revista galega de pensamento feminista verán 07 núm. 47 ... - Andaina

34
Perante o fracaso das políticas neoliberais
e o deterioro das condicións de vida das
poboacións urbanas e as rurais, cada vez máis
actores políticos e movementos da sociedade
civil se interesan pola soberanía alimentaria.
Demos ao noso traballo o nome de «Nyéléni»,
como homenaxe, a lendaria campesiña maliense
que cultivou e alimentou a súa xente
nía alimentaria. Estivémolo a facer,
ladrillo a ladrillo, vivindo en
casoupas construídas a man segundo
a tradición local e comendo
alimentos producidos e preparados
pola comunidade de Selingue. Demos
ao noso traballo o nome de
Nyéléni, como homenaxe, inspirado
pola lendaria campesiña maliense
que cultivou e alimentou a
súa xente.
A maioría de nós dedicámonos
á produción de alimentos e estamos
en disposición, somos capaces
e temos a vontade de alimentar a
todos os pobos do mundo. A nosa
herdanza como persoas produtoras
de alimentos é fundamental para
o futuro da humanidade. Este
particularmente é o caso de mulleres
e pobos indíxenas que son
creadores de coñecementos ancestrais
sobre alimentos e agricultura,
e que son infravalorados. Pero
esta herdanza e esta capacidade
para producir alimentos nutritivos,
de calidade e en abundancia vese
ameazada polo neoliberalismo e o
capitalismo global. Fronte a isto, a
soberanía alimentaria apórtanos a
esperanza e o poder para conservar,
recuperar e desenvolver o noso
coñecemento e a nosa capacidade
para producir alimentos.
A soberanía alimentaria é o dereito
dos pobos a alimentos nutritivos
e culturalmente doados, accesibles,
producidos de forma sostible
e ecolóxica e o seu dereito a decidir
o seu propio sistema alimentario
e produtivo. Isto pon aqueles
que producen, distribúen e consumen
alimentos no corazón dos sistemas
e políticas alimentarias, por
riba das esixencias dos mercados e
das empresas. Defende os intereses
de, e inclúe as, futuras xeracións.
Ofrécenos unha estratexia
para resistir e desmantelar o comercio
libre e corporativo e o réxime
alimentario actual e para encauzar
os sistemas alimentarios,
agrícolas, pastorís e de pesca para
que pasen a estar xestionados polas
produtoras e produtores locais.
A soberanía alimentaria dá prioridade
ás economías locais e aos
mercados locais e nacionais e outorga
o poder aos campesiños e á
agricultura familiar, á pesca arte-
sanal e ao pastoreo tradicional e coloca
a produción alimentaria, a
distribución e o consumo sobre
a base da sostenibilidade medioambiental,
social e económica. A
soberanía alimentaria promove o
comercio transparente, que garante
ingresos dignos para todos
os pobos e os dereitos das persoas
consumidoras para controlar a súa
propia alimentación e nutrición.
Garante que os dereitos de acceso
e de xestión da nosa terra, dos nosos
territorios, das nosas augas, das
nosas sementes, do noso gando e
a biodiversidade, estean en mans
daquelas persoas que producimos
os alimentos. A soberanía alimentaria
supón novas relacións sociais
libres de opresión e desigualdades
entre os homes e mulleres, pobos,
grupos raciais, clases sociais e xeracións.
En Nyéléni, grazas aos moitos
debates e á intensa interacción, estamos
profundando no noso concepto
de soberanía alimentaria, e
facemos intercambios sobre a realidade
das loitas dos nosos respectivos
movementos para conservar
a autonomía e recuperar o noso
poder. Agora entendemos mellor
os instrumentos que necesitamos
para crear un movemento e promover
a nosa visión colectiva.
Para que loitamos?
◗ Por un mundo no que todos
os pobos, nacións e estados podan
decidir os seus propios sistemas
alimentarios e políticas que proporcionen
a cadaquén alimentos