Eylül 2008 - Sayı: 142 (10671 KB) - İzmir - TMMOB İnşaat ...

Yayın Kurulundan
Kapitalist –Emperyalist sistemin yapısal açmazı nedeniyle
girdiği dönemsel kriz, dünyayı tek kutupluluktan iki
kutuplu yapıya doğru yöneltmektedir. Bu yönelim, eski
egemen merkez ile yeni oluşmaya başlayan kapitalistemperyalist
merkezleri çıkar alanları açısından karşı karşıya
getirmekte, işbirlikçi yöneticiler kışkırtarak şavaşlar
çıkartmakta daha sonrada arabulucu veya destekçi rollerinde
yeniden ortaya çıkarak ekonomik –askeri ve siyasal
alandaki etki alanlarını korumak veya genişletmekte,
faturayı da kan gözyaşı açlık ve yoksulluk olarak emekçi
halka kesmektedir. Bunun en yakıcı örneğini kuzeyimizde
yaşanan savaşta görmekteyiz.
ABD’nin dünyada tek egemen kapitalist –emperyalist
merkez olarak, çeşitli projelerle, bizim bölgemizde de
Büyük Orta Doğu Projesiyle ve “demokrasi götürmek”
gibi çeşitli vaatlerle, dünyayı bir satranç tahtasına çevirdiği,
dünya ülkeleri üzerinde kendi emperyalist amaçlarını
gerçekleştirmek için çeşitli hamlelerle oyun oynadığı
artık ayan beyan ortaya çıkmıştır.
Dünya böyle bir süreci yaşarken, biz de bu sayımızda ülkemizde
nelerin olduğuna bir göz atalım istedik.
Ülkemiz yeni dünya düzenine (kapitalist –emperyalist
sisteme) eklemlenme doğrultusunda 1980 12 Eylül
darbesiyle ve darbesinden bu güne halkımız ve ülkemiz
çıkarları aleyhine hızla ilerlemektedir. Ekonomik,
askeri,toplumsal, siyasal yaşamda her şey küresel sermayenin
(kapitalist – emperyalist sistemin) yeni düzenine
uygun hale getirilmektedir. Bu eklemlenme sürecinde,
ülkemiz ve halkımız için yanlış işler yapıldığını söyleyerek
önlerine çıkan her kişi ve kuruma, amaçlarına engel
olan her şeye kızıyor siyasal iktidar ve yandaşları….. Tehdit
ediyorlar, çeşitli biçimde yok etmeye çalışıyorlar. Belki
de bu nedenle TMMOB ve Odalar denetlenmeye alınıyor;
belki de bu nedenle derelerin satışına karşı çıkan
çevreciler Başbakan tarafından vatan haini ilan ediliyor.
Belki de bu nedenle, bir taraftan özgürlüklerden yana
olmak, demokrat olmak, “türbana karşı olup olmamayla”
sınırlanırken, bir taraftan da çeşitli uygulamalarda halkın
üzerinde mahalle baskısı oluşturulmaktadır. Diğer
yandan enflasyon azar, borsa çöker, ekonomi krize girer
söylemleri ile halk korkutularak baskı altına alınmak istenmektedir.
Her nedense AKP’nin Cumhuriyet ilkelerini ihlal nedeniyle
kapatılma davası sürecinde; çeşitli kamuoyu araştırmalarında
halkın en çok güven duyduğu kurumlar
olarak belirlenen kurumlar üzerine yurt içinden ve yurt
dışından baskı yapılmasında, “elin gavurunun” iç işlerimize
karışıp Ordu ve Anayasa Mahkemesi üyelerine baskı
yapmalarına seyirci kalmakta bir beis görmemektedir
siyasal iktidar ve yandaşları. Ülke öyle bir noktaya getirilmiştir
ki, ordunun doğru söylediklerine “doğru söylemişler
diyene” ”darbeci”, yargının AKP nin “Ilımlı İslam” yolunda
atmak istediği adımlara karşı aldığı kararlara sahip
çıkana veya olumlu olarak değerlendirenlere “statükocu”
damgaları vurulmakta; demokrasinin gerçek sahibi
bilinçli insanlar ise “dinci” ya da “darbeci” olmak korkusu
içinde sindirilmek istenmektedir. Böylece, dikensiz gül
bahçesi yaratılmakta, yapılanlar unutturulmaktadır. Belki
de böylece, 1999 depremi de dahil deprem ve diğer
afetlere yönelik halk yararına hiçbir işlemin yapılmadığı,
her icraatlarıyla toplumun gericileştirmeye çalışıldığı,
çeşitli operasyonlarla gerici kadroların kurumsallaştırıldığının,
hükümet olma gücü ile çalışanların hak gasplarının
sorgulanamaz hale getirilerek hukuksuzluğun had
safhaya çıktığının dillendirilmesi önlenmektedir.
