />

© JACQUES GELUK


COLUMN<br />

België-Nederland,<br />

de eeuwige interland<br />

Paul Wouters<br />

Als een Nederlandse onderneming<br />

een Belgisch bedrijf overneemt<br />

(Albert Heijn - Delhaize),<br />

of een Belgische onderneming<br />

aast op een Nederlands bedrijf (bpost -<br />

PostNL) hangt er altijd elektriciteit in de<br />

lucht. We zijn goede buren natuurlijk en we<br />

gaan tegenwoordig samen op handelsmissie,<br />

maar steeds weer duiken ook misverstanden<br />

en stekeligheden op. Denk aan irritaties<br />

rond de veiligheid van Belgische kerncentrales,<br />

het langslepende conflict rond ontpoldering<br />

in Zeeland, de IJzeren Rijn.<br />

Waar Belgen en Nederlanders samenwerken,<br />

is altijd wel wat te beleven – vaak plezier,<br />

maar ook wel onbegrip en zelfs ergernis<br />

of wantrouwen. Een heel banaal voorbeeld:<br />

Nederlanders raken in de war van de manier<br />

waarop Belgen al dan niet tutoyeren; als het<br />

hen wordt uitgelegd slaken ze een zucht van<br />

verlichting. Belgen begrijpen dan weer niet<br />

waar Nederlanders zich druk over kunnen<br />

maken. Uit onbegrip kan wantrouwen ontstaan.<br />

Onlangs had ik een workshop met<br />

IT-projectmanagers van een grote Nederlandse<br />

bank. Plaats van de handeling: Brussel.<br />

Ze informeren elkaar met een periodiek<br />

dashboard, waarop de voortgang van projecten<br />

zichtbaar is door middel van de kleuren<br />

groen, oranje, rood. Op de dashboards<br />

van de Belgen wemelt het van oranje, soms<br />

rood; de Nederlanders laten vooral groen<br />

zien. Tot grote ergernis van de Belgische collega’s,<br />

want ze zijn hun vertrouwen in dat<br />

optimisme kwijtgeraakt: op de dag dat opgeleverd<br />

moet worden, komen alsnog lelijke<br />

apen uit de Nederlandse mouw. Pas bij deze<br />

gelegenheid in Brussel werd dit probleem<br />

benoemd en begreep men het tegen de achtergrond<br />

van onderlinge cultuurverschillen.<br />

Dat cultuurverschillen tussen Belgen en<br />

Nederlanders aanzienlijk zijn, is inmiddels<br />

uitvoerig gedocumenteerd. Uit mijn eigen<br />

© TON VAN TIL<br />

onderzoek blijkt dat vooral<br />

Nederlanders geneigd zijn<br />

de verschillen te onderschatten. Ze gaan er<br />

vaak vanuit dat in het bijzonder Vlamingen,<br />

die ze nog redelijk goed kunnen verstaan,<br />

ongeveer denken en doen zoals zijzelf.<br />

Ten onrechte, want vergis je niet: Vlamingen<br />

lijken cultureel meer op Walen, Brusselaars<br />

en Fransen dan op Nederlanders.<br />

België behoort tot de Latijnse cultuurgroep<br />

in Europa, Nederland tot de Noordelijke,<br />

samen met Denemarken, Zweden, Noorwegen<br />

en het noorden van Duitsland.<br />

Verschillen staan samenwerking natuurlijk<br />

niet in de weg, integendeel! Juist doordat<br />

Belgen en Nederlanders verrassend vaak op<br />

een andere manier tegen zaken aankijken,<br />

andere talenten en manieren van communicatie<br />

hebben, werk op een andere manier<br />

aanpakken en er andere ideeën over kwaliteit<br />

op na houden, kunnen ze elkaar uitstekend<br />

aanvullen en veel profijt halen uit<br />

samenwerken. ‘Van hoofdpijn naar meerwaarde’<br />

is vaak mijn motto bij workshops<br />

met multicultureel samengestelde groepen<br />

van ondernemingen. Ik heb overigens de<br />

indruk dat binnen internationale ondernemingen<br />

hoe langer hoe meer Benelux-clusters<br />

ontstaan, terwijl men voorheen zag dat<br />

Nederland meer bij het Verenigd Koninkrijk<br />

en België meer bij Frankrijk aanleunde.<br />

Het lijkt me een logische en kansrijke ontwikkeling,<br />

maar… ga er niet vanuit dat de<br />

nieuwe samenwerking vanzelf op rolletjes<br />

gaat lopen!<br />

Wat kan men zich nu concreet voorstellen<br />

bij die workshops? Het pad naar<br />

prettige interculturele samenwerking<br />

loopt van bewustwording, over toepassen,<br />

naar praktische afspraken en praktijk.<br />

De eerste stap is zeer essentieel. Ik<br />

heb van dichtbij meegemaakt hoe de top<br />

van een onderneming als een struisvogel<br />

de kop in het zand stak voor interne<br />

cultuurverschillen. In mijn boek vertel ik<br />

daar een nogal smeuïg verhaal over, met<br />

naam en toenaam; het is met die onderneming<br />

(Fortis) niet goed gegaan. De fase van<br />

bewustwording biedt deelnemers diverse<br />

‘eyeopeners’. Vanuit het beschikbare onderzoek<br />

begrijpt men nu meer van de eigen<br />

ervaringen. Dat leidt tot toepassen van die<br />

inzichten op wat men met elkaar zoal meemaakt<br />

en tot aanbevelingen die men aan<br />

zichzelf en elkaar geeft om productiever te<br />

werken. Zoals met alle afspraken, dienen ze<br />

ook opgevolgd te worden. Eén workshop<br />

maakt de lente niet, maar kan wel een doorbraak<br />

betekenen.<br />

Ik ontwikkelde een arsenaal aan werkvormen<br />

om deelnemers op dit pad te begeleiden.<br />

Dat zorgt niet alleen voor veel inzicht,<br />

maar ook voor een hoop plezier. En dat is<br />

precies de bedoeling. Wij, Belgen en Nederlanders,<br />

delen een gevoel voor humor en dat<br />

helpt geweldig.<br />

paulwouters@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 155


© EVERT-JAN DANIELS<br />

“Het is niet alleen de bevolkingsgroei, maar het zijn ook<br />

de gevolgen van armoedevermindering die zorgen voor<br />

ongekende uitdagingen in de transitie naar een<br />

duurzame planeet”<br />

Grondlegger prof. dr. ir. Guus Berkhout<br />

156<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


BIG DATA<br />

Big data intelligence voor<br />

welvaartsontwikkeling<br />

In steden en landen overal in de wereld staan we voor uiterst ingewikkelde vraagstukken die direct<br />

gekoppeld zijn aan welvaartsontwikkeling, zoals armoedebestrijding, migratiestromen, stagnerende<br />

arbeidsmarkten, zorg voor de natuurlijke omgeving en invloeden van klimaatverandering. In de<br />

afgelopen jaren zijn verschillende oplossingen aangedragen, maar de resultaten zijn beperkt: er is te<br />

weinig samenhang en het grote plaatje ontbreekt.<br />

prof. dr. ir. Guus Berkhout<br />

Het Centre for Global Socio-Economic<br />

Change (CFGSEC) komt<br />

met verrassend nieuwe kennis<br />

over de samenhang tussen<br />

de economische groei, de sociale ontwikkeling<br />

en de ecologische voetafdruk van<br />

georganiseerde samenlevingen. CFGSEC<br />

maakt het grote belang van onderlinge<br />

verbanden – voortkomend uit big data<br />

analyses – met wereldwijde voorbeelden<br />

zichtbaar. Hiermee levert het Centrum<br />

inzichten én vergezichten die van groot<br />

belang zijn voor overheden, multinationals<br />

en internationale organisaties om de<br />

grote vraagstukken met elkaar aan te kunnen<br />

pakken.<br />

TOEKOMSTSCENARIO’S<br />

Het verhaal van CFGSEC is dus niet alleen<br />

vernieuwend en inspirerend; het is ook<br />

gebaseerd op harde feiten. Het Centre helpt<br />

grip te krijgen op grote maatschappelijke<br />

vraagstukken en ondersteunt met haar<br />

kennis het ontwikkelen van fact-based<br />

toekomstscenario’s. Die toekomstscenario’s<br />

spelen een sleutelrol bij de keuzes<br />

die beslissers moeten maken. Denk<br />

aan burgemeesters van grote steden,<br />

toekomstgerichte regeringsleiders,<br />

CEO’s van multinationals, RvB’s van<br />

energiemaatschappijen en beheerders van<br />

grote vermogens.<br />

Centre for Global Socio-Economic Change<br />

Centre for Global Socio-Economic Change<br />

WELVAARTSONTWIKKELING*<br />

DOOR BEÏNVLOEDING<br />

VAN GEDRAG<br />

Inzicht in gedrag van individuen is lastig,<br />

maar het gedrag van groepen is met behulp<br />

van big data goed in kaart te brengen en<br />

daardoor ook goed te voorspellen. CFGSEC<br />

heeft op basis van big data het gedrag van<br />

150 landen over een periode van 30 jaar<br />

onderzocht. Daarmee heeft het Centre verrassende<br />

inzichten verworven over de ontwikkeling<br />

van welvaart en welzijn, namelijk:<br />

• Welvaartsontwikkeling blijkt volgens een<br />

universeel patroon te verlopen, of het<br />

nu gaat om (een cluster van) buurten,<br />

steden, landen of de gehele wereld.<br />

• Sociale, economische en ecologische<br />

veranderingen blijken onlosmakelijk<br />

met elkaar verbonden en investeringen<br />

moeten in balans zijn voor een blijvende<br />

welvaartsontwikkeling.<br />

Met de door CFGSEC ontwikkelde algoritmen<br />

is het mogelijk om te laten zien waar<br />

een georganiseerde samenleving staat in<br />

haar sociaaleconomische ontwikkeling en<br />

welke mate van welvaart het in de toekomst<br />

kan bereiken.<br />

CFGSEC’s fact-based raamwerk kan worden<br />

gebruikt om de effecten van voorgenomen<br />

beleid te voorspellen en toekomstbeelden<br />

van alternatieven zichtbaar te maken. Daarmee<br />

levert CFGSEC de kritische informatie<br />

voor strategische besluitvorming. CFGSEC<br />

maakt fact-based analyses gebaseerd op bigdata<br />

technologie, levert concrete adviezen<br />

en monitort de ontwikkelingen voor specifieke<br />

vraagstukken. Voor leden die haar<br />

onderzoek steunen maakt CFGSEC specifieke<br />

analyses op de schaal van clusters van<br />

landen (bijvoorbeeld de EU), individuele<br />

landen, metropoolregio’s, individuele steden<br />

en buurten. Resultaten vormen de basis voor<br />

het maken van coherent multi-level beleid.<br />

* Onder welvaart verstaat het Centre veel meer dan de<br />

beschikking over voldoende financiële middelen. Het gaat<br />

ook om zaken als gezondheid, zinvol werk en mondiaal<br />

rentmeesterschap.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 157


BIG DATA<br />

WORLD PROSPERITY<br />

OUTLOOK<br />

CFGSEC is met haar omvangrijke big<br />

data-onderzoek, uitgevoerd over 150<br />

landen voor een periode van 30 jaar, tot<br />

de ontdekking gekomen dat economische<br />

groei en armoedereductie sterk gekoppeld<br />

zijn. De gemiddelde mondiale welvaart<br />

blijkt zich bovendien te ontwikkelen<br />

volgens een universeel patroon, de ‘Global<br />

Prosperity Curve’. CFGSEC laat voor elk<br />

land een transitiepad zien dat aangeeft<br />

hoe de sociaaleconomische ontwikkeling<br />

is verlopen in het verleden, wat de grote<br />

uitdagingen zijn in het heden en hoe de<br />

ontwikkeling er in de toekomst uit zal zien<br />

bij (on)gewijzigd beleid.<br />

In de eerste World Prosperity Outlook wordt<br />

uitgebreid aandacht besteed aan de nieuwe<br />

inzichten op het gebied van welvaartsontwikkeling<br />

in landen en metropoolregio’s. U<br />

leest er meer over de universele Global Prosperity<br />

Curve, de daarmee verbonden ongelijkheden<br />

tussen landen en ongelijkheden<br />

binnen landen. Met concrete voorbeelden<br />

wordt uitgelegd hoe afwijkingen ontstaan<br />

en wat die betekenen. Onderwerpen die aan<br />

bod komen zijn:<br />

• De positie van individuele landen in het<br />

sociaaleconomische landschap;<br />

• Indeling van landen die zich in een<br />

vergelijkbare ontwikkelingsfase<br />

bevinden, de zgn CDP-clusters;<br />

• Inzicht in de snelheid van welvaartsontwikkeling<br />

van landen langs hun eigen<br />

transitiepad;<br />

• Ecologische factoren, zoals CO2-uitstoot<br />

en vleesconsumptie, die gekoppeld zijn<br />

aan energieverbruik en economische<br />

groei;<br />

• Toepassing van de sociaaleconomische<br />

inzichten op het niveau van<br />

metropoolregio’s;<br />

• Voorbeelden van toekomstvoorspellingen<br />

op basis van harde feiten<br />

(‘fact-based scenario’s’).<br />

LID WORDEN VAN HET<br />

CENTRE FOR GLOBAL SOCIO-<br />

ECONOMIC CHANGE?<br />

Leden van CFGSEC zijn personen en<br />

organisaties in de publieke en private sector.<br />

Zij willen het Centrum ondersteunen bij het<br />

verbeteren van de kwaliteit van het leven<br />

in de wereld door fact-based R&D op het<br />

gebied van welvaart en welzijn. Zij krijgen<br />

ook de mogelijkheid om advies op maat<br />

aangeleverd te krijgen. Denk daarbij aan<br />

inzichten in de ontwikkeling van bepaalde<br />

landen, metropoolregio’s of individuele<br />

steden en de effecten op die ontwikkeling<br />

in de toekomst bij (on)gewijzigd beleid.<br />

Advies is uitsluitend beschikbaar voor<br />

leden van het Centrum.<br />

Als ‘supportive member’<br />

van CFGSEC krijgt u:<br />

• De jaarlijkse update van de complete<br />

World Prosperity Outlook;<br />

• Toegang tot de exclusieve leden<br />

bijeenkomsten van CFGSEC;<br />

• De mogelijkheid advies op maat te krijgen.<br />

Als ‘strategic member’<br />

van CFGSEC krijgt u:<br />

• De jaarlijkse update van de complete<br />

World Prosperity Outlook;<br />

• Toegang tot de exclusieve leden<br />

bijeenkomsten van CFGSEC;<br />

• De mogelijkheid advies op maat te krijgen;<br />

• Een plaats in CFGSEC’s Program<br />

Advisory Board. Hierin wordt<br />

het meerjarenplan geformuleerd<br />

voor onderzoek op basis van<br />

gemeenschappelijke issues;<br />

• Toegang tot de onderzoeksgegevens.<br />

De gemiddelde welvaartsontwikkeling voor 150 landen wordt zichtbaar met de Global Prosperity Curve. Drie<br />

factoren voor welvaartsontwikkeling zijn in één beeld bijeengebracht:<br />

Neem contact met ons op om te horen wat<br />

- besteedbaar inkomen per huishouden<br />

het nieuwe Centrum voor uw specifieke<br />

- het percentage mensen beneden de armoedegrens<br />

vraagstukken kan betekenen.<br />

- de inkomensongelijkheid<br />

guus.berkhout@cfgsec.com<br />

Professor Guus Berkhout richt zich op het zichtbaar maken van wat er gebeurt in complexe systemen met behulp van big<br />

data (‘imaging of complex behavior’). Hij kreeg internationale bekendheid met het in kaart brengen van de uiterst ingewikkelde<br />

geologische processen diep in de aarde, en de invloed van menselijk ingrijpen daarop (‘seismic imaging’). Met zijn omvangrijke<br />

big data ervaring kijkt hij nu op een vernieuwende manier naar het sociaaleconomische gedrag van landen en steden (‘socioeconomic<br />

imaging’). Guus Berkhout is lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) en de<br />

Nederlandse Academie voor Technologie en Innovatie (AcTI). Hij ontving in Europa en Amerika de hoogste wetenschappelijke<br />

onderscheidingen voor zijn big data werk in de geowetenschappen. guusberkhout@speakersacademy.nl<br />

158 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© EVERT-JAN DANIELS


moedebestrijding<br />

Gendergelijkheid<br />

Werk en<br />

economische groei<br />

Klimaat<br />

Inkomensgelijkheid<br />

Rechtsgelijkheid<br />

Duurzame<br />

leefomgeving<br />

Word lid van het Centre for Global Socio-Economic Change<br />

Leden van CFGSEC zijn personen en organisaties in de publieke en private sector.<br />

Zij willen het Centre ondersteunen bij het verbeteren van de kwaliteit van het<br />

leven in de wereld door fact-based R&D op het gebied van welvaart. Zij krijgen<br />

ook de mogelijkheid om advies op maat aangeleverd te krijgen. Denk daarbij aan<br />

inzichten in de ontwikkeling van bepaalde landen, regio’s of metropolen en de<br />

Inclusieve effecten op die ontwikkeling bij gewijzigd beleid. Advies is uitsluitend beschikbaar<br />

voor leden van mondialisering CFGSEC.<br />

Als ‘supportive member’ van CFGSEC krijgt u:<br />

• De jaarlijkse update van de complete World Prosperity Outlook,<br />

met nieuwe inzichten en interventiefactoren;<br />

• Toegang tot de bijeenkomsten van CFGSEC;<br />

• De mogelijkheid om advies op maat te krijgen.<br />

Als ‘strategic member’ van CFGSEC krijgt u:<br />

Infrastructuur<br />

• De jaarlijkse update van de complete World Prosperity Outlook,<br />

met nieuwe inzichten en interventiefactoren;<br />

• Toegang tot de bijeenkomsten van CFGSEC;<br />

• De mogelijkheid om advies op maat te krijgen;<br />

+ + Een plaats in de Program Advisory Board. Hierin wordt het meerjarenplan<br />

geformuleerd voor onderzoek op basis van gemeenschappelijke issues;<br />

+ + Toegang tot de onderzoeksgegevens.<br />

Ecologisch<br />

klimaat<br />

Betaalbare schone<br />

energie<br />

Welvaartsontwikkeling *<br />

door beïnvloeding van gedrag<br />

2. Sociale, economische en ecologische<br />

veranderingen blijken onlosmakelijk met elkaar<br />

verbonden en investeringen moeten in balans<br />

Voedsel voor iedereen zijn voor een blijvende welvaartsontwikkeling.<br />

Neem contact met ons op om te horen wat wij voor<br />

uw specifieke vraagstukken kunnen betekenen.<br />

“Bij alle ingewikkelde maatschappelijke vraagstukken zal het<br />

zichtbaar maken van relaties tussen sectoren ons dichter bij de<br />

oplossing brengen. Horizontalisering met big data is de start van<br />

een nieuw innovatietijdperk."<br />

Inzicht in gedrag van individuen is lastig, maar het gedrag<br />

van groepen is met behulp van big data goed in kaart te<br />

brengen en daardoor ook te voorspellen. CFGSEC heeft<br />

op basis van big data het gedrag van 150 landen over een<br />

periode van 30 jaar onderzocht. Daarmee heeft het Centre<br />

verrassende inzichten verworven over de ontwikkeling van<br />

welvaart, namelijk:<br />

Welzijn en gezondheid<br />

1. Welvaartsontwikkeling blijkt volgens een vast<br />

patroon te verlopen, of het nu gaat om (een<br />

cluster van) buurten, steden, landen of de hele<br />

wereld.<br />

Met de door CFGSEC ontwikkelde algoritmen is he<br />

mogelijk om te tonen waar een georganiseerde sam<br />

leving staat in haar sociaaleconomische ontwikkeli<br />

welke mate van welvaart het in de toekomst zal be<br />

CFGSEC’s fact-based raamwerk kan worden gebru<br />

de effecten van voorgenomen beleid te voorspellen<br />

een realistisch toekomstbeeld te schetsen. Daarme<br />

CFGSEC de kritische informatie voor strategische b<br />

vorming.<br />

CFGSEC maakt fact-based analyses gebaseerd op b<br />

technologie, Onderwijs levert voor concrete jong adviezen en oud en monitort d<br />

ontwikkelingen voor specifieke vraagstukken. Voor<br />

die haar onderzoek steunen maakt CFGSEC specifi<br />

analyses op de schaal van clusters van landen (bijv<br />

beeld de EU), individuele landen, metropoolregio’s<br />

en buurten.<br />

* Onder welvaart verstaat het Centre veel meer dan de beschikking over voldoende financiële middelen.<br />

Het gaat ook om zaken als gezondheid, zinvol werk SPEAKERS en mondiaal <strong>ACADEMY</strong>® rentmeesterschap. MAGAZINE <strong>2017</strong> 159


© SUITABLE DESIGN IN IMAGES BEELD<br />

Geschiedenis<br />

proeven is<br />

het verleden<br />

beleven<br />

drs. Bert Boer<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Bezoekers van rijksmuseum Muiderslot<br />

voelen al snel dat ze onderdeel gaan<br />

uitmaken van de geschiedenis, ze lopen er<br />

immers dwars doorheen. Van 1285 via de<br />

zeventiende eeuw naar het heden. Steeds<br />

meer Nederlandse en buitenlandse toeristen<br />

weten het museum te vinden, dat vooral voor<br />

de laatste groep nu ook bekend is onder de<br />

naam Amsterdam Castle. Directeur Bert<br />

Boer vertelt in dit artikel enthousiast over<br />

zijn museum, de historie en de bijzondere<br />

businessclub Amicorum.<br />

160<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


HISTORIE - MUIDERSLOT<br />

Het Muiderslot is de best bewaarde<br />

waterburcht van Nederland. Floris<br />

V laat het slot in 1285 bouwen<br />

als dienstwoning voor de baljuw,<br />

de vertegenwoordiger van de landsheer in<br />

de regio tussen de dan nog kleine nederzetting<br />

Amstelredam en Hilversum. Het is een<br />

strategische plek waar de handel over water<br />

gemakkelijk te controleren is. Er ligt een<br />

ketting over de Vecht. Schippers die naar de<br />

welvarende handelsstad Utrecht willen moeten<br />

tol betalen om verder te mogen. Amstelredam<br />

krijgt van Floris V een tolprivilege.<br />

Dat is te beschouwen als het geboortecertificaat<br />

van de stad, die daarop voor het eerst<br />

op schrift bij naam wordt genoemd. Doordat<br />

de tolheffing Utrecht steeds duurder<br />

maakt, begint voor Amstelredam, het latere<br />

Amsteldam en tegenwoordige Amsterdam,<br />

een periode van groei en bloei.<br />

“Twintig procent van de ongeveer 135.000<br />

mensen die ons jaarlijks bezoeken komt uit<br />

het buitenland. Amerikanen vormen daarvan<br />

met ruim dertig procent de grootste<br />

groep. Als ze het kasteel zien valt de grootte<br />

in eerste instantie wat tegen, maar dat verandert<br />

als ze horen dat het er al ruim zevenhonderd<br />

jaar staat. Dan zijn ze zeer geïnteresseerd<br />

in wat er sindsdien allemaal is gebeurd. Voor<br />

alle bezoekers geldt dat ze de geschiedenis<br />

proeven en er onderdeel van gaan uitmaken,<br />

terwijl ze, soms over de uitgesleten treden,<br />

door het kasteel lopen en bijna voelen hoe de<br />

personen op de schilderijen in de Ridderzaal<br />

hen aankijken”, zegt Bert Boer, de gepassioneerde<br />

directeur/bestuurder van rijksmuseum<br />

Muiderslot. “Sinds vijf jaar noemen we<br />

het ook Amsterdam Castle om buitenlandse<br />

toeristen een beter idee te geven waar het ligt.<br />

Het werkt. Destijds kwamen er zo’n 10.000<br />

toeristen naar het Muiderslot, in <strong>2016</strong> waren<br />

dat er 27.000, bijna drie keer zoveel. Bezoekers<br />

kunnen twee middeleeuwse routes zelf<br />

afleggen en bijvoorbeeld de wapencollectie<br />

bewonderen. Van een Vikingzwaard uit de<br />

achtste eeuw tot zestiende eeuwse musketten,<br />

maar ook harnassen en toernooiharnassen<br />

met lansen.” Kinderen kunnen aan de<br />

hand van allerlei spelletjes zelf de geschiedenis<br />

beleven en zelfs ridder worden. Daarnaast<br />

is er een rondleiding langs de mooiste,<br />

zeventiende eeuwse collectie onder leiding<br />

van gidsen en zijn er twee keer per jaar tentoonstellingen<br />

die extra verdieping geven.<br />

___<br />

Het zeventiende eeuwse Muiderslot<br />

geschilderd door Gerrit Berckheyde<br />

‘P.C. Hooft was<br />

de Loe de Jong<br />

van de zeventiende<br />

eeuw’<br />

NIEUWE INZICHTEN<br />

OPDOEN<br />

Even onderbreekt Bert Boer zijn verhaal<br />

om iets over zijn eigen geschiedenis te vertellen.<br />

Hij studeert bedrijfskunde en -economie.<br />

Op advies van zijn professor denkt<br />

hij na over wat hij wil worden. Zijn wenslijstje<br />

vermeldt sport, cultuur, natuur en<br />

hulporganisaties. Eerst werkt hij even voor<br />

een bank. Vervolgens is de culturele ondernemer<br />

bij NOC*NSF als marketingmanager<br />

verantwoordelijk voor de sponsoring van<br />

de Nederlandse Olympische ploeg, inclusief<br />

rechten en media. Na twaalf jaar stapt<br />

hij echt over naar de cultuursector, waar hij<br />

eigenlijk op dezelfde wijze verbindingen<br />

legt. Bij de Nederlandse Museumvereniging<br />

is het zijn taak de Museumjaarkaart populair<br />

te maken. “In tien jaar tijd is het aantal uitgegeven<br />

kaarten gegroeid van 425.000 naar 1,4<br />

miljoen.” Sinds 2011 is hij directeur van het<br />

Muiderslot. “Voor mij is het mooie dat musea<br />

je rijker maken. Mensen die een hippe koffiebar<br />

bezoeken, waar ze veel betalen voor een<br />

kopje, gaan er naartoe voor de beleving. Als<br />

ze buiten komen zijn ze niet veranderd. Een<br />

bezoek aan een goed museum zorgt ervoor<br />

dat bezoekers weggaan met nieuwe inzichten<br />

en iets hebben geleerd. Steeds meer mensen<br />

ontdekken dat. Het museumbezoek zit<br />

in de lift.” Boer denkt even na en zegt dan:<br />

“Wat kinderen in de basisschoolleeftijd meemaken<br />

bepaalt voor een groot deel hoe ze in<br />

hun latere leven zijn. Voor middelbare scholieren<br />

die een goede geschiedenisleraar hebben<br />

komt de historie tot leven. Dat willen we<br />

hier ook bereiken, want door het te beleven<br />

groeit je interesse en kun je het beter onthouden.<br />

Dat is in de sport ook zo. Een cricketwedstrijd<br />

is een saaie bedoening, totdat<br />

iemand naast je, die de spelregels, de spelers<br />

en de talenten kent, erover vertelt en je<br />

meeneemt in de sport. Dan boeit die wedstrijd<br />

ineens. Hoe meer je van iets weet, des<br />

te interessanter het is.” De daad bij het woord<br />

voegend, vertelt Bert Boer daarom meteen<br />

verder over het Muiderslot.<br />

P.C. HOOFT<br />

Bijzonder is dat het kasteel er nog bijna net<br />

zo uitziet als in de veertiende eeuw. Engelse<br />

kastelen zijn in het verleden veelal bewoond<br />

door graven, wier erfgenamen er vaak een<br />

vleugel aanbouwden, waardoor het uiterlijk<br />

steeds veranderde. Een ‘dienstwoning’ als<br />

het Muiderslot kon hetzelfde blijven, omdat<br />

er steeds nieuwe baljuws kwamen, die uiteindelijk<br />

weer moesten vertrekken. Toch is<br />

er wel iets veranderd. “Aanvankelijk had je<br />

het slot met een gracht er omheen, maar tijdens<br />

de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648)<br />

was dat niet meer voldoende om het kasteel<br />

te beschermen en is een stervormig bastion<br />

aangelegd. Dat was onder andere onderdeel<br />

van de Hollandsche Waterlinie en bestaat<br />

nog steeds. De tuinen zijn net als in de zeventiende<br />

eeuw aangelegd in verschillende<br />

kwartieren, met bijvoorbeeld een kruidenhof<br />

en een warmoeshof met groenten. Af en<br />

toe krijg ik een zeventiende eeuwse komkommer<br />

mee naar huis of ik moet oeranijs<br />

of heilige boontjes proeven.” In het slot zelf<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 161


© MET DANK AAN BERT BOER<br />

___<br />

Het Muiderslot langs de Vecht en<br />

in het noorden het IJmeer<br />

HISTORIE - MUIDERSLOT<br />

zijn twee tijdvakken goed te herkennen. De<br />

middeleeuwen, toen het kasteel is gebouwd,<br />

en de zeventiende eeuw. “Die periode hebben<br />

we gekozen omdat P.C. Hooft (1581-<br />

1647) toen in het slot woonde. Hij was een<br />

zoon van de Amsterdamse burgemeester en<br />

moest er als baljuw voor zorgen dat vijanden<br />

niet langs Muiden konden wanneer ze ___<br />

Amsterdam wilden veroveren. Hooft was Ridderzaal David Lok<br />

echter veel bekender als schrijver en dichter.<br />

Hij heeft, als een soort Loe de Jong van vonden dat het huis van Hooft niet mocht<br />

de zeventiende eeuw, de Tachtigjarige Oorlog<br />

uitgebreid beschreven en daar twee eeu-<br />

verdwijnen, brachten de koning tot inkeer.”<br />

wen later veel erkenning voor gekregen. RIJKSMUSEUM SINDS 1868<br />

Zijn roem en populariteit hebben het kasteel<br />

uiteindelijk van de ondergang gered”, 1878, zes jaar eerder dan het Rijksmuseum<br />

Het Muiderslot is een rijksmuseum sinds<br />

vertelt Bert Boer. “Het is bewoond geweest in Amsterdam. “Daarmee zijn we één der<br />

tot Napoleon het baljuwsysteem afschafte oudste rijksmusea van Nederland”, constateert<br />

Bert Boer. Hij zoekt niet naar feiten<br />

en dienstwoningen niet meer nodig waren.<br />

Nadat Napoleon was verslagen en de Nederlanden<br />

in een economische crisis verkeer-<br />

in vrijwel elke zin die hij uitspreekt terug-<br />

en data, hij kent ze. Vanuit zijn passie die<br />

den, wilde de uit Engeland teruggekeerde keert. Beeldend vertelt hij over de romantische<br />

middeleeuwse details die tijdens de<br />

koning Willem I het Muiderslot in 1825 aanbieden<br />

voor afbraak. In mijn kantoor hangt restauratie in de negentiende eeuw zijn<br />

nog het originele aankondigingsaffiche. Protesten<br />

van de Amsterdamse bevolking, die ring in de Ridderzaal en grote negentiende<br />

162 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE<br />

teruggebracht, zoals de enorme lambrise-<br />

<strong>2017</strong><br />

© MET DANK AAN BERT BOER<br />

eeuwse schouw ter verheerlijking van Hooft.<br />

“In 1950 zijn die details weer weggehaald,<br />

omdat men toen weer een heel ander idee<br />

had van hoe het in de middeleeuwen moet<br />

zijn geweest.” De schouw is inmiddels opgebouwd<br />

in de toren naast de Ridderzaal en<br />

ook het schilderij waarop te zien is hoe Hooft<br />

wordt gekroond tot stadspoëet van Amsterdam<br />

is weer te zien. De zolder, waar alles was<br />

opgeslagen, was nodig voor de bouw van een<br />

nieuw intern museumdepot.<br />

AMICORUM: BUSINESSCLUB<br />

IN EEN UNIEKE OMGEVING<br />

“Prins Floris van Oranje is onze beschermheer<br />

en de trekker van onze selecte businessclub.<br />

We hebben een kleine dertig leden uit<br />

heel Nederland, van Vlissingen tot Groningen,<br />

en willen graag groeien tot zestig. Het<br />

zijn vooral directeuren of eigenaren van<br />

bedrijven die hier vier keer per jaar bij elkaar<br />

komen. Als ze zijn gearriveerd ga ik, na een<br />

eerste drankje, met hen het kasteel door om<br />

iets te vertellen over een bepaalde ruimte<br />

of een plek waar reguliere bezoekers nooit<br />

komen, omdat ik het belangrijk vind dat zij


CATEGORIE<br />

‘Musea maken<br />

je rijker’<br />

een band met het slot krijgen. Bovendien is<br />

er altijd een bijzondere spreker in de Ridderzaal,<br />

waar tijdens het diner de geschiedenis<br />

als het ware op hen neerdaalt. Bij wijze van<br />

uitzondering branden dan ook de kaarsjes in<br />

de kroonluchters. Vaak hebben onze leden<br />

drukke agenda’s en zijn ze zelfs ’s avonds<br />

vaak op pad, maar willen ze er toch bij zijn.<br />

Wanneer ik merk dat ze zich echt verbonden<br />

voelen met het slot en zijn historie en zie<br />

dat ze verrijkt weggaan, kijk ik terug op een<br />

mooie avond”, zegt Bert Boer met een schittering<br />

in zijn ogen. “Het is een groep mensen<br />

die het leuk vinden elkaar te treffen. Ze<br />

komen niet per se om zaken te doen, maar<br />

vertellen elkaar waarmee ze bezig zijn en<br />

wat zij belangrijk vinden. Daar kan natuurlijk<br />

best iets moois uit voortvloeien.” De<br />

bevlogen directeur legt uit dat er twee soorten<br />

lidmaatschap zijn. Het duurste geeft een<br />

lid zelfs het recht om eenmaal per jaar buiten<br />

de openingstijden van het museum het<br />

kasteel voor zijn of haar bedrijf of zichzelf<br />

te gebruiken. “Onze leden mogen ook altijd<br />

een introducé meenemen, van wie ze denken<br />

dat die bij Amicorum past. Vaak resulteert<br />

dat erin dat onze gasten deel willen blijven<br />

uitmaken van de businessclub.”<br />

BIJZONDER SCHILDERIJ<br />

Soms kan de club extra waardevol zijn<br />

voor het museum. Boer: “Ik had een keer<br />

een zwart-witfoto gezien van een zeventiende<br />

eeuws schilderij van het Muiderslot<br />

door Gerrit Berckheyde. In 1930 was het bij<br />

Christie’s in Londen verkocht aan een particuliere<br />

eigenaar. Dus was het weg. Vorig jaar<br />

kwam ik het tegen op de Tefaf kunst- en antiquiteitenbeurs<br />

in Maastricht, waar de kleinkinderen<br />

van de Britse particulier het te koop<br />

aanboden. ‘Dat hoort op het Muiderslot’,<br />

dacht ik en ik ben snel gaan uitzoeken of ik<br />

voldoende middelen bij elkaar kon krijgen.<br />

De club heeft meegeholpen en nu hangt het<br />

schilderij in de Ridderzaal, alsof het is thuisgekomen.”<br />

Bert Boer heeft intussen uitgezocht<br />

wie de koper van destijds was. “Die<br />

verzamelaar was de Engelse kolonel Badger.<br />

Hij is in 1944 gesneuveld tijdens de slag om<br />

Arnhem en ligt nu in Oosterbeek begraven.<br />

Dat is ook het mooie aan een museum: aan<br />

al die schilderijen zit een verhaal vast dat het<br />

waard is verteld te worden.”<br />

Drs. Bert Boer is directeur van Rijksmuseum Muiderslot. Hij heeft bedrijfskunde op Nyenrode en bedrijfseconomie aan<br />

de Universiteit van Maastricht gestudeerd. Daarna heeft hij achtereenvolgens gewerkt als concerntrainee bij Rabobank<br />

International, marketingmanager bij NOC*NSF en de Nederlandse Museumvereniging, waar hij verantwoordelijk<br />

was voor de groei van de Museumjaarkant. De verbinding tussen passie, organisatie en publieksbereik is daarbij<br />

altijd zijn drijfveer. Voor meer informatie over het museum en de Amicorium businessclub: bert.boer@muiderslot.nl.<br />

Website: www.muiderslot.nl. bertboer@speakersacademy.nl<br />

© ENITH STENHUYS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 163


© ENITH STENHUYS<br />

___<br />

vlnr Generaal-Majoor b.d. drs. Pieter Cobelens | Marcel Paardekooper (CEO Legian) | prof. dr. Chris Peeters | Dick Hoogendoorn (Legian)<br />

100 % Nederlandse<br />

veiligheidsketen beschermt onze<br />

vitale kroonjuwelen<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

164<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


CYBERVEILIGHEID<br />

Een aantal Nederlandse bedrijven heeft de OranjeVeiligheidsKeten (werknaam) opgericht, die<br />

vanaf dit jaar cybersecurity-diensten wil verlenen binnen Nederland. Met name aan de overheid.<br />

“De deelnemende ondernemingen zijn en blijven voor minimaal 51 procent in Nederlandse<br />

handen en ook de encryptie-oplossing is typisch Nederlands”, zegt Pieter Cobelens van Policy<br />

Research Corporation. “Internationaal samenwerken op het gebied van cyberveiligheid<br />

moet, maar wij willen voorkomen dat bijvoorbeeld buitenlandse inlichtingendiensten kunnen<br />

meekijken of niet-gescreende medewerkers met data aan de haal gaan.”<br />

"<br />

In de cyberwereld is spionage heel<br />

gewoon. Inlichtingendiensten, zoals de<br />

MIVD waarvan ik de baas ben geweest,<br />

doen daaraan van harte mee. Nederlandse<br />

bedrijven die Amerikaanse producten<br />

gebruiken lopen, op grond van de Patriot<br />

Act, grote kans dat de NSA meekijkt. Wie de<br />

kluiscode van zijn kroonjuwelen geheim wil<br />

houden, wil niet dat zelfs onze Amerikaanse<br />

vrienden die kennen. Daarom is dat Nederlandse<br />

in ons verhaal zo belangrijk”, aldus<br />

generaal-majoor b.d. drs. Pieter Cobelens,<br />

één der initiatiefnemers. Voorwaarde voor<br />

ondernemers die onderdeel willen uitmaken<br />

van de Veiligheidsketen is daarom dat<br />

hun bedrijven voor minimaal 51 procent in<br />

Nederlandse handen zijn en blijven. Ook de<br />

encryptie, de versleuteling, is typisch Nederlands.<br />

Eén bedrijf binnen de keten houdt<br />

zich daarmee bezig. Een andere onderneming<br />

doet achtergrondonderzoeken en een<br />

contingent van bedrijven is verantwoordelijk<br />

voor adviseurschap, identiteit, forensisch<br />

onderzoek en 24/7 bewaking. “Met<br />

ons bedrijf Legian hebben Marcel Paardekooper<br />

en ik een systematiek, een regiestelsel,<br />

bedacht, waarvan wij ook de regisseur<br />

zijn. Wij zorgen ervoor dat de deelnemers<br />

aan het stelsel optimaal op elkaar afgestemde<br />

diensten gaan aanbieden op het gebied van<br />

cyberveiligheid. Daarbij richten we ons<br />

vooral op bedrijven die en organisaties die<br />

deel uitmaken van de Nederlandse vitale<br />

infrastructuur”, zegt Dick Hoogendoorn.<br />

“Dan moet je denken aan strategisch advies,<br />

‘Ik proef soms<br />

dat de overheid<br />

gewoon zit te<br />

wachten tot<br />

de Veiligheidsketen<br />

volledig<br />

operationeel is’<br />

beheer, het screenen van alle medewerkers<br />

en alles daar tussenin.”<br />

Cobelens: “Legian zorgt er dus voor dat<br />

wat wij doen valt onder de Nederlandse<br />

jurisdictie en regelgeving. Dat betekent<br />

dat Nederlandse overheid ons kan aanpakken<br />

als er iets mis zou gaan. Dat is nu nog<br />

niet mogelijk, maar we denken zelfs over<br />

een geraffineerde techniek waarbij de overheid<br />

echt een stok krijgt om mee te slaan als<br />

dat nodig is. Die ingebouwde stok achter de<br />

deur helpt ons de verplichting Nederlands<br />

te zijn te blijven nakomen. Dat kunnen we<br />

trouwens alleen realiseren met aangesloten<br />

bedrijven die in hun métier heel succesvol<br />

zijn en een netwerk hebben dat zo krachtig<br />

en synergetisch is, dat de overheid haar<br />

geheimen zonder problemen zou moeten<br />

kunnen opslaan in een cloud-omgeving die<br />

deze ondernemingen verzorgen en waarop<br />

ze zijn af te rekenen.”<br />

VITALE INFRASTRUCTUUR<br />

“Een veiligheidsketen zoals wij die nu<br />

aanbieden bestaat in feite nog niet”, vertelt<br />

Marcel Paardekooper. “Afzonderlijk zijn<br />

bedrijven en organisaties er natuurlijk al<br />

langer mee bezig.” Hoogendoorn: “ Iedereen<br />

doet wel iets, maar vaak zonder samenhang.<br />

Bedrijven leren weinig van elkaar. Als<br />

ik kijk naar de Rijksoverheid zit iedereen in<br />

zijn eigen silo. Op strategisch niveau is iedereen<br />

het met elkaar eens. Zelf ben ik vooral op<br />

tactisch niveau bezig en dan merk ik dat de<br />

verschillende silo’s helemaal niet samenwerken.<br />

Bovenin voeren ze gesprekken, maar als<br />

het gaat om de uitwerking gebeurt er weinig<br />

en is het ieder voor zich. Daar moeten<br />

we vanaf. Er is één model nodig om te zorgen<br />

voor optimale bescherming.” “Het gaat<br />

tenslotte om de hele vitale infrastructuur,<br />

van energiecentrales tot zee- en luchthavens”,<br />

benadrukt prof. dr. Chris Peeters van<br />

Policy Search Corporation. Paardekooper:<br />

“Wij zijn juist met dat idee nu een jaar bezig<br />

en hebben bedrijven bijeengebracht die in<br />

hun specialisme uniek zijn en een prima<br />

track record hebben. Ze passen bovendien<br />

qua chemie en bij elkaar en kunnen elkaar<br />

recht in de ogen kijken als de vraag wordt<br />

gesteld of ze kunnen beloven in Nederlandse<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 165


