CADEMIA UDIOVISUAL - Academia Galega do Audiovisual

A O P I N I Ó N
54
ALFONSO BLANCO
PRODUTOR
O AUDIOVISUAL EN
GALICIA. ¿QUE VAI SER
DE NÓS?
De dous anos a esta parte, o audiovisual en Galicia está a sufrir unha recesión que cada
mes que pasa faise máis acusada. Houbo un gran número de producións, pero non
nos enganemos, eran case todos proxectos que foran desenvolvidos e financiados con
anterioridade. O panorama é un pouco desalentador. Din os máis agoreiros que imos ter
que pechar a maior parte das empresas audiovisuais ou emigrar para procurármonos o
pan. O momento que estamos a vivir é moi duro, o máis difícil desde o boom do sector en
Galicia (alá polo 1997–1998).
Espero e desexo que o primeiro non suceda, o de pechar, e en canto ao segundo, se queremos
manter o que tivemos ata o de agora, non vai quedar outra. E non me refiro a emigrar literalmente,
con todas as connotacións que ten para un galego, senón a ter que buscar o traballo e os
recursos máis aló das nosas fronterias. Hai que saltar o Padornelo, os Pirineos e mesmo o Atlántico.
O sector, tal e como o coñecïamos nestes últimos anos, vai desaparecer ou, cando menos, vai
cambiar tanto que non haberá quen o recoñeza.
Os factores que contribúen a esta metamorfose son moitos: o apagón analóxico trouxo canda el a
fragmentación das audiencias, moi escasas oportunidades de negocio e novos operadores que están a
ter máis dificultades cás propias produtoras; o cine, que cada vez suscita menos interese no público
e nas televisións; o imparable pulo de internet; a piratería e, por suposto, a crise, que conleva menos
axudas para a cultura, mercado publicitario en recesión e menos consumo. De tan repetido nos
últimos dous anos xa soa a tópico.
Pero o que máis nos vai a afectar como sector, e é unha consecuencia de todo o anterior, é a nova
liña pola que está a camiñar TVG. A saber: aumento dos custos fixos, redución do orzamento total
da canle por mor da crise e recortes ata a mínima expresión do investimento en produción allea.
Este é o maior problema. Se a produción allea se reduce ou case desaparece (esa é a tendencia a
curto prazo), o sector en Galicia entrará nunha recesión da que lle pode resultar moi difícil saír, e
isto xa está a suceder.
A liña de produción externa da canle autonómica foi o verdadeiro motor do sector nestes últimos
anos. Temos vivido case unha década e media de esplendor. Non se pode dicir doutro xeito. A decidida
aposta de TVG pola ficción fixo que o sector nacese como tal e se asentase, apoiado nunha
continuidade e estabilidade das producións.
Podemos reflexionar sobre o positivo e o negativo deste período, e convén facelo, pero non
se pode negar, ao botar a vista atrás, que o camiño percorrido é incrible. Se a mediados dos 90,
cando moitos de nós estabamos na Escola de Imaxe e Son, vén un visionario e nos conta como
sería a realidade do sector en 2011, non o crerïamos. Temos acadado cotas de éxito inimaxinables
hai uns anos.
Poñamos en valor que un país que representa o 5,7% da poboación e o 5,5% do PIB español foi
capaz de xerar produtos tan brillantes e diferentes entre si como Celda 211, o maior éxito comercial
dos últimos anos no cine español, ou 18 comidas, unha das propostas máis orixinais e sorprendentes
do cine independente europeo, ou Todos vós sodes capitáns, cine de autor que gañou o premio Fipresci
na Quincena de Realizadores de Cannes 2010. E na televisión, o éxito sen precedentes da serie
Padre Casares, producida xa en catro autonomías, ou a consolidación de Bambú como produtora de