Metod Koleji Dergisi - 3. Sayı (Aralık 2016)

More documents

Recommendations

Info

AMEDEO MODİGLİANİ BİR TUTAM SANAT RESSAM Hatice Eroğlu Görsel Sanatlar Öğretmeni “Ruhunu gördüğümde gözlerini çizeceğim.” Değeri sonradan anlaşılmış, hayatı boyunca ihmal edilmiş bir dâhi… Kişisel fikrimi sorarsanız bohem kelimesinin etten kemikten hali, kelimenin ruhunu zayıf bedeninde taşımış; ucuz içkilerle, umursamazlık ve acıyla beslemiş; ölümsüzleştirmiş olandır. Onun için “bohemia” hayata meydan okumaktır ve sanatın ta kendisi olmuştur. Yaptığı nefes kesici tabloların yanı sıra trajik hayatı başlı başına sanatın kendisidir belki de. İmzasını taşıyan portrelerin gözlerini boş bırakan, eserlerinin satılması veya satılmaması umurunda olmayan, yaşadığı süre boyunca popüler olmamak için sanki özellikle çabalamış, kendisini öven burjuvalara bile ruhsuz olduklarını söyleyebilen pasif-agresif sanatçının kişiliğini; acılarını ve içinde bulunduğu koşullarla dalga geçercesine yaşama meydan okuyan halini, ruhundan katarak yaptığı resimlerinde görürüz duygusal derinliğimizin ölçüsünde. Hayatı boyunca canının istemediği hiçbir eser yapmamış; beş kuruşu olmamasına rağmen taviz vermemiş bir ressamdır çağdaşlarının aksine ve bu diğer sanatçılar arasında büyük bir saygı uyandırmıştır. İçinden geldiği gibi yaşamıştır. Amedeo Modigliani, 19. yüzyılın sonlarında İtalyan standartlarında yeni şehirleşen Livorno’da, Yahudi asıllı bir ailenin dördüncü ve son çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Baba Flaminio Modigliani, Roma’da ünlü bir banker aileden gelir, annesi ise Eugène Garsin de Yahudi asıllı bir Fransız’dır. Babasının iflasından sonra, aile kendini müthiş bir yoksulluk içerinde bulur. Modigliani’nin doğuşu aslında aileyi kurtarıcı bir rol oynamıştır. Çünkü yasalar hamile veya yeni doğum yapmış bir kadının üzerine olan eşyalara el konulmasını engellemiştir. Dolayısıyla mal varlığının büyük bir bölümü bu yolla koruma altına alınmıştır. Yaşamının bir bölümünde varlıklı bir ortamda yaşamasına rağmen küçük Amedeo, çocukluğundan itibaren narin olan sıhhati ardı ardına geçirdiği hastalıklarla sarsılır. Daha on yaşında iken tüberküloza yakalanan Modigliani hayatı boyunca zayıf akciğerlerinin yarattığı hastalık tehdidinin gölgesinde yaşar. Önce zatülcenbe, sonra da tifoya yakalanır. Daha sonra ise hastalığı iltihap yapar ve ciğerleri ağır bir şekilde zedelenir. Bu rahatsızlığı ise lise tahsilini yarım bırakmasına sebep olur. Hatta bu rahatsızlıkları ileride 1. Dünya Savaşı sırasında orduya katılmak isteğinin de önünü keserek sağlıklı olmadığı gerekçesiyle orduya alınmasını engelleyecektir. Modigliani’nin de hayatındaki önemli kadınlardan biridir annesi ve belki de sanat kariyerine sahip olmasındaki en büyük role sahip kişi. Çünkü annesi sanatçının ilk öğretmeni ve aynı zamanda onu sanata ilk yönlendirendir. Annesi, Modigliani’yi daha 14 yaşında Laverno’daki en usta ressam olan “Macchiaioli” adı verilen ve Fransız izlenimcilerine yakın, renge ve manzaraya ağırlık veren yerel bir İtalyan resim akımına dâhil Guglielmo Micheli’nin sanat okuluna kaydeder. Böylece biçime yönelik ilk sanat eğitimini 19.yüzyıl İtalyan sanat ortamının temaları ve üsluplarından derin şekilde etkilenerek geliştirir. Önce Rönesans sanatının izleri, ardından Leutrac ve Giovanni Boldini gibi ressamların üsluplarının etkileri ilk dönem çalışmalarında kendini gösterir. Resimleri çoğunlukla tek figürlüdür. Çok ustalıklı bir çizgi ahengi vardır. Gerçeğe pek bağlı kalmamıştır. Örneğin tablolarındaki bütün kişiler uzun yüzlü, çok uzun boyludur. Tekrar annesinin de yönlendirmesiyle 17 yaşında evden ayrılarak sanat eğitimini tamamlamak amacıyla önce Floransa’ya ve ardından da 1903 yılında Venedik’e taşınır. Istituto di Belle Arti’ye kaydolan Modigliani, bohem hayatına ilk adımını atar. Önce şehrin tekinsiz gece hayatına ve alkole, sonra da onu aslında sağlığından en çok edecek haşhaş kullanımına burada başlar. “Kendi alevinle yakmaya hazır olmalısın kendini. Önce kül olmadan nasıl yeni olabilirsin ki?” Friedrich, Zerdüşt böyle diyordu. Modigliani küçük yaştan itibaren felsefeye büyük bir ilgi duyar ve tam bir Nietzsche hayranıdır. Onun gibi radikal bir felsefeye sahiptir. Bu ilgi ve hayranlığın oluşumundaki etken ise sanatçının dedesi İsaco Garsin’dir. Çünkü dedesi, sanatçıyı küçük yaştan itibaren felsefe konusunda eğitmiştir. Sanatçının bu eğilimi, Nietzsche, Baudelaire, Carducci ve Comte de Lautreamont gibi yazarlardan çok etkilenmesini ve gerçek yaratıcılığa giden tek yolun düzene ve hayata meydan okumadan geçtiği felsefesini oluşturmuştur. 24 Ocak 1920 tarihinde henüz 35 yaşındayken Hopital de la Charite’de hayata gözlerini yuman Amadeo Modigliani Paris’in neredeyse tüm avangart sanat çevresinin katıldığı muazzam bir cenaze töreniyle toprağa verilir. Dokuz aylık hamile olan eşi Jeanne Hebuterne ertesi gün ailesinin evinin 9. kat penceresinden atlayarak intihar eder. Onun hayatını kitaplardan okur, filmlerden izlerken gözyaşlarınızı tutabiliyorsanız da muhtemelen boğazınızda düğümlenen bir şeyler vardır. Bir taraftan da ölümüne sebep olan umursamazlığı ve “Hayatım umrumda bile değil.” sözlerini haklı çıkaran ihmalkarlığına kızmak şöyle dursun; ona saygı duyar, hatta yer yer hak verirsiniz. Beş kuruşsuz ve kimsesiz halde ölen ve ömrü boyunca yalnızca bir tek kişisel sergi açabilen Modigliani’nin ünü ölümünden sonra birden artar. Acıdır ki ressamın öldüğü yıl zengin Amerikalı müşterilerin Paris’i istila ettiği yıl olur. Bugüne değin hayatı hakkında dokuz roman, bir tiyatro oyunu yazılan, bir belgesel ve üç uzun metrajlı film çekilen Amadeo Modigliani’nin, sanatçı öldüğünde henüz 15 aylık olan kızı Jeanne tarafından “Modigliani: İnsan ve Efsane” adlı bir de biyografi yazılmıştır. Modigliani üslubunu ve özelliğini edebiyatımızda Cemal Süreya , ressamın kusursuz göz ve boyun tasvirlerinden yola çıkarak Aslan Heykelleri şiirinde dizelere böyle dökmüştür: “Yeni sözler buldum bir nice seni görmeyeli Daha geniş bir gökyüzünde soluk aldıracak şiire Hadi bir de bunlarla çağır gelsin aslan heykelleri Oldurmanın yıkmanın yeniden yapmanın aslan heykelleri Olduran yıkan yeniden yapan gözlerini seviyorum kaç kişi Bir senin gözlerin var zaten daha yok Ya bu başını alıp gidiş boynundaki Modigliani oğlu modigliani “ <strong>Metod</strong>ergi 13
RÖPORTAJ “EBEVEYN TUTUMU VE ÇOCUK GELİŞİ- Mİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ” ÇOCUK - ERGEN RUH SAĞLIĞI VE HAS- TALIKLARI UZMANI MAHMOUD ALMBAİDHEEN Elvan Çamtepe Rehber Öğretmen Her ne kadar kişilik gelişiminin insanın yaşamı boyunca şekillendiği kabul edilse de kişilik gelişiminin temelinin çocukluk döneminde atıldığı bir gerçektir. Sosyal uyum üzerine yapılan çalışmalar, ailenin çocuk üzerindeki ilk etkilerinin son derece önemli olduğunu göstermiştir. Anne babanın ve ailenin diğer bireylerinin çocukla olan etkileşimi, çocuğun aile içindeki yerini belirlemektedir. Çocuğa yöneltilen davranış ve ona karşı takınılan tavır, ilk yaşantıların örülmesinde büyük önem taşımaktadır. Okul öncesi dönemde çocuk, sosyal birey olmayı öğrenirken aynı zamanda özdeşim yapacağı bir modele gereksinim duyar. Kişilik oluşumu için gerekli olan özdeşim, büyük olasılıkla aile içindeki yakın bir üye ile gerçekleşmektedir. Genellikle özdeşim nesnesi anne baba olmaktadır fakat ağabey, teyze, hala, dayı ya da amca gibi aile içinden bir erişkin de özdeşim nesnesi olabilir. Bu üyelerin bozuk bir kişilik yapısına sahip olması halinde, olumsuz davranış örneğinin çocuğa yansıma olasılığı artmaktadır. OLUMSUZ AİLE TUTUMLARI Çocuğun anne babadan aldığı iki şey vardır: Sevgi ve eğitim. Sevgi; kabullenme, koruma, kollama ve sevecenlik gibi bütün olumlu duyguları içerir. Eğitim ise; öğretilen her şeyi, verilen bilgileri, becerileri, yasakları, kuralları, inançları, değer yargılarını, görgü kurallarını ve insanın sosyalleşmesi için gerekli olan tüm toplumsal değerleri kapsar. Olumsuz aile tutumlarında ailenin verdiği sevgi yetersiz veya 14 <strong>Metod</strong>ergi aşırı, eğitim ise gevşek ya da sıkı olmaktadır. Aşırı sevgi tutumunda aile; çocuğu sevgiye boğucu, onu çok koruyucu ve aşırı kollayıcıdır. Bunun sonucu olarak çocukta bağımlılık ve güvensizlik gelişir. Çocuk karşılaştığı her olayda anne babasına yaslanır, onlara güvenir fakat kendisine güvensizdir. Sevgi yetersizliği veya yokluğu sonucu ise çocukta kendine ve çevreye karşı güvensizlik ve olumsuz duygular gelişir. Doğal olarak aşırı sevginin veya yetersizliğinin de dereceleri vardır. Sevgi yetersizliğinin en aşırı ucu, çocuğu terk etmek veya kabullenmemektir. Yetersiz sevginin, aşırı sevgiye göre sonuçları daha ağır olmaktadır. Sıkı eğitim, çocuğa olur olmaz yasaklar koymak ve uygulanmaz kurallar ile çocuğu yetiştirmektir. Sıkı eğitim ve disiplin uygulayan anne babalar çocuğu kendi tasarladığı bir kalıba göre yetiştirmek amacını güderler. Çocuk sıkı bir denetim altında tutularak çocukların en küçük yanılgı ve hataları gözden kaçmamakta, bunların üstünde önemle durulmakta ve düzeltilmesi istenmektedir. Böyle aileler fiziksel cezayı ön planda kullanmakta ve çocuklara kendilerini yönetme fırsatı vermemektedir. Bireyin kendine güvenini ortadan kaldıran, onun kişiliğini hiçe sayan bir disiplin yöntemi olan sıkı eğitim ile büyüyen çocuklar kibar, sessiz, uslu ve dürüst olmalarına karşın küskün, çekingen, kolay etkilenebilen, huysuz ve aşırı hassas bir yapıya sahip olabilmektedir. Gevşek eğitimde ise “hoş gör, boş ver” anlayışı egemendir. Bu anlayışta “Her şeyi hoş gör; çocuktur her şeyi yapar, çocuk özgür olmalıdır; onun her dediğini yapın; ona sevgi verin yeterlidir.” şeklinde yüzeysel ve asılsız öğretiler vardır. Bu tutumda çocuğun olumsuz davranışları aşırı hoşgörü ile karşılanır. Aşırı gevşek tutumla yetiştirilen çocukların bencil, sabırsız ve anlayışsız oldukları ileri sürülmektedir. Aşırı denetim çocuğu pasifleştirirken aşırı hoşgörü çocuğun şımarmasına neden olmakta ve olgunlaşmasını engellemektedir. Bazı ailelerde ise disiplin bulunmakta ancak ne zaman ve nerede uygulanacağı belli olmamaktadır. Anne babaların tutumu aşırı hoşgörü ile katı cezalandırmalar arasında gidip gelmektedir. Böyle bir ortamda büyüyen çocuk hangi davranışın ne zaman ve nerede yapılacağını ayırt edemez. Tutarsızlık, bir günün bir güne uymaması biçiminde olabileceği gibi anne babanın birbirine çok aykırı ceza ve eğitim anlayışlarının olmasından da kaynaklanabilir. Bu tutum sonucunda çocuklarda iç çatışmalar ve huzursuzluklar gelişir, ardından dengesiz ve tutarsız bir yapının oluştuğu gözlenir. OLUMSUZ AİLE TUTUM ŞEKİLLERİ 1- Aşırı sevgi ve gevşek eğitim: Bu tutumu gösteren ailelerde sevgi,çocuğa şımartılacak derecede çok verilir ve disiplin yok denecek kadar azdır. Çocuktan çok az şey beklenir. Bu tarz yetiştirilen çocuklar genellikle erişkinlik yaşamlarında sorumluluk taşımayan, hep alıcı bireyler olarak karşımıza çıkar. Burada verilen sevgi, aşırı vericilik ve aşırı koruyuculuk biçimindedir. Disiplin tarzları ise yalancı bir hoşgörü biçiminde görünse de aslında ailenin güçsüzlüğünün ve yetersizliğinin bir sonucudur. Çocuk ne kadar büyümüş olursa olsun, aile ona ilk yıllarda olduğu gibi daima vermeye ve korumaya eğilimlidir. Böyle çocukların ileride, doyumsuz ve bencil olma olasılığı fazladır. Eğer aile varlıklı ise çocuğu bir süre daha doyurulabilir; çocuk dayanaksız ve doyumsuz kaldığında ise alkol, kumar ve madde kullanımına başlama olasılığı artar. 2- Aşırı sevgi ve sıkı eğitim: Burada sevgi, aynı birinci tutumda olduğu gibi aşırı verici ve koruyucu bir davranışla sunulmaktadır. Ancak çocuğa bir bebek gibi bakıldığı halde, kendisinden beklenenler çoktur. Hiçbir şey esirgenmez; özel dersler aldırılır, çeşitli olanaklar sağlanır. Buna karşılık çocuktan ileri düzeyde başarı beklenir. Bu tutumla yetiştirilen çocukların nevrotik olma olasılıkları çok yüksektir. Bu beklenti, sevgi ile beraber sunulduğundan çoğunlukla çocuklar tarafından kolay benimsenir ve benliğe sindirilir. Bazen çocuk bu özellikleri çok sindirmiştir ve kendisini aşırı
Page 3 and 4: METOT BİLGİ LİSESİ Aydınlık b
Page 5 and 6: MATEMATİK ALTIN ORAN Altın oran,
Page 7 and 8: ERASMUS PROJECT LİTVANYA İTALYA F
Page 9 and 10: SPEAKING CORNER KONUŞARAK ÖĞREN
Page 11 and 12: ORHAN VELİ KANIK “Gün olur alı
Page 13: KAR ÇİÇEKLERİ (22 ARALIK 1914-1
Page 17 and 18: Yasemin Karabay Beden Eğitimi Öğ
Page 19 and 20: Gizem Kutluyıl Müzik Öğretmeni
Page 21 and 22: BELİRLİ GÜN VE HAFTALAR Program
Page 23 and 24: 2. SINIF ETKİNLİKLERİMİZ Metod

Metod Koleji Dergisi - 3. Sayı (Aralık 2016)

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?