Supervisie:een preventieve aanpak bij burnout - Aalbers

4 Conclusie
In dit hoofdstuk kom ik terug op de vraagstelling:
Vanuit welke visie kan supervisie als methode ingezet worden bij stressgerelateerde vragen? Op
welke wijze kan de supervisor hier vorm aan geven?
Om tot beantwoording van de vraagstelling te komen, worden de volgende deelvragen beantwoord:
Wat is burnout?
Wat is supervisie in relatie tot burnout?
Welke visie en aanpak kan een supervisor hanteren om effectieve leerbegeleiding te bieden
bij burnout?
Wat is burnout?
Burnout is een werkgerelateerde en stressgerelateerde geestesgesteldheid bij normale individuen.
Voordat iemand burnout raakt, is er sprake van spanningsklachten, die over kunnen gaan in
overspanning en in een later stadium burnout. Een burnout ontwikkelt zich geleidelijk en blijft vaak
lange tijd voor de persoon zelf verborgen. Burnout wordt primair gekarakteriseerd door uitputting en
gaat gepaard met spanningsklachten. Er is sprake van verminderde effectiviteit en motivatie. De
werknemer vertoont een problematische houding en gedrag op het werk.
Spanningsklachten kunnen affectief, cognitief, fysiek of gedragsmatig van aard zijn.
De belangrijkste oorzaken van burnout zijn: ervaren werkdruk, ervaren tijdsdruk en interferentie
tussen werk- en thuissituatie. Ook gebrek aan steun en persoonlijkheid spelen een rol.
Inadequate copingsstrategieën spelen een belangrijke rol bij het voortbestaan van burnout.
Burnout kan verklaard worden vanuit verschillende modellen, waaronder het biopsychosociaal
model.
Wat is supervisie in relatie tot burnout?
Supervisie als didactische methode wordt ingezet als secundaire preventie bij burnout.
Supervisie is gericht op leren over werk. Dit leren vindt plaats op basis van reflectie. Om te kunnen
leren op basis van reflectie is het nodig dat de supervisant contact kan maken met zijn beleving.
37