KAMP IS LEKKER Julie 2019 TYDSKRIF

Nostalgie ini
Witsand
met kaiings in die pot
“ Toe ons kinders was het ons altyd op Witsand gaan kamp. My pa het
altyd op die almanak gekyk wanneer die skole sluit en dan het hy al die
vorige dag sy karavaan deurgery Witsand toe om te gaan kamp opslaan.
Dan as die skoolklok lui, moes ons spring…want pa wou ini Witsand kom.
O
ns het altyd vir ‘n hele maand gaan
kamp, want pa wou visvang op die
Breederivier. Groot kabeljoue en elwe
was gereeld aan die lyn. As dit laagwater was het
hy eers oorgegaan na die sandbank om te gaan
krewels pomp vir aas, en dan het ons lekker op
die sand baljaar totdat hy genoeg aas gehad het
om vir die res van die dag te hou. Ek onthou my
ma het destyds sommer dadelik die vis ingelê as
pa ‘n kabeljou uitgetrek het.
My pa, Oom Bokkie, se bynaam op Witsand was
Kaspaas, omdat hy die vreeslikste stories kon
opdis wat ons kinders natuurlik almal vir soetkoek
opgeeët het. Hy het eendag vertel dat hy ‘n
krokodil uitgetrek het uit die rivier uit en dat die
krokodil op die Lucky Strike botel se
kroegtoonbank lê. Die kinders het die paar
kilometer na die botel gestap…alles tervergeefs!
Terug by die kamp was hulle nie baie gelukkig
met oom Bokkie nie, maar hy het volgehou hy het
hulle net ‘n waardige les geleer en dit was dat ‘n
mens nooit ‘n visserman se storie moet glo
nie…seker ook maar waar…
Daardie jare het die boere ook sommer vir ‘n
maand kom kamp. Ek onthou goed hoe een van
die boere se vragmotors by die kamp ingery het.
Daar was hangkaste, hout beddens, dik matrasse
en nog wat afgelaai op die kampstaanplek, want
die boer wou nie sukkel nie – hy wou lekker
kamp! En net na die vragmotor is daar die eerste
vrag rooipitjie hout afgelewer op die staanplek.
Gepraat van hout, my pa het altyd sy rooipitjie
hout onder sy karavaan gepak. So kom hy toe
agter dat sy hout ‘n bietjie vinniger opraak as
waarvoor hy beplan het en het natuurlik onraad