10873,mehemmedfuzulipdf

Zâhid mey-i nâbdendir ikrah qelet!
Sen xâh sözüm sehîh tut, xah qelet.
Mescidlere girdiğim değil rağbetden.
Sermestligimden eylerem râh qelet.
Dağ vurma dil-İ hazîne, ey mişkinxet!
Ger mâil-i hüsn-i xettsen, qılma qelet
Kim, eylememiş kâtib-i divân-i qezâ
Dil herflerin qâbîl-i tezyini nüqet!
Mey nefyini eyleyib şüâr, ey vaiz!
Tutdun reh-i te'n-i eşq-i yâr, ey vaiz!
Terk-i mey ü mehbûb ederiz cennet üçün,
Şerh eyle ki, cennetde ne var, ey vaiz?
Pervaneye zülm-i bîhesâb eyler şem'
Zülm oduna bağrını kebâb eyler şem'
Gûyâ ki, bilir zülm serancâmı nedir
Bîhûde değil ki- iztirâb eyler şem'.
Hergeh ki, bahar qıldı ârâyiş-i bağ,
Növmîdlik urdu lâle veş bağrıma dağ,
Zîrâ tıkan üzre tutdu bülbül mesken
Gül bed güzergehinde yandırdı çirağ.
Yox dehrde bir müvâfiq-i teb' herif,
Kim söhbet-i dilguşa ola, teb'i zerîf.
Feryâd ki, nâ-cins müsâhibler ile,
Bî-fâide zâye 1 oldu övqet-i şerîf.
Ey nâvek-i bî-dâdine her sine hedef
V'ey cövher-i peykânine her dîde sedef
Feryâd ü feğânım qem-i hicranından,
Bezm-i qemedir nâle-i ney, növhe-i def.
Sermenzil-i her murâde rehberdir eşq,
Keyfiyyet-i her kemâle mezherdir eşq.
Gencîne-i kâinata gövherdir eşq,
Her sâdir olan neş'eye mesderdir cşq.
Xoş ol ki dem-i ecel çekem bâde-i nâb
Sermest yatam gebrde tâ ruz-i hesâb
Qavga-i qıyametde duram mest ü herâb
Ne fikr-i hesab ola ne idrâk-i ezâb
Sâqî kerem et şerab-i gül-fam yürüt
Gül-fâm seraba verme ârâm yürüt
Bezm içre hübab-i eşk-i gül gunumdan
Min câm yürütme can içün cam yürüt.
Ey Zahid (ham sofu)! Sen sözümü ister doğru, ister
hata kabul et ama; saf şaraptan nefret etmek hatadır.
Mescidlere girdiğim oraya rağbet ettiğimden
değildir. Sarhoşluğumdan yolu şaşırmışım.
Ey yanağının tüyleri misk kokulu olan sevgili, eğer
bu yanağının tüylerinin güzelliğine mail isen (seviyorsan),
hata edip hüzünlü gönüle dağ vurma
(gönlü yaralama). Kaza divanının kâtibi de (Allah)
gönül harflerini noktasıyla süslemeyi mümkün kılmamış
tır.
Ey vaiz, şarabın yasak olduğunu adet edip yar aşkını
ayıplama yolunu tuttun. Ey vaiz, cennet için
şarap ve sevgilinin terkini söyledin. Cennette ne olduğunu
açıkla, anlat.
Mum, pervaneye hesapsız zulmeder. Mum, zulüm
için onun bağrını kebap eder. Zulüm hadisesinin
ne olduğunu bilir, fakat bunu boş yere değil, işkence
için yapar.
Bahar her yerde bağı süsledi. Zira, bülbül diken üstünde
mesken tuttu. Gül, rüzgarın geçit yerinde
çıra yandırdı.
Dünyada zarif tabiatlı, gönül açıcı sohbeti olan bir
dost yok. Yazık ki, uygun olmayan yârenlerle şerefli,
güzel vaktim boş yere geçti.
Ey sevgili senin zalim okuna her sine hedeftir. Ve
yine okunun devrini cevherine her göz inci kabuğudur.
Ayrılığının gamından ettiğim feryâd ve
figanlar gam meclisi için mey sesi ve tef iniltisidir.
Aşk, her muradın durağına rehberdir. Her olgunluğun
niteliğine nail olmadır. Alemin hazinesine
cevherdir. Aşk gerçekten de temiz, mübarek
şeydir.
Ey halis, duru şarap; öyle güzel ol ki ecel vaktinde
de seni içeyim (Halis, duru şarap özde hoştur, güzeldir;
ecel gününde de onu içeyim). Kabirde hesap gününe
dek sarhoş olayım. Kıyamet kavgasında, gürültüsünde
mest ve viran olayım. Ne hesap düşüncesi
olsun ne ceza anlayışı, idraki. {Fuzûlî kıyamet
gününde, içtiği şarapla hesabı ve azabı düşünemeyecek,
idrak edemeyecek bir halde olmak istiyor).
Saki! Lütfet gül renkli şarabı getir. Güle renkli şaraba
ara verme, getir. Meclise gül renkli gözyaşı
kabarcıklarından bin kadeh getirme. Dudak dudağa
kadeh getir.