żą; u nas znanym jest z wielu rzek i strumieni, lubi wody czyste, często znajdowanym bywa na miejscach bystrych przyssany do kamienia. Tarło odbywa w kwietniu i wkrótce potem zdycha, jak o tem świadczą licznie znajdowane w miesiącu maju, na piasku trupy; przez czerwiec i lipiec wcale widzieć się nie daje, w sierpniu zaczynają się już nowe wykształcać, a w późnej jesieni najczęściej się zdarza, u jesiennych płetwy bywają niższe niż na wiosnę. Ilóżnica płci w tej porze jest bardzo wyraźna, u samca wystająca papilla urogenitalis, jest znacznie dłuższa a cieńsza, u samicy brodawka niska, gruba, częstokroć okazuje się tylko jako nabrzmiałość otworu; nadto płetwa A u £ przedstawia tylko niski rąbek skóry, u $ wznosi się w płatek zaokrąglony. Zębów dolnych 12, jak podaje Heckel dla tego gatunku nigdy mi się nie zdarzyło znajdować. Petromyzon branehialis L. W wielu u nas okolicach gg znany pod nazwą Ślepica, niemogący się przysysać, zarywający się w piasek lub muł; ma usta tylko w półkole, zupełnie bezzębne, oczy pod skórą zaledwie lub wcale niewidoczne, po bokach z każdej strony brózdę w której leżą otwory oddechowe, skórę bez srebrzystego połysku, i z powodu tych różnic przez Dumerila w osobnym rodzaju Ammocoetes umieszczony, wraca znowu w skutek spostrzeżeń A Mullera w obręb Lineuszowegó r. Petromyzon, jako postać niekształcona, czyli larwa Minoga strumieniowego. W stanie larwy żyje on lat 3 do 4 i kilku przemian w budowie ust, oka i przyrządu oddechowego doznaje; z tego to powodu częściej bywa znajdowanym niż minóg doskonały, który w tym stanie zaledwie pół roku żyje i to w porze zimowej. Inne gatunki Minogów przechodzą bez wątpienia podobne przemiany (*), lecz tych nikomu dotąd nie udało się wyśledzić i zbadać; ich sposób życia i niedostępne miejsce przebywania w porze rozmnażania, są jak się zdaje przeszkodami tćj samej natury jak te, które stoją na zawadzie wyjaśnieniu historyi rozmnażania się Węgorzy. (*) W dzisiejszym stanie wiadomości nie można wyrzec, czy Minóg mały w rzekach Dauryi zlewających się w Amur żyjący jest z pewnością Petr. Planeri, ale dla tego właśnie świadectwo że i ów Minóg przebywa stan larwy, większego nabywa interesu a może i naukowej ważności; Ammocety takowe znajdowałem wielokrotnie w rzece Arguni; bardzo się one różnią od naszych, przynajmniej ubarwieniem: cały spód ciała i przód głowy mają cielisto czerwone. KONIEC. http://rcin.org.pl
. .. ^ .... ....... ' .. ,,..>-. . - ^ ., i ... ... . ; http://rcin.org.pl » • . . • • .
