Juist 53 - preview

WEET
TEKST: REMI LEHMANN IN BUENOS AIRES
Politicus
María Eugenia Vidal
De sociale
koningin van
Argentinië
In politieke machowereld van Argentinië maakt
de eigenzinnige María Eugenia Vidal snel furore.
Straks is zij president, denkt Remi Lehmann
Vidal
bestuurt
een provincie
die even
groot is als
Frankrijk
Elke maand
portretteert Juist
een internationaal
kopstuk
NR: 32
Vijf jaar geleden kende bijna niemand
haar, maar inmiddels is María Eugenia
Vidal (45) de machtigste vrouw van
Argentinië. Ze bestuurt de meest problematische
provincie van het land,
en verbaast vriend en vijand met haar sociale beleid
en strijd tegen corruptie.
Wie aan Buenos Aires denkt, zwijmelt weg bij de
tango, brede boulevards met fraaie façades en
prachtige parken. Maar het Buenos Aires van Vidal
ziet er heel anders uit. Aan de andere kant van de
randweg liggen de voorsteden waar migranten uit
binnen- en buitenland naartoe verhuisden in de
hoop op een betere toekomst. Maar door wanbeleid,
corruptie en economische crises vervloog de
droom van een arbeidersparadijs.
Twaalf miljoen Argentijnen wonen in dit landschap
van verlaten fabrieken, verpauperde flats en sloppenwijken.
Armoede, criminaliteit en overstromingen
domineren het leven. Niemand zat te wachten
op Vidal, toen ze in 2013 van deur tot deur ging. Ze
had weinig meer te bieden dan een luisterend oor.
Ook Alely Banuera (38) – nu medewerker van de
partij van Vidal – twijfelde. ‘Ik kende haar als bestuurder
van de stad Buenos Aires. Maar de problemen
in de provincie zijn veel groter. Ik wist niet of
ze zich als vrouw staande zou kunnen houden.’
Een bezoek van Vidal aan haar wijk veranderde
Banuera’s mening: ‘Ze begrijpt de mensen aan de
onderkant van de samenleving, en is oprecht geïnteresseerd
in wat er speelt in de arme wijken. Dat
was nieuw voor mij.’ Banuera sloot zich aan bij het
campagneteam. In tegenstelling tot andere kandidaten,
mochten er geen cadeautjes worden gegeven.
Volgens Vidal werkt dat namelijk toch niet:
‘Beloof de mensen een beter leven, en je zal hun
stem krijgen omdat je ze respecteert.’
De politieke zetbazen van de provincie moesten
lachen om de ietwat naïeve Vidal: geen geld, geen
naamsbekendheid en dan voerde ze ook nog campagne
voor een partij met een elitair imago. Haar
directe uitdager maakte haar dan ook graag belachelijk:
‘Zonder gps verdwaalt ze in de provincie.’
Maar Vidal trok de stoute schoenen aan: twee jaar
lang stond ze letterlijk met de poten in de modder.
Als enige kandidaat bezocht ze alle 135 gemeenten
van de provincie. Ze praatte met winkeliers, alleenstaande
moeders, arbeiders, boeren en werklozen.
Langzaam maar zeker steeg ‘Roodkapje’, zoals ze
door haar tegenstanders werd genoemd, in de peilingen.
Eind 2015 won ze de verkiezingen, en werd
de partij van de zittende gouverneur voor het eerst
in 28 jaar verslagen. Nu bestuurt Vidal een provincie
zo groot als Frankrijk.
Hoewel Vidal tot de elitaire ‘pro-partij’ behoort, is
ze van eenvoudige komaf. María Eugenia groeide
op in een bescheiden buurt van de Argentijnse
hoofdstad. Hoewel haar familie niet politiek actief
was, kreeg zij sociale betrokkenheid met de paplepel
ingegoten. Zo werkte haar vader als dokter in
een sloppenwijk. Doordat ook haar moeder werkte,
bracht de kleine Vidal vooral veel tijd met haar oma
ANP/MARCOS BRINDICCI
42