Kitabı yüklə - Kitabxana

u şirinliyi ilə atanı asılı etdi özündən.
Elə ki, ana 3-cü uşağa hamilə qaldı,
Atanın ürəyini vahimə aldı:
– Birdən olmadı belə, oldu elə
Qorxdu 3-cü qız sözünü gətirməyə dilə.
Ancaq deyəsən ürəyinə dammışdı atanın,
eyni fikirlə hər gün dalağı sancırdı ananın.
Hər dəfə bu hissə qapılanda, daxilən sınırdı.
Yatmırdı gecələr fikirdən,
kimsəyə demədən iztirab çəkirdi.
Amma nə çıxar bu sayaq möhnətdən,
qaçmaqmı olur Tanrı verən qismətdən
Vaxt gəlib yetişdi, bu uşaq da doğuldu qız,
ata düşündü ki, vəssəlam,
qaldım oğulsuz, kimsəsiz,
ana düşündü ki, oldum urvatsız,
qızlarım qaldı arxasız – qardaşsız.
Bu dəfə açıq büruzə verdilər hisslərini.
Qınadılar o ki var, özlərini.
Kədər yağışı bürüdü gözlərini.
Ata oldu pəjmürdə, ana qaldı halsız,
daha ayrı bir söz , ya hərəkət mənasız.
Keçdi üç-dörd gün, hər ikisi toxtadı,
neyləsinlər, bu da onların bəxtidi.
5 gündən sonra ata bir dəstə gül ilə
çıxardı xəstəxanadan xanımını şirin dil ilə.
Eə ki, ana gəlib qapıya çatdı,
iki gül bala özünü onun qucağına atdı.
Bu görüş necə də şirin, necə də dadlı.
Ana büsbütün acı fikirlərini unutdu.
Doğrudan da nə fərqi,
qız da, oğlan da övladdı.
Bu bir Tanrı payıdırsa, neyləməli, heyhat,
günlər keçdikcə öz axarına düşürdü həyat.
İllər sanki bir göz qırpımında ötdü,
Sevinc böyüyüb məktəbli yaşına yetdi.
Başında yeni qayğılar – kitab, qələm, dəftər ...
Ata hamısını alıb gətirdi, müxtəsər.
Qolundan tuturaq ilk dəfə
200