RYB KRAJOWYCH

gięciem dziobka więcej ku środkowi (ku przeciwległym), niż ku
górze:—tylko Lin.
d. Zahaczające, zwykle wysmukłe, wybiegające nieznacznie
w wierzchołek haczysto na tył zagięty:—zwykle dwuszeregowe.
8. Zęby drapieżne (d. raptatorii, uncinati subconici), korona
wydłużono-kręgielkowata, lub niewyraźnie ściśniona, wybiega
w haczyk wierzchołkowy zagięty na tył: —Kiełb', Jaź, Jelec
z Kleniem, llap', Ukleje, Krąp'.
9. Zęby chwytne (d. prehensiles, uncinati serrati), nasada
obła, wybiega w długą koronę ściśnioną, tworzącą ostrze piłkowato
nasiekane, wierzchołek haczykowato zagięty w kierunku
ostrza, to jest więcćj ku górze niż na tył: — Wzdręga,
Ciosa.
10. Zęby łyżeczkowate (d. cochleariformes, uncinati excayati),
podstawa obła, korona szczupła, na tylnej powierzchni
łyżeczkowato wyżłobiona, wierzchołek haczykowato na tył zagięty;
zęby te są trzyszeregowe:—tylko Brzana.
Uwagi: Częstokroć nie wszystkie zęby u jednego gatunku,
odniesione być mogą do jednego z wskazanych tu kształtów, np.
u Karpia ząb pierwszy w szeregu głównym nie jest wcale molaris,
lecz raczej contusorius; chociaż bowiem gruby, ma
wszakże wierzchołek kręgielkowaty, bez płaszczyzny trącej, bez
brózdek i bez krawędzi otaczającej; ząb 2-gi i 3-ci szeregu głównego,
tudzież ząb szeregu drugiego, są prawdziwe molares;
ząbek szeregu trzeciego jest szczupły, niejako calyciformis.
II zębów opatrzonych dziobkami, tudzież w zębach haczystych,
zawsze haczyki zębów tylnych są lepiej wykształcone niż na
przodowych, łub na ząbkach szeregu drugiego, gdy takowy istnieje.
Często spostrzegamy przechody od jednej formy do drugićj,
co utrudnia przeprowadzenie między niektóremi granicy;
dla uniknienia przeto zbytniego drobienia podziałów, objęto razem
zęby Płoci i Leszcza, z powodu zwrócenia ku górze ich powierzchni
żującej, lubo ta u Leszcza przedstawia brózdę wyraźną,
u Płoci niewyraźną i całkiem zacierającą się; podobnież ra-
http://rcin.org.pl