Metod Koleji Dergisi - 3. Sayı (Aralık 2016)

More documents

Recommendations

Info

HER AY BİR YAZAR ETKİNLİĞİ KAPSAMINDA YAZAR MEHMET KEMAL ERDOĞAN Çocuk edebiyatı denince son dönemde akla ilk gelen isimler arasında yer alan ve yazdığı eserlerle adından sıkça söz ettiren Mehmet Kemal ERDOĞAN, okulumuzdaydı. Öğrencilerimiz, hem kitabını okudukları Yazar Mehmet Kemal ERDOĞAN’ı yakından tanıma fırsatı buldular hem de merak ettikleri soruları kendisine sordular.1959’da İzmir’de doğan Mehmet Kemal ERDOĞAN; ilk, orta, lise ve yüksek öğrenimini bu şehirde tamamladı. İzmir’de maliyeci olarak meslek yaşamına başladı. 1999’da “Işığın İçindeyim” adlı şiir kitabı yayımlandı. 2000 yılında “Yıldız Yürümesi” adlı eseri Mevlüt Kaplan Edebiyat Ödülü yarışmasında ikincilik ödülüne değer bulundu. 2001 yılında BU Yayınevi Çocuk Edebiyatı Roman Yarışması’nda “Burcu’nun Öyküleri” adlı yapıtı mansiyona değer bulundu. 2002 yılında BU Yayınevi Çocuk Edebiyatı Öykü Yarışması’nda “Balık Yemi Pina” adlı yapıtı Jüri Teşvik Ödülü aldı. BU Yayınevi 2003 Çocuk Edebiyatı Fantastik Öykü Yarışması’nda “Prenses Mira’nın Gizemi” adlı eseriyle Jüri Özel Ödülü’ne değer bulundu. Yazın çalışmalarını İzmir’de sürdüren yazar, evli ve iki çocuk babasıdır. Metod Koleji öğrencileri için söyleşi ve imza günü etkinliği kapsamında Metod Kolejinin konuğu olan yazarımız, 5/B sınıfından Asım Emir ÜNSAL’la bir de röportaj yaptı. İşte röportajımız ve yazarla ilgili merak edilenler: Asım Emir ÜNSAL: Kendinizden biraz bahseder misiniz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Evet, bahsedeyim. Ben İzmirliyim, 1959’da İzmir’de dünyaya geldim. Evliyim iki tane kızım var. Biri rehber öğretmen, diğeri hukuk fakültesi son sınıf öğrencisi. İzmir’in Tire ilçesinde yaşıyorum. İşim, kitap yazmak. Bol bol kitap üretmek sizler için. Asım Emir ÜNSAL: Neden yazar olmayı istediniz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Yazar olmak istemedim. Yani yazar olmak istenmez biliyorsun. Bir yazarın kitabını okurken ben de böyle bir kitap yazabilirim diye düşündüm. O, beni şevke getirdi. Bir de yazdığım kitaplar arka arkaya ödüller alınca yazmaya devam ettim. (gülüyor). Asım Emir ÜNSAL: Kitaplarınızı yazarken nelerden esinlendiniz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Çok sayıda yazarın kitabını okumak, bunlardan bir harman yapmak ve tabii bu bilgi birikimini çocuklarımızın, gençlerimizin anlayabileceği tarzda güzel bir Türkçeyle onlara ulaştırmak... Böylece devam ediyor şu anda. Asım Emir ÜNSAL: Peki, kitap yazmanın zorlukları nelerdir? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Evet, kitap yazmak zordur. Okumak nasıl zorsa yazmak da zordur ki yazmak daha zordur. Çünkü bilirsin büyüklerimiz bazen bir mektup yazmak ister –eskiden mektuplar vardı artık şimdi teknoloji var- uğraşırlardı. İlk cümleyi yazar, beğenmez kâğıdı buruşturup atarlardı. Sonra bir daha yazar, beğenmez kâğıdı yine buruşturur atarlardı. Ben her zaman söylerim kitabın ilk cümlesi, ilk paragrafı seni o kitabın sonuna kadar götürecek şekilde ayarlanmışsa