revista galega de pensamento feminista verán 07 núm. 47 ... - Andaina

de calidade, adecuados, asequibles,
nutritivos e culturalmente apropiados;
◗ para que se recoñezan e respeiten
os dereitos e o papel das mulleres
na produción de alimentos
e a representación das mulleres
en todos os órganos de toma de decisións;
◗ para que todos os pobos de cada
un dos nosos países podan vivir
con dignidade do seu traballo e podan
ter a oportunidade de vivir nos
seus lugares de orixe;
◗ para que a soberanía alimentaria
sexa considerada un dereito
humano básico, recoñecido e respectado
polas comunidades, os pobos,
os estados e as institucións internacionais;
◗ para que podamos conservar
e rehabilitar os contornos rurais,
zonas pesqueiras, as paisaxes e os
alimentos tradicionais, baseándose
nunha xestión sostible da terra,
do chan, a auga, as sementes, o
gando e a biodiversidade;
◗ para que valoremos, recoñezamos
e respectemos a diversidade
do noso coñecemento, alimentación,
linguas e as nosas culturas
tradicionais, e o modo no que nos
organizamos e nos expresamos;
◗ para que exista unha verdadeira
reforma agraria integral que
garanta aos campesiños prenos dereitos
sobre a terra, defenda e recupere
os territorios dos pobos indíxenas,
garanta ás comunidades
pesqueiras o acceso e o control das
zonas de pesca e os ecosistemas,
para que recoñeza o acceso e o control
das terras e as rutas de migración
de pastoreo, garanta empregos
dignos con soldos xustos e
dereitos laborais para todas as persoas
traballadoras e un futuro para
a xuventude do campo onde as
reformas agrarias revitalicen a interdependencia
entre persoas produtoras
e consumidoras, garantan
a supervivencia da comunidade, a
xustiza económica e social, a sostenibilidade
ecolóxica e o respecto
pola autonomía local e o goberno
con igualdade de dereitos para as
mulleres e os homes... onde se
garanta o dereito aos territorios
e á autodeterminación dos nosos
pobos;
◗ compartamos os nosos territorios
en paz e de maneira xusta
entre os nosos pobos, xa sexamos
campesiños, comunidades indíxenas,
mariñeiros artesanais, pastores
nómades ou calqueraoutro;
◗ se se viven catástrofes naturais
e provocadas polas persoas e situacións
posteriores aos conflitos,
a soberanía alimentaria actúe co-
mo unha auténtica garantía que
fortaleza os esforzos de recuperación
local e mitigue o impacto negativo.
No que se teña presente que
as comunidades afectadas desamparadas
non son incapaces, e onde
unha sólida organización local para
a recuperación por medios propios
constitúa a clave para a recuperación;
◗ se defenda o poder dos pobos
para decidir sobre as súas herdanzas
materiais, naturais e espirituais.
Contra que loitamos?
Contra:
◗ O imperialismo, o neoliberalismo,
o neocolonialismo e o patriarcado
e todo sistema que empobrece
a vida, os recursos, os
ecosistemas e os axentes que os
promoven, como as institucións
orzamentarias internacionais, a
Organización Mundial do Comercio,
os acordos de libre comercio,
as corporacións multinacionais e
os gobernos que prexudican os
seus pobos.
A maioría de nós dedicámonos á produción
de alimentos e estamos en disposición, somos
capaces e temos a vontade de alimentar a
todos os pobos do mundo. A nosa herdanza
como persoas produtoras de alimentos é
fundamental para o futuro da humanidade.
Este particularmente é o caso de mulleres e
pobos indíxenas que son creadores de
coñecementos ancestrais sobre alimentos
e agricultura, e que son infravalorados
35