null

Hasret Damlaları
İbrahim ÇINAR
O kutlu yıldızların gül izinde bir yıldız,
İndi bir cuma günü Sinop'a maveradan.
Dar vadilerden akan berrak sulardan farksız,
O mücella yüzüyle şenlendi bir hanüman;
Ve doğdu gönüllere Necmeddin bir Erbakan.
Sen gittikten sonra yâr, düşleri hasret sardı.
Kör olunca zihnimiz bir özlem burgacında,
Müstesnâ hayalinle, bizi basiret sardı.
Cennet kokan ufacık ellerin, parmakların,
Merhametle okşardı gamzene râm Mestan'ı.
Bir gün göç haberiyle sönük düşen didârın,
Hüznüyle kuşatsaydı o ulvî asumanı,
Mestan gibi giderdi parlak güneş ansızın.
Senden sonra sevgili, baharları kar sardı.
Soğuk kaldırımlarda titrerken nice garip,
Felçli bedenimizi bir yığın efkâr sardı.
Arabi'nin dilinden takvime düşen hece,
Asırlardır ülkeler, şehirler gezen muştu,
Konya meydanlarına inip filizlenince,
Bir dâvâ sedasıyla ışık buldu bir kuytu;
Beklenen kızıl şafak, karanlığı yenince...
Gidişinin ardından gözleri nifak sardı.
Saf bir fikir nazarı ararken kalplerimiz,
Bizi emanetinle ebedî âfâk sardı.
-28-