- Page 1 and 2:
MATERYAŁY 1)0 FAUNY ICHTYOLOGICZNE
- Page 3 and 4:
http://rcin.org.pl
- Page 5 and 6:
Wolno drukować, pod warunkiem zło
- Page 7 and 8:
je ona określenia wszystkich posta
- Page 9 and 10:
cie dwóch moich przekonań: l-o co
- Page 11 and 12:
nych, wprawdzie do jednej tylko, le
- Page 13 and 14:
http://rcin.org.pl
- Page 15 and 16:
głębokich przewięzistości, któ
- Page 17 and 18:
duvcli bowiem rybach łuska, mimo d
- Page 19 and 20:
na Brzucho płetwe (Abdorninales),
- Page 21 and 22:
do stosu przyrosłym banieczkowatym
- Page 23 and 24:
i tak np. u samych karpiowatych, po
- Page 25 and 26:
mach kostnych, co do liczby w róż
- Page 27 and 28:
— u — płciowe, znajdują się
- Page 29 and 30:
— 1C — śnień możemy ważniej
- Page 31 and 32:
umieszczeniu płetw brzucho wy eh,
- Page 33 and 34:
L > o 4) i* Je o V U M rO >» P< c
- Page 35 and 36:
Z porównania ty cli tablic okazuje
- Page 37 and 38:
•watyeh, lub też formuła wskazu
- Page 39 and 40:
Z formuł tych widzimy, iż Karaś
- Page 41 and 42:
gięciem dziobka więcej ku środko
- Page 43 and 44:
o 7 łusk więcej wzdłuż linii na
- Page 45 and 46:
dwunastnicy są, bardzo krótkie; o
- Page 47 and 48:
— u — Tablica 3, ułożona z ce
- Page 49 and 50:
miotełkowało ku wierzchołkowi na
- Page 51 and 52:
lub wód niesłużących mu; rośni
- Page 53 and 54:
_ 40 — pł. O.), grzbiet ma wynio
- Page 55 and 56:
12. 2. B. PETENYI Heck. Pseudobarbu
- Page 57 and 58:
16. 1. Rli. SERICEUS Pall. (Cypr. a
- Page 59 and 60: ^in 9-10 s 10 60_6 2,_ pd 8_20 f A.
- Page 61 and 62: linii, łuska stosunkowo dość dro
- Page 63 and 64: mentową wyraźniejszą, pł. Y mni
- Page 65 and 66: żne), łuska twardsza, Avyraźniej
- Page 67 and 68: mianach tęcza oka bywa zwykle per
- Page 69 and 70: 1. P. CCJLTRATDS L. Ciosa, Koza. Ci
- Page 71 and 72: 39. 1. A. BRAMA. L. Leszcz. Usta ni
- Page 73 and 74: Wysokość ciała w jego długości
- Page 75 and 76: Karp'-Karaś. Przy wszystkich cecha
- Page 77 and 78: I). III 8 o 8 . TTT —; Squ. -41-
- Page 79 and 80: jedna tylko płetwa; łuska cienka,
- Page 81 and 82: II. Thymallus Cuv. Usta drobnemi z
- Page 83 and 84: ogonowego równa 1 '3 wysokości na
- Page 85 and 86: Grzbiet ciemny, oliwkowy, boki żó
- Page 87 and 88: ciele "bardzo drobna; na kości pod
- Page 89 and 90: zioraoh, przebywa zwykle na głębi
- Page 91 and 92: dzo drobna, gładka, głęboko w sk
- Page 93 and 94: w paszczy wszystkie drobne, szczotk
- Page 95 and 96: 1 D XIV 2 D I 18—20. 90; Lg. 1'
- Page 97 and 98: II. F. Scleroparei. (Trigloidei), K
- Page 99 and 100: 1 D VII—VIII, 2 D 17—19 JM6_. L
- Page 101 and 102: nych, kolec przed płetwą A nie mn
- Page 103 and 104: ku przerwana, połowy jój prawie s
- Page 105 and 106: 81. 5. A Guldenstadtii Brandt. Jesi
- Page 107 and 108: u innych gatunków i zdaje się inn
- Page 109: Gab. Zool. Warsz. pochodzi z Narwi,
- Page 113 and 114: uwagi nie tylko na gatunki osiadłe
- Page 115 and 116: kiem oblewa. Puszkę zabezpiecza si
- Page 117 and 118: Minóg strumień. Kwie. — Jesiotr
- Page 119 and 120: SPIS SYSTEMATYCZNY gatunków i odmi
- Page 121 and 122: appendix. g. Formao hybridae. Carpi
- Page 123 and 124: P. Acip. Guldenstadtii Brandt. —
- Page 125 and 126: Jaź — - — — - 21. J a z g a
- Page 127 and 128: Sazan p. Karp' — — — —- —
- Page 129 and 130: http://rcin.org.pl
- Page 131 and 132: 1 >* WYKAZ rozmieszczenia geografic