o kitabı yazabiliyorsun. Onu yapamıyorsan, mesela yirmi sayfa yazıyorsun fakat kitaba giremiyorsun. Bozuyorsun onu tekrar yeniden başlıyorsun. Yani ilk yazılan cümle ve sayfa çok önemli yazarlarda. En zor kısmı budur yazarlığın. Asım Emir ÜNSAL: Bugünlerde bir kitap yazıyor musunuz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Evet, yeni bitirdim bir tane.Biraz Türk büyüklerinden başladım yazmaya. Cengiz Han, Atilla vs. onları yazdım, şimdi yeni bitirdiğim bir kitap var. O da Osmanlının kurucusu Osman Bey’in babası var Ertuğrul Gazi. Onu bitirdim. Sanırım şu aşamada başlayacağım çalışmalardan biri Mete Han veya Oğuz Kağan. Çünkü tarihî bir kitap olduğundan tarih hakkında biraz ön bilgi edinmek gerekiyor fakat bizimki tarih yazmak değil, bizimki roman yazmak. Biz romancıyız. Sanırım Mete Han’ı veya Oğuz Kağan’ı yazmayı düşünüyorum. Asım Emir ÜNSAL: Günümüz çocuk edebiyatı hakkında neler düşünüyorsunuz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Çocuk edebiyatı her geçen gün artan bir ivmeyle devam ediyor. Çok sayıda yazarımız ve okurumuz var.Çocuklarımız okuyorlar. Şu son dönemde epey bir gelişme var çocuk edebiyatında. Çok iyi yazarlarımız yetişiyor ve ben bundan dolayı çok büyük mutluluk duyuyorum. Bizim dönemimizde, biz büyükler için yazılmış olan kitapları çocuk kitabı diye okuyorduk. Örneğin Ömer Seyfettin’in, Peyami Safa’nın, Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın, Reşat Nuri Güntekin’in yazıları. Bunlar büyükler için yazılmıştır.Biz bunları çocuk kitabı diye okuduk. Mesela Halide Edip Adıvar’ın kitabını çocuk kitabı diye okuyorduk. Şimdi yaş gruplarına göre çok sayıda kitap hazırlandı. Yayınevleri bunlar için çalışıyor. Yani temelde böyle okumaya yönelik güzel bir ivme var, bir hareket var. Asım Emir ÜNSAL: Sizin de takip ettiğiniz bir yazar var mı peki? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Evet, son dönemde artık Hasan Ali TOPTAŞ okuyucusuyum ben. Onun kitaplarını tekrar tekrar okuyorum. O da benim gibi maliye kökenli, maliye’den emekli. Çok farklı bir dili var TOPTAŞ’ın. Ama şu son dönemde yabancı yazarları okumamaya başladım. Çünkü yabancı yazarların kendilerine göre kültürleri var. Kendi yaşadıkları kültürler çok farklı. Tercüme sorunlarından dolayı okuyamıyorum, zevk alamıyorum yani. Artık belli bir aşamaya geldikten sonra tercümeden zevk almıyorsun. İyi yazılmış bir tercüme kitap okunuyor ama çağdaş yazarları tercih ediyorum. Bu dönemin yazarlarını. Asım Emir ÜNSAL: Kitaplarınızı yazarken özellikle dikkat ettiğiniz bir nokta var mı? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Evet, yaralamamak. Çocuk kitapları yazıyorsam eğer çocuklarımızı yaralamamak. Olabildiğince hassas davranıyorum çocuk kitapları yazarken. Çünkü “şiddet” mesela “duygusal şiddet” işlenmemeli çocuk kitaplarında. Ne bileyim “vampir” kitapları var mesela değil mi? Çocuklar bunları çok seviyorlar. Bunlar, çocuklara bir şey katmıyor. Çocuklara bir şeyler katacak, onların zihinsel ve edebi yönünü geliştirecek kitaplara ağırlık vermeye çalışıyorum. Asım Emir ÜNSAL: Peki, ne tür kitaplar yazıyorsunuz? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Genelde yaş gruplarına göre düşünürsem macera, fantastik macera gibi çocuklara okuma zevki verecek onların hayal gücünü zenginleştirecek tarzda kitaplar yazmaya çalışıyorum. Bence çok önemli hayal. Neden? Çünkü hayal gücü zenginse o kişi bilime öncülük yapabilir. Eğer hayal gücü zayıfsa bilime öncülük yapamaz. O yüzden hayal güçlerini zenginleştirsinler diye uğraşıyorum. Asım Emir ÜNSAL: Bize zaman ayırdığınız için teşekkür ediyorum. Mehmet Kemal ERDOĞAN: Ben teşekkür ediyorum. Asım Emir ÜNSAL: Bir şey daha rica edebilir miyim? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Tabi. Asım Emir ÜNSAL: Kitabımı imzalar mısınız? Mehmet Kemal ERDOĞAN: Tabii ne demek. Biz de bu güzel röportaj için yazarımız Sayın Mehmet Kemal ERDOĞAN’a ve öğrencimiz Asım Emir ÜN- SAL’a teşekkür ediyor, Sayın Mehmet Kemal ERDO- ĞAN’ın yepyeni çalışmalarını bekliyoruz. Metodergi 11
KAR ÇİÇEKLERİ (22 ARALIK 1914-15 OCAK 1915) Isı biraz arttığında, eriyen karların altından kardelen çiçekleri gibiaskerlerin donuk bedenleri çıkıyordu ortaya. Önce ayaklarda bir sızı başlıyordu...Yürüyemez olduğundan devriliyordu aç ve yorgun bedenler. Sonra, bir daha uyanılmayan o müthiş uyku...Tek mermi atamadan şehit olan tam 90.000 asker. Ve bir dramın bilinmeyen yüzü. Donarak şehit olan 90.000 askerin buruk öyküsü. Sevcan Uludoğan Sosyal Bilgiler Öğretmeni Tarihimiz ihtişamlı zaferler kadar facialarla da dolu. Facialardan söz ederken, Sarıkamış’ ı özellikle dikkate almamız gerekir. Orada, hiç de uzak olmayan bir zamanda 90.000 yiğidimizi karlara gömdük. Üstelik tek kurşun atamadan... Üstelik sadece bir hayalperestin kişisel ihtirası uğruna... Tarih, 16 Aralık 1914. Soğuk bir kış günü. Talebesi öğretmenini azarlamaktadır: “Hatalı davrandınız! Başarılı olamadınız! Rus ordusu burada yok edilmeliydi. Şimdi hemen harekete geçip Rus ordusunu Sarıkamış’ta yok edeceksiniz!” Cephelerin ve harp okulunun emektar komutanı Hasan İzzet Paşa, küstahlaşan öğrencisine pervasızca cevap verir: “Olmaz! Havaları görüyorsunuz. Her yerde kar var. Kara kış başlamıştır. Bu şartlar altında, bu mevsimde harekât bir faciaya dönüşebilir. Kış şiddetini kaybetsin, yollar açılsın, düşmana haddini bildiririz.” Her verdiği emrin hemen yerine getirilmesine alışkın padişah damadı ve orduların başkomutan vekili 34 yaşındaki Enver Paşa, asabileşerek şu tehdidi savurur: “Eğer hocam olmasaydınız, sizi idam ettirirdim!” Bir facianın eşiğinde, Hasan İzzet Paşa istifa ederek ordudaki görevinden ayrılır. Çok geçmeden, tarihler 21 Aralık’ı gösterirken, tarihe “Sarıkamış Faciası” olarak geçen harekât başlatılır. 