CYBERVEILIGHEID<br />

handen te blijven en de komende jaren op<br />

deze manier door te gaan. Het vervolmaken<br />

daarvan kost tijd, maar nu zijn we zover<br />

dat de officiële overeenkomsten zijn gesloten.<br />

Daarin maken de deelnemende bedrijven<br />

afspraken. Wanneer ze zich daaraan niet<br />

houden plaatsen ze zich buiten de keten. In<br />

die Nederlandse identiteit zit ons onderscheidend<br />

vermogen.”<br />

ACHTERGROND<br />

ONDERZOEK<br />

Het unieke achtergrondonderzoek dat<br />

de keten uitvoert is volgens Chris Peeters<br />

van cruciaal belang. Daaruit blijkt waar de<br />

zwakke plekken zitten. De ketting is immers<br />

zo sterk als de zwakste schakel. “Als er een<br />

gat in de romp zit, is er 24/7 een onderdeel<br />

dat dit constateert en andere deelnemende<br />

bedrijven erbij betrekt om dat gat voor de<br />

klant te dichten en te voorkomen dat er ooit<br />

nog eens zo’n lek ontstaat. Vanuit strategisch<br />

oogpunt zou dat een integraal deel van de<br />

bedrijfsvoering moeten zijn, maar dat is lang<br />

niet altijd het geval. Veel ondernemers kijken<br />

maar een jaar vooruit. Wanneer de Raad<br />

van Bestuur geld geeft om het probleem op<br />

te lossen, kan men een jaar later dus opnieuw<br />

begin. Dat kan de keten voor die ondernemingen<br />

oplossen door het achtergrondonderzoek<br />

uit te voeren. Is de vent tegenover je<br />

wie hij zegt te zijn? Heeft hij de juiste diploma’s?<br />

Heeft hij valse voorwendselen? Dat<br />

blijven we ook regelmatig controleren bij<br />

mensen die al in dienst zijn bij de overheid<br />

of commerciële organisaties. Zeker ook bij<br />

inlichtingendiensten. Je wilt geen Edward<br />

Snowden of Julian Assange hebben. Eén zo<br />

iemand is genoeg om de hele boel te verzieken”,<br />

aldus Cobelens, die verder opmerkt<br />

dat de overheid de laatste organisatie is die<br />

haar data prijsgeeft. “Ambtenaren vinden dat<br />

eng en bewaren alles het liefst in een oude<br />

computer in een afgelegen lokaal binnen<br />

166<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

het ministerie. Ze laten die gegevens beheren<br />

door iemand die er al twintig jaar werkt,<br />

wat elke vier jaar leidt tot een parlementair<br />

onderzoek. Wij weten dat dat anders moet<br />

en het bijzondere is dat dit initiatief vanuit<br />

het bedrijfsleven komt. Wij maken een einde<br />

aan de problemen en verdienen daar ook ons<br />

geld mee.” Paardekooper: “Het samenwerkingsverband<br />

ontzorgt de instanties en organisaties<br />

die zich erbij aansluiten als het gaat<br />

om cybersecurity en -beveiliging. Wij hebben<br />

het overzicht dat anderen niet hebben<br />

‘Het gaat<br />

tenslotte om<br />

optimale<br />

bescherming<br />

van de hele vitale<br />

infrastructuur’<br />

en de bedrijven die deelnemen vullen elkaar<br />

allemaal aan.” Dick Hoogendoorn: “Het<br />

gaat vaak over omvangrijke infrastructuren<br />

die afhankelijk zijn van ICT, waaronder ook<br />

sluizen, bruggen, spoorwegen, luchthavens<br />

en ook de petrochemische industrie vallen.<br />

Meer en meer wordt ook hier met Internet<br />

of Things gewerkt, waardoor de kwetsbaarheid<br />

aanzienlijk hoger kan worden. Daarom<br />

screenen we ook de camera’s die bijvoorbeeld<br />

in havens operationeel zijn en degenen<br />

die ze bedienen en beheren, zodat we<br />

alle gevaren kunnen afdekken.”<br />

‘FOUTEN MAKEN IS<br />

GEEN OPTIE’<br />

Cobelens spreekt van het samenkomen<br />

van drie dingen. “De markt heeft behoefte<br />

aan een dergelijke veiligheidsketen. Zelf ben<br />

ik met een andere generaal begonnen met<br />

cyberverdediging. De drijfveer er wat mee<br />

te doen is er bij mij altijd geweest. Uit strategisch<br />

IT-onderzoek bij Policy Research is<br />

bovendien gebleken dat de overheid kampt<br />

met een grote uitdaging op het gebied van<br />

cyberveiligheid. Sindsdien geldt 1+1=3.<br />

Marcel en ik hebben daarna gesproken<br />

over de strategie voor het komende jaar en<br />

dat heeft ertoe geleid dat een consultant<br />

heeft gezorgd voor een herijking daarvan.<br />

Ons enthousiasme is daarna alleen maar<br />

gegroeid en ik proef soms bij de overheid<br />

dat ze gewoon zitten te wachten tot de Veiligheidsketen<br />

volledig operationeel is.” Cobelens<br />

vertelt dat er sinds december <strong>2016</strong> onder<br />

leiding van DeLoitte en Fox-IT een dergelijk<br />

samenwerkingsverband is voor het middenen<br />

kleinbedrijf. “Maar dat zijn geen Nederlandse<br />

ondernemingen! Dat is ook de reden<br />

waarom onze keten, waarin we dit niet op<br />

Europees niveau maar als land oppakken, zo<br />

kansrijk is voor Nederland. Dan moeten we<br />

dat dus wel met krachtige spelers doen, want<br />

fouten maken is geen optie. Dan gooien we<br />

de kluiscode van onze kroonjuwelen echt<br />

op straat.” Volgens Cobelens is Nederland,<br />

althans op papier, voorloper op cybergebied.<br />

“Ongeveer 97 procent van de Nederlands<br />

heeft toegang tot internet. We zouden<br />

toonaangevend kunnen zijn op het gebied<br />

van ‘cyber defence’ en cyber offence’. Hoe<br />

leuk is het als Nederland op dat gebied weer<br />

een Gouden Eeuw beleeft en niet afhankelijk<br />

is van andere landen?” Het feit dat de Veiligheidsketen<br />

juiste bedrijven met de juiste<br />

bazen bij elkaar heeft gekregen stemt hem<br />

dan ook optimistisch. “In de zes jaar dat ik


CYBERVEILIGHEID<br />

buiten Defensie actief ben, heb ik met veel<br />

bedrijven samengewerkt. Het prettigst met<br />

ondernemingen die een gedreven directeur-grootaandeelhouder<br />

hebben. Zij pakken<br />

makkelijker door dan bedrijven met een<br />

raad van bestuur die geld van anderen uitgeven<br />

en durven ook nee te zeggen. Dat komt<br />

dichtbij de door mij zo gelauwerde VOCmentaliteit<br />

die van Nederland weer een<br />

toonaangevend land kan maken.”<br />

© ENITH STENHUYS<br />

UITBREIDING<br />

Marcel Paardekooper sluit niet uit dat<br />

meer bedrijven zich in de toekomst aansluiten<br />

bij het officiële samenwerkingsverband<br />

van de Veiligheidsketen. Cobelens:<br />

“Bedrijven melden zich al, maar ze voldoen<br />

niet allemaal aan de voorwaarden. Die 51<br />

procent Nederlands eigendom is een keiharde<br />

eis. Ook Nederlandse beursgenoteerde<br />

bedrijven willen graag deelnemen,<br />

maar dat is nog een stap te ver. In een volgende<br />

tranche zal moeten worden bezien<br />

op welke wijze zij via een andere constructie<br />

kunnen aanhaken.”<br />

LEGIAN<br />

ICT-Kennispartner,<br />

die organisaties<br />

adviseert en<br />

begeleidt bij<br />

vraagstukken en<br />

projecten op het<br />

snijvlak van ICT en<br />

organisatie en met<br />

name op het gebied<br />

van Cybersecurity.<br />

POLICY<br />

RESEARCH<br />

CORPORATION<br />

Ondersteunt en<br />

adviseert bedrijven<br />

en overheden bij<br />

strategische en<br />

organisatorische IT<br />

en cybervraagstukken<br />

en investeringsprioriteringen.<br />

INTERMAX<br />

Leverancier van<br />

managed hosting en<br />

managed security<br />

voor organisaties die<br />

uptime, veiligheid<br />

en compliancy zeer<br />

belangrijk achten.<br />

GRABOWSKY<br />

Adviseur en<br />

implementatiepartner<br />

van oplossingen<br />

op het gebied van<br />

Identity en Access<br />

Management.<br />

HUDSON<br />

CYBERTEC<br />

Ondersteund<br />

organisaties zich<br />

te weren tegen<br />

cyberdreigingen<br />

voor de industriële<br />

automatisering,<br />

digitale controlesystemen<br />

en<br />

applicaties.<br />

KEY LOCKER<br />

Leverancier van een<br />

unieke oplossing<br />

voor 100% controle<br />

over de encryptie<br />

van data voor<br />

de Nederlandse<br />

overheid en het<br />

bedrijfsleven.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 167


FOTO: STICHTING HOOGVLIEGERS<br />

Piloten voor één dag<br />

stijgen boven zichzelf uit<br />

Kolonel b.d. Henk BANK MA Bc<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Ervaren piloten van privévliegtuigjes bezorgen elk jaar bijna duizend kinderen en jongeren met een ziekte of<br />

beperking een onvergetelijke dag. “Over wat ze mankeren hebben we het niet. Het gaat erom wat ze wél kunnen<br />

en dat is zelf als copiloot voor een dag de stuurknuppel bedienen”, vertelt Henk Bank, operationeel manager van<br />

Stichting Hoogvliegers, die de vluchten dankzij de inzet van vrijwilligers, sponsors en donoren kan organiseren.<br />

168<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SOCIAAL-MAATSCHAPPELIJK<br />

"<br />

Jeroen Engelkes, een voormalige verkeersvlieger<br />

die zelf met privévliegtuigjes<br />

vliegt, zag tien jaar geleden<br />

veel vliegtuigjes stilstaan. Vliegen is<br />

vrij duur en op een gegeven moment zijn<br />

piloten uitgevlogen met vrienden en familie.<br />

Tegelijk moeten ze echter voldoende uren<br />

per jaar vliegen om hun brevet te mogen<br />

verlengen. Hij kreeg een idee, dat leidde tot<br />

de oprichting van Stichting Hoogvliegers,<br />

waarvan hij nu voorzitter is: de vliegers zouden<br />

de urennorm makkelijker kunnen halen<br />

door kinderen en jongeren met een ziekte of<br />

beperking mee de lucht in te nemen om hen<br />

een onvergetelijke ervaring te geven. Twee<br />

vliegen in één klap”, zegt operationeel manager<br />

Henk Bank. “Niet lang nadat ik Defensie<br />

vanwege functioneel leeftijdsontslag in<br />

november 2014 moest verlaten, klopte Stichting<br />

Hoogvliegers bij mij aan. Het juiste aanbod<br />

op het goede moment. Ik was met 57<br />

veel te jong om niets meer te doen en wilde<br />

wat teruggeven aan de maatschappij. Sindsdien<br />

ben ik officieel twee dagen per week<br />

actief voor de stichting, maar in de praktijk<br />

is dat meer. Geen probleem. Dit werk is zo<br />

bevredigend. Voordat die kinderen aan hun<br />

avontuur beginnen zie je allemaal gespannen<br />

koppies, erna hebben ze vaak veel bravoure<br />

en een enorme grijns op hun gezicht.<br />

Daar doen we het voor.”<br />

De stichting richt zich op de 50.000 jonge<br />

mensen in Nederland van zes tot en met<br />

zeventien jaar, die een ernstige aandoening<br />

of beperking hebben. “Dat varieert van kinderen<br />

met ADHD tot jongeren die in een<br />

rolstoel zitten en fysiek weinig kunnen. Tussen<br />

2008 en 2015 hebben al achtduizend<br />

kinderen en jongeren ervaren hoe het is letterlijk<br />

boven zichzelf en hun ziekte of beperking<br />

uit te stijgen. In <strong>2016</strong> zijn daar duizend<br />

hoogvliegers bijgekomen.<br />

INDIVIDUEEL<br />

Zelf heeft Henk Bank nooit een vliegtuig<br />

bestuurd. Best apart voor iemand die 37 jaar<br />

bij Defensie en de Koninklijke Luchtmacht<br />

heeft gewerkt. “Ik heb wel als passagier in alle<br />

mogelijke toestellen gevlogen”, zegt hij. De<br />

kinderen gunt hij het in elk geval van harte<br />

dat zij als copiloot voor een dag, zo’n half uur<br />

tot drie kwartier een vliegtuig mogen besturen.<br />

Met een twinkeling in de ogen vertelt<br />

hij hoe het eraan toegaat als een kind of jongere<br />

een individuele vlucht krijgt aangeboden.<br />

“De piloot die op een bepaalde dag<br />

tijd heeft kijkt in ons geautomatiseerde systeem<br />

welke ingeschreven kinderen of jongeren<br />

bij hem in de buurt wonen en maakt<br />

afspraken met ouders of verzorgers.” Op de<br />

grote dag komen de jeugdige vliegeniersin-spe<br />

met hun begeleiders naar het vliegveld.<br />

Ze krijgen een ‘goodie bag’, met daarin<br />

'Die enorme<br />

grijns, daar doen<br />

we het voor!'<br />

een T-shirt en een petje met het Hoogvliegerslogo<br />

en andere leuke dingen, ontmoeten<br />

de piloot en gaan met hem om de tafel zitten.<br />

Hij vraagt of ze al eens hebben gevlogen,<br />

maar ook waar ze wonen en hun school staat.<br />

Met de kaart erbij stippelt hij dan samen met<br />

hen een mooie route uit. “Het kind staat centraal.<br />

Over de ziekte of beperking praten we<br />

niet, alleen over wat het wel kan. Dat geeft<br />

hem of haar en ook ouders/verzorgers een<br />

enorme oppepper. Ik herinner mij een moeder<br />

die na afloop zei: ‘Ik heb hem voor het<br />

eerst in drie jaar zien lachen’. Zo’n opmerking<br />

betekent heel veel voor mij. Dan gaan<br />

de haren op mijn arm recht overeind staan.”<br />

Eenmaal bij het vliegtuig aangekomen<br />

schoppen de piloot en het kind tegen de<br />

banden om te kijken of er wel lucht in zit,<br />

controleren ze of de flaps (de welvingskleppen)<br />

werken, het stuurwiel draait en of er<br />

voldoende brandstof aan boord is. Eenmaal<br />

in de copilootstoel krijgt de jeugdige vlieger<br />

een koptelefoon op en begint het checken<br />

en praten. Een begeleider en, als er plaats<br />

is, een (ander) familielid, nemen dan plaats<br />

op de achterbank. Eenmaal in de lucht mag<br />

het kind de besturing overnemen, waarbij<br />

de piloot uiteraard nauwkeurig de limieten<br />

in de gaten houdt. “Veiligheid staat altijd<br />

voorop. Meestal houdt het kind het vliegtuig<br />

vanzelf, bijna intuïtief recht. Ik ben soms<br />

verbaasd hoe behoorlijk ze vliegen.” Na de<br />

landing is het tijd voor een laatste, officiële<br />

handeling: het ondertekenen van het brevet<br />

en het maken van een foto. Bank : “Het<br />

mooie is dat ze de volgende dag tegen hun<br />

vriendjes kunnen zeggen dat ze toch maar<br />

mooi een vliegtuig hebben bestuurd.” Hij<br />

benadrukt dat het geen probleem is als een<br />

kind op het laatste moment toch niet wil vliegen.<br />

“Dan gaan ze gewoon een stukje taxiën<br />

en stijgen ze niet op. Het kind bepaalt wat<br />

er gebeurt.”<br />

BIJZONDER<br />

Een aantal kinderen kan niet zelf vliegen.<br />

Ze zijn er of psychisch niet toe in staat,<br />

of hebben zittend of liggend vervoer in een<br />

eigen stoel nodig. Daarom heeft de stichting<br />

in 2011 een eigen, uniek ambulancevliegtuig<br />

met extra zitplaatsen aangeschaft.<br />

“Laatst kwam dat weer goed van pas. Een<br />

ernstig ziek meisje dat van snelheid hield,<br />

wilde graag een keer vliegen. De vlucht was<br />

een enorm succes. Dankzij de medewerking<br />

van de Koninklijke Luchtmacht was het<br />

mogelijk twee F-16’s op de terugweg van een<br />

oefenmissie langs het ambulancevliegtuig te<br />

laten vliegen. Dat was een grote verrassing<br />

voor haar. waaraan zij bijzonder veel plezier<br />

heeft beleefd.” Toch was de vlucht bijna<br />

niet doorgegaan. “Het meisje had een paar<br />

dagen daarvoor een klaplong gekregen en<br />

alleen de speciaal opgeleide artsen van het<br />

Centrum voor Mens en Luchtvaart (CML) te<br />

Soesterberg van de Koninklijke Luchtmacht<br />

konden beoordelen of zij zonder gevaar<br />

kon vliegen. De dag zelf is zij thuis door een<br />

echte coureur met een Porsche opgehaald en<br />

onder politiebegeleiding naar Soesterberg<br />

gereden. Het CML heeft ervoor gezorgd dat<br />

het meisje ‘vliegmedisch’ kon worden onderzocht.<br />

Nadat zij was goedgekeurd, is ze ook<br />

tijdens de vlucht bijgestaan door een vlieger-arts.<br />

Dit omdat we altijd het zekere voor<br />

het onzekere willen nemen.” Bank kijkt blij<br />

terug op deze uitzonderlijke vlucht, maar er<br />

zijn ook teleurstellingen. Bijvoorbeeld wanneer<br />

een vlucht vanwege slecht weer niet kan<br />

doorgaan. “Organisatoren en ouders/verzorgers<br />

weten dat. Meestal is verplaatsing<br />

naar een andere dag mogelijk, maar het kan<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 169


SOCIAAL-MAATSCHAPPELIJK<br />

ook gebeuren dat het nooit meer doorgaat.<br />

Dat is wrang.”<br />

170<br />

HOOGVLIEGERSDAGEN<br />

Jaarlijks organiseert de stichting vijftien<br />

Grote Hoogvliegersdagen overal in Nederland.<br />

Vijftig tot soms wel honderd kinderen<br />

en jongeren komen per keer – niet tegelijk,<br />

maar in groepjes – met hun begeleiders naar<br />

het vliegveld in hun regio, waar springkussens,<br />

clowns, broodjes en drankjes klaarstaan.<br />

Een deel komt rechtstreeks, anderen<br />

gaan eerst naar een wegrestaurant. Bank:<br />

“Vrachtwagenchauffeurs – de truckerswereld<br />

steunt ons enorm – halen de kinderen<br />

daar op en brengen ze onder begeleiding van<br />

politie en marechaussee met zwaailichten<br />

naar het vliegveld, waar lokale vrijwilligers<br />

hen als helden en vips ontvangen. De kinderen<br />

staan centraal, maar het is de bedoeling<br />

dat ook de familie geniet van een gratis<br />

dagje uit met ook dan als hoogtepunt dat het<br />

kind het vliegtuig mag besturen.” De stichting<br />

heeft coördinatoren die ervoor zorgen<br />

dat deze dagen zo goed en veilig mogelijk<br />

verlopen. “Een gegeven is dat onze piloten,<br />

die minimaal 150 uur op de klok hebben en<br />

in staat zijn ook tijdens het vliegen aandacht<br />

te hebben voor hun jeugdige copiloten, verantwoord<br />

vier vluchten per dag kunnen<br />

uitvoeren. Voor zestig kinderen zijn dan<br />

vijftien vliegtuigjes nodig, die niet op één<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

luchthaven aanwezig zijn. Dus moeten we ze<br />

laten invliegen en dat kan, als het ver weg is,<br />

een flinke kostenpost zijn vanwege de extra<br />

brandstof. De piloten mogen een deel declareren,<br />

de rest leggen ze zelf bij.” Bank roemt<br />

de betrokkenheid van de piloten, maar ook<br />

van politiemensen, marechaussees en truckers<br />

en de in totaal achthonderd vrijwilligers,<br />

die belangeloos meewerken om deze<br />

jongeren een onbezorgde dag te geven.<br />

DONOREN<br />

De stichting is volledig afhankelijk van<br />

donoren en sponsoren en materiële steun<br />

van bedrijven en organisaties, zoals KLM,<br />

Schiphol, Luchtverkeersleiding Nederland<br />

en de Koninklijke Luchtmacht, maar<br />

ook supermarktketen Hoogvliet. “KLM is<br />

in oktober jarig en biedt ons dan altijd een<br />

toeristische vlucht over Nederland aan met<br />

een verkeerstoestel, met alles erop en eraan.<br />

Kinderen kunnen dan niet zelf vliegen, maar<br />

beleven de dag als een festijn. KLM betaalt<br />

het gebruik van het toestel en de brandstof,<br />

maar de meestal tienkoppige bemanning<br />

stelt graag haar vrije tijd beschikbaar. Er is<br />

zelfs een wachtlijst.” Ineens zegt Henk Bank:<br />

“Tijdens het Truckersfestival in Assen en<br />

in Wassenaar vliegen we ook. Met een helikopter,<br />

want er is geen vliegveld. Dat geeft<br />

kinderen weer een andere beleving, maar<br />

ook weer een oppepper.” In het Comité van<br />

Aanbeveling van de stichting zitten onder<br />

anderen Martin Schröder (voormalig president-directeur<br />

Martinair), astronaut André<br />

Kuipers en vooraanstaande vertegenwoordigers<br />

van de organisaties die Stichting<br />

Hoogvliegers steunen.<br />

‘GEWELDIGE PERIODE’<br />

Kolonel b.d. Henk Bank geniet van zijn nieuwe baan, maar kijkt tegelijk terug op een ‘geweldige periode’ bij Defensie. “In het begin had ik<br />

vooral operationele taken op het gebied van geleide wapens. Gaandeweg kreeg ik meer staffuncties, tot en met hoofd toekomstverkenningen<br />

bij Defensie, waar ik meeschreef aan de visie op de ontwikkeling van de totale krijgsmacht. Na de bezuinigingen van 2011 heb ik de reorganisaties<br />

binnen de luchtmacht gecoördineerd en later ben ik in Duitsland lid geweest van een NAVO-denktank over de inzet van het luchtwapen.”<br />

Bank is in zijn loopbaan vele malen in het buitenland geweest. “Mijn laatste operationele uitzending was in 2010 naar luchtmachtbasis Kandahar<br />

in Afghanistan als plaatsvervangend commandant op het gebied van beveiliging, logistieke toevoer en vliegoperaties. Op de basis waren<br />

toen tussen 25.000 en 30.000 mensen uit ruim veertig landen gestationeerd. Feitelijk een stad middenin in de woestijn. Alles moest worden<br />

aangevoerd door de lucht en over de weg, denk aan brandstof, drinkwater en voedsel. De coalitietroepen hadden er doorvoerpunten, waardoor<br />

ook veel mensen werden in- en uitgevlogen. Alles tezamen een enorme logistieke operatie, die werd bemoeilijkt doordat we frequent onder<br />

vuur lagen van de Taliban. Gedurende een half jaar maakte ik meer dan zestig raketaanvallen mee en vanuit de basis moesten<br />

we slachtoffers, de gewonden na behandeling in het hospitaal, repatriëren”, aldus Bank, die ook hier zijn sociale<br />

kant kon laten zien door de Afghanen te helpen de basis weer geschikt te maken voor de burgerluchtvaart.<br />

© WALTER KALLENBACH<br />

© STICHTING HOOGVLIEGERS<br />

___<br />

Hoogvlieger Arif (rechts) en<br />

piloot Wouter<br />

Kolonel b.d. Henk Bank stelt zijn ervaring en leiderschap in dienst van Stichting Hoogvliegers. Voor Defensie<br />

(1977-2014) heeft hij projecten geleid op het gebied van bedrijfsstrategie, beleid, communicatie, automatisering,<br />

crisismanagement, operationele inzet en training. Hij is een gefocuste doener, die het maximale uit een team haalt<br />

onder het motto ‘Alles draait om mensen’. Bank heeft zijn Masters International Studies gehaald in Londen en heeft<br />

een Bachelor Informatica. henkbank@speakersacademy.nl


SPORT<br />

Nog lang niet<br />

uitgesproken<br />

Tom van 't Hek<br />

Tom van ’t Hek is radiopresentator, spreker, voormalig huisarts, tophockeyer en oud-bondscoach van het Nederlands<br />

dameshockeyelftal. Met het Nederlandse hockeyteam heeft hij deelgenomen aan de Olympische Spelen in Los Angeles.<br />

Hij heeft voor de publieke radiozenders onder andere ‘Het Hek van de dam’, ‘Radio Tour de France’ en ‘Langs de lijn’<br />

gepresenteerd en voor BNR Nieuwsradio tot 1 september <strong>2016</strong> ‘De ochtendspits’. Tom van ’t Hek is nog lang niet<br />

uitgesproken. Als interviewer, maar zeker als spreker boeit hij zijn publiek met onderwerpen als communicatie, het<br />

bereiken van doelen, omgaan met tegenslagen, doorzettingsvermogen, leiderschap en teambuilding.<br />

tomvanthek@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 171


FOTO: MET DANK AAN BART MAES<br />

172<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


GEZONDHEID & VOEDING<br />

‘Voeding als<br />

medicijn’<br />

Bart Maes<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

“Er is biologisch en biologisch en tussen die twee zit een groot verschil”, zegt Bart Maes, mede-oprichter<br />

van het bedrijf Amanprana, dat via verdeler Noble-House hoogwaardige biologische voedings- en<br />

lichaamsverzorgingsproducten in zeventien landen aanbiedt. Een gesprek met een bevlogen ondernemer<br />

die zelf ervaart dat biologisch en gezond eten echt helpt, zich daarin verdiept en vervolgens de eerste en<br />

enige omega-olie ontwikkelt met alle acht soorten vitamine E.<br />

Vaak geraffineerde of bewerkte voeding<br />

eten is slecht en kan leiden tot<br />

vitaminen- en mineralentekorten.<br />

Onbewerkte biologische voedingsmiddelen<br />

daarentegen bezitten zoveel<br />

goede eigenschappen dat ze onze gezondheid<br />

bevorderen. “De Griekse arts en filosoof<br />

Hippocrates (460-370 v.Chr.) zei het<br />

al: ‘Laat voeding je medicijn zijn’. Dat is dan<br />

ook de slogan van Amanprana”, zegt oprichter<br />

en eigenaar Bart Maes. Zijn bedrijf verkoopt<br />

uitsluitend de beste biologische en<br />

vegetarische producten in zeventien landen,<br />

waaronder Nederland en België. Daar hangt<br />

een prijskaartje aan. “Onze klanten kiezen<br />

bewust voor meer betalen. Niet alleen zijn<br />

de producten van de allerhoogste kwaliteit,<br />

de herkomst is eveneens belangrijk. ‘Fair<br />

Trade’ betekent helaas vaak dat arme lokale<br />

boeren of leveranciers tien procent meer<br />

van niets ontvangen, wij willen er zeker van<br />

zijn dat zij het echt beter krijgen”, zegt Maes.<br />

Amanprana zet zich bovendien in voor een<br />

gezonde planeet, met onder het motto ‘Red<br />

de zee’ extra aandacht voor propere oceanen<br />

en kusten.<br />

“Vroeger had ik tegenovergestelde<br />

ideeën. Toen ik van school kwam wilde ik<br />

vooral carrière maken en geld verdienen. Ik<br />

kocht een winstaandeel in een middelgrote<br />

onderneming die succesvol petroleum en<br />

petroleumkacheltjes verkocht. Opeens was<br />

ik dat beu. Ik wilde mijn geld op een andere<br />

manier verdienen, maar stoppen was niet<br />

slim. Het bedrijf boerde bijna vanzelf en we<br />

konden zes weken per jaar met vakantie.<br />

Een jaar later besloot ik toch mijn aandeel<br />

te verkopen.” Na een periode van hard<br />

werken krijgt hij van het niks doen eerst<br />

een schuldgevoel, maar al snel vindt hij<br />

een nieuw ritme. Maes, die zijn leven lang<br />

al kampt met gewichtsproblemen, wordt<br />

vegetariër, vermagert 60 kilo en sport veel.<br />

Tijdens uiteindelijk zeven sabbatjaren leest<br />

hij zeshonderd boeken over gezondheid en<br />

voeding. “Dat begon doordat mijn dochter als<br />

kleuter ernstige concentratieproblemen had<br />

en altijd somber was. Een allergiespecialist<br />

concludeerde dat ze allergisch was voor<br />

bewaarmiddelen en cacao – ze dronk veel<br />

chocolademelk – en een ongekend tekort<br />

had aan omega 3. We zijn binnen een jaar<br />

voor 90 procent overgestapt op biologisch<br />

eten. Producten met conserveermiddelen<br />

waren voortaan taboe. Mijn dochter kreeg<br />

geen cacao meer, maar wel biologische<br />

omegasupplementen. Na een half jaar had ze<br />

geen last meer van humeurschommelingen<br />

en kon ze zich beter concentreren. Het<br />

probleem was dat het moeilijk was de omega<br />

3 bij haar binnen te krijgen vanwege de<br />

onaangename smaak. Door het toevoegen<br />

van kruiden ging dat al beter.”<br />

ASTMA WEG DOOR BIO<br />

Door veel boeken te lezen, waaronder<br />

‘Vitale vetten, fatale vetten’ van Udo<br />

Erasmus, weet Maes dat omega-oliën beter<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 173


GEZONDHEID & VOEDING<br />

werken in combinatie met vitamine E en<br />

caroteen. Op de verpakking van Udo’s<br />

supplement staat echter dat vitamine E is<br />

toegevoegd. Van caroteen is geen sprake. “Ik<br />

kon dat beter en wilde een product maken<br />

dat al die elementen van nature bevat. Door<br />

tarwekiemolie en rode palmolie te mengen,<br />

bevat ons product niet alleen omega 3 en 6 en<br />

caroteen (rode palmolie heeft daar tien keer<br />

meer van dan wortelen), maar ook essentiële<br />

vetzuren, antioxidanten en als enige alle acht<br />

soorten vitamine E. Zonder toevoegingen!”<br />

Omega 3, maar ook omega 6, waar we eerder<br />

te weinig dan te veel van binnenkrijgen laden<br />

de batterijen van onze cellen op en maken<br />

celwanden soepel en doorlaatbaar, waardoor<br />

ze voedingsstoffen kunnen opnemen.” Het<br />

is de geboorte van Amanprana en al snel<br />

zijn de eerste producten in 600 biologische<br />

winkels en groothandels te koop.<br />

'Wat je op de<br />

“Mijn vrouw Chantal Voets, met wie ik<br />

Amanprana heb opgericht, had astma en<br />

huid smeert<br />

gebruikte al enige tijd een puffer. Een jaar<br />

nadat we gezond en biologisch zijn gaan eten<br />

moet je ook<br />

zag ik ineens die puffer liggen in een schuif.<br />

Ze gebruikte hem niet meer. De astma was<br />

kunnen eten'<br />

verdwenen. Ongelooflijk. Toch mag ik op de<br />

natuurlijke producten die daaraan hebben<br />

bijgedragen geen enkele gezondheidsclaim<br />

zetten, tenzij ik als fabrikant een dossier<br />

aanleg en voor veel geld laat goedkeuren<br />

door de EFSA (European Food Safety<br />

Authority). We zijn al een paar keer allerhoogste voedingskwaliteit gebruiken.<br />

teruggefloten”, zegt Maes die als persoon wel Bovendien gaan patenten niet samen met de<br />

vrij zijn mening kan geven. “We vermelden bio-gedachte.”<br />

wel alle percentages van de ingrediënten op<br />

de verpakking, omdat we transparant willen ‘CHOLESTEROL IS<br />

zijn en ons afzetten tegen grote merken<br />

die zeggen dat ergens aardbei inzit. In<br />

werkelijkheid gaat het dan om ‘natuurlijke’<br />

aroma’s die voor 90 procent chemisch zijn<br />

en niets met een aardbei te maken hebben.<br />

Door het blootgeven van onze formules zijn<br />

onze producten makkelijk na te bootsen<br />

door concurrenten. Dat wil niet zeggen<br />

dat zij net als wij ingrediënten van de<br />

174<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© MET DANK AAN BART MAES<br />

ALTIJD GOED’<br />

Tien jaar geleden brengt Amanprana als<br />

eerste biologische extra vierge kokosolie op<br />

de markt. De concurrentie volgt snel, maar<br />

levert in op kwaliteit om het product zo goedkoop<br />

mogelijk te maken. “Geraffineerde<br />

en ontgeurde kokosolie is half zo duur. Die<br />

is gemaakt van copra, kokosvruchtvlees<br />

dat voor de industriële verwerking onbeschermd<br />

buiten droogt. Ongedierte loopt<br />

er overheen en door het vocht is sprake van<br />

schimmelvorming. Na sterilisatie is er volgens<br />

de voedselinspectie niets aan de hand,<br />

maar niet alleen schimmels en bacteriën<br />

zijn vernietigd, ook de gezonde voedingsstoffen.<br />

Die zijn wel volop aanwezig in extra<br />

vierge kokosolie van vers gepelde, vermalen<br />

en op lage temperatuur in kasten gedroogde<br />

en daarna koudgeperste kokosnoten.” Extra<br />

vierge kokosolie bevat geen gevaarlijke transvetten,<br />

verhoogt de weerstand, vertraagt veroudering,<br />

beschermt maag en darmen. Het<br />

is niet alleen uitermate geschikt om in te<br />

bakken, frituren, als boter of massageolie<br />

te gebruiken, maar ook voor de verzorging<br />

van huid, lippen en haar. “Wat je op de huid<br />

smeert moet je ook kunnen eten, dat geldt<br />

voor al onze verzorgingsproducten.” Maes<br />

weet dat kokosolie zeer omstreden is, doordat<br />

er verzadigd vet in zit. “Dat is gezond,<br />

maar het is hard vechten tegen de gangbare<br />

opinie. Verzadigde vetten zorgen juist voor<br />

de stabiliteit van onze cellen.” Het gesprek<br />

komt vanzelf op cholesterol. Verzadigde vetten<br />

verhogen de kans op een te hoog gehalte<br />

slecht cholesterol is de algemene opvatting.<br />

“Er bestaat geen goed of slecht cholesterol.<br />

Het is nodig en beschermt als een soort plamuur<br />

zieke, geoxideerde vaten. Wanneer je<br />

dat weghaalt is het cholesterolgehalte wel<br />

laag, maar verslechteren beschadigde aderen<br />

nog sneller. Sporters die topprestaties<br />

leveren hebben een hoog cholesterolgehalte.<br />

Dat zorgt voor het aanmaken van het stresshormoon<br />

cortisol, waardoor ze 110 procent<br />

kunnen functioneren. Bij stress maakt een te<br />

laag cholesterolgehalte mensen depressief of<br />

overspannen. Sommige van onze producten<br />

verlagen het cholesterol ook enigszins, maar<br />

op natuurlijke wijze, waardoor een balans<br />

ontstaat. Wij halen geen cholesterolverlagende<br />

plantensterolen uit een product, om<br />

ze later weer toe te voegen, zoals een margarinemerk<br />

doet.” Een te hoog gehalte kan wel<br />

wijzen op onvoldoende antioxidanten.


