180072 Magazine Over Gewicht 1-2018_web

SPORT EN BEWEGEN
Sporter met overgewicht
Het is zaterdagochtend kwart over acht. Vandaag begin ik de dag met een mooie
fietstocht op mijn racefiets. Ik kijk naar het weerbericht en zie dat het droog blijft
met een flinke oostenwind, kracht 4. Ik start mijn fietsnavigatie op en stel het
aantal kilometers in dat ik wil gaan rijden. Vijftig kilometer besluit ik. Ik druk op
de “surprise me” knop en geef aan dat ik een lus wil rijden. Het apparaatje begint
te rekenen. Na ongeveer een minuut geeft hij mij drie opties in verschillende
windrichtingen. Als ik nu kies voor wind tegen, dan kan ik het laatste stuk weer met
de wind mee fietsen. Ik kies daarom voor de route die naar het oosten gaat; de
wind tegemoet. Bidon gevuld, banaantje in de achterzak en nog even de banden
oppompen. Vervolgens doe ik mijn hartmeter om, helm op, handschoentjes aan,
wat geld en mijn mobieltje mee en ik ben klaar om te vertrekken.
Zodra ik uit de bebouwde kom voel
ik dat de wind nog straffer is dan
ik al dacht. Ik schakel terug. Het
lekkerste is om te fietsen in een
soepel ritme. Mijn benen worden dan lekker warm.
Ik kan de weerstand prima aan en ik voel geen
spanningen in mijn lichaam. Ik heb mijn houding
te pakken. Ik voel mij goed en sterk. Kom maar op!
Ik fiets op een dijk met links van mij de Amer,
een rivier die de Moerdijk met de Biesbosch
verbindt. Rechts van mij ligt een prachtig strak
polderlandschap. Oude hoeves staan verborgen
tussen bomen, als eilanden in een groene zee
van weilanden en akkers.
De wind is wat gaan liggen en ik voel dat ik
sneller ga, zonder dat het mij extra kracht
kost. Heel langzaam haal ik een groot
binnenvaartschip in. Het gezin van de
schipper zwaait uitbundig naar mij vanaf
het dek. Ik lach en zwaai terug. Achter de
rivierboot zie ik in de verte de Biesbosch
opdoemen. Ganzen vliegen over en in een
rustig gedeelte van de rivier zwemmen zo’n
twintig statige, witte knobbelzwanen. Ik zie
dat een roofvogel wordt weggejaagd door
zes kieviten. Ik kijk weer voor mij uit. Een
kudde schapen en lammeren zitten op het
warme asfalt van het fietspad te herkauwen.
Voorzichtig fiets ik tussen de schapen door.
Ze gaan amper voor mij opzij. Het gemekker
naar elkaar toe maakt mij aan het lachen. Wat
is dat toch een raar geluid!
Na de schaapskudde voer ik het tempo op
en merk dat ik licht vermoeid ben in mijn
benen. Ik verlang naar de wind in mijn rug.
Mijn navigatieapparaatje piept en licht op; bij
de volgende mogelijkheid moet ik rechtsaf en
014
NATUREL MAGAZINE