125 bine yakın iman abidesi insan, kış kıyamette paltosuz, postalsız, gömlekle, çarıkla cehennemî tipinin ortasına sürülürler. İstanbul’dan gelecek olan kışlık giysileri beklerken, Karadeniz’de başka bir facia yaşanmaktadır. Ruslar Osmanlı ordusuna erzak, mühimmat ve giyecek getirmekte olan gemileri sulara gömmüşlerdi. Bu durumu askere bildirmeyen Enver Paşa, ihtiraslarına mağlup olarak bütün birliklere şu mesajı çeker: “Askerler! Hepinizi ziyaret ettim. Ayağınızda çarık, sırtınızda paltonuz olmadığını gördüm. Lâkin karşınızdaki düşman sizden korkuyor. Yakın zamanda Kafkasya’ya gireceğiz. Orada her türlü nimete kavuşacaksınız. İslâm alemi’nin bütün ümidi sizsiniz.” Böylece “Turan Fatihi”, “Sarıkamış Fatihi” olma uğruna, binlerce insan dehşetli bir can pazarına sürülür. Rus Kurmay Başkanı Pietroroviç, anılarında Sarıkamış’a kavuşan o bir avuç kahramanı şöyle anlatacaktır: “İlk sırada diz çökmüş beş kahraman. Omuz çukurlarına yasladıkları mavzerleri ile nişan almışlar. Tetiğe asılmak üzereler. Ama asılamamışlar. Kaput yakaları, Allah’ın rahmetini o civan delikanlıların yüreklerine akıtabilmek istercesine semaya dikilmiş, kaskatı... Hele bıyıkları, hele hele bıyıkları ve sakalları! Her biri birer fütuhat oku gibi çelik misal. Ya gözler. Dinmiş olmasına rağmen şu kahredici tipinin bile örtüp kapatamadığı gözleri! Apaçık! Tabiata da başkumandana da karşısındaki düşmana da isyan eden ama Allah’ına teslimiyetle bakan gözler... Açık, vallahi apaçık! İkinci sırada öyle bir manzara ki hiçbir heykeltıraş benzerini yapmayı başaramamıştır. O ürkütücü ayaza rağmen, sağlarında fişekleri debelenerek üzerlerinden atmaya tenezzül etmemiş iki katırın yanında başları semaya dönük, altı masal güzeli Mehmed... Sandıkları bir avuçlamışlar ki hayatı biz ancak böyle bir hırsla avuçlayıvermişizdir. Öylesine kaskatı kesilmişler. Ve sağ başta Binbaşı Mustafa Nihat. Ayakta... Yarabbi, bu bir ayakta duruştur ki karşısında düşmanı da kâfiri de lanetlisi de Allah’ın huzurunda diz çöküş halinde gibi. Endamı, düşmanı dize getiren bir tekbir velvelesi gibi. Belinde, fişeklerinin yuvalarını tipi ile kapatmaya bütün gece düşen kar bile razı olmamış. Sol eli boynundaki dürbünü kavramış. Havada donmuş, kale sancağı gibi... Diğer eli belli ki, semaya uzanıp rahmet dilerken öylesine taşlaşmış. Hayrettir, başı açık. Gür erkek kömür karası saçları beyaza bulanmış...” Ve Moskova’daki askerî müzede sergilenen bu satırların sonu şöyle biter: “Allahuekber Dağlarındaki Türk müfrezesini esir alamadım. Bizden çok evvel Allah’larına teslim olmuşlardı. 24.12.1914 Perşembe.” Sonuç; Enver Paşa hiçbir şey olmamış gibi İstanbul’a döner. Arkasında binlerce kefensiz kar çiçeği bırakarak... Bir sohbet sırasında Harbiye Nezareti Ordu Daire Başkanı Behiç Bey’e bu facia için Enver Paşa şöyle der: “Bunlar nasıl olsa bir gün ölecek değiller miydi!” 12 Metodergi
Page 3 and 4: METOT BİLGİ LİSESİ Aydınlık b
Page 5 and 6: MATEMATİK ALTIN ORAN Altın oran,
Page 7 and 8: ERASMUS PROJECT LİTVANYA İTALYA F
Page 9 and 10: SPEAKING CORNER KONUŞARAK ÖĞREN
Page 11: ORHAN VELİ KANIK “Gün olur alı
Page 15 and 16: RÖPORTAJ “EBEVEYN TUTUMU VE ÇOC
Page 17 and 18: Yasemin Karabay Beden Eğitimi Öğ
Page 19 and 20: Gizem Kutluyıl Müzik Öğretmeni
Page 21 and 22: BELİRLİ GÜN VE HAFTALAR Program
Page 23 and 24: 2. SINIF ETKİNLİKLERİMİZ Metod

Metod Koleji Dergisi - 3. Sayı (Aralık 2016)

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?