Rapportage sport 2006 - NISB

12 Verschillen in sportdeelname
De sportbeoefening en het lidmaatschap van sportverenigingen liggen bij Turken,
Marokkanen, Surinamers en Antillianen lager dan bij autochtonen. De verschillen
zijn het grootst bij de Turken en Marokkanen, en dan vooral bij vrouwen en ouderen.
Onder tweedegeneratie-allochtonen ligt de sportdeelname hoger dan onder de
eerste generatie. Desondanks doen zich ook onder de tweedegeneratie-allochtonen
verschillen voor met vergelijkbare groepen autochtonen in de sportdeelname en het
lidmaatschap van sportverenigingen.
De sportdeelname vertoont geen duidelijk verband met het aantal uren verplichtingen
(arbeid, onderwijs, huishouden/zorg). Bij optelling van alle vormen van
sporten en bewegen blijken druk bezette mensen wel minder te bewegen dan minder
druk bezette mensen. Desondanks besteden Nederlanders, bij toegenomen drukte,
eind jaren negentig meer tijd aan sport en bewegen dan eind jaren zeventig.
Hoe sportiever de ouders, des te groter de kans dat ook de kinderen aan sport
doen. De kans dat een kind opgroeit in een gezin waarin een of meerdere ouders
sporten, is in 2003 groter dan in 1983. Het betreft dan vooral de kans dat die kinderen
hun ouders ongebonden aan solosporten zien doen. In vergelijking met 1983 zijn
ouders in 2003 nauwelijks vaker aan wedstrijdsport of aan teamsporten gaan doen.
De kans dat iemand voor zijn twaalfde aan sport heeft gedaan, is onder hoger
opgeleiden groter dan onder lager opgeleiden. Ook is bij hen de kans dat de ouders
aan sport doen groter. Beide factoren hangen positief samen met het op latere leeftijd
deelnemen aan sport.
13 Kengetallen in de sport
Veranderende opvattingen over public management hebben ertoe geleid dat er binnen
de overheid meer aandacht is voor marktconforme bedrijfsvoeringsmethoden die
inzicht geven in de prestaties en effectiviteit van het beleid. Het gebruik van kengetallen
speelt een belangrijke rol in deze resultaatgerichte bestuursfi losofi e.
Het sportbeleid is hierin meegegaan. De ontwikkeling van kengetallen binnen de
sportsector heeft in de laatste tien jaar een hoge vlucht genomen. Reeds beschikbare
kengetallen zijn verder aangevuld en nieuwe kengetallen zijn ontwikkeld. Er is in
toenemende mate sprake van een resultaatgericht sportbeleid. Het gebruik van kengetallen
kent ook zijn grenzen (overkill aan informatie, inperking beleid tot datgene
wat zich kwantitatief laat vaststellen).
Het toekomstige sportdeelnameonderzoek vereist verdere afstemming en verdieping.
De informatievoorziening over het aanbod moet ruimer worden opgezet,
kengetallen moeten op elkaar worden afgestemd en worden uitgebreid. Met name
geldt dat voor kengetallen op outcome-niveau (maatschappelijke effecten van sport).
Samenvatting
9