Son dönemde Hükümetin ülkenin demokrasi mücadelesinin
temsilcisi imajıyla, ‘darbe karşıtlığı’ söylemi ile ortaya
çıkarak, yaptığı operasyonların da; samimiyetsizlik
örneği olduğu ve kuşkulu niyetlerinin aslında muhaliflerini
sindirme operasyonu olduğu ortaya çıkmaktadır. Bu
operasyonun, darbeleri, gaspları ve her türlü menfaat
çetelerini sürekli olarak yaratan sistemi ortadan kaldırma
operasyonu değil, aksine aslında sistemin bir ürünü
olan ancak mevcut iktidarla bir biçimde çatışan oluşumların
tasfiyesine yönelik olduğu da ortaya çıkmıştır.
Böyle operasyonlardan demokrasi değil, olsa olsa şirket
sahiplerinin el ve isim değiştirmesi ortaya çıkacaktır.
Dolayısıyla böyle bir ortamda, ülkede her şey; stratejik
kurumlar, araziler, tarihi ve kültürel değerler dahil ihale
edilmiş ve “babalar gibi” satılmış olsa bile; çağdaş-uygar
bir ülkenin bireyi olmak, çocuklarına aydınlık bir dünya
bırakmak isteyenler, her şeyini kaptırmış olsa bile; ülkenin
tüm medeni kavramları ve kurumları ya kapatılarak
ya da işlevsizleştirilerek elden gittiyse bile; geniş halk
kitleleri gözlerinin önünde olup bitenleri sorgulamasalar
bile; kimileri çıkarları yüzünden Cumhuriyet Devrimlerinin
tekmelenmesine göz yumsalar bile; ülkedeki kimi
muhalefet partileri kendi yapmaları gerekenleri başkalarından
beklese bile; eğitimden sağlığa, sosyal haklardan
toplumsal yaşama kadar hayatımızı ve geleceğimizi karartan
uygulamalar İMF reçetelerine göre yapılıyor olsa
bile; ülke Türkiye Cumhuriyeti, laik, demokratik, hukuk
devleti olma yolunda mı kalacak?.. Yoksa ABD ve onun
yerli strateji ortakları tarafından tezgáhlanan “Ilımlı İslam
Devleti”ne mi dönüşecek? ikilemine sokulsa bile…
Yani tam da Mustafa Kemal’in 20 Ekim 1927 de “gençliğe
hitabesinde” işaret ettiği gün ve gündemi yaşıyor olsak
ta; tam da bu nedenle bugün, hükümeti ve temsil ettiği
siyasal islamı aklama projesi uğruna bu ülkede yaratılan
tüm değerlerin içinin acımasızca boşaltılmasına, bu manada
yapılan saldırılara seyirci kalmamak, uygulamaların
bir parçası olmamak, riyakar tavırlarını teşhir edebilmek,
ülkenin gerçek anlamıyla demokrat, halktan yana, aydınlık
yarınlara sahip olma isteğini seslendirebilmek, karanlık
zihniyetlerle hesaplaşabilmek; yapılan uygulamaların
gerçek yüzünü gösterebilmek için, ülkemize, emeğimize,
geleceğimize sahip çıkabilmek için yapılacak çok şey vardır.
Sevgilerimizle…..
İMO İzmir Şubesi Bülteni - www.imoizmir.org.tr Eylül 2008 - 142 3