HABERLER - Diyanet İşleri Başkanlığı

din-düşünce-yorum
ikram eyle” diyerek manevî ve
fiili duada bulunmalıyız. Oruç ile
bu duayı hissedilen ve yaşanan
bir hâle getirmeliyiz.
Nefsin olumsuz duygularından
öfkeyi ele alalım. Öfke ateşe
benzer, öfke ateşine sabretmek,
öfkeyi hapsetmektir. Öfke ateşini
sabır fanusunun içine aldığımızda
bizi yakmaz; ama sabır fanusunu
kırarsak ateş bizi de çevreyi de
yakar. Öfke ateşini, ibadet disipliniyle
oruç sayesinde söndürürüz.
Kur’an-ı Kerim’de sabır, hayırlı
bir çabada ve mücadelede insanın
karşılaşabileceği zorluklara,
olumsuzluklara karşı dayanıklı
olmayı, direnmeyi, metaneti,
azmi ve cesareti ifade eder.
Asr suresinde, sabrın insana
güç, kuvvet, metanet, direnme
gücü ve cesaret katan bir ahlakî
kavram olduğu anlaşılmaktadır.
Sabır içerisinde aksiyonu, eylemi,
motivasyon gücünü ve manevî
ruh enerjisini barındırır. Oruç ise
sabrı besleyerek sürekli insanın
bu güzellikleri yaşamasını sağlar.
Allah Teala sabrın, hakkın açıklanması,
haklı mücadelenin devamını
ve yayılmasını sağlayan
direnme, metanet, cesaret ve
azim gücü olduğunu şöyle ifade
eder: “Zamana yemin olsun
ki, hiç şüphesiz insan apaçık
bir ziyan içindedir. Ancak iman
edenler, yararlı işler yapanlar,
birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye
edenler bunun dışındadır." (Asr,
1-3) İşte oruç, ziyan içinde sabra
sırt dönülerek yaşanan bir hayatı
insana yasaklar.
Kul, karşılaştığı sıkıntı ve belaların
verdiği üzüntüyü sadece
Allah’a arz eder ve O’nun yardım
ve lütfunu ister. Hakiki kul, şekva
dediğimiz “şikayetini sadece
Allah’a sunma, Rabbi’nin kendisi
için dilediğine rıza gösterme”
hâline de aykırı düşmez. (Uludağ,
24
Ağustos 2010 - 136
Süleyman, Tasavvuf Terimleri Sözlüğü,
Marifet Yay., İstanbul, 1999, s. 446)
Sabır, Allah Teala’dan istenmesi
gereken önemli bir ahlak ilkesidir.
“Ey Rabbimiz! Üzerimize
sabır yağdır ve Müslüman olarak
bizim canımızı al.” (Araf, 126) ayeti
bizlerin Rabbimizden daima sabır
sahibi insanlar içerisinde, O’nun
huzuruna çıkmayı dilememizin
önemini hissettirmektedir. Bu duayı
yaşamanın anahtarı ise, sabrı
öğrendiğimiz oruca sarılmaktır.
Orucu kendimize yoldaş ve sırdaş
kılmaktır.
İnsanı başarıya ulaştıran ve
mutlu kılan ahlak kurallarının
başında sabır gelir. Kur’an-ı Kerim,
“Sabrediniz, şüphesiz Allah
sabredenlerle beraberdir.” (Bakara,
153) buyurarak Rabbin muhabbetinin
ve yakınlığının, sabreden
insanların gönlünde hep bir çiçek
gibi açacağına işaret ederken,
sabredenlere Rablerinin de her
durum ve şartta yakın olacağını
ispat etmektedir. Allah bir kimse
ile beraber olursa, onun mutlu
bir sonuca ulaşması, iki cihanda
da umduklarına nail, korktuklarından
emin olması mümkün
olduğundan Rabbimiz, “Sabre-
denleri müjdele.” (Bakara, 155)
buyurmuştur. Oruç bize sabrı
hediye ettiğinde, aslında Rabbimizin
ikramlarının müjdesini bize
sunmaktadır.
“Hiç şüphe yok ki, Allah sabredenleri
sever.” (Âl-i İmran, 146)
ayeti de Allah’ın sevdiği ve değer
verdiği bir kul olmayı isteyen
insanların en yakın dostlarının
ve hayat arkadaşlarının sabır
olması gerektiğini bizlere göstermektedir.
Allah’ın sevdiği ve
dost edindiği bir kul iki cihanda
da çok mutlu olabilecek; elindekiyle
huzura erebilecek; geçmiş
için hayıflanmaktan, gelecek için
endişeye düşmekten vazgeçebilecektir.
Bu nedenle Yüce Allah,
“Sabret, Allah’ın vaadi haktır.”
(Rûm, 60; Gâfir, 55) buyurarak insanlara
sabrın en güzel ilaç olduğunu
vurgulayarak onlara sabrı
emretmiştir. Sabır ilacını ruhun
her zerresine yayan ise oruçtur.
Bu nedenle ramazanın en güzel
hediyesi, oruçtur. Orucun en
güzel hediyesi ise, sıkıntıyı hazmetme
sanatı olan sabırdır. Ne
mutlu her zerreye oruç tutturarak
sabır şerbetini içenlere…