Kitabı yüklə - Kitabxana

Sanki bütün ruhu, sevinci ölmüşdü,
ata indi qaradinməz bir adam olmuşdu...
İllər nağıl dili ilə ötüb keçirdi,
bacılar “Qızlar bulağından” su içirdi.
Oxuyub məktəb bitirdilər, həkimlik öyrəndilər,
valideynləri onlarla hər yerdə öyündülər.
Ağıllı, tərbiyəli, işbilən, savadlı,
ata bu cür övladlarla başı uca, urvatlı.
Nə qədər oğul atası var, övladından narazı,
nə qədər oğul atası var,
oğlunun bir xoş xəbərinə tamarzı
Ata hər xəstələnəndə başının üstünü alırdı
beş mələk,
hamısının üzündə nur, əllərində isti,
ürəyində şəfqət.
Biri masaj edir, biri iynə vurur, biri dərman içirirdi,
ata bu qızlarla nə qədər xoş hisslər keçirirdi.
Ata qızlarına səadət, sağlam ailə diləyirdi,
ata yavaş-yavaş onları yerbəyer eləyirdi.
Ailə böyüdükcə qohumlar da çoxalırdı,
zaman ötdükcə ata da qocalırdı.
Artıq qızlarının hamısı oğullu, qızlı.
Nəvələr şipşirin, şıltaq, dəcəl, nazlı.
Ata indi əvvəlki arzularını yaşayırdı.
Ata köksündə sevinc dolu ürək daşıyırdı.
Tanrının mərhəməti nur saçmışdı üzünə,
dünya başdan-başa gözəl görünürdü gözünə.
Hər günü dua ilə, şükranlıqla başlayırdı,
hər gün nəvələri onu, qol açıb qarşılayırdı.
Doğru imiş Rəbbin səbrinin 40 ilə qədər olmağı,
bəndə də gərək görə bilsin 4-5 addım uzağı.
Ata indi topdağıtmaz tifaq qurmuşdu,
ata böyük bir ailənin başında durmuşdu.
Ata arzu bağçasından çələng hörmüşdü,
Bu 70 ildə, yaxşı-pis, dünya görmüşdü.
Əsla deyildi həyatından narazı,
Çünki çiçək açmışdı, hər arzu-murazı.
Atanın uçmağa bir çatmırdı qanadı,
Inşallah, müstəcab olmuşdu hər muradı.
203