null

İbrahim Olmak
Sevgi ÖZKÖK ŞAHİN
Bir duruş, bir kutlu varoluşun adıdır
İbrahim olmak. Bazen düşünür, düşünürken
hayretler içinde kalır seslenirim;
ruhumun en derinliklerine…
Ötelerden gelen ışığı al buralardan
oralara sal, hisset, duy ve yaşa diye.
Bir yol var önümüzde; sarp ve çetin.
Yürümesi zor ve zahmetli. Sevebilirsen
ancak yol alır, istersen sona varırsın.
Gelgitlerle, samimiyetsizce,
tutarsız davranışlarla ve bir o yana
bir bu yana savrulmalarla yolun sadece
yorgunu olursun. Yolun hakkını
vermek için önden gidenler gibi
önder olmalısın. İbrahim’in bu güzel
örnekliliğini günümüze taşımak,
teslimiyetinin onurunu canlı ve diri
tutmak hepimizin boynunun borcu.
Bir insan düşünün; yalnız başına
kulluğun zirvesine çıkıp tek başına
ümmet olma ifadesine mazhar olmuş
bir insan, bir isim Hz İbrahim…
Kul oldukça özgürleşmiş, Rabb’ine
teslim olmanın hazzını aldıkça ulvi
manalara ulaşmış ve yüce yaradana
şah damarından daha yakın olmayı
başarmıştır. Putperest olan babasına
bile hitap ederken babacığım diye
seslenmiş, samimiyetin ve nezaketin
öğretmeni ihlasın memba olmuştur.
Aile hayatında oğlu İsmail, hanımı
Hacer annemiz ile yaşadığı sıkıntılı
imtihanı güven ve dayanışma ile
nasıl başarıldığını bize göstermiştir.
Söz kime neden verilir? En güzele
verilen sözde nasıl sadık kalınır?
Gerçekleştirdiği muhteşem teslimiyet
sahnesi ile bizi kendine ve sözüne
şahit etmiştir. Dünyanın süsü,
ziyneti ve simgesi olan evladını pazarlıksız,
sorgusuz ve sualsizce Rabb’ine
kurban etmede hiç tereddüt
göstermeyerek tüm insanlığın önünde
cesaret ve fedakarlığın öncüsü ol-
-23-