GEZONDHEID & VOEDING<br />

HERKOMST<br />

Maes, die werkt met een klein team maar<br />

eindverantwoordelijk is voor de voedselconcepten,<br />

geeft herhaaldelijk aan hoe<br />

belangrijk de herkomst van ingrediënten<br />

en producten is. “Ze moeten sowieso Fair<br />

Trade of Fair World zijn en biologisch,<br />

maar tijdens mijn sabbatjaren heb ik ontdekt<br />

dat biologisch niet altijd hetzelfde is<br />

als biologisch. Daarom bezoek ik bedrijven<br />

waarvan wij producten betrekken. Veel<br />

bio-boerderijen leveren aan supermarkten<br />

en werken net binnen de (per regio of<br />

land verschillende) normen voor biologisch<br />

voedsel. Andere boeren laten hun<br />

kippen op een groot grasveld scharrelen,<br />

zodat ze lekker wormen kunnen eten. Dat<br />

is schoon om te zien. Hetzelfde geldt voor<br />

biologische varkensboerderijen. Sommige<br />

boeren behandelen hun dieren met zoveel<br />

liefde, dat ik me afvraag hoe ze die kunnen<br />

slachten. Een boer uit Wuustwezel zei tegen<br />

mij: ‘Het is veel beter als ge gelukkige varkens<br />

eet’. Helaas wordt die kwaliteit in veel<br />

industrieën niet geapprecieerd.”<br />

Sommige producten, waaronder kokosolie<br />

en kokosbloesemsuiker, komen als<br />

eindproduct uit het land zelf. “Kokosbloesemsuiker<br />

is, om met Mahatma Gandhi te<br />

spreken ‘een manier voor arme mensen om<br />

uit de armoede te geraken’. We betalen liever<br />

wat meer om op Java 850 families aan<br />

een goed inkomen te helpen, dat minstens<br />

tien keer hoger ligt dan wanneer ze alleen<br />

kokosnoten zouden verkopen. Ik heb met<br />

eigen ogen gezien dat de mensen die daar<br />

voor ons werken het steeds beter krijgen.<br />

De mannen klimmen het hele jaar door de<br />

kokosboom in om een stukje bloesem af<br />

te snijden. Daar komt sap uit dat de vrouwen<br />

op een houtvuur in een wok indikken.<br />

Het eindproduct gaat naar een coöperatie<br />

die een kwaliteitscontrole uitvoert en<br />

onder leiding staat van moslima-managers.<br />

We werken samen met Hivos, een organisatie<br />

vecht voor gelijke kansen voor vrouwen,<br />

en boerenverenigingen. In deze Gula<br />

Javasuiker, dat een lage glycemische index<br />

van 35 heeft, zitten meer mineralen dan in<br />

de meeste groenten en fruit en ook meer<br />

antioxidanten. In tegenstelling tot suiker is<br />

kokosbloesemsuiker een superfood.”<br />

WEG DEPRESSIE<br />

Amanprana lanceert geregeld nieuwe<br />

producten, zoals een nieuw kruidengamma.<br />

Immuno werkt als natuurlijk antibioticum,<br />

maar dat mag Maes niet op de potjes zetten.<br />

“Chemische antibiotica hebben een vaste<br />

formule. Dat is een probleem, want bacteriën<br />

die ze moeten bestrijden ontwikkelen<br />

zich wel en pompen de antibiotica uit de cel<br />

of breken ze af met enzymen. Dan zijn ze<br />

resistent. Bepaalde stoffen in onze kruiden<br />

ontwikkelen zich samen met de bacteriën<br />

en creëren dagelijks andere stoffen, waardoor<br />

resistentie uitblijft. Daarnaast hebben<br />

we Flamuno. Een ontsteking met medicijnen<br />

afremmen kan juist genezing tegenwerken,<br />

omdat het een verdedigingsreactie is van het<br />

lichaam. Dit kruidenmengsel is geen wondermiddel.<br />

Iemand die al twintig jaar reuma<br />

heeft zal niet genezen, maar wel minder pijn<br />

ervaren. In <strong>2017</strong> willen we ook choco introduceren,<br />

een gezond broertje van Nutella.”<br />

Voor alle producten geldt dat ze gegarandeerd<br />

biologisch, vegetarisch en vrij van genetisch<br />

gemanipuleerde organismen (GMO’s )<br />

zijn, hoewel hij dat laatste tot zijn verdriet<br />

ook al niet op de altijd volledig herbruikbare<br />

of afbreekbare verpakking mag zetten. Het<br />

gaat over traditionele vetten, zoals kokosen<br />

(rode en groene) palmolie, omega-oliën,<br />

Gula Java rooibos en cacao, kruidenmengsels,<br />

Matcha ‘Kotobuki’ thee, tarwekiemen,<br />

ORAC botanico-kruidenmix (met veel antioxidanten),<br />

eetbare lichaamsverzorgingsproducten<br />

en een vitamine D-supplement<br />

van de Agaricus-paddenstoel dat – versterkt<br />

met saffraan – depressies of een burn-out<br />

tegengaat. Maar ook over fleur de sel, een<br />

ongemalen zeezout uit Zuid-Afrika dat nog<br />

beter is dan Himalayazout, het Turkse kruid<br />

sumak, dat het hoogste gehalte aan antioxidanten<br />

heeft en Pineo-water, dat naar boven<br />

borrelt in de Pyreneeën en in glazen flessen<br />

wordt verkocht. “PET-flessen geven plasticdeeltjes<br />

af aan het water, dat je vervolgens<br />

opdrinkt. Ook olie in plastic raden we om die<br />

reden af.” Het gesprek is beëindigd, maar uitgepraat<br />

met de bevlogen Vlaamse ondernemer<br />

die gezondheid belangrijker vindt dan<br />

geld verdienen raak je nooit.<br />

© MET DANK AAN BART MAES<br />

Bart Maes en Chantal Voets zijn oprichters/eigenaren van het bedrijf Amanprana dat biologische<br />

en vegetarische producten ontwikkelt en via Noble-House distribueert. Een overzicht van alle<br />

producten is te vinden op noble-house.tk. Meer opvattingen van bio-veggieman Maes staan op<br />

bartmaes.tk. Veggiemama Chantal Voets publiceert receptenboeken. Het laatste is ‘Eet goed,<br />

dat doet je goed.’ Samen met Serge Restiau hebben ze het boek ‘Gezond en gelukkig met<br />

eiwitten. Authentic Seitan’ uitgebracht. Eiwitten/aminozuren zijn heel gezond. In dit boek staat<br />

waarom, maar is ook aandacht voor de nadelen van bijvoorbeeld chemisch geproduceerde<br />

eiwitten. Recepten completeren de inhoud. bartmaes@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 175


© MET DANK AAN TOMAS KARSSIES<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ®<br />

ERASMUS ROTTERDAM<br />

OPEN <strong>2017</strong><br />

De Erasmus Debating Society is een onafhankelijke, in Rotterdam gevestigde debatvereniging, die sinds 1989 een flink<br />

aantal goede sprekers heeft voortgebracht. Onder hen winnaars van Europese kampioenschappen, finalisten van<br />

wereldkampioenschappen en winnaars en finalisten van debattoernooien over de hele wereld. Het jaarlijkse internationale<br />

studentendebattoernooi Erasmus Rotterdam Open beleeft dit jaar zijn 22ste editie.<br />

176<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® ERASMUS ROTTERDAM OPEN <strong>2017</strong><br />

Grootste internationale<br />

studentendebattoernooi van Nederland<br />

De Erasmus Rotterdam Open is in<br />

1997 bescheiden begonnen, maar<br />

inmiddels uitgegroeid tot het<br />

grootste studentendebattoernooi<br />

van Nederland. De editie van <strong>2016</strong>, met meer<br />

dan 200 deelnemers uit ruim 20 verschillende<br />

landen – van New York tot Moskou en<br />

van Istanboel tot Helsinki –is een groot succes<br />

geworden. De ambities voor de editie van<br />

<strong>2017</strong> zijn hoog. De organisatoren rekenen op<br />

250 deelnemers die het twee dagen achtereen<br />

tegen elkaar opnemen. Sinds vorig jaar<br />

is Speakers Academy® de hoofdsponsor van<br />

het toernooi. Dat waarborgt niet alleen de<br />

kwaliteit van het evenement, maar zorgt er<br />

tevens voor dat de hoogte van het inschrijfgeld<br />

voor alle deelnemers betaalbaar blijft.<br />

DE BESTE STUDENTEN<br />

Erasmus Rotterdam Open is een toernooi<br />

dat wereldwijd de beste universitaire studenten<br />

aantrekt. Zij bereiden zich vaak maanden<br />

vantevoren voor. Ze verdiepen zich in<br />

maatschappelijke ontwikkelingen en trainen<br />

hun analytische en communicatieve<br />

vaardigheden om helemaal klaar te zijn voor<br />

© MET DANK AAN THOMAS KARSSIES<br />

de ultieme test tijdens het toernooi. Bovendien<br />

delen de deelnemers kennis en leren ze<br />

van elkaars inzichten. Buiten de debatten om<br />

is er tijd voor ontspanning tijdens gezellige<br />

borrels en een rondleiding door Rotterdam.<br />

PRAKTISCHE INFORMATIE<br />

Na de registratie (per team van twee deelnemers)<br />

nemen alle kandidaten plaats in<br />

de grote hal. De voorzitter van Erasmus<br />

Rotterdam Open houdt zijn openingstoespraak,<br />

waarna de trekking plaatsvindt die<br />

bepaalt welke twee keer twee teams het in<br />

welke ruimte opnemen tegen twee keer<br />

twee andere teams in de eerste ronde. De<br />

teams worden echter individueel beoordeeld,<br />

zodat in elke ronde een eerste, tweede,<br />

derde en vierde plaats te vergeven is. Zodra<br />

de motie op het scherm staat begint iedereen<br />

direct te schrijven. Na een voorbereidingstijd<br />

van 15 minuten volgt een toespraak<br />

van 7 minuten. Na ongeveer een uur verlaten<br />

de deelnemers de ruimtes en is het tijd<br />

om handen te schudden en na te praten over<br />

het debat. In de tussentijd beraadt de jury<br />

zich over de winnaar van deze ronde. Na een<br />

kwartier vertelt de jury wie heeft gewonnen<br />

en hoe zij tot deze beslissing is gekomen.<br />

In de volgende ronde nemen teams die in<br />

hun poule als eerste zijn geëindigd het tegen<br />

elkaar op. Gedurende de dag zijn er vier rondes.<br />

Na de laatste ronde is er een diner op<br />

locatie. Ten slotte is er een sociale bijeenkomst<br />

op een locatie aan de Coolsingel, met<br />

een terras met uitzicht over een van de drukste<br />

winkelstraten van Rotterdam.<br />

© MET DANK AAN THOMAS KARSSIES<br />

Informatie: Tomas Karssies | Email: rotterdambp@gmail.com | Telefoon: 06 48783577 of +49 1577 291 0997<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 177


© WIKICOMMONS<br />

178<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


LEVEN IN EEN VIRTUELE REALITEIT<br />

‘Als de mens ontwaakt<br />

is het spel van<br />

de machthebbers uit’<br />

David Icke<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

De werkelijkheid die we als echt ervaren is in feite een soort ‘virtual reality’-simulatie. De Brit David Icke probeert de<br />

mensheid wakker te schudden en uit te leggen hoe we ons van buitenaf geprogrammeerde brein kunnen loskoppelen<br />

en de verstoring van onze perceptie kunnen opheffen. “De onzichtbare machthebbers, die voor veel ellende zorgen,<br />

verliezen daardoor al hun energie en invloed.” In <strong>ACADEMY</strong>®<strong>Magazine</strong> een uitgebreid interview met Icke. De een zal<br />

ontwaken, de ander zijn ideeën afwijzen, maar kunnen kiezen is een eerste stap naar verandering.<br />

"<br />

Niemand heerst, als niemand<br />

gehoorzaamt.” David Icke, de<br />

door vriend en vijand erkende<br />

koning der complottheorieën,<br />

weet het zeker. Als de mensheid ontwaakt is<br />

het spel van de machthebbers die ons controleren<br />

uit en verandert de wereld ten goede.<br />

Georkestreerde oorlogen en terroristische<br />

aanslagen, bedoeld om chaos te creëren en<br />

de wil van het volk nog meer te beknotten,<br />

komen dan niet meer voor. “In ons brein is<br />

een programma geïnstalleerd dat de perceptie<br />

van de werkelijkheid verstoort. We leven<br />

in een virtuele realiteit. De Archons – een<br />

door gnostici al duizenden jaren geleden<br />

beschreven onzichtbare macht – zijn daarvoor<br />

verantwoordelijk.” Veel politici hebben,<br />

volgens Icke, een Archontische bloedlijn of<br />

zijn agenten van deze dood en verderf zaaiende<br />

subcultuur. “Archons kennen geen<br />

empathie, schaamte of berouw en zijn pathologische<br />

leugenaars. Dat zijn precies de trekken<br />

die we herkennen in veel wereldleiders,<br />

bankiers en bij de gemilitariseerde politie.<br />

Ook de farmaceutische (‘big pharma’), biotech-<br />

en olie-industrie opereren binnen de<br />

Alchontische frequentieband en bekommeren<br />

zich niet om de gevolgen voor onschuldige<br />

mensen.”<br />

“Via mentale en spirituele misleiding proberen<br />

de machthebbers te voorkomen dat<br />

we ontwaken. Wanneer de mensheid zich<br />

loskoppelt van het programma dat via een<br />

bepaalde frequentieband in onze hersenen<br />

is gedownload, verdwijnt hun macht. We<br />

moeten niet onderduiken in het escapisme<br />

van de New Age-stroming, maar de virtuele,<br />

illusoire realiteit die we als echt ervaren<br />

transformeren in een liefdevolle werkelijkheid<br />

door te zijn wie we werkelijk zijn”, is de<br />

boodschap die David Icke meegeeft tijdens<br />

een uitvoerig vraaggesprek in een Amsterdams<br />

hotel, enkele dagen voordat hij een tien<br />

uur durende lezing geeft in de RAI. “Mondiale<br />

bewustwording van de echte werkelijkheid<br />

is de oplossing en bovendien heel nabij.<br />

De eerste scheuren zijn ontstaan in de illusie<br />

en dus in het controlesysteem dat onze<br />

perceptie in stand houdt. Al het verborgene<br />

komt boven. Steeds meer mensen zien dat.<br />

De ene na de andere wetenschapper heeft de<br />

afgelopen maanden toegegeven dat er een<br />

grote kans is dat we in een simulatie leven.<br />

Daar komen we uit door onze perceptie én<br />

onze frequentie te veranderen. De frequentie<br />

van de dictators die wij niet meer voeden<br />

breekt vanzelf af, terwijl die van liefde<br />

en compassie juist in kracht toeneemt. Dat<br />

gebeurt allemaal in de onzichtbare energetische<br />

wereld. Wanneer de projectie van het<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 179


LEVEN IN EEN VIRTUELE REALITEIT<br />

ongeziene wijzigt, verandert ook die van<br />

de waarneembare holografische of fysieke<br />

wereld. Dan zien we de huidige financiële,<br />

politieke en corporatieve systemen uiteenvallen<br />

en degenereren.”<br />

DE WERELD IS DE<br />

WERELD NIET<br />

Met andere woorden: alle politieke en<br />

medische beslissingen, inclusief de financiering<br />

van de geneeskunde, zijn gebaseerd op<br />

het feit dat de wereld die wij zien de wereld<br />

niet is. “Als mensen zich herinneren wat de<br />

wereld werkelijk is, geloven ze niet meer in<br />

wat er niet is. Eigenlijk is dat niets nieuws.<br />

Wanneer ze ontwaken weten ze weer wat ze<br />

ooit wisten. Dat zijn ze<br />

vergeten doordat ons<br />

brein is geprogrammeerd<br />

iets anders te<br />

geloven dan de werkelijkheid.<br />

Die vergeetachtigheid<br />

is niets<br />

anders dan het, in dit<br />

geval gefabriceerde<br />

onvermogen te herinneren”,<br />

zegt Icke.<br />

“Doordat ze hun ogen<br />

openen verandert de<br />

wereld.” De onverwachte<br />

uitkomsten van<br />

het Brexit-referendum<br />

en de Amerikaanse<br />

presidentsverkiezingen<br />

zijn wat Icke betreft recente voorbeelden<br />

van de verandering die zich aan het voltrekken<br />

is. “Ik ben een verklaard tegenstander<br />

van het Britse lidmaatschap van de Europese<br />

Unie. Dat is een kartel van niet gekozen<br />

bureaucraten in donkere pakken, die ons<br />

leven tot in detail dicteren en onze nationale<br />

wetten en de wil van het volk negeren. Wat<br />

Trump betreft denk ik dat de Amerikanen<br />

snel erg teleurgesteld zullen zijn. Hij zal de<br />

gevestigde orde blijven uitdagen, maar ontkent<br />

tegelijk dat hij daar onderdeel van is.”<br />

PSYCHOACTIEVE DRUGS<br />

David Icke is er nu van overtuigd dat hij<br />

de door velen nog niet ontdekte ware wereld<br />

180<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© COURTASY OF DAVID ICKE<br />

___<br />

David Icke, Jim Carrey en Jaymie Icke<br />

kent. Dat draagt hij uit via YouTube, zijn<br />

eigen website en lezingen overal ter wereld.<br />

Als kind en jonge man merkt Icke, geboren<br />

in een arbeidersgezin in het Engelse Leicester,<br />

al wel dat er ets niet klopt in de wereld.<br />

Op zijn vijftiende gaat hij van school en<br />

begint hij aan een gedroomde carrière als<br />

profvoetballer. Die stopt al als hij 21 is, wanneer<br />

artritis hem het spelen onmogelijk<br />

maakt. “Ze vertelden mij dat ik in een rolstoel<br />

terecht zou komen en mijn gezondheid<br />

verder zou verslechteren. Dat is even<br />

zo geweest en de ziekte tastte wat meer<br />

gewrichten aan, maar dankzij geestkracht is<br />

het gestopt en nu heel stabiel. Ik loop nog<br />

altijd en sta nu op een rustige zondagmorgen<br />

energieker op dan toen.” Icke wijst religie af,<br />

net zoals de gedachte dat de wereld waarop<br />

we leven alles is wat er is. “Ik had er nooit<br />

echt over nagedacht. In 1990 veranderde dat<br />

mede door een bijzondere ervaring in het<br />

Braziliaanse regenwoud. Twee nachten achtereen<br />

nam ik psychoactieve drugs en onder<br />

invloed daarvan hoorde ik een luide vrouwelijke<br />

stem, die vijf uur lang tegen mij sprak<br />

over de illusoire aard van de fysieke werkelijkheid.<br />

De manier waarop wij de werkelijkheid<br />

waarnemen nam zij volledig op de<br />

hak. Hilarisch.” Hij bezoekt (vrijwillig) een<br />

medium, maar komt er al snel (onvrijwillig)<br />

veel meer tegen. Dat veroorzaakt een verandering<br />

in de steeds krachtiger vibraties die<br />

hij oppikt. Hij voelt aan, ook al is er dan nog<br />

geen bewijs, dat een frequentieverandering<br />

ook anderen zal laten ontwaken uit de illusie<br />

waarin zij leven, zodat ze alles zien zoals het<br />

is. “Belangrijk is eerst te begrijpen waarom<br />

wat er gebeurt in de wereld of met ons niet is<br />

wat het lijkt. Alle gebeurtenissen zijn in feite<br />

willekeurig. De illusie is zo groot dat die niet<br />

echt kán zijn.”<br />

Op de vraag waarom we dan toch pijn voelen<br />

als we bijvoorbeeld met onze knie tegen<br />

de tafel stoten, antwoordt Icke: “Pijn voelen<br />

we alleen als sprake is van elektrische communicatie<br />

tussen het punt van impact en<br />

het brein. Pas wanneer onze hersenen dat<br />

decoderen zeggen<br />

we au. Niet alles is<br />

een illusie. Uit reguliere<br />

wetenschappelijke<br />

studies blijkt dat<br />

het niet om fysieke,<br />

maar elektromagnetische<br />

weerstand<br />

gaat als we ons stoten<br />

of tegen een muur<br />

lopen. Alle interactie<br />

heeft plaats op een<br />

golfvormig elektromagnetisch<br />

niveau.”<br />

Icke weet, na ruim<br />

een kwart eeuw<br />

onderzoek in ruim<br />

zestig landen, dat het<br />

feit dat veel mensen zonder het te beseffen<br />

in een gesimuleerde realiteit leven, is veroorzaakt<br />

door het manipuleren van onze geest<br />

door verborgen krachten van buitenaf.<br />

SLAVEN VAN FOUTE<br />

PERCEPTIES<br />

In zijn nieuwste boek ‘Het fantoomzelf ’,<br />

het eerste dat in het Nederlands is verschenen,<br />

schrijft hij dat mensen slaven zijn van<br />

foute percepties van zichzelf, de wereld en<br />

de valse werkelijkheid die in hun brein is<br />

gedownload. “Degene die je denkt te zijn,<br />

ben je niet. De ‘jij’ die je ziet in de spiegel, jou<br />

aanstaart, jouw naam draagt en jouw leven<br />

leidt, is niet de persoon die je echt bent”, zegt


LEVEN IN EEN VIRTUELE REALITEIT<br />

Icke.“Als je je niet realiseert dat wat jij ziet<br />

één grote illusie is, heeft die illusie jou in<br />

haar macht. Daardoor denk je ten onrechte<br />

dat je beperkingen hebt en dingen onmogelijk<br />

zijn. Wanneer je het wel doorhebt is die<br />

illusie niet solide, maar gewoon energie op<br />

een bepaald frequentieniveau dat we materie<br />

noemen. Dan kun je dingen wel veranderen<br />

en is tijd geen beperking, doch slechts<br />

een illusie. Als jij bepaalt wat de uitkomst<br />

is, moet de situatie zich herschikken om die<br />

te bereiken.” Als de dokter zegt dat iemand<br />

nog maar zes maanden te leven heeft en de<br />

patiënt neemt dat klakkeloos aan is de kans<br />

groot dat hij inderdaad sterft, maar wanneer<br />

hij vanuit zijn oneindige zelf bepaalt dat er<br />

niets aan de hand is, gebeurt het niet. “In<br />

veel gevallen blijkt de waarheid het omgekeerde<br />

te zijn van wat ons is geleerd of verteld.<br />

Daarom wil ik de leugens die het door<br />

verborgen krachten gecreëerde systeem<br />

van misleiding en controle ons verkoopt als<br />

waarheid blootleggen.”<br />

NEP-OPERATIES<br />

“Het is wat het is, maar ik herhaal dat wij<br />

onze werkelijkheid creëren aan de hand van<br />

onze perceptie ervan. De Chinezen voeren<br />

nep-operaties uit, maar patiënten denken<br />

daarna dat ze die echt hebben ondergaan.<br />

Dat is het placebo-effect, dat er ook voor<br />

zorgt dat iemand die een suikerpil heeft<br />

gekregen in plaats van een medicijn beter<br />

wordt. Als er iets mis is met de golfvormige<br />

informatievelden die de basisfundering van<br />

het lichaam vormen zie je dat in het hologram<br />

waarin je leeft”, legt Icke uit. Amerikaanse<br />

wetenschappers doen inmiddels<br />

onderzoek naar dit fenomeen. “De reguliere<br />

geneeskunde heeft slechts een minimale<br />

perceptie van de werkelijkheid en het farmaceutische<br />

kartel is slechts geïnteresseerd<br />

in de zichtbare wereld, met als gevolg dat<br />

reguliere medicijnen slechts fysieke symptomen<br />

en niet de oorzaak behandelen. Dat<br />

werkt niet, doordat het hologram slechts is<br />

een expressie is van de projectie van de oorzaak<br />

van een aandoening en alleen de verstoring<br />

van de energetische structuur laat zien.”<br />

Ingewikkeld? Icke spreekt er urenlang over<br />

‘Niemand heerst,<br />

als niemand<br />

gehoorzaamt’<br />

in zijn video’s. “De alternatieve geneeskunde<br />

richt zich juist op dat energetische niveau en<br />

behandelen de blauwdruk en niet de projectie.<br />

Dus waarom zou iemand zijn gezond uit<br />

handen geven aan reguliere artsen die zich<br />

moeten conformeren, omdat ze anders hun<br />

beroep niet meer mogen uitoefenen?”<br />

Icke noemt zijn vriend Mike Lambert die op<br />

het Isle of Wight de Shen-kliniek voor aanvullende,<br />

alternatieve geneeskunde runt. Hij<br />

behandelt door reguliere artsen opgegeven<br />

kankerpatiënten. “Bijzonder is dat Mike het<br />

mentale, emotionele niveau begrijpt van ‘disease<br />

‘. Wie in een bepaalde, hoog-emotionele<br />

staat verkeert kan een elektrische lading voelen.<br />

Dat is een vervormde frequentie die vrijkomt,<br />

in feite een negatieve emotie met een<br />

laag trillingsniveau is en ruis veroorzaakt in<br />

het energetisch veld. Dat is vaak de oorzaak<br />

van een slechte gezondheid. Mike vraagt<br />

mensen, die vanwege hun kanker nog maar<br />

korte tijd te leven zouden, hebben hun perceptie<br />

van hoe lang dat is opnieuw op te<br />

starten. Dan verandert de negatieve zichzelf<br />

vervullende profetie in hun geest in een positieve.”<br />

Icke haalt een wat ouder onderzoek<br />

aan over hoe lang mensen leven in vergelijking<br />

met de voorspellingen van hun dokters.<br />

“Zowat tachtig procent overleed inderdaad<br />

binnen de aangegeven periode, wat bewijst<br />

hoe cruciaal het is wat wij voor waar aannemen.<br />

In mijn boek ‘Perception deception’<br />

heb ik al geschreven dat de wereldwijde<br />

manipulatie van de mensheid, het controleren<br />

van de samenleving en het dicteren van<br />

de richting die we als maatschappij opgaan<br />

allemaal op perceptie zijn gebaseerd. Dit<br />

psychologische spel heeft impact op elk facet<br />

van ons leven.”<br />

DE FIREWALL IN ONS BREIN<br />

De manier waarop je tegen de het Midden-Oosten<br />

aankijkt of de eigen levensverwachting,<br />

het gaat om het creëren van je<br />

eigen realiteit, zegt Icke. “Dat kwartje is in<br />

de loop der jaren bij steeds meer mensen<br />

gevallen. Los van alle zogenaamde leiders<br />

en politici, die morgen toch weer verdwenen<br />

zijn, ontstaat een netwerk van mensen<br />

die grotendeels begrijpen hoe de echte realiteit<br />

in elkaar steekt. Zij beseffen dat wie zijn<br />

perceptie in de hand heeft, ook de baas is<br />

over zijn eigen leven. Perceptie bepaalt wat<br />

we doen of willen doen. In de jaren negentig<br />

heeft Michael Talbot ‘The Holographic<br />

Universe’ geschreven, een geweldig boek,<br />

waarin hij zich richtte tot reguliere wetenschappers,<br />

maar wel de grenzen opzocht<br />

door het te hebben over de holografische<br />

realiteit, waarbij de fysieke werkelijkheid<br />

besloten zit in een hologram.” In zijn boek<br />

vertelt Talbot het verhaal van een man die<br />

een hypnotiseur uitnodigt tijdens een party.<br />

Die zegt tegen een van de gasten: ‘Als ik je<br />

terugbreng uit hypnose zul je je dochter niet<br />

zien’. Dat blijkt waar te zijn. Wanneer de man<br />

ontwaakt laat de hypnotiseur hem een horloge<br />

zien met een inscriptie met de naam van<br />

zijn dochter, maar hij ziet niet dat ze voor<br />

hem staat. “Een gewone wetenschapper zou<br />

zeggen dat dit niet kan en een verzinsel is.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 181


LEVEN IN EEN VIRTUELE REALITEIT<br />

Maar wat er gebeurt is te vergelijken met de zodanig dat ze gaan nadenken” Hij wijst zijn<br />

firewell die de Chinese overheid heeft geïnstalleerd<br />

in internet, zodat de bevolking veel stellen en onderzoek doen. “Het klakkeloos<br />

toehoorders ook op het belang van vragen<br />

informatie niet kan decoderen. De hypnotiseur<br />

heeft een firewall in de geest van de financiële ineenstorting of oorlogen geeft<br />

accepteren van informatie over terrorisme,<br />

man geplaatst, waardoor hij het energetische<br />

beeld van zijn dochter niet kan oproepuleerde<br />

is even verantwoordelijk.” Niet zo<br />

manipulatoren alle ruimte, maar de gemanipen.<br />

Of in het Ickeaans: “Als het onmogelijk gek dat Icke de eerste drie uur van zijn lezing<br />

is het golfvormige energetisch niveau om te – met muziek van zoon Gareth – wijdt aan<br />

zetten in een holografische realiteit, kan zich manipulatie, gevolgd door twee uur over het<br />

dat beeld niet manifesteren in je bewustzijn. volledig illusoire karakter van de realiteit.<br />

De mensen in de zaal lachen, want zij hebben<br />

geen firewall en zien de dochter wel. der deel 2 is deel 3 volkomen onlogisch. “Ik<br />

Ten slotte komen beide samen, want zon-<br />

Zo’n voorbeeld laat je nadenken over de heb 26 jaar onderzoek gedaan, maar spreek<br />

vraag hoeveel dezelfde firewalls er tussen de na afloop met mensen die er 26 minuten<br />

wieg en het graf in een overweldigend aantal<br />

onwetende mensen worden gedownload, uur spreken, want ik presenteer een geheel<br />

mee bezig zijn geweest. Ik moet wel tien<br />

om te voorkomen dat zij zien wat zij eigenlijk<br />

zouden moeten zien.” Al die mensen zijn anders dat vormwisselaars (‘shape shifters’),<br />

andere kijk op de wereld. Hoe begrijpen ze<br />

marionetten, tenzij ze zich kunnen loskoppelen<br />

van het programma en beelden gaan kunnen vertonen zoals sommige vorsten of<br />

mensen die zich in verschillende gedaanten<br />

zien in plaats van pixels. “Dan heb je uitgebreid<br />

bewustzijn en kun je het programma, dat de wereld niet solide is?”, aldus Icke. “Ik<br />

presidenten, slechts kunnen bestaan door-<br />

maar ook wat er in de wereld gebeurt, observeren,<br />

zonder erin getrokken te worden.” gemaakt, maar ook met sjamanen, de dra-<br />

heb mensen gesproken die dit hebben meegers<br />

van oude kennis uit antieke culturen,<br />

die hun legendes net zo uitleggen.”<br />

BELACHELIJK GEMAAKT<br />

‘Hoeveel firewalls<br />

Icke is heeft als BBC-journalist jarenlang<br />

zijn informatie gekregen via een normaal<br />

redactioneel proces. Nu schrijft hij<br />

zijn er in<br />

zonder censuur wat hij wil en probeert hij<br />

onschuldige<br />

mensen niet te overtuigen, maar te tonen<br />

dat er een andere manier is om naar dingen<br />

te kijken. Dat kunnen ze overnemen of<br />

mensen<br />

afwijzen. “Ik ben in het begin enorm belachelijk<br />

gemaakt. Daar ben ik blij mee, want<br />

gedownload?’<br />

dat heeft mij bevrijd van de angst wat anderen<br />

van mij denken. Hetzelfde geldt voor de<br />

Archontische manipulatie. Dat is een enorm<br />

VRAGEN STELLEN<br />

geschenk voor de mensheid, doordat de<br />

David Icke beseft dat zomaar tegen mensen<br />

zeggen dat hun werkelijkheid niet echt is harder onder druk zetten om te ontwaken.<br />

Archons ons, misschien ongewild, steeds<br />

niet werkt. Ze zullen onmiddellijk roepen dat Geschenken zijn vaak briljant vermomd als<br />

ze in die werkelijkheid wel hun huur moeten je ergste nachtmerrie en dat is hier ook het<br />

betalen. “Je moet uitleggen waarom manipulatie<br />

voorkomt, uitgaande van de wereld die geregeld dat hij niet zo negatief moet zijn.<br />

geval.” Vanuit de spirituele arena hoort Icke<br />

zij volledig begrijpen en waarin zij leven, en “Onwetendheid is negatief. Bewustzijn en<br />

182 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

vooral kennis zijn nooit negatief. Spiritualiteit<br />

gebruikt men vaak als dekmantel om de<br />

realiteit te ontvluchten, maar dat helpt niet<br />

om aan het geweld en de ellende in de wereld<br />

van vandaag te ontsnappen. Ik wil geen lijfwacht,<br />

omdat ik niet accepteer dat iets met<br />

mij kan gebeuren. Ik word niet emotioneel<br />

als ze mijn auto stelen, want ik zorg ervoor<br />

dat het niet gebeurt. Ik heb, zoals iedereen<br />

kan zien aan de vergroeiing, pijn in mijn<br />

handen. Als ik me daarop wil focussen is<br />

verbetert het misschien, maar mede door<br />

dat niet te doen ik functioneer ik prima en<br />

zit ik niet in die rolstoel en doe ik wat ik wil.”<br />

‘Ik ben blij dat ik<br />

belachelijk ben<br />

gemaakt’<br />

GEHEIM GENOOTSCHAP<br />

Een van de vaak terugkerende thema’s in de<br />

video’s en lezingen van de zeer eloquente Brit<br />

is het zionisme, wat, bedrukt hij, geen synoniem<br />

is voor de joodse mensen, van wie sommigen<br />

er juist tegen in opstand komen omdat<br />

het tegen al hun overtuigingen indruist. “De<br />

kern daarvan bestaat uit een geheim genootschap<br />

dat is gecreëerd en wordt gecontroleerd<br />

door het Huis Rothschild. Alleen zij<br />

weten wat er echt gebeurt. Het Rothschild<br />

zionisme wordt gezien als politiek systeem<br />

dat – tegen beter weten in, want zij kennen<br />

de echte geschiedenis – de overtuiging verspreidt<br />

dat Israël het rechtmatige thuisland<br />

is van de joodse mensen, met alle negatieve<br />

consequenties voor de Palestijnen. Het web<br />

van de Rothschilds is over de hele wereld verspreid.<br />

Ongeveer twee procent van de Amerikanen<br />

is joods. Een fractie daarvan behoort<br />

tot de binnenste kern van Rothschild- zionisten.<br />

Daarvan zijn er echter in verhouding<br />

heel veel betrokken bij de Amerikaanse politiek.<br />

Een groot aantal staat bovendien aan het


LEVEN IN EEN VIRTUELE REALITEIT<br />

hoofd van de financiële instituten en andere<br />

belangrijke spelers. De Vrijmetselaars, Opus<br />

Dei en de Ridders van Malta, maar ook de<br />

Bilderberg groep en de Council on Foreign<br />

Relations, zijn andere organisaties waar het<br />

verborgene en het zichtbare elkaar ontmoeten.”<br />

Doordat de Rothschilds de richting die<br />

de wereld zou moeten uitgaan dicteren, zijn al<br />

die instituten vertegenwoordigd in de meeste<br />

zichtbare regeringsbureaus, banksystemen<br />

en bedrijven. Althans, dat zegt David Icke.<br />

“Al deze organisaties zijn trouwens gefragmenteerd,<br />

waardoor individuele leden niet<br />

weten dat zij daaraan meewerken en vaak<br />

zelfs de kern niet kennen. “Gemeenteraadsleden<br />

op het eiland Wight namen ’s avonds<br />

besluiten, maar die waren in feite ’s middags al<br />

in de Vrijmetselaarsloge genomen. Het debat<br />

was niet meer dan een farce. Ik realiseerde<br />

me dat wat de wereld lijkt te besturen, zelfs<br />

op dit lage niveau, niet is wat het is. Vrijmetselaars<br />

hebben soms na dertig jaar nog geen<br />

idee van de niveaus boven hen. Ook kennen<br />

ze de betekenis niet van alle symbolen en<br />

rituelen. Enkele jaren geleden las ik een boek<br />

van een Amerikaan die heel lang Vrijmetselaar<br />

was geweest. Hij vertelt daarin hoe hij<br />

werd gebeld door een mede-lid dat hem aanraadde<br />

te solliciteren, ook al was hij helemaal<br />

niet gekwalificeerd voor de baan. Tijdens een<br />

soort examen kon hij het formulier makkelijk<br />

invullen, waarna hij de job kreeg. Later bleek<br />

het doorgestoken kaart te zijn. Hij kon doorstomen<br />

naar het 33e niveau van de Aloude en<br />

Aangenomen Schotse Ritus. Na zijn initiatie<br />

in het hoofdkwartier in Washington D.C.,<br />

waar ook een vroegere president en topfunctionarissen<br />

aanwezig waren, zei een medegeïnitieerde<br />

dat hij nog hogerop zou komen<br />

en verliet daarna door een deur speciaal voor<br />

uitverkorenen de zaal door een andere deur.<br />

Hijzelf wist niet eens dat er boven de top nog<br />

een hoger niveau was. Deze compartimentering<br />

van kennis is bij dit soort organisaties<br />

heel gewoon.”<br />

POSITIEF GEVOEL<br />

Icke zegt dat steeds meer mensen zich<br />

aangesproken voelen door wat hij onthult.<br />

Waren het eerst alternatievelingen, nu zijn<br />

het steeds vaker mannen in pakken en vrouwen<br />

in topfuncties die zijn lezingen bezoeken<br />

of hem aanspreken. Degenen die zijn<br />

evenementen bezoeken en uitzitten gaan<br />

meestal met een goed gevoel weg. Hij merkt<br />

dat reguliere media hem nog steeds niet serieus<br />

nemen – en zich ook niet voorbereiden<br />

op een gesprek met hem – en de alternatieve<br />

bladen en zenders vaak toch nog vastzitten<br />

in de wereld van de vijf zintuigen. “Ze zien<br />

hoe de punten zijn verbonden, maar herkennen<br />

alleen die wereld en de oplossingen<br />

die daarbij horen. Die zijn daar niet. Er zitten<br />

geen oplossingen in het hologram, maar<br />

in waar dat vandaan komt. Doordat ze niet<br />

voorbij het bewustzijn van de vijf zintuigen<br />

willen of kunnen komen, verschillen ze in<br />

de praktijk niet zoveel van de mainstream<br />

media. Inmiddels is Icke zelf met een volgend<br />

boek bezig, dat volgens hem ‘makkelijk<br />

te schrijven is’. Intussen organiseert<br />

zoon Jaymie, die inmiddels ook op YouTube<br />

van zich laat horen, zijn Wereldtournooi.<br />

Ook zorgt hij ervoor dat de boeken van zijn<br />

vader voor het eerst verkrijgbaar zijn in de<br />

taal van het land waar David spreekt. “Dat<br />

betekent extra scheurtjes in de illusie en nog<br />

meer bevestiging dat de wereld ontwaakt<br />

en het programma van misleiding loskoppelt,<br />

zodat we terugkeren in onze natuurlijke<br />

staat met een oneindig bewustzijn en<br />

onze perceptie weer klopt.” Om dat proces<br />

te helpen heeft hij nog wel een tip: stop<br />

met het absurde programmeren van kinderen<br />

op school. Leer ze basisvaardigheden en<br />

laat hen daarna kiezen wat ze willen leren.<br />

Laat ze hun passie volgen en vermoei ze niet<br />

met informatie waar ze toch niets mee doen.<br />

Dan voorkom je ontwrichtend gedrag. Als<br />

je ze nu uit school ziet komen, lijken het wel<br />

gevangenen die eindelijk naar huis mogen.<br />

Geef ze hun vrijheid. Jaymie is naar school<br />

gegaan in de wetenschap dat wat ze daar vertellen<br />

niet per se waar hoeft te zijn. Zo moeten<br />

we de programmering doorbreken, want<br />

als we ons niet realiseren dat de wereld niet<br />

is wat ze lijkt, dan is het geen wonder dat het<br />

er een puinhoop is.”<br />

De Britse ex-profvoetballer en BBC-journalist David Icke weet sinds 1990 dat de wereld niet is zoals de onzichtbare<br />

machthebbers ons willen laten geloven. Sindsdien onderzoekt hij overal ter wereld wat de ‘El-ites’ met ons van plan zijn<br />

en hoe we kunnen ontwaken. Thema’s: fysica, technologie, onderwijs, sociologie (geheime genootschappen), politiek<br />

(actuele thema’s, maar ook de rol van Satanisten), economie (de Rothschilds), het occulte en psychologie (‘mind control’).<br />

Icke geeft lezingen in zalen en op YouTube en heeft al vele boeken geschreven. Zijn laatste, ‘Het fantoomzelf’ (over<br />

manipulatie, controle en de weg naar vrijheid), is in het Nederlands verschenen. davidicke@speakersacademy.nl<br />

© MET DANK AAN BAHMAN PANAHI<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 183


© JACOB RIIS | WWW.COCHRANE.DK<br />

“Medicijnen zijn vaak overbodig, maar huisartsen blijven ze – onder druk van de farmaceutische<br />

industrie en door gebrek aan kennis – voorschrijven, ook als ze de gezondheid schaden.” De Deense<br />

hoogleraar Peter Gøtzsche wil een einde maken aan wat hij noemt de ‘machts-, chantage- en<br />

afpersingspraktijken’ van de farmaceuten, onder meer door patenten op geneesmiddelen af te schaffen.<br />

De sector zelf erkent vroegere misstanden, maar vindt dat de industrie nu veel verdiensten heeft en dat<br />

met het schetsen van een negatief beeld niemand geholpen is, zeker de patiënt niet.<br />

184<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


GEZONDHEID<br />

‘Maken medicijnen meer<br />

kapot dan je lief is?’<br />

prof. dr. Peter Gøtzsche<br />

De farmaceutische industrie moet<br />

nieuwe geneesmiddelen sneller<br />

op de markt kunnen brengen,<br />

vindt het European Medicines<br />

Agency (EMA), dat daartoe in 2014 het<br />

pilotproject ‘adaptive licensing’ heeft geïntroduceerd.<br />

Door criteria te versoepelen<br />

en procedures te vereenvoudigen kunnen<br />

medicijnen in bepaalde gevallen eerder ter<br />

beschikking komen van patiënten, op basis<br />

van te verwachten uitkomsten van klinische<br />

‘trials’. “Dat leidt niet alleen tot hogere kosten,<br />

maar ook tot extra (verborgen) sterfgevallen.<br />

Als de medicijnen tevoren niet<br />

uitvoerig zijn getest weten artsen ook niet<br />

precies wat ze doen”, zegt de Deense hoogleraar<br />

en internist Peter Gøtzsche. In april<br />

<strong>2016</strong> heeft hij, samen met internationale<br />

groep collega’s, een bezoek gebracht aan<br />

Brussel om te proberen dit initiatief van<br />

onder anderen Hans-Georg Eichler, senior<br />

hoofd medische dienst van de EMA, tegen te<br />

houden. “De komende tijd doen wij dat bijvoorbeeld<br />

door het publiceren van kritische<br />

artikelen”, aldus Gøtzsche, die juist de macht<br />

van de farmaceuten drastisch wil inperken.<br />

“Dezelfde week heb ik een zeer interessante<br />

bijeenkomst bijgewoond in het kader<br />

van het Nederlandse voorzitterschap van<br />

de Europese Unie over de hoge prijzen van<br />

geneesmiddelen. Wat daar exact is afgesproken<br />

kan ik pas zeggen als de verslagen zijn<br />

geschreven en verstuurd naar de Europese<br />

Unie, maar het is niets nieuws als ik zeg dat<br />

wij ferm moeten optreden tegen de geneesmiddelenindustrie.<br />

Er is absoluut geen vrije<br />

markt meer. We kunnen veel beter spreken<br />

van een met geld van de belastingbetalers<br />

gesubsidieerd monopolie, waardoor de prijzen<br />

van toch al ongelooflijk dure medicijnen<br />

nog verder blijven stijgen. Dat kan zo niet zo<br />

doorgaan. Dit systeem is kapot. We moeten<br />

___<br />

Gøtzsches recentste boek<br />

per direct het patenteren van geneesmiddelen<br />

beëindigen. Zoals de Wereld Gezondheidsorganisatie<br />

en de Europese Commissie<br />

ook al eens hebben gesuggereerd, moet de<br />

samenleving in plaats daarvan wetenschappers<br />

uit publieke middelen een fatsoenlijk<br />

bedrag betalen voor onderzoek naar<br />

nieuwe, innovatieve en noodzakelijke middelen.<br />

Vervolgens is het de bedoeling die<br />

medicijnen zo goedkoop mogelijk te produceren<br />

en verkopen.”<br />

CRIMINEEL<br />

Op de vraag of de farmaceutische<br />

industrie dat aanvaardt heeft prof. Gøtzsche<br />

een duidelijk antwoord: “De industrie<br />

heeft niets te accepteren. Zij heeft zichzelf<br />

buiten de maatschappij geplaatst door zich<br />

jarenlang bezig te houden met chantageen<br />

afpersingspraktijken. Deze bedrijfstak<br />

buit patiënten uit en haalt de publieke<br />

portemonnee leeg, zonder dat politici daar<br />

tegenin kunnen gaan. Farmaceuten wekken<br />

graag de indruk dat ze voor patiënten werken,<br />

maar dat is niet zo. Ze doen alles voor de winst<br />

en hun aandeelhouders. Om dat te bereiken<br />

frauderen ze met onderzoeksgegevens<br />

en drijft hun marketing vaak op leugens.<br />

Sterfgevallen tijdens onderzoeken blijven<br />

onder de oppervlakte. In mijn boek<br />

‘Dodelijke medicijnen en georganiseerde<br />

misdaad’, dat eind 2015 is verschenen, schrijf<br />

ik dat de geneesmiddelenindustrie in feite<br />

crimineler is dan andere bedrijfstakken.<br />

Immers, deze industrie is er om onze<br />

gezondheid te bewaken en ons te helpen<br />

overleven, maar interesseert zich in<br />

werkelijkheid alleen voor geldelijk gewin en<br />

is in dat opzicht dus volstrekt vergelijkbaar<br />

met de tabaksindustrie.” In het voorjaar van<br />

<strong>2016</strong> vergelijkt Gøtzsche de farmaceutische<br />

industrie in het AVROTROS-programma<br />

‘Radar’ met Somalische piraten. Nu<br />

zegt hij: “Ze zijn nog erger. Piraten<br />

vragen een miljoen voor een gijzelaar, de<br />

geneesmiddelenindustrie strijkt miljoenen<br />

op en waant zich onaantastbaar.” Mensen die<br />

lijden aan een zeer zeldzame ziekte hebben<br />

daardoor extra veel pech. Of de industrie<br />

doet helemaal geen onderzoek, omdat de<br />

kosten niet opwegen tegen de baten, of<br />

komt met een medicijn dat onbetaalbaar<br />

is. “In Denemarken is nu een middel tegen<br />

taaislijmziekte op de markt gekomen dat<br />

5 miljoen Deense kronen (672.133 euro)<br />

kost. Ik hoor dat Nederland overweegt niet<br />

voor dit medicijn te betalen, al was het maar<br />

omdat nog niet eens zeker is wat de effecten<br />

van het middel zijn op patiënten. Dit is een<br />

voorbeeld van een vorm van afpersing,<br />

waaraan deze bedrijfstak ons steeds vaker<br />

blootstelt.”<br />

ONNODIGE MEDICIJNEN<br />

Een enorm probleem noemt Gøtzsche<br />

het feit dat huisartsen veel te veel medicijnen<br />

voorschrijven. Antibiotica tegen griep,<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 185


