RYB KRAJOWYCH

mentową wyraźniejszą, pł. Y mniej lub więcej żółto ceglasto
zabarwione, usta dolne, nos mocno wystający na
przód ± garbaty; z tych jedne wysmukłejsze z profilem brzucha
prostym, jak się zdaje wyłącznie odpowiadają zupełnie
S. chalybaeus Beck. Inne częściej zdarzające się z brzuchem
łukowato wypukłym, głową nieco krótszą, po większej
części , zgadzają się z 8. leuciscus Heck: i nie widzę
czem się różnią od Leucis: rodens Agas.
27. b. Jelec szczupłonosy, srebrzysty, S. yulg. yar. leptorhinus
s. argenteus. Bywa zawsze mniejszy, boki srebrzysto białe,
siatka na łuskach mało wyraźna (na świeżo z wody wyjętych
często nie widoczna) pł. V blade, pyszczek w przodzie
zeszczuplony, usta prawie zupełnie przodowe, nos nie
wystający i nie garbaty; tu podobnież dwie formy: jedna,
rzadko spotykana, odznacza się ciałem w przodzie rozrosłem,
ku tyłowi coraz szczupłejszem, przezto wydaje się
dłuższym ogonem opatrzony a kark mięsisty mocno się
od głowy odznacza; jest to postać właściwa samcowi i odpowiada
dokładnie fe. rostratus Heck. i Agass. Inne nakoniec
są jednostajnie wrzecionowate, okrągławe, postać
właściwa samicom dojrzałym, jest to S. lepusculus Heck:
a bezwątpienia to co Leucisc. argenteus Agas. i innych autorów:
ta ostatnia postać najliczniej się zdarza w Wiśle pod
Warszawą.
XI. P h o x i n u s Agass. Ciało obławo wrzecionowate; usta
przodowe; łuseczka nader drobna, o brzegu nasadowym jednostajnie
zaokrąglonym; z. g. dwuszeregowe 1. f—p. \ (rzadzej
5 — \ lub 1. g —p. 4) bardzo haczykowate, (z. drapieżne).
28. 1. Ph. EiyoLARis Pall. (Ph. laevis Agas.) Strzebelka. Nos
mocno garbaty, przez co pyszczek bardzo tępy, linia naboczna
mało wyraźna, częstokroć przerywana, lub ku tyłowi niknąca:
Drobna ta rybka ma ubarwienie ozdobne: na bokach ciała
zielono oliwkowych śniado marmurkowanych, przebija połysk
http://rcin.org.pl