Straf! juni 2023

—
Redactioneel
Beste lezer
Ik heb even gedacht om ChatGPT te gebruiken!
Maar ik vind dat jullie recht hebben
op een tekst van vlees en bloed en niet van
Kunstmatige Intelligentie; vooral nu ik jullie
wil meedelen dat ik als hoofdredacteur de
schrijfpluim zal doorgeven aan een opvolger.
11 jaar mocht ik genieten van een uitstekende
samenwerking met collega’s die in hun vrije
tijd in de pen kropen of door de lens van
een fototoestel kiekjes maakten van toffe
gebeurtenissen. Dat leidde tot 33 uitgaves:
stuk voor stuk pareltjes zoals dit exemplaar,
met nieuws over het dagelijkse leven in onze
scholen.
regelmatig een artikel, verslag of gedicht.
De redactie had de handen vol aan al die
teksten: ze verzamelen, voortdurend alert
zijn voor activiteiten of projecten, zelf iets
schrijven of collega’s aanspreken om tekst
en foto’s niet te vergeten. En dan is er nog
de eindredactie: collega’s die al die teksten
nagelezen hebben, hier en daar gecorrigeerd
en soms zelfs – foei! – een beetje ingekort.
Het werd met de nodige aandacht, maar ook
met plezier gedaan. Ten slotte is er de layout:
ons tijdschrift was telkens mooi vorm
gegeven, kleurrijk en uitnodigend. Subliem
werk van onze grafisch ontwerper!
—
Willy Van Pol
hoofdredacteur
Toen we in 2012 begonnen, was het doel de
gekoesterde tijdschriften ‘Sensor’ (T.I. Sint-
Jansberg), ‘De nieuwe Schakel’ (College van
het Heilig Kruis – Sint-Ursula) en ‘Het Grafschrift’
(Instituut Heilig Graf) te vervangen
door een gezamenlijk tijdschrift. Het moest
een blad worden met artikels over hoe wij
onderwijs organiseren of waarom wij op
onze manier met leerlingen omgaan, over
hoe wij leerlingen voorbereiden op verdere
studies of de arbeidsmarkt, maar ook over
uitstappen maken, over de succesverhalen
van onze leerlingen en over zoveel meer. Dit
alles zou doorspekt worden met de kleine
verhalen van elke schooldag en gekruid met
humor en een snuifje ontspanning. Het zou
geformuleerd worden in verstaanbare taal,
zonder hoogdravende teksten en moeilijke
woorden.
Als ik terugkijk op al die edities… dan denk ik
dat we daarin geslaagd zijn.
En daarvoor dank ik vooral mijn collega’s
die honderden artikels schreven: allemaal
leraren-specialisten! Ook leerlingen stuurden
Dat u drie keer per jaar zo’n Straf! onder
ogen kreeg, kon alleen als de redactie de nodige
vrijheid had. Wij hadden het vertrouwen
van de directies om telkens een verscheidenheid
aan onderwerpen aan te snijden en naar
eigen inzicht artikels te voorzien.
Daarom wil ik in dit - mijn laatste - voorwoord
de directieleden en de vele schrijvers
en medewerkers van Straf! bedanken. Zonder
hen was er geen Straf! Mijn opvolger
wens ik veel succes. Ik ben ervan overtuigd
dat hij de nodige steun en creativiteit zal
vinden bij al die collega’s. Het is een toffe
ploeg!
Ten slotte wil ik u, de lezer, bedanken voor
uw interesse en leesbereidheid, voor uw
soms kritische feedback, maar ook voor de
pluim die u regelmatig op onze hoed stak.
Dankjewel!
Ik heb ervan genoten, ik vond het leuk, maar
dat we telkens zo’n pareltje voor elkaar kregen,
vind ik vooral…
Straf!, hé?!
3