Straf! juni 2023

—
Oud-leerling
opzichten. Ik ben blij dat ik de periode heb
meegemaakt dat leraren nog hun eigen inbreng
hadden in het lessenpakket. Ik heb echt
heel waardevolle leerkrachten gehad die elk
op hun manier hun liefde voor hun vak met
overtuiging konden overbrengen.” En het zijn
er veel geweest: “Ik ben blij dat ik alle leraren
heb gehad die ik heb gehad en ik heb veel aan
hen te danken. Namen noemen is altijd moeilijk
maar ik denk zeker aan Mathieu Caenen,
Yvonne Gielen … Jaak Bergers ook: Duits spreken,
dat heb ik bij hém geleerd.” Ook buiten
de klas genoot Herman met volle teugen van
wat het College te bieden had: “We speelden
“MIJN CURSUSSEN IN DIEPENBEEK
WAREN ZWAARDER DAN DIE VAN
KULEUVEN”
volleybal op de speelplaats en ik bediende
ook de projector in de filmclub van Kruisheer
Put. Dat was een beetje traditie in de familie
want mijn broers Dirk en Walter deden dat
ook.” Het zorgde ook voor interessante contacten:
“Kruisheer Put draaide de film op vrijdag
voor de externen en op donderdagavond
voor de internen. En daar was ik ook bij. Ik zie
nog altijd Joris Vrancken zitten! Vandaag is hij
eigenaar van P&V Panels in Heusden-Zolder.
Professioneel zitten we regelmatig aan tafel.”
Herman rondde zijn studies op het College af
in 1987 en ging Handelsingenieur studeren in
Diepenbeek: “Dat werd toen, een beetje smalend,
een plattelandsuniversiteitje genoemd.
Maar dat was niet terecht: mijn broer Dirk had
Economie gestudeerd aan de KULeuven en
we hebben eens onze cursussen naast mekaar
gelegd. Ik kan je verzekeren dat die van mij
een stuk zwaarder waren.”
Van Diepenbeek via Maaseik en Bree weer
naar Hasselt
Echt solliciteren moest hij niet: “Ik had Accountancy-Fiscaliteit
gevolgd en belandde bijna
automatisch bij een boekhouder in Maaseik.
Eén van onze klanten was actief in de bouwsector
en zocht een financieel verantwoordelijke.
Hij vroeg me of ik dat wou doen en ik heb
ja gezegd.” Aan wat toen nog het Limburgs
Universitair Centrum was had Herman een
thesis geschreven met een bedrijfseconomische
analyse van de levensvatbaarheid van
events in de Grenslandhallen: “In mijn studententijd
was ik zelf nogal actief geweest in de
eventsector, dus dat boeide me. En toen belde
de promotor van mijn thesis: bij UNIZO zochten
ze een projectmanager Events. Was dat
niets voor mij?” Herman zei weer ‘ja’ en bleef
daar 2 jaar: “Ik hield me vooral bezig met het
organiseren van events: jaarbeurzen, Bouwinnovatie
… dat soort dingen. Ik herinner me ook
nog een beurs over milieuvriendelijke producten
maar daar was ik toen helemaal niet mee
bezig. Nog niet.” Via UNIZO trok Herman de
aandacht van de Grenslandhallen en zij boden
hem de directeursstoel aan: “Ik was 25 jaar en
directeur! Ik ben daar uiteindelijk gebleven tot
2006, bijna 12 jaar. Ik had mezelf altijd voorgenomen
dat ik nooit politieke inmenging zou
dulden en na de verkiezingen in 2006 zat dit
er wel aan te komen. Dus ben ik vertrokken
met een hartelijk dank-je-wel.”
65