10873,mehemmedfuzulipdf

Müşt urub, galib-i fersudemi geh hebs qıhr,
Geh serâsime vü üryan buraxır sehrâye.
Üzümün qani ile sinemi al etdim kim,
Âlet-i sen'et ola ol büt-i bîpervâye.
Bu ne işdir ki, bizi iyne kimi inceldib,
Salır iplik kimi herdem bir uzun sevdâye.
Ayağın bağlamış avarelerin sen'et ile,
Yox nihayet ser-i kûyinde gezen şeydâye.
Lext-lext olmuş iken, gemze direfşini çekib,
Çaresiz olmadı bir gün meni qemfersâye.
Yaxa çak edeni başmaq kimi salır ayağa,
Ey Fuzûlî, bax onun etdiyi istiğnâye.
O, kâh yıpranmış vücûdumu dövüp hapseder. Kâh
çıplak ve başıboş olarak beni sahraya bırakır.
Sanat aleti olsun diye o pervasız, korkusuz sevgilim
için yüzümün kanı ile sinemi, göğsümü al
kan ettim (al kana boyadım).
Bizi iğne gibi incelten bu iş, nasıl bir iştir? Bizi her
zaman iplik gibi uzun bir sevdaya salar.
Avarelerin ayağını san'at ile kendine bağlamış. Mahallesinde,
semtinde gezen çılgınların, şeydalarm
haddi, hesabı yoktur.
Gamından yorulmuş, bitmiş, parça parça olmuş olmama
rağmen gamzenin bayrağım (okunu) çekerek
bana çare olmadın.
Ey Fuzûlî, onun gösterdiği kanaate bak ki, yakasını
parçalayanı ayağına ayakkabı gibi salmakta.
Âşiyân-i mürğ-i dil zülf-i perîşânındadır,
Qanda olsam, ey perî, könlüm senin yanındadır.
Eşq derdile xoşam, el çek elâcımdan, tebib,
Qılma derman kim, helakim zehri dermânındadır.
Çekme dâmen naz edib üftâdelerden, vehm qıl,
Göklere açılmasın eller ki, damânmdadır.
Gözlerim yaşın görüb şur, etme nifret kim, bu hem
Ol nemekdendir ki, la'l-i şekker-efşânındadır.
Mest-i xeb-i naz olub cem' et dil-i sedpâremi
Kim onun her paresi bir növk-i müjgânmdadır.
Bes ki, hicrânmdadır xasiyyet-i qet'-i heyat,
Ol heyât ehline heyrânem ki, hicrânmdadır.
Ey Fuzûlî şem' tek mütleq açılmaz yanmadan,
Tâblar kimi, sünbülünden rişte-i cânmdadır.
Gönül kuşunun yuvası perişan, darmadağınık saçındadır.
Ey peri gibi güzel, her nerede olursam olayım,
gönlüm senin yanındadır.
Doktor, ben aşk derdinden memnunum. Beni tedavi
etmekten el çek, vazgeç. Derdime çare arama.
Çünkü beni öldürecek olan zehir, senin ilacmdadır.
Nazlanıp âşıklardan elini, eteğini çekme, ilgini
kesme. Eteğine sarılan eller, göklere açılmasın.
Gözyaşlarımın tuzlu olmasını görüp de nefret
etme, tiksinme. Bu, aynı zamanda şeker saçan dudağının
tuzundandır.
Naz uykusundan mest ol da; her parçası bir kirpiğinin
ucunda asılı olan yüz parçaya bölünmüş
gönlümü toplayıp bir araya getir.
Ayrılığında hayatı sona erdirme karakteri olduğu
halde (olmasına rağmen) senden ayrı olarak yaşayabilenlere
şaşıyorum.
Ey Fuzûlî, sevgilinin saçı yüzünden can ipliğinde
oluşan kurumlar, mum gibi yanmadan kesinlikle
açılmaz.
VI
Bağe gir bülbüle erz-i gül-i rüxsâr eyle,
Yıq gülün irzini bülbül gözüne xâr eyle.
Bağa girip gül yanağını bir bülbüle göster. Gülün
ırzını yıkarak (yok ederek) bülbülün gözüne diken
et.