Metropolitaan Kustlandschap 2100 Eindrapport Fase 3 - DEEL 3

83 Eindrapport Fase 3 - DEEL 3
In een geheel van archipels kan een
grotere internationale structuur aanwezig
zijn en tegelijk ook deze huidige lokale
dynamieken, zoals in de westkust.
Als het gaat over coalities, vormt het
bipool- of archipelverhaal een kader
waarbinnen radicale uitdagingen kunnen
worden aangegaan, niet letterlijk, maar
om partners en stakeholders uit te dagen.
Dit verhaal houdt immers socio-economische
gevolgen in die moeilijk in te schatten
zijn.
Er zijn plausibele aannames die realiteit
zouden kunnen zijn, zoals de ontwikkelingsdriehoek,
terwijl er ook bestaande
structuren regelrecht worden omvergeworpen
(bv. het westelijke deel).
Zijn er andere voorbeelden waarbij er op
een extreme manier nieuwe coalities
worden aangegaan, waarbij winsten
worden geboekt en compensaties worden
toegepast, wars van een bestaande
structuur?
In de vier toekomsten - bipool en archipel
in het bijzonder - is niet iedereen gelijk
voor de wet. Er is niet langer sprake van
individuele gelijksoortige ‘walhalla’s’, die
als optelsom niet kwaliteitsvol genoeg
zijn of kunnen doorgroeien. Er moet
gestreefd worden naar coöpetitie, waarbij
sommige delen specifieke kwaliteiten
hebben die anderen niet hebben.
Competities worden aangegaan, maar
ook het streven naar complementariteit
en coöperatie. Dit kan in de bipool op een
zeer contextuele manier uitgewerkt
worden.
Dit zowel lokaal, regionaal als in een
verruimde Europese dimensie. Er is een
dringende nood aan deze grotere schaal.
Er moet tussen de verschillende lijnen
gespeeld worden.
In elk landschap zijn er partners die aan
dit verhaal willen deelnemen, er zijn
verschillende niveaus van bespreking
mogelijk.
Van een bovenliggend niveau uit, zijn er
aanleidingen om tot actie te komen . Het
toepassen van een externe aanleiding/
factor die nieuwe dynamieken en onverwachte
tendensen kan aanzwengelen (bv.
TEN-T, energiesysteem op de Noordzee,
havenlandschap, landschapswerking in
Frankrijk/Nederland). Dit zijn vaak ingrepen
die al gepland zijn of reeds geïmplementeerd
worden. Het kan goed zijn
hierop in te grijpen, op een huidige
realiteit.
Zo is het in Vlaanderen nu al interessant
om metropolitaniteit te bespreken in de
oostelijke kust als geheel, geplaatst in een
ruime context en niet stad per stad en
gemeente per gemeente. Zowel het
oostelijke als het westelijke kustdeel
vergen grensoverschrijdende coalities,
zowel territoriaal, als tussen partners.
Op hogere schaal moet men dus op zoek
gaan naar latente of nieuwe trekkers en
op lokale schaal is een uiteenzetting van
een intergemeentelijke tactiek nodig.
Nood aan onderlinge koppelingen
In elke toekomstrichting bestaat de
noodzaak om onderlinge koppelingen aan
te gaan tussen de ‘harde’ en ‘zachte’
gebieden. Wederzijdse engagementen
die leiden tot win-winsituaties (Afb. II). De
uitdaging is om andere winstmodellen te
creëren. Het mag niet de bedoeling zijn
om enkel geld te verdienen met bijvoorbeeld
tweede verblijven. Wel om nieuwe
engagementen en onderlinge partnerschappen
op te stellen waarbij in alle vier
de scenario’s niemand verliest.
Hiervoor moet de bestuurlijke context
gewijzigd kunnen worden. Op vlak van
schaal en ruimte, maar ook op het vlak
van inkomen en economie.
Een juridische basis/coalitievorming die
Werkatelier II - 7 oktober