GEZONDHEID<br />

medicijnen tegen hoge bloeddruk of levensbedreigende<br />

aandoeningen en insuline<br />

tegen diabetes kunnen bijdragen aan het<br />

herstel van patiënten of hun leven draaglijker<br />

maken, maar de meeste geneesmiddelen<br />

zijn volgens Gøtzsche overbodig of worden<br />

verkeerd gebruikt. Ze doen dan meer kwaad<br />

dan goed. “Artsen schrijven zoveel voor<br />

omdat ze moeten voldoen aan allerlei richtlijnen,<br />

waaraan betrokkenen uit de industrie<br />

hebben meegeschreven. Artsenbezoekers<br />

voeren de druk verder op tijdens persoonlijke<br />

gesprekken. Dokters weten vaak dat de<br />

informatie die zij krijgen niet altijd betrouwbaar<br />

is en de middelen schadelijk kunnen<br />

zijn voor hun patiënten, maar denken tegelijk<br />

dat deze medicijnen veiliger zijn dan in<br />

‘Huisdokters hebben<br />

vaak geen idee van<br />

bijwerkingen’<br />

het werkelijkheid het geval is.” Het klinkt<br />

bijna schokkend als Gøtzsche zegt: “Huisartsen<br />

weten niet veel van medicijnen, behalve<br />

wat ze van de farmaceutische bedrijven hebben<br />

geleerd. Bovendien zijn ze niet kritisch<br />

genoeg. Het algemene publiek heeft weinig<br />

op met ontwikkelaars en producenten<br />

van geneesmiddelen, die in de onderste plek<br />

op de ranglijst delen met tabaksfabrikanten<br />

en autoreparatiebedrijven, maar heeft – ten<br />

onrechte – vaak wel vertrouwen in de medicijnen<br />

van diezelfde bedrijven die dokters<br />

voorschrijven. Patiënten vragen zich niet af<br />

waar de artsen hun kennis vandaan hebben<br />

en of al die medicijnen wel nodig zijn.”<br />

Middelen tegen te hoog cholesterol geven<br />

is, zegt de hoogleraar, bijvoorbeeld helemaal<br />

fout. “Iemand die obees is en daardoor lijdt<br />

186<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

aan hypertensie (een vorm van hoge bloeddruk)<br />

en diabetes type 2, moet afvallen. Dat<br />

is meestal voldoende om, zonder medicijnen<br />

te gebruiken, deze kwalen kwijt te raken.<br />

Afvallen door je leefstijl, kook- en eetgewoonten<br />

te veranderen is best moeilijk, maar<br />

levert veel meer op dan pillen slikken. Te<br />

dikke mensen die stoppen met suiker merken<br />

vaak dat, zelfs wanneer ze nauwelijks<br />

gewicht verliezen, hun cholesterolpercentage<br />

sterk verbetert. Artsen moeten daarom<br />

geregeld controleren of hun patiënten zonder<br />

of met minder geneesmiddelen toe kunnen.”<br />

Medicijnen tegen artritis verdubbelen<br />

de kans op een hartaanval en verhogen het<br />

risico op bloedende maagzweren. Ze kunnen<br />

dus dodelijk zijn. Tien jaar geleden was<br />

dat onbekend, nu weten artsen het wel, maar<br />

toch blijven ze deze middelen, zoals ibuprofen,<br />

voorschrijven. De verkoop stijgt nog<br />

steeds. Rugpijn vermindert meestal na enige<br />

tijd vanzelf en qua pijnbestrijding heeft paracetamol<br />

een vergelijkbaar effect, alleen gaan<br />

mensen daar niet dood aan”, aldus Gøtzsche,<br />

die het volstrekt ongewenst vindt dat ibuprofen<br />

onder andere in Nederland gewoon zonder<br />

recept verkrijgbaar is.<br />

“Medicijnen zijn na hart- en vaatziekten<br />

en kanker de op twee na belangrijkste<br />

doodsoorzaak. In mijn laatste boek, dat in<br />

zijn geheel gaat over psychiatrie, heb ik vastgesteld<br />

dat dit zeker ook geldt voor psychiatrische<br />

geneesmiddelen. Het effect van deze<br />

medicijnen is vaak twijfelachtig, in tegenstelling<br />

tot de schadelijke gevolgen die zelfs<br />

tot de dood kunnen leiden. Oudere mensen<br />

die onder behandeling zijn kunnen uit<br />

balans raken, vallen en hun heup breken.<br />

Een vijfde sterft na afzienbare tijd. Artsen<br />

wijten deze sterfgevallen vaak echter niet<br />

aan de medicatie, omdat ze niet het verband<br />

leggen met de gevolgen daarvan – de hartaanval<br />

of de val bijvoorbeeld – en die dus<br />

beschouwen als de doodsoorzaak. Datzelfde<br />

probleem speelt bij medicijnen die artsen<br />

Prof.dr. Peter Gøtzsche is hoogleraar opzet en analyse van klinisch onderzoek in Kopenhagen en mede-oprichter<br />

van de Cochtane Collaboration, een internationaal netwerk dat zich bezighoudt met de effecten van de gezondheidszorg.<br />

Gøtzsche heeft scheikunde en biologie gestudeerd en de artsenopleiding gevolgd, met als specialisatie<br />

interne geneeskunde. Hij heeft artikel gepubliceerd in belangrijke medische tijdschriften en vijf boeken geschreven,<br />

waaronder ‘Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad’ (Nederlandse uitgave 2015). Daarvoor is hij onderscheiden<br />

met de British Medical Association’s Annual Book Award 2014. petergotzsche@speakersacademy.nl<br />

voorschrijven bij fysieke kwalen.” Gøtzsche:<br />

“Een ander probleem is dat psychiatrische<br />

patiënten vaak een tijdelijke behandeling<br />

krijgen, maar daarna niet meer van de medicijnen<br />

kunnen afkomen en fysiek en psychologisch<br />

zo kreupel raken dat ze nooit meer<br />

kunnen werken. Daarom schrijf ik in mijn<br />

boek dat we deze middelen moeten uitbannen,<br />

met als gevolg een gezondere samenleving<br />

waarin we langer leven.”<br />

INTERNET<br />

Prof. Gøtzsche ziet een taak weggelegd<br />

voor patiënten, of ze nu lijden aan lichamelijke<br />

of geestelijke klachten. Zij moeten,<br />

vindt hij, voordat ze naar de apotheek gaan<br />

op internet zoeken naar de bijsluiters van de<br />

medicijnen die hun dokter wil voorschrijven.<br />

Als ze zien hoeveel waarschuwingen,<br />

voorbehouden en contra-indicaties daarop<br />

vermeld staan, kunnen ze besluiten dat<br />

medicijn niet te willen gebruiken. Bijvoorbeeld<br />

omdat het overbodig of te gevaarlijk is.<br />

“Moeilijke woorden in de bijsluiter kunnen<br />

ze googelen of ze kunnen advies vragen aan<br />

vrienden of familieleden die bijvoorbeeld<br />

apotheker of arts zijn. Ook patiëntenverenigingen<br />

kunnen hierbij een grote rol spelen.<br />

Hun belangrijkste functie is immers het<br />

voorkomen van schade voor hun leden.” De<br />

volgende keer dat ze weer naar de dokter gaan<br />

moeten ze hem of haar vertellen waarom ze<br />

zijn voorschrift niet hebben gevolgd en de<br />

gevonden informatie doorgeven. Huisdokters<br />

hebben, zoals gezegd, vaak geen idee van<br />

bijwerkingen.” Overheden moeten zorgen<br />

voor een adequate regelgeving om misstanden<br />

en overbodig medicijngebruik te voorkomen.<br />

Zelf heeft Gøtzsche als internist vrij<br />

veel medicijnen voorgeschreven, omdat ze<br />

nodig waren. “Het ging dan vaak om mensen<br />

met diabetes, astma of infecties, maar ik<br />

ben gestopt met recepten voor medicijnen<br />

die in feite waardeloos zijn.”<br />

© © WWW.COCHRANE.DK


COLUMN - WETENSCHAP<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

‘Liegen is een groot goed’<br />

drs. Patrick van Veen<br />

Organisaties gaan naar de verdoemenis,<br />

overheden zijn corrupt en<br />

eerlijke mensen kun je nauwelijks<br />

nog vinden. Integriteit moet hoog<br />

op de agenda staan en gesjoemel in de marge<br />

moet maar eens afgelopen zijn!<br />

Ik krijg regelmatig de indruk dat we een<br />

heel erg onbetrouwbaar volkje zijn, omdat<br />

veel bedrijven en overheden integriteit op de<br />

agenda zetten en we handboeken volschrijven<br />

met richtlijnen voor integer handelen.<br />

Als bioloog wil ik juist een pleidooi houden<br />

voor minder integer gedrag en dat we de<br />

leugen moeten koesteren. Het is een pleidooi<br />

om uit de vreselijke kramp te komen waarin<br />

we stoppen met handelen om te voorkomen<br />

dat we aangesproken worden op ons gedrag.<br />

Het is een pleidooi om de mens ook weer<br />

mens te laten zijn.<br />

Vanaf ons tweede levensjaar zijn we verbonden<br />

met de leugen. Kinderen gaan zich<br />

tussen de 18 en 24 maanden voor het eerst<br />

herkennen in een spiegel, een eigenschap<br />

die we onder andere delen met chimpansees,<br />

orang-oetans en bijvoorbeeld olifanten. In<br />

het dierenrijk zijn dit de meest manipulatieve<br />

wezens. Zelfherkenning zorgt ervoor<br />

dat je je kunt verplaatsen in de waarneming<br />

van de ander, kennis die je kunt gebruiken<br />

om te manipuleren en te liegen.<br />

Tijdens een recent experiment lieten<br />

we chimpansees kiezen tussen druiven en<br />

bleekselderij. Het eerste is hooggewaardeerd<br />

voedsel met veel suiker, het andere is<br />

alledaags eten dat niet altijd van harte wordt<br />

geconsumeerd. Om toegang te krijgen tot dit<br />

© MET DANK AAN PATRICK VAN VEEN<br />

voedsel moest een chimpanseevrouw een<br />

knop indrukken: een gele voor een druif een<br />

blauwe voor bleekselderij. Tot onze verbazing<br />

koos de chimpanseedame vaker voor blauw<br />

en dus bleekselderij dan voor overheerlijke<br />

druiven. In eerste instantie dachten we dat<br />

ze het experiment niet snapte, maar door<br />

het analyseren van camerabeelden bleek<br />

dat ze alleen bleekselderij koos als andere<br />

chimpansees in de buurt waren, zij mochten<br />

dan de bleekselderij graag afnemen. Maar als<br />

de anderen weg waren koos onze testdame<br />

onmiddellijk voor druiven totdat de andere<br />

terug kwamen waarop ze weer overstapte op<br />

bleekselderij.<br />

Blijkbaar hebben wij mensen een natuurlijke<br />

aanleg tot liegen en manipuleren die we<br />

delen met chimpansees. Maar als dit gedrag<br />

zo nadrukkelijk ontwikkeld is, is er dan<br />

niets goeds?<br />

Natuurlijk zullen sceptici zeggen dat we<br />

verder ontwikkeld zijn dan apen, maar dan<br />

een andere overweging. Bij jonge kinderen<br />

zijn we snel geneigd om eerlijk gedrag<br />

te corrigeren: oprechte opmerkingen over<br />

overgewicht van anderen of lelijke kleding<br />

proberen we in de kiem te smoren. Bij kinderen<br />

met autisme die niet slagen voor de spiegeltest<br />

bestempelen we hun onvermogen om<br />

te liegen en hun goudeerlijke gedrag als een<br />

gedragsstoornis, waarbij we die kinderen in<br />

cursussen sociale vaardigheden de finesses<br />

bijbrengen van liegen.<br />

Wat maakt dan dat we in een kramp schieten<br />

van een leugen? Wordt de wereld beter en<br />

mooier als we altijd eerlijk en oprecht zijn?<br />

Iedereen weet dat hij bereid is meer te doen<br />

voor een vriend dan een vreemde, is dit dan<br />

niet integer?<br />

Het bevoordelen van vrienden heeft een<br />

belangrijke functie in de zorg voor elkaar en<br />

we verwachten steeds meer dat mensen handelen<br />

als sociaal wezen en dat we voor elkaar<br />

zorgen. We doen een beroep op onze natuur<br />

om als mantelzorger harder te zorgen voor<br />

familie en vrienden dan vreemden. We willen<br />

dat mensen in hun omgeving participeren.<br />

We verwachten dat we lief voor elkaar<br />

zijn, wat betekent dat we niet altijd de waarheid<br />

spreken en soms woorden inslikken. En<br />

een leugentje kan ons zelf bevoordelen maar<br />

ook onze groep. Laten we vooral ook de leugen<br />

koesteren en niet alles de rug toe keren<br />

wat ons ook sociale wezens maakt.<br />

Patrick van Veen is een gedragsbioloog met een missie: wetenschap en onderzoek toegankelijk en toepasbaar te maken. Hij combineert<br />

daarbij onderzoek naar gedrag van mensen en apen en vertaalt deze kennis naar maatschappelijke thema’s: sociaal gedrag op de werkvloer,<br />

liefde, pesten bij kinderen en de wijze waarop we klanten kunnen verleiden. Als Global-Chair van het Jane Goodall Institute zet hij zich in voor<br />

natuurbehoud. Hij schreef onder andere bestsellers als ‘Help, mijn baas is een aap!’ en ‘Dierbare Collega’s’. Zijn nieuwste boek is ‘Verliefd op<br />

je klant’. patrickvanveen@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 187


© FOTOGRAFIE TAMAS KOVARY<br />

De verzwegen<br />

waarheid over<br />

vitaminen<br />

188<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


GEZONDHEID<br />

Gábor Lenkei, in 1986 cum laude afgestudeerd als arts, constateert na een jarenlange ervaring in de<br />

praktijk dat het belangrijkste vak, gezondheid, geen deel uitmaakte van het universitaire curriculum.<br />

“Wij zijn uitsluitend onderwezen over ziektes, maar helemaal niet over manieren om onze gezondheid<br />

te behouden en versterken. Ons is niet geleerd hoe de mens ervoor kan zorgen dat hij niet ziek wordt.<br />

Over preventieve maatregelen hebben wij dus geen kennis opgedaan.” In dit door hem geschreven,<br />

persoonlijke artikel wil Gábor Lenkei aantonen dat vitaminen ziekten kunnen voorkomen, maar dat de<br />

industrie informatie daarover bewust verzwijgt en bestrijdt.<br />

dr. Gábor Lenkei<br />

"<br />

Na veel onderzoek als arts ontdekte<br />

ik dat er toch methoden<br />

zijn waarmee het mogelijk is<br />

onze gezondheid te beschermen<br />

en versterken. Er is in de wereld veel wetenschappelijke<br />

kennis over deze methoden,<br />

maar die zijn op de achtergrond geraakt! De<br />

belangrijkste van al deze methoden, is het<br />

gebruik van vitaminen, mineralen en sporenelementen.<br />

Ik kwam er ook achter dat<br />

bepaalde economische krachten, met name<br />

de farmaceutische industrie, belang hebben<br />

bij de voortduring en instandhouding<br />

van ziektes. Zij hebben bewust, ter bescherming<br />

van hun enorme winsten, de effectieve<br />

methoden van tafel geveegd.”<br />

In 2003 publiceert Lenkei voor het eerst zijn<br />

gedachten over dit thema in het boek ‘Censuur<br />

– wat u niet mag weten over uw gezondheid’.<br />

“De afgelopen dertien jaar heb ik mij<br />

uitsluitend op deze wetenschappelijke kennis<br />

gericht en mijn leven hieraan gewijd. Ik<br />

kan, met alle kennis en ervaring die ik heb<br />

opgedaan, verklaren dat het gebruik van<br />

de juiste vitaminen, mineralen en sporenelementen<br />

in de juiste hoeveelheden het<br />

machtige rijk van de farmaceutische industrie<br />

ten val zal brengen. Wanneer mensen<br />

met de juiste informatie dagelijks vitaminen<br />

zouden gebruiken, zou de farmaceutische<br />

industrie vijftig procent van haar inkomsten<br />

verliezen. Deze dreiging alleen al geeft<br />

deze bedrijfstak genoeg reden om een meedogenloze,<br />

verbeten strijd te voeren tegen de<br />

verbluffende doeltreffendheid van vitaminen.<br />

Deze strijd is echter maar bij weinigen<br />

bekend, want die wordt met diverse oneerlijke<br />

methoden zorgvuldig uit het zicht van<br />

het publiek gehouden.”<br />

ERNSTIGE VRAAGTEKENS<br />

“Een voorbeeld hiervan is een<br />

zogenaamde wetenschappelijke studie,<br />

waarmee de EFSA (Europese Autoriteit<br />

voor Voedselveiligheid), wilde aantonen<br />

dat de beperking van vrije consumptie<br />

van vitaminen (op bevel van de Europese<br />

Unie) gerechtvaardigd zou zijn. In de<br />

tussentijd is de aandacht gevestigd op de<br />

werknemers en specialisten van de EFSA<br />

die nogal goede contacten onderhouden<br />

met zekere multinationals. Gebleken is dat<br />

bij deze contacten, die in ethisch opzicht<br />

discutabel zijn, zeker ernstige vraagtekens<br />

zijn te zetten. Het is gelukt om met hulp van<br />

het Nederlandse onderzoeksinstituut TNO,<br />

aan te tonen dat de EFSA bewust negatieve<br />

en onjuiste informatie over vitaminen<br />

verspreidt. Deze autoriteit voert onder<br />

meer strijd door de waarheid te verzwijgen<br />

en de vrije publicatie van informatie over<br />

vitaminen en wat die kunnen betekenen<br />

te beperken. Een van de ‘wapens’ die zij<br />

hanteren is juist het verspreiden van onjuiste<br />

informatie, waardoor het vertrouwen<br />

in vitaminen gaat wankelen en mensen<br />

voorzichtig worden.”<br />

“Professor Albert Szentgyörgyi heeft al aan<br />

het begin van de twintigste eeuw het essentiële<br />

belang van vitaminen ontdekt en voor<br />

zijn onderzoeken en de ontdekking van<br />

vitamine C de Nobelprijs gekregen. In 1939<br />

schreef hij hier het volgende over:<br />

‘Als we de werking van vitaminen helemaal<br />

begrijpen en ze op de juiste manier gebruiken,<br />

dan zullen we het menselijk lijden kunnen<br />

terugdringen tot op een niveau dat zelfs<br />

de meest grandioze geest zich nu nog niet<br />

kan voorstellen’.<br />

Wanneer we vitaminen op de juiste manier<br />

gebruiken kan dit een nieuwe gezondheidscultuur<br />

en een menswaardiger samenleving<br />

voortbrengen. Ik ben daarvan overtuigd<br />

geraakt door de tienduizenden mensen<br />

die ik al heb kunnen helpen een gezonder,<br />

gelukkiger en kwalitatief beter bestaan te<br />

leiden. Het is moeilijk te bevatten en enigs-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 189


GEZONDHEID<br />

zins tegenstrijdig, maar de farmaceutische<br />

industrie heeft absoluut geen belang bij<br />

gezonde mensen. Haar economische succes<br />

hangt louter en alleen af van de continuïteit<br />

van ziekte. In de eerste decennia van<br />

de vorige eeuw brak het gouden tijdperk aan<br />

van onderzoek naar en ontdekkingen over<br />

vitaminen. Het is interessant te zien dat de<br />

opmars van de farmaceutische industrie in<br />

diezelfde periode is begonnen. Kennis over<br />

vitaminen en medicijnen hebben zodoende<br />

gelijktijdig hun entree gemaakt. Door de<br />

grote financiële belangen propageert men op<br />

grote schaal medicijngebruik, terwijl er geen<br />

financiële ondersteuning is voor het eenvoudige<br />

gebruik van onschuldige vitaminen.”<br />

MENSEN ONZEKER MAKEN<br />

“Politieke en economische mogendheden,<br />

die tot op de dag van vandaag op schandalige<br />

wijze invloed uitoefenen om de vrijheid<br />

van het wetenschappelijk denken de<br />

kop in te drukken, gaan schuil achter de<br />

farmaceutische industrie. In de tussentijd<br />

zijn wetenschappelijke ontdekkingen over<br />

vitaminen, mineralen en sporenelementen<br />

genegeerd en onderdrukt. Maar door het<br />

enorme profijt dat mensen van vitaminen<br />

ervaren, is het ondanks alle overmacht van<br />

de farmaceutische industrie, niet gelukt<br />

het gebruik ervan uit te roeien. Ze kunnen<br />

er alleen misleidende propaganda over<br />

voeren en mensen onzeker maken over de<br />

werkzaamheid en het gebruik ervan en dit<br />

terwijl deze cruciale vitaminen mentale en<br />

fysieke problemen kunnen helpen verlichten.<br />

Artsen willen mensen helpen en genezen.<br />

Als voor hen geen medicijnen bestaan die<br />

aan de dringende behoeftes voldoen, zullen<br />

ze uiteindelijk op zoek gaan naar andere<br />

middelen, mogelijkheden en oplossingen.<br />

Zodoende zijn Hongaarse artsen op een<br />

punt gekomen waarop ze een diepgaand<br />

onderzoek naar de mogelijkheden van<br />

vitaminen zijn gestart.”<br />

“In 2011 zijn veertien Hongaarse specialisten<br />

bijeengekomen met het doel feitelijke<br />

vakkennis te verzamelen en samen te vatten<br />

190<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

die door de medische wetenschap al bewezen<br />

is. Op deze conferentie waren onder anderen<br />

vertegenwoordigers uit de oncologie,<br />

cardiologie, hematologie, allergologie en<br />

klinische immunologie aanwezig. Deze<br />

‘Adequaat gebruik<br />

van vitaminen is<br />

levensbedreigend<br />

voor de machtige<br />

industrieën die rijk<br />

worden van ziektes’<br />

Hongaarse wetenschappelijke verenigingen<br />

namen in eerste instantie vitamine D onder<br />

de loep, die een grote rol speelt bij het behoud<br />

en herstel van gezondheid. Hun bevindingen<br />

zijn in Hongarije helaas niet op grote schaal<br />

bekendgemaakt. Wel werden ze in 2012 in<br />

een medisch tijdschrift gepubliceerd.<br />

RESULTATEN MET<br />

VITAMINE D<br />

Vastgesteld is dat alle mensen – onafhankelijk<br />

van woonplaats – lijden aan een vitamine<br />

D-tekort. Voldoende consumptie van vitamine<br />

D zou de volgende resultaten opleveren:<br />

• afname tumoren met 35 procent<br />

• afname diabetes (met insuline behandeld)<br />

met 78 procent<br />

• 90 % minder griepgevallen<br />

• in het algemeen 7 tot 10 % minder ziektes<br />

• toename van de levensverwachting met 2<br />

tot 3 jaar<br />

Dr. Gábor Lenkei is een Hongaarse arts, die in 1986 summa cum laude slaagde voor zijn medische universitaire<br />

opleiding. Na zes jaar verliet hij het reguliere circuit. Zijn nieuwste boek is ‘Toestanden die op ziektes lijken’. Eerder<br />

schreef hij de bestseller ‘Censuur – wat u niet mag weten over uw gezondheid’. gaborlenkei@speakersacademy.nl<br />

Volgens deze geneeskundigen zou de benodigde<br />

jaarlijkse hoeveelheid vitamine D in<br />

een land met tien miljoen inwoners ongeveer<br />

vijftig miljoen euro kosten. Daarentegen<br />

zou de consumptie van vitamine D de<br />

gezondheidszorg van dat land in één jaar<br />

tijd 830 miljoen euro kunnen besparen.<br />

Als wij bovengenoemde cijfers op de gehele<br />

Europese Unie zouden toepassen (circa 500<br />

miljoen inwoners) zou de totale besparing<br />

ongeveer 41,5 miljard euro bedragen. Deze<br />

besparing zou de farmaceutisch industrie<br />

failliet maken.”<br />

“Er is over veel minder dan dit oorlog<br />

gevoerd. Ik denk dat geen mens die bovengenoemde<br />

bedragen kent niet begrijpt<br />

waarom de farmaceutische industrie zo’n<br />

bittere strijd voert tegen het op grote schaal<br />

bekendmaken van de werkelijke waarde van<br />

vitaminen. Niettemin blijf ik vertrouwen<br />

hebben in de toekomst. Ik ben ervan overtuigd<br />

dat er binnenkort weer soortgelijke<br />

conferenties komen, maar dan over vitaminen<br />

A, E, C of andere belangrijke vitaminen<br />

en ga ervan uit dan men soortgelijke conclusies<br />

trekt. Het is slechts een kwestie van tijd<br />

dat de een of andere medische vereniging zal<br />

beschrijven wat ik al dertien jaar beweer: we<br />

kunnen de beste resultaten bereiken als wij<br />

alle vijftien primaire vitaminen in de juiste<br />

verhouding en hoeveelheid gebruiken als<br />

onderdeel van onze dagelijkse routine. Dat<br />

brengt het balletje aan het rollen, dat niet<br />

meer te stoppen is. Ik weet dat het slechts<br />

een kwestie van tijd is voordat een betere<br />

gezondheidscultuur ontstaat met minder<br />

ziektes en mensen die veel gezonder en<br />

gelukkiger zijn. Ik wijd mijn leven eraan om<br />

dit in een zo kort mogelijk tijd te realiseren.”<br />

“Het is een feit dat een adequaat gebruik van<br />

vitaminen een ‘levensgevaarlijke’ bedreiging<br />

vormt voor de machtige industrieën<br />

die rijk worden van ziektes. Het is eveneens<br />

een vaststaand feit dat de waarheid niet voor<br />

altijd is tegen te houden.”<br />

© FOTOGRAFIE TAMAS KOVARY


© MET DANK AAN SERDAR GÖZÜBÜYÜK<br />

SPORT EN ONDERNEMERSCHAP<br />

Jongste internationale arbiter<br />

inspireert en motiveert<br />

Serdar Gözübüyük<br />

Serdar Gözübüyük (1985) is de jongste voetbalscheidsrechter die ooit is gepromoveerd naar de door de FIFA opgestelde lijst van<br />

internationaal fluitende arbiters. Hij zet zich in voor sportiviteit, respect en het waarmaken van dromen. Als rolmodel voor jongeren<br />

straalt hij leiderschap uit; vanuit de sportwereld en zijn bedrijf motiveert en inspireert hij. Ook als ondernemer laat hij zien hoe je met<br />

tegenslag omgaat, als bedrijf optimaal presteert en het beste uit je werknemers kunt halen. Inzicht is daarbij heel belangrijk. Een lezing<br />

van Serdar Gözübüyük is altijd op maat en heel interactief. | serdargozubuyuk@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 191


© DESIGN IN BEELD<br />

‘Voorkomen<br />

dat we onze<br />

eigen toekomst<br />

opvreten’<br />

René Pluijm<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

René Pluijm heeft al zes seizoenen lang<br />

‘Pluijm’s eetbare wereld’ gemaakt voor<br />

RTL 4. Daar is hij trots op. Toch slaat<br />

de tv-kok een seizoen over. Tijdens deze<br />

denkperiode wil hij een ander stukje<br />

Pluijm laten zien en een ‘mind shift’<br />

teweegbrengen. “Ik wil mensen ervan<br />

overtuigen dat minder – maar wel<br />

van hoogwaardige kwaliteit – beter<br />

is dan ‘meer, meer, meer’.” Dat geldt<br />

voor eten, maar ook voor ons hele<br />

consumptiegedrag.”<br />

192<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


GEZOND ETEN EN LEVEN<br />

"<br />

Het is best een sprong in het diepe<br />

om een pauze in te lassen”, zegt<br />

tv-kok René Pluijm. Een keiharde<br />

garantie dat hij daarna gewoon<br />

kan doorgaan met programma’s maken voor<br />

RTL 4 is er immers niet. Hij neemt dat risico<br />

bewust. “Ik vind het belangrijk tijd te nemen<br />

om mezelf te ontwikkelen en te focussen<br />

op mijn ambities en kernwaarden. Daarbij<br />

gebruik ik de keuken en het restaurant als<br />

machtige metaforen voor allerhande zaken,<br />

niet alleen sec eten. Ik heb meer interessevelden,<br />

ook op het gebied van kunst en cultuur<br />

en wat met ons en de aarde gebeurt.”<br />

Het is duidelijk. René wil en kan niet stilzitten<br />

gedurende zijn denkperiode. Doordat<br />

hij ‘Pluijm’s eetbare wereld’ even op pauze<br />

heeft gezet, is er ruimte om tijdens presentaties,<br />

demonstraties, lezingen en workshops te<br />

vertellen over zijn visie en missie. “Dat wil ik<br />

ook gaan doen in mijn nieuwe productiebedrijf<br />

annex -keuken Base Cooking Store aan<br />

de Halkade in IJmuiden. Daar vind je ook de<br />

rest van mijn 'Eetbare wereld', alle keukeninstrumenten<br />

en binnenkort een kookstudio.<br />

Er is veel lekkers te proeven. Met alles wat ik<br />

doe probeer ik toe te leven naar een samenleving<br />

waarin sociale gelijkheid en compassie<br />

heersen en het maatschappelijke boven<br />

het economische belang uitstijgt.” Commercieel<br />

zijn en geld verdienen mag best, ook<br />

zijn pijp moet blijven roken, maar wel op zo’n<br />

manier dat hij kan bijdragen aan het maken<br />

van betere en gezondere keuzes. “Daar wil ik<br />

later ook wat aan doen op televisie én in het<br />

boek waaraan ik werk, over eten in combinatie<br />

met verschillende thema’s, zoals geloof,<br />

sport, liefde, muziek, mode, kunst, cultuur,<br />

dood, leven en filosofie.”<br />

“De mens is de enige diersoort die, gedreven<br />

door zijn omgeving, meer neemt dan de<br />

wereld aankan”, constateert René. “Dat blijft<br />

zo als wij ons consumptiegedrag niet aanpassen<br />

en onverminderd doorgaan met spullen<br />

produceren. Een groot deel van wat wij met<br />

z’n allen inkopen verdwijnt keihard op de<br />

afvalberg. Dat is een schandaal. Hetzelfde<br />

geldt voor voedsel. Wij gooien zoveel weg,<br />

terwijl aan de andere kant mensen kapotgaan<br />

van de honger. Straks gaan we, als we<br />

met negen miljard mensen op aarde zijn, bijvoorbeeld<br />

varkensflats bouwen en nog meer<br />

vlees produceren, terwijl nu al sprake is van<br />

een overschot. Tenminste als we alles wat er<br />

is beter verdelen en minder, maar kwalitatief<br />

hoogwaardiger en voedzamer voedsel<br />

consumeren. Het is beter te delen dan te vermenigvuldigen.<br />

Als we dat niet doen komen<br />

we nooit uit die cirkel van steeds meer willen<br />

hebben. Dan vreten we onze eigen toekomst<br />

op en loopt het leven als een batterij<br />

langzaam leeg. Daarom zie ik het als mijn rol<br />

mensen te motiveren en te zorgen voor een<br />

‘Een mals stukje<br />

vlees, mevrouw?<br />

Sodemieter op!’<br />

‘mind shift’. Anders denken is keihard nodig.<br />

We zitten op een groot schip dat op een<br />

waterval afstevent en naar beneden dreigt te<br />

vallen. Als we zo blijven omgaan met onze<br />

aarde maken we kennis met een nieuw verschijnsel:<br />

klimaatvluchtelingen.”<br />

BITTERZOETE KIJK<br />

René heeft zich in ‘Pluijm’s eetbare wereld’<br />

altijd hard gemaakt voor het gebruik van<br />

hoogwaardige, liefst lokale ingrediënten in<br />

eenvoudige, doch gezonde en zeer smakelijke<br />

gerechten. Zonder tekeer te gaan met<br />

het Nederlandse belerende vingertje ontmoet<br />

hij vakbroeders, met wie hij zonder<br />

script of bemoeienis van de sponsor spontaan<br />

praat en kookt. “Ik laat zien hoe het<br />

ook kan. Eet minder vlees, maar als je het<br />

doet koop het dan van een boer die toegewijd<br />

is en van zijn dieren houdt of haal kaas<br />

bij een boer die drie keer per nacht opstaat<br />

om voor zijn geiten te zorgen. Die mensen<br />

raken mij.” Tegelijk heeft hij een bitterzoete<br />

kijk op ons hedendaagse eetgedrag<br />

ontwikkeld. “Voedsel is de essentie van ons<br />

bestaan, gaat ons allen aan en is wat wij zijn.<br />

Het is daarom des te verbazingwekkender<br />

hoe wij het met al onze kennis, wetenschap<br />

en geld voor elkaar hebben gekregen<br />

een eetgedrag te creëren dat zo structureel<br />

ongezond is. Een knappe prestatie!”, zegt hij<br />

met een sarcastische ondertoon. “Wij behoren<br />

tot de rijkste landen ter wereld en besteden<br />

zowat het minst in verhouding tot ons<br />

inkomen aan eten en drinken. Dat betekent<br />

dat we veel goedkope, ongezonde producten<br />

eten. Zoveel dat obesitas ook bij ons de<br />

snelst groeiende ziekte is. Er zijn nu wereldwijd<br />

meer obesitaspatiënten dan mensen<br />

die honger hebben. Suikerziekte en Alzheimer<br />

komen daardoor ook vaker voor. Het<br />

is allemaal het gevolg van onze schijnbare<br />

onstuitbare drang tot consumeren.”<br />

De culinaire avonturier zegt de gelukkigste<br />

man op aarde te zijn en dat straalt hij uit.<br />

“Ik ben ongelooflijk dankbaar voor de liefde,<br />

gezondheid, kracht en energie die ik in mijn<br />

leven ervaar. Daardoor kan ik doen wat ik<br />

wil met alle kansen en inzichten die ik heb<br />

gekregen. Het laten horen van een bitterzoet<br />

geluid is daarbij voor mij een belangrijke<br />

drijfveer om iets bij te dragen of tot stand te<br />

brengen in de wellicht tachtig jaar dat ik op<br />

aarde mag meegaan.” Bitter is volgens hem<br />

wat de jeugd op school tot zich neemt, het<br />

eten dat sportkantines serveren of de witte<br />

boterhammen met margarine – “die op het<br />

plastic lijkt waar het inzit” – en het doorgekookte<br />

voer dat patiënten in het ziekenhuis<br />

krijgen. “Ligt dat aan het budget waarmee de<br />

ziekenhuizen schermen? Onzin. Ze hebben<br />

professionele keukens, die ze nu vaak niet<br />

of alleen gebruiken om eten op te warmen.<br />

Dat maakt me droevig. Ik wil de handschoen<br />

oppakken en een gezond voedingsconcept<br />

bedenken voor de zorgsector, waarvan ik je<br />

verzeker dat het juist geld oplevert. Nu wordt<br />

veel voeding weggegooid. Patiënten moeten<br />

vandaag beslissen wat zij morgen willen<br />

eten. Ze willen niet te weinig, kruisen te<br />

veel aan, dus gaat de helft de prullenbak in.<br />

Alleen al door hen in het moment te laten<br />

kiezen en te vragen wat ze nu willen eten, valt<br />

heel wat te besparen.” Dat is zoet.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 193


GEZOND ETEN EN LEVEN<br />

GEEN TIJD OM TE KOKEN<br />

Met lachende ogen vertelt René dat zijn<br />

moeder hem de liefde voor eten heeft bijgebracht<br />

en nog steeds zo’n tweeënhalf uur per<br />

keer in de keuken staat. Bij de gemiddelde<br />

Nederlander is dat dertien minuten, terwijl<br />

die wel tijd heeft naar allerlei kookshows te<br />

kijken. Een horrorscenario. “We stoppen<br />

diepvriespizza in ons hoofd terwijl we naar<br />

culinaire programma’s kijken en het tegelijk<br />

te druk hebben – of dat als excuus gebruiken<br />

– om wat we zien in praktijk te brengen. Hoe<br />

fijn is het om met de kinderen de keuken in<br />

te gaan. Niet alleen ontstaat een veel beter<br />

onderling contact, want koken verbroedert,<br />

maar kinderen vinden dingen die ze zelf<br />

hebben gemaakt ook lekker. Zelfs wanneer<br />

ze eigenlijk nooit wat lusten. Vertel ze over<br />

een tomaat en een komkommer, dan worden<br />

ze vanzelf enthousiast. Het is ook een<br />

fabel dat koken met verse producten meer<br />

tijd kost. Ik weet zeker dat ik even snel klaar<br />

ben als iemand die bewerkt gemaksvoedsel<br />

in de supermarkt haalt.” De voedingsmiddelenindustrie<br />

– “een vreselijk woord dat aangeeft<br />

dat voeding blijkbaar is verworden tot<br />

een industrie” – maakt helaas steeds meer<br />

voedselachtige substanties en prefab-voedsel<br />

dat op voeding lijkt, maar het niet is. “Al<br />

die bewerkte producten zijn prut en absoluut<br />

niet voedzaam. Pakjes zijn overbodig.”<br />

Een ander probleem van onze visuele<br />

wereld is dat op paprika’s geen plekje mag<br />

zitten, net zo min als we rimpels willen op<br />

ons gezicht. De buitenkant lijkt belangrijker<br />

dan de inhoud. Dat slaat op alles, maar wat<br />

voeding betreft gelden steeds andere inzichten.<br />

Eerst kon vet niet meer en ontstond<br />

een light-cultuur, die tot niets heeft geleid.<br />

“Nu zitten we in de anti-koolhydratenperiode.<br />

Dag brood en pasta. Binnen vijf jaar is<br />

194<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

er weer iets anders dat we niet mogen. De<br />

voedselmaffia komt steeds weer met nieuwe<br />

trends, zodat producenten en de farmaceutische<br />

industrie, die dan weer nieuwe pillen<br />

kan uitvinden, geld kunnen blijven verdienen.<br />

Bovendien verkrachten allerlei labels<br />

op verpakkingen de waarheid. Stempeltjes<br />

als bewuste en beste keuze, MSC of biologisch<br />

zorgen ervoor dat de consument de<br />

weg kwijtraakt. Hoe kan een fles sinas in vredesnaam<br />

een bewuste keuze zijn!”<br />

Wat we ook kopen of eten: Mate is volgens<br />

René het sleutelwoord bij het motiveren van<br />

mensen anders te denken en, wat voedingsmiddelen<br />

en vlees betreft, te kiezen voor<br />

kleinere porties van hoogwaardige kwaliteit.<br />

“Waarom kopen we nog steeds kipfilet<br />

en zeker als dat voor meer dan een derde uit<br />

water bestaat? Waarom zegt de slager nog<br />

altijd: ‘Een mals stukje vlees, mevrouw?’<br />

Sodemieter op. Geef me een lekkere côte de<br />

bœuf met een uitstekend bot waarop ik moet<br />

kauwen. Het gaat om smaak, niet om mals.”<br />

René Pluijm is (tv-)kok en programmamaker (RTL 4: ‘Campinglife’, ‘Pluijm op pad’ en ‘Pluijm’s eetbare wereld’). Nu<br />

werkt hij aan een boek, een nieuwe televisiereeks en geeft hij lezingen, workshops en trainingen op het gebied van<br />

gastgerichtheid aan onder andere horecabedrijven (waaronder Bagels & Beans en Holland Casino van deur tot directie),<br />

zorginstellingen en banken. Samen met Bjørn Aris verzorgt hij ‘performances’, waarin gevechts- en kookkunst<br />

versmelten. Eerder werkte hij bij De Hoefslag in Bosch en Duin, Greve in Den Haag, Hotel Arena, Hortus Botanicus, de<br />

