Yıldız Teknik Üniversitesi - Prof.Dr. Seval Fer

37ilerlemeler Tyler’ın çıktı yönlendirmesine kadar uzanır. Ölçme araçlarında görülen builerlemeler, hedef havuzları ve uygulamada adım adım yol gösterme kolaylığı hedefyönelimli değerlendirme modellerinin 20. yüzyıl boyunca mevcut değerlendirmekaynaklarını genişletmiştir. Mager (1962) ise hedef yönelimli değerlendirmemodellerinin program yöneticilerinin niyetlerini yansıtmalarına ve öncelikle beklenilençıktılar hakkında şüpheli genellemelere açıklık getirmelerine sebebiyet verdiğinisavunmuştur (Worthern, Sanders & Fitzpatrick 1997: 92).Hedef yönelimli değerlendirme modellerini eleştiren eğitimcilerin dikkat çektiklerinoktalar şunlardır:• Hedeflerin ölçülmesini ve değerlendirilmesini kolaylaştıran gerçek bir değerlendiricibileşen eksikliği çekilir.• Ulaşılmak istenen hedefler ile gerçek performans seviyeleri arasındaki gözlenenfarklılıkların önemine karar vermek için gerekli olan standartların eksikliği gözlenir.• Hedeflerin kendi değerini göz ardı ederler.• Programı planlarken düşünülmesi gereken önemli seçenekleri göz ardı ederler.• Program ya da etkinlik değerlendirilirken ortaya çıkan işlemleri göz ardı ederler.• Değerlendirmenin yer aldığı bağlamı ihmal ederler.• Hedeflerin dışında diğer beklenmeyen çıktıları göz ardı ederler.• Kendi hedefleri içinde yansıtılmayan programın değerini işaret eden kanıtları ihmalederler.• Değerlendirmeye doğrusal ve esnek olmayan bir yaklaşım gösterirler.• Kağıt üzerinde listelenen hedefler her zaman değerlendirme uzmanının kafasındakihedeflerle uyuşmaz ve programın hedefleri her zaman değerlendirme uzmanlarıtarafından açık bir şekilde ifade edilemez (Worthern, Sanders & Fitzpatrick 1997:92-93).• Değerlendirme uzmanları belirlenmiş hedeflere o kadar odaklanırlar ki, bu yüzdenbazen programların neden başarılı ya da başarısız olduklarına, programın olumluetkilerine ya da istenmeyen yan etkilerine ya da belirlenen hedeflerin öğrenciler içinen iyi hedefler olup olmadıklarına dikkat etmezler (Posavac & Carey, 2003: 26).