sayı 1

Ġnsanları motive biçimi, kurumun
yönetim tarzına, insanların içinde ya-
Ģadığı toplumsal çevreye ve bu çev-
reden alıp kullandığı kültürel değer
yargılarına göre değiĢir. Ġnsanları
motive etmede BĠR TEK EN ĠYĠ VE
EN GEÇERLĠ YOL YOKTUR.
Önemli olan uygulanan motivasyon
yöntemlerinin kurumdaki insanlara
ve onların ihtiyaçlarına uygun olma-
sıdır. Bu nedenle her yönetici emrin-
deki insanları olumlu yönde etkileye-
cek bir motivasyon yöntemini geliĢti-
rip uygulaması gerekir. Burada
önemli olan bir noktada Ģudur; geliĢ-
tirilen motivasyon yönteminin birey-
lerin kiĢiliklerine uygun olması gere-
kir. Bu konuda son cümle olarak Ģu
söylenilebilir;
EN UCUZ, EN KOLAY VE EN
GEÇERLĠ MOTĠVASYON ARACI
ĠNSANA SEVGĠ ĠLE YAKLAġ-
MAKTIR.
Kaynaklar
Adams, J. S. (1965). Inequity in
Social Exchange. Advances in
Experimental Social Psychology,
2, 267-299.
Alderfer, C. P. (1980). The
Methodology of Organizational
Diagnosis, Professional Psychology.
11, 459-468.
Balcı, Esergül. (1992). Ödüller, Gü-
düleme Kuramları ve Türkiye‟de
Öğretmen Ödülleri. Adem Yayıncı-
lık, Ankara, 6.
Bulunt, B.E. ve K.A. Spring(1994)
“MPA Graduates and The Dilemma
of Job Satisfaction: Does Crassonig
the Sector Line Make a Difference”,
Public Personel Management,
20/4, 449-456.
Eren , E.(2001).Yönetim ve Organi-
zasyon. Beta Basım Yayın Dağıtım,
Ġstanbul, 274-271.
Eren, E. (1993). Yönetim Psikolojisi:
ĠĢletme Fakültesi Yayınlar, Ġstan-
bul,316.
Ertürk, M. (2001). ĠĢletmelerde Yö-
netim ve Organizasyon. 3.Baskı ,
Beta Yayınlar ,Ġstanbul,143.
Fidan, N. (1997). Okulda Öğrenme
ve Öğretme. Beta Basımevi, Ġstanbul,
206-207.
Güney, S.( 2000). DavranıĢ Bilimle-
ri. 2. Basım, Nobel Yayın Dağıtım
Ltd., Ankara,474-476.
Hodgetts M.Richard; (1999) Yöne-
tim, Çev: Canan Çetin ve Esin Can
Mutlu, 2. Baskı, Ġstanbul, 493.
35