Stadsschouwburg en De Jaren in Amsterdam en in het buitenland. Hij was initiatiefnemer/eigenaar van een gezonde<br />

snackbar in Amsterdam en Pluijm Boerendelicatessen in Hilversum. renepluijm@speakersacademy.nl<br />

‘Er zijn nu<br />

wereldwijd meer<br />

obesitaspatiënten<br />

dan mensen die<br />

honger hebben’<br />

HOOP<br />

“Er is hoop”, zegt René, die constateert dat<br />

een groeiende groep mensen geïnteresseerd<br />

is in wat zij tot zich nemen. Het aantal ecologische<br />

en biologische supermarkten neemt<br />

toe. Er komen steeds meer culinaire televisieprogramma’s<br />

en kookboeken zijn, met drie à<br />

vier nieuwe publicaties per week, de snelst<br />

groeiende categorie in de boekhandel. Dat is<br />

geweldig, zeker nu de grootste gemene deler<br />

uitmaakt wat blijft en verdwijnt.” Ondanks<br />

zijn pleidooi voor gezond, lokaal geproduceerd<br />

eten wil René Pluijm zichzelf geen voedingsevangelist<br />

noemen. “Ik vreet ook wel<br />

eens een zak drop terwijl ik voor de televisie<br />

hang. In een praatshow van Catherine Keyl<br />

was ik enkele jaren geleden te gast met veganisten<br />

en ‘raw food’-aanhangers. De laatste<br />

groep ziet voeding als een soort medicijn. Ze<br />

keken gek op toen ik de zaal inliep met lekkernijen,<br />

zoals Italiaanse truffelsalami, en<br />

uitdeelde. Af en toe wat lekkers moet kunnen.<br />

Ik kan niet tegen mensen die in een<br />

soort mechanisme komen en in de stress<br />

schieten als er wat anders gebeurt.”<br />

Ten slotte hebben we het nog over RTL 4.<br />

Die zender heeft hem de kans gegeven zijn<br />

programma’s uit te zenden en daarom is hij<br />

– ook al vindt hij sommige shows wat ‘te<br />

hilarisch’ of competitief – zeer loyaal. “Het<br />

is de commercieelste zender, maar ik ben<br />

er blij mee. Ik word op straat door zowel<br />

stratenmakers als advocaten herkend, wat<br />

ervoor zorgt dat ik mijn visie bij iedere<br />

bevolkingsgroep kwijt kan.” En Coop als<br />

sponsor? “Wanneer ik iets in de hol van<br />

de leeuw kan verbeteren doe ik dat. Als<br />

ik het percentage gezonde producten kan<br />

vergroten met twee procent tot zeventien<br />

procent, bereik ik daar miljoenen mensen<br />

mee. Samen hebben we de lijn Top van<br />

Coop opgezet, met twintig producten waar<br />

ik zeker achter kan staan.”<br />

© DESIGN IN BEELD


© SUITABLE IMAGES | JULIETTE POLAK<br />

LEIDERSCHAP<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

De vele wegen naar<br />

goed leiderschap<br />

prof. drs. Jeroen Smit<br />

Jeroen Smit geeft boeiende lezingen over alle facetten van leiderschap en alles dat daarmee te maken heeft. In het verlengde daarvan heeft<br />

hij samen met prinses Laurentien in <strong>2016</strong> het voorlees- en werkboek ‘Nog lang en gelukkig’ geschreven voor leiders die de weg kwijt zijn,<br />

denken dat alles draait om weten en winnen en vaak privé en zakelijk niet dezelfde persoon zijn. Dus moeten ze worden geholpen. Door<br />

kinderen, want zij kunnen volwassenen helpen het kind in zichzelf terug te vinden, dat eerlijk en nieuwsgierig is en zich verbonden voelt<br />

met de wereld. Het boek bestaat uit ontwapenende interviews met Nederlandse leiders, verrassende reacties van kinderen en het prachtige<br />

fictieverhaal over Thomas en Giel dat kinderen hun ouders zouden moeten voorlezen. Smit is bedrijfskundige, onderzoeksjournalist, spreker<br />

en voormalig hoogleraar journalistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen. Bovendien is hij een uitstekende dagvoorzitter. Bekend is hij van<br />

zijn boeken ‘De Prooi, blinde trots breekt ABN AMRO’, waarvoor hij de Machiavelli-prijs heeft gekregen, en eerder ‘Het drama Ahold’. In<br />

2011 heeft hij de documentaireserie ‘Leiders gezocht’ gepresenteerd.<br />

jeroensmit@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 195


© MET DANK AAN JANNEKE MONSHOUWER<br />

Journaalpionier geeft<br />

verzwegen nieuws een stem<br />

Janneke Monshouwer is 21 als ze begin 1965 als productieassistente bij het NTS-Journaal gaat werken. Het nieuws is voorgecensureerd<br />

en komt voornamelijk van ‘bevriende’ westerse bronnen, wat leidt tot eenzijdige berichtgeving. Een hoge militair<br />

komt regelmatig langs. “Bewuste lobby vóór het leger en de NAVO”, zegt ze nu. In de jaren zeventig, als ze met haar ex-man een<br />

filmbedrijf runt, is toetsing van elk item verplicht. Ook nu is de publieke omroep, volgens Janneke, niet altijd onafhankelijk en<br />

objectief. “Het is immers een staatsomroep en wiens brood men eet, diens woord men spreekt.” Daarom brengt ze in haar boek<br />

‘Ander nieuws’ achtergronden bij het nieuws, “die eerder door de media zijn verzwegen of verdraaid.”<br />

196<br />

JOURNALISTIEK<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


JOURNALISTIEK<br />

Janneke Monshouwer<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

"<br />

De teamgeest was enorm op de<br />

redactie van het NTS-Journaal.<br />

Ik heb er enorm genoten, ook<br />

al was de hoofdredacteur strikt,<br />

vrouwonvriendelijk, van gereformeerden<br />

huize en – zoals ik het nu zie – erg rechts.<br />

Het Koningshuis en de NAVO waren heilig.<br />

Vakbonden waren uit den boze en het<br />

communisme kon al helemaal niet. Wanneer<br />

iemand van het Journaal communistische<br />

sympathieën had, werd diegene eruit<br />

geknikkerd. Het nieuws kwam van Amerikaanse<br />

en Britse persbureaus als UPOC, AP<br />

en Reuters, de BBC, VISnews, de RVD en het<br />

ANP. De redactie kon slechts kiezen uit wat<br />

zij al hadden voorgeselecteerd. Dat betekent<br />

dat niet erg kritisch werd gekeken naar het<br />

optreden van de Amerikanen tijdens die verschrikkelijke<br />

Vietnamoorlog of de houding<br />

van het Israëlische leger gedurende de Zesdaagse<br />

oorlog. Lang niet al het nieuws werd<br />

gebracht”, vertelt Janneke Monshouwer, die<br />

eveneens al vroeg twijfels had over de moord<br />

op John. F. Kennedy. In ‘Ander nieuws’ vraagt<br />

ze zich hardop af of de moord een waarschuwing<br />

was aan volgende presidenten om zich<br />

vooral niet te bemoeien met de heerschappij<br />

van de Federal Reserve (Fed) en het (illegaal)<br />

scheppen van geld. ‘Het lijkt erop dat Kennedy<br />

de macht achter de VS en het financiële<br />

systeem getart heeft en dit met de dood heeft<br />

moeten bekopen’, schrijft ze. Janneke noemt<br />

zichzelf een representant van de protestgeneratie,<br />

die voor het eerst vragen ging stellen<br />

over wat er in de wereld gebeurde. Het is<br />

dan ook niet vreemd dat ze na drie jaar NTS-<br />

Journaal behoefte krijgt aan meer inhoudelijke<br />

verdieping en zelf documentaires wil<br />

(leren) maken. “Ik koos voor het IKOR (de<br />

latere IKON), omdat die omroep het toen<br />

naar mijn idee beste nieuwsprogramma<br />

maakte, ‘Kenmerk’, en ik me daar verder kon<br />

ontwikkelen.”<br />

‘BLOKHOOFDEN’<br />

De bazen van de omroepen waarvoor<br />

ze daarna ook werkt – NOS, RVU, Teleac<br />

– stimuleren Janneke. ”Als ik een idee had<br />

voor een programma of documentaire<br />

zeiden ze: ‘Wat een goed idee, schrijf het<br />

op en doe er een begroting bij’. In de tijd<br />

van het wereldwijde neoliberalisme en de<br />

privatisering van staatsbedrijven onder<br />

leiding van Margaret Thatcher, Ronald<br />

Reagan en Ruud Lubbers, kregen deze<br />

bevlogen omroepdirecteuren minder macht.<br />

De NOS stelde als hoofd een voormalige<br />

staffunctionaris van ING aan. Wat wist zo<br />

iemand nou af van televisie maken?”, vraagt<br />

ze nog steeds verontwaardigd af. “Eind jaren<br />

tachtig kwam het derde net en hadden we<br />

drie ‘blokken’ geleid door ‘blokhoofden’.<br />

Alle levendigheid, al het persoonlijke was<br />

eruit. Langzaam werd het ware gezicht<br />

van de publieke omroep als staatsomroep<br />

zichtbaar, waarbinnen de verenigingen met<br />

leden hun vrijheid en onafhankelijkheid<br />

steeds meer kwijtraakten aan economen,<br />

commissies en netmanagers.”<br />

‘Ik weet dat niet<br />

iedereen het met<br />

me eens is’<br />

Na een ziekte in 1992 en het verdriet om<br />

de ‘coup’ in Hilversum, onderzoekt Janneke<br />

haar eigen leven en blikt ze terug op<br />

haar werk en het medium televisie. “Oude<br />

trauma’s kwamen boven over de moorden<br />

op Kennedy, Malcolm X, die als terrorist<br />

werd gezien, terwijl hij heel oprecht<br />

opkwam voor de burgerrechten van zwarte<br />

mensen, en Martin Luther King. Maar ook<br />

de slavenhandel en hoe daarop was gereageerd<br />

en vele andere gebeurtenissen zaten<br />

me dwars. Over al deze zaken heb ik in 2010<br />

een, nog niet gepubliceerd boek geschreven,<br />

dat me inzicht in mezelf heeft gegeven.<br />

Al het nieuws dat ik tijdens mijn leven<br />

had gehoord begon ik in perspectief te zien<br />

en viel daardoor langzaam op zijn plek. Ik<br />

had nog wel vragen, want met de dingen die<br />

ik goed vind loopt het vaak verkeerd af. Ik<br />

heb veel gefilmd in Afrika, maar waarom<br />

zijn die mensen daar zo arm ondanks alle<br />

ontwikkelingshulp? Waarom is de lucht zo<br />

vuil geworden en waarom sterven walvissen?<br />

Wat moeten we met kernproeven in<br />

zee, pesticiden, al die plastic artikelen en<br />

namaak-chemische dingen? Waarom zijn<br />

er steeds weer oorlogen? Die vragen bleven<br />

aan me bleven trekken.”<br />

SABOTAGE<br />

“Op een gegeven moment drong tot me<br />

door dat het wel eens zou kunnen dat de<br />

goede dingen waarvoor ik opkwam expres<br />

werden gesaboteerd en zag ik parallellen met<br />

mijn leven. Dat allemaal bij elkaar was voor<br />

mij aanleiding antwoorden op mijn vragen<br />

te zoeken, wat uiteindelijk heeft geresulteerd<br />

in ‘Ander nieuws’, dat binnenkort ook in een<br />

handzamere, geactualiseerde en aangevulde<br />

versie uitkomt. Daarna komen boeken uit<br />

over de Westerse geschiedenis rond beide<br />

Wereldoorlogen. Bovendien werk ik aan<br />

publicaties over duurzaamheid, voeding,<br />

gezondheid en politiek.”<br />

In het eerste deel van haar boek besteedt Janneke<br />

Monshouwer veel aandacht aan de Vereenigde<br />

Oost-Indische Compagnie en ons<br />

slavernijverleden, ‘waarvoor minister Lodewijk<br />

Asscher eindelijk excuses heeft aangeboden’,<br />

en dus ook aan Suriname. Is er veel<br />

achtergehouden en mochten wij veel niet<br />

weten? “Ik krijg tranen in mijn ogen als ik<br />

die vraag hoor. We moeten dat in een veel<br />

breder verband zien. Het is toch niet te verkroppen<br />

dat zo’n land als Suriname eerst al<br />

dat slavenleed moet doormaken en daarna<br />

met nieuwe trauma’s wordt geconfronteerd.<br />

Nederland heeft boter op z’n hoofd. Het is<br />

tijd dat de laden open gaan en de papieren<br />

van de geheime diensten eruit komen…”<br />

Ook het ‘gekonkel’ door prins Bernhard,<br />

Joseph Luns en anderen rond de staatsgreep<br />

in Indonesië door generaal Soeharto in de<br />

jaren zestig is voor haar nu aanleiding uit te<br />

zoeken wat er echt is gebeurd. “Zoals het feit<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 197


JOURNALISTIEK<br />

dat er een massaslachting was die minimaal de collectieve hypnose. “Ik heb ontzettend<br />

een half miljoen Indonesiërs het leven kostte veel gegevens verzameld en bronnen geraadpleegd<br />

en vind het belangrijk die allemaal te<br />

en de pas tien jaar bekende sterke betrokkenheid<br />

van de CIA bij de putsch en de steun noemen. Zomaar afgaan op wat anderen zeggen,<br />

zonder dat te verifiëren, is uit den boze<br />

die Nederland daaraan moet hebben gegeven.”<br />

Over de politionele acties, twee offensieve<br />

en inmiddels omstreden operaties van ‘Respect voor de waarheid en het recht van<br />

in de journalistiek. Ik houd van grondigheid.<br />

de Nederlandse strijdkrachten tijdens de het publiek daarop is de eerste plicht van de<br />

Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog na journalist’ staat op de laatste internationale<br />

de Japanse capitulatie, schrijft Janneke niet. perskaart die ik, na onderzoek door de Internationale<br />

Federatie van Journalisten (IFJ) in<br />

“Helaas heb ik geen kans gezien dat uit te diepen,<br />

maar anderen wel en ook daarom moeten<br />

we de geschiedenis herschrijven. Uit ter, voor mij draait alles om de waarheid.”<br />

2001 heb gekregen. Daar sta ik helemaal ach-<br />

mijn stuk over de Zuid-Afrikaanse auteur<br />

Laurens van der Post, die krijgsgevangene JOURNAAL ALS<br />

was van de Japanners, blijkt overigens wel PR-APPARAAT<br />

dat Nederlanders vaak een verkeerd beeld Janneke vindt dat nieuwsmakers en<br />

van zichzelf hebben. Ik hoop te bereiken dat hoofdredacteuren, zowel vroeger als<br />

we wat meer in de spiegel durven kijken.” nu, vanuit een westers perspectief naar<br />

gebeurtenissen kijken en andere entiteiten,<br />

zoals Oost-Europese en Aziatische,<br />

vijandig en wantrouwend bejegenen.<br />

‘Nederland heeft “Naar mijn mening is onze (staats)omroep<br />

– en zeker het Journaal – een pr-apparaat<br />

boter op z’n<br />

dat regeringsdoelen dient. Zo is het altijd<br />

geweest… Als de regering wil dat Nederland<br />

hoofd’<br />

deel uitmaakt van één Europa, is het hele<br />

Journaal daarop gericht. Wanneer de<br />

overheid vindt dat Poetin en Assad slecht<br />

zijn, hamert het Journaal dat erin, net zolang<br />

tot iedereen het gelooft. Ze zeggen nooit dat<br />

Jeltsin eigenlijk een ‘boosdoener’ was, die<br />

BRONNEN<br />

met hulp van Reagan een corrupt systeem<br />

Janneke geeft over alle gebeurtenissen heeft ingevoerd. Tijdens de Vietnamoorlog<br />

die ze (soms heel uitgebreid) beschrijft veel is het communisme als dekmantel voor de<br />

informatie, waaronder data en namen en Amerikaanse acties gebruikt, want dat moest<br />

voegt daar in voorkomende gevallen haar worden bestreden.” Wij, de Nederlanders,<br />

eigen standpunten en vragen aan toe, wat zijn volgens Janneke niet meer autonoom.<br />

‘Ander nieuws’ een heel persoonlijk boek “Nederland is vaak het braafste jongetje van<br />

maakt. Ze merkt dat niet iedereen het eens is de klas, dat het goede voorbeeld wil geven en<br />

met wat ze zegt of aanneemt en dat sommigen<br />

zelfs willen dat bepaalde feiten niet naar documentairemaakster denkt dat de familie<br />

uitvoert wat de Verenigde Staten willen.” De<br />

buiten komen. Een klokkenluider noemt Rothschild en vrienden de echte bazen van<br />

ze zichzelf niet, eerder een waarschuwend de wereld zijn, die alle middelen gebruiken<br />

journalist die zichzelf heeft losgemaakt uit om hun macht te behouden en vergroten,<br />

Janneke Monshouwer is een bevlogen programma- en documentairemaakster en schrijfster. Met als uitgangspunt<br />

de waarheid zoals zij die ervaart beschrijft ze in haarruim 600 pagina’s tellende boek ‘Ander Nieuws’ (uitgave<br />

Stichting Viva Pachamama, ISBN 9789082257106) achtergronden bij nieuwsfeiten die de afgelopen 50<br />

jaar onderbelicht zijn. jannekemonshouwer@speakersacademy.nl<br />

198<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

ook via instituten als de Bilderberggroep en<br />

de Bank for International Settlements. “Het<br />

is belangrijk onze autonomie te vergroten en<br />

minder af te gaan op berichten van anderen.<br />

We praten uit angst anderen na en zo jutten<br />

we elkaar op. In plaats daarvan moeten we<br />

kalm blijven, onze geschiedenis kennen,<br />

zelf op onderzoek uitgaan en onze sterke en<br />

zwakke kanten herkennen. De doofpotten<br />

moeten open, er moet lucht en licht bij,<br />

anders gaat het stinken. Ik heb een broertje<br />

dood aan geheime dingen. Geheimhouding<br />

is ziek makend.”<br />

OBAMA<br />

Over de scheidende Amerikaanse president<br />

is ze lang positief gebleven. Eigenlijk<br />

is ze dat nog, maar… “Hij is van goede<br />

wil, een verademing vergeleken met zijn<br />

voorgangers. Toch is zijn regering tegengevallen.<br />

Zijn beleid is onderuit gehaald en<br />

niet alleen door de Republikeinen. In mijn<br />

boek schrijf ik over de Safari Club, een netwerk<br />

van inlichtingendiensten die de Koude<br />

Oorlog in Afrika bestreden en informele<br />

betrekkingen onderhielden met een groep<br />

Amerikanen, die onder dat mom echter<br />

alleen hun privébelangen wilden veiligstellen.<br />

Dat maakt duidelijk hoe ‘poppenspelers’<br />

te werk gaan en daar zijn ook Obama en zijn<br />

gezin het slachtoffer van. Misschien zijn ze<br />

wel bedreigd. Hopelijk komt later naar buiten<br />

wat zich daar werkelijk heeft afgespeeld.”<br />

Ten slotte zegt Janneke: “Ik vecht niet tegen<br />

mensen die de baas willen spelen. Zij zijn<br />

niet mijn vijanden, maar dagen u en mij<br />

juist uit om sterker te worden en te evolueren<br />

als mens. Het gaat mij altijd om inzicht<br />

krijgen en de persoonlijke ontwikkeling van<br />

de mens, te beginnen met mijzelf. We moeten<br />

zelf uitmaken wat we denken en doen.<br />

Dat is onze verantwoordelijkheid.”<br />

© JACQUES GELUK


THEATERPRODUCTIE <strong>2017</strong><br />

PROF. DR.<br />

MAARTEN<br />

VAN ROSSEM<br />

in het theater<br />

De bekendste historicus<br />

van Nederland gaat op<br />

humoristische wijze en met<br />

diepgaande kennis in op de<br />

actualiteiten en belangrijke<br />

maatschappelijke vraagstukken<br />

Een theaterproductie van<br />

Speakers Academy ®<br />

in samenwerking met<br />

Senf Theaterpartners<br />

Voor het bijwonen van een voorstelling in een theater<br />

bij u in de buurt raadpleeg de Nationale TheaterKassa<br />

WWW.MAARTENVANROSSEMONLINE.NL<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 199<br />

© SUITABLE IMAGES | JULIETTE POLAK & FLEUR KONING


© SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong> ®<br />

200<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


DIVERSITEIT<br />

‘Diversiteit in besturen<br />

levert meer op’<br />

Het aantal vrouwen aan de top in Nederland blijft nog altijd steken op een schamele tien procent. Daarmee loopt<br />

ons land flink achter bij de buren. CEO’s van veel bedrijven zijn weliswaar intrinsiek gemotiveerd diversiteit binnen<br />

hun onderneming te bevorderen, in de bestuurskamers is daar vaak weinig van te merken. Dat komt doordat de<br />

directie niet weet welke stappen zij kan zetten om dat te realiseren. “Het is misschien ook in Nederland tijd om<br />

als laatste land in Europa een quotum in te voeren. Ik merk dat de weerstand daartegen afneemt”, zegt Sandra<br />

Lutchman, die organisaties onder meer adviseert over de impact die een goed diversiteitsbeleid kan hebben.<br />

mr. Sandra Lutchman<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

‘Steeds meer<br />

mannen en<br />

vrouwen zijn<br />

ambassadeurs voor<br />

meer diversiteit<br />

aan de top’<br />

"<br />

Het onderwerp vrouwendiversiteit<br />

is op lokaal, nationaal en Europees<br />

niveau een rode draad in<br />

mijn carrière. Ik heb onder meer<br />

in het bestuur gezeten van European Women<br />

on Boards, een organisatie die ijvert voor<br />

een hoger percentage vrouwen in de besturen<br />

van grote bedrijven en instellingen. Als<br />

directeur van Talent naar de Top werkte ik<br />

vier jaar lang met een community van 250<br />

grote en kleine bedrijven, de rijksoverheid,<br />

woningcorporaties en de hele kennissector.<br />

Ze hadden allemaal de intrinsieke motivatie<br />

om de top diverser te maken en wisten wat<br />

hen dat zou opleveren. De reden was slim<br />

zakendoen. Ze wilden zich, nu de strijd om<br />

talent is losgebarsten, niet op de halve populatie<br />

(mannen), maar op de hele (mannen<br />

én vrouwen van verschillende leeftijden en<br />

culturele achtergronden) richten om zoveel<br />

mogelijk potentiële nieuwe leiders binnen<br />

te halen”, zegt Sandra Lutchman, die daaraan<br />

toevoegt: “Veel bedrijven werken nog<br />

met zeer homogene teams. In onze wereldwijd<br />

steeds complexer wordende samenleving,<br />

kan juist diversiteit – kijken vanuit<br />

verschillende invalshoeken – de juiste antwoorden<br />

geven op allerlei nieuwe uitdagingen.”<br />

Overtuigd zijn van de noodzaak slim<br />

zaken te doen, of ‘smart business’ zoals Sandra<br />

Lutchman het noemt, is één ding, maar<br />

het voor elkaar krijgen en het onderwerp<br />

blijvend op de agenda zetten is een tweede.<br />

“Ook moeten ze niet meteen opgeven na<br />

een tegenslag. Ik help leiders van organisaties<br />

inzicht te vertalen in actie.”<br />

Het feit dat slechts tien procent van de<br />

mensen die aan de top staan van organisaties<br />

vrouw is, komt volgens Lutchman doordat<br />

Nederland kampioen deeltijdwerken is.<br />

“Een miljoen vrouwen is economisch gezien<br />

nog steeds niets zelfstandig. Er is ook goed<br />

nieuws. Vijftig tot zestig procent van de studenten<br />

geneeskunde en rechtsgeleerdheid<br />

is inmiddels vrouw. Dat betekent een snelle<br />

instroom van vrouwen op posities binnen<br />

de advocatuur, rechterlijke macht en de<br />

gezondheidssector.” Sandra Lutchman heeft<br />

tot voor kort geregeld aan tafel gezeten in<br />

bestuurskamers van bedrijven om te spreken<br />

over diversiteit. “Daar heb ik gemerkt<br />

dat als men zich laat adviseren over hoe dit<br />

strategisch aan te pakken, men zich ook<br />

realiseert dat aan diversiteit een belangrijke<br />

economische component is verbonden. Dat<br />

is een keihard gegeven, maar de cultuur van<br />

bedrijven veranderen is heel lastig.”<br />

ZICHT OP TALENT<br />

“Daarom adviseer ik niet alleen hoe<br />

bedrijven van a naar b komen en hoe ze, met<br />

veel toewijding, dit onderwerp op de agenda<br />

kunnen houden, maar ook op welke wijze<br />

ze zicht kunnen krijgen op die goed opgeleide<br />

vrouwen met veel potentie en talent.<br />

Vrouwen die carrière willen maken en er<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 201


DIVERSITEIT<br />

keld samen met ‘executive search bureaus’<br />

‘Vrouwen aan de<br />

en ziet nu wat dat betreft een positieve ontwikkeling.<br />

“Dat geldt niet voor het bewustzijn<br />

dat meer diversiteit nodig is. De Wet<br />

top kunnen een<br />

ongekend grote<br />

bestuur en toezicht uit 2012 stelt dat het<br />

streefcijfer dertig procent vrouwen aan de<br />

positieve impact<br />

top is, maar onderzoek onder 4.700 vooral<br />

hebben’<br />

beursgenoteerde en grote MKB-bedrijven<br />

leert dat slechts tien procent van de leden<br />

van Raden van Bestuur en Raden van Commissarissen<br />

vrouw is. Opmerkelijk is dat<br />

de geringe groei van dat percentage te danken<br />

is aan slechts vijf procent van de onderzochte<br />

bedrijven, wat betekent dat de rest er<br />

niets of te weinig aan doet.”<br />

QUOTA<br />

veel voor over hebben om de top te bereiken. Lutchman wijst op een rapport van de<br />

Er zijn goede voorbeelden van bedrijven die Verenigde Naties, het Verdrag voor het uitbannen<br />

van alle vormen van discriminatie,<br />

laten zien dat vrouwen aan de top een ongekende<br />

positieve impact kunnen hebben. Die waarin stevige aanbevelingen staan voor het<br />

hun beleid borgen en blijven hameren op de bestrijden van sekseongelijkheid. “Eigenlijk<br />

vindt de VN dat Nederland quota moet<br />

voordelen van diversiteit, zonder ooit van<br />

dat pad af te wijken. Het zal even duren voor invoeren. Wij zijn het enige land in Westveel<br />

meer bedrijven volgen. Dat is eigenlijk Europa waar dat niet het geval is. Frankrijk<br />

kent een tijdelijk quotum. Ze zitten daar<br />

te vergelijken met maatschappelijk verantwoord<br />

ondernemen, milieumaatregelen en al sinds het tweede jaar boven het beoogde<br />

duurzaamheid. Daar zijn ook enkele organisaties<br />

mee begonnen en pas nu zijn deze van hoe het kan gaan met een quotum. Daar<br />

percentage. Noorwegen is het voorbeeld<br />

elementen onmisbaar in het beleid van de moeten directies en besturen van beursgenoteerde<br />

bedrijven minimaal voor veer-<br />

meeste ondernemingen. Er zijn nu bedrijven<br />

die weer willen nadenken over hun missie<br />

en visie en hoe ze kunnen bijdragen aan van sancties. Dat percentage is inmiddels in<br />

tig procent uit vrouwen bestaan. Op straffe<br />

de wereld. Dat laatste is prima, maar het de praktijk gepasseerd. Nederlandse bedrijven<br />

die worstelen met de vraag wie ze moe-<br />

begint thuis in de eigen organisatie.” Sandra<br />

Lutchman vindt dat de meerwaarde en de ten aannemen als de man en de vrouw<br />

service die bedrijven willen leveren aan de dezelfde kwalificaties hebben, maar hij op<br />

maatschappij, ook ten goede moeten komen een bepaald punt net iets hoger scoort, zou<br />

aan de talenten binnen de eigen onderneming.<br />

Ze heeft daarnaast een code ontwiksamenstelling.<br />

Soms kan het enkele feit dat<br />

ik willen aanraden te kijken naar de team-<br />

Sandra Lutchman is zelfstandig adviseur voor bedrijven. Ze zit in de Raad van Toezicht van de Topvrouw van het<br />

Jaar en is voorzitter van de Raad van Toezicht van Esprit, een scholengemeenschap van 13 scholen in Amsterdam,<br />

van vmbo tot internationaal onderwijs. Lutchman is bovendien adviseur van European Women on Boards.<br />

Ze heeft rechten gestudeerd aan de Vrije Universiteit Amsterdam en het Commissarissenprogramma gevolgd<br />

aan de Nyenrode Universiteit. sandralutchman@speakersacademy.nl<br />

202<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

iemand vrouw is al het verschil maken binnen<br />

een tot dan toe heel homogeen team.”<br />

De Europese Unie heeft een richtlijn gepubliceerd<br />

die zegt dat beursgenoteerde<br />

bedrijven verplicht worden met meer energie<br />

te kijken naar diversiteitsbeleid. “Steeds<br />

meer mannen en vrouwen zien wat in dat<br />

quotum, omdat het zonder harde verplichtingen<br />

niet opschiet. Vrouwen en mannen<br />

die vroeger tegen waren zijn nu voor.”<br />

Lutchman is ervan overtuigd dat directies<br />

niet bewust geen vrouwen benoemen. Het<br />

gaat volgens haar om onbewuste vooroordelen<br />

die doorwerken. “Het is lastig je daaraan<br />

te ontworstelen. Toch zie ik dat we de<br />

‘Eigenlijk vindt de<br />

VN dat Nederland<br />

quota moet<br />

invoeren’<br />

strijd met steeds meer invloedrijke mannen<br />

en vrouwen strijden. Ik hoop dat meer<br />

van hen zich ontwikkelen tot uitgesproken<br />

ambassadeurs, die niet alleen communiceren<br />

dat zij het goed doen, maar ook waar<br />

ze tegen aanlopen, zodat anderen daarvan<br />

kunnen leren. Het eerlijke verhaal vertellen<br />

is zo belangrijk.”<br />

© SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>®


SPECIALE ACTIE / BEPERKT AANTAL GRATIS LEZINGEN<br />

‘A Puzzle<br />

for the 21 st<br />

Century’<br />

© ASTRID KOPPERS<br />

PROFESSOR ICKE VERZORGT<br />

EEN LEZING WAARAAN GEEN<br />

KOSTEN ZIJN VERBONDEN BIJ<br />

AFNAME VAN 200 BOEKEN<br />

Meer informatie via 010-433 33 22 en info@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 203


‘Nooit opgeven,<br />

wat ze ook zeggen’<br />

Liesbeth Mekkering-van Velzen<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

© GERRIT STEEN<br />

___<br />

Mr. Pieter van Vollenhoven overhandigt Liesbeth<br />

Mekkering het eerste exemplaar van haar boek<br />

(foto’s Einstein Books)<br />

De succesvolle headhunter, topamazone en societyfiguur Liesbeth Mekkering-van Velzen valt in 2008 van haar paard.<br />

Ze houdt er een trombosebeen aan over. Als ze zich niet goed voelt meldt ze zich bij de neuroloog, die vervolgens in<br />

gebreke blijft. “Ik ging gezond het ziekenhuis in en kwam er verlamd uit.” In haar boek ‘Terug in het zadel’ vertelt<br />

ze niet alleen over alle ellende die haar is overkomen en de strijd om erkenning, maar ook over hoop, liefde en het<br />

doorzettingsvermogen dat ervoor heeft gezorgd dat ze nu weer rijdt, werkt en – met een beetje steun – loopt.<br />

204<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


MOTIVATIE EN INSPIRATIE<br />

Liesbeth Mekkering-van Velzen<br />

loopt ter verwelkoming naar mij<br />

toe. Haar lach valt meer op dan de<br />

krukken die ze ter ondersteuning<br />

gebruikt. Dat is een wonder. Na een in 2008<br />

door medisch falen opgelopen incomplete<br />

dwarslaesie, met het vreselijke vooruitzicht<br />

op een leven in een rolstoel, leidt ze nu negen<br />

jaar later een vrijwel normaal leven. Dat<br />

heeft ze vooral te danken aan haar enorme<br />

doorzettingsvermogen. Nog steeds doet ze<br />

krachttrainingen, loop- en baloefeningen,<br />

zwemt ze, gaat ze naar de fysiotherapeut en<br />

zit ze geregeld in een met een computer verbonden<br />

wiebelstoel om haar rompstabiliteit<br />

te verbeteren. Voor pijnbestrijding gaat ze<br />

naar Almelo. “Ik doe meer dan verstandig is<br />

en daardoor overbelast ik mijn spieren. Ik ga<br />

door, want ik blijf geloven dat het nog beter<br />

zal gaan. Mijn spierkracht in mijn bovenlijf<br />

groeit jaarlijks met enkele procenten. Ik ga<br />

in stapjes naar de honderd procent toe.” Liesbeth<br />

is letterlijk ‘terug in het zadel’ en dat is<br />

precies de titel van haar inspirerende boek.<br />

Dat gaat niet alleen over haar revalidatieproces,<br />

dat bloed, zweet en tranen heeft gekost,<br />

maar ook over de acht jaar durende strijd<br />

tegen het ziekenhuis en de verzekeraars.<br />

“Vastleggen dat je nooit moet opgeven, wat<br />

ze ook zeggen. Dat was voor mij een reden<br />

het boek te schrijven. Wie mij nu ziet kan<br />

zich niet voorstellen dat ik echt plat op<br />

mijn zij lag en niets kon, niet eens mezelf<br />

omdraaien in bed. Het is een bizar verhaal,<br />

dat nog steeds niet logisch in mijn hoofd zit.”<br />

Terwijl ik kijk naar trofeeën en foto’s aan de<br />

wand die haar tijd als topamazone illustreren,<br />

zegt Liesbeth: “Doordat mijn paard voor<br />

een sprong weigerde viel ik er vanaf. Daar<br />

hield ik een trombosebeen aan over. Kort<br />

daarna ging ik naar het ziekenhuis, omdat<br />

ik mij niet goed voelde. De neuroloog constateerde<br />

dat ik ergens een bloeding had. Hij<br />

onderzocht echter niet waar en bleef bloedverdunners<br />

voorschrijven voor mijn been.<br />

Wel liet hij mij ter observatie opnemen. Twee<br />

dagen later werd ik wakker en was ik op mijn<br />

linkerhand na helemaal verlamd. Dat had hij<br />

kunnen voorkomen door meteen een MRIscan<br />

te laten uitvoeren. Nu gebeurde dat te<br />

laat en bleek dat ik een zware bloeding in<br />

mijn ruggengraat had. Erg hoog in mijn nek.<br />

Ik ging gezond het ziekenhuis in en kwam er<br />

verlamd weer uit, op weg naar het UMC in<br />

Utrecht waar mij een zware, gevaarlijke operatie<br />

wachtte.”<br />

VROUWELIJKE<br />

HEADHUNTER<br />

“Daarvoor was ik altijd druk bezig. Op<br />

mijn zestiende speelde ik topniveau hockey<br />

en in 1986 was ik een van de eerste<br />

vrouwelijke headhunters als partner<br />

bij Interlace Executive Search. Ik had een<br />

uitgebreid netwerk en heb in 2000 samen<br />

met twee aandeelhouders het wervingsen<br />

selectiebureau voor topfunctionarissen,<br />

Humatch, opgericht. Een soort Interlace,<br />

maar dan voor mezelf. Al die jaren ving<br />

mijn man Dick, die ik in 1974 op NS-station<br />

Oss had leren kennen, de kinderen op<br />

en bracht ze naar school en de sportclub,<br />

naast zijn eigen bedrijf aan huis. Een dynamische<br />

man, die voor zijn tijd en leeftijd (hij<br />

was 29 jaar ouder dan ik) heel vooruitstrevend<br />

was. Dankzij hem kon ik mijn carrière<br />

voortzetten. Hij had al vijf dochters uit<br />

een eerder huwelijk en hoopte op een zoon.<br />

Die wens kwam uit: vaderdag 1982 werd<br />

Derck geboren en later onze dochter Elize.<br />

Het leven lachte ons toe tot in 2006 maagkanker<br />

werd geconstateerd bij Dick. Hij was<br />

toen 81 en wilde geen operatie, bestraling<br />

of chemo, maar nog zoveel mogelijk leuke<br />

dingen doen. Op 7 mei 2007 verliet hij ons,<br />

een jaar voordat het bizarre verhaal begon<br />

dat in ‘Terug in het zadel’ is beschreven.”<br />

IEDEREEN IS AAN<br />

HET OVERLEVEN<br />

Het boek telt 81 pagina’s en nodigt uit het<br />

in een keer uit te lezen. “Een vriendin zei dat<br />

een boek niet dik hoeft te zijn om impact<br />

te hebben.” Er staan veel privédingen in.<br />

Over haar leven met Dick, over zoon Derck<br />

die op zijn twaalfde de auto scherp inparkeert<br />

en haar tijdens haar revalidatieperiode<br />

plagend, maar wel letterlijk een duwtje<br />

in de goede richting probeert te geven en<br />

over andere mensen die in voor- en tegenspoed<br />

belangrijk zijn in haar leven. Emoties,<br />

liefde, verdriet, strijd, onmacht. Alles komt<br />

aan de orde. “Ik ben best een open mens en<br />

vind dat dat er bij hoort als je een levensverhaal<br />

schrijft. Alles dat ik heb meegemaakt<br />

staat erin zoals ik het heb ervaren. Alleen<br />

de namen van het ziekenhuis en de arts die<br />

de fout in is gegaan zijn niet genoemd.” Ook<br />

beschrijft ze haar eigen innerlijke strijd en<br />

de veranderingen die ze ondergaat. “Toen ik<br />

na mijn operatie uiteindelijk terechtkwam in<br />

De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht vroeg<br />

‘Verzekeraars<br />

zouden een<br />

weekje in een<br />

revalidatiecentrum<br />

moeten<br />

liggen’<br />

ik mezelf af waarom ik mij daarvoor nooit<br />

heb geïnteresseerd voor mensen die daar<br />

noodgedwongen verblijven. Het is een totaal<br />

andere maatschappij, waarvan je wanneer je<br />

mobiel bent het bestaan niet eens kent en<br />

waar achtergrond niet uitmaakt. Advocaten<br />

en luchtverkeersleiders revalideren er<br />

naast huisschilders en loodgieters. Iedereen<br />

is er aan het overleven.” Dat geldt zeker voor<br />

Liesbeth. “Alles kwam tegelijk. Dat besefte<br />

ik dubbel en dwars toen ik in 2009 terugkwam<br />

in mijn huis in Putten. Ik kreeg alles<br />

over me heen. Niet alleen miste ik Dick nog<br />

steeds, ook de strijd die ik heb geleverd om<br />

weer zover te komen en het faillissement<br />

van mijn bedrijf speelden mee. De crisis had<br />

daarmee te maken, maar als ik niet verlamd<br />

was geraakt had ik nog kunnen ingrijpen.”<br />

HIJ KAN GEEN KWAAD<br />

MEER DOEN<br />

De arts aan wie Liesbeth alle ellende te<br />

danken heeft is niet meer te traceren en<br />

oefent zijn beroep niet meer uit. “Hij kan<br />

geen kwaad meer doen.” In 2010 reageert<br />

de dokter naar aanleiding van haar reacties<br />

en heeft hij een gesprek met Liesbeth. “Dat<br />

was heel ongemakkelijk voor hem. Hij<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 205


MOTIVATIE EN INSPIRATIE<br />

zag mij in een rolstoel en werd dus direct<br />

geconfronteerd met wat hij had veroorzaakt.<br />

Op mijn vraag waarom hij nooit iets had<br />

laten horen zei hij dat hij wilde wachten tot<br />

ik eraan toe was. Ook kon hij niet vertellen<br />

waarom hij niet had gehandeld toen hij dacht<br />

aan een bloeding. Met de wetenschap van nu<br />

had hij dat wellicht wel gedaan, zei hij, maar<br />

wat verandert er nou in twee jaar? Misschien<br />

mocht hij zijn verantwoordelijkheid niet<br />

toegeven van de verzekeraar.” Een brief<br />

aan het ziekenhuis levert ook niets op. ‘Ik<br />

kan niets doen. Het ligt bij de verzekeraar’,<br />

schrijft de directeur terug. “Inmiddels heeft<br />

de secretaresse van de nieuwe directeur<br />

door alle aandacht voor mijn boek gebeld<br />

voor een afspraak. Wat dat ook oplevert,<br />

ik vind dat zorgverleners, al is het maar uit<br />

sociaal oogpunt, aandacht moeten geven aan<br />

patiënten bij wie het is misgegaan en kijken<br />

wat ze voor hen kunnen doen.”<br />

DE AFWIKKELING<br />

De afwikkeling en misschien nog belangrijker<br />

de erkenning van het medisch falen<br />

duurt erg lang. Niet alleen doordat de ziekenhuisdirecteur<br />

niet met de directie van<br />

de verzekeraar, waarvan hij aandeelhouder<br />

is, wil praten, maar ook door persoonlijke<br />

tegenslagen. De zoon van de advocaat<br />

van de tegenpartij wordt niet meer wakker.<br />

De arbeidsdeskundige krijgt hartfalen. De<br />

vrouw van Liesbeths advocaat overlijdt. Dat<br />

levert allemaal vertraging op bij het proces<br />

dat toch al in de slow-motion-modus zit.<br />

“Op de aansprakelijkheidsbrief kregen we<br />

pas na vier maanden antwoord. Ik was zelfs<br />

gedwongen een onafhankelijke specialist<br />

op te zoeken, omdat er niets in het rapport<br />

stond over de bloeding en het niet behandelen<br />

daarvan. Dat was nu juist de bron<br />

van alle ellende en de basis van mijn claim.”<br />

Liesbeth kan op deze manier wat gebeurd<br />

is niet afsluiten, ook financieel niet. Ze<br />

moet uitzoeken wat de effecten voor haar<br />

pensioen zijn, touwtrekken over details en<br />

206<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

‘Het omslagpunt<br />

was toen ik mijn<br />

linkerteen zag<br />

bewegen’<br />

keuringen ondergaan. “Ik pleit voor een<br />

vastgesteld tijdvenster voor dit soort procedures<br />

en iemand bij de schaderegelaar die<br />

dat bewaakt en waar nodig ingrijpt. Gelukkig<br />

zijn we in april <strong>2016</strong> eindelijk tot een<br />

akkoord gekomen over de schade en het<br />

bedrag dat daarbij hoort. En niet de helft,<br />

zoals ze hadden geprobeerd.”<br />

DE LIJN IS WEER OPEN<br />

Al dat geregel komt naast de revalidatie<br />

thuis. “Ik heb daarvoor een jaar de tijd genomen.<br />

Die periode moet voor de kinderen<br />

moeilijk zijn geweest, hoewel ze dat nooit lieten<br />

merken. Ze zagen mij in een heel andere<br />

gedaante dan ze gewend waren. Een vriendin,<br />

een kamergenote in De Hoogstraat, was<br />

al gaan werken voordat haar lijf dat helemaal<br />

aankon. Dat wilde ik niet.” Liesbeth vertelt<br />

dat het direct na de verlamming allemaal<br />

niet meer hoefde. “Het omslagpunt kwam<br />

toen ik mijn linkerteen zag bewegen. Toen<br />

wist ik dat de lijn tussen mijn hoofd en voeten<br />

weer open was. Dicks dochter Ellen herhaalde<br />

elke keer met luide stem ‘Ga die teen<br />

bewegen’ en er gebeurde iets in mijn hersenen<br />

waardoor dat ook echt ging. De functies<br />

aan mijn rechterkant zijn inmiddels ook<br />

verbeterd. Ik zat op een rekening te wachten<br />

en ineens ging mijn rechterhand ongeduldig<br />

op tafel tikken. Elke incomplete hoge dwarslaesie<br />

is anders. Ik had de mazzel, de drijfveer<br />

en de discipline om er alles aan te doen<br />

om weer te kunnen lopen. Ook al waren mijn<br />

benen na een lange periode van inactiviteit<br />

Liesbeth Mekkering-van Velzen werkt bij Interlace Executive Search en WePayPeople. In ‘Terug in het zadel’ (Einstein<br />

Books BV, ISBN 9789492460080, € 15) beschrijft ze beeldend haar strijd tegen een hoge dwarslaesie en de verzekeraars.<br />

De opbrengst gaat gedeeltelijk naar het Fonds Slachtofferhulp. liesbethmekkering@speakersacademy.nl<br />

heel dun en krachteloos en had ik weer babyvoetjes.<br />

Hoe langer je het moment om terug<br />

te vechten uitstelt, hoe meer je verzwakt.”<br />

Liesbeth heeft de rolstoel thuis snel ingeruild<br />

voor de rollator, waarin ze spullen kan<br />

meenemen. Tijdens stedenvakanties neemt<br />

ze een opvouwbaar exemplaar mee. Daarnaast<br />

loopt ze veel op krukken. Ze is dan letterlijk<br />

en figuurlijk terug in het zadel. “Ik rijd<br />

weer paard, waar ik via een speciale opstapbrug<br />

op kan klimmen. “Zonder angst, want<br />

ik ben niet over de kop gegaan en die val was<br />

niet door het paard veroorzaakt. Het verschil<br />

met vroeger is wel dat ik niet te lang<br />

rechtop kan zitten en niet kan galopperen,<br />

maar wel kan draven.” Autorijden gaat ook<br />

prima. “Ik heb opnieuw examen gedaan en<br />

rijd nu in een automaat.” Én ze werkt weer.<br />

“Ik werk weer bij Interlace en ben directieadviseur<br />

bij WePayPeople.”<br />

VERTAALSLAG<br />

Dat is niet alles “Ik geef lezingen, waarin<br />

ik een vertaalslag kan maken. Door mijn<br />

ervaring en wat ik heb meegemaakt kan ik<br />

het een en ander vertellen over omgaan met<br />

veranderingen, teleurstellingen en onzekerheid<br />

en over veerkracht.” Ze vindt het leuk<br />

mensen te inspireren door wat haar is overkomen<br />

te gebruiken als een metafoor voor<br />

de zakenwereld en lotgenoten te laten zien<br />

dat soms een incomplete hoge dwarslaesie<br />

niet het einde van de wereld hoeft te zijn. Ten<br />

slotte moet haar nog wat van het hart: “De<br />

verzekeraars die dit soort casussen behandelen<br />

zouden zich meer moeten verdiepen<br />

in de mens. Ik weet zeker dat het merendeel<br />

van hen niet eens weet hoe een revalidatiecentrum<br />

in elkaar zit. Eigenlijk zouden<br />

ze een weekje in zo’n bed moeten liggen om<br />

te snappen wat mensen doormaken en met<br />

welke lichamelijke en financiële beperkingen<br />

ze te maken krijgen en houden.”<br />

© MET DANK AAN LIESBETH MEKKERING


© MET DANK AAN PAUL LOUIS ISKE<br />

INNOVATIE<br />

top<br />

20<br />

spreker<br />

De vele wegen naar<br />

goed leiderschap<br />

prof. dr. Paul Louis Iske<br />

Paul Louis Iske wil organisaties en personen helpen slimmer, innovatiever en ondernemender te worden. Als trendwatcher wil hij relevante<br />

ontwikkelingen identificeren die hen daarbij kunnen helpen. Als hoogleraar ‘Open Innovation & Business Venturing’ aan de School of<br />

Business van de Universiteit Maastricht houdt hij zich vooral bezig met diensten- en sociale innovatie, met als specialiteit combinatorische<br />

innovatie. Hij legt verbindingen en opent daarmee mogelijkheden voor innovatieve en duurzame waardencreatie. Paul Iske is oprichter<br />

van het Instituut voor Briljante Mislukkingen, waarmee hij begrip wil kweken voor de complexiteit van innovatie en ondernemen. Hij is<br />

gepromoveerd in de theoretische natuurkunde. Als spreker en consultant beweegt hij zich vooral op het vlak van creativiteit, innovatie,<br />

intellectueel kapitaal, kennismanagement en ondernemerschap.<br />

paullouisiske@speakeracademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 207


© BOB VAN DEURZEN<br />

‘Een effectieve<br />

Europese stimulans<br />

voor de economie<br />

die de pijn voor de<br />

burgers had kunnen<br />

verzachten bleef uit’<br />

208<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


COLUMN | EUROPA<br />

Hoe Europa’s monetaire<br />

unie dynamischer en<br />

menselijker kan worden<br />

prof. dr. René Smits<br />

CRISIS: DIEPE SPOREN EN VERDEELDHEID<br />

De crisis heeft diepe sporen achtergelaten, in de welvaart van de<br />

meest getroffen Europeanen en in het vertrouwen in Europa en zijn<br />

munt. Grieken die hun nationaal inkomen met meer dan een kwart<br />

zagen afnemen, Ieren die door banken uit hun teruggevorderde<br />

huizen werden gezet, Portugese pensionado’s op wier toch al lage<br />

inkomen sterk werd gekort en Cyprioten die geld verloren bij<br />

de sanering van de banken op hun eiland stonden in de vuurlinie<br />

van de saneringen, in het bijzonder de bezuinigingen op nationale<br />

begrotingen. Een effectieve Europese stimulans voor de economie die<br />

de pijn voor de burgers had kunnen verzachten bleef uit. De inwoners<br />

van met name Duitsland, Nederland en Finland klaagden dat hun<br />

regeringen financiële reddingsboeien uitgooiden. Ongehinderd door<br />

kennis over hoe zulke financiële bijstand plaatsvindt (grotendeels<br />

buiten de begroting om doordat het Europese stabiliteitsmechanisme<br />

(ESM) geld leent op de kapitaalmarkten en doorsluist aan de perifere<br />

lidstaten) of aan wie dat geld ten goede komt (aflossing van in Griekse<br />

staatsobligaties beleggende Nederlandse financiële instellingen<br />

bijvoorbeeld), klaagde men dat hier wordt bezuinigd en daar pot<br />

verteerd. De euro kreeg de schuld. Hoog tijd voor een analyse over<br />

wat misging en voor plannen voor een dynamische muntunie, die een<br />

menselijk beleid voert.<br />

DE EURO: SYSTEEMFOUTEN OF VERKEERDE<br />

POLITIEK GEVOLGD?<br />

Over wat misging staan twee scholen tegenover elkaar: degenen<br />

die de ontwerpfouten in de EMU (Economische en Monetaire Unie)<br />

aanwijzen als de reden voor de eurocrisis en anderen die de gemaakte<br />

beleidskeuzen bekritiseren. Volgens de laatsten zouden betere keuzen<br />

en snellere besluitvorming tot betere resultaten hebben geleid en<br />

hoeft aan de in Maastricht gekozen opzet van de EMU niet veel te veranderen.<br />

Voor beide redeneringen valt veel te zeggen.<br />

In een recente rede voor onderzoekers naar een dynamischer<br />

EMU (het ADEMU Project: A Dynamic Economic and Monetary<br />

Union), noemde ik als systeemfouten: het overdreven vertrouwen in<br />

marktwerking om overheidsbeleid te corrigeren (oplopende rentes<br />

zouden regeringen die teveel uitgeven tijdig tot de orde roepen) en<br />

het ontbreken van Europees bankentoezicht vanaf het begin. Voeg<br />

daarbij dat de ‘E’ (economische unie) bewust onderontwikkeld bleef<br />

omdat de lidstaten hun eigen bevoegdheden wilden behouden en de<br />

ingrediënten voor een gebrek aan daadkracht op Europees niveau<br />

zijn gegeven. Eindeloze onderhandelingen tussen 28 respectievelijk<br />

19 lidstaten kenmerkten de reactie in de EU en de Eurozone in plaats<br />

van een krachtig federaal antwoord waartoe de Verenigde Staten wèl<br />

in staat bleken toen de crisis uitbrak in 2008. Nationale garanties voor<br />

de bankenindustrie (waartoe Ierland direct overging) ondergroeven<br />

het vertrouwen in de soliditeit van de begrotingen, terwijl banken nu<br />

juist veel obligaties van hun eigen overheden in de boeken hebben<br />

staan: de beruchte ‘sovereign/bank doom loop’ waaraan toezicht door<br />

de Europese Centrale Bank (ECB) een einde moet helpen maken.<br />

Maar ook beleidskeuzen lagen ten grondslag aan de eurocrisis.<br />

Gehinderd door gebrek aan bevoegdheden op Europees niveau, waar<br />

alleen de ECB tot aan de grenzen van haar mandaat effectief kan<br />

optreden, konden de ministers van Financiën (Ecofin, Eurogroep)<br />

alleen proberen steviger onderling hun beleid te coördineren. Hun<br />

beleid en de conditionaliteit voor de leningen aan perifere lidstaten<br />

eisten bezuinigen en structurele hervormingen.<br />

Bezuinigingen waren onontkoombaar waar begrotingen volstrekt<br />

uit het lood hingen, maar economisch was er veel te zeggen geweest<br />

voor een Europese stimulans om de ergste effecten van de nationale<br />

besparingen op te vangen: het ontbreken van een voldoende ruime<br />

en flexibele EU-begroting verhinderde dit. Duitsland en Nederland<br />

gaven hun economie geen stimulans en dwongen nog strengere regels<br />

af voor begrotingsevenwicht. Structurele hervormingen die gevestigde<br />

belangen in de economie openbreken en voor groei zorgen, stuiten<br />

altijd op hevige weerstand van beschermde sectoren en nemen<br />

te lang om resultaat te zien terwijl de begrotingssanering wèl direct<br />

gevoeld wordt.<br />

De combinatie van systeemfouten en verkeerde beleidskeuzen<br />

leidde tot grote sociale gevolgen: hoge werkloosheid, slechtere volks-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 209


COLUMN | EUROPA<br />

gezondheid, maatschappelijke onvrede<br />

overal in Europa.<br />

MENSELIJKHEID VAN<br />

HET BELEID<br />

Het heeft het Europese beleid ontbroken<br />

aan humaniteit: strikt economisch goed<br />

beredeneerd (al wordt daar heel verschillend<br />

over gedacht) maar zonder compassie<br />

voor de effecten ‘aan de grond’. Pas bij het<br />

derde steunprogramma voor Griekenland<br />

liet de Europese Commissie de conditionaliteit<br />

vergezeld gaan van een ‘social impact<br />

assessment’ op de Griekse bevolking, maar<br />

ik betwijfel sterk of die inschatting van de<br />

hoge sociale kosten leidde tot aanpassing<br />

van de voorwaarden. Een houdbare EMU<br />

vereist dat de muntunie voordelen brengt<br />

voor de burgers en het (ook: MKB-) bedrijfsleven.<br />

VOORBIJ DE<br />

TEGENSTELLINGEN<br />

Maatregelen om de crisis het hoofd te bieden,<br />

zoals het ESM en de versterking van<br />

de economische governance (het geheel<br />

aan procedures en besluiten waarin nationaal<br />

economisch beleid in een Europees<br />

kader is ingebed), zetten de tegenstellingen<br />

tussen lidstaten onderling en met Brussel<br />

op scherp. Wanneer het Duitse parlement<br />

in laatste instantie beslist over een ESMlening<br />

aan Griekenland, stelt dit de volksvertegenwoordiging<br />

in Berlijn tegenover<br />

die in Athene. Terwijl de tegenstellingen al<br />

zo groot zijn: over de begrotingsregels staan<br />

‘Brussel’ en de nationale hoofdsteden steeds<br />

scherp tegenover elkaar. Bovendien is er<br />

210<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

een voortdurende spanning tussen regels en<br />

beleidsvrijheid: vasthouden aan de regels,<br />

zegt minister Jeroen Dijsselbloem; voor de<br />

Europese economie verstandige beleidskeuzen<br />

maken (dus: stimuleren), zeggen Italië<br />

en Frankrijk.<br />

‘Het heeft het<br />

Europese beleid<br />

ontbroken aan<br />

humaniteit’<br />

Deze tegenstellingen zijn alleen te<br />

overbruggen door nieuwe vormen van<br />

Europees economisch beleid. Hierbij<br />

worden besluiten over de koers voor het<br />

hele eurogebied gezamenlijk genomen in<br />

plaats van dat de afzonderlijke leden hun<br />

eigen beleid alleen onderling afstemmen<br />

(wat vaak niet goed lukt). De discussie<br />

over het beste beleid voor het eurogebied<br />

moet vooral ook op Europees niveau<br />

plaatsvinden. Dit betekent een (beperkte)<br />

begroting op het niveau van de Eurozone.<br />

Deze zou bijvoorbeeld kunnen bestaan<br />

uit federale ondersteuning van nationale<br />

uitkeringen: het niveau van en de toegang<br />

tot werkloosheidsuitkeringen blijven dan<br />

nationaal bepaald terwijl de EU aan de<br />

financiering bijdraagt. Versterking van de<br />

economische poot van de EMU betekent<br />

ook geleidelijk overgaan op gezamenlijke<br />

uitgifte van schuldpapier. Voor zulke<br />

Prof. dr. René Smits geeft als spreker inzicht in, en overzicht van, de ontwikkelingen in Europa in de wereld. Vanuit<br />

zijn achtergrond als centrale bankier, toezichthouder en hoogleraar in het recht van de Economische en Monetaire<br />

Unie kan René Smits inzichtelijk spreken over monetair beleid en bankentoezicht en over hoe Europa en de euro<br />

zich ontwikkelen. Hij beschikt over juridisch-technische expertise inzake de ECB, de euro en de toezichtsregels<br />

voor banken. renesmits@speakersacademy.nl<br />

eurobonds zijn slimme plannen bedacht die<br />

garanderen dat het geleende geld duurder<br />

wordt voor regeringen die hun begroting<br />

niet op orde hebben. Een Europese<br />

minister van Financiën zou voor de uitgifte<br />

verantwoordelijk zijn. Een Europees<br />

depositogarantiestelsel (EDIS) is nodig. In<br />

ieder geval vereist het economisch bestuur<br />

van de muntunie veel grotere transparantie:<br />

nu staan de regels verspreid over wel twaalf<br />

technische stukken wetgeving. Een veel<br />

grotere doorzichtigheid is van belang voor<br />

legitimiteit en democratische controle, en<br />

een minimumvereiste voor vertrouwen van<br />

burgers in het politieke proces.<br />

BEWUSTWORDING<br />

Ideeën voor de toekomst van de EMU:<br />

minder nadruk op de landen en meer op de<br />

regio’s in economisch beleid; bewustwording<br />

van de veronderstellingen die onderzoekers<br />

en bestuurders hanteren wanneer<br />

ze economisch beleid bespreken; grotere<br />

erkenning van de culturele component<br />

van het Europese project, bijvoorbeeld ons<br />

taalgebruik. Wat goed klinkt in de ene taal<br />

(‘Sparmaβnahmen’) klinkt vreselijk in een<br />

andere (‘austerity’, bezuinigen); het woord<br />

voor schuld in het Duits en het Nederlands<br />

dekt zowel ‘debt’ als ‘guilt’ en heeft daarmee<br />

een morele lading. Bewustwording betekent<br />

ook grotere zelfkennis, individueel en als<br />

samenleving, wat openheid van geest vergt.<br />

Meer bewustwording van wat ons verbindt,<br />

als mensen, is een voorwaarde voor vooruitgang,<br />

in Europa en de wereld.<br />

© MET DANK AAN RENE SMITS


Aanbevolen<br />

boeken<br />

ELAN DIVON<br />

‘Reaching beyond the religious’<br />

COEN VERMEEREN<br />

‘9/11 is gewoon een complot’<br />

NAEMA TAHIR<br />

‘Brieven in Urdu’<br />

Een baanbrekende vergelijking tussen de bijbelse<br />

en hindoeïstische tradities onthult een wijsheid<br />

die tijd, cultuur en geloofsbelijdenissen overstijgt<br />

en de kracht heeft de manier waarop we denken<br />

over religie in de 21ste eeuw te transformeren.<br />

Het idee dat we ons lot kunnen bepalen door<br />

uit te gaan van de kracht van onze bedoelingen,<br />

moeten we achter ons laten. Dit boek van Elan<br />

Divon, een religieuze geleerde en ondernemer<br />

op het gebied van conflictoplossing, zet het<br />

paradigma op z’n kop en daagt ons uit wat betreft<br />

onze basale aannames over de wereld, God en<br />

het menselijk ondernemen. Zijn verhaal beweegt<br />

zich tussen mythologie en werkelijkheid en<br />

Oost en West en beschrijft de zeven universele<br />

wijsheidsthema’s uit het hele religieuze spectrum<br />

en zet die af tegen de complexiteit van ons<br />

alledaagse leven.<br />

Uitgever: iUniverse. ISBN 9781450215312<br />

Volgens auteur, filosoof en wetenschapper<br />

Coen Vermeeren is er geen enkele twijfel of<br />

de aanslagen van 11 september 2001 op de<br />

Twin Towers in New York en het Pentagon in<br />

Washington het resultaat waren van een goed<br />

voorbereid complot. Maar wiens complot was<br />

het eigenlijk? In dit toegankelijke overzichtswerk<br />

beschrijft hij de officiële complottheorie naast<br />

de argumenten van de belangrijkste andere<br />

9/11-complottheorieën en de noodzaak daar met<br />

elkaar een open en eerlijk debat over te voeren.<br />

Opvallend is de zeer toepasselijke vormgeving<br />

van deze ruim 300 pagina’s dikke uitgave.<br />

Uitgeverij: Obelisk. ISBN 9789082581409<br />

‘Brieven in Urdu’ is een verzameling treffende<br />

en ontroerende vertellingen over mensen die<br />

migreren naar het Westen en hun familie die<br />

achterblijft in het Oosten. Met een feilloos oog<br />

voor detail schrijft Naema Tahir over thema's als<br />

verlies, eenzaamheid, heimwee en melancholie,<br />

maar ook over doorzettingsvermogen, heroïek,<br />

hoop en medemenselijkheid. Universele<br />

thema's, voor iedereen herkenbaar, die de<br />

situatie van de migrant werkelijk invoelbaar<br />

maken. Of het nu gaat over tweelingbroers die<br />

gescheiden worden als een van hen vertrekt<br />

naar Amerika, over een Hollands-Pakistaans<br />

meisje dat haar vakantie doorbrengt in Lahore<br />

om er Urdu te leren, of om een importbruid die<br />

in Rotterdam samenwoont met haar dominante<br />

schoonmoeder, ‘Brieven in Urdu’ dringt diep<br />

door in de psyche van de migrant en vertelt<br />

hoe migratie de levens overhoop gooit van hen<br />

die het thuisland verlaten, maar ook van hun<br />

verwanten die achterblijven.<br />

Uitgever: Prometheus. ISBN 9789044630008<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 211


Aanbevolen<br />

boeken<br />

BAS EN KEES KLINKHAMER<br />

‘Gelukkig ouder worden’<br />

Al vanaf middelbare leeftijd moeten we ons<br />

een goede en gezonde leefstijl eigen maken,<br />

met plezier kunnen doorwerken. Vastigheid is<br />

van een vaste baan of een goed pensioen zijn<br />

er straks niet meer. Tachtiger Bas Klinkhamer<br />

weet vanuit zijn eigen medische expertise en<br />

gaat. Zoon Bas, begin vijftig, denkt dat het een<br />

periode is van verrijking in persoonlijke en<br />

spirituele ontwikkeling. Hoe het ook zij, feit<br />

is dat het belangrijk is ook op oudere leeftijd<br />

fit en vitaal te zijn en dat kan alleen wanneer<br />

we op tijd beginnen met het scheppen van een<br />

duurzame levensloop voor onszelf. Vader en<br />

zoon geven handvatten en advies hoe we dat<br />

werkgevers ons ook op latere leeftijd in dienst<br />

willen nemen. ‘Gelukkig ouder worden’ is een<br />

vlot leesbaar boek, met tal van interessante<br />

weetjes en goede tips.<br />

Uitgever: Unieboek. ISBN 9789000351510<br />

212<br />

zodat we tot ver in de zeventig gezond, vitaal en<br />

immers bijna voltooid verleden tijd. Zekerheden<br />

ervaring dat gelukkig ouder worden niet vanzelf<br />

kunnen aanpakken en ervoor kunnen zorgen dat<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

JHR. BERT-JAN PETER<br />

VAN DER MIEDEN<br />

‘Eenheid in verscheidenheid’<br />

Samen kunnen we voor iedereen een luisterrijke,<br />

perspectiefvolle toekomst creëren, als we<br />

luisteren naar onszelf, de ander en het andere.<br />

Dat is onze gemeenschappelijke en universele<br />

uitdaging. In dit boekje ontmoeten wij elkaar<br />

op onze levensreis. We halen de winst uit het<br />

verleden en trekken samen op in en vanuit het<br />

heden. Bert-Jan Peter van der Mieden nodigt<br />

je uit om dieper en wellicht anders te gaan<br />

denken. Het kernidee is, dat we op basis van<br />

Vertrouwen kunnen komen tot Verbondenheid,<br />

leidend tot Vitaliteit. Dat bereiken we alleen door<br />

persoonlijk en perspectiefvol leiderschap.<br />

Uitgever: Pyramide. ISBN 978-90-808612-0-6<br />

BOB KOK<br />

‘Gekookte kikkers’- Over mens<br />

en maatschappij<br />

Buitenaardse wezens zouden vreemd opkijken<br />

als ze een kreunende aardbol aantreffen<br />

die gebukt gaat onder een snel groeiende<br />

mensheid, die gericht is op ‘groei’ en materie en<br />

geweld soms niet schuwt. Een wereld waarin de<br />

onverzadigbare economische sector langzaam<br />

de politieke sector overvleugelt en geleidelijk<br />

een kleine elite de massa onderhorig maakt.<br />

Van beschaving is niet echt sprake. Bijstellingen<br />

op politiek gebied, maar ook wat betreft het<br />

economisch systeem zijn hard nodig. Naast<br />

suggesties hiervoor wordt in dit boek een aantal<br />

aspecten aangeroerd dat individuele lezers op<br />

z’n minst stof tot overdenking geeft. Auteur Bob<br />

Kok heeft in de Verenigde Staten gestudeerd<br />

en onder meer als topman van ABN AMRO,<br />

lector, vertrouwenspersoon, coach, spreker en<br />

trainer de wereld letterlijk en figuurlijk van vele<br />

kanten bezien.<br />

Uitgever: Boekscout.nl. ISBN 9789402229837


ISAAC GETZ<br />

‘La liberté ça marche !’<br />

IONICA SMEETS<br />

‘Zoete kinderen eten geen suiker’<br />

MARCO BUSCHMAN<br />

‘Verbindend vermogen’<br />

Het aantal ondernemingen dat medewerkers de<br />

vrijheid geeft zelf beslissingen te nemen en uit te<br />

voeren groeit wereldwijd. De resultaten van dat<br />

beleid zijn hoopgevend. Werknemers werken<br />

met veel meer plezier en komen tot spectaculaire<br />

prestaties. Psycholoog prof. dr. Isaac Getz heeft<br />

speciaal voor ondernemers en managers die<br />

geïnteresseerd zijn in het toestaan van meer<br />

vrijheid en bereid zijn verantwoordelijkheden los<br />

te laten en over te dragen deze gids geschreven.<br />

Daarin ook commentaren en inspirerende<br />

voorbeelden. Kennis van de Franse taal is wel<br />

noodzakelijk om uiteindelijk het volle profijt van<br />

Getz’ visie te kunnen hebben.<br />

Uitgever: Flammarion. ISBN 9782081380219<br />

Over zwanger zijn bestaan veel hardnekkige<br />

mythes en doen veel bakerpraatjes de ronde.<br />

Kersverse ouders krijgen van alle kanten<br />

ongevraagd advies over verzorging en<br />

opvoeding. Als zoveel mensen iets beweren,<br />

zal het wel waar zijn toch? Of niet? In ‘Zoete<br />

kinderen eten geen suiker’ ontkracht hoogleraar<br />

wetenschapscommunicatie en moeder<br />

Ionica Smeets fabeltjes over zwangerschap en<br />

opvoeding op wetenschappelijke wijze. Ze vertelt<br />

wat de uitkomsten zijn van studies en wat ouders<br />

daaraan hebben. Zodat moeders met een gerust<br />

hart zwanger naar de sauna kunnen, ouders hun<br />

baby bloemkool leren eten en hun kleuters lekker<br />

vies kunnen laten worden. Met illustraties van<br />

Frank Landsbergen.<br />

Uitgever: Nieuwezijds. ISBN 978905712467<br />

Zet mensen bij elkaar en er komt gedoe.<br />

Gegarandeerd! De eerste reageert te veel vanuit<br />

zijn ego, de tweede luistert niet en de derde is<br />

veel te direct. Met als gevolg dat het halen van de<br />

afgesproken doelen meer moeite kost. Of niet.<br />

Als klap op de vuurpijl verslechtert de sfeer en<br />

de neerwaartse spiraal is in gang gezet. Waar<br />

gaat het mis? Het is menselijk elkaar de schuld te<br />

geven, maar dan gaan mensen zichzelf voorbij.<br />

Het begint bij hen.In dit praktische boek daagt<br />

leiderschapsexpert, team- en executivecoach,<br />

auteur en spreker Marco Buschman zijn lezers<br />

uit te reflecteren op hoe zij verbindend vermogen<br />

kunnen inzetten binnen hun dagelijks werk.<br />

Aan de hand van bewezen theorie, herkenbare<br />

praktijkvoorbeelden, persoonlijke verhalen,<br />

verrassende filmpjes en krachtige oefeningen<br />

krijgen zij steeds meer zicht op wat verbindend<br />

vermogen voor inhoudt. En hoe ze het kunnen<br />

ontwikkelen en toepassen. Marco geeft een<br />

verfrissend en aanvullend perspectief op het<br />

bestaande denken over leiderschap.<br />

Uitgever: s2@uitgevers.nl. ISBN 9789492528049<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 213


© @MUUR | MURIEL JANSSEN<br />

drs. Harry Starren<br />

Drs. Harry Starren is een gerenommeerd specialist en spreker over leiderschap en ondernemerschap. Daarnaast is hij<br />

trainer, docent en adviseur op het gebied van het managen en leiden van professionele organisaties. Tevens vervult hij een<br />

aantal voorzitterschappen en is hij lid van raden van advies en raden van toezicht. Hij heeft geschiedenis, bestuurskunde en<br />

politicologie gestudeerd en was ruim twintig jaar werkzaam bij het centrum voor leiderschap en ondernemerschap De Baak,<br />

waarvan vijftien jaar als algemeen directeur. harrystarren@speakersacademy.nl<br />

214<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


COLUMN<br />

Zoekgemaakt<br />

verleden<br />

De werkelijkheid bestaat niet, zei<br />

Nietzsche al. 'Es gibt keine Fakten,<br />

es gibt nur Interpretationen'. Het<br />

was een bevrijdende constatering<br />

– ooit. Nietzsche had het niet van zichzelf.<br />

Hij was klassiek filoloog en redeneerde voort<br />

op de observaties van de klassieke stoïcijnen.<br />

Zij stelden dat niet de feiten van belang zijn,<br />

maar hoe wij ons tot die feiten verhouden.<br />

Daarin zijn we vrij. Onze emoties zijn een<br />

keuze. Ze zijn immers onze interpretatie van<br />

de feiten. Het heeft de stoïcijnen hun koelbloedige<br />

reputatie gegeven. Maar Nietzsches<br />

logische gevolgtrekking daaruit gaf aanleiding<br />

tot een extreme, té extreme consequentie:<br />

dat feiten er niet toe doen. Dan wordt het<br />

oppassen. Hij loste daarmee het openingssalvo<br />

voor het postmodernisme. Alles mag.<br />

En nu zitten we met de gebakken peren.<br />

De bevrijding van toen leidde ons – als zo<br />

vaak – naar een nieuwe mentale gevangenis:<br />

'alles is waar, het is maar hoe je het bekijkt'.<br />

Zo zwaaien we de waarheid uit, zonder een<br />

redelijk alternatief. En dat is bloedlink.<br />

Nietzsches uitspraak betekent niet per se<br />

dat alle interpretaties evenveel wáárd zijn<br />

(want evenveel wáár). Sommige interpretaties<br />

zijn méér waar dan andere. En er zijn<br />

nog altijd flagrante leugens en interpretaties<br />

die kant noch wal raken. Onzin is van<br />

alle tijden. Interpretaties hebben nog altijd<br />

feiten nodig. Nietzsche besteedde niet veel<br />

aandacht aan die nuance. Al erkende hij die<br />

wel. Het maakt hem trouwens wel zo leesbaar.<br />

Eindeloos nuanceren brengt de waarheid<br />

naderbij, maar ook de vermoeidheid.<br />

Wie wel eens een lezing geeft kent het fenomeen.<br />

De nuance is een vriend van de verveling<br />

en een vijand van een boeiend betoog.<br />

Een voorlopig dieptepunt van het postmodernisme<br />

vinden we in de verkiezingen<br />

van de VS. Een ‘free fight’ waarin alles<br />

mocht. Wat je vindt is van belang en de feiten,<br />

ach. 'Waar sta je?' is belangrijker dan<br />

hoe het zit.<br />

Dat is overigens geen privilege van een<br />

politieke richting. Het komt in alle kringen<br />

voor. Zo waren we onlangs getuige van<br />

de gespeelde tegenstelling tussen Asscher<br />

en Samsom. Bedoeld om de partij in barre<br />

tijden te voorzien van gratis publiciteit.<br />

Een geretoucheerde werkelijkheid moest<br />

ons betrokken maken. De werkelijkheid<br />

werd daartoe – voor even dan, voor even<br />

dan – aangescherpt. Het is ongemerkt een<br />

gewoonte geworden. We beloven de nuancering<br />

voor later, zoals een fraudeur zich<br />

voorneemt het verduisterde geld terug te<br />

storten. Het komt er alleen niet van.<br />

En zo zijn we zó geobsedeerd geraakt<br />

door onze opinies, zó geobsedeerd dat 'hoe<br />

het zit' er niet meer toe doet.<br />

Berucht was de gewoonte uit de communistische<br />

tijd in Rusland om wat in de<br />

geschiedenis onwelgevallig werd gevonden<br />

er gewoonweg uit te retoucheren. Retoucheren<br />

is de ambachtelijke voorganger van<br />

fotoshoppen. Zo verdween Trotski, de held<br />

van de Russische revolutie, met terugwerkende<br />

kracht van het toneel. Toen deze<br />

na afloop van de revolutie de strijd om de<br />

macht met Stalin verloren had. Wie in de<br />

geschiedenisboeken naar Trotski zoekt<br />

komt in Rusland nog altijd van een koude<br />

kermis thuis. De man is zoekgemaakt. Trotski<br />

was het na machtsstrijd in Rusland te<br />

heet onder de voeten geworden. Hij werd<br />

politiek vluchteling. Kameraad Stalin, Lenins<br />

rancuneuze erfgenaam, heeft hem in<br />

Mexico laten ombrengen. Definitief geretoucheerd.<br />

In het westen haalden wij tijdens de<br />

koude oorlog onze neus voor deze gewoonte<br />

op... Wíj konden de vrijheid en de waarheid<br />

wél aan. Wij verfoeiden wat daar achter het<br />

ijzeren gordijn gaande was. Het was de basis<br />

van ons morele gelijk. De waarheid is niet<br />

voor watjes.<br />

Maar pas geleden was ik in Georgetown<br />

University in Washington. Een vooraanstaande<br />

universiteit die tot 2001 geleid werd<br />

door Jezuïeten. Ik mocht langs hun portrettengalerij<br />

lopen. Daar zag ik het portret van<br />

de voorlaatste president van het college (het<br />

is de gewoonte dat je na afloop van je aanstellingsperiode<br />

in de hal wordt opgehangen).<br />

Alle aandacht in het portret trekt een<br />

detonerende witte plek. De pater houdt iets<br />

tussen de vingers. Maar wat? Het is nadrukkelijk<br />

overgeschilderd. Maar wat wordt aan<br />

het oog onttrokken? Het werd mij ingefluisterd.<br />

Daar had de schilder oorspronkelijk een<br />

sigaar weergegeven. Een sigaar. Want de president<br />

rookte met graagte een sigaar. Zonder<br />

werd de goede man zelden gezien. Die<br />

gewoonte vinden ze daar, vijftien jaar later,<br />

raar. En ongewenst bovendien. Dus heeft de<br />

universiteit, tempel van academische vrijheid,<br />

besloten de geschiedenis met terugwerkende<br />

kracht te wijzigen. De president<br />

houdt nu een wit kaartje in de vingers. Want<br />

onze mening van nu, is belangrijker dan de<br />

feiten van toen. De feiten zijn ons onwelgevallig<br />

geworden. Het geretoucheerde portret<br />

werd mij beschaamd getoond. Ik putte<br />

uit die schaamte nog enige hoop. Maar het<br />

was een beklemmende ervaring.<br />

We rustten na de rondleiding over de<br />

campus uit aan de bar van de faculty club.<br />

Ze klaagden daar in Georgetown University<br />

over de verkiezing van Trump. En hoe die<br />

kandidaat een loopje met de waarheid nam.<br />

Mij leek het een sigaar uit eigen doos.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 215


© ERIC SNISSAERT<br />

Nick van Ruiten met een E-Meter® – een uiterst<br />

geavanceerd instrument dat bronnen van spirituele<br />

beproevingen helpt vinden tijdens confessies en<br />

counseling en uitsluitend mag worden gebruikt door<br />

opgeleide, bevoegde personen.<br />

Tekst: Nick van Ruiten<br />

216<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


WERELDBESCHOUWING<br />

‘Scientology en het onbedoelde<br />

lot van disruptieve kennis’<br />

Nick van Ruiten MBA Msc<br />

De slogan van Speakers Academy® is ‘Bringing Knowledge to the World’. In dat kader deze keer een<br />

persoonlijke visie van medisch ondernemer, venture capitalist en scientoloog Nick van Ruiten op<br />

Scientology (‘scio’ is Latijn voor weten, ‘logos’ Grieks voor kennis).<br />

Onder het motto ‘maak degenen<br />

die kundig zijn nog kundiger’<br />

richt Scientology® zich primair<br />

op capabele, competente personen<br />

die verantwoordelijkheden dragen en<br />

in staat zijn dingen voor elkaar te krijgen.<br />

Deze mensen dragen de samenleving en<br />

juist zij hebben het meestal niet makkelijk.<br />

Zij zouden eens moeten durven kijken naar<br />

wat Scientology te bieden heeft. Hier en daar<br />

is het anders dan wat zij gewend zijn. Dat is<br />

onvermijdelijk in deze wereld, waarin het er<br />

niet zo geweldig aan toegaat. Ter kennismaking<br />

geef ik tijdens mijn presentatie enkele<br />

handige instrumenten mee die thuis, op het<br />

werk of op de sportclub te gebruiken zijn.<br />

Het gaat er immers om of je er wat mee kunt<br />

in de praktijk.<br />

VERWONDERING VAN<br />

EEN KIND<br />

Van oorsprong ben ik medicus. Ik wilde<br />

begrijpen hoe de mens in elkaar zit. Deze<br />

medische studie, die de mens op een wetenschappelijke<br />

manier benadert, heb ik afgerond.<br />

Die zogenoemde wetenschap was<br />

echter voor mij een opeenstapeling van niet<br />

nagekomen beloftes. De mens als levend<br />

totaalwezen bleek van de medische radar<br />

vrijwel verdwenen. Door die teleurstelling<br />

en enkele negatieve ervaringen ben ik rond<br />

2000 opnieuw op zoek gegaan naar antwoorden<br />

en uiteindelijk in contact gekomen<br />

met Scientology. Daar kijkt men op<br />

basis van onderzoek op een systematische,<br />

wetenschappelijke manier maar de mens in<br />

al zijn facetten. Precies waarnaar ik altijd heb<br />

gezocht. L. Ron Hubbard (1911-1986) paste<br />

bovendien een simpele set criteria toe die<br />

‘De mens als levend<br />

totaalwezen bleek<br />

van de medische<br />

radar vrijwel<br />

verdwenen’<br />

mij aanspreekt: werkt het? Geeft het voorspelbare<br />

uitkomsten als je het toepast? Worden<br />

mensen er beter van? Ik vond dat nogal<br />

wat. Ik had er wel voor door een dikke brij<br />

van misinformatie en politieke correctheid<br />

moeten heenworstelen om het in alle rust<br />

en objectiviteit te kunnen bekijken, maar als<br />

je altijd doet wat je angstige buurman zegt,<br />

kom je nooit verder in het leven.<br />

Schrijver F. Scott Fitzgerald (1896-1940)<br />

observeert al: ‘We are all queer fish, queerer<br />

behind our faces and voices than we want<br />

anyone to know or than we know ourselves’.<br />

Men houdt graag in het vage wie of wat<br />

je bent, waardoor je een vreemde bent voor<br />

jezelf. Dit soort onwetendheid heeft z’n charmes,<br />

maar ook een keerzijde. Als mensen<br />

zeggen dat je jezelf moet zijn, zeggen ze er<br />

niet bij hoe dat moet. Jezelf zijn is toevallig<br />

het allermoeilijkste dat er bestaat. De omgeving<br />

legt je bijvoorbeeld al heel vroeg identiteiten<br />

op waar je niet om hebt gevraagd.<br />

Het kansspel begint direct bij je geboorte.<br />

Je krijgt een naam en een sociale positie.<br />

Vervolgens moet je naar allerlei scholen en<br />

opvattingen en religies van je ouders accepteren.<br />

Dag en nacht bombarderen pers,<br />

reclame en de omgeving je met informatie<br />

en misinformatie. En als je dan na een kwart<br />

eeuw dolgedraaid bent, krijg je als advies<br />

‘Je moet jezelf zijn, dan komt het wel goed’.<br />

Logisch dat mensen<br />

emotioneel en verward<br />

raken. In het<br />

boekje ‘Scientology,<br />

de grondbeginselen<br />

van het denken’<br />

gaat het over wat<br />

je bedoelt als je ‘ik’<br />

zegt. Dat levert veel<br />

helderheid op.<br />

KLEINE, DAGELIJKSE<br />

DINGEN<br />

Mensen willen meestal weten wat Scientology<br />

nou eigenlijk doet. Een simpel antwoord<br />

is dat Scientology helpt staten van<br />

zijn en bewustzijn te bereiken, die voor de<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 217


WERELDBESCHOUWING<br />

gewone mens normaal onbereikbaar zijn.<br />

Voor veel mensen is dat een onacceptabele<br />

tekst. Daarom wat kleinigheden uit mijn<br />

eigen medische wereld. Het genezingsproces<br />

na een operatie en het laten ophouden van de<br />

ergste pijn is al met een beetje Scientology<br />

significant te versnellen. Iedere scientoloog<br />

kent ‘assists’, eenvoudige handelingen om<br />

acute trauma’s of fysieke problemen te verlichten.<br />

Met behulp van een ‘contact assist’<br />

stopt het bloeden vrijwel meteen en verdwijnt<br />

de pijn. De reguliere medische wereld<br />

begrijpt nog niets van zulke ‘assists’, maar ik<br />

voorspel dat over niet al te lange tijd basisschoolleerlingen<br />

een aantal van die ‘assists’<br />

leren om zichzelf en hun klasgenootjes te<br />

helpen als ze zich hebben bezeerd. Tijdens<br />

mijn presentatie doe ik twee van die ‘assists’<br />

voor, zodat die thuis bij kinderen of op het<br />

veld tijdens sport te gebruiken zijn.<br />

IEDEREEN KAN LEREN<br />

HOE TE LEREN<br />

Technologie = kennis + techniek. Een<br />

techniek is hoe je iets moet doen om een<br />

bepaald resultaat te krijgen. Kennis is weten<br />

en begrijpen hoe iets werkt. Onze samenleving<br />

verkeert in grote onbalans omdat de<br />

ontwikkeling van het niet-materiële geen<br />

gelijke tred houdt met de technologische<br />

vooruitgang. Hiertegen is een groeiend protest.<br />

Zelfs in de oerconservatieve medische<br />

wereld vragen sommigen zich af waarom<br />

een remedie altijd een chemisch goedje of<br />

een stuk snijwerk moet zijn. Ziekten kunnen<br />

ook ontstaan door gebrek aan een veilige en<br />

gezonde omgeving, motivatie, voldoening<br />

en plezier. Scientology is spirituele technologie<br />

en vult de leemte in die onbalans in.<br />

Daarvoor moet je met plezier kunnen leren<br />

en snel informatie tot je kunnen nemen om<br />

wat je hoort meteen te kunnen begrijpen<br />

en toepassen. Veel mensen ervaren echter<br />

dat ze na de twintigste regel van een artikel<br />

in bijvoorbeeld The Economist niet meer<br />

218<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

weten wat ze hebben gelezen of in slaap dreigen<br />

te vallen. Dat is vreemd en dat is L. Ron<br />

Hubbard in 1964 eens zelf gaan onderzoeken.<br />

Daaruit is een unieke studietechnologie<br />

voortgekomen, die ieder mens kan gebruiken<br />

om alles te kunnen leren en begrijpen.<br />

Zelf heb ik de technologie toegepast bij mijn<br />

dochter die ‘vermoedelijk zwaar dyslectisch’<br />

was. Daardoor is ze niet eenvoudiger onderwijs<br />

gaan volgen, wat het advies was, maar<br />

studeert ze nu bouwkunde aan de TU Delft.<br />

HET MAG NIET SIMPEL ZIJN<br />

‘Eenvoud is het kenmerk van het ware’<br />

heet het, maar als iets simpel is zijn er altijd<br />

mensen die het onnodig ingewikkeld willen<br />

maken. Psychiaters claimen bijvoorbeeld dat<br />

alleen zij deskundig zijn op het gebied van<br />

de volgens hen heel complexe menselijke<br />

geest. Mijn ervaring is het tegendeel. Als je<br />

met veel wezens wilt samenleven, moeten<br />

er gemeenschappelijke uitgangspunten zijn<br />

waarover iedereen het eens is. De grootste<br />

gemene delers kunnen daarom nooit iets<br />

anders zijn dan iets wat iedereen kenmerkt.<br />

Dat kan alleen maar iets simpels zijn, want<br />

mensen verschillen. In mijn presentatie<br />

licht ik wat tipjes van die alles versluierende<br />

complexiteiten op.<br />

Scientology is moeilijk te categoriseren<br />

en gaat verder waar andere organisaties<br />

ophouden. Zo onderscheidt Scientology<br />

tientallen bewustzijnsniveaus. Een van de<br />

grootste misverstanden is overigens dat als<br />

je over informatie zou beschikken die anderen<br />

niet hebben, je een hoger bewustzijn<br />

zou hebben. Scientology is ontstaan door<br />

toepassing van wetenschappelijke methodologie<br />

op onderzoek naar wat een mens,<br />

inclusief zijn geest en verstand, eigenlijk is<br />

en hoe hij zichzelf eventueel op een gewenst,<br />

hoger niveau kan brengen. Dit past niet in<br />

het officiële denkraam van medici en vele<br />

anderen, dat niet verder komt dan het politiek<br />

correcte en tevens feitelijk incorrecte<br />

Nick van Ruiten is voormalig management consultant en nu medisch ondernemer, venture capitalist,<br />

scientoloog, al meer dan 25 jaar gelukkig getrouwd en vader van vier succesvol studerende kinderen. Hij heeft<br />

geneeskunde gestudeerd aan de Universiteiten van Antwerpen en de Erasmus Universiteit Rotterdam en deed<br />

Business Administration aan Indiana University. nickvanruiten@speakersacademy.nl<br />

Scientology en E-Meter ® zijn dienst- en handelsmerken in het bezit van het Religious Technology Center en worden met toestemming gebruikt.<br />

‘Der Mensch ist, was er ißt’ (De mens is wat<br />

hij eet, Feuerbach, 1862). Om deze en dergelijke<br />

redenen is Scientology moeilijk in<br />

een hokje te plaatsen.<br />

DE TOEKOMST VAN<br />

SCIENTOLOGY<br />

Zoals iedere ondernemer vraag ik me<br />

weleens af hoe het verder moet. Mijn vitamine<br />

bedrijf beweegt zich eveneens op terreinen<br />

waarvan het bestaan officieel wordt<br />

ontkend. De Duitse filosoof Schopenhauer<br />

stelde twee eeuwen geleden vast dat iets<br />

nieuws, dat anders maar wel correct is, drie<br />

stadia doorloopt. Eerst vindt men het belachelijk.<br />

Vervolgens bestrijdt men het. Ten<br />

slotte geldt het als een vanzelfsprekendheid.<br />

Iets dergelijks ervaar ik in mijn bedrijf<br />

en zo vergaat het Scientology ook. In verschillende<br />

landen tref je het in verschillende<br />

fasen aan. De derde fase is binnen handbereik,<br />

want de doelstellingen van Scientology<br />

wijken niet erg af van wat ieder mens wil:<br />

‘een wereld zonder oorlog, krankzinnigheid,<br />

criminelen, waar bekwame mensen in<br />

voorspoed kunnen leven en eerlijke mensen<br />

het recht aan hun zijde hebben. Waar<br />

het de mens vrij staat tot grotere hoogten<br />

te stijgen.’ Scientology zoekt daarbij de weg<br />

der geleidelijkheid, maar wordt door misinformatie<br />

van derden en bepaalde belangengroepen<br />

als gevaarlijke club in de hoek van<br />

disruptie gezet. Naarmate meer mensen de<br />

mogelijkheden van Scientology inzien, kan<br />

de vraag naar aanpassingen in de medische<br />

wereld, het onderwijs, bij de overheid en<br />

wellicht ook het management van bedrijven<br />

en instellingen groeien. Bij een bepaalde<br />

drempelwaarde ontstaat dan onbedoeld disruptie.<br />

Scientology wil de samenleving tot<br />

ordelijke bloei brengen, zodat welvaart en<br />

welzijn samengaan en voor iedereen bereikbaar<br />

zijn.<br />

© MET DANK AAN NICK VAN RUITEN


MOTIVATIE<br />

‘Train je mentale veerkracht<br />

en word beter, sterker en<br />

gelukkiger dan ooit’<br />

Sierd Nutma<br />

Bij -32 graden rende hij zijn eerste<br />

marathon. Op de geografische<br />

Noordpool. Als vierde Nederlander<br />

ooit volbracht hij deze koudste<br />

en zwaarste marathon ter wereld. En dat<br />

terwijl hij een ontzettende hekel aan hardlopen<br />

heeft.<br />

Eerder al fietste hij 6000 kilometer, geheel<br />

zelfvoorzienend, dwars door Siberië. Een<br />

tocht die drie maanden lang het uiterste<br />

van hem vergde en de nodige levensvragen<br />

beantwoordde. En in 2015 organiseerde hij<br />

een bijzondere bergexpeditie voor mensen<br />

met een lichamelijke beperking.<br />

Sierd is een man van extremen.<br />

Zijn presentaties over zijn expedities zijn<br />

echter geen clichéverhalen over fysieke uitputting<br />

of het behalen van doelen. Nee, het<br />

gaat over drijfveren en het motiveren van<br />

mensen. En over de constante zoektocht<br />

naar groei en ontwikkeling. In alles staat de<br />

mentale veerkracht centraal.<br />

“Mijn expedities bleken een hunkering te<br />

zijn naar erkenning en bestaansrecht.”<br />

Als oud beroepsmilitair kent Sierd het<br />

klappen van de zweep als het gaat om leidinggeven<br />

en presteren onder zware omstandigheden.<br />

Jarenlang maakte hij deel uit van<br />

eliteteams van de Nederlandse krijgsmacht.<br />

Zijn werkervaring gecombineerd met de<br />

passie voor extreme expedities en het verleggen<br />

van grenzen maakt Sierd uniek. Dit<br />

zie je terug in zijn trainingen en presentaties.<br />

Hij prikkelt, daagt uit en zoekt grenzen.<br />

Dit alles met een scherp oog voor waar het<br />

uiteindelijk om draait: de mens in relatie tot<br />

duurzame inzetbaarheid.<br />

© PETER KASBERGEN<br />

In <strong>2016</strong> lanceerde hij zijn boek ‘Mentale<br />

Veerkracht voor Professionals’ waarin hij<br />

een unieke formule beschrijft die bijdraagt<br />

aan meer plezier, meer energie en betere<br />

prestaties in werk en privé. De beschreven<br />

formule is niet gebaseerd op wetenschap,<br />

maar op verhalen en gebeurtenissen uit de<br />

keiharde praktijk. Hoe houd jij je succesvol<br />

staande in wisselende omstandigheden? Wat<br />

maakt iemand veerkrachtig? Hij schetst een<br />

gedetailleerd profiel van veerkrachtige personen<br />

en vertelt openhartig over perioden<br />

in zijn leven waarin zijn eigen mentale veerkracht<br />

is getest. Een inspirerend boek dat je<br />

aanspoort na te denken over jouw eigen verhaal<br />

en je uitdaagt stappen te zetten.<br />

Hoe hij denkt over werkdruk en omgaan<br />

met stress komt tot uiting in zijn veelbesproken<br />

column ‘Werkdruk bestaat niet’, waarin<br />

hij mensen en organisaties een ander perspectief<br />

biedt. Opnieuw confronterend en<br />

onconventioneel maar geschreven vanuit<br />

een warm hart.<br />

In zijn presentaties over ‘Mentale Veerkracht’<br />

gaat Sierd, gewapend met stift en<br />

flipover, een optimale interactie aan. De toehoorders<br />

zet hij aan tot nadenken over hoe<br />

zij optimaal kunnen presteren onder wisselende<br />

omstandigheden. Mensen zullen worden<br />

geprikkeld en uitgedaagd.<br />

Sierd Nutma is spreker, trainer en auteur op<br />

het gebied van Mentale Veerkracht. Hij traint<br />

teams, leiders en topsporters en draagt bij<br />

aan de beoogde prestatieverbetering. Als<br />

gepassioneerd en openhartige spreker laat hij<br />

het publiek nadenken over hun eigen verhaal.<br />

In <strong>2016</strong> publiceerde hij zijn boek ‘Mentale<br />

Veerkracht voor Professionals’.<br />

sierdnutma@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 219


In de Ambassade van de<br />

Vrije Geest zijn de boeken<br />

voortdurend in gesprek<br />

HERMETISCHE FILOSOFIE<br />

Esther Ritman<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

___<br />

Esther Ritman<br />

"<br />

Aad Nuis zei als lid van onze adviesraad dat geen boek hier<br />

op zichzelf staat, maar dat alle boeken voortdurend met<br />

elkaar in gesprek zijn. Dat zegt iets over het bijzondere van<br />

deze collectie, waarin de mens en zijn vermogen te kunnen<br />

nadenken over zichzelf, de wereld, God (of welk begrip je daaraan wilt<br />

toekennen), het leven en de oorsprong centraal staan”, zegt directeur<br />

Esther Ritman, dochter van oprichter Joost Ritman, in het Huis met<br />

220<br />

De Bibliotheca Philosophica Hermetica, kortgezegd de Ritman Bibliotheek, is door literatuurdeskundige en<br />

politicoloog Aad Nuis (†2007) omschreven als het huis der levende boeken. De collectie, die straks ook digitaal<br />

beschikbaar is, bestaat uit 25.000 uitgaven die samen de schatkamer van de menselijke geest vormen. Na een<br />

grondige verbouwing openen de bibliotheek, de uitgeverij en het onderzoekscentrum over enige tijd hun deuren in het<br />

Huis met de Hoofden. In de Ambassade van de Vrije Geest is alle kennis straks voor iedereen toegankelijk.<br />

© JACQUES GELUK<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

de Hoofden aan de Amsterdamse Keizersgracht. “Mijn vader en de<br />

gemeente Amsterdam deelden de overtuiging dat dit pand, tot voor<br />

kort de vestigingsplaats van het Bureau Monumenten en Archeologie,<br />

moet blijven behoren tot het publieke domein. Bovendien is de<br />

geschiedenis van het huis verbonden met het gedachtegoed van de<br />

bibliotheek. Hij mocht het Huis met de Hoofden kopen en heeft het<br />

in augustus <strong>2016</strong>, samen met de bibliotheek, formeel geschonken aan


HERMETISCHE FILOSOFIE<br />

© ELSE KRAMER<br />

de stichting Het Wereldhart, die haar naam ontleent aan de gevleugelde uitspraak<br />

van mijn vader dat Amsterdam een stad is waarin de hele wereld past.”<br />

“Hier geven wij straks de ruimte aan de Ambassade van de Vrije Geest,<br />

waar onze collectie na een omvangrijke verbouwing die wel anderhalf jaar<br />

kan duren een plaats krijgt. Tijdens het vernieuwen van de fundering laten we<br />

het gebouw een meter uitdiepen. Doordat het een rijksmonument is halen we<br />

wat er niet in thuishoort voorzichtig handmatig weg. Daarna gaan we inrichten.<br />

Vervolgens komt pas de collectie, die nu deels is ondergebracht bij het<br />

Stedelijk Museum en waarvan we de kerncollectie van 5.000 geschriften nu<br />

digitaliseren. Gedurende de werkzaamheden komt er in de hal een informatiecentrum.”<br />

Bezoekers en belangstellenden kunnen daar onder meer kennisnemen<br />

van de historie van dit markante gebouw. In 1622 is het Huis met de<br />

Hoofden gebouwd voor kousenhandelaar/kunstliefhebber Nicolaas Sohier.<br />

Het ontleent zijn naam aan de gebeeldhouwde hoofden van de goden Apollo,<br />

Ceres, Mercurius, Minerva, Bacchus en Diana aan de voorgevel, die zijn aangebracht<br />

door de tweede eigenaar, Louis de Geer. Als ‘mercator sapiens’<br />

besteedde hij een flink deel van zijn handelsinkomsten aan filantropie. Esther<br />

vertelt dat de familie De Geer schrijvers en denkers die naar Amsterdam kwamen<br />

beschermde. “Ze nodigden de Moravische theoloog, filosoof, hervormer<br />

en pansofist Comenius uit, lieten hem enige tijd in hun huis wonen en maakten<br />

mogelijk dat zijn werk werd gedrukt aan de Egelantiersgracht. Later ging<br />

Comenius daar ook wonen. Louis de Geer had toen al een huisbibliotheek van<br />

5.000 boeken, ongeveer even groot als onze huidige kerncollectie. Eigenlijk<br />

kun je zeggen dat deze boeken als wij verhuizen thuiskomen.”<br />

DAN BROWN STEUNT DIGITALISERING<br />

Het is Esthers passie de onderzoekbibliotheek niet alleen fysiek toegankelijk<br />

te maken voor iedereen, maar ook zo dicht mogelijk bij mensen over de<br />

hele wereld te brengen. “Het project ‘Hermetisch open’ is erop gericht alles<br />

dat wij doen in onze bibliotheek en uitgeverij en het daaraan gekoppelde<br />

wetenschappelijke instituut te delen in het digitale domein met iedereen die<br />

ons vindt en volgt.” De digitalisering van de kerncollectie, met onder andere<br />

manuscripten van Comenius en werken van Böhme en Spinoza, is inmiddels<br />

begonnen en valt mooi samen met de verbouwing van het Huis met de<br />

Hoofden. Naast een ontvangen bijdrage van het Prins Bernhard Cultuurfonds<br />

heeft bestsellerauteur Dan Brown (‘Da Vinci Code’, ‘Angels & Demons’) dit<br />

mogelijk gemaakt met een gift van 300.000 euro. “Hij heeft de bibliotheek –<br />

die sinds juli <strong>2016</strong> officieel een museum is – in het kader van zijn onderzoek<br />

voor zijn boeken bezocht en leren kennen en ving op dat we hiermee bezig<br />

waren. De deur uitlopend zei hij dat hij voor de digitalisering zou zorgen. Ik<br />

stond perplex.”<br />

GNOSIS, DE DERDE COMPONENT<br />

Esther Ritman werkt nu ruim dertig jaar voor de bibliotheek. “Mijn vader is<br />

heel jong vanuit zijn belangstelling voor wijsheidstradities begonnen met het<br />

verzamelen van hermetische boeken. In 1984, toen hij er 10.000 had, besloot<br />

hij zijn collectie voor het publiek toegankelijk te maken in de Bloemstraat en<br />

er meteen een onderzoeksinstituut en uitgeverij aan te verbinden. Bovendien<br />

stelde hij een wetenschappelijke staf aan. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een<br />

wereldwijd erkende wetenschappelijke bibliotheek met een internationaal<br />

georiënteerd onderzoeks- en tentoonstellingsprogramma. Hij heeft gezorgd<br />

‘We zijn medeverantwoordelijk<br />

voor de schepping’<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 221


© OLIVIER GREVE | PROJECT VISUALS<br />

___<br />

Bibliotheek<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

dat de traditie van de gnosis als derde component<br />

van de Europese cultuurgeschiedenis,<br />

naast de rede en het geloof, hier ook een<br />

plaats heeft gekregen. Dat was ook het thema<br />

van een symposium waaraan wij in 1986<br />

hebben meegewerkt en tegelijk een ahamoment.<br />

Gilles Quispel, theoloog en nestor<br />

van het gnosisonderzoek, heeft destijds<br />

samen met Roelof van den Broek de hermetische<br />

geschriften voor ons vertaald, alsmede<br />

Het Evangelie van Thomas en het Evangelie<br />

der Waarheid.” In mei <strong>2016</strong> is een bundel<br />

uitgekomen, waarin de volledige bronteksten<br />

van de hermetica (oorspronkelijk ontleend<br />

aan de filosofische, theosofische,<br />

astrologische, magische en alchemistische<br />

werken van de filosoof Hermes Trismegistus<br />

uit de tweede en derde eeuw) zijn<br />

opgenomen. “De boeken van Hermes Trismegistus,<br />

bekend als het ‘Corpus Hermeticum’,<br />

zijn in de Renaissance herontdekt. Wij<br />

willen echt terug naar de bron en iedereen<br />

daarin laten meedelen. Dat is onze focus”,<br />

vertelt Esther. “Die bronnen staan niet op<br />

de plank, dus zijn ze via onze uitgeverij toegankelijk<br />

gemaakt. Met ons onderzoek naar<br />

de Europese omvang van het hermetische<br />

denken hebben we, samen met universiteiten,<br />

bibliotheken en onderzoekers, de scope<br />

heel breed gemaakt. In 1993 heeft dat gere-<br />

222<br />

sulteerd in een expositie over 500 jaar gnosis<br />

in de Moskouse Rudomino Bibliotheek. Die<br />

beschouwt onze collectie als werelderfgoed,<br />

hoewel daarvoor geen officiële erkenning is.”<br />

DE SAMENHANG VAN ALLES<br />

“De bronnen moeten voor zichzelf spreken,<br />

dat is de sleutel tot het begrip van de<br />

samenhang van alles. Daarop is onze discipline<br />

gebaseerd”, vervolgt Esther. “De hermetische<br />

wijsheid is religieus-filosofisch<br />

van aard als stroming binnen de westerse<br />

denktraditie. Het is geen religie of een georganiseerd<br />

geloof, maar een al eeuwenlang<br />

gebezigde manier van nadenken over die<br />

samenhang. Sprekend over een verzamelgebied<br />

als de alchemie gaat het zowel over mensen<br />

die alchemie praktiseerden, als over het<br />

proces dat in hun innerlijke laboratorium<br />

plaatsvindt. Te vergelijken met de transformatie<br />

van lood naar goud. Wie zichzelf leert<br />

kennen, leert ook het al kennen. Dat laatste<br />

is – wanneer het al ook God omvat – als ketters<br />

en hoogmoedig ervaren. De alchemie,<br />

die haar oorsprong vindt in de Hermetica,<br />

laat zien dat de samenstelling van het menselijk<br />

lichaam veel overeenkomsten vertoont<br />

met die van de aarde en gaat uit van<br />

de veronderstelling dat de mens een spiegel<br />

is van de kosmos en dus ook van God. In de<br />

Latijnse versie van de Asclepius (het enige<br />

hermetische geschrift dat in de Middeleeuwen<br />

wijdverspreid was) zet God de mens in<br />

het middelpunt van de schepping. De tweevoudigheid<br />

van de mens – het vermogen<br />

met zijn geest God te kunnen omvatten en<br />

tegelijk met beide benen op de grond zorg te<br />

dragen voor de schepping waaruit hij voortkomt<br />

– is een letterlijke vertaling van een<br />

hermetisch tekst uit het begin onzer jaartelling.<br />

Dat besef van de medeverantwoordelijkheid<br />

voor de schepping is een rode draad<br />

door al die boeken in onze collectie.”<br />

HET HART VAN DE<br />

AMBASSADE<br />

Vele vrije geesten die worden vervolgd om<br />

hun ideeën en boeken hebben als persoon<br />

een oprechte wens binnen het kader van hun<br />

geloof of de realiteit van dat moment iets te<br />

willen toevoegen. Ze hebben een gepassioneerde<br />

nieuwsgierigheid naar het leven zelf,<br />

zoeken antwoorden op existentiële en zingevingsvragen<br />

en laten zich niet opsluiten in<br />

hokjes. Zij gaan juist door alle muren heen.<br />

Al eeuwen en ook nu. Esther: “Comenius zei<br />

het al: als wij niet op deze manier naar de<br />

realiteit durven kijken zullen de problemen<br />

waarmee we nu kampen terugkomen en<br />

erger zijn. Hij waarschuwde daar sterk voor.


HERMETISCHE FILOSOFIE<br />

Dat is het hele punt. Het hart van de Ambassade<br />

van de Vrije Geest die we hier vestigen<br />

is de bibliotheek. De boeken, waarin de mensen<br />

en de geesten daarachter aan het woord<br />

komen, staan voorop en spreken voor zichzelf.<br />

De mensen die hier komen als museumbezoeker<br />

of voor de programmering vragen<br />

wij die kennis niet alleen in te drinken, maar<br />

ook hun kennis en ervaringen te delen. Wij<br />

hopen dat het vuur en de passie die zoveel<br />

mensen als drijfveer hebben, wetenschappers,<br />

kunstenaars, geleerden of politiemensen<br />

die strijden tegen zinloos geweld, leiden<br />

tot nadenken. Het lijkt ons geweldig als hier<br />

een dynamiek ontstaat die hetzelfde DNA<br />

draagt als de vrije geesten uit onze collectie<br />

en dit een beweging in gang zet die zichzelf<br />

beweegt”, zegt Esther begeesterd.<br />

BALANS DER<br />

TEGENSTRIJDIGHEDEN<br />

Doordat alle, soms zelfs tegenstrijdige<br />

opvattingen en stromingen uit de hermetische<br />

boeken voortdurend met elkaar in<br />

gesprek zijn ontstaat een soort balans. “In<br />

de voorhal willen we ‘Rivers of Life’ ophangen,<br />

een bijna encyclopedische kaart van<br />

de Britse legerofficier James Forlong, die in<br />

India in aanraking was gekomen met oude<br />

wortels van wijsheidstradities en geloof. Hij<br />

heeft een overzicht gemaakt van 12.000 jaar<br />

geschiedenis van de mensheid en de evolutie<br />

van het menselijk denken, te beginnen<br />

met de natuurgodsdiensten en dan het theïsme<br />

en alle wereldreligies en wijsheidsstromingen.<br />

Dat gaat tot 1900, wat ruimte laat<br />

voor ontwikkeling. In de Ritman Bibliotheek<br />

beperken we ons tot de tradities van de afgelopen<br />

2.000 jaar binnen Europa, maar met de<br />

‘De mens is een<br />

spiegel van de<br />

kosmos’<br />

kaart willen we laten zien dat we op de schouders<br />

staan van iedereen die in het verleden<br />

met dezelfde vraagstukken bezig was en antwoorden<br />

heeft gevonden. Misschien wordt<br />

de Ambassade een soort alchemistisch laboratorium<br />

voor de geest van mensen, die door<br />

in gesprek te gaan juist de verschillen aangrijpen<br />

om de verbinding te leggen met wat<br />

anderen nog niet weten. De Ambassade van<br />

de Vrije Geest zal echter geen politiek debatcentrum<br />

zijn. De mens staat centraal.”<br />

‘GODDELIJKE WIJSHEID,<br />

GODDELIJKE NATUUR’<br />

De Ritman Bibliotheek is voorlopig<br />

voor publiek gesloten, maar tegelijk op<br />

veel plaatsen in Europa aanwezig. De<br />

jubileumtentoonstelling ‘Goddelijke<br />

wijsheid - Goddelijke natuur. De boodschap<br />

van de Rozenkruisersmanifesten in de<br />

beeldtaal van de zeventiende eeuw’, die<br />

in 2014 aan haar rondreis is begonnen en<br />

al te zien was in Duitsland, Zwitserland,<br />

Esther Ritman is directeur en bibliothecaris van de Ritman Bibliotheek in Amsterdam en zeer betrokken bij de<br />

vele expositieprojecten, de pr en de strategische ontwikkeling van de onderzoeks- en openbare functies van de<br />

bibliotheek. Het is haar passie het instituut onderdeel te maken van het publieke domein. Daarnaast is zij voorzitter<br />

van Stichting Het Wereldhart. estherritman@speakersacademy.nl<br />

Amsterdam, Groot-Brittannië en onlangs<br />

in Kraków, Polen, gaat in februari <strong>2017</strong> naar<br />

Hongarije (Boedapest) en in mei weer naar<br />

Zwitserland (Dornach). “De beeldtaal van<br />

de Rozenkruisers, wier manifesten laten zien<br />

hoe men geloofde dat de goddelijke wijsheid<br />

haar weg vindt naar de mens, is ongelooflijk.<br />

Ze hadden ook een enorme bibliotheek”, zegt<br />

ze terwijl ze in het boek dat ter gelegenheid<br />

van de expositie is uitgegeven een tekening<br />

van Daniel Mögling aanwijst. Een mooie<br />

hermetische verbeelding van de twee delen<br />

waaruit de mens bestaat: zijn zichtbare,<br />

menselijke en zijn onzichtbare, goddelijke<br />

natuur. De mens is een microkosmos. Dat<br />

is volgens Mögling Gods geschenk aan het<br />

mensdom en het hoogste dat een mens in<br />

deze wereld kan bereiken.”<br />

© JACQUES GELUK<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 223


© ENITH STENHUYS<br />

‘Hallo!<br />

Kijk eens<br />

wat er echt<br />

gebeurt in<br />

Israël’<br />

Haim Divon LLB<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Haim Divon heeft als Israëlisch ambassadeur in<br />

Nederland gemerkt dat het sentiment jegens zijn<br />

land is veranderd. “Sommige kringen zijn niet meer<br />

zo pro-Israël als vroeger, maar kritisch of soms<br />

zelfs vijandig. Dat heeft mijn werk juist uitdagend<br />

gemaakt.” Het probleem is volgens Divon dat velen<br />

zo gefocust zijn op het Israëlisch-Palestijnse conflict,<br />

dat ze de kansen die zijn land biedt aan bedrijven en<br />

de toeristische mogelijkheden niet zien. “Ze realiseren<br />

zich niet dat dit conflict, zonder af te doen aan de<br />

ernst ervan, pas op de vijfde plaats staat in de lijst van<br />

bedreigingen die wij zelf hanteren.” Ter gelegenheid<br />

van zijn afscheid geeft Divon graag zijn visie.<br />

224<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


DIPLOMATIE<br />

Hij heeft als ambassadeur van<br />

Israël vijf heerlijke jaren gehad in<br />

Nederland en is vast van plan nog<br />

eens terug te komen. “De band<br />

tussen Nederland en Israël is speciaal. Tijdens<br />

het WK voetbal van 2014 hebben ontzettend<br />

veel Israëliërs het Nederlands elftal<br />

gesteund”, zegt Haim Divon, die zelf te boek<br />

staat als Sparta-fan. “Nederland is bovendien<br />

nog steeds een van onze grootste handelspartners.<br />

Toch is het sentiment de laatste<br />

jaren veranderd en de kritiek op Israël toegenomen.<br />

De uitdagingen die ik daardoor<br />

ben tegengekomen hebben mijn werk veel<br />

uitdagender en interessanter gemaakt dan<br />

bijvoorbeeld mijn ook al geweldige ambassadeurschap<br />

in Canada, een grote vriend<br />

van Israël, aan het begin van deze eeuw. Ik<br />

heb veel door pro-Palestijnse groeperingen<br />

georganiseerde bijeenkomsten bezocht,<br />

betrokkenheid getoond en ben discussies<br />

niet uit de weg gegaan. Ook dat heeft mijn<br />

werk hier zo bijzonder gemaakt.” Divon is<br />

trots dat het is gelukt ondanks alle meningsverschillen<br />

contacten en relaties te onderhouden<br />

en behouden.<br />

“Een groot aantal mensen kent de geschiedenis<br />

van ons land en de context van het conflict<br />

niet. Daardoor kunnen zij wat zich nu<br />

afspeelt tussen Israël en de Palestijnen niet<br />

goed interpreteren. Zij zien vooral een sterk,<br />

machtig Israël en constateren dat er illegale<br />

nederzettingen zijn. In veler ogen zijn wij<br />

de bezetter. Zeker jongere generaties weten<br />

weinig van de holocaust en voelen zich niet<br />

schuldig over wat destijds ook in Nederland<br />

met de joodse bevolking is gebeurd.<br />

Ze hebben er geen gevoel bij. Bovendien zijn<br />

ze niet bekend met de strijd die Israël sinds<br />

zijn ontstaan in 1948 heeft gestreden”, vertelt<br />

Divon gepassioneerd. “Bijna zeventig<br />

jaar geleden telde Israël 650.000 inwoners,<br />

die het moesten opnemen tegen buren die<br />

de komst van de joodse staat niet accepteerden.<br />

Toch zijn we erin geslaagd onder vaak<br />

dramatische en moeilijke omstandigheden<br />

een geavanceerde staat op te bouwen.”<br />

Een wonder, vindt Divon, die erop wijst dat<br />

Israël ook in de werkelijkheid van vandaag<br />

sterk moet blijven om zijn burgers te kunnen<br />

beschermen. Tegen de duizenden raketten<br />

die al vele jaren vanuit Gaza het land<br />

binnenkomen bijvoorbeeld.<br />

SCHUILKELDERS<br />

“Dankzij een door onszelf ontwikkeld<br />

systeem kunnen we die onderscheppen<br />

en ervoor zorgen dat iedereen binnen 15<br />

seconden nadat het alarm klinkt een schuilkelder<br />

kan vinden. Scholieren weten precies<br />

wat hen te doen staat. Dat heb ik verteld<br />

aan middelbare scholieren en studenten in<br />

Nederland, voor wie ik graag sprak en van<br />

wie er veel pro-Palestijns zijn. Maar ook dat<br />

elk conflict helaas slachtoffers kent, wij er<br />

niet om hebben gevraagd en gesprekken met<br />

andere landen weinig hebben opgeleverd.<br />

Studenten horen, net als andere Nederlanders,<br />

op televisie de sirenes bij een aanval op<br />

een Israëlisch doelwit. Ze zien een stip in de<br />

Israël biedt<br />

start-ups en<br />

multinationals<br />

alle kansen<br />

lucht, maar de cameraman staat bijna nooit<br />

op de goede plek als die explodeert. Wie<br />

geen bloed ziet, ervaart geen drama en krijgt<br />

geen sympathie.” Ze zien echter wel beelden<br />

van bebloede mensen en verwoestingen in<br />

Palestijnse steden, wat volgens Divon “het<br />

toch al verstoorde beeld over Israël” versterkt<br />

en gevoelens van sympathie één richting<br />

uitstuurt.<br />

De oud-ambassadeur erkent natuurlijk<br />

het recht van Nederlandse non-gouvernementele<br />

organisaties, parlementsleden<br />

en burgers om kritiek te hebben op Israël,<br />

maar als zij vervolgens zeggen dat Nederland<br />

kampioen mensenrechten is, fronst<br />

hij op zijn minst zijn wenkbrauwen. Divon<br />

vraagt zich ook af waarom de focus vooral<br />

op zijn land gericht is en veel minder op wat<br />

er gebeurt in Syrië, Irak, Afghanistan, Pakistan,<br />

Libië, Jemen en Libanon. Hij geeft een<br />

voorbeeld. “Een student gaf me de naam van<br />

een Palestijns jongetje dat was omgekomen<br />

in Gaza. Ik zei dat het me speet en niemand<br />

wil dat zoiets gebeurt, maar eveneens dat steriele<br />

oorlogen niet bestaan. De namen van<br />

de vele Syrische kinderen die zijn gesneuveld<br />

door oorlogsgeweld kan, op een enkele uitzondering<br />

na, niemand noemen, dat zijn er<br />

echter wel honderd keer zoveel. Mensen die<br />

echt begaan zijn met slachtoffers zouden hun<br />

aandacht ook op andere landen moeten richten<br />

en komen dan hoop ik tot de conclusie dat<br />

Israël op nummer 50 of helemaal niet op hun<br />

lijst moet staan. Het probleem is dat de meesten<br />

gaan voor korte beelden en krantenkoppen<br />

en geen tijd meer hebben om te luisteren<br />

en commentaren te lezen en dus een oordeel<br />

vormen op basis van incomplete informatie.”<br />

Bovendien hebben de media volgens<br />

Divon de neiging te sympathiseren met wie<br />

zij beschouwen als de underdog. “Daardoor<br />

maken Nederlanders niet of nauwelijks kennis<br />

met het normale leven, de cultuur en de<br />

mogelijkheden die ons land biedt.”<br />

INNOVATIE EN IDEEËN<br />

Dat heeft gevolgen. “Tel Aviv is een geweldige<br />

stad. Als ik mensen vraag waarom ze<br />

daar niet naartoe gaan, kijken ze me aan<br />

of ik gek ben. Ze zien Israël als oorlogsgebied,<br />

niet als vakantiebestemming of als land<br />

om zaken mee te doen. Hallo! Kijk eens wat<br />

er allemaal gebeurt!” Divon wijst op grote<br />

multinationals die zich in Israël vestigen en<br />

er laboratoria en onderzoeks- en ontwikkelingscentra<br />

opzetten. “Israël is een ideaal<br />

land voor mensen die op zoek zijn naar<br />

innovatie en nieuwe ideeën. Kijk naar het<br />

grote aantal start-ups, ons handelsvolume<br />

en bruto nationaal product. We doen het als<br />

klein land met acht miljoen inwoners uitstekend.<br />

Israëlische high-tech bedrijven staan<br />

op de derde plaats in de Nasdaq, na de Verenigde<br />

Staten en China. Nederland is al één<br />

van onze grootste handelspartners, maar dat<br />

zou nog veel meer kunnen zijn.” Ook men-<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 225


DIPLOMATIE<br />

sen die denken dat Israël een verdord land is goede relatie gehad en samengewerkt met in de eerste plaats om het Israëlisch-Palestijnse<br />

conflict, waar Europa in meerderheid<br />

met een enorm watertekort stelt hij gerust. de Palestijnse ambassadeur in Nederland<br />

“Dat is al lang niet meer zo. We exporteren en vele andere Palestijnen. Ondanks onze op focust. Dat staat voor ons op de vijfde<br />

nu zelfs agrarische producten. Door de ontwikkeling<br />

van een druppelirrigatiesysteem hebben we binnen de programma’s van het bollah is nummer twee, omdat die beweging<br />

verschillen zijn we vrienden. Ook in Israël plaats. Iran is de grootste bedreiging. Hez-<br />

en, in de twee grootste installaties ter wereld, Agentschap voor Internationale Samenwerking<br />

gewerkt met veel Palestijnen, Jorda-<br />

plek in Israël te zullen raken. Nummer drie<br />

over 150.000 raketten beschikt en snoeft elke<br />

het ontzilten van zout water is er voldoende<br />

water. Bovendien wordt tachtig procent van niërs en Egyptenaren. Niemand weet dat, is Syrië en op vier staan de gebeurtenissen in<br />

het water dat nodig is voor de landbouw want mensen zien alleen het conflict. We Gaza. Daarom is het belangrijk dat iemand<br />

hergebruikt, waarmee wij wereldwijd op de moeten in staat zijn daar voorbij te kijken aan het roer staat die ervaren is. Of ik hem<br />

eerste plaats staan. Spanje staat op twee met en daarop baseer ik mijn optimisme.” Na mag of niet mag speelt geen rol. Ik wil geen<br />

zestien procent.”<br />

zijn afscheid als overheidsdienaar wil Haim risico’s nemen met iemand die minder ervaring<br />

heeft.”<br />

Mensen die eenmaal in Israël zijn geweest, Divon verdergaan met handen uitsteken en<br />

zowel toeristen, zakenmensen als experts die bruggen bouwen.<br />

Voordat hij opstaat zegt Haim Divon:<br />

het land bezochten toen hij leiding gaf aan<br />

“Nederland was onze eerste Europese post,<br />

Israëls Nationale Agentschap voor Internationale<br />

Samenwerking, ruilen hun scepsis<br />

opruimen van mijn bureau vroeg ik mij af<br />

na Azië, Afrika en Noord-Amerika. Na het<br />

over het algemeen heel snel in. “Ze zijn verbaasd<br />

dat ze in zo’n modern en levendig land<br />

het ministerie van Buitenlandse Zaken in<br />

‘We moeten<br />

waarom twintig senior functionarissen van<br />

terecht zijn gekomen, dat in niets lijkt op wat in staat zijn<br />

2011hun pijlen hadden gericht op Den Haag.<br />

ze hadden verwacht.”<br />

Ik won en daar was ik heel blij mee. Al vlak na<br />

voorbij het<br />

ons huwelijk bezochten we tijdens een reis<br />

OPTIMIST<br />

door Europa ook Nederland. Toen we op Sri<br />

“Wij zijn niet perfect, niemand is dat, conflict te<br />

Lanka verbleven, waar ik hoofd van de missie<br />

maar het is bijzonder dat wij ondanks de<br />

was, voelden we ons nauw betrokken met de<br />

oorlog, aanvallen en een conflictsituatie die kijken’<br />

Nederlandse expats. Onze kinderen hadden<br />

al zeventig jaar duurt een moderne, democratische<br />

staat hebben opgebouwd. Wat de<br />

waar we waren gestationeerd hebben we –<br />

dezelfde leeftijd. We hielden contact. Overal<br />

toekomst betreft ben ik een optimist. Als<br />

vooral dankzij mijn vrouw – vrienden voor<br />

jij of ik zeventig jaar geleden had gezegd<br />

het leven gemaakt. Op hun aanraden hebben<br />

we als sportieve types een fietsvakantie<br />

dat Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en<br />

Frankrijk in <strong>2017</strong> de beste vrienden zouden NETANYAHU<br />

in Nederland gedaan. Een jaar later hebben<br />

zijn, waren we opgesloten in een gekkenhuis. Terugkijkend zegt hij: “Onze premier we ook onze twee oudste kinderen, die in<br />

Het is wél gebeurd. Israël beschouwt Duitsland<br />

nu zelfs als zijn beste vriend in Europa. 2012 bezocht toen ik net ambassadeur was met z’n vijven door Nederland gaan fietsen.<br />

Benjamin Netanyahu heeft Nederland in Londen studeerden, uitgenodigd en zijn we<br />

De joodse mensen hebben een bladzijde en opnieuw rond mijn vertrek in <strong>2016</strong>. Na Daarna waren wij vastberaden: ik zou terugkeren<br />

als ambassadeur. En dat werd een bij-<br />

kunnen omslaan. Wanneer iemand dat toen de verkiezingen in Israël hebben velen,<br />

zou hebben gesuggereerd, zou die persoon onder wie enkele parlementsleden, zich zondere ervaring. We hebben ons hier goed<br />

waarschijnlijk zijn opgehangen. De gave te afgevraagd hoe het kan dat hij is herkozen.<br />

Dat is democratie, die moet je respec-<br />

Divon foto’s in traditionele Volendamse kle-<br />

thuis gevoeld.” In zijn koffer heeft de Haim<br />

leren van elkaar en verder te gaan moeten<br />

we koesteren. Persoonlijk<br />

heb ik een we hem juist in deze tijd nodig hebben. Niet tie en vorig jaar, mee naar huis genomen.<br />

teren. De gemiddelde Israëli zal zeggen dat derdracht, gemaakt tijdens zijn eerste vakan-<br />

Zijne Excellentie Haim Divon LLB was van augustus 2011 tot en met augustus <strong>2016</strong> ambassadeur van Israël in<br />

Den Haag. Daarvoor was hij ambassadeur in Ethiopië (1991-1993), consul (1981-1983) en ambassadeur in Canada<br />

(2000-2004) en ‘ambassador-at-large’ in door de tsunami getroffen landen Thailand, India, Sri Lanka en Indonesië<br />

(2004-2005). Diezelfde periode was hij pleitbezorger van maatregelen om het Israëlische ontwikkelingshulpprogramma<br />

op één lijn te krijgen met de Millennium Ontwikkelingsdoelen (2004-2005). Verder was hij onder andere hoofd van<br />

Israëls Nationale Agentschap voor Internationale Samenwerking MASHAV en directeur-generaal van het ministerie van<br />

Buitenlandse Zaken in Jeruzalem. haimdivon@speakersacademy.nl<br />

226 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

© ENITH STENHUYS


DIPLOMATIE<br />

Succesvolle operaties<br />

slagen alleen met echte leiders<br />

Inspirerende lezingen door Haim Divon<br />

Leiderschap is zoveel meer dan<br />

alleen personeel aansturen, een<br />

organisatie of zelfs een land<br />

besturen. Het kunnen voorbereiden,<br />

coördineren en als het nodig<br />

is stilhouden van grote operaties<br />

kenmerkt de ware leider.<br />

Haim Divon, die tot <strong>2016</strong> Israëlisch<br />

ambassadeur in Nederland<br />

is geweest, kan daarover tijdens<br />

zijn lezingen boeiend vertellen. Uit de eerste hand. Hij heeft in 1991<br />

Operatie Salomo als coördinator geleid. Bijna 15.000 Ethiopische<br />

joden zijn met 35 vliegtuigen binnen 16 uur naar Israël gebracht.<br />

Joodse organisaties en Israël zijn al sinds 1990 bezorgd over het lot<br />

van de Ethiopische joden (ook bekend als Beta Israel), wier welzijn<br />

in gevaar komt door de opmars van Eritrese en andere rebellen. Ze<br />

maken geheime plannen voor een luchtbrug om de joden die willen<br />

emigreren naar Israël te brengen. De Ethiopische regering van Mengistu<br />

Haile Mariam geeft uiteindelijk toestemming na een schriftelijke<br />

oproep van de Amerikaanse president George W. Bush. “Ik was<br />

als coördinator bij de operatie betrokken namens het interministeriële<br />

comité, dat verantwoordelijk was voor de planning en de uitvoering.<br />

Aan de actie is bijna een jaar van onderhandelen en minutieus<br />

voorbereiden voorafgegaan. Bovendien moest alles onder uiterste<br />

geheimhouding gebeuren. De operatie viel onder de militaire censuur”,<br />

vertelt Haim Divon.<br />

“Het vraagt veel leiderschap om zo’n delicate situatie tot een goed<br />

einde te brengen, maar het resultaat mocht er zijn. Er is niets misgegaan.<br />

Niemand is in Ethiopië achtergebleven. Iedereen kon, mede<br />

doordat alle stoelen waren verwijderd, mee met de C-130-vliegtuigen<br />

van de Israëlische luchtmacht en Boeings 747 van El Al. Een van<br />

de grote uitdagingen was het gebrek aan communicatiemiddelen. Er<br />

waren geen mobiele telefoons, laat staan smartphones of WhatsAppgroepen.<br />

Door jongeren met leiderscapaciteiten te zoeken en hen<br />

verantwoordelijk te maken voor het in alle stilte begeleiden van al<br />

die mensen en gezinnen, onder wie ouderen, zieken en baby’s, kwam<br />

iedereen op tijd. De emigranten, die slechts wat kleding en kookgerei<br />

bij zich hadden, hielden zich goed aan de instructies.”<br />

“Het ging allemaal heel soepel”, zegt Divon achteraf, “maar dat was<br />

exceptioneel. De operatie had plaats tijdens een burgeroorlog die op<br />

© ENITH STENHUYS<br />

zijn hoogtepunt was en net als alle oorlogen een onnodige tragedie<br />

veroorzaakte. Doordat leiderschap bij de rebellen ontbrak, wist niemand<br />

wat individuele soldaten zouden doen als ze de emigranten en<br />

hun begeleiders zouden ontdekken. Het is ook een wonder dat het is<br />

gelukt de operatie, waarvan alleen de premier, de minister van Buitenlandse<br />

Zaken en het leger op de hoogte waren ook echt geheim<br />

te houden”, aldus Divon die uiteraard nog veel meer interessante en<br />

spannende details kan vertellen over Operatie Salomo.<br />

EVENWICHTIGER BEELD<br />

In 1993 is Haim Divon betrokken bij de ceremonie rond de ondertekening<br />

van de Oslo-akkoorden, als aanzet om het Palestijnse<br />

vraagstuk op te lossen door het toekennen van zelfbestuur aan de<br />

Palestijnse Nationale Autoriteit. “Daar realiseerde ik mij dat wij allemaal<br />

hetzelfde wilden. In tegenstelling tot wat mensen, op een heel<br />

andere toon en met een totaal verschillende retoriek, in de krant<br />

lazen, waren de discussies tussen Israël en de Palestijnen, heel informeel<br />

en intiem. Yassir Arafat toonde zich een goede, gastvrije metgezel.”<br />

Divon vertelt en deelt graag persoonlijke anekdotes, omdat<br />

die het verhaal vertellen dat de media niet haalt. “De mensen lezen,<br />

horen en zien alleen maar drama, drama, drama en conflicten en nog<br />

eens conflicten, omdat redacteuren en programmamakers met sensatie<br />

lezers en kijkers willen trekken. Maar er gebeuren ook heel<br />

veel, misschien wel meer goede en plezierige dingen, waarover nooit<br />

wordt bericht. Denk aan de uitdagingen die Israël, dat is uitgegroeid<br />

van een ontwikkelingsland tot een ook op technologisch gebied<br />

zeer ontwikkeld land, bedrijven te bieden heeft.” Door juist daarover<br />

te vertellen ontstaat niet alleen een evenwichtiger beeld, maar<br />

hoort de zaal ook tot nu toe onbekende feiten. “Bijvoorbeeld over het<br />

staatsbezoek van president Shimon Peres in 2013 aan Nederland. Hij<br />

was het eerste staatshoofd dat is ontvangen door koning Willem-<br />

Alexander. Bovendien heeft Peres de Eerste en Tweede Kamer toegesproken.<br />

Het organiseren van dat bezoek heeft heel wat inspanning<br />

gekost, maar is een succes geworden.” Ook zijn persoonlijke ervaringen<br />

kunnen een publiek boeien. Dit is er één van: “Toen ik als jonge<br />

man gestationeerd was op Sri Lanka stond mijn vrouw op het punt<br />

te bevallen. Ze wilde naar Singapore om verzekerd te zijn dat alles<br />

goed zou gaan. Vlak voor de geboorte zou ik nog op reis gaan. Toen<br />

ik op het punt stond te vertrekken ontplofte een bom in het vliegtuig<br />

naast mij. Ik zag het gebeuren!”<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 227


© EVERT-JAN DANIELS<br />

MENS CATEGORIE<br />

& SAMENLEVING<br />

Midas Dekkers<br />

Biologie<br />

op eigen<br />

wijze<br />

Er zijn biologen die hun vak uitoefenen met verrekijkers of<br />

reageerbuisjes. Midas Dekkers gebruikt liever een tekstverwerker,<br />

microfoon of camera. Hij praat en schrijft graag over de raakvlakken<br />

tussen mensen en dieren, die soms merkwaardig zijn en uitnodigen<br />

tot lachen. Pas nog op televisie bij Omroep MAX in het programma<br />

‘Het ei van Midas’, waarin hij op zijn typisch humoristische en droge<br />

wijze bijvoorbeeld aantoont dat de mens niet als eerste piramides<br />

heeft gebouwd of het wiel heeft uitgevonden. Dekkers heeft ruim<br />

vijftig jeugdboeken geschreven en drie Zilveren Griffels en twee<br />

Vlag en Wimpels gekregen. Volwassenen maken al jarenlang kennis<br />

met zijn scherpe observaties in boeken, op radio en televisie.<br />

midasdekkers@speakersacademy.nl<br />

228<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


•<br />

•<br />


© MET DANK AAN GEERT-JAN KNOOPS<br />

COLUMN<br />

Geweldstoepassing<br />

door de politie:<br />

naar een strafrechtelijk<br />

nieuw<br />

tijdperk<br />

prof. dr. mr.<br />

Geert-Jan Alexander Knoops<br />

Politieagenten vervullen in onze samenleving<br />

een zeer bijzondere taak; naast handhaving<br />

van de openbare orde, dienen zij ook te<br />

waken voor de veiligheid van de burger. Het<br />

is voor de meeste agenten een roeping deze<br />

beschermingstaak te vervullen, tegelijkertijd<br />

kiezen ze er niet zelf voor om terecht te komen<br />

in gevaarzettende situaties. Zij worden hiermee<br />

onvrijwillig geconfronteerd en moeten dus<br />

veelal geweld gebruiken om de veiligheid van<br />

zichzelf of anderen te waarborgen zonder dat<br />

ze het strijdtoneel kunnen verlaten. Hetzelfde<br />

geldt in feite voor militairen.<br />

In mijn praktijk als strafpleiter heb ik de laatste jaren meerdere politieagenten<br />

als advocaat mogen bijstaan die in een dergelijke situatie<br />

genoodzaakt waren vuurwapengeweld aan te wenden, soms met<br />

dodelijke afloop. Het waren stuk voor stuk dramatische zaken zowel<br />

voor het slachtoffer (een verdachte) als de politieman of -vrouw. Op sommige<br />

agenten die dit overkwam had deze gebeurtenis zo’n grote impact<br />

dat zij PTSS (posttraumatisch stresssyndroom) opliepen. Daar blijft het<br />

helaas niet bij voor de politieagent in een dergelijke situatie. Een ingrijpend<br />

strafrechtelijk onderzoek volgt immers onder leiding van de Rijksrecherche,<br />

die de politieagent als getuige of verdachte hoort. De laatste<br />

jaren zien wij in onze strafpraktijk dat het Openbaar Ministerie sneller<br />

tot vervolging van deze politieagenten overgaat met als rechtvaardiging<br />

dat een strafproces in de openbaarheid borg staat voor transparantie én<br />

voorkomt dat de burger de indruk krijgt dat de politieagent boven de<br />

wet zou staan. Hoewel dit een vanuit rechtsstatelijk perspectief begrijpelijk<br />

standpunt lijkt, doet dit geen recht aan de bijzondere positie van de<br />

politieagent, zoals hierboven beschreven. Een strafproces in ons rechtssysteem<br />

tegen een politieagent vindt nu plaats op grond van de gewone<br />

spelregels en van delicten uit ons wetboek van strafrecht als ‘doodslag’ of<br />

‘poging tot doodslag of zware mishandeling’.<br />

INCRIMINEREND EN<br />

STIGMATISEREND<br />

Politieagenten die nu op grond van dit soort gewone delicten worden<br />

vervolgd, ervaren dit als incriminerend en ook stigmatiserend, terwijl<br />

zo'n vervolging een verlammend effect op hun functioneren heeft.<br />

Het doet denken aan de strafrechtelijke vervolging van marinier Eric O.<br />

in 2003-5 die ik – als reserveofficier bij het Korps Mariniers – verdedigde<br />

voor de Militaire Strafkamer wegens een schietincident in Zuid-Irak in<br />

december 2003. Eric werd uiteindelijk na een lang en voor hem zeer pijnlijk<br />

strafproces geheel vrijgesproken. Het litteken bleef echter voorgoed<br />

bestaan. Veel mariniers reageerden verontwaardigd door deze vervolging,<br />

doordat zij als militairen niet meer wisten waar ze aan toe waren:<br />

mochten zij nu in gevaarzettende situaties tijdens missies wel of geen<br />

waarschuwingsschoten lossen?<br />

Terug naar de politieagent die anno <strong>2017</strong> zijn wapen moet trekken<br />

in een dreigende situatie? Waar is hij of zij nu in ons rechtssysteem aan<br />

toe? Het Openbaar Ministerie en de strafrechter oordelen achteraf: dat is


COLUMN<br />

te gemakkelijk. Zo'n oordeel doet veelal geen<br />

recht aan de situatie waarin de agent op het<br />

moment van de dreiging binnen een fractie<br />

van een seconde een beslissing moet nemen.<br />

SCHIETEN OP EEN<br />

BESTUURDER<br />

Van politieagenten wordt en mag worden<br />

verwacht dat zij handelend optreden.<br />

Waar een gewone burger mag vluchten,<br />

moet de agent optreden’. Dit waren de woorden<br />

van het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch<br />

in een baanbrekend arrest dat het in december<br />

<strong>2016</strong> wees in het hoger beroep van politieagent<br />

Ronald V. Hij was eerder door de<br />

rechtbank nog tot twee jaar gevangenisstraf<br />

(!) veroordeeld wegens het schieten op de<br />

bestuurder van een auto die in 2014 trachtte<br />

te ontkomen en daarbij inreed op twee van<br />

Roland V.’s collega's, zijnde leden van de<br />

Aanhoudingseenheid (AE). De bestuurder<br />

werd verdacht van meerdere ramkraken en<br />

had tevoren met snelheden van meer dan<br />

200 km/u geprobeerd aan de politie te ontsnappen.<br />

Ikzelf werd in 2015 door de voormalig<br />

korpschef van de nationale politie<br />

Gerard Bouman benaderd om Ronald V. als<br />

advocaat in hoger beroep bij te staan, omdat<br />

het korps het principieel oneens was met het<br />

oordeel van de rechtbank. In hoger beroep<br />

wisten mijn verdedigingsteam en ik het hof<br />

te overtuigen – mede op grond van videobeelden<br />

– dat Ronald V. uit zelfverdediging<br />

van hemzelf en zijn collega's had gehandeld.<br />

Het hof ontsloeg Ronald van alle rechtsvervolging.<br />

Een niet alleen juridisch terecht<br />

oordeel, maar ook moreel-ethisch deed dit<br />

oordeel recht aan de bijzondere taak van de<br />

politieagent en Ronalds doortastende optreden,<br />

waarmee hij het leven van twee collega's<br />

waarschijnlijk redde.<br />

ADVOCATENPOULE<br />

De zaak van Ronald V. leidde er in 2015<br />

toe dat de toenmalige korpschef Gerard<br />

Bouman een zogeheten advocatenpoule<br />

opzette. Daarin zitten twintig door de nationale<br />

politie geselecteerde advocaten die<br />

permanent beschikbaar zijn om politieagenten<br />

op dit vlak bij te staan. Deze advocaten<br />

ondergaan een speciale politietraining<br />

om zich te kunnen inleven in het operationele<br />

werk van een politieagent. Hun bijstand<br />

komt ten laste van de nationale politie. Een<br />

voorbeeld van goed werkgeverschap; een<br />

politieagent – werknemer van de Staat – verdient<br />

de meest optimale rechtsbescherming<br />

als hij of zij in functie wordt vervolgd en in<br />

uniform (!) zoals Ronald V. voor de strafrechter<br />

terecht staat.<br />

Nu al heeft mijn kantoor meerdere politieagenten<br />

in het kader van deze advocatenpoule<br />

bijgestaan – onlangs nog op Bonaire<br />

waar een Nederlandse politieagent helaas het<br />

leven liet in functie – en blijkt deze specialisatie<br />

vruchten af te werpen. Dit systeem is effectiever<br />

dan het huidige, waarin veelal niet in<br />

politiezaken gespecialiseerde advocaten bijstand<br />

verlenen. Mijn achtergrond als reserveofficier<br />

bij het Korps Mariniers gaf mij al in<br />

meerdere strafzaken tegen militairen en politieagenten<br />

een kennisvoorsprong op rechters<br />

en aanklagers. Mijn kantoor staat nu in<br />

de genoemde Bonairiaanse zaak de collegapolitieman<br />

bij, die door de Rijksrecherche<br />

als getuige in het strafrechtelijk onderzoek<br />

wordt gehoord, hetgeen ook ingrijpend is<br />

voor zo’n agent. Hij heeft mij zelf als advocaat<br />

uit de poule gekozen. Politieagenten voelen<br />

zich door dit nieuwe systeem meer gesteund<br />

als zij bij een voor hen zeer belastende strafvervolging<br />

betrokken raken.<br />

SCHENDING<br />

AMBTSINSTRUCTIE<br />

De nationale politie heeft het niet bij een<br />

advocatenpoule gelaten. De toenmalige<br />

korpschef nam in 2015 tezamen met minister<br />

Ard van der Steur het initiatief ook de<br />

vorm van berechting voor politieagenten aan<br />

te passen. Voortaan zouden politieagenten<br />

niet meer op grond van gewone delicten als<br />

‘doodslag’ en ‘zware mishandeling’ vervolgd<br />

moeten worden (als justitie al zou vinden dat<br />

‘Agenten niet meer<br />

op grond van<br />

gewone delicten<br />

vervolgen’<br />

een politieagent ten onrechte vuurwapengeweld<br />

zou hebben toegepast), maar enkel<br />

op grond van vermeende schending van de<br />

‘ambtsinstructie’. Dat wil zeggen: de regels die<br />

bepalen wanneer een politieagent het wapen<br />

mag trekken en vuren. Op deze wijze zal het<br />

effect minder incriminerend zijn in vergelijking<br />

met de huidige strafvervolgingen<br />

van politieagenten, die als gezegd erg belastend<br />

voor hen en hun collega's zijn. Op dit<br />

moment staat mijn kantoor nog twee andere<br />

politieagenten bij op grond van het ‘oude’ systeem<br />

en zien wij wat dit met de politieagent<br />

en zijn gezin doet.<br />

De voorstellen van de nationale politie en de<br />

minister tot hervorming van het stelsel inzake<br />

de berechting van politieagenten verdienen<br />

dan ook omarmd te worden, vanuit rechtsstatelijk,<br />

maar vooral vanuit moreel-ethisch<br />

perspectief. Zoals het Gerechtshof zei inzake<br />

Ronald V.: ‘Van politieagenten wordt handelend<br />

optreden verwacht....’ Met de recente<br />

aanslag in Berlijn, waar een vrachtwagen<br />

inreed op de bezoekers van een kerstmarkt,<br />

is dit geen overbodige overweging. Het is<br />

daarom te hopen, zowel voor onze rechtsstaat<br />

als voor de versterking van de rechtspositie<br />

van de politieagent in deze toenemend<br />

agressieve en complexe wereld, dat onze politici<br />

hun verantwoordelijkheid nemen en het<br />

wetsvoorstel van minister Van der Steur op<br />

dit gebied zullen aanvaarden. Vanuit het oogpunt<br />

van rechtszekerheid, liefst zo snel mogelijk.<br />

Dan zou <strong>2017</strong> een rechtvaardiger jaar<br />

voor de politieagent kunnen worden...<br />

Geert-Jan Alexander Knoops is bijzonder hoogleraar politiek van het internationaal recht aan de Universiteit van Amsterdam en visiting<br />

professor internationaal strafrecht aan Shandong University (Jinan, China); van 2003-2013 was hij hoogleraar internationaal strafrecht aan<br />

de Universiteit Utrecht. Hij promoveerde in 1998 aan de Universiteit van Leiden (strafrecht) en in 2004 aan de Universiteit van Ierland (internationaal<br />

strafrecht). Daarnaast behaalde hij in 2000 een LLM graad (Master of Law) aan de Universiteit van Leiden op het gebied van het<br />

publiek internationaal recht en internationaal strafrecht. Prof. Knoops praktiseert als advocaat bij Knoops’ Advocaten en treedt geregeld op<br />

als advocaat voor verschillende internationale tribunalen. geertjanknoops@speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 231


Bringing Interaction to the World<br />

POWERED BY:<br />

232<br />

PresentersWall heeft speciaal voor de relaties van Speakers Academy ® een<br />

unieke nieuwe applicatie ontwikkeld: 'Bringing Interaction to the World'<br />

Uw gasten kunnen via hun smartphone vragen stellen en stemmen.<br />

Een realtime communicatiemogelijkheid tijdens uw congres, seminar of<br />

bedrijfsevenement. De mobiele pagina wordt volledig opgemaakt in úw<br />

huisstijl. Later kunnen de programma’s nog eens worden bekeken en de<br />

applicatie kan tevens worden gebruikt als evaluatietool. Een revolutionaire<br />

ontwikkeling, nu beschikbaar voor u en uw relaties.<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

Bent u nieuwsgierig geworden? 010-433 33 22


De categorieën<br />

Een selectie van Speakers Academy ®<br />

Faculty Members ingedeeld per categorie<br />

Bestuur & Politiek<br />

Communicatie &<br />

Public Relations<br />

Dagvoorzitters<br />

Duurzaamheid/<br />

MVO<br />

Economie &<br />

Financiën<br />

Entertainment<br />

Filosofie, Religie &<br />

Spiritualiteit<br />

Geschiedenis<br />

Gezondheidszorg<br />

ICT &<br />

Social Media<br />

Innovatie &<br />

Creativiteit<br />

Kunst & Cultuur<br />

Leiderschap &<br />

Strategie<br />

Lifestyle<br />

Management<br />

Marketing<br />

Media &<br />

Journalistiek<br />

Mens &<br />

Samenleving<br />

Meteorologie<br />

Motivatie &<br />

Inspiratie<br />

Ondernemerschap<br />

Sales<br />

Sport & Expedities<br />

Trends<br />

Wetenschap<br />

010 - 433 33 22 | speakersacademy.nl<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 233


234<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 235


236<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 237


238<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 239


240<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 241


242<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 243


244<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 245


246<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 247


248<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 249


250<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 251


252<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 253


254<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 255


256<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 257


258<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 259


260<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 261


262<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 263


264<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 265


266<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 267


268 ECONOMIE MET TOEKOMST<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


CATEGORIE<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 269


270<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 271


272<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 273


274<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 275


276<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 277


278<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 279


280<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 281


282<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 283


284<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 285


Geschiedenis <strong>Magazine</strong><br />

Word abonnee!<br />

DooDsvijanDen: Lodewijk XiV vs. wiLLem iii • 1875: HollanDse dame Vecht tegen de Turken<br />

16 e EEUW: SLAVENHOUDER WORDT EERSTE MENSENRECHTENACTIVIST • HET REVOLUTIEJAAR 1848<br />

www.geschiedenismagazine.nl<br />

Machtige vrouwen<br />

in het Oude egypte<br />

terreurgOlf<br />

anarchisten slaan<br />

toe rond 1900<br />

Wel Of geen held?<br />

waaroM van speijk<br />

'liever de lucht in' ging<br />

magazine<br />

Militair genie<br />

Jaargang 51 • nov. <strong>2016</strong> • nr. 8<br />

al 50 jaar<br />

onweerstaanbare<br />

geschiedenis<br />

Prins<br />

Maurits<br />

losse verkoop e 7,50<br />

www.geschiedenismagazine.nl<br />

al 50 jaar<br />

onweerstaanbare<br />

geschiedenis<br />

SPECIAL<br />

BEELDENSTORM<br />

BONIFATIUS • BYZANTIUM<br />

MOGOL-INDIA • OOST-EUROPA<br />

VERGETEN GESCHIEDENIS<br />

NEDERLANDERS<br />

VECHTEN TEGEN FRANCO<br />

INNOCENTIUS III<br />

13 e EEUWSE PAUS DAAGT<br />

KONINGEN & KEIZERS UIT<br />

magazine<br />

Jaargang 51 • juli/aug. <strong>2016</strong> • nr. 5<br />

LODEWIJK XVIII 1 jaar<br />

losse verkoop e 7,50<br />

€37,50<br />

Ontdek de geschiedenis!<br />

+ 5 cadeaus!<br />

t.w.v. €75,80<br />

KONING NÁ<br />

NAPOLEON<br />

• 1 jaar lang, 8 nummers, Geschiedenis <strong>Magazine</strong><br />

• 1 entreekaartje voor het Oorlogsmuseum Overloon<br />

• 1 entreekaartje voor het Nationaal Militair Museum<br />

• Documentaire ‘De grootste uitvindingen uit de Oudheid’<br />

• BBC-documentaire ‘Vikings’<br />

• Ckaart<br />

AP<br />

1 jaar (8 nrs) Geschiedenis <strong>Magazine</strong> van €59,95 voormaar €37,50 + 5 cadeaus t.w.v. €75,80<br />

+ de prachtige Gekleurd Naakt Kalender t.w.v. €19,50<br />

Naam ............................................................................................................................................................................................................................................<br />

Adres ............................................................................................................... Postcode ............................. Woonplaats .......................................................<br />

Telefoonnummer ............................................................................................. E-mail ..............................................................................................................<br />

Ik machtig Geschiedenis <strong>Magazine</strong> het abonnementsgeld jaarlijks van mijn rekening af te schrijven<br />

IBANrekeningnr. ................................................................................................ Handtekening ................................................................................................<br />

Ik kies voor een factuur (€2,45 administratiekosten)<br />

Stuur deze bon in een envelop naar: Ten Brink Abonneeservice,<br />

Antwoordnummer 17, 7940 VB Zeist, Nederland. (Vanuit NL kan dit gratis)<br />

Liever niet knippen? Ga naar: www.geschiedenismagazine.nl<br />

* Een abonnement wordt aangegaan voor de opgegeven periode en wordt daarna automatisch<br />

voortgezet voor onbepaalde tijd. Binnen de eerste abonnementstermijn kan het abonnement alleen<br />

tegen het einde van de overeengekomen abonnementstermijn worden beeindigd, met inachtneming<br />

van een opzegtermijn van twee maanden. Welkomstgeschenken worden toegestuurd na betaling van<br />

het abonnementsgeld.<br />

286<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>


Inspirerende bekende Nederlanders<br />

speakersacademy.nl<br />

Geraldine Kemper<br />

FOTO: ANNEMIEKE VAN DER TOGT<br />

Peter van der Vorst<br />

FOTO: MET DANK AAN PETER VAN DER VORST<br />

Humberto Tan<br />

FOTO: MALOU VAN BREEVOORT<br />

Halina Reijn<br />

FOTO: MET DANK AAN HALINA REIJN<br />

Hans Klok<br />

FOTO: GOVERT DE ROOS<br />

FOTO: EVERT-JAN DANIELS<br />

Midas Dekkers<br />

mr. Inez Weski<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

FOTO: PATRICIA STEUR<br />

Lee Towers<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

Harm Edens<br />

Lieke van Lexmond<br />

FOTO: NICK VAN ORMONDT<br />

FOTO: MET DANK AAN DIRK ZEELENBERG<br />

Dirk Zeelenberg<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

mr. Frank Visser<br />

Ruben Nicolai<br />

Jort Kelder<br />

FOTO: MET DANK AAN RUBEN NICOLAI<br />

FOTO: MARTE<br />

FOTO: ROY BEUSKER<br />

FOTO: MINISTERIE VAN BEELD<br />

Richard Krajicek<br />

Philip Freriks<br />

FOTO: KAREN SCHEFFENS<br />

FOTO: NICO KROON<br />

Diederik Jekel<br />

Jack van Gelder<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

FOTO: FRANS JANSEN<br />

Jules Deelder<br />

Carice van Houten<br />

FOTO: MET DANK AAN KLUUN FOTO: JACQUELINE DE HAAS<br />

Felix Rottenberg<br />

Kluun<br />

FOTO: MET DANK AAN CHRIS ZEGERS<br />

FOTO: MET DANK AAN FRITS WESTER<br />

Chris Zegers<br />

Frits Wester<br />

Jan Slagter<br />

FOTO: JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

FOTO: MET DANK AAN KATJA SCHUURMAN<br />

Katja Schuurman<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

Ferry Mingelen<br />

FOTO: MET DANK AAN GIJS STAVERMAN<br />

Gijs Staverman<br />

FOTO: MARTIJN BEEKMAN<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 287<br />

Sjaak Bral<br />

FOTO: MINISTERIE VAN BEELD<br />

Pierre Wind


Humor is noodzakelijk in het bedrijf<br />

speakersacademy.nl<br />

drs. Dolf Jansen<br />

FOTO: MET DANK AAN DOLF JANSEN<br />

Soundos el Ahmadi<br />

FOTO: ILJA MEEFOUT<br />

Arjen Lubach<br />

FOTO: DAVID CENZER<br />

Quintis Ristie<br />

FOTO: MAW<br />

Lenette van Dongen<br />

FOTO: MARTE VISSER<br />

FOTO: MINISTERIE VAN BEELD<br />

Rayen Panday<br />

Victor Mids<br />

FOTO: MARC DEURLOO<br />

FOTO: FRANK DOORHOF<br />

Ali B<br />

FOTO: BNN<br />

Ruben Nicolai<br />

Emmelle Zipson<br />

FOTO: EMMELLE ZIPSON<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

Pieter de Rijk<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

Joris Lutz<br />

Karin Bruers<br />

Greg Shapiro<br />

FOTO: MET DANK AAN KARIN BRUERS<br />

FOTO: MET DANK AAN GREG SHAPIRO<br />

FOTO: MINISTERIE VAN BEELD<br />

Jörgen Raymann<br />

Jan Reinder<br />

FOTO: VICTOR DURÁN<br />

FOTO: ROY BEUSKER<br />

FOTO: BRENDAN DE CLERCQ<br />

Jelle Kuiper<br />

Peter Faber<br />

FOTO: MET DANK AAN JEFFREY SPALBURG<br />

FOTO: MARTIJN BEEKMAN<br />

Jeffrey Spalburg<br />

Sjaak Bral<br />

FOTO: MET DANK AAN OWEN SCHUMACHER FOTO: DIM BAARS<br />

Silvester Zwaneveld<br />

Owen Schumacher<br />

FOTO: MAW<br />

FOTO: MET DANK AAN TOM LASH<br />

Bart Chabot<br />

Tom Lash<br />

288<br />

FOTO: MARTIKA DE SANDERS<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

Jandino Asporaat<br />

Frank van Pamelen<br />

FOTO: MET DANK AAN FRANK VAN PAMELEN<br />

FOTO: MET DANK AAN NIEK BOES<br />

Niek Boes<br />

FOTO: BRAM DELMEE<br />

Pump up the Company<br />

FOTO: MET DANK AAN OTTO WIJNEN<br />

Otto Wijnen<br />

FOTO: HASSELBLAD H5D<br />

Lieven Scheire


Maatschappelijke ontwikkelingen<br />

speakersacademy.nl<br />

Annemarie van Gaal<br />

FOTO: CARLI HERMES<br />

Anne-Marie Rakhorst<br />

FOTO: MET DANK AAN ANNE-MARIE RAKHORST<br />

FOTO: AVI GOODALL<br />

drs. Adjiedj Bakas<br />

Paul van Liempt<br />

FOTO: JEROEN JUMELET<br />

Doekle Terpstra<br />

FOTO: IVO GESKUS<br />

FOTO: WOUTER VAN VAERENBERGH<br />

drs. Herman Konings<br />

FOTO: PLAATJEVANKAATJE.NL<br />

FOTO: EVERT-JAN DANIELS<br />

FOTO: MET DANK AAN SABINE OBERHUBER<br />

drs. Arend Jan<br />

prof. dr.<br />

prof. dr.<br />

Boekestijn Sweder van Wijnbergen Sabine Oberhuber<br />

dr. Carl Rohde<br />

Pieter Winsemius<br />

drs. Femke Halsema<br />

FOTO: MET DANK AAN CARL ROHDE<br />

FOTO: EWOUT HUIBERS<br />

FOTO: BOB BRONSHOFF<br />

prof. dr. Rob de Wijk<br />

prof. dr. Herman Pleij<br />

FOTO: ROY BEUSKER<br />

FOTO: EVERT-JAN DANIELS<br />

FOTO: MET DANK AAN BERNARD HAMMELBURG<br />

FOTO: JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

Bernard Hammelburg<br />

prof. drs. Jeroen Smit<br />

FOTO: EDWIN WALVISCH<br />

FOTO: CHRISTIAAN KROUWELS<br />

drs. Willemijn Verloop<br />

prof. dr. Arnoud Boot<br />

FOTO: ROGIER VELDMAN<br />

FOTO: MET DANK AAN WILLEM VERMEEND<br />

dr. Jacqueline Cramer<br />

prof. dr.<br />

Willem Vermeend<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH FOTO: RENS VAN MIERLO<br />

ir. Thomas Rau<br />

prof. dr.<br />

Harald Benink<br />

FOTO: WALTER KALLENBACH<br />

FOTO: JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

dr. Mathijs Bouman<br />

prof. dr.<br />

Maarten van Rossem<br />

Jort Kelder<br />

FOTO: JAN HIBMA<br />

FOTO: JULIETTE POLAK & FLEUR KONING<br />

prof. dr.<br />

Jan Peter Balkenende<br />

FOTO: CYNTHIA VAN ELK<br />

dr. mr. Heleen Mees<br />

FOTO: EVERT-JAN DANIELS<br />

drs. Ed Nijpels<br />

FOTO: WALLENBACH<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 289<br />

dr. Steven van Eijck<br />

FOTO: ALEKSANDRA STRIAPUNINA<br />

Charles Groenhuijsen


290 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong><br />

CATEGORIE KUNST<br />

Sokia tekent haar werkelijkheid<br />

Als klein meisje is Solange Kirschen altijd in de weer met potloden. Een neef van haar vader ziet dan al een<br />

kunstenares in haar. Op de kunstacademie leert ze beeldhouwen. Later maakt ze prachtige acrylschilderijen en nu<br />

spelen de potloden opnieuw de hoofdrol. “Die komen steeds weer terug”, zegt Solange of Sokia, onder welk pseudoniem<br />

ze als kunstenares haar creatieve, vaak kleurrijke of juist zwart-witte interpretatie van de werkelijkheid vormgeeft.<br />

Solange Kirschen<br />

Tekst: Jacques Geluk<br />

Net als eerder mijn schilderijen,<br />

zijn ook mijn tekeningen een<br />

SOKIA<br />

samenspel van wat ik heb gezien<br />

Enthousiast vertelt Solange hoe ze zelf heeft<br />

en een fantasie in mijn hoofd.<br />

ontdekt dat ze zichzelf in kunst kan laten<br />

Het blijft mijn interpretatie, die ik op mijn<br />

eigen manier weergeef, maar altijd min of<br />

meer realistisch is. Ik geef een titel aan mijn<br />

werken, maar mensen moeten zelf bepalen<br />

wat zij erin zien. Ik vraag daar nooit naar.<br />

Vaak komen ze uit zichzelf met hun eigen<br />

verhaaltje. Dat is leuk, want dan blijkt vaak<br />

dat zij heel wat anders in het schilderij of de<br />

tekening zien dan ik”, zegt Solange Kirschen.<br />

Ze pakt haar telefoon en laat een van haar<br />

recentste tekeningen zien. Een gezicht met<br />

daaronder zwarte, opengewerkte bovenkleding.<br />

De achtergrond is prachtig rood.<br />

Eigenlijk is het beeld niet in woorden te vatten.<br />

Iedereen ziet en beschrijft het anders,<br />

waardoor het verhaal dat de tekening vertelt<br />

ook voor niemand hetzelfde is. Dat is precies<br />

wat ze wil bereiken.<br />

“De laatste tijd heb ik wat minder inspiratie<br />

gehad, maar die is weer helemaal terug. Ik<br />

geniet van het tekenen en als ik er klaar voor<br />

ben wil ik mijn tekeningen graag exposeren.<br />

Een mooie collectie, misschien in combinatie<br />

met een boek.” Haar schilderkunst kenmerkt<br />

zich door krachtige penseelstreken,<br />

aardse grondtinten en sterk contrasterende<br />

kleuren en een combinatie van mystiek en<br />

realisme. Er is altijd ruimte om te raden.<br />

Solanges tekeningen laten hetzelfde zien<br />

en stralen eveneens kracht en zelfvertrouwen<br />

uit. “Het is zoals ik naar de wereld kijk,<br />

mijn manier van mijn gevoelens uiten.”<br />

Iedereen kan dat volgens Solange. Leeftijd is<br />

niet belangrijk. Mensen moeten hun talent<br />

niet onderschatten, maar juist ontwikkelen.<br />

Zeker als woorden tekort schieten kunnen<br />

ze via hun handen, die ook een deel van<br />

henzelf zijn, op papier of canvas hun verhaal<br />

vertellen of hun gevoelens tonen. “Zeg<br />

wat in je geest opkomt met je handen. Dat<br />

mag best primitief zijn, want dat kan heel<br />

erg mooi zijn en spreekt mij enorm aan.”<br />

Solange vindt een jarenlange opleiding aan<br />

een kunstacademie niet nodig. “Het hoeft<br />

niet allemaal gelikt of perfect te zijn. Een<br />

basiscursus is prima, maar het moet uit de<br />

mensen zelf komen, zodat ze zich op hun<br />

eigen manier kunnen ontwikkelen. Zelf zou<br />

ik graag een atelier hebben waar mensen van<br />

alle leeftijden die zich creatief willen uiten<br />

terecht kunnen.”<br />

zien. “Ik was toen ik heel jong was altijd al<br />

aan het tekenen. Claude, een neef van mijn<br />

vader met wie we vaak samen aten, vond dat<br />

ik een echte kunstenares was en zei, tot mijn<br />

verbazing: ‘Haar naam wordt Sokia. Dat is<br />

een afkorting van Solange en Kirschen. De<br />

a maakt de naam sierlijk’. We woonden in<br />

Brussel vanwege de onrustige politieke situatie<br />

in mijn geboorteland Argentinië. Na<br />

het lyceum heb ik daar een opleiding beeldhouwen<br />

gevolgd aan de Franstalige Académie<br />

Royale des Beaux-Arts. Tekenen kon<br />

ik al goed, dus daarin hoefde ik geen les te<br />

nemen. Op een gegeven moment vroegen<br />

mijn ouders of ik mee terug wilde gaan naar<br />

Argentinië of dat ik in Brussel mijn laatste<br />

jaar wilde afmaken. Ik wilde niet terug,<br />

maar ook niet bij familie in België blijven<br />

met wie ik – zij waren oud en ik pas 21 –<br />

geen goede band had. In plaats daarvan verhuisde<br />

ik naar Rotterdam. Het lastige was dat<br />

ik geen Nederlands sprak en ik Nederland<br />

– met mijn Latijnse temperament – als heel<br />

anders ervoer dan België.” Ze zet de kunst<br />

even opzij, geeft Franse en Spaanse les en<br />

werkt daarna enkele jaren bij De Booij Party<br />

& Congresarchitecten. “Dat was allebei niet<br />

mijn ding, dus besloot ik mijn eigen weg te<br />

gaan en ben ik, hoewel ik dat niet eerder had<br />

gedaan, met acryl gaan schilderen. En nu<br />

ben ik weer terug bij mijn potloodjes.”<br />

sokia@speakersacademy.nl


21st Century Art<br />

The new coloured pencil series<br />

SOKIA.NL<br />

La Danseuse | 43 x 60 cm<br />

SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong> 291


© ENITH STENHUYS<br />

Thomas Rau &<br />

Sabine Oberhuber<br />

‘Economie transformeren: onze rol als rentmeesters’<br />

Zie pagina 18 voor het complete artikel<br />

010 - 433 33 22 | speakersacademy.com<br />

292 SPEAKERS <strong>ACADEMY</strong>® MAGAZINE <strong>2017</strong>

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!