economía - Galiciaé

galicia
Achan preto da casa o cadáver da moza
de 17 anos desaparecida en Redondela
> A busca no monte durou media hora porque os veciños foron directos ao sitio onde
viran un coche sospeitoso a noite antes > O corpo non presentaba signos de violencia
ADN-LV / Diario de Pontevedra
A aparición do corpo sen vida da
moza Alejandra Soto Alján á primeira
hora da mañá de onte frustrou
todas as esperanzas dos veciños
do Viso (Redondela) de atopar
sa e salva a moza, que faltaba da
súa casa, en Saramagoso, desde o
martes ás 19.30 horas.
Ás 09.40 da mañá, nin media
hora despois de que se puxeran en
marcha os cinco grupos de busca
repartidos pola zona, paralizábanse
os traballos. Unha das expedicións,
integrada por dous policías
e sete civís, daba a voz de alarma.
A menos dun quilómetro da súa
casa xacía Alejandra, segundo as
primeiras apreciacións, coa mesma
roupa que levaba o martes, o
móbil e outros aveños. Non había
evidencias de violencia.
“Estaba tombada boca arriba,
como a puxeran alí. Na zona había
un desnivel dun metro, pero non
parecía que caera”, conta Carlos
Martínez, o veciño que a atopou. O
achado, apenas 25 minutos logo de
iniciarse a procura, non foi casual.
“Fomos pola zona onde viran saír
un coche en actitude estraña o día
anterior. Vimos o camiño que saía
da pista forestal e decidimos que
tamén había que seguilo. Fomos
un municipal, unha veciña e eu,
e a uns metros vimos onda un
piñeiro todo colocado: a cazadora,
o móbil cos cascos, unha lanterna
e un botello de auga”.
Nunha zona na que os veciños
din que había pisadas, “andivemos
un pouco e xa atopamos o corpo”,
indicou Carlos Martínez, que se
achegou para tapar o corpo coa
Dous mozos dentro
dun coche gris que
levantou a sospeita
dun grupo de busca
ADN-LV / DdeP
En contra da tese de que se tratou
dunha morte fortuíta, os testemuños
veciñais seguían recordando
que un coche gris, con dúas persoas
dentro, foi a principal pista
que os levou ao paradoiro do corpo.
O turismo volvía do lugar, con
dúas persoas dentro, o mércores
pola noite, e deu a volta ao ser
divisado por un grupo de procura
que rastrexaba esa zona.
Dentro puideron ver dous
mozos, un deles “con melena”,
indicaron algúns veciños, que
ademais insistiron en que xusto
nesa tarde pasaran polo lugar
onde despois foi achado o corpo
e non o atoparon.
súa cazadora e evitar a visión terrible
ao resto dos veciños. El sostén
que os expertos deben dicir se a
moza presentaba signos de violencia
ou non, “aínda que eu sei perfectamente
que tiña parte da cara
como inchada, dun xeito estraño,
e non podía ser de estar apoiada
contra ela ou de caer”.
DÚAS VERSIÓNS OPOSTAS
A apreciación de Carlos foi a
que motivou que, desde o primeiro
momento, se estendese a
idea de que a moza recibira unha
morte violenta. Algo que, tras a
chegada dos efectivos da Policía
científica, se desmentiu desde a
Subdelegación e a Delegación do
Goberno. Tanto Delfín Fernández
como Antón Louro manifestaron
que non había detencións e que
a primeira ollada non se podía
determinar a presenza de signos
de violencia.
Versión esta que contrasta coa
dos veciños que a acharon. “Din
que levaba uns leggins e cazadora,
unha saia escocesa e botas. Eu
non sei se estaba calzada ou non,
pero a saia non a levaba”, relata o
veciño que a achou.
A versión de Carlos, a do seu
acompañante Serafín Rivas e a de
Nieves Pintos, os tres primeiros en
chegar ao lugar, foi recollida polos
investigadores, cuxos traballos se
prolongaron ata pasada a unha da
tarde, momento en que se procedeu
ao levantamento do cadáver.
Instrúe o caso un dos xulgados
de Redondela, e o corpo permanece
no Hospital Nicolás Peña vigués
para practicarlle a autopsia.
A familia agradece o
“traballo eficaz” da
Policía e dos amigos
Unha curmá da moza
exerceu onte de portavoz
da familia para ler un
conciso comunicado co
que agradeceron “o traballo
eficaz” dos corpos de
seguridade e o esforzo “de
todas aquelas persoas que
se mobilizaron para buscar a
Alejandra, á xente nova,
en especial aos seus
compañeiros de instituto, aos
veciños, Protección Civil e
á Policía Local”. A portavoz
pediu respecto para a dor da
familia, que está á espera
de que a informen dos
resultados da investigación.
O comunicado non facía
ningunha referencia a que a
morte da moza fora violenta.
Unha furgoneta traslada o cadáver de Alejandra pouco despois de ser achado (arriba);
os dous veciños que atoparon o corpo (centro); e Celso, o pai da vítima, recibindo
unha das numerosas mostras de apoio ao longo do día de onte. > Salvador Sas / EFE
ADN/LV > VEN.04.12.2009
5
Lugar do monte no que apareceu. > S. Sas
A Policía achou xusto
a carón do corpo o
móbil, roupa e quizais
un bote de pílulas
ADN-LV / DdeP
Se o martes a precipitada desaparición
da moza –calcúlase que ás
sete e media da tarde– parecía moi
vinculada a unha chamada que
recibira e a un diálogo no ordenador
co Messenger, onte eran os
obxectos aparecidos no lugar onde
acharon a moza os que daban un
xiro á investigación.
A Policía investigou o PC e o
móbil, apagado desde a súa desaparición,
e onte acharon colocados
xunto a un piñeiro, a escasos
metros do corpo da moza, o teléfono
móbil cos seus cascos, coma
se estivese a oír música, a súa cazadora,
unha lanterna e un botello
de auga. Tamén trascendeu que se
achou un blíster de pílulas, o que
abre a porta á tese do suicidio.
Os amigos choran a Alejandra. > S. Sas
“O único que puido
pasar foi que un
cabrón a collera, a
violara e a matara”
ADN-LV / DdeP
As caras xuvenís empapadas en
bágoas contábanse por decenas
onte na contorna da igrexa
parroquial. Un autobús deixara
os compañeiros de clase –cursaba
segundo de bacharelato no antigo
instituto Rosales I de Vigo–, porque
ían participar na busca, pero
apenas tiveron tempo para atopar
a súa amiga con vida.
Todos choraban a moza, que
era descrita dun modo idéntico
unha e outra vez. “Era unha nena
boa, só iso. Non puido facerse
nada. O único que puido pasar é
que algún cabrón a colleu, a violou
e a matou”, explicaba unha
destas mozas, Fany D., tamén
menor de idade. “Só quería estudar
para irse a Santiago a facer
unha carreira”.