Glimmer'lei november 2019

Voedselbos november
Herfst in het voedselbos. Gelukkig is er veel regen gevallen.
De grond heeft het allemaal opgezogen. Nog steeds heel veel
eetbare paddenstoelen. Wilde kruiden die weer opbloeien
met de regen. We hebben aardig wat pompoenen geoogst die
geplant waren op de permacultuur wijze: grote lappen karton
op het gras en onkruid, paardenmest van de buren erop, gaten
maken om de pompoenplantjes te planten, één keer begieten en
verder niks meer doen. De droogte hebben ze doorstaan. Ook
de eeuwig groeiende koolplanten doen het goed. Verder heel
veel aardperen. Ze hebben ook heel mooi gebloeid. Aardperen
smaken zoet maar opgepast, ze prikkelen ook sterk de darmen,
dus mondjesmaat eten in het begin. Rauw eten kan ook en is
een goed begin. Als je er gewend aan bent geraakt is het heel
goed voor je suikerspiegel huishouding. Dan kan je ze roosteren,
koken, soep van maken. We hebben heel veel, kom gerust wat
halen!
Oktober, november zijn de oogstmaanden, o.a. eikels,
beukennootjes, noten en tamme kastanjes. Zelfs van eikels kan
je meel maken maar dat is een tamelijk langdurig proces. Ik wil
het vooral hebben over tamme kastanjes. We hebben al een
aantal bomen geplant, maar oogsten is er nog niet bij. Ik heb het
geluk dat een aantal bij mij vlak in de buurt waar ik woon staan
en ik ze mag rapen. Ik ben dol op tamme kastanjes. Je kan ze ook
goed bewaren door ze uit te spreiden op een krant en 6 weken
te laten drogen. Dan zijn ze makkelijk te pellen. Als je dit jaar nog
niet erop uit geweest ben om te zoeken, je kan ze ook kopen bij
Turkse winkels. Er zijn heerlijke zoete dingen van te maken, voor
nu: een romige spread voor op een cracker of geroosterd broodje.
Ze smaken van nature heel zoet dus suiker hoeft er niet aan te
pas te komen.
• 2 handen tamme kastanjes
• Room of haverroom
• 1 citroen, liefst biologisch, voor schil en sap
- Pel de twee handen vol kastanjes die al gedroogd zijn, dat gaat
vrij makkelijk.
- Kook ze in een bodempje water een minuutje, haal dan zo
snel mogelijk het bruine velletje eraf, als ze afkoelen gaat het
moeilijker.
- Kook ze dan verder gaar met een snufje zout en de rasp van
een citroen, zonder deksel,10 min tot het water wat is ingekookt.
- Voeg kookroom of haverroom toe en blend met staafmixer tot
een smeuïge massa.
- Voeg dan het sap van een citroen erbij.
Google op internet voor nog meer zoete recepten, taarten en
cakes.
Karel Verlinden, ondernemer en restauranthouder in Taarlo,
is woonachtig aan de Eikenweg, waar hij met zijn vrouw in de
voormalige openbare kleuterschool woont; de ruime woning heeft
een opmerkelijke vorm. Hij studeerde in Groningen bedrijfskunde.
Door een krantenbericht in 2005 over de 'voetafdruk' in Nederland
begon hij zich af te vragen hoe het met zijn eigen energieverbruik
zat. Dat bleek driemaal zo hoog te zijn als het verbruik van de
gemiddelde Nederlander, oei.
Daar moest wat aan gebeuren! Bewustwording van het probleem
was de eerste stap, daarna meten (je moet weten hoeveel energie
je waar verbruikt, je staat soms raar te kijken) en vervolgens
een reeks van kleine maatregelen. De circulatiepompen van de
muurverwarming en CV werden anders geschakeld (bleken 24/7
het hele jaar te pompen ook als er in de zomer geen warmtevraag
was), ze waren bovendien verouderd en werden dus ook
vervangen; met een “stroom killer” kregen veel stopcontacten
een aan/uit knop (de koffiemachine bleek ondanks dat deze “uit”
stond behoorlijk wat stroom te verbruiken); er kwamen steeds
meer ledlampen in huis. Computers en printers uit, de verwarming
ging voortaan pas aan bij de Zuidlaardermarkt en bovendien een
graadje lager, de trui aan op kille momenten, de bovenverdieping
bleef onverwarmd vorstvrij. Als er onverwachts een erg koude
dag was in september of oktober dan ging de houtkachel aan.
In 2009 was het energieverbruik nog slechts iets meer dan het
gemiddelde. Vooral de besparing door gedragsverandering en de
kleine aanpassingen bleken veel effect te hebben.
Het werd in 2009 tijd voor grotere plannen, de isolatie van het
huis werd verbeterd en er kwamen 46 zonnepanelen op het dak
(36x elektrische- en 10x warmtepanelen). Een warmtepomp
(lucht-water omdat we in Glimmen geen bron mogen aanboren)
werd aangesloten op het verwarmingssysteem, eigenlijk was
hiermee de “hybride verwarmingsunit” geboren. Bovendien
werd nu als laatste ook de houtkachel aangesloten op het CVverwarmingssysteem.
Maar hij was nog niet klaar! Er kwamen ook nog twee elektrische
auto's (de eerste een Renault Twizy in 2012), met een hybride als
overgangsstap. Heerlijk, nooit meer tanken.
En dan is nog iets, laten we dat niet vergeten, de buitenlampen en
lichtvervuiling; door een ingenieuze combinatie van een licht- en
bewegingssensor met een tijdsklok branden de zuinige ledlampen
kort maar zonder enig verlies van comfort en het gevoel van
veiligheid. Als we alle onnodige uurtjes buitenverlichting kunnen
wegstrepen dan houden we Glimmen ’s nachts lekker donker…
10 Glimmer’lei - november 2019