George Warren Een onpartijdige beschrijving van Suriname 1669

zeekant. Haar schilden zijn zo groot en sterk/ dat er een
geladen kar mag over gaan/ zonder haar te breken of te
kreuken; en daarmee beschermen zij haar zelven/ zijnde
anderszins weerloos voor al haar vijanden/ behalve voor
de mensen/ en voor de tijgers. De mensen begaan aan
haar een huisbraak met een bijl/ en de tijgers haar
omkerende en het vlees opvretende. Zij eten al wat haar
voorkomt/ en de Inwoners zijn gewend een getal van
haar op te sluiten in een kot/ en haar daarvan te dienen/
wanneer het te pas komt/ wordende daarvoor gehouden/
dat het geen van de kwaadste kost is in die kwartieren.
Daarboven zijn er Porcupines, die al meest met onze
Engelse egels overeenkomen/ maar zij zijn wat groter/ en
overal gewapend met witte en zwarte prikkels/ als
schachten van pennen/ twee handen breed/ lang en scherp
als naalden/ de welke de natuur haar geleerd heeft van
alle kanten van haar te schieten met een wonderbare
gauwigheid/ tegens degene die haar zou willen aantasten.
De Apenen en de Meerkatten zijn zowel bekend in
Engeland en overal/ dat men haar niet in het bijzonder
hoeft te beschrijven/ van een ding hebben de Meerkatten
in deze kwartieren/ waarin ik geloof dat zij van alle
andere verscheiden worden/ en het welk ik niet kan
voorbij gaan/ om alhier gewag daarvan te maken: Te
weten/ dat zij op een zeker uur/ zowel bij dag als bij
nacht/ zulk een ijselijk geschreeuw door haar holle kelen
maken/ dat degene die het niet gewend is te horen/ niet
lichtelijk iets vreemders en schrikkelijkers voorkomen
kan/ dit geschreeuw wordt gehoord over twee mijlen
weegs van de plaats waar haar deze beesten onthouden.
De Marmazet, is een klein aardig diertje/ van een gele en
22