Nr. 1 - 2019

van oververmoeidheid, gebrek aan
slaap, langdurig fuiven en studentikoos
gedrag of niet veroorzaakt
door oninteressante lessen, gesprekken
of activiteiten die de jeugd
totaal onverschillig laten.
- Jongeren vertonen naast gebrek
aan interesse ook vaak onrustig
gedrag, zijn hyperactief met de
ledematen, kunnen niet op hun
plaats blijven zitten, willen altijd in
beweging zijn, schudden, stampen,
slingeren met de voet of de armen,
terwijl deze motorische onrust
nochtans niet veroorzaakt wordt
door opwindende omstandigheden.
- Ze zijn vaak kort van stof, voelen
zich snel aangevallen en geviseerd,
zijn achterdochtig, reageren heftig
op de minste onnozelheid en zijn
snel verschrikt en reageren buiten
elke proportie op elke zintuiglijke
waarneming.
- Hun relatiepatroon verloopt
eveneens gestoord. De jeugd heeft
daardoor ook last om tot normale
relationele situaties te komen. Ze
beschikken zogenaamd niet over
sociale vaardigheden omdat hen dit
verhinderd wordt door hun gedrag.
Ze kunnen zelfs normale relaties
- zo ze die al hebben - moeilijk
onderhouden.
Uiteraard heb je vele variaties in
deze gedragingen en ze hoeven
ook niet allemaal en tegelijk met
dezelfde heftigheid op te treden. In
elk geval is het merkwaardig dat
deze signalen toch worden waargenomen
door leraars en opvoeders
en dat ze in toenemende mate een
teken van de tijd worden bij de
jeugd. Dat is des te schrikbarender
omdat de voedingsgewoonten er
niet op verbeteren, maar integendeel
het aandeel dat junkfood in
het leven van de jongere inneemt
nog groter wordt. Steeds minder
moeders geven de belegde boterhammetjes
mee naar school, steeds
minder jonge werknemers maken
zelf hun eten klaar, kopen integendeel
geconfectioneerd voedsel of
gaan in de gekende fastfoodtenten
hun dure, maar vooral ongezonde
gezelligheid zoeken die hen later
duur zal aangerekend worden door
de mutualiteiten.
28 SANA nr 65