RYB KRAJOWYCH

lony wargą mięsistą. Otwór nozdrzy pojedynczy na
środku nosa. Pień arteryi skrzelowej o dwóch zastawkach
przeciwległych. Skie 1 et wcale nie skostniały,
zaledwie chrząstko waty. Ciało przedłużone
obłe, bez płetw parzystych, skórą nagą śluzowatą
pokryte. Pęcherza pławnego nie ma.
1. F. Petromyzonini. Minogowate (Hyperoartii J. M.
Całopodniebienne).
Nozdrze nie przebija podniebienia, (pojedyncza jama nosowa
tworzy wydrążenie ślepo zakończone, bez komunikacyi
z wnętrzem gęby). Z każdej strony szyi po 7 otworów oddechowych.
Ciało opatrzone płetwami tylko szczytowemi, o promieniach
nader delikatnych chrząstkowatych.
I. Petromyzon L. Usta okrągłe, wnętrze gęby opatrzo- 85.
ne zębami rogowemi; płetw na grzbiecie dwie, druga połączona
bezpośrednio z ogonową; kiszka krótka, wewnątrz fałdem
spiralnym opatrzona. Mogą się przysysać do różnych
przedmiotów podwodnych, nawet do ryb, przyczśm język działa
jak tłok pompy.
1. P. MARINUS L. Minóg morski. Gęba licznemi zębami
opatrzona, w otoczeniu kilkorzędowem ząbków drobniutkich,
znajdują się zęby większe, mianowicie: na miejscu kości międzyszczękowej
1 ząb wielki dwuwierzchołkowy, a po obu jego
stronach po 4 nieco mniejsze, również dwu wierzchołkowe; szczęce
dolnej odpowiada łuk opatrzony 7—8 zębami śpiczastemi;
płetwy na grzbiecie znacznym odstępem rozdzielone. Dług.
2—4', grubość nie wielkiego węgorza, waga 2—-5 f.
Grzbiet i boki płowe lub blado oliwkowe, śniado marmurkowane,
brzuch biały. Żyje w morzu Baltyckiem (i innych),
na wiosnę wstępuje czsęto w ujścia rzek, znajdowany
bywa pojedynczo, nie jest bowiem rybą wędrowną, lecz błędną
jak Flonderka; w Wiśle pod Warszawą ma się niekiedy
zdarzać, (według zapewnienia doświadczonych rybaków). Exem.
http://rcin.org.pl