revista galega de pensamento feminista verán 07 núm. 47 ... - Andaina

mana pasada a augurar con esa pílula
unha «segunda revolución social»,
unha revolución similar á que
nos sesenta fixo posíbel desvincular
o sexo da procreación. Pero as respostas
a esa pregunta son múltiples.
Algúns expertos aseguran que
tomala pode previr de patoloxías
como a endometriose e reducir a
porcentaxe de histerectomías (estirpación
do útero). Aseguran que
non implica máis riscos que o tra-
tamento hormonal até o de agora
coñecido.
«Se non se descansara eses sete
días cada ciclo, non aparecería ningunha
perda similar á regra, pero
para dar sensación de normalidade,
interrompemos a toma cada
21 días, tanto se é en pílula como
se son pegados (que se cambian
unha vez cada semana durante tres
semanas) ou anel vaxinal, que se
deixa posto 21 días», explica o doutor
Joaquim Calaf, responsábel do
Servizo de Obstetricia e Xineco-
A Sociedade Española de Contracepción
apresurouse a semana pasada a augurar con
esa pílula unha «segunda revolución social»,
unha revolución similar á que nos sesenta fixo
posíbel desvincular o sexo da procreación
loxía de Santa Pau. Calaf asegura
que non hai ningún risco engadido
para a saúde na administración
prolongada de hormonas con respecto
ao tratamento tomado de
maneira normal. «Os estudos son
sólidos e as combinacións foron
comercializadas en Estados Unidos;
xa sabemos que alí son moi estritos
coa normativa», engade. «O
único efecto secundario é a comodidade».
da menstruación?
A nova pílula reabre
o debate sobre se é convinte
ou non abolir a regra*
A doutora Carme Valls i Llobet,
discrepa. A endocrinóloga e directora
do programa «Muller, saúde
e calidade de vida», do Centre
d’Anàlisi i Programes Sanitaris
(CAPS), recoñece que metabolicamente
é o mesmo descansar que
non descansar, porque a regra que
se produce seguindo un tratamento
hormonal non é unha regra normal,
senón a perda dun anaco de
tecido endometrial. «Pero coidado
–advirte–, non cicla só o útero, senón
todo o corpo. Talvez dentro
de dous mil anos sexa posíbel introducir
cambios nunha harmonía
pero non por agora». Para moitas
mulleres e profesionais da xinecoloxía,
abolir a menstruación suporía
un progreso para as mulleres,
unha vez superada a intranquilidade
que pode producirlles o feito
de non sangrar mensualmente e
ademais corroborar que non se está
embarazada.
Valls considera que isto é así porque
non se lles explica claramente
que para isto deberán seguir un
tratamento hormonal durante
anos nin se lles fala das consecuencias
que o tratamento prolongado
podería ter (cancro de mama, de
endometrio, incremento de enfermidades
autoinmunes, obesidade,
colelitiase, endocrinopatías...): «O
primeiro problema é que non se
ten estudado a relación entre o uso
do tratamento hormonal anticonceptivo
e a calidade de vida das per-
9