Foodtec 02 2021

Voorwoord
DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT
Vastgoed draait om drie elementen: locatie, locatie, locatie. De voedingsindustrie is eigenlijk
niet zo verschillend. Er kan ook niet genoeg belang gehecht worden aan één specifieke problematiek:
hygiëne, hygiëne, hygiëne … In de tijd dat de dieren nog spraken ging dat louter om het
toepassen van de juiste schoonmaakdetergenten aan de juiste frequentie. Vandaag is hygiëne
een totaalbenadering geworden. Alles wat gebeurt, van het ontwerp van een fabriekspand, tot
het gedrag van medewerkers op de werkvloer tot de laatste kruimel die in de verpakking verdwijnt,
moet in het teken staan van hygiëne. Tot in de kleinste details.
Hygiëne is immers de conditio sine qua non om voedselveiligheid te garanderen en in vele
gevallen zelfs nog maar producten op het schap te krijgen in de grote supermarktketens in binnen-
en buitenland. Ze willen een onberispelijke reputatie en zijn als de dood voor recalls. Een
bezorgdheid die voedingsbedrijven eigenlijk met ze delen, want een deuk in het imago is nu
eenmaal niet zo snel uitgeblutst. En hoewel hygiëne al jaren prioriteit nummer één in de sector
is, heeft corona dat bewustzijn toch nog wat verder aangescherpt. Een spik en span productieatelier
was er al, maar wat met de andere ruimtes? De keuken voor het personeel, toiletten en
douches? Ook daar wordt nu de lat nog wat hoger gelegd qua oppervlaktedesinfectie.
Maar alles begint of valt natuurlijk met het bedrijfspand en de installaties die het bevolken.
Hoe beter zij al contaminaties en besmettingen kunnen doorstaan, hoe makkelijker uw reinigingsprocessen
de juiste resultaten zullen opleveren. In voedingsbedrijven maakt dat de vloer
zowaar tot een van de belangrijkste onderdelen van het gebouw. Een lesje dat Schot’s vishandel
bijvoorbeeld goed geleerd had. Bij het zetten van de nieuwbouw, hield het bedrijf uit Essen
een flink deel van zijn budget opzij voor een vloer met een naadloze afwatering en de juiste
oppervlaktekwaliteit. Bezint vooraleer ge begint is wat hygiëne betreft altijd de goede aanpak.
De meeste contaminaties zijn echter terug te leiden tot machines. Om daar hygiënisch soelaas
te brengen kwamen eind de jaren 80 de EHEDG richtlijnen tot stand. Richtlijnen die intussen
meer en meer ingeburgerd raken, zowel in het eisenpakket van voedingsbedrijven als in de
specificaties van machinefabrikanten. Grenzen die zichzelf ook blijven verleggen. Componenten,
machines, ja zelfs hele proceslijnen, krijgen een steeds hygiënischer jasje om zodat voedingsbedrijven
zich meer kunnen toeleggen op hun proces dan op hygiënestress. Al blijven
reinigingsprocessen en de validatie ervan natuurlijk de manier om zeker te zijn dat er voedselveilig
gewerkt kan worden. Van de ingang van de voedingsfabriek tot de uitgang.
Veel leesplezier!
Valérie Couplez