tc balıkesir üniversitesi fen bilimleri enstitüsü makine mühendisliği ...

Yolun temsili için en basit ve yaygın yöntem, durağan katı zemindir. Deney
sırasında tekerlekler dönmeyecektir. Boş bir deney odasında sınır tabaka oluşumu,
taşıt zemin açıklığının % 10’u kadar olup, CD değeri 0.40 ve daha yukarı olan binek
taşıtları için yeterlidir.
Hareketli kayış kullanımı, yol simülasyonu için en iyi yöntem gibi
gözükmektedir. Formüla 1 yarış arabaları ve kısmi ölçekli modeller hareketli kayışın
kullanıldığı rüzgâr tünellerinde denenmektedir. Kayışın taşıt ağırlığını
karşılayabilme sorunu nedeniyle taşıt, kuvvet dengesi olacak şekilde düşey veya
yatay duran bir desteğe asılı olarak durmaktadır. Bu desteklerin aerodinamik etkisi
de gözönüne alınıp yerleri ona göre belirlenmelidir.
Hareketli kayışın kullanıldığı tünellerde, tekerlekler kayışa temas halinde
olup tekerlekler döndürülmelidir (Şekil 3.10). Tekerlekler hareketli kayış üzerinde
dönmüyorsa kayış ve tekerlek arası boşluğa gerek vardır, bu da CD ve CL
değerlerinde hata oluşumuna neden olur. Dönen tekerlekler, dönmeyen duruma göre
CD değerini biraz, CL değerini önemli derecede artırırlar.
Şekil 3.10 Hareketli kayış mekanizması (rüzgâr tüneline yerleştirilmemiş)
Sabit zemin üzerinde teğetsel üfleme yöntemi, hareketli kayış halindeki
zemin simülasyonuna yakındır. Tekerleklerin dönüşü için minyatür kayış veya özel
tekerlek altlıkları (tamburlar) kullanılır. Üfleme debisi, boş tünelde